Adultery நண்பனின் மனைவி

[Solosingam]

இது 2010 வருட இறுதிகளில் நடக்கும் கதை.

சாவகாசமாய் சோஃபாவில் அமர்ந்து ஒய்வு எடுத்து கொண்டிருந்த ராணி, சற்று முன் தன் செல்போனில் வந்த தகவலால் நிலை கொள்ளாமல் தவித்தாள்.

ராணியை தூரத்திலிருந்து பார்த்தால் நடிகை ராதாவை உங்களுக்கு நினைவுப்படுத்துவாள். உயர்ந்து வளைந்த புருவங்கள். அளவான கன்ன கதுப்புகள். எக்ஸ்ட்ரா சதை பிடித்தாலும் சுண்டி இழுக்கும் வயிறு. பக்கத்து வீட்டு கிழவனை கூட உற்று பார்க்க வைக்கும் சைடு முலைகள் என அம்சமாக இருந்தாள்.




அவள் நெஞ்சு படபடத்து வெடித்து விடுவது போல துடிதுடித்தது. ஐயோ! என் ஆசை கணவருக்கா இப்படி ஆகனும். இது தப்பான தகவலா இருக்க கூடாதா..?

வெடித்து பொங்கி எழுந்த துக்கத்தில், மொத்தமாக அழுது தீர்த்து விட்டாள்.

ஆனாலும் அவள் இதயம் துடித்த துடிப்பில், உடல் முழுக்க வியர்வை ஒழுகியதில், அணிந்திருந்த நைட்டியில் ஆங்காங்கே உண்டான ஈர திட்டை குறித்து அவளுக்கு கொஞ்சம் கூட அக்கறையில்லை.

இப்ப உடனே ஹாஸ்பிடலுக்கு போய் அவர் கூட இருக்கனுமே.. எப்படி போறது.. கூட யார கூட்டிட்டு போறது.. வேற வழியில்ல முத்துவ தான் கூப்பிட்டாகனும்.

அவனை நினைத்தாலே அவளுக்கு உள்ளுக்குள் ஒரு வித அருவருப்பு ஒட்டி கொண்டது. அவன் பார்வையின் கோணமும், அவன் உடலின் வியர்வையின் வாசமும் அவளுக்கு பிடிக்காததே அதற்கு காரணம்.

வேண்டா வெறுப்பாக செல்போனை எடுத்தாள்.

"ஹலோ முத்துவா.. நா ராணி பேசறேன்.. உடனே வீட்டுக்கு வர்றியாப்பா.. ரொம்ப அவசரம்.. நேர்ல வா சொல்றேன்.."

"அரை மணி நேரத்துல வந்துர்றேன்ங்க.."




அழைப்பை துண்டித்து விட்டாள். கணவன் இல்லாத நேரத்தில் முத்துவை அவள் அழைப்பது இது தான் முதன் முறை. இந்த ஊரில் இவனை விட்டால் யாரையும் அவளுக்கு தெரியும்?

அரை மணி நேரத்தில் எப்படியும் முத்து வந்து விடுவான். அவனுடன் போய் கணவனை பார்த்து விடலாம் என நிம்மதியானாள். ஆனாலும் அவள் காதல் கணவனுக்கு என்ன ஆனதோ ஏதானதோ என்ற பயமும் படபடப்பும் அவளை விட்டு விலகவில்லை.

ராணிக்கும் அவள் கணவன் சம்பத்துக்கும் காதல் திருமணமாகி இரண்டரை வருஷமாகிறது. வீட்டை விட்டு ஊரை விட்டு ஓடிப்போய் கோயிலில் தாலி கட்டியிருந்தாலும்.. ராணியை மகாராணி போல வைத்திருக்கிறான் அவன் கணவன் சம்பத்.

வாழ்க்கை சந்தோஷமாக, சரியான திசையை நோக்கி போய் கொண்டிருக்கும் நேரத்தில்.. இன்று இடி போல ஒரு சேதி அவள் தலையில் விழுந்து விட்டது.

அவள் கணவன் ரோடு ஆக்ஸிடண்டில் அடிப்பட்டு ஜி.எச் ஐசியூவில் அட்மிட் ஆகியிருக்கிறானென்று யாரோ அவனை அட்மிட் செய்த ஒரு புண்ணியவான் திடீரென தகவல் சொன்னால், பாவம் ராணி என்ன செய்வாள். 

