Adultery வெண்ணிலா ( என் சுயசரிதை ) பாகம் 1

[Srimeghalai]

மறுநாள் அம்மா என்னை எழுப்பும் போது, கிட்ட தட்ட மணி பதினொன்று. அதன் பிறகு குளித்து சாப்பிட்டு முடிக்க, அம்மா என்னிடம், 

" வெண்ணிலா நானும் அப்பாவவும் கடைக்கு போய் விட்டு அப்படியே அங்கிருந்து உன் அத்தையை பார்த்துவிட்டு வரோம், நீ வீட்டில் இரு, கரண்ட் ரீடிங் எடுக்க வருவான் வீடு பூட்டி இருந்தா அப்புறம் அவர்களை பிடிப்பது கஷ்டம் "  என்று சொல்ல,

" சரி நீங்க எப்போ திரும்பி வருவீங்க " என்றேன் 

அம்மா " அத்தை வீட்டுக்கு போனா அங்கே அவங்க வீட்டு காரர் எப்படியும் மாலை தான் வருவார். அவரை பாத்து விட்டு ஒரு 7 மணிக்கு வருவோம் " என்றதும்,

நான் கணக்கு போட ஆரம்பித்தேன். அப்பாவும் அம்மாவும் கிளம்பியதும், நான் அடுத்த நிமிடம் என் தோழிக்கு கால் செய்து வீட்டில் யாரும் இல்லை என்ற விஷயத்தை சொல்லி, அவளை கிளம்பி வர சொன்னேன். அதன் பிறகு என் மியூசிக் சிஸ்டத்தில் பாட்டு போட்டு ஹாலில் அமர்ந்தேன். தனியா இருக்கும் போது தானே மனதில் சில்மிஷ எண்ணங்கள் துளிர் விடும்.  அந்த நினைப்பு வந்ததும், எனக்கு என் அறை ஜன்னல் தான் நினைவுக்கு வந்தது. ஹாலில் உள்ள ஜன்னல் அருகே சென்று பார்த்தேன். நான் நினைத்தது போல அங்கே அந்த மூவரில் இருவர் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். எனக்கு ஒரு சந்தேகம். எப்போவுமே இங்கயே இருக்கிறார்களே அவங்க வீட்டிலே ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாங்களா என்று. இருந்தும் அந்த கவலை எனக்கு எதற்கு என்று முடிவு செய்தேன்.  கொஞ்ச நேரத்தில் என் தோழி வந்ததும், முதல் கேள்வியாக 

" ஹே வெண்ணிலா, அந்த கடையில் ரெண்டு பேர் நின்று கொண்டிருக்கிறார்களே, அவர்கள் தான் நீ சொன்ன உன் வீட்டு ரோமியோக்களா " 

நான் " ஆம் " என்று தலை அசைத்தேன். 

அவ " ஹே பாக்க நல்லா தாண்டி இருக்காங்க, இன்னைக்கு கொஞ்சம் சீண்டி பார்க்கலாமா" 

 என்று கேட்க எனக்கு அந்த தைரியம் வரவில்லை. காரணம் அவர்கள் நிற்பது என் வீட்டின் எதிரே இருக்கிற கடையில். சில சமயம் அம்மா எதாவது வாங்கணும்னா,  அந்த கடையில் தான் வாங்குவார்கள். அந்த சமயத்தில் கடைக்காரன் எதாவது போட்டு குடுத்துட்டான்னா பிரச்சனை எனக்கு,  அவளுக்கு இல்லை என்பதால் தான்.  ஆனாலும் என் தோழி சொன்னதும் என் மனதிலும் ஒரு சபலம் எழுந்தது. இருந்தும் அப்போதைக்கு எதுவும் சொல்லாமல் என் தோழியை என் அறைக்குள் அழைத்து சென்று, அங்கே அமர்ந்து வழக்கம் போல அரட்டை அடித்து கொண்டிருந்தோம். 

பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே, அவள் ஜன்னலில் ஒரு கண்ணை வைத்தே பேசிக்கொண்டிருந்தாள். எனக்கும் உள்ளுக்குள் ஒரு இனம் தெரியாத வேட்கை. இளமை என்னை முயற்சித்து பார்க்க தூண்டியது. வயது கோளாறு என்று சொல்வார்களே அது இதுதான் போல.  நான் மறைமுகமாக அவளை தூண்டினேன். 

" என்ன மேடம், என்ன கேம் பிலே பண்ண போறீங்க " என்று மறைமுகமாக என் சம்மதத்தை தெரிவிக்க,

அவ " முதலில் அவங்களை உன் வீட்டிற்குள் அனுமதிக்க சம்மதமா " என்று ஒரு பெரிய பாரங்கல்லை எடுத்து போட, நான் ரெண்டு கையையும் உதறிக்கொண்டு 

" ஐயோ, வேண்டவே வேண்டாம், நாளைக்கு நீ கிளம்பி போய்டுவே. எதாவது தப்புதண்டா ஆச்சுன்னா, என்ன என் வீட்ல டின் கட்டிருவாங்க " 

அவ " சரி வேண்டாம் விடு " என்றாள். 

