Adultery மை டியர் பவித்ரா அண்ணி( my dear pavithra Anni)❤️❤️❤️❤️❤️

[Lust king 66]

பவி அண்ணி ❤️ 4


நள்ளிரவின் ஆழமான அமைதி, சூர்யாவின் சிறிய அறையை முழுமையாக மூழ்கடித்திருந்தது.

மரக் கட்டில், இரவின் இருளில் ஒரு நிழலாகத் தோன்றியது, அதன் மேல் படுத்திருந்த சூர்யா மௌனமான உலகில் மூழ்கியிருந்தான்.

அறையில்மின்விசிறி, மெதுவாக  ஒலியுடன் சுழன்று  காற்றை உருவாக்கியது. சுவரில், அமுதாவின் பழைய புகைப்படம் மங்கலான மஞ்சள் விளக்கின் ஒளியில் மெல்ல மின்னியது.

அமுதாவின் கண்கள், புகைப்படத்தில் இருந்து சூர்யாவை உற்றுப் பார்ப்பது போல, அவனை ஒரு உணர்ச்சிகரமான பயணத்தில் இழுத்தன.

அவன் மனதில், சினேகாவின் அலட்சியம், சுந்தரவல்லியின் ஆதிக்கம், ரஞ்சித் மற்றும் சுரேஷின் சூழ்ச்சிகள் எல்லாம் ஒரு புயலாக சுழன்றன. அவனுக்கு, ஒரு தனிமையான உணர்வு மேலோங்கியது.

“யாரோடவாது பேசினா, கொஞ்சம் மனசு  கொஞ்சம் மாறும்?” என்று  மெல்லிய எண்ணம் அவன் மனதில் தோன்றியது.

அவன் மனதில், மதுரையில் வசிக்கும் தன் தாத்தாவின் முகம் மெதுவாக உருவானது. அமுதாவின் பெற்றோர், முத்தையாவும் சாவித்திரியும், மதுரையின்  அமைதியான புறநகரில், ஒரு எளிய நடுத்தரக் குடும்ப வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர்.

முத்தையா, ஒரு புகழ்பெற்ற வைத்தியர், மதுரையில் உள்ள ஒரு சிறிய மருந்தகத்தில், பல ஆண்டுகளாக மக்களுக்கு சேவை செய்து வந்தார். அவரின் மருந்தகம் பழைய ஒற்றை மாடி கட்டிடத்தில், முன்புறத்தில் ஒரு மருத மரத்தின் நிழலில் அமைந்திருந்தது.

அவர், குறிப்பாக குடிசைப் பகுதிகளில் வசிக்கும் ஏழை மக்களுக்கு இலவச மருத்துவம் அளித்து, அவர்களின் மனதில் தனி இடம் பிடித்திருந்தார். அவரின் முகத்தில், எப்போதும் அமைதியான புன்னகை இருக்கும்,  அவர் கண்களில், ஒரு ஆழமான ஞானமும், அனுபவமும் மின்னும்.


சாவித்திரி, சூர்யாவின் பாட்டி,  அன்பான, எளிமையான பெண்மணி.

. சூர்யா வரும்போதெல்லாம், அவனுக்கு முறுக்கு, அதிரசம், லட்டு போன்ற பலகாரங்களை செய்து, ஒரு பெரிய தகர டப்பாவில் அடுக்கி வைப்பார். “என் பேரன் நல்லா சாப்பிடணும்,” என்று அவள் எப்போதும் சொல்வாள், அவளின் குரலில் ஆழமான பாசம் இருக்கும். சூர்யாவுக்கு, அவர்களை நினைக்கும்போது  ஆறுதலான உணர்வு எழுந்தது, அது அவனின் மனதில் ஒரு புயலாக சுழலும் எண்ணங்களை  அமைதிப்படுத்தியது.


