27-05-2025, 12:36 PM
கதை எண்_ 5
மஞ்சத்துக்கு வந்த மைதிலி
நாங்கள் பெங்களூரில் வசிக்கிறோம்.
எங்கள் தாய் தந்தையருக்கு ஒரு மகன். ஒரு மகள். என இருவர் மட்டுமே.
மகனாகிய நான் மெடிகல் எலக்டிரானிக்ஸ் படித்துவிட்டு ,ஒரு சர்வீஸ் கம்பெனியின் இஞ்சினியராகப் பணிபுரிகிறேன். 25 வயதான திருமணம் ஆகாத வாலிபன்.
பெயர் பாபு.
ஓரளவிற்கு நல்ல படிப்பு, கை நிறைய காசு, கடிவாளம் இல்லாத வாழ்க்கை என்று சுகமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கின்றது.
எப்போதும் இந்தியா முழுக்க டூர் அடித்துக்கொண்டே இருப்பதால் அலவன்ஸ் கை நிறையப் புழங்கும். கஞ்சத் தனம் பண்ணாமல், அதை "எல்லா விதமான!!" சுகங்களுக்காகவும் செலவு செய்து மகிழ்வதுண்டு.
என் தங்கை பெயர் மைதிலி.
எனக்கு இப்படி ஒரு அழகி தங்கையாகப் பிறந்திருக்கிறாள் என்பது எனக்குப் பெருமை. என் தங்கை அழகாக இருப்பதால், சைட் அடிப்பார்கள் என்பதால் நண்பர்கள் யாரையும் வீட்டுக்கு வரச் சொல்ல மாட்டேன்.
நான் வெளியூரை சுற்றிக்கொண்டு அப்படி, இப்படி ஜாலியாக இருப்பதெல்லாம் என் ஒரே சகோதரி 19 வயதான இளம் அழகி மைதிலிக்குத் தெரியாது.
ஒரு நாள் நான் என் நணபனைச் சந்தித்ததுதான், பின்னாளில் என் தங்கையோடு நடக்கப் போகும் சம்பவங்களுக்கு அடித் தளமாக இருக்கப் போகிறது என்று எனக்கு அப்போது தெரியாது.
என் நண்பனை நான் அன்று சந்திக்காமலிருந்தால், என் தங்கை மேல் இப்படி ஒரு எண்ணம் எனக்குள் வந்திருக்க வாய்ப்பே இருந்திருக்காது. நானும் நல்ல பையனாக இருந்திருப்பேன்.
ஒரு நாள் வேலை விஷயமாக நான் மும்பை ட்ரெயின் பிடிக்க ஸ்டேஷனுக்கு போய் இருந்தேன்.
அங்கே ஸ்டேஷனில் ஒரு அழகான பெண்ணும், ஒரு வாலிபனும் ஒருவரை ஒருவர் ஒட்டி உரசியபடி என்னை நோக்கி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
அந்த வாலிபன் எனக்கு பழக்கமான வாலிபனாக இருந்தான். ஆனால், அவனுடன் ஒட்டி உரசியபடி வந்து கொண்டிருக்கும் பெண்ணை நான் முன் பின் பார்த்த ஞாபகம் இல்லை. ஆனால், சரியான ஜோடிதான் என்று என் கணிப்பு சொன்னது. இவ்வளவு நெருக்கமாக இருக்கிறார்கள் என்றால் ஒன்று கணவன் மனைவியாக இருக்க வேண்டும். அல்லது காதலர்களாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் நினைத்து, அவர்கள் மீதிருந்த என் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பிய போது,அந்த வாலிபன் என்னை நெருங்கி வந்து என்னை முன்பே தெரிந்தவன் போல என் தோளைத் தொட்டான்.
“டேய்,… பாபு. உன்னைப் பாத்து எவ்ளோ நாள் ஆச்சு? எங்கடா இருக்கே?” என்ரு அவன் கேட்ட்தும், என் தோளைத் தொட்டது என் பள்ளி நண்பன் ரமேஷ் என்பதைப் அவனை கூர்ந்து பார்த்த்தில் புரிந்து கொண்ட நான், “டேய்,.. நீ ரமேஷ்தானே?!!”
“ஆமாண்டா. என்னை எல்லாம் மறந்துட்டே போல இருக்கு.”
“சாரிடா. ரொம்ப நாள் பாக்காம விட்ட்தால அடையாளம் கண்டு பிடிக்க முடியல.”
“அது இருக்கட்டும். இப்போ நீங்க எங்க இருக்கீங்க?”