மீண்டும் எங்களுக்குள் பேசி கொண்டிருக்க, என் அடி மனதில் ( " ஹே வெண்ணிலா திரும்பவும் இப்படி வாய்ப்பு வராது, அப்படியே நீ அனுமதிக்காமல் ஒரு தவறும் நடக்க வாய்ப்பு இல்லை ") என்று என்னை பிராண்டியது. நான் மீண்டும் அவளிடம்,

" சரி நா அவங்களை அனுமதிச்சா, நீ என்ன செய்ய போற " என்றேன். 

தோழி எனக்கு பதில் சொல்லாமல் சிரித்த படி, ஜன்னல் அருகே சென்று, " ஹலோ " என்று சத்தமாக கத்திவிட்டு கீழே குனிந்து கொண்டாள். எனக்கு ஒரு நிமிடம் இதயம் வேகமாக துடிக்க ஆரம்பித்தது. அவளை முறைத்து வேண்டாம் என்று சாமிக்கை செய்தேன். அவள் கேட்காமல் சற்று நேரம் பொறுத்து, மீண்டும் தலையை ஜன்னல் அருகே எடுத்து போய் பார்க்க, அதில் ஒரு பையன் மட்டும் இவளை கவனித்து விட்டான். நிச்சயம் அவன் மற்ற இருவரிடமும் சொல்லுவான் என்று என்று சொல்லிய படி, இவ மீண்டும் கத்திவிட்டு ஒளிந்து கொண்டாள். நான் மெதுவாக ஜன்னலில் பார்க்கும் போது மூவரும் கடை அருகே இருந்து நகர்ந்து எங்கள் வீட்டு ஜன்னல் அருகே வந்து இருந்தனர். நான் நேருக்கு நேராக அந்த மார்வாடி பையனை பார்த்து விட்டேன். பயந்து போய் என் தோழியை எழுப்பி விட்டு நான் அறைக்குள் ஓடி விட்டேன். என் தோழி அவர்களிடம் பேச்சு குடுக்க ஆரம்பித்தாள். அவர்களிடம் இவள் 

"எதுக்கு தினமும் இப்படி அந்த கடைக்கிட்டே நிக்கிறீங்க, சைட் அடிக்கவா " 

என்று நேரடியாக கேட்க, எனக்கு உதறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது. என் அக்கா வீட்டுக்காரர் கிட்ட அவ்வளவு தைரியமா விளையாடிய நான், இப்போ கண்ட மேனிக்கு நடுங்கினேன். ஆனால் என் தொழியோ அவர்களிடம் தைரியமாக பேசிகொண்டிருந்தாள். நான் அதை கவனிக்க துவங்கினேன். 

அவள் " ஹே இப்படி கடைல நின்னுகிட்டு தம் அடிக்கிறது எல்லாம் பழைய சிவாஜி படத்தோடு போச்சு. இப்போ எல்லாம் தைரியமா பொண்ணுங்க கிட்டே பேசணும். அந்த தைரியம் இருக்கா " என்றதும் 

வெளியில் இருந்து ஒருத்தன் " ஹே மேனாமினிக்கி, உனக்கு தைரியம் இருந்தா வெளிய வந்து எங்க கிட்ட பேசு. நீ வீட்டுக்குள்ளயே இருப்ப யாரவது வந்தா கூச்சல் போட்டு எங்கள டின் காட்டவா"?. என்றதும் 

இவ " சரி நான் வீட்டு கதவை தீரக்கிறேன், உங்களில் யாருக்கு தில் இருக்கு, உள்ளே வர", என்று சவால் விட 

அந்த மார்வாடி பையன் அரைகுறை தமிழில் " நான் வரேன் திர கதவ " என்றான். அதற்குள் அடுத்த பையன் " ஹே மச்சான் எங்களுக்கும் தில் இருக்கு, நாங்களும் வருவோம் " என்றான். 

இவ வேணுமென்றே " ஆண்ட்டி கொஞ்சம் கதவை திறங்களேன், எங்க கூட படிக்கிற பசங்க வந்து இருக்காங்க " என்றதும் அந்த பக்கம் கொஞ்சம் அமைதி ஆக இருந்தது. மீண்டும் இவ ஜன்னலை பார்த்து " என்னடா சத்தத்தை காணோம் பயமா " என்றதும்,

மார்வாடி பையன் " யார்க்கு பயம், நீதான் பேசிகிட்டு ஒளிஞ்சிக்கிறே " என்றதும் 

இவ ஜன்னல் சீலையை தள்ளிவிட்டு " இப்போ முழுசா பார்த்தியா?. இப்போ சொல்லு யாருக்கு பயம், ஏன் கதவு திறந்து தானே இருக்கு உள்ள வர வேண்டியது தானே", 

என்றதும் பசங்களுக்கு ரோஷம் வந்தது. அதில் ஒருத்தன் " நாங்க வந்துடுவோம் அப்புறம், ஐயோ அம்மா என்று சத்தம் போட கூடாது, என்ன செரியா " என்றதும். 

இவ " ஆம்பளையா இருந்தா வாங்கடா " 

என்றதும் பசங்க கதவை திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. எனக்கு கதிகலங்கி போய் விட்டது. பயத்தில் கண்கள் விரிய முழித்து கொண்டு இருந்தேன். இவ பேச்சை கேட்டு இப்படி வம்புல இறங்கிட்டோமே என்று பயத்தில் உதறல் எடுத்தது. 

