17-05-2025, 01:31 PM
மை டியர் பவி அண்ணி ❤️❤️17
சிறிது நேரம் கழித்து, சூர்யா குளித்து முடிச்சு, சோப்பு வாசனையோடு புது சட்டையும் போட்டு, முடியை சீவி, முகத்துல லேசான பவுடர் தடவி, பவித்ராவை பார்க்கும் ஆவலோடு தன் மாடி ரூம்ல இருந்து கீழே இறங்கி வந்தான்.
அவன் மனசு முழுக்க பவியோட நினைவுகள் தான். அவளோட சிரிப்பு, அவ பார்க்குற பார்வை, அவ பேசுற மென்மையான குரல் எல்லாமே அவனை தவிக்க விட்டுட்டு இருந்தது. பவியை பார்க்குற ஆசை அவன் மனசை தட்டி கொண்டே இருந்தது.
வீட்டுல ரஞ்சித் வேற வேலைகளுக்காக வெளியே கிளம்பி போயிருந்தான்.
வேதாச்சலம் தன் ரூம்ல உக்காந்து பழைய பேப்பர் புரட்டி கொண்டிருந்தார்.
சுந்தரவல்லி லேடிஸ் கிளப்புக்கு போயிருந்தா.
சமையலறையில சினேகா பவித்ராவுக்கு உதவியா கத்தி எடுத்து வெங்காயம் நறுக்கி கொண்டிருந்தாள்.
இருவரும் சிரிச்சு பேசிக்கொண்டே, அடுப்புல மீன் குழம்பு கொதிக்குற வாசத்தோடு வேலைய மும்முரமா பார்த்துட்டு இருந்தாங்க.
அன்னிக்கு சினேகாவோட வீட்டுல இருந்து அவளை பார்க்க வருவாங்கனு தகவல் வந்திருந்ததால, சமையலறை பரபரப்பா இருந்தது.
கடையில புதுசா வாங்கி வந்த நெய்மீனு ,கறி, மசாலாவோடு கலந்து அடுப்புல கொதிச்சு, வீடு முழுக்க மணமான வாசம் பரவி இருந்தது.
கடுகு தாளிச்சு, கறிவேப்பிலை, புளி, தக்காளி எல்லாம் சேர்ந்து குழம்பு ஒரு மணத்தோடு தயாராகி கொண்டிருந்தது. பக்கத்துல சாம்பார், ரசம், கூட்டு எல்லாம் தயாராகி, வாழை இலையில சாப்பாடு பரிமாற தயாராகி இருந்தது.
பவித்ரா சமையல் வேலைகளுல மூழ்கி இருந்தாலும், அவ மனசு மாடியில இருக்குற சூர்யாவை சுத்தி சுத்தி வந்தது. அவ மனசுல ஒரு புயல் அடிச்சு கொண்டிருந்தது. சூர்யாவோட பார்வைகள், அவன் மௌனமா காட்டுற ஆசைகள், அவனோட நெருக்கம் எல்லாமே அவளை தொந்தரவு செஞ்சாலும், அவ மனசு அவனை நினைக்காம இருக்க முடியல.
சினேகாவோட பேசிக்கொண்டே இருந்தாலும், அவ மனசு சூர்யாவோட நினைவுகளுல ஒரு குற்ற உணர்ச்சியோடு தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
அவ மனசு ஒரு பக்கம் ரஞ்சித்தை நினைச்சு பயந்து, மறு பக்கம் சூர்யாவோட ஆசையை நினைச்சு தடுமாறி இருந்தது
![[Image: actress-in-saree-119202041661.jpeg]](https://www.worldcinemagallery.com/WCGImages/WCGStills/WCGHD/2020/9/actress-in-saree-119202041661.jpeg)
சினேகா மஞ்சள் நிற புடவையில தேவதை மாதிரி மின்னினாள்.
அவ கழுத்துல தாலி ஒளிர, அவ உடல் முழுக்க ஒரு புது பொலிவு இருந்தது. அவ முகத்துல ஒரு புன்னகையும், புது பொண்டாட்டி சந்தோஷமும் தெரிஞ்சது.
பவித்ரா அரக்கு நிற புடவையில, அழகோடு, கவர்ச்சியோடு இருந்தாள். அவ புடவை அவ உடம்போடு ஒட்டி, அவ அழகை இன்னும் எடுப்பா காட்டியது.
![[Image: abhirami-suresh-stills-in-saree-24320185376.jpeg]](https://www.worldcinemagallery.com/WCGImages/WCGStills/WCGHD/2018/3/abhirami-suresh-stills-in-saree-24320185376.jpeg)
இருவரும் சமையலறையில நின்னு வேலை செஞ்சப்போ, அவங்க அழகு வீட்டை ஒரு தேவலோகமா மாத்தி இருந்தது.
அவங்க பேச்சு, சிரிப்பு, சமையல் வாசம் எல்லாமே வீட்டுக்கு ஒரு உயிர்ப்பு கொடுத்து இருந்தது.
சூர்யா கீழே இறங்கி வந்து, சமையலறை பக்கம் நடந்து வரும்போது, சினேகாவும் பவித்ராவும் பேசிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அவன் காதுல விழுந்தது.