“இப்ப நாங்க பெங்களூர்லதான்டா இருக்கோம். உன்னைப் பாத்து பத்து வருஷம் இருக்கும். அதனாலதான் நீ தூரத்துல வரும் போது உன்னை என்னால அடையாளம் கண்டுக்க முடியல. சரி,… நீ எப்படிடா இருக்கே?”
“நான் நல்லா இருக்கேன். நாங்க ரெண்டு பேரும் இப்ப சோலாப்பூர் வரைக்கும் போய்கிட்டு இருக்கோம். நீ?”
“நானும் மும்பை வரைக்கும் ஒரு வேலை விஷயமா போய்கிட்டு இருக்கேன்டா. சரி,… இது உன் தங்கச்சி உமாதானே?”
“இல்லடா. என் ஒய்ப் உமா.”
“என்னடா சொல்றே?” அதிர்ந்தேன்.
“ஆமாண்டா. இவ இன்னொருத்தனுக்கு காதலியா இருந்து, இப்ப எனக்கு ஒய்ப்பா கிடைச்சது என்னோட அதிர்ஷ்டம்.”
“ஒன்னுமே புரியல. கொஞ்சம் புரியற மாதிரி சொல்லுடா.”
“ம்,..சொல்றேன்.”
“இவ காலேஜ் படிச்சுகிட்டு இருக்கிறப்போ, ஒரு நாள் தற்செயலா இவ காலேஜ் பக்கம் போனேன்.
ஒரு பார்க்கை கிராஸ் பண்ணிதான் இவ காலேஜுக்கு போகணும். அப்படி அந்த பார்க்கை கிராஸ் பண்ணி போறப்போ, அந்த பார்க்ல இருக்கிற பெஞ்ச்ல இவளை யாரோ ஒரு வாலிப பையனோட பார்த்தேன். அவன் யார்? இவ அவன் கூட அப்படி நெருக்கமா எதுக்கு பழகணும்? இப்படி எல்லாம் என் தங்கச்சி பார்க், அது இதுன்னு சுத்த மாட்டாளேன்னு எனக்கு உள்ளுக்குள்ள எனக்கு சந்தேகம்.
அப்புறமா எதுவும் கண்டுக்கதா மாதிரி வீட்டுக்குப் போனேன்.
உமாவும் காலேஜ் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு வந்து, முகம் கை கால் கழுவிட்டு காபி சாபிட்டுட்டு அவ ரூம்ல நல்ல பிள்ளை மாதிரி உக்காந்திருந்தா.
அப்பாவும் அம்மாவும் சொந்தக் காரங்க விஷேசத்துக்கு வெளியூர் போய் இருந்தாங்க.
இதுதான் சமயம்ன்னு,…
“உமா, உங்கிட்டே கொஞ்சம் பேசணும்.” என்று சொல்லி அவ ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை சாத்தி லாக் பண்ணினேன்.
நான் அவ ரூமுக்குள் சென்று கதை சாத்தி லாக் பண்ணியதைப் பார்த்து அதிர்ந்தவள், அதிர்ச்சியை முகத்தில் காட்டி, “அண்ணா, சொல்லுண்ணா. எதுக்குண்ணா கதவெல்லாம் லாக் பண்றே?!!”
“ நேராவே விஷயத்துக்கு வர்றேன். யாரு அந்த பையன்?”
உமா முகம் வெளிறி, “யாருண்ணா?’ என்று குற்ற உணர்வுடன் என்னைப் பார்த்தாள்
“யாரா? நல்லா நடிக்கிறே? பார்க்லே ஒருத்தன் மடி மேலே உக்காந்துகிட்டு இருந்தியே?,…அவன்தான்.”
“அண்ணா, என்னண்ணா சொல்றே? நான் அப்படி எல்லாம் பண்ற பொண்ணு கிடையாதுண்ணா. நீ வேற யாரையோ பாத்துட்டு, அது நான்தான்னு தப்பா புரிஞ்சுகிட்டு இருக்கே.”
“ஓ!!,… அப்படியா!! கொஞ்சம் இந்த போன்ல இருக்கிற போட்டோவ பாருடா செல்லம்.”
நான் கொடுத்5த போனை வாங்கி அதிலிருந்த போட்டோவை உமா பாத்தா. போட்டோல உமா அவ பாய் ஃப்ரண்ட் மடியில உக்காந்து இருக்கா. அவன் இவ முலையை பிடிச்சு பிசைஞ்சுகிட்டு இருக்கான். இவ அவன் சுன்னிய பிடிச்சு கண்ண சொறுகிகிட்டே உறுவுறா.
போட்டோவில் இந்த காட்சியை பார்த்து அதிர்ந்து போனவளின் , முகம் வேர்த்தது. உடல் மெல்ல நடுங்கியது.