அவன், மொபைலை எடுத்து, தாத்தாவுக்கு போன் செய்யலாமா என்று யோசித்தான். ஆனால், கடிகாரத்தைப் பார்த்தவுடன நள்ளிரவு 12:30 அவன் முடிவை மாற்றி கொண்டான். “இப்போ போன் பண்ணி தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம்,” என்று மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டு,

மொபைலை மெத்தையில் வைத்தான். அவன், கட்டிலின் விளிம்பில் உட்கார்ந்து, தாத்தா கொடுத்து அனுப்பிய மூலிகைச் சூரணத்தை எடுத்தான்

பழைய வெள்ளி டப்பா, பல ஆண்டுகளின் பயன்பாட்டால் மங்கியிருந்தாலும், அதன் மூடியில் செதுக்கப்பட்ட மயில் வடிவம் இன்னும் அழகாக இருந்தது. டப்பாவைத் திறந்தவுடன், மூலிகைகளின் தனித்துவமான மணம் கசப்பு கலந்த ஒரு புனிதமான வாசனை அறையை நிரப்பியது.

முத்தையா, இந்த மூலிகைச் சூரணத்தை, அரிய மூலிகைகளான அசுவகந்தி, துளசி, சித்தரத்தை, வேம்பு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தி, ஒரு தனித்துவமான முறையில் தயார் செய்திருந்தார். “இது உன்னோட உடம்பையும் மனசையும் உறுதியா வைக்கும், மவனே,” என்று அவர் எப்போதும் சொல்வார். அவர், சூர்யாவுக்கு இதை ஒரு கட்டளையாக விதித்திருந்தார்:

“நீ சாப்பிடுறியோ இல்லையோ, இந்த மூலிகைச் சூரணத்தை காலையில கொஞ்சம், ராத்திரி கொஞ்சம், கண்டிப்பா சாப்டே ஆகணும்.”


சூர்யா  சூரணத்தை வாயில் போட்டு, மெதுவாக மென்றான். அதன் கசப்பு, மணம், அவன் நாக்கில்  தனித்துவமான உணர்வை உருவாக்கியது. அவன், கட்டிலின் விளிம்பில், தலையைப் பிடித்தபடி, மனதில் சுழலும் எண்ணங்களுடன் அமர்ந்திருந்தான்.


அவன் மனதில், தாத்தாவின் வார்த்தைகள் எதிரொலித்தன. முத்தையா, ஒருமுறை,  அமைதியான மாலை வேளையில், மருந்தகத்தின் முற்றத்தில் உட்கார்ந்து, சூர்யாவிடம் பேசியிருந்தார். “சூர்யா, இந்த வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து, என்கூட மதுரைக்கு வா. நம்மோட சொத்து, உனக்கு உரிமையானது. இங்க இருந்து உன்னோட வாழ்க்கையை மாற்றிக்கலாம்,” என்று அவர் கெஞ்சியிருந்தார்.

அவரின் குரலில், ஒரு ஆழமான கவலை இருந்தது. ஆனால், சூர்யா, “நான் இந்த வீட்டை மீட்டெடுக்கணும், தாத்தா. அம்மாவோட சத்தியத்தை நிறைவேத்தணும்,” என்று உறுதியாகச் சொல்லியிருந்தான். அவனின் கண்களில், ஒரு தீர்மானம் எரிந்தது, ஆனால் முத்தையாவுக்கு, அது ஒரு பயத்தை உருவாக்கியது.


முத்தையாவுக்கு, சூர்யாவின் மீது அளவற்ற பாசம் இருந்தது. ஆனால், அவனது இந்த முடிவால்,  அவன் மீது சிறு கோபம் இருந்தது.

“சுந்தரவல்லி உன்னை விட மாட்டா, மவனே. அவளோட பாசம் உன்மேல இல்ல, உன்னோட பெயர்ல இருக்குற சொத்து மேல,” என்று அவர் எச்சரித்திருந்தார்.


அவர், சுந்தரவல்லியின் தந்திரங்களை நன்கு அறிந்தவர். அவள், சூர்யாவை வீட்டில் வைத்திருப்பது, அவனின் உணர்ச்சிகளைப் பயன்படுத்தி, அவனை ஒரு கைப்பாவையாக ஆக்குவதற்காக என்று முத்தையா உணர்ந்திருந்தார்

. ஆனால், சூர்யாவுக்கு, அந்த வீடு, அமுதாவின் நினைவுகளின் கோவில். அதை விட்டு வெளியேறுவது, அவனுக்கு தோல்வியை ஒப்புக்கொள்வது போல இருந்தது.