சினேகா பவித்ராவிடம் சூர்யாவை பத்தி விசாரிச்சு கொண்டிருந்தாள்.
சினேகா சிரிச்சு கொண்டே கேட்டாள்,
“அக்கா, சூர்யா என்னமோ ஒரு மார்க்கமா சுத்தி திரியுறான். என்ன விஷயம்? எப்ப பாரு தனியா மூஞ்சிய தொங்க போட்டுட்டு இருக்கான்.”
பவித்ரா முதல்ல புரியாம, “என்ன புரியல?”னு கேட்டாள்.
அவ மனசு லேசா பதற ஆரம்பிச்சது.
சினேகா மறுபடியும் விளக்கமா சொன்னாள், “வீட்டு ஆளுங்க கூட அவன் சரியா பேச மாட்டேங்கறான்.
டைனிங் டேபிள்ல எல்லாரோடயும் உக்காந்து சாப்பிட மாட்டேங்கறான். எப்பவும் அவன் பாட்டுக்கு அவன் தனி உலகத்துல வாழ்ந்துட்டு இருக்கான்.
என்ன ஆச்சு அவனுக்கு? ஏதோ மனசுல பெரிய பாரத்த வச்சு திரியுற மாதிரி இருக்கு.”
பவித்ராவுக்கு எப்படி சொல்றதுனு தெரியல. அவ மனசு கனத்து போனது. சுந்தரவல்லியும் ரஞ்சித்தும் சேர்ந்து சூர்யாவோட வாழ்க்கைய கெடுத்து, அவனை ஒரு காசு இல்லாத வேலைக்காரனா நடத்துறது அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும்.
ஆனா அதை சினேகாவுக்கு சொல்ல வாய் வரல. அவ மனசு ஒரு குற்ற உணர்ச்சியில தவிச்சது. சூர்யாவோட இந்த நிலைமைய நினைச்சு அவ உள்ளம் பாரமா உறுத்தி கொண்டிருந்தது.
இந்த பேச்சு எல்லாம் காதுல விழுந்து கொண்டே சூர்யா சமையலறைக்கு உள்ள நுழைந்தான்.
அவன் கண்கள் பவித்ராவை ஆசையோடு, ஒரு ஏக்கத்தோடு பார்த்தது.
அவன் மனசு பவியை பார்த்ததும் ஒரு புது உற்சாகத்துல துள்ளியது,
பவித்ரா எதுவும் நடக்காத மாதிரி சாதாரணமா தன்னை காட்டிக்கொண்டு, வெங்காயம் நறுக்குற வேலையில மூழ்கி இருந்தாள்.
ஆனா அவ மனசு சூர்யாவோட பார்வைகளை உணர்ந்து தவிச்சு, ஒரு கலவரத்துல இருந்தது.
சினேகா இப்பொழுதெல்லாம் சூர்யாவிடம் கொஞ்சம் அன்பாக பழக ஆரம்பித்தாள்.
அவள் மனதில் சூர்யாவின் மீது தவறு இருக்காது என்று தோன்றியது.
சினேகா சூர்யாவை பார்த்து, ஒரு சிரிப்போடு கேட்டாள், “என்ன சூர்யா, இப்பதான் சாப்பிட வரியா? ஏன்டா இவ்ளோ லேட்டு? மணி பாரு, பதினொன்னு ஆகுது!”
சூர்யா மெதுவா, கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு பதில் சொன்னான், “நைட்டு தூக்கம் சரியா வரல அண்ணி, அதான் தூங்க லேட் ஆயிடுச்சு.” அவன் வார்த்தைகள் சினேகாவுக்கு சொன்னாலும், அவன் கண்கள் பவித்ராவை தேடி அலைந்து கொண்டிருந்தது.
அவன் மனசு பவியோட ஒரு பார்வைக்கு ஏங்கி தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யா இருவரையும் பார்த்தான்.
சினேகா, தாலி மின்னுற, துடிப்பான ஒரு இளம் அழகி. அவ முகத்துல ஒரு புது பொண்டாட்டி சந்தோஷமும், ஒரு குறும்பு புன்னகையும் இருந்தது.
பவித்ரா, புள்ளை பெத்த கனிந்த அழகோடு, ஒரு கவர்ச்சியோடு இருந்தாள். அவ முகத்துல ஒரு அமைதியும், மனசுல ஒரு புயலும் இருந்தது.
இருவரோட அங்க அழகுகளையும் சூர்யாவோட கண்கள் மேலோட்டமா நோட்டமிட்டது.
சினேகா மிளகாய் டப்பாவை எடுக்க கையை தூக்கும் போது, அவ ஜாக்கெட்டுல மின்னின அக்குள் ஈரத்தை பார்த்து சூர்யாவோட தண்டு ஒரு கணம் சூடானது.
அவன் மனசு ஒரு நிமிஷம் தடுமாறி, மயங்கியது.
பவித்ரா முதுகு காட்டி வெங்காயம் நறுக்கி கொண்டிருந்தாள். அவ வெங்காயத்தை வெட்டும் போது, அவ பஞ்சு மாதிரி இருந்த குண்டிகள் புடவையில பிதுங்கி மயக்கமான ஆட்டத்தோடு நடமாடின.
