Adultery கன்னி கழிக்க வைத்த சுந்தரிகள்

[Latharaj]

ஒரு நாள் காலேஜ்  முடிஞ்சு அன்றைக்கு வீட்டிற்க்கு வேகமாக செல்லாமல், ரோட்டில் பெண்களை சைட் அடித்துக்கொண்டு மெதுவாக வீட்டிற்கு போய் கேட்டை திறந்தேன். 

அங்கே வாசலில் பார்வதியம்மா, ரேணுகாக்கா பதைபதைப்போடு நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். 

அவர்கள் நிற்பதை பார்த்து கேள்வியுடன் அவர்களை பார்த்தேன். 

“தம்பி, என்னப்பா இன்னைக்கு இவ்வளவு லேட்?” பார்வதியம்மாதான். 

“இல்லம்மா.... இன்னைக்கு ஸ்பெசல் கிளாஸ். அதுதான் லேட்டாகிடுச்சு” 

“தம்பி ஒரு உதவி பண்ணமுடியுமா?..... ரேணுகா மாமியாருக்கு உடம்பு சரியில்லையாம். கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் போன் வந்துச்சு.” 

“அதுக்கு” என்பது போல் கேள்விக்குறியுடன் அவர்களை பார்த்தேன். 

“இல்லை தம்பி. பொம்பளை பிள்ளை.... இந்நேரம் தனியா அனுப்ப முடியாது. பஸ்சுல போகலாம், ஆனால் பஸ்ஸ்டாப்ல இருந்து, அவங்க மாமியார் வீட்டுக்கு போக ஒரு கிலோ மீட்டர் தூரம் இருக்கும். இந்த நேரத்துல தனியா போறது நல்லதில்லை. அதுதான் நீ கொஞ்சம் உதவி பண்ணுனா, அவளை அவ மாமியார் வீட்டுல மட்டும் விட்டுட்டு வரமுடியுமா?”

 நான் கொஞ்சம் யோசித்தேன். நாளைக்கு முக்கியமான பிராக்டிகல் எக்ஸாம். அதை அட்டண்ட் பண்ணியே ஆகணும். ஆனாலும், அதை விட இந்த நேரத்தில் அவர்களுக்கு உதவி பண்ணியே ஆகவேண்டும், என் சிந்தனையை மறைத்தவாறு

 “அதுக்கென்னம்மா, இதை கூட செய்யலான எப்படி?.... ஆமா அவங்க வீடு எங்க இருக்கு.?” 

என் பதிலை பார்த்தவுடன் தான் ரேணுகாக்காவுக்கு,ம் பார்வதியம்மாவுக்கும் கொஞ்சம் பதற்றம் குறைந்தது. 

“இல்லை தம்பி, பக்கம் தான். ஒரு மணி நேரம் பஸ் ட்ராவல் .அப்புறம் போக வர நேரம் தான்...... நைட் ரெண்டு மணிக்குள்ள வந்துரலாம்.” 

“சரிங்கக்கா வாங்க கிளம்பலாம்” 

நானும் வேகமாக கிளம்ப, ரேணுகாக்கா ரெடியாக வைத்திருந்த பேக்கை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள். 

அவளின் மாமியாரின் உடல் நிலை கவலை, அவளுடைய முகத்தில் தெரிந்தது. 

“அக்கா பயப்படாதீங்க, எதுவும் ஒன்னும் ஆகிருக்காது. உங்க மாமியார் நல்லா தான் இருப்பாங்க” 

“இல்லப்பா திடிர்னு நைட்ல போன் வந்ததாலதான் கொஞ்சம் பயம்” 

“அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் ஆகியிருக்காது. அப்படி எதாவது பிரச்சினை ஆகிருந்தா.... உங்க வீட்டுக்காரருக்கு போன் போயிருக்கும்.... அவரும் கூப்பிட்டு இருந்திருப்பாரு. அப்படியே பெரிய பிரச்சினை ஆனாலும் இப்ப உன்ன வீட்டுக்காரரு நேர கிளம்பி இந்தியாவுக்கு வந்துருவாரு. அப்பறம் என்ன ரொம்ப வருஷத்துக்கப்புறம் நீங்களும் உங்க வீட்டுக்காரரை பார்க்கலாம்ல” 

என் வார்த்தையை கேட்டவுடன் அவளின் முகத்தில் வெட்க புன்னகை மின்னி மறைந்தது. 


“நீ சொல்ரது கரெக்டுப்பா. எனக்கும் வீட்டுகாரர் கிட்ட இருந்து போனே வந்துருக்கும். எப்படியோ நீ பேசி பேசி என் டென்ஷனை குறைச்சிட்ட......:” 

அவளின் முகத்தில் கொஞ்சம் நிம்மதி. 

இருவரும் பஸ்டாப்பில் பஸ்சுக்காக ரொம்ப நேரம் காத்திருந்தோம்..

நான் சுற்றி கவனித்தேன்.  எங்களை சுற்றி யாருமே இல்லை. 

“பார்வதியம்மா சொன்னது சரிதான். ஒரு பொண்ணு தனியா இந்த நேரத்துல இப்படி இருந்தா, எந்த ஆம்பிளையும் வாலாட்ட தான் செய்வான்” 

ரேணுகாக்கவை பார்த்தேன். 

காட்டன் சுடிதாரில் இரவு நேர காம தேவதை போல் அட்டகாசமாய் இருந்தாள். 

அவள் மார்பை சால் போட்டு மறைந்திருந்தாலும், அதையும் மீறி அவளின் பருத்த பால் குடங்கள் கூர்மையாய் தூக்கிக்கொண்டு இருந்தது. அவளின் பின்பக்க கோளத்தின் பிளவில் சால் லைட்டாக அழுந்தியவாறு இருக்க, குண்டியின் இரு வடிவங்களும் தூக்கலாகவே இருந்தது. 

“அம்மாவுக்கு..... இவளோட பொச்சு சளைத்ததில்லை. சுடிதார் பேண்டை கழட்டுனா, அவ குண்டியை பந்து போல அங்கிட்டும் இங்கிட்டும் அடிச்சு விளையாடுலாம்.... என்னா ரவுண்ட் ஷேப்..” 

குண்டியை காமித்தே நல்லா மூடேற்றினாள். 

“ம்ஹ்ம், அக்காவே பாவம் .அவளை இந்த நேரத்துல இப்படியெல்லாம் யோசிக்கக்கூடாதுனு” 

பார்வையை மாற்றினேன்.