பசங்க கதவருகே வந்து " மேடம் நாங்க வெண்ணிலா வோட காலேஜ் கிளாஸ் மேட்ஸ், வெண்ணிலா இந்த வீட்டு விலாசம் தான் கொடுத்தாங்க. அவங்க இருக்காங்களா ", என்று குரல்குடுக்க, நான் அறையில் இருந்து என் தோழியை வெளியே தள்ளி " போய் பேசுடி " என்றேன். 

ஒரு வழியாக அவள் வெளியே போக, நான் அறை கதவின் பின்னால் இருந்து என்ன நடக்குது என்று பார்த்து கொண்டிருந்தேன். இவ நேரா அவங்க அருகே போய் கையை நீட்டி 

" என் பேயர் ஷர்மிளா " என்றதும் மூவரும் தங்கள் கையை குடுத்து ஒருத்தன் ராஜ், மற்றவன் கபில், மூன்றாமவன் சுரேஷ் என்று சொல்ல. அந்த மார்வாடி பெயர் கபில் என்று ஏனோ என் மனதில் பதிந்து விட்டது. 

ஷர்மிளா " உள்ளே வாங்க வீட்ல ஆண்ட்டி எல்லாம் இல்லை " என்று சொல்ல 

சுரேஷ் " எங்களுக்கு நல்லாவே தெரியும், அண்ணாச்சி முதலிலேயே சொல்லிட்டாரு, வெண்ணிலா அம்மா அப்பா வெளிய போய் இருக்காங்க என்று " 

எனக்கு அண்ணாச்சி மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. அவரை போய் இப்போ  என்ன கேட்க முடியும், இப்போதைக்கு கோபம் மட்டும் தான் பட முடியும். அதற்குள் ஷர்மிளா அவர்களை உட்கார சொல்லிவிட்டு அறைக்குள் வந்து என்னை கை பிடித்து இழுத்து சென்றாள். ஹாலுக்கு போனதும் நான் எல்லோரையும் பார்த்து பொதுவாக ஒரு ஹாய் சொல்லி,

" sorry இவ எப்பயுமே இப்படி தான் குறும்பு பண்ணுவா ", என்று சிரித்த படி சொன்னேன். 

கபில் " அதெல்லாம் பரவாயில்லை வெண்ணிலா, எங்களுக்கு ஷர்மிளா போல பொண்ணுங்க தான் புடிக்கும் " 

நான் ஷர்மிளா வை ஒரு முறை முறைத்தேன். அவள் அவங்க எதிரே அமர்ந்து கொண்டாள் அதனால் எனக்கு கபில் அமர்ந்து இருந்த இருக்கைக்கு பக்கத்தில் இருக்கை தான் இருந்தது. நானும் அமர அவர்கள் எல்லோரும் பயங்கர சந்தோஷத்தில் இருந்தார்கள். 

சுரேஷ் ஷர்மிளாவிடம் " எதுக்கு எங்கள அப்படி வம்புக்கு இழுத்தே " 

ஷர்மிளா " சும்மா தான், வெண்ணிலா தான் ரொம்ப நாளா கபில் கிட்ட பேசணும் வழி சொல்லுடி என்று என்னை நச்சரிச்சா. இன்னைக்கு வீட்டில் யாரும் இல்லை என்பதால்  நானும் உங்களை அழைத்து வம்பு பண்ணி பேச வைத்தேன் " 

என்று எல்லா பலியும் என் மேல் போட, நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் ஆடி போனேன். இதை கெட்ட கபில் என்னை ரொமான்டிக்கா பார்ப்பது போல பார்த்து, 

கபில் " என்ன பேசணும் வெண்ணிலா " என்று வழிய 

நான் " அதெல்லாம் ஒன்றும் இல்ல, அந்த கழுத பொய் சொல்லுறா " என்று ஷர்மிளா வை நறுக்கென்று கிள்ளினேன். அதையும் அவ சாக்காக எடுத்து கொண்டு, 

ஷர்மிளா " பாத்தியா இப்போ கூட, உன்னை கிள்ளுவதாக நினைத்து, என்ன கிள்ளுரா " 

கபில் " ஹே ஷர்மிளா, வெண்ணிலாவை ரொம்ப கலாய்க்காதே " 

ஷர்மிளா " இதோ பாருடா, அய்யா மேடம் சப்போர்ட்க்கு வர்ராரு " என்றதும்  சுரேஷ், ராஜ் இருவரும் ஷர்மிளாவுடன் சேர்ந்து கபிலை கலாய்க்க ஆரம்பிச்சாங்க. 

எனக்கும் ஷர்மிளாவுக்கும் அடுத்து என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. பசங்களும் திடீரென்று அவங்க ஜொள்ளு விட்ட பெண் வீட்டில் அமர்ந்து இருப்போம் என்று கனவிலும் நினைத்து இருக்க முடியாது. அங்கே ஓர் அமைதி நிலவ, கபில் தான் மீண்டும் பேச ஆரம்பித்தான். 

கபில் " ஷர்மிளா, வெண்ணிலா ரெண்டு பேரும் சரி சொன்னா, சினிமாவிற்கு போகலாமா " 

நான் கையை உதறிக்கொண்டு " ஐயோ நான் மாட்டேன்பா, எங்க வீட்டிற்கு தெரிஞ்சா என்ன கொன்னே போட்ருவாங்க " என்றேன். ஷர்மிளாவும் நான் சொன்னதுக்கு தலை அசைத்தாள்.