சூர்யா, ஒவ்வொரு மூன்று மாதங்களுக்கு ஒரு முறை, மதுரைக்கு சென்று, தாத்தாவையும் பாட்டியையும் பார்த்துவிட்டு, மூலிகைச் சூரணத்தை வாங்கி வருவான். அந்த பயணங்கள், அவனுக்கு ஆறுதலாக இருந்தன. ஆனால், இப்போது, இந்த நள்ளிரவில், அவன் மனதில் ஒரு தனிமை மட்டுமே மிஞ்சியிருந்தது.


அவன் எண்ணங்களை கலைத்து, அறையின் மரக் கதவில்  மெல்லிய தட்டல் ஒலித்தது. சூர்யா  எழுந்து சென்று கதவைத் திறந்தான். அவன், ஒரு வெள்ளை உள்பனியன்  நீல லுங்கியில் இருந்தான்.


உள்பனியன், அவனின் கட்டுடல் தேகத்தை இறுக்கமாகப் பற்றி, அவனின் தோள்களையும், மார்பையும் தெளிவாக வெளிப்படுத்தியது. அவனின் மார்பில், மெல்லிய முடி, வியர்வையில் மின்னியது.  கைகள், உறுதியான வலிமையுடன் இருந்தது.

கதவுக்கு வெளியே, பவி நின்றிருந்தாள்.


பவி  புடவையில், இரவின் மென்மையான ஒளியில் ஒரு தேவதையைப் போல காட்சியளித்தாள். அவளின் புடவை, நாள் முழுவதும் வேலை செய்ததன் அடையாளமாக, சற்று களைந்து, அவளின் உடலை மென்மையாகப் பற்றியிருந்தது. அவளின் முந்தானை, இடுப்பில் சொருகப்பட்டு, வெண்ணை நிற இடையை மெல்ல வெளிப்படுத்தியது.

அவளின் நீளமான கூந்தல், ஒரு தளர்ந்த பின்னலாக, அவளின் இடுப்பு வரை ஆடியது.  கழுத்தில், தாலி  மின்ன கைகளில்  வெள்ளி வளையல், அவள் நகரும்போது மென்மையாக ஒலித்தது.

பவி, சூர்யாவின் உடலை ஒரு கணம் பார்த்து, உடனே தலையைத் தாழ்த்திக் கொண்டாள்.

சூர்யா, அவளின் தயக்கத்தை கவனித்தான், ஆனால் கண்டும் காணாமல், திரும்பி கட்டிலில் உட்கார்ந்தான். அவன், கைகளை மடித்து, மெத்தையில் சாய்ந்து,  மௌனத்துடன் அமர்ந்திருந்தான்.

அவனின் முகத்தில் ஆழமான கவலை இருந்தது,

பவி, மெதுவாக உள்ளே வந்து, “சாப்பிட்டியா, சூர்யா?” என்று மென்மையாகக் கேட்டாள்.

அவளின் குரலில் உண்மையான அக்கறை இருந்தது, அது அவளின் வார்த்தைகளை  ஆறுதலாக மாற்றியது.

“பசிக்கல, அண்ணி,” என்று சூர்யா, ஒரு பொய்யைச் சொன்னான். அவன் கண்கள், மூடப்பட்டிருந்தன, தலை கட்டிலின் விளிம்பில் சாய்ந்திருந்தது. அவனின் முகத்தில்,  சோர்வு தெரிந்தது, ஆனால் அவன் உதடுகள், இறுக்கமாக மூடப்பட்டிருந்தன.


“பசிக்கலன்னாலும் சாப்பிடணும், சூர்யா. எத்தனை தடவை சொல்றது?” என்று பவி, ஒரு சிறு கண்டிப்புடன் சொன்னாள்.

அவள், அவனை ஒரு கணம் பார்த்து, “தலைவலிக்குதா?” என்று கேட்டாள்.