அந்த காட்சி சூர்யாவோட மனசை கிறங்கடிச்சது. அவன் மனசு ஒரு குழப்பத்துல இருந்தது.
“இந்த ரெண்டு அழகில எதை விடுறது? எதை பார்க்கிறது?”னு தவிச்சு உணர்ச்சியோடு தடுமாறி நின்னான்.
அப்போ வெளியே போயிருந்த ரஞ்சித் வீட்டுக்கு திரும்பி வந்தான்.
ஹால்ல இருந்து “சூர்யா!”னு கத்தினான்.
அவன் குரல் வீடு முழுக்க எதிரொலிச்சது. சமையலறையில இருந்து பவித்ரா வேகமா வெளியே வந்து,
“சூர்யா சாப்பிட்டுட்டு இருக்கான்”னு சொன்னாள்.
ரஞ்சித் உடனே கடுப்பா, “அவசரமா கட்சி மீட்டிங் இருக்கு. மதுரை வரைக்கும் போகணும். அவனை உடனே வர சொல்லு”னு கடுகடுவென சொன்னான்.
சூர்யா அப்போ தான் தட்டுல சாப்பாடு பிசைஞ்சு, ஒரு வாய் எடுத்து வாயில வச்சிருந்தான். மீன் குழம்பு வாசம் அவன் மூக்கை துளைச்சு, வயிறு பசியில கதறி கொண்டிருந்தது.
ரஞ்சித் சொன்னதை கேட்டதும், அவன் மனசு கோபத்துல கொதிச்சது. ஆனா வேற வழி இல்லாம, சாப்பாட்டை அப்படியே வச்சுட்டு எழுந்து வெளியே வந்தான். அவன் மனசு ஏமாற்றத்துலயும் கோபத்துலயும் உழன்று கொண்டிருந்தது.
பவித்ரா மெதுவா கவலையோடு சொன்னாள்,
“ஏங்க, சாப்பிட்டு முடிச்சுட்டு கூட்டிட்டு போலாம் இல்ல? பசியோட இருக்கான்.”
ரஞ்சித் உடனே கடுப்பாகி, “நாங்க போகும் போது ஓட்டல்ல சாப்பிடுறோம்.
நீ உன் வேலைய பாரு”னு சொல்லி விட்டு திரும்பி நடந்தான்.
பவித்ரா மௌனமாகி விட்டாள். அவ மனசு சூர்யாவை நினைச்சு வேதனையில மூழ்கி இருந்தது. ஆனா ரஞ்சித் முன்னாடி எதுவும் சொல்ல முடியல.
சூர்யா கையை கழுவி, ரஞ்சித்தை கூட்டி போக தயாரானான். அவன் கண்கள் பவித்ராவை ஒரு ஏக்கத்தோடு பார்த்தது.
அவன் மனசு ரஞ்சித்தை கருவி கொண்டு திட்டி கொண்டிருந்தது.
“இவனால தான் எல்லாமே கெடுது. இவனால தான் பவியை நெருங்க முடியல”னு மனசுக்குள்ள கோபம் கொதிச்சு எரிஞ்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யாவும் ரஞ்சித்தும் கட்சி மீட்டிங்கிற்காக மதுரை புறப்பட்டாங்க. ரஞ்சித் எப்பவும் வெளியூர் போனா சூர்யாவை கூட்டி கொண்டு தான் போவான்.
சூர்யாவோட திடகாத்திர உடலும், அவனுக்கு இருந்த போலீஸ் பயிற்சியும் ரஞ்சித்துக்கு ஒரு பாதுகாப்பு உணர்வு கொடுத்தது. அவனுக்கு சூர்யா ஒரு வேலைக்காரனா தான் தெரிஞ்சாலும், அவனோட திறமையை நம்பினான்.
மதுரையை அடைஞ்சதும், காரை விட்டு இறங்கின ரஞ்சித், சூர்யாவை பார்த்து,
“நீ பக்கத்துல ஏதாவது ஓட்டல் இருந்தா போய் சாப்பிட்டு வா. நான் மீட்டிங் முடிச்சுட்டு வந்துடுறேன்”னு சொன்னான். சூர்யா தலையாட்டி, காரை எடுத்து ஒரு அருகில இருந்த ஓட்டலுக்கு போனான்.
ரஞ்சித் மேல ஒரு கோபமும் வெறுப்பும் கொந்தளிச்சது.
பசி அவன் வயிற்றை கிள்ளி கொண்டிருந்தது. காலையில இருந்து ஒரு வாய் சாப்பாடு கூட வயிற்றுக்கு போகல. மதியம் ஒன்றரை மணி ஆகி இருந்தது.
ஓட்டல்ல பரிமாறின சூடான பிரியாணி, கறி, முட்டை எல்லாம் சாப்பிட்டு வயிறு நிரம்பினான். சாப்பாடு வாசத்தோடு அவன் பசியை ஆசுவாசப்படுத்தி, ஒரு திருப்தியை கொடுத்தது.
அப்போ ஆகாஷிடம் இருந்து போன் வந்தது. ஆகாஷ் உற்சாகமா சொன்னான்,
“மச்சான், நீ சொன்ன வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டேன். ரஞ்சித், சுரேஷ், அவங்க பண்ற கடத்தல் வேலைகள் பத்தி எல்லாம் எவிடன்ஸ் கொஞ்ச நாள்ள நமக்கு கிடைச்சுடும். இன்னும் கொஞ்சம் டைம் கொடு.”
