Adultery மை டியர் பவித்ரா அண்ணி( my dear pavithra Anni)❤️❤️❤️❤️❤️

[Lust king 66]

பவி அண்ணி ❤️❤️ 1


வேதாசலத்தின் வீடு. 
     
    விடியற்காலையின் மென்மையான காற்று, அந்த பிரம்மாண்டமான இரண்டு மாடி வீட்டின் முன்புறத் தோட்டத்தில் புல்வெளிகளை மெல்ல அசைத்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தது. வீட்டின் மரத்தாலான முன் வாசல் கதவு, பழைய பாரம்பரிய வேலைப்பாடுகளுடன், காலை வெயிலில் மின்னியது. தோட்டத்தில் செவ்வந்தி, மல்லிகை, ரோஜா செடிகள் காற்றில் ஆட, அவற்றின் மணம் வீட்டுக்குள் மெல்ல பரவியது. இந்த அமைதியான சூழலில், பவித்ரா, 32 வயது குடும்பப் பெண், தன் அன்றாட வேலைகளில் மூழ்கியிருந்தாள். 
பவித்ரா, ஒரு தமிழ்ப் பெண்ணின் பாரம்பரிய அழகை முழுமையாக உள்ளடக்கியவள். அவள் அணிந்திருந்த பச்சை நிற பட்டுப் புடவை, அவளின் மென்மையான இடையை இறுக்கமாகப் பற்றி, அவளின் உடலின் ஒவ்வொரு வளைவையும் துல்லியமாக வெளிப்படுத்தியது. புடவையின் முந்தானை, அவளின் தோளில் இருந்து மெல்ல வழுக்கி, அவளின் மாம்பழம் போன்ற முலைகளை மறைத்தாலும், அவள் நகரும்போது அவை மென்மையாக ஆடி, ஒரு இயல்பான கவர்ச்சியை உருவாக்கின. அவளின் இடை, சற்று பூசினாற்போல, மெலிதாகவும் இல்லாமல், குண்டாகவும் இல்லாமல், ஒரு சரியான வளைவுடன் மடிப்புகளுடன் இருந்தது. அவளின் தொப்புள், ஆழமான, சதை பற்றான குழி, புடவையில் மறைத்தாலும், அவள் குனியும்போது தெரியும் அந்த காட்சி, எந்த ஆணின் மனதையும் ஒரு கணம் தடுமாற வைக்கும். 

---

---

---

---

---

---

---

---

---

அவளின் குண்டிகள், கவிதை எழுத வைக்கும் வகையில், வட்டமாகவும், புடைப்பாகவும், நடக்கும்போது மெல்ல அசைந்து, ஒரு மயக்கத்தை ஏற்படுத்தும். அவளின் தொடைகள் சதைப்பற்றுடனும் இருந்தன. தொடைகளுக்கு இடையே, அவளின் மர்மப் பிரதேசம், புடவையால் மறைக்கப்பட்டிருந்தாலும், அவளின் ஒவ்வொரு அசைவிலும் ஒரு மறைமுகமான கவர்ச்சியை வெளிப்படுத்தியது. அவளின் நீளமான கூந்தல், இடுப்பு வரை ஆட, கருப்பு நிற பின்னல் ஒரு பாம்பைப் போல அசைந்தது.
உச்சி முதல் பாதம் வரை தன்னுடலில் அழகை புதியதாக மதிக்க வைத்திருந்தால். அவளின் மூக்கில் குத்தப்பட்டிருக்கும்  மூக்குத்தி பார்ப்பவரை சுண்டிழுருக்கும்.




 கழுத்தில் தாலி மின்ன, கால் கொலுசு ஒலிக்க, அவள் நடை, ஒரு பத்தினி பெண்ணின் பண்பையும், ஒரு அழகு ராட்சசியின் கவர்ச்சியையும் ஒருசேர வெளிப்படுத்தியது. ஆனால், இந்த அழகை அவள் வெளிப்படுத்திக் கொள்ளவே இல்லை; அவள் மனம், தன் குடும்பத்திலும், மகள் சௌமியாவிலும் மட்டுமே இருந்தது.

சமையலறையில், பவித்ரா இட்லி, சாம்பார், தேங்காய் சட்னி ஆகியவற்றை ஒரு தட்டில் அழகாக அடுக்கி, தன் பத்து வயது மகள் சௌமியாவுக்கு எடுத்து வைத்தாள். சௌமியா, அம்மாவின் மினி பதிப்பு போல, ஒரு குட்டி பாவாடை சட்டையில், முடியை இரண்டு பின்னலாகப் பின்னி, முகத்தில் புன்னகையுடன் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். “அம்மா, இன்னைக்கு ஸ்கூல்ல டான்ஸ் ப்ராக்டீஸ் இருக்கு. சாயங்காலம் என்னை பிக்கப் பண்ண வந்துடுங்க!” என்று சௌமியா குழைந்த குரலில் சொன்னாள். 
பவித்ரா, அவள் தலையை மெல்ல வருடி, “கண்டிப்பா, கண்ணு. நீ சாப்பிடு, டைம் ஆகுது,” என்று சிரித்தாள். அவள் முகத்தில் அன்பு ததும்பினாலும், உள்ளுக்குள் ஒரு சிறு பதற்றம் இருந்தது. இந்த வீட்டின் சூழல், எப்போதும் அவளை ஒரு இறுக்கத்தில் வைத்திருந்தது. ரஞ்சித், அவள் கணவன், வீட்டின் சர்வாதிகாரி.