சூர்யா, பேசாமல், மெல்ல தலையாட்டினான். அவனின் அமைதி, பவியை ஒரு கணம் தயங்க வைத்தது.


“தைலம் தடவுனியா?” என்று பவி மீண்டும் கேட்டாள்,
.
“இல்ல,” என்று சூர்யா, மீண்டும் தலையை அசைத்தான். அவனின் மௌனம், அறையை ஒரு ஆழமான அமைதியில் ஆழ்த்தியது.


பவி, ஒரு சிறு புன்னகையுடன், “ஏன், துரை? பேசினா வாயில இருக்குற முத்து கொட்டிடுமா?” என்று கேலியாகக் கேட்டாள். அவள், அவனை இயல்பாக்க முயற்சித்தாள், அவளின் குரலில்  இயல்பான அன்பு இருந்தது. ஆனால், சூர்யாவிடம் அமைதி மட்டுமே மிஞ்சியிருந்தது.


அறை, ஒழுக்கமாக இருந்தது. மர டேபிளில், ஒரு சிறிய புத்தக அலமாரி, சில பழைய புத்தகங்களுடன் இருந்தத , ஒரு தமிழ் இலக்கிய புத்தகம், சில ஆங்கில நாவல்கள்.

ஒரு மூலையில்,  பழைய இரும்பு பெட்டி, சூர்யாவின் சில தனிப்பட்ட பொருட்களை வைத்திருந்தது. ஜன்னல்கள், மூடப்பட்டு, அறையை  மெல்லிய இருளில் ஆழ்த்தியிருந்தன.

பவி, ஜன்னலைத் திறந்து மெல்லிய இரவு காற்றை உள்ளே அனுமதித்தாள்

காற்று, அவளின் புடவையை மெல்ல தாலாட்டியது, அவளின் இடையின் வளைவை இன்னும் தெளிவாக வெளிப்படுத்தியது. அவளின் புடவை, வியர்வையில் மெல்ல ஈரமாகி, அவளின் உடலின் ஒவ்வொரு வளைவையும் இறுக்கமாகப் பற்றியிருந்தது.


பவி, தான் கொண்டு வந்திருந்த ஒரு சிறிய கண்ணாடி பாட்டிலில் இருந்த தைலத்தை எடுத்து, “வா, இதை தடவி விடுறேன்,” என்று சொல்லி, சூர்யாவின் பக்கத்தில் நின்றாள்.

அவள், தைலத்தை விரல்களில் எடுத்து, அவனின் நெற்றியில் மெதுவாகத் தேய்க்க ஆரம்பித்தாள். அவளின் விரல்கள், மென்மையாக அவனின் நெற்றியில் நகர்ந்தன. தைலத்தின் குளிர்ச்சியும், பவியின் அன்பான தொடுதலும், சூர்யாவின் மனதை இறங்கச் செய்தன. அவள், மெதுவாக அவனின் கழுத்து, தோள்கள் வரை தைலத்தை தேய்த்து,  மென்மையான மசாஜ் செய்தாள். அவளின் விரல்கள், அவனின் தோள்களில் உள்ள பதற்றத்தை மெதுவாகக் கரைத்தன.


சூர்யா, மெதுவாக கண்களைத் திறந்து, பவியைப் பார்த்தான். நாள் முழுவதும் வேலை செய்ததன் அடையாளமாக, அவளின் புடவை சற்று களைந்து, அவளின் உடலை  அழகோவியமாக வெளிப்படுத்தியது.

அவளின் புடவை, வியர்வையில் மெல்ல ஈரமாகி, அவளின் உடலின் வளைவுகளை இறுக்கமாகப் பற்றியிருந்தது. அவளின் முந்தானை, இடுப்பில் சொருகப்பட்டு, அவளின் சிவந்த நிற வெண்ணெய் இடையை வெளிப்படுத்தியது.

அவளின் இடுப்பு, ஒரு சிறு மடிப்புடன், மென்மையாகவும், குழைவாகவும் இருந்தது.