மஞ்சத்துக்கு வந்த மைதிலி
நாங்கள் பெங்களூரில் வசிக்கிறோம்.
எங்கள் தாய் தந்தையருக்கு ஒரு மகன். ஒரு மகள். என இருவர் மட்டுமே.
மகனாகிய நான் மெடிகல் எலக்டிரானிக்ஸ் படித்துவிட்டு ,ஒரு சர்வீஸ் கம்பெனியின் இஞ்சினியராகப் பணிபுரிகிறேன். 25 வயதான திருமணம் ஆகாத வாலிபன்.
பெயர் பாபு.
ஓரளவிற்கு நல்ல படிப்பு, கை நிறைய காசு, கடிவாளம் இல்லாத வாழ்க்கை என்று சுகமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கின்றது.
எப்போதும் இந்தியா முழுக்க டூர் அடித்துக்கொண்டே இருப்பதால் அலவன்ஸ் கை நிறையப் புழங்கும். கஞ்சத் தனம் பண்ணாமல், அதை "எல்லா விதமான!!" சுகங்களுக்காகவும் செலவு செய்து மகிழ்வதுண்டு.
என் தங்கை பெயர் மைதிலி.
எனக்கு இப்படி ஒரு அழகி தங்கையாகப் பிறந்திருக்கிறாள் என்பது எனக்குப் பெருமை. என் தங்கை அழகாக இருப்பதால், சைட் அடிப்பார்கள் என்பதால் நண்பர்கள் யாரையும் வீட்டுக்கு வரச் சொல்ல மாட்டேன்.
நான் வெளியூரை சுற்றிக்கொண்டு அப்படி, இப்படி ஜாலியாக இருப்பதெல்லாம் என் ஒரே சகோதரி 19 வயதான இளம் அழகி மைதிலிக்குத் தெரியாது.
ஒரு நாள் நான் என் நணபனைச் சந்தித்ததுதான், பின்னாளில் என் தங்கையோடு நடக்கப் போகும் சம்பவங்களுக்கு அடித் தளமாக இருக்கப் போகிறது என்று எனக்கு அப்போது தெரியாது.
என் நண்பனை நான் அன்று சந்திக்காமலிருந்தால், என் தங்கை மேல் இப்படி ஒரு எண்ணம் எனக்குள் வந்திருக்க வாய்ப்பே இருந்திருக்காது. நானும் நல்ல பையனாக இருந்திருப்பேன்.
ஒரு நாள் வேலை விஷயமாக நான் மும்பை ட்ரெயின் பிடிக்க ஸ்டேஷனுக்கு போய் இருந்தேன்.
அங்கே ஸ்டேஷனில் ஒரு அழகான பெண்ணும், ஒரு வாலிபனும் ஒருவரை ஒருவர் ஒட்டி உரசியபடி என்னை நோக்கி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
அந்த வாலிபன் எனக்கு பழக்கமான வாலிபனாக இருந்தான். ஆனால், அவனுடன் ஒட்டி உரசியபடி வந்து கொண்டிருக்கும் பெண்ணை நான் முன் பின் பார்த்த ஞாபகம் இல்லை. ஆனால், சரியான ஜோடிதான் என்று என் கணிப்பு சொன்னது. இவ்வளவு நெருக்கமாக இருக்கிறார்கள் என்றால் ஒன்று கணவன் மனைவியாக இருக்க வேண்டும். அல்லது காதலர்களாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் நினைத்து, அவர்கள் மீதிருந்த என் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பிய போது,அந்த வாலிபன் என்னை நெருங்கி வந்து என்னை முன்பே தெரிந்தவன் போல என் தோளைத் தொட்டான்.
“டேய்,… பாபு. உன்னைப் பாத்து எவ்ளோ நாள் ஆச்சு? எங்கடா இருக்கே?” என்ரு அவன் கேட்ட்தும், என் தோளைத் தொட்டது என் பள்ளி நண்பன் ரமேஷ் என்பதைப் அவனை கூர்ந்து பார்த்த்தில் புரிந்து கொண்ட நான், “டேய்,.. நீ ரமேஷ்தானே?!!”
“ஆமாண்டா. என்னை எல்லாம் மறந்துட்டே போல இருக்கு.”
“சாரிடா. ரொம்ப நாள் பாக்காம விட்ட்தால அடையாளம் கண்டு பிடிக்க முடியல.”
“அது இருக்கட்டும். இப்போ நீங்க எங்க இருக்கீங்க?”