ராஜ் " இல்லப்பா இங்கிருந்து எல்லோரும் ஒண்ணா போனாதானே தெரியும். நாங்க முதல்லயே பொய் டிக்கெட் வாங்குறோம்,  நீங்க பின்னாடி வாங்க. நீ இதற்கு முன் ஷர்மிளாவுடன் தனியா சினிமா போனது இல்லையா " 

நான் " பொய் இருக்கேன், ஆனா தியேட்டர்ல யாரவது பார்த்தா " என்று கேட்க 

கபில்  " ஐயோ வெண்ணிலா, அங்கேயும் நீங்க உள்ள போகும் வரை நாங்க யாரோ, நீங்க யாரோ, சீட்டில் உட்காரும் போது தானே ஒண்ணா உட்கார போறோம். அப்படியே நீ சொல்லறமாதிரி பார்த்தா கூட, டிக்கெட் அப்படி அமஞ்சி இருக்குனு தானே எடுத்துப்பாங்க " 

எனக்கும் கொஞ்சம் சரி என்று பட்டது. இருந்தும் சம்மதம் சொல்லாமல் ஷர்மிளாவை இழுத்துக்கொண்டு என் அறைக்குள் போனேன். 

உள்ளே " ஹே என்னடி இது, நம்பலே இப்படி வம்ப தலையில் தூக்கி போட்டுக்கிட்டோம். இப்போ முடியாதுனு சொன்னா, இவனுங்க வெளிய போகும் போது எதாவது பேசினா, நான் தான் மட்டுவேன் " என்று என் அச்சத்தை சொல்ல,

ஷர்மிளா " ஹே அவங்க சொல்லுற ஐடியா நல்லாத்தான் இருக்கு. உனக்கே தெரியும் எத்தனை வாட்டி டிக்கெட் கிடைக்காமல் நம்ப சினிமா போகும் போது, பசங்க கிட்ட extra டிக்கெட் வாங்கி உள்ளே பொய் இருக்கோம். அது போல தானே இது. என்ன!! இங்கே பசங்களை நமக்கு தெரியும், அதான் வித்தியாசம் " 

என்று சொல்ல, எனக்கு முழு திருப்தி வரவில்லை. பேசாமல் நிற்க என் மௌனத்தை ஷர்மிளா சாதகமாக பயன்படுத்தி,

" ஹே போகலாம் பா, பசங்க ஒன்னும் பொருக்கி போல தெரியலை " என்று வலு சேர்க்க நான் இறுதியில் தலை அசைத்தேன். 

ஷர்மிளா வெளியே சென்று " சரி ராஜ், நீ சொன்ன மாறியே முதலில் பொய் டிக்கெட் வாங்கிடுங்க. எங்க ரெண்டு டிக்கெட்டை உங்க பைக் ஹண்டல் பாரில் வைத்து விட்டு போங்க, நாங்க எடுத்துகிறோம்" . 

பிறகு எந்த படம் எந்த தியேட்டர் எல்லாம் முடிவாக, மூவரும் கிளம்பி போனார்கள். அவர்கள் போனதும்,  

நான் " நீ தான் அந்த பசங்க பக்கத்துல உட்காருரே, நான் உன் பக்கத்தில் புரிந்ததா "  என்றதும் 

அவ என் இடுப்பை கிள்ளி " அப்போ கபில் பாவம் இல்லையா " என்றாள். எனக்கும் அப்படி தோன்றினாலும் 

நான் " அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, நான் சொன்ன மாதிரி முடியாதுனா, நா வரவில்லை " என்று மக்கர் செய்தேன். 

ஷர்மிளா " சரிடி கழுதை, ஆன ரொம்ப சீன் போடற " என்று என் கண்டிஷனுக்கு ஒத்துக்கொள்ள, அடுத்து இருவரும் என்ன உடை என்று அலசி white கலர் டாப் மற்றும் லைட் ப்ளூ கலர் loose pant அணிந்து கொண்டேன்.  அவளும் என் உடையில் ஒன்றை உடுத்தி கொள்ள, இப்போது எனக்கு அடுத்த பிரச்னை. அம்மாவிடம் சொல்லுவது எப்படி என்று யோசித்து, அம்மாவை அழைத்து விஷயத்தை சொல்லி எளிதில் அவள் பெர்மிஷன் தராமல், இறுதியில் நான் அப்பாவிடம் பேசி பெரிமிஷன் வாங்கி கொண்டேன். 