தல தலவென இருந்த அவள்  வெல்வெட்ட் இடுப்பை விரலால் அழுத்தி பிடிக்க அவன் கைகள் துடித்தன

சூர்யா, கட்டிலின் விளிம்பில் உட்கார்ந்திருந்தான், பவி தரையில் நின்று, அவனுக்கு தைலத்தை தடவிக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் வயிறு, சூர்யாவின் முகத்துக்கு எதிரே   நேர்கோட்டில் இருந்தது.

பவியின் மருதாணி இட்ட கைகள் அவன் நெற்றியில் ஊர்வலம் நடத்தின

பவியின் பெண்மை வாசனை அவளின் உடலில் இருந்து வந்த மல்லிகை மணமும், வியர்வையின் மெல்லிய வாசனையும சூர்யாவை மயக்கத்தில் ஆழ்த்தியது.

அவளின் முந்தானை, காற்றில் மெல்ல விலகி, அவளின்  இடையை முழுமையாக வெளிப்படுத்தியது. அந்த இடுப்பு,  மடிப்புடன், மென்மையாகவும், குழைவாகவும்,  வழவழப்பாகவும் சூர்யாவின் கண்களை சுண்டி இழுத்தது.

அவன், எச்சில் விழுங்கி, அந்த இடையின் வடிவத்தை உற்றுப் பார்த்தான். அவளின் இடையின் மென்மையான தோல், இரவின் ஒளியில் மின்னியது, ஒரு பளிங்கு கல் போல.


திடீரென  மெல்லிய காற்று வீச, பவியின் புடவை மேலும் விலகி, அவளின் தொப்புளை வெளிப்படுத்தியது!!!

இதுவரை சூர்யா, பவியின் தொப்புளை இவ்வளவு அருகில், இவ்வளவு தெளிவாக பார்த்ததில்லை. அந்த தொப்புள் ஆழமான, சதைப்பற்றான குழியாக, சிவந்த நிறத்தில், அவளின் உடலுக்கு ஏற்ற வடிவில்,  கவர்ச்சியான அழகுடன் இருந்தது



அது, ஒரு பளிங்கு போல, இரவின் மெல்லிய ஒளியில் மின்னியது. அந்த தொப்புளின் வாசனை  இயல்பான, பெண்மையின் மணம் சூர்யாவை கிறங்கடித்தது. அது,  மயக்கமான மந்திரத்தைப் போல, அவனை இழுத்தது.


சூர்யாவின் உடலில்  உணர்வு தூண்டப்பட்டது. அவனின் லுங்கியில், அவனின் ஆண்மை, மெதுவாக புடைத்து,  உச்சவரம்பில் செங்குத்தாக நின்றது. அவன், உடனே பக்கத்தில் இருந்த தலையணையை எடுத்து, அதை மறைத்துக் கொண்டான்.


இந்த சந்தன தொப்புளில் நாக்கை நுழைத்து நக்கி உறிஞ்சால் எப்படி இருக்கும்!!!

அந்த எண்ணமே அவனுக்கு உணர்ச்சியை தூண்டின

அவன் மனதில்,  கலவையான உணர்ச்சிகள் பவியின் அழகு மீதான மயக்கம், அவளின் அன்பு மீதான பாசம், தன் செயல்களின் நியாயத்தைப் பற்றிய கேள்வி சுழன்றன.


காலையில் கிட்சனில் பார்த்த பிறை நிலவு தொப்புள்  இங்கு முழு நிலவாக விருந்தளித்தது
இது எதையும் அந்த தங்க தொப்புள் காரி பார்க்கவில்லை.


பவி, சற்று முன்னோக்கி குனிந்து, தைலத்தை தடவும்போது, சூர்யாவின் மூச்சுக்காற்று, மெதுவாக அவளின் தொப்புளில் பட்டது.

அவன், மெதுவாக, உதட்டை குவித்து, அந்த தொப்புள் குழியில் மெல்லிய காற்றை ஊதினான்.