“இப்ப நாங்க பெங்களூர்லதான்டா இருக்கோம். உன்னைப் பாத்து பத்து வருஷம் இருக்கும். அதனாலதான் நீ தூரத்துல வரும் போது உன்னை என்னால அடையாளம் கண்டுக்க முடியல. சரி,… நீ எப்படிடா இருக்கே?”
“நான் நல்லா இருக்கேன். நாங்க ரெண்டு பேரும் இப்ப சோலாப்பூர் வரைக்கும் போய்கிட்டு இருக்கோம். நீ?”
“நானும் மும்பை வரைக்கும் ஒரு வேலை விஷயமா போய்கிட்டு இருக்கேன்டா. சரி,… இது உன் தங்கச்சி உமாதானே?”
“இல்லடா. என் ஒய்ப் உமா.”
“என்னடா சொல்றே?” அதிர்ந்தேன்.
“ஆமாண்டா. இவ இன்னொருத்தனுக்கு காதலியா இருந்து, இப்ப எனக்கு ஒய்ப்பா கிடைச்சது என்னோட அதிர்ஷ்டம்.”
“ஒன்னுமே புரியல. கொஞ்சம் புரியற மாதிரி சொல்லுடா.”
“ம்,..சொல்றேன்.”
“இவ காலேஜ் படிச்சுகிட்டு இருக்கிறப்போ, ஒரு நாள் தற்செயலா இவ காலேஜ் பக்கம் போனேன்.
ஒரு பார்க்கை கிராஸ் பண்ணிதான் இவ காலேஜுக்கு போகணும். அப்படி அந்த பார்க்கை கிராஸ் பண்ணி போறப்போ, அந்த பார்க்ல இருக்கிற பெஞ்ச்ல இவளை யாரோ ஒரு வாலிப பையனோட பார்த்தேன். அவன் யார்? இவ அவன் கூட அப்படி நெருக்கமா எதுக்கு பழகணும்? இப்படி எல்லாம் என் தங்கச்சி பார்க், அது இதுன்னு சுத்த மாட்டாளேன்னு எனக்கு உள்ளுக்குள்ள எனக்கு சந்தேகம்.
அப்புறமா எதுவும் கண்டுக்கதா மாதிரி வீட்டுக்குப் போனேன்.
உமாவும் காலேஜ் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு வந்து, முகம் கை கால் கழுவிட்டு காபி சாபிட்டுட்டு அவ ரூம்ல நல்ல பிள்ளை மாதிரி உக்காந்திருந்தா.
அப்பாவும் அம்மாவும் சொந்தக் காரங்க விஷேசத்துக்கு வெளியூர் போய் இருந்தாங்க.
இதுதான் சமயம்ன்னு,…
“உமா, உங்கிட்டே கொஞ்சம் பேசணும்.” என்று சொல்லி அவ ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை சாத்தி லாக் பண்ணினேன்.
நான் அவ ரூமுக்குள் சென்று கதை சாத்தி லாக் பண்ணியதைப் பார்த்து அதிர்ந்தவள், அதிர்ச்சியை முகத்தில் காட்டி, “அண்ணா, சொல்லுண்ணா. எதுக்குண்ணா கதவெல்லாம் லாக் பண்றே?!!”
“ நேராவே விஷயத்துக்கு வர்றேன். யாரு அந்த பையன்?”
உமா முகம் வெளிறி, “யாருண்ணா?’ என்று குற்ற உணர்வுடன் என்னைப் பார்த்தாள்
“யாரா? நல்லா நடிக்கிறே? பார்க்லே ஒருத்தன் மடி மேலே உக்காந்துகிட்டு இருந்தியே?,…அவன்தான்.”
“அண்ணா, என்னண்ணா சொல்றே? நான் அப்படி எல்லாம் பண்ற பொண்ணு கிடையாதுண்ணா. நீ வேற யாரையோ பாத்துட்டு, அது நான்தான்னு தப்பா புரிஞ்சுகிட்டு இருக்கே.”
“ஓ!!,… அப்படியா!! கொஞ்சம் இந்த போன்ல இருக்கிற போட்டோவ பாருடா செல்லம்.”
நான் கொடுத்5த போனை வாங்கி அதிலிருந்த போட்டோவை உமா பாத்தா. போட்டோல உமா அவ பாய் ஃப்ரண்ட் மடியில உக்காந்து இருக்கா. அவன் இவ முலையை பிடிச்சு பிசைஞ்சுகிட்டு இருக்கான். இவ அவன் சுன்னிய பிடிச்சு கண்ண சொறுகிகிட்டே உறுவுறா.
போட்டோவில் இந்த காட்சியை பார்த்து அதிர்ந்து போனவளின் , முகம் வேர்த்தது. உடல் மெல்ல நடுங்கியது.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)