நானும் ஷர்மிளாவும் கிளம்பி தியேட்டர் போக அங்கே பைக்கை நிறுத்தி வைத்து கொஞ்சம் தள்ளி மூவரும் நின்று இருந்தனர். நாங்கள் அவர்களை கண்டுகொள்ளாமல் அவர்கள் பைக் அருகே சென்று, ஷர்மிளா handle பாரில் வைக்கப்பட்டிருந்த டிக்கெட் எடுத்த உடனே, தனது பைக்குள் போட்டுகொண்டாள். கண்டிப்பாக அவள் அதை செய்த வேகத்தில் யாராலும் கவனித்து இருக்க முடியாது. வெளியே நிற்காமல், உடனே இருவரும் தியேட்டர் உள்ளே சென்றோம். எங்கள் சீட் கடைசி வரிசையில் இடது பக்க முதல் ஐந்து இடங்கள். எங்கள் டிக்கெட் முதல் சீட் இல்லாமல் அடுத்த இரு சீட்கள். அதில் எங்களுக்கு ஒரு திருப்தி, எங்கள் நினைப்பு ஒரு சீட் மாற்றி ஒரு சீட் என்ற மாதிரி தான் டிக்கெட் வைத்து இருப்பார்கள் என்று. ஆனால் பாத்துக்காப்பாக முதலில் ஒரு பையன், அடுத்து நாங்க ரெண்டு பேர், பிறகு மீண்டும் இரு பையன்கள். இதனால் நாங்கள் அவர்கள் நடுவே பத்திரமாக இருப்பது தெரிந்தது. விளக்குகள் அணைத்து படம் போட்ட பிறகு தான் மூவரும் உள்ளே வந்தனர். கபில் அந்த முதல் சீட்டில் அமர நான் அடுத்து, என் பக்கத்தில் ஷர்மிளா, பிறகு ராஜ் அமர்ந்தான். இறுதியாக சுரேஷ்.  கபில் கையில் ரெண்டு பாப்கார்ன் இருந்தது. ஒன்றை என்னை தாண்டி ஷர்மிளாவிடம் கொடுக்க நான் அடுத்து என்னிடம் குடுப்பான் என்று நினைக்க, அவன் அந்த பாக்கேட்டை அவனே கையில் வைத்திருந்தான். சரி ஷர்மிளாவும் நானும் share செய்து கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டேன்.. டைட்டில் முடிந்து படம் ஆரம்பிக்க, நான் ஷர்மிளாவிடம் பாப்கார்ன் எடுக்க திரும்பினால், அவள் ராஜ் பக்கம் காட்டி அதில் ராஜ் சுரேஷ் இருவரும் எடுத்து கொண்டிருந்தனர்.  ( " அடி பாவி எனக்கு முதலில் offer செய்யாமல், இப்போ வந்த பசங்களுக்கு ஊட்டி விடராலே ") என்று ஆத்திரம். நைசாக அவள் தொடையை நறுக்கென்று கிள்ளி

" ஹே என்ன பண்றே, எனக்கு குடுக்காமல் நீ அவங்களோடு சேர்ந்து சாப்பிடறியா " என்றதும்

அவ மெதுவாக " ஹே லூசு அது தான் கபில் ஒரு பாக்கெட் வச்சி இருக்கான் இல்ல, அது யாருக்கு?,  உனக்கும் அவனுக்கும் தனே. நாங்க ஒரு பாக்கெடை மூன்று பேர் share செய்யுறோம் " என்று கணக்கு சொல்ல நான் மீண்டும் படத்தில் கவனம் செலுத்த முயற்சித்தேன்.  படம் பார்க்கும் போதே கபில் கை என் கையோடு லேசா உரசுவது போல எனக்கு தோன்ற நான், சட்டென்று திரும்பி பார்த்தால் நன்றாக இருக்காது என்று கொஞ்சம் பொறுத்து திரும்ப, அவன் கை என் கையை விட்டு நெறைய இடைவெளி விட்டு இருந்தது. நான் திரும்பி பார்த்ததை தெரிந்த கபில்,

" வெண்ணிலா பாப்காரன் எடுத்துக்கோ" என்று offer செய்ய, மறுப்பது முறையாகாது என்று நான் "தேங்க்ஸ்",  என்று சொல்லி கொஞ்சம் எடுத்து என் கைக்குட்டையில் வைத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். அதன் பிறகே அவனும் சாப்பிட ஆரம்பித்தான். இந்த பக்கம் என்ன செய்கிறார்கள் என்று நைசாக பார்க்க, சுரேஷ் ரொம்ப நல்ல பையன் மாறி படத்தை பார்த்து கொண்டிருக்க. ராஜுவும் ஷர்மிளாவும் இரு தலை ஒரு தலையாக மாறி இருந்தது. எனக்கு அடிவயிற்றை கலக்கியது. பாவி இதற்குள் அந்த பையனுடன் இப்படி நெருங்கிட்டாலே என்று. அதை பார்த்த கணம் முதல் எனக்கு படத்தில் இருந்த ஈர்ப்பு முற்றிலும் தொலைந்தது. இவள் என்னதான் செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆசை. ஆனால் பார்ப்பது நாகரிகமாக இருக்காது என்றும் தோன்றியது.  ஆனால் ஆசை யாரை விட்டது. ஐந்து நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறை ஷர்மிளா பக்கம் தலையை திருப்ப, இதை கபில் கவனித்திருப்பான் போல. 

மெதுவாக என்னிடம்  " என்ன வெண்ணிலா, ராஜ் குறும்பு செய்து கொண்டிருக்கிறானா ", என்றதும்,

நான் பதட்டத்துடன் கபில் பக்கம் திரும்பி " எனக்கு தெரியாது, நான் படம் தானே பார்க்கிறேன் " என்றேன்.