எல்லாத்துக்கும் அவள் கணவனையே நம்பி, இத்தனை காலம் வீடே கதி என்று இருப்பதால் எப்படி ஒரு நாள் வெளியே தனித்து போய் அவள் கணவனை பார்த்து கவனிக்க முடியும்.

வெளியே ஸ்கூட்டர் வந்து நிற்கும் சத்தம் கேட்டதும் ஜன்னலில் எட்டி பார்த்தாள்.

ஹெல்மேட்டை அவசரமாக கழட்டி கொண்டிருந்தான் முத்து.

நடிகர் முரளியை நினைவுபடுத்தும் உடலமைப்பு. சுருள் சுருளாக மயிர்களிடர்ந்த தலை. உடல் கட்டுமஸ்த்தாக இல்லாவிட்டாலும் சீரான கருமை நிற உடற்கட்டு. 

வேலை செய்யும் லேத் பட்டறையிலிருந்து நேராக வந்ததால் காக்கி உடுப்போடு இருந்தான்.

முத்து சம்பத்தின் பால்ய வயது முதற் கொண்டு தற்சமயம் வரை பழகி வரும் நெருங்கிய நண்பன். சிறுவயதிலிருந்து பத்தாம் வகுப்பு வரை ஒன்றாக படித்து ஒன்றாக சைட் அடித்து வளர்ந்தவர்கள். முத்து பெயிலாகி விட.. அவர்களது நட்பில் விழுந்தது ஒரு பெரிய இடைவேளை.

டிகிரி முடித்த கையோடு ராணியுடன் காதலாகி, சென்னைக்கு ஒடி வந்து அடைக்கலமான சம்பத்தின் கண்களில் முத்து ஏதாச்சையாக பட.. அன்றிலிருந்து மீண்டும் தங்கள் நட்பை புதுப்பித்து கொண்டார்கள்.

கதவை திறந்து விட்டு முத்துவிற்கு காத்திருக்காமல் உள்ளே போய் ஒரு மூலையில் ஒதுங்கி நின்று கொண்டாள் ராணி.

உள்ளே வந்த முத்து சம்பத்தை தான் முதலில் தேடினான்.

"சம்பத் இல்லிங்களா..?"

"இல்ல.. ஆஸ்பத்திரில இருக்காரு.."

அவனை பார்க்காமல் தரையை பார்த்தபடி பேசினாள்.

"என்னாச்சு அவனுக்கு..?"

"ஆக்ஸிடென்ட்.." துக்கம் தொண்டை அடைக்க பதிலளித்தாள்.

"அய்யோ.. என்னங்க சொல்றிங்க..? எப்படிங்க ஆச்சு..? இப்போ எப்படி இருக்கான்..?" நிஜமாகவே நண்பனுக்காக பதறினான் முத்து.

"எதுவுமே தெரியல.. ஒரு போன் கால் மட்டும் வந்தது.."

"அவன் மொபைலுக்கு கால் பண்ணி பாத்திங்களா..?"

"ஸ்விட்ச் ஆஃப்னு பதில் வருது.. எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்குங்க.."

"அவனுக்கு எதுவும் ஆயிருக்காது.. எந்த ஹாஸ்பிடல்னு சொன்னாங்க..?"

"சென்ட்ரல் ஜி.எச்."

"வாங்க இப்பவே போலாம்.."

தயக்கத்தில் மௌனமாக இருந்தாள். அவனுடன் டூவீலரில் வர அவளுக்கு விருப்பம் இல்லை.

"நா ஆட்டோவுல கூட்டிட்டு போறேனுங்க.."

ராணியின் மனதை புரிந்து கொண்டவனை போல பேசினான்.

'சரி' என்பது போல தலையாட்டினாள்.

ஆட்டோவை வீட்டிற்கு அழைத்து வர வெளியே போக எத்தவனின் பார்வை, சட்டேன அவளின் ஈரம் பூத்த நைட்டியோடு ஒட்டி கிடந்த அந்த தேங்காய் கொப்புரை கலசங்களில் ஒரிரு விநாடிகள் நிலைகுத்தின.

தன் நண்பனை மறந்தான். அவள் தன் நண்பனின் மனைவி என்பதையும் மறந்தான்.

காம்பு முனை புடைக்க, லேசான திமிறலோடு கிண்ணென்ற வட்டமான வடிவத்தை பார்த்தவன், புதையலை கண்டெடுத்ததை போல ஒரு கணம் ஸ்தம்பித்து போய் விட்டான்.