சூர்யா மனசு ஒரு நிம்மதியில துள்ளி குதிச்சது. “ரொம்ப தேங்க்ஸ் மச்சான், நீ இல்லனா இதெல்லாம் என்னால செஞ்சிருக்க முடியாது”னு உணர்ச்சி பொங்க சொன்னான்.
ஆகாஷ் சிரிச்சு, “விடு மச்சான், நமக்குள்ள என்ன? நம்ம வேலைய முடிச்சு அவனுங்கள கவுத்துடுவோம்”னு சொல்லி போனை வச்சான்.
சூர்யாவோட மனசு பல திட்டங்களால நிரம்பி இருந்தது. சுந்தரவல்லியையும் ரஞ்சித்தையும் பழிவாங்க, அவன் காய்களை மெதுவா, ஆனா புத்திசாலித்தனமா நகர்த்தி கொண்டிருந்தான்.
அவன் மனசு ஒரு புயல் மாதிரி சுழன்று கொண்டிருந்தது. ரஞ்சித்தோட அகம்பாவத்தையும், சுந்தரவல்லியோட ஆதிக்கத்தையும் உடைக்க வேண்டிய நேரம் வந்துடுச்சுனு அவன் உறுதியா முடிவு செஞ்சிருந்தான்.
மீட்டிங் முடிஞ்சு ரஞ்சித் சூர்யாவுக்கு போன் செஞ்சு, “என்னை பிக்கப் பண்ண வா”னு சொன்னான்.
சூர்யா காரை எடுத்து ரஞ்சித்தை அழைச்சு கொண்டு வீட்டை நோக்கி பயணிச்சான். வழியில மழை லேசா தூற ஆரம்பிச்சு, காரோட கண்ணாடியில தண்ணி ஒழுகி கொண்டிருந்தது.
வீட்டை அடையும்போது நள்ளிரவு மூணு மணி ஆகி இருந்தது. சூர்யா அசதியில படுக்கையில விழுந்து, கண்ணு மூடுறதுக்குள்ள தூங்கி போய்ட்டான்.
மறுநாள் காலையும் சூர்யாவால பவித்ராவை தனிமையில சந்திக்க முடியல. பவித்ரா எப்பவும் சினேகாவோடயே ஒட்டி உரசி சுத்தி கொண்டிருந்தாள்.
அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும், தனிமையில இருந்தா சூர்யா ஏதாவது முயற்சி பண்ணுவானு. அவ மனசு ஒரு பக்கம் சூர்யாவிடம் பேச ஆசைப்பட்டாலும், மறு பக்கம் ரஞ்சித்தை நினைச்சு பயந்து, ஒரு குற்ற உணர்ச்சியில தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யா பவித்ரா கூட தனியா பேச முடியாம கடுப்பாகி போனான். அவன் பவியை பார்க்கும்போதெல்லாம், அவன் கண்கள் பார்வையாலயே அவளோட பேச முயன்றது.
ஆனா பவி அவனை கண்டு கொள்ளாம தவிர்த்து கொண்டே இருந்தாள். அவ மனசு ஒரு குழப்பத்துல இருந்தது. இந்த கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் ஒரு வாரம் நீடிச்சது.
இந்த ஒரு வாரமும் சூர்யாவுக்கு சாப்பாடு போடுறது சினேகா தான். சினேகா அன்பா, சிரிச்சு பேசி, தட்டுல சாப்பாடு பரிமாறி,
“நல்லா சாப்டு சூர்யா”னு சொல்லி கொடுப்பா. ஆனா சூர்யாவோட மனசு பவித்ராவை மட்டுமே எதிர்பார்த்து,
ஏமாற்றத்துல உழன்று கொண்டிருந்தது.
சினேகாவோட அன்பு அவனுக்கு ஆறுதலா இருந்தாலும், அவன் மனசு பவியோட ஒரு பார்வைக்கு தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
இரவு, சாப்பிட்டு முடிச்சு, மாடியில தூங்க போன சூர்யா, வெளியே சலசலப்பு சத்தம் கேட்டு, என்னனு பார்க்க கீழே இறங்கி வந்தான்.
வீடு முழுக்க ஒரு பதட்டமான சூழல் இருந்தது. எல்லாரும் வேதாச்சலத்தோட ரூமுக்கு வெளியே கூடி நின்னு கொண்டிருந்தாங்க.
வேதாச்சலத்துக்கு உடல் நிலை கொஞ்சம் மோசமாகி இருந்தது. டாக்டர் வந்து, ஸ்டெதாஸ்கோப்பை போட்டு, அவரோட நாடியை பரிசோதிச்சு கொண்டிருந்தார்.
சூர்யாவோட மனசு ஒரு கணம் பதறி, ஒரு கவலையில மூழ்கி இருந்தது.
வீட்டுல எல்லாரோட முகத்துலயும் ஒரு பயம் தெரிஞ்சது. வீட்டில இருந்த மணமான வாசம் இப்போ ஒரு மருந்து வாசமா மாறி, வீட்டை ஒரு மருத்துவமனை மாதிரி ஆக்கி இருந்தது.