கபில் சிரித்து கொண்டே " சும்மா சொல்லுப்பா, நான் தான் உன்னை கவனித்தேனே " என்றதும், 

நான் பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை. மீண்டும் படம் பக்கம் என் கண்கள் செல்ல, மீண்டும் கபில் கை என் கையோடு உரசுவது இம்முறை கொஞ்சம் அதிகமாக எனக்கு தெரிந்தது. நான் உடனே திரும்ப, கபில் கையை எடுக்காமல் கண்களாலேயே எடுக்காட்டுமா, இருக்கட்டுமா என்று கேட்பது போல இருந்தது. நான் என்ன சொல்லணும் என்று புரியாமல் இருக்க, அதே சமயம் பக்கத்தில் அவ என்ஜாய் செய்து கொண்டிருக்க எனக்கே ஒரு சலாபா எண்ணம் தோன்ற ஆரம்பித்தது. (" இப்படி வந்து விட்டு கொஞ்சம் என்ஜாய் செய்யலேனா எப்படி"), என்று எனக்கு நானே நியாயம் சொல்லிக் கொண்டு, அவனுக்கு நேரடியாக பதில் சொல்லாமல், சிறிது தயங்கிய படி, என் கையை அவன் கை மேல் மெதுவாக உரசினேன்.  என் சிக்னலை புரிந்து கொண்ட கபில், அவன் இடது கையில் இருந்த பாப்காரன் பாக்கேட்டை என் மடி மேல் வைத்து, வேணுமென்றே அழுத்தி எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான். அப்படி அவன் ஒவ்வொரு முறை எடுக்கும் போதும், பாக்கெட்டின்னுள் அழுத்தம் கொடுக்க அது என் டாப்பை தாண்டி, உள்ளே உரசுவது போன்று,  என் கால்களுக்கு இடையே ஒரு கூச்சம் ஏற்பட ஆரம்பித்தது. 

அதன் பலன், எனக்கு அவன் மீண்டும் மீண்டும் பாப்காரன் எடுக்கணுமே, என்று இருந்தது. ஆனால் அவனின் எண்ணம் வேறு. முதல் முயற்சி வெற்றி என்று தெரிந்ததும் அவன் தைரியம் அடைந்தான் போல. அவன் இடது கையை, என் சீட்டிற்கு அருகில் கொண்டு வந்து என் டாப் மீது மெதுவாக இடுப்பு பகுதியில் கை வைத்து மெதுவாக உரசினான். அது எனக்கு சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்த, நான் வேகமாக நெளிந்தேன். அந்த சமயம் என்னுடைய கை ஷர்மிளா மீது இடித்தது. அவ நான் அவளை அழைப்பதாக நினைத்து என்னை பார்க்க, அது தெரியாமல் நான் கபில் கை எங்கு இருக்கு என்று பார்த்து கொண்டிருக்க, ஷர்மிளா நானும் சீக்கிக்கொண்டேன் என்ற நினைப்பில், ராஜ் பக்கம் சாய்ந்தாள். ஆனால் இங்கோ கபில் என் இடுப்பின் மீது கையை வைப்பதும் எடுப்பதுமாக இருந்தான். என்னை பொருத்த வரை இந்த விளையாட்டு எனக்கு பிடித்து இருந்தது. 

நான் ரசித்திக்கொண்டு இருக்கும் போதே, எமன் போல திரையில் இடைவேளை என்று போடப்பட, எல்லோரும் அவசரமாக உடையை சரி செய்து கொண்டோம். மூவரும் ஸ்னாக்ஸ் வாங்க வெளியே போனதும், நான் ஷர்மிளாவை பிடி பிடி என்று பிடித்துக்கொண்டேன். 

" ஹே ஷர்மி, என்னடி உனக்கே இது நல்லா இருக்கா. யாருன்னே தெரியாத ஒருத்தனோடு இப்படி வழியிறியே " என்றதும், 

அவ  ரொம்ப அமைதியா " ஹே லூசு நம்ப என்ன இங்க சினிமா பார்க்காணுமே, யார் அழைத்து போவாங்க என்று தேடி இவர்களை அழைத்து வந்தோம்?. உண்மையை சொல்லு நீ இந்த படத்தை ஏற்கனவே நெட்டில் டவுன்லோட் செய்து பார்த்தியா இல்லையா? " என்றதும்

நான் " பார்த்தேன் " என்றேன். 

அவ " அப்போ என்ன நினைச்சு நீ இன்டெர்வெல் வரைக்கும் படத்தை பார்த்த?. அவன் ஒன்னும் நம்பலை அம்மணமாக்கி பார்க்கலியே. ஏதோ அவன் ஆசைக்கு, இங்க கொஞ்சம் அங்க கொஞ்சம்னு தொடறான். அப்போ எனக்கும் கொஞ்சம் சூடா இருக்கு. அதனால தான் அனுமதித்தேன் " என்று சொல்ல, அவள் வார்த்தைகள் எல்லாமே நியாயமாக இருந்தது. 

இண்டெர்வெல் முடிந்து மூவரும் உள்ளே வர, கையில் ஐஸ்கிரீம், கோன் வைத்திருந்தனர். ராஜி ஷர்மிளாவிடம் குடுக்க, கபில் என்னிடம் குடுக்கும் போதே, ஒரு பரிதாப பார்வை பார்த்து கொண்டே குடுத்தான். அந்த பார்வையில் (" பாவி இண்டெர்வெல் முன்னாடியே ராஜ், ஷர்மிளா மீது கைவைத்து விட்டான். நான் என்ன பாவம் செய்தேன் ") என்று கேட்பது போல எனக்கு தோன்றியது. அதற்கு பதிலாக நான் ஐஸ் கிரீம்யை வாங்கும் போது " தேங்க்ஸ் " என்று சொல்லும் போது, அவனை பார்த்து ஒரு நட்பு சிரிப்பு சிரித்தேன். அதில் நான் அவனுக்கு உணர்த்த விரும்பியது (" சரிடா இனிமே நீயும் என்ன கொஞ்சம் தொட்டுக்கோ ") என்று தான். 