'இது தப்பு.. தப்பு..' மனதிற்குள்ளே தப்பு போட்டு கொண்டாலும்.. ராணியின் அழகில் தன் மனதை தொலைத்து விட்டது நிஜம்.

"அஞ்சு நிமிஷம்.. ட்ரஸ் சேன்ஞ்ச் பண்ணிட்டு வந்துடுறேன்.."

பெட்ரூமிற்குள் நுழைந்து தாழிட்டு கொண்டாள் ராணி.

சமைலறைக்கு சென்று ஒரு டம்ளர் பச்சை நீரை கடகடவென அருந்தினான். வயிறு மட்டுமே குளிர்ந்தது. அனலாய் தகித்த அந்த சூடான காட்சி அவன் நினைவை விட்டு அகலவேயில்லை.

திரும்ப ஸ்கூட்டரில் சென்று ஆட்டோ அழைத்து வந்தான்.

"கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க.. கூட்டிட்டு வந்துடுறேன்.."

ஆட்டோ ஒட்டுனரிடம் சொல்லி விட்டு ஹாலுக்கு வந்து ராணியை தேடினான்.

அவளை காணவில்லை. எங்கே இருக்கிறாள்?

"போலாங்களா.. ஆட்டோ வந்துடுச்சி.." ராணிக்கு கேட்குமாறு சத்தமாக குரல் கொடுத்து பார்த்தான்.

"இதோ.. இரண்டு நிமிஷத்துல வந்துடுறேன்.." பெட்ரூமிற்குள்ளிருந்து சன்னமாக அவள் குரல் வெளியே வந்து விழுந்தது.

சோபா அருகே வந்தவனின் கண்களில், அவள் சற்று முன் அணிந்திருந்த லைட் ப்ரவுன் கலர் நைட்டி சோபாவின் மேல் மீது விழுந்திருந்தது தென்பட்டது.

நைட்டிய கழட்டி போட்டுட்டு மறுபடியும் உள்ள மேக்கப் போட போயிட்டாளா? புருஷன் அடிபட்டு கிடக்கும் போது கூட இவளுக்கு ட்ரஸிங் பண்ணியே ஆகனுமா? 

நைட்டியையே உற்று பார்த்தவனின் கண்களில் காமம் மின்ன.. அவனுக்கு கிடைத்த அந்த இரண்டு நிமிட அவகாசத்தை உபயோகப்படுத்த நினைத்தான்.

தொண்டக்குழி மிடறு விழுங்க, நைட்டியின் பக்கம் வந்தவன்.. வேறு எங்கோ பார்த்து கொண்டிருப்பவனை போல முகத்தை வைத்து கொண்டான். 

ஆனால் தனது இடது கை விரல்களை, ரகசியமாக.. நைச்சியமாக அவள் முலைகள் முகாமிட்ட அந்த நைட்டியின் ஈர பகுதியில்.. பதற்றத்தோடு தடவி கொண்டிருந்தான் முத்து.

"ப்பா.. இதுவே இவ்ளோ ஃஸாப்டா இருக்குன்னா.. அது எப்படி இருக்கும்..?"

நிஜமாகவே அவள் முலைகளின் மீது கை வைத்ததை போல, அவன் வாய் மெல்லிய முனகலோடு அந்த ஸ்பரிசத்தை மெய் மறந்து ரசித்து கொண்டிருந்தான்.

மெல்ல மெல்ல எழுந்து சீறி கொண்டிருந்த அவன் சின்னவனின் புடைப்பை ஒரு கையால் அழுத்தி அமுக்க..

வெளியே ஆட்டோக்காரன் ஹாரனை அமுக்கி கொண்டிருந்தான்.

"சார்.. எவ்ளோ நேரம் வெளியே வெய்ட் பண்றது.. சீக்கிரமா வாங்க.."

மனதிலிருந்த அவஸ்த்தையை அடக்கி கொண்டு வெளியே வந்தான்.

"வந்துடுவாங்க.. வெய்ட் பண்ணுங்க.."

"இல்ல சார்.. வந்துட்டாங்க.. திரும்பி பாருங்க.."

ஆட்டோக்காரன் சொன்னதை கேட்டு பின்னால் திரும்பி பார்க்க.. சேலை உடுத்தி வந்த ராணி, திரும்பி வீட்டின் கதவை பூட்டி கொண்டிருந்தாள்.

அவள் பின்புற இடுப்பு மடிப்புகளில் தன்னை தொலைத்த முத்து.. வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டிருந்தான்.