சிறிது நேரம் கழித்து, சூர்யா குளித்து முடிச்சு, சோப்பு வாசனையோடு புது சட்டையும் போட்டு, முடியை சீவி, முகத்துல லேசான பவுடர் தடவி, பவித்ராவை பார்க்கும் ஆவலோடு தன் மாடி ரூம்ல இருந்து கீழே இறங்கி வந்தான்.
அவன் மனசு முழுக்க பவியோட நினைவுகள் தான். அவளோட சிரிப்பு, அவ பார்க்குற பார்வை, அவ பேசுற மென்மையான குரல் எல்லாமே அவனை தவிக்க விட்டுட்டு இருந்தது. பவியை பார்க்குற ஆசை அவன் மனசை தட்டி கொண்டே இருந்தது.
வீட்டுல ரஞ்சித் வேற வேலைகளுக்காக வெளியே கிளம்பி போயிருந்தான்.
வேதாச்சலம் தன் ரூம்ல உக்காந்து பழைய பேப்பர் புரட்டி கொண்டிருந்தார்.
சுந்தரவல்லி லேடிஸ் கிளப்புக்கு போயிருந்தா.
சமையலறையில சினேகா பவித்ராவுக்கு உதவியா கத்தி எடுத்து வெங்காயம் நறுக்கி கொண்டிருந்தாள்.
இருவரும் சிரிச்சு பேசிக்கொண்டே, அடுப்புல மீன் குழம்பு கொதிக்குற வாசத்தோடு வேலைய மும்முரமா பார்த்துட்டு இருந்தாங்க.
அன்னிக்கு சினேகாவோட வீட்டுல இருந்து அவளை பார்க்க வருவாங்கனு தகவல் வந்திருந்ததால, சமையலறை பரபரப்பா இருந்தது.
கடையில புதுசா வாங்கி வந்த நெய்மீனு ,கறி, மசாலாவோடு கலந்து அடுப்புல கொதிச்சு, வீடு முழுக்க மணமான வாசம் பரவி இருந்தது.
கடுகு தாளிச்சு, கறிவேப்பிலை, புளி, தக்காளி எல்லாம் சேர்ந்து குழம்பு ஒரு மணத்தோடு தயாராகி கொண்டிருந்தது. பக்கத்துல சாம்பார், ரசம், கூட்டு எல்லாம் தயாராகி, வாழை இலையில சாப்பாடு பரிமாற தயாராகி இருந்தது.
பவித்ரா சமையல் வேலைகளுல மூழ்கி இருந்தாலும், அவ மனசு மாடியில இருக்குற சூர்யாவை சுத்தி சுத்தி வந்தது. அவ மனசுல ஒரு புயல் அடிச்சு கொண்டிருந்தது. சூர்யாவோட பார்வைகள், அவன் மௌனமா காட்டுற ஆசைகள், அவனோட நெருக்கம் எல்லாமே அவளை தொந்தரவு செஞ்சாலும், அவ மனசு அவனை நினைக்காம இருக்க முடியல.
சினேகாவோட பேசிக்கொண்டே இருந்தாலும், அவ மனசு சூர்யாவோட நினைவுகளுல ஒரு குற்ற உணர்ச்சியோடு தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
அவ மனசு ஒரு பக்கம் ரஞ்சித்தை நினைச்சு பயந்து, மறு பக்கம் சூர்யாவோட ஆசையை நினைச்சு தடுமாறி இருந்தது
![[Image: actress-in-saree-119202041661.jpeg]](https://www.worldcinemagallery.com/WCGImages/WCGStills/WCGHD/2020/9/actress-in-saree-119202041661.jpeg)
சினேகா மஞ்சள் நிற புடவையில தேவதை மாதிரி மின்னினாள்.
அவ கழுத்துல தாலி ஒளிர, அவ உடல் முழுக்க ஒரு புது பொலிவு இருந்தது. அவ முகத்துல ஒரு புன்னகையும், புது பொண்டாட்டி சந்தோஷமும் தெரிஞ்சது.
பவித்ரா அரக்கு நிற புடவையில, அழகோடு, கவர்ச்சியோடு இருந்தாள். அவ புடவை அவ உடம்போடு ஒட்டி, அவ அழகை இன்னும் எடுப்பா காட்டியது.
![[Image: abhirami-suresh-stills-in-saree-24320185376.jpeg]](https://www.worldcinemagallery.com/WCGImages/WCGStills/WCGHD/2018/3/abhirami-suresh-stills-in-saree-24320185376.jpeg)
இருவரும் சமையலறையில நின்னு வேலை செஞ்சப்போ, அவங்க அழகு வீட்டை ஒரு தேவலோகமா மாத்தி இருந்தது.
அவங்க பேச்சு, சிரிப்பு, சமையல் வாசம் எல்லாமே வீட்டுக்கு ஒரு உயிர்ப்பு கொடுத்து இருந்தது.
சூர்யா கீழே இறங்கி வந்து, சமையலறை பக்கம் நடந்து வரும்போது, சினேகாவும் பவித்ராவும் பேசிக்கொண்டிருந்த சத்தம் அவன் காதுல விழுந்தது.
சினேகா பவித்ராவிடம் சூர்யாவை பத்தி விசாரிச்சு கொண்டிருந்தாள்.