மீண்டும் படம் போட்டதும், கபில் என் பக்கம் சாய்ந்து உட்கார்ந்து" வெண்ணிலா ஒரு விஷயம் சொல்லட்டுமா, நீ சாப்பிடுறியே அதான் கடைசி ஐஸ் கிரீம். எனக்கு தான் கிடைக்கவில்லை என்றதும் நான் அவனை பார்த்து,

" இந்த கதை எல்லாம் என் கிட்டே சொல்லாதே. தியேட்டர் ல அப்படி ஒன்னும் ஐஸ் கிரீம் இல்லாமல் போகாது. உனக்கு வேணும்னா இந்தா நீயும் சாப்பிடு ",  என்று அவனிடம் என் கையில் இருந்த கோனை நீட்டினேன். 

அப்படி செய்ததும் அவனுக்கு தலை கால் புரியவில்லை போல. உடனே வாங்கிக்கொண்டு "தேங்க்ஸ் வெண்ணிலா ", என்று, அதே வேகத்தில் நான் எந்த பக்கம் கோனை நக்கிநேனோ, அதே பக்கம் அவனும் நாக்க்கினால் நக்கினான். அதை பார்க்கும் போது எனக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. அவனை ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட விட்டு, நான் மீண்டும் படத்தில் கவனத்தை செலுத்தினேன். மீண்டும் அவன் என்னை இடித்தான். 

நான் " என்ன ", என்றதும் 

" இந்தா நீயும் சாப்பிடு, அப்பறோம் எனக்கு வயித்த வலிக்கும்" என்று குடுக்க, 

நான் வாங்கி பார்த்தேன். ஐஸ் கிரீம் கோணுக்குள் அடியில் எச்சில் மிதக்க தெரிந்தது. நான் அவனை பார்த்து முறைத்தேன். ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட வேண்டும் என்ற ஆசையால், என் நாக்கை நீட்டி கோன் உள்ளே விட்டு, ஐஸ் கிரீமை நக்கினேன். அவன் எச்சிளோடு கலந்து அது வினோதமாக சுவையை கொடுத்தது. இருந்தாலும் அது எனக்கு பெரிதாக தெரியவில்லை. நான் நக்கி கொண்டிருப்பத்தை, கண் கொட்டாமல் பார்த்து கொண்டிருந்த கபில், நான் சாப்பிட்டு முடிக்கும் வரை அதையே பார்த்து கொண்டு இருந்தான். ஏதோ மாடு பில் மெய்வதை பார்ப்பது போல. 

இந்த பக்கம் ஷர்மிளா அதை பார்த்து, என் காதிடம் வந்து மெதுவாக " ம்ம், நடத்து நடத்து. ஒரு வழியா நக்க ஆரம்பிச்சாச்சு " என்றதும்

நான் அவளை கிள்ளி " பேசாம இருடி " என்றேன். 

கபில் நான் ஐஸ் கிரீம் முடித்ததும், அவன் கையில் ரெடியாக வைத்திருந்த பேப்பரை என்னிடம் நீட்டினான். நான் வாங்கி என் கை, வாய் எல்லாம் துடைத்து, பேப்பரை கீழே போட்டேன். கபில் இன்னும் என் பக்கமே சாய்ந்து இருந்தான். எனக்கு ஏனோ அவன் தொட்டால் நன்றாக இருக்குமோ என்று தோணியது. இருந்தும் அவனாக தொட்டால், அனுமதிப்பது, நம்மளாக அவனை செய்ய தூண்ட கூடாது, என்ற முடிவில் நான் இருந்தேன்.   அவன் என் முழு பக்கமும், சாய்ந்து இருந்தும் நான் ஒன்றும் சொல்லாததை தெரிந்து, மெதுவாக என் காதில்

" வெண்ணிலா, உன் கையை பிடித்து கொள்ளலாமா " என்று கேட்க. நான் அவனை ஒரு முறை பார்த்து, ஒன்றும் சொல்லாமல் என் கையை குடுக்க, அவன் அதை இருக்கமாக பற்றிகொண்டான். அவன் கையின் சூடு என் கைக்குள் மாறியது. அவன் கையின் நடுவே வெளிப்பட்ட vervai என் உள்ளங்கையில் சில்லென்று பட்டது.  சூடு, குளிர் இரண்டும் சேர்ந்து எனக்கு கொஞ்சம் சூட்டை ஏற்ற, நானும் அவன் கையை இருக்கமாக பிடித்தேன். இந்த சிக்னல் அவனுக்கு போதுமானதாக இருந்திருக்கும்.

அவனது அடுத்த கையை என், கை இடையில் இருந்த வழி வழியாக, மெதுவாக நுழைத்து என் சைடு டாப் மீது கை வைத்து, காயின் பக்கத்தை வருடினான். அந்த நொடி என் உச்சந்தலையில் யாரோ ஓங்கி அறைந்தது போல எனக்கு இருந்தது. என் உடல் என்னையே அறியாமல் ஒரு குலுங்கு குலுங்கியது, அவனுக்கும் அது தெரிந்து இருக்கும். கபில் தான் என் காயை வருடும் முதல் ஆண். முழுவதுமாக இல்லை என்றாலும், அதை இவ்வாறு ஒருவரை தொட அனுமதித்ததே இதுதான் முதல் முறை. என்னையும் மீறி வருடிய கையை நான் என் கையால் பிடித்து எடுத்து விடாமல் இருக்குமாறு, அவன் கையை என் கைமீது வைத்து அழுத்தி கொண்டான். 

