Adultery திசை மாறிய பறவை நிவேதா

[Msiva030285]

நிவேதா : ஆனந்துக்கு போன் போட்டால்... டேய் எங்கடா இருக்க 

ஆனந்த் : ஒரு கஸ்ட்டமர் கூப்பிட்டு.. லாங் சவாரி வந்து இருக்கேன்.. இரண்டு வாரத்துக்கு வீட்டுக்கு வர மாட்டேன்.. மதுரை  தூத்துக்குடி.. திருநெல்வேலி இதுல உள்ள கோயில்களுக்கு எல்லாம் கூப்பிட்டு போகணும்.. எப்படி வர பத்து நாள் 15 நாள் ஆகும்.. நான் தங்கப் போவது எல்லாமே அவங்க செலவு.. எப்படியும் நா வரதுக்கு..ரெண்டு வாரம் ஆகும்.

நிவேதா : என்னடா இப்படி சொல்ற நான் எப்படி தான் தனியா இருப்பேன்.. என் தங்கச்சி வேற அவளோட பிரண்டு கூட டூர் போயிருக்கா.. ஒழுங்கா வீட்ல இருக்காம.. ஊர் சோவாரிட்டு இருக்கிறார்  எல்லாம் நீ கொடுக்கிற இடம் தான்..

ஆனந்த் : விடு  மா.. அவளே அப்பா அம்மா இல்லாத பொண்ணு....நாம தான் அந்த ஸ்தானத்துல இருந்து பாக்கணும்.. சரி பார்த்து பத்திரமா இருங்க கதவை பூட்டிட்டு இருங்க.. நான் வேணா துணைக்கு குமார அனுப்பி விடவா..

நிவேதா : லூசா டா நீ.. வேற ஒருத்தனை எனக்கு துணையா அனுப்புறேன்னு சொல்ற.. அதெல்லாம் என்ன பாத்துக்க எனக்கு தெரியும்.. நீ நல்ல சாமி நல்ல கும்பிட்டு வா.... ஓகேடா வைக்கிறேன் பாய்.

 ஆனந்த் : ஏய் ஒரு நிமிஷம்.. ஆமா குமார.. ஏன்..? மரியாதை இல்லாம பேசுற... அவன் உனக்கு மூத்தவன் டி..

நிவேதா : ஹ்ம்ம்ம் அவனை பாத்தாளே.. எனக்கு புடிக்கல.. அதான் 

ஆனந்த் : ஏய் அவன் என் பிரென்ட் டி...

நிவேதா : இங்க பாரு டா... அவனை பத்தி பேசி என்னய டென்ஷன் ஆக்காத சொல்லிட்டேன்.. கோயிலுக்கு போற.. நல்லா போய்ட்டு வா.. இப்போ போனை வை டா என்று கட் பண்ணினாள்.. ச்ச ஏன் இப்படி இருக்கான்..அந்த குமார் பொருக்கி. என்னய பாக்குற பார்வையே சரி இல்லையே.. அது இவனுக்கு புரியாது.. சரி வரட்டும் பேசிக்கலாம்... என்று மகனை தூங்க வைத்து கொண்டு இருக்கும் போது.. குமார் போன் போட்டான்... இவன் எதுக்கு போன் போடறான்.. யோசிச்சு விட்டு அட்டன் செய்து காதில் வைத்தால்..

குமார் : ஹாய் நிவேதா.. என்ன தூங்கிட்டிங்களா...? 

நிவேதா : தூக்க கலக்கத்தில் பேசுவது போல பேசினாள்.. நல்ல தூங்கிட்டு இருந்தேன்.. உங்க போன் தான் எழுப்பி விட்டது.. என்ன விஷயம் சொல்லுங்க..

குமார் : ஒன்னுல்ல.. ஆனந்த் இப்போ கொஞ்சம் முன்னாடி எனக்கு போன் போட்டான்... உங்களுக்கு துணையாஎன்னய வர சொன்னான்... உங்களுக்கு ஒகே வா..

நிவேதா : நோ தேங்க்ஸ்.. நானே சமாளிச்சிடுவேன்.. நீங்க ஒன்னும் வர தேவை இல்ல.. சரி வைக்கட்டா..

குமார் : அட இருங்க மேடம்.. தனியா இருக்க முடியுமா.. நீங்க வேற செமயா இருக்கீங்க.. வீடு புகுந்து யாரும்  என்று சொல்லும் போது 

நிவேதா : ஷட் அப்.. என்ன பேசிட்டு இருக்கீங்க... இதோட எல்லாத்தையும் நிறுத்துங்க.. பேச்சு ஓவரா போய்ட்டு இருக்கு.. போனை வைங்க.. என்று போனை வைத்தால்.. ராஸ்கல் என்ன பேசிட்டு இருக்கான்.. அவன் இஷ்டம் போல என்னென்னமோ பேசிட்டு இருக்கான்.. முதல்ல ஆனந்து கிட்ட சொல்லி இவனோட ப்ரெண்ட்ஷிப் கட் பண்ண சொல்லணும்.. என்று மகனுக்கு பால் கொடுத்து விட்டு இருவரும் உறங்கினர்..கொஞ்ச நேரத்தில் ராதிகா வந்து காலிங் பெல் அடித்தாள்.. இவளும் எழுந்து போய் கதவை திறந்தால்.. தன் தங்கையை பார்த்த உடன்.. கொஞ்சம் ஆறுதல் அடைந்தால்.. நல்ல வேலை துணைக்கு வந்துட்டா என்று.. ஏய் என்னடி நினைச்சிட்டு இருக்குற..