சினேகா சிரிச்சு கொண்டே கேட்டாள்,
“அக்கா, சூர்யா என்னமோ ஒரு மார்க்கமா சுத்தி திரியுறான். என்ன விஷயம்? எப்ப பாரு தனியா மூஞ்சிய தொங்க போட்டுட்டு இருக்கான்.”
பவித்ரா முதல்ல புரியாம, “என்ன புரியல?”னு கேட்டாள்.
அவ மனசு லேசா பதற ஆரம்பிச்சது.
சினேகா மறுபடியும் விளக்கமா சொன்னாள், “வீட்டு ஆளுங்க கூட அவன் சரியா பேச மாட்டேங்கறான்.
டைனிங் டேபிள்ல எல்லாரோடயும் உக்காந்து சாப்பிட மாட்டேங்கறான். எப்பவும் அவன் பாட்டுக்கு அவன் தனி உலகத்துல வாழ்ந்துட்டு இருக்கான்.
என்ன ஆச்சு அவனுக்கு? ஏதோ மனசுல பெரிய பாரத்த வச்சு திரியுற மாதிரி இருக்கு.”
பவித்ராவுக்கு எப்படி சொல்றதுனு தெரியல. அவ மனசு கனத்து போனது. சுந்தரவல்லியும் ரஞ்சித்தும் சேர்ந்து சூர்யாவோட வாழ்க்கைய கெடுத்து, அவனை ஒரு காசு இல்லாத வேலைக்காரனா நடத்துறது அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும்.
ஆனா அதை சினேகாவுக்கு சொல்ல வாய் வரல. அவ மனசு ஒரு குற்ற உணர்ச்சியில தவிச்சது. சூர்யாவோட இந்த நிலைமைய நினைச்சு அவ உள்ளம் பாரமா உறுத்தி கொண்டிருந்தது.
இந்த பேச்சு எல்லாம் காதுல விழுந்து கொண்டே சூர்யா சமையலறைக்கு உள்ள நுழைந்தான்.
அவன் கண்கள் பவித்ராவை ஆசையோடு, ஒரு ஏக்கத்தோடு பார்த்தது.
அவன் மனசு பவியை பார்த்ததும் ஒரு புது உற்சாகத்துல துள்ளியது,
பவித்ரா எதுவும் நடக்காத மாதிரி சாதாரணமா தன்னை காட்டிக்கொண்டு, வெங்காயம் நறுக்குற வேலையில மூழ்கி இருந்தாள்.
ஆனா அவ மனசு சூர்யாவோட பார்வைகளை உணர்ந்து தவிச்சு, ஒரு கலவரத்துல இருந்தது.
சினேகா இப்பொழுதெல்லாம் சூர்யாவிடம் கொஞ்சம் அன்பாக பழக ஆரம்பித்தாள்.
அவள் மனதில் சூர்யாவின் மீது தவறு இருக்காது என்று தோன்றியது.
சினேகா சூர்யாவை பார்த்து, ஒரு சிரிப்போடு கேட்டாள், “என்ன சூர்யா, இப்பதான் சாப்பிட வரியா? ஏன்டா இவ்ளோ லேட்டு? மணி பாரு, பதினொன்னு ஆகுது!”
சூர்யா மெதுவா, கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு பதில் சொன்னான், “நைட்டு தூக்கம் சரியா வரல அண்ணி, அதான் தூங்க லேட் ஆயிடுச்சு.” அவன் வார்த்தைகள் சினேகாவுக்கு சொன்னாலும், அவன் கண்கள் பவித்ராவை தேடி அலைந்து கொண்டிருந்தது.
அவன் மனசு பவியோட ஒரு பார்வைக்கு ஏங்கி தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யா இருவரையும் பார்த்தான்.
சினேகா, தாலி மின்னுற, துடிப்பான ஒரு இளம் அழகி. அவ முகத்துல ஒரு புது பொண்டாட்டி சந்தோஷமும், ஒரு குறும்பு புன்னகையும் இருந்தது.
பவித்ரா, புள்ளை பெத்த கனிந்த அழகோடு, ஒரு கவர்ச்சியோடு இருந்தாள். அவ முகத்துல ஒரு அமைதியும், மனசுல ஒரு புயலும் இருந்தது.
இருவரோட அங்க அழகுகளையும் சூர்யாவோட கண்கள் மேலோட்டமா நோட்டமிட்டது.
சினேகா மிளகாய் டப்பாவை எடுக்க கையை தூக்கும் போது, அவ ஜாக்கெட்டுல மின்னின அக்குள் ஈரத்தை பார்த்து சூர்யாவோட தண்டு ஒரு கணம் சூடானது.
அவன் மனசு ஒரு நிமிஷம் தடுமாறி, மயங்கியது.
பவித்ரா முதுகு காட்டி வெங்காயம் நறுக்கி கொண்டிருந்தாள். அவ வெங்காயத்தை வெட்டும் போது, அவ பஞ்சு மாதிரி இருந்த குண்டிகள் புடவையில பிதுங்கி மயக்கமான ஆட்டத்தோடு நடமாடின.
அந்த காட்சி சூர்யாவோட மனசை கிறங்கடிச்சது. அவன் மனசு ஒரு குழப்பத்துல இருந்தது.