வேறு என்னவெல்லாம் செய்ய போகிறான் என்று, என் எதிர்பார்ப்புகள் அதிகமா, எனக்கு மூச்சி காற்றும் அதிகமாக, இதயம் துடித்தது. கபில் என்னை சீண்டி கொண்டிருக்கும் போதே நான் ஷர்மிளாவிடம் ரொம்பவும் அப்பாவித்தனமாக,

" ஷர்மி, கபில் என்ன கண்ட இடத்திக் தொட முயற்சிக்கிறாண்டி, எப்படி தடுக்க " என்று கேட்க,

" ஹே லூசு தொட தானே நினைக்கிறான். என்னமோ இங்கயே உன்ன பண்ண துடிக்கிற மாறி சொல்ற. உனக்கு புடிச்சி இருந்தா தொட்டுட்டு போட்டும் விடுடி. இல்லனா தள்ளி உட்க்கார் என்ன டிஸ்டர்ப் பண்ணாதே " என்றாள். 

" பாவி அடுத்த வாட்டி, வீட்டுக்கு வா, அப்போ இருக்கு உனக்கு",  என்று சொல்லி நகர்ந்து உட்கார்ந்தேன். இதற்கு இடையில் நான் பவித்ராவிடம் பேச தள்ளி உட்க்கார்ந்த நேரத்தில், கபில் அவன் கையை என் சீட்டில் உட்க்காரும் இடத்தில் வைத்து இருந்ததை நான் கவனிக்கவில்லை. நான்  உட்காரும் போது, என் உட்காரும் இடத்தில் ஏதோ இடிக்க, நான் என் கால்களுக்கு இடையில் கையை விட்டு தடவி பார்த்தேன். அது கபிலனின் கை என்று தெரிய, நான் அவனை முறைத்தேனே தவிர, கையை எடுக்க வில்லை.  

என் டாப் நான் உட்காரும் போது, மேல தூக்கி இருந்ததால், அவனுடைய கை என் chudi பான்ட் மேல், என் இரு புட்டங்களுக்கும் நடுவில் இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது. அவன் மெதுவாக என் புட்டங்களை தடவிய படி. இரு கால்களுக்கும் இடையில் மறைந்து இருந்த என் பெண் உறுப்பின் மேல், அவன் விரலை விட்டு அழுத்த, என் உடம்பு கூச, நான் தாங்க முடியாமல் துள்ளி குதித்தேன்.  அதை பார்த்து கபில் சந்தோச பட, நான் அவன் கையை பிடித்து தள்ளினேன். ஆனால் அவன் கையை விளக்காமல் நன்றாக என் பெண் உறுப்பின் மீது கையை வைத்து தேய்துகொண்டிருந்தான்.  நான் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல், அந்த கூச்ச சுகத்தில் சிறுது கையை தளர்த்த, நான் சுதாரிப்பதற்குள், மீண்டும் அவன் தலையை என் காய் மீது சாய்த்து. டாப் மேல் வாய் வைத்து கடித்து கொண்டே. கைகளை ஆட்ட, அந்த கூச்சம் சுகமாக மாற. அதை நன்றாக அனுபவித்து கொன்னிருந்தேன்.  படம் முடிய போகும் தருவாயில், எனக்கு நீர் கசிய, நான் அவன் கையை தட்டி விட்டு, பாத்ரூம் நோக்கி சென்றேன். என் உடைகளை சரி செய்து கொண்டு, வெளியே வந்தேன். படம் முடிந்து எல்லோரும் வெளியே வர, மூவரும் எங்களை வழி அனுப்பி வைத்து விட்டு சென்றார்கள். 

நானும் ஷர்மிளாவும் ஆட்டோ எடுத்து வீட்டிற்கு சென்றோம். வழியில் இருவரும், ஆங்கிலத்தில் தியேட்டரில் நடந்ததை, ஒருவருக்கு ஒருவர் சொல்லிக்கொள்ள, என் வீடு வந்ததும் ஆட்டோவிற்கு பணம் குடுத்து இறங்க, என் டாப் மீது இருந்த பல் அச்சிகள் தெரிவதை,  அவர்  பார்த்ததை பார்த்து handbag வைத்து மறைத்தேன். 

ஆட்டோ டிரைவர் எங்களிடம் " அம்மா, உங்க ரெண்டு பேரையும் என் தங்கச்சி ஸ்தானத்தில் வைத்து சொல்றேன். தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, இந்த வயசில இதெல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கும், ஆனா இன்னும் கொஞ்சம் வயசு ஆன பிறகு தான் அந்த பொருக்கி பசங்க, உங்களுடன் வந்தது நட்பிற்கா இல்ல உடல் சுகத்திற்கா என்று புரிந்து கொள்வீர்கள் " என்று சொல்ல,

நான் " சாரி sir, உங்களுக்கு ஆங்கிலிம் தெரியாது என்று நினைத்து தான் நாங்க, ஆங்கிலத்தில் பேசினோம் " என்று சொல்லி வேகமாக வீட்டிற்குள் சென்று விட்டோம். அன்று இரவு தூக்கத்தில் சுகமான கனவுகள் வர, நன்றாக தூங்கினேன்.