ராதிகா : க்கா என்ன க்கா நீ.. உங்க  ரெண்டு பேர் கிட்ட சொல்லிட்டு தானே போனேன்.. அப்பறம் என்ன.. விடு க்கா என்று உள்ள வந்தாள்..

நிவேதா : எல்லாம் உன் அத்தானை தான் சொல்லணும் அவர் கொடுக்குற இடம் தான் நீ இந்த அளவுக்கு ஆடுற... சரி சாப்பிட்டியா.? 

ராதிகா : இல்லக்கா நான் வர வழியில  ஹோட்டல்ல சாப்பிட்டு தான் வந்தேன்... ஆமா செல்ல குட்டி சாப்பிட்டானா..

நிவேதா :  இப்பதான் பால் கொடுத்து தூங்க வச்சேன்.. வா வந்து தூங்கு.. என்று தூங்க ஆரம்பித்தனர்..

மறுநாள் காலை எழுந்து வழக்கம் போல வேலை பார்க்க ஆரம்பித்தனர்.. அப்போ காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது.. நிவேதா போய் கதவை திறந்தால்.. அங்க குமார் நின்று இருந்தான்... அவனைப் பார்த்து முறைத்துக் கொண்டு உள்ள வாங்க. என்று சொல்லி விட்டு சென்றால்..

குமார் : ஒரு நிமிஷம் எனக்கு வேலைக்கு நேரம் ஆகுது.. உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லணும் அதுக்கு தான் இங்க வந்தேன்.. ஆனந்த் எனக்கு காலைல போன் போட்டான்.. உங்களுக்கு ஒரு வேலை பார்க்க சொன்னான்.. எங்க ஸ்கூல்ல டீச்சர் வேலை காலியா இருக்கு.. நான் கரஸ்பாண்ட்கிட்ட பேசிட்டு இன்னைக்கே நல்ல செய்தி சொல்றேன்.. எப்படியும் உங்களுக்கு வேலை கிடைத்துவிடும்.. உங்களுடைய ப்ரொபைல் அதை மட்டும் வாங்கிட்டு போக வந்தேன்.. உங்களுடைய எல்லா சர்டிபிகேட தாங்க..

நிவேதா : ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டாள்.. ஆனந்த் என்கிட்ட ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லலையே..

குமார் : நீங்க வீட்ல தனியா இருக்கீங்க, உங்களுக்கும் நேரம் போகணும் அதுக்கு தான் ஆனந்த் என்கிட்ட காலைல எல்லா விஷயத்தையும் சொன்னான்.. அப்புறம் தான் எனக்கே தெரிஞ்சது.. நீங்க டிகிரி தானே முடிச்சு இருக்கீங்க அப்புறம் என்ன.. உங்களுடைய சர்டிபிகேட் எல்லாமே கொண்டு வாங்க..

 அவளும் ஒரே நிமிஷம் இந்தா வாரேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு.. அவளுடைய சர்டிபிகேட் எல்லாத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு.. குமார் கையில் கொடுத்தால்... ஒகே தேங்க்ஸ்.. என் ஹஸ்பண்ட் சொன்னாலும் நீங்க முயற்சி எடுக்குறீங்க அதுக்காக தேங்க்ஸ்.. நல்ல செய்தியை எதிர்பார்ப்பேன்..

குமார் : ஒகே நான் கிளம்புறேன்..

நிவேதா : ஒரே நிமிஷம்.. இப்ப காப்பி போட்டு இருக்கேன் குடிச்சிட்டு போங்க..

குமார் : இல்ல பரவால்ல வர்ற வழியில தான் குடிச்சிட்டு வந்தேன்.. எனக்கு நேரம் ஆகுது இன்னொரு நாள் வந்து விருந்தே சாப்பிடுறேன்.. என்று டபுள் மீனிங்கில் பேசினான்..

நிவேதா : அவள் சொன்னதுக்கு அர்த்தம் புரியாமல்.. கண்டிப்பா வாங்க உங்களுக்கு விருந்தே வைக்கிறேன்... குமார் கிளம்பி சென்றான்..

ராதிகா : க்கா.. அவனோட பார்வையே சரியில்லை அக்கா.. உன்னையவே திங்கிற மாதிரி பாக்குறான்.. இதெல்லாம் எங்க போய் முடியப் போகுதோ 

நிவேதா : அவன் பார்வையே அப்படிதாண்டி... மாறு கண்ணு மாதிரி தான் பாப்பான்.. ஆனா நல்லவன் தான்.. நானும் முதல்ல அவன தப்பா தான் நினைச்சேன்.. உங்க அத்தான் சொன்னாலும்.. இவரும் நல்ல முயற்சி எடுத்து செய்றாருடி.. அத வச்சு தான் சொல்றேன் இவரும் நல்லவன் தான்.. என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றார்..

 நிவேதாவுக்கு தெரியாது.. குமார் அவள் வீட்டில் எல்லா இடத்திலும் வைத்து விடிய விடிய  விடிய ஓலு வாங்குவாள் என்று அவளுக்கு தெரியவில்லை..