“இந்த ரெண்டு அழகில எதை விடுறது? எதை பார்க்கிறது?”னு தவிச்சு உணர்ச்சியோடு தடுமாறி நின்னான்.
அப்போ வெளியே போயிருந்த ரஞ்சித் வீட்டுக்கு திரும்பி வந்தான்.
ஹால்ல இருந்து “சூர்யா!”னு கத்தினான்.
அவன் குரல் வீடு முழுக்க எதிரொலிச்சது. சமையலறையில இருந்து பவித்ரா வேகமா வெளியே வந்து,
“சூர்யா சாப்பிட்டுட்டு இருக்கான்”னு சொன்னாள்.
ரஞ்சித் உடனே கடுப்பா, “அவசரமா கட்சி மீட்டிங் இருக்கு. மதுரை வரைக்கும் போகணும். அவனை உடனே வர சொல்லு”னு கடுகடுவென சொன்னான்.
சூர்யா அப்போ தான் தட்டுல சாப்பாடு பிசைஞ்சு, ஒரு வாய் எடுத்து வாயில வச்சிருந்தான். மீன் குழம்பு வாசம் அவன் மூக்கை துளைச்சு, வயிறு பசியில கதறி கொண்டிருந்தது.
ரஞ்சித் சொன்னதை கேட்டதும், அவன் மனசு கோபத்துல கொதிச்சது. ஆனா வேற வழி இல்லாம, சாப்பாட்டை அப்படியே வச்சுட்டு எழுந்து வெளியே வந்தான். அவன் மனசு ஏமாற்றத்துலயும் கோபத்துலயும் உழன்று கொண்டிருந்தது.
பவித்ரா மெதுவா கவலையோடு சொன்னாள்,
“ஏங்க, சாப்பிட்டு முடிச்சுட்டு கூட்டிட்டு போலாம் இல்ல? பசியோட இருக்கான்.”
ரஞ்சித் உடனே கடுப்பாகி, “நாங்க போகும் போது ஓட்டல்ல சாப்பிடுறோம்.
நீ உன் வேலைய பாரு”னு சொல்லி விட்டு திரும்பி நடந்தான்.
பவித்ரா மௌனமாகி விட்டாள். அவ மனசு சூர்யாவை நினைச்சு வேதனையில மூழ்கி இருந்தது. ஆனா ரஞ்சித் முன்னாடி எதுவும் சொல்ல முடியல.
சூர்யா கையை கழுவி, ரஞ்சித்தை கூட்டி போக தயாரானான். அவன் கண்கள் பவித்ராவை ஒரு ஏக்கத்தோடு பார்த்தது.
அவன் மனசு ரஞ்சித்தை கருவி கொண்டு திட்டி கொண்டிருந்தது.
“இவனால தான் எல்லாமே கெடுது. இவனால தான் பவியை நெருங்க முடியல”னு மனசுக்குள்ள கோபம் கொதிச்சு எரிஞ்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யாவும் ரஞ்சித்தும் கட்சி மீட்டிங்கிற்காக மதுரை புறப்பட்டாங்க. ரஞ்சித் எப்பவும் வெளியூர் போனா சூர்யாவை கூட்டி கொண்டு தான் போவான்.
சூர்யாவோட திடகாத்திர உடலும், அவனுக்கு இருந்த போலீஸ் பயிற்சியும் ரஞ்சித்துக்கு ஒரு பாதுகாப்பு உணர்வு கொடுத்தது. அவனுக்கு சூர்யா ஒரு வேலைக்காரனா தான் தெரிஞ்சாலும், அவனோட திறமையை நம்பினான்.
மதுரையை அடைஞ்சதும், காரை விட்டு இறங்கின ரஞ்சித், சூர்யாவை பார்த்து,
“நீ பக்கத்துல ஏதாவது ஓட்டல் இருந்தா போய் சாப்பிட்டு வா. நான் மீட்டிங் முடிச்சுட்டு வந்துடுறேன்”னு சொன்னான். சூர்யா தலையாட்டி, காரை எடுத்து ஒரு அருகில இருந்த ஓட்டலுக்கு போனான்.
ரஞ்சித் மேல ஒரு கோபமும் வெறுப்பும் கொந்தளிச்சது.
பசி அவன் வயிற்றை கிள்ளி கொண்டிருந்தது. காலையில இருந்து ஒரு வாய் சாப்பாடு கூட வயிற்றுக்கு போகல. மதியம் ஒன்றரை மணி ஆகி இருந்தது.
ஓட்டல்ல பரிமாறின சூடான பிரியாணி, கறி, முட்டை எல்லாம் சாப்பிட்டு வயிறு நிரம்பினான். சாப்பாடு வாசத்தோடு அவன் பசியை ஆசுவாசப்படுத்தி, ஒரு திருப்தியை கொடுத்தது.
அப்போ ஆகாஷிடம் இருந்து போன் வந்தது. ஆகாஷ் உற்சாகமா சொன்னான்,
“மச்சான், நீ சொன்ன வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டேன். ரஞ்சித், சுரேஷ், அவங்க பண்ற கடத்தல் வேலைகள் பத்தி எல்லாம் எவிடன்ஸ் கொஞ்ச நாள்ள நமக்கு கிடைச்சுடும். இன்னும் கொஞ்சம் டைம் கொடு.”