பவிக்கு, ஒரு நெருடல் ஏற்பட்டது, அவளின் உடலில் ஒரு மெல்லிய நடுக்கம் தோன்றியது. அவள், முதலில் அதை கவனிக்கவில்லை, ஆனால் சூர்யா, அந்த தொப்புளின் வாசனையை ஆழமாக மூச்சு வாங்கி உள்வாங்கினான். அவன், மீண்டும் ஒரு மெல்லிய காற்றை ஊதினான், இந்த முறை சற்று தைரியமாக.


பவி, தலையை கீழே தாழ்த்தி, சூர்யாவைப் பார்த்தாள். ஆனால், சூர்யா, முகத்தை சாதாரணமாக வைத்திருந்தான்,

.
பவி, தன் மனதை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டு, “கவலைப்படாம தூங்கு, சூர்யா,” என்று ஆதரவாகச் சொல்லி, அவனின் தலைமுடியை மென்மையாக தடவிவிட்டு, அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.

அவளின் நடையில், அவளின் பின்புற வீணை குண்டிகள் மேலும் கீழும் அசைந்து சூர்யாவின் மோகத்தை தூண்டின

அவள், கதவை மெதுவாக மூடிவிட்டு,  அறைக்கு சென்றாள். அவளின் கால் கொலுசு, மரத்  மெல்ல ஒலித்து, இரவின் அமைதியில் கரைந்தது.


சூர்யா, கட்டிலில் சாய்ந்து, கண்களை மூடினான். அவன் மனதில், ஒரு கேள்வி எழுந்தது


“நான் செய்யுறது நியாயமா?” ஆனால், அவனின் இன்னொரு மனது, உடனே பதில் அளித்தது: “எனக்கு வேற வழி இல்ல. கள்ளம், கபடம் நிறைஞ்ச இந்த உலகத்துல, நான் மட்டும் நல்லவனா இருந்து என்ன பண்ண முடியும்? நானும் இறங்கி அடிக்கப் போறேன்.” அவன், மனதுக்குள் ஒரு திட்டத்தை வகுத்தான்.

“சுந்தரவல்லி, ரஞ்சித், சுரேஷ இவங்களுக்கு ஆள் பலம், பண பலம், அரசியல் செல்வாக்கு எல்லாம் இருக்கு. ரஞ்சித் ஒரு ஆலமரம் மாதிரி. அதை முட்டி சாய்க்க முடியாது. வெட்டி தான் சாய்க்கணும். முதல்ல, ஆணிவேர்ல இருந்து ஆரம்பிக்கணும்.”

அவன் மனதில், ஒரு தெளிவு உருவானது. “இந்த வீட்டோட ஆணிவேர் பவி. முள்ளை முள்ளால தான் எடுக்கணும்.” சூர்யா, பவியின் அன்பையும், அவளின் அழகையும் ஒரு ஆயுதமாகப் பயன்படுத்த முடிவு செய்தான்.

அவன் மனதில், ஒரு குற்ற உணர்ச்சி இருந்தாலும், அவனின் இலக்கு அமுதாவின் சத்தியத்தை நிறைவேற்றுவது, இந்த வீட்டை மீட்டெடுப்பது அதை மறைத்தது.

அவன், “பவி, உன்னோட அன்பு எனக்கு ஆறுதலா  இருக்கு. ஆனா, இந்த வீட்டை மீட்க, உன்னையும் ஒரு பகுதியா பயன்படுத்த வேண்டியிருக்கு,” என்று மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டான்.

அவன், பவியின் அன்பை, அவளின் உணர்ச்சிகளை, தந்திரமாக பயன்படுத்தி, ரஞ்சித்தின் ஆதிக்கத்தை உடைக்க முடிவு செய்தான்.


அவன், கண்களை மூடி, இரவின் அமைதியில் மூழ்கினான். அவனின் மனதில், ஒரு புதிய திட்டத்தின் விதைகள் முளைவிட ஆரம்பித்தன.


அவன் மூச்சு, மெதுவாக அமைதியடைந்தது,  அவன், அமுதாவின் புகைப்படத்தை ஒரு கணம் பார்த்து, “

அம்மா, உன்னோட சத்தியத்தை நிறைவேத்துறேன்,” என்று மனதுக்குள் உறுதி எடுத்தான்.