சூர்யா மனசு ஒரு நிம்மதியில துள்ளி குதிச்சது. “ரொம்ப தேங்க்ஸ் மச்சான், நீ இல்லனா இதெல்லாம் என்னால செஞ்சிருக்க முடியாது”னு உணர்ச்சி பொங்க சொன்னான்.
ஆகாஷ் சிரிச்சு, “விடு மச்சான், நமக்குள்ள என்ன? நம்ம வேலைய முடிச்சு அவனுங்கள கவுத்துடுவோம்”னு சொல்லி போனை வச்சான்.
சூர்யாவோட மனசு பல திட்டங்களால நிரம்பி இருந்தது. சுந்தரவல்லியையும் ரஞ்சித்தையும் பழிவாங்க, அவன் காய்களை மெதுவா, ஆனா புத்திசாலித்தனமா நகர்த்தி கொண்டிருந்தான்.
அவன் மனசு ஒரு புயல் மாதிரி சுழன்று கொண்டிருந்தது. ரஞ்சித்தோட அகம்பாவத்தையும், சுந்தரவல்லியோட ஆதிக்கத்தையும் உடைக்க வேண்டிய நேரம் வந்துடுச்சுனு அவன் உறுதியா முடிவு செஞ்சிருந்தான்.
மீட்டிங் முடிஞ்சு ரஞ்சித் சூர்யாவுக்கு போன் செஞ்சு, “என்னை பிக்கப் பண்ண வா”னு சொன்னான்.
சூர்யா காரை எடுத்து ரஞ்சித்தை அழைச்சு கொண்டு வீட்டை நோக்கி பயணிச்சான். வழியில மழை லேசா தூற ஆரம்பிச்சு, காரோட கண்ணாடியில தண்ணி ஒழுகி கொண்டிருந்தது.
வீட்டை அடையும்போது நள்ளிரவு மூணு மணி ஆகி இருந்தது. சூர்யா அசதியில படுக்கையில விழுந்து, கண்ணு மூடுறதுக்குள்ள தூங்கி போய்ட்டான்.
மறுநாள் காலையும் சூர்யாவால பவித்ராவை தனிமையில சந்திக்க முடியல. பவித்ரா எப்பவும் சினேகாவோடயே ஒட்டி உரசி சுத்தி கொண்டிருந்தாள்.
அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும், தனிமையில இருந்தா சூர்யா ஏதாவது முயற்சி பண்ணுவானு. அவ மனசு ஒரு பக்கம் சூர்யாவிடம் பேச ஆசைப்பட்டாலும், மறு பக்கம் ரஞ்சித்தை நினைச்சு பயந்து, ஒரு குற்ற உணர்ச்சியில தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
சூர்யா பவித்ரா கூட தனியா பேச முடியாம கடுப்பாகி போனான். அவன் பவியை பார்க்கும்போதெல்லாம், அவன் கண்கள் பார்வையாலயே அவளோட பேச முயன்றது.
ஆனா பவி அவனை கண்டு கொள்ளாம தவிர்த்து கொண்டே இருந்தாள். அவ மனசு ஒரு குழப்பத்துல இருந்தது. இந்த கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் ஒரு வாரம் நீடிச்சது.
இந்த ஒரு வாரமும் சூர்யாவுக்கு சாப்பாடு போடுறது சினேகா தான். சினேகா அன்பா, சிரிச்சு பேசி, தட்டுல சாப்பாடு பரிமாறி,
“நல்லா சாப்டு சூர்யா”னு சொல்லி கொடுப்பா. ஆனா சூர்யாவோட மனசு பவித்ராவை மட்டுமே எதிர்பார்த்து,
ஏமாற்றத்துல உழன்று கொண்டிருந்தது.
சினேகாவோட அன்பு அவனுக்கு ஆறுதலா இருந்தாலும், அவன் மனசு பவியோட ஒரு பார்வைக்கு தவிச்சு கொண்டிருந்தது.
இரவு, சாப்பிட்டு முடிச்சு, மாடியில தூங்க போன சூர்யா, வெளியே சலசலப்பு சத்தம் கேட்டு, என்னனு பார்க்க கீழே இறங்கி வந்தான்.
வீடு முழுக்க ஒரு பதட்டமான சூழல் இருந்தது. எல்லாரும் வேதாச்சலத்தோட ரூமுக்கு வெளியே கூடி நின்னு கொண்டிருந்தாங்க.
வேதாச்சலத்துக்கு உடல் நிலை கொஞ்சம் மோசமாகி இருந்தது. டாக்டர் வந்து, ஸ்டெதாஸ்கோப்பை போட்டு, அவரோட நாடியை பரிசோதிச்சு கொண்டிருந்தார்.
சூர்யாவோட மனசு ஒரு கணம் பதறி, ஒரு கவலையில மூழ்கி இருந்தது.
வீட்டுல எல்லாரோட முகத்துலயும் ஒரு பயம் தெரிஞ்சது. வீட்டில இருந்த மணமான வாசம் இப்போ ஒரு மருந்து வாசமா மாறி, வீட்டை ஒரு மருத்துவமனை மாதிரி ஆக்கி இருந்தது.