 அவனுடைய குரல், எப்போதும் ஒரு கட்டளையாகவே ஒலிக்கும். 
திடீரென, வீட்டின் அமைதியை கலைத்து, ஒரு சத்தமான குரல் எழுந்தது. “என்னடி இது? இன்னும் காபி வரல, அதுக்குள்ள உன் பொண்ண ஸ்கூலுக்கு ரெடி பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டியா?” ரஞ்சித், ஹாலில் உள்ள பழைய மரத்தாலான சோபாவில் உட்கார்ந்து, கையில் ஒரு பேப்பரை வைத்து, சத்தமிட்டான். அவன் குரல், வீட்டின் சுவர்களையே அதிர வைத்தது. ரஞ்சித், 38 வயதான, தந்திரமானவன். அவன் முகத்தில் ஒரு கர்வம் எப்போதும் ஒட்டியிருக்கும். கட்சி ஆபீஸில் பெரிய பதவியில் இருந்தப்பவன், வீட்டில் ஒரு மன்னனைப் போல நடந்து கொள்வான் அவன் அணிந்திருந்த வெள்ளை வேட்டி, சட்டை, அவனுக்கு ஒரு கம்பீரத்தை அளித்தாலும், அவன் கண்களில் ஒரு வஞ்சகமான பளபளப்பு இருந்தது.
பவித்ராயின் முகத்தில் ஒரு கணம் பதற்றம் தோன்றி மறைந்தது. அவள் எதுவும் பேசாமல், சமையலறையில் இருந்து வேகமாக ஒரு வெள்ளி டம்ளரில் காபியை ஊற்றி எடுத்து வந்து ரஞ்சித்திடம் கொடுத்தாள். அவள் கைகள், மெல்ல நடுங்கின. “காபி,” என்று மெல்லச் சொல்லி, அவள் கண்களைத் தாழ்த்தினாள். ரஞ்சித், காபியை வாங்கி, அவளை மேலிருந்து கீழ் வரை ஒரு பார்வை பார்த்தான். 
“என்னடி, இன்னைக்கு பச்சைப் புடவையா? யாருக்கு காட்டுற இந்த அழகெல்லாம்?” என்று அவன் கேலியாகக் கேட்டான்.

 அவன் பார்வை, பவித்ராயின் இடையில் சொருகியிருந்த முந்தானையைத் தாண்டி, அவளின் தொப்புளை ஒரு கணம் தொட்டது. 
பவித்ரா, ஒரு புன்னகையை மட்டும் முகத்தில் வரவழைத்து, “காபி குடிங்க, நேரமாச்சு,” என்று மெல்லச் சொல்லிவிட்டு, திரும்பி சமையலறைக்கு சென்றாள. அவள் நடக்கும்போது, அவளின் புடவை முந்தானை மெல்ல விலகி, அவளின் சதை பற்றான அல்வா இடுப்பயும், ஆழமான தொப்புளையும் ஒரு கணம் வெளிப்படுத்தியது. அவளின் குண்டிகள் மெல்ல அசைந்து, ஒரு கவர்ச்சியான தாளத்தை உருவாக்கின. ரஞ்சித், அதை ரசித்து பார்த்தான், ஆனால் அவன் மனதில் வேறு எண்ணங்கள் ஓடிக் கொண்டிருந்தன. 

எதிர் சோபாவில் சுந்தரவல்லி அமர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் அவள் அருகில் சுரேஷ் காலை ஜாக்கிங் சென்று விட்டு வந்து அமர்ந்திருந்தான்.
 சுரேஷ், ரஞ்சித்தின் தம்பி 35 வயதில், போலீஸ் ஆபீஸராக இருப்பவன். அவன் முகத்தில் ஒரு திமிர் எப்போதும் தெரியும். அவன் போலீஸ் சீருடை, அவனுக்கு ஒரு கம்பீரத்தை அளித்தாலும், அவன் கண்களில் ஒரு கெட்ட எண்ணம் மறைந்திருந்தது.

 பவித்ரா, சுரேஷுக்கும் ஒரு டம்ளர் காபி கொடுத்தாள். “அண்ணி, காபி சூப்பர்! இந்த வாசனை, உங்கள மாதிரியே இருக்கு,” என்று சுரேஷ் மெதுவாக சொல்லி, ஒரு கண்ணை சிமிட்டினான். 

அவன் குரலில் ஒரு மறைமுகமான கேலி இருந்தது. பவித்ரா, அதை பொருட்படுத்தாமல், சமையலறைக்கு திரும்பினாள்.

வெளியில், தோட்டத்தில், முத்து, தோட்டக்காரன், செடிகளுக்கு தண்ணீர் பாய்ச்சிக் கொண்டிருந்தான். 40 வயதைத் தாண்டியவன், எளிமையானவன், ஆனால் வீட்டில் நடக்கும் அத்தனையையும் அமைதியாக கவனிப்பவன்.

 அவன் அணிந்திருந்த பழைய நீல நிற லுங்கி, மண்ணால் கறை படிந்திருந்தது. அவன் பார்வை, பவித்ரா சமையலறை ஜன்னல் வழியாக வெளியே வரும்போது, ஒரு கணம் தங்கியது. அவள், ஜன்னலில் நின்று, “முத்து, இந்த ரோஜா செடிக்கு கொஞ்சம் கவனமா தண்ணி ஊத்து. நேத்து வாட்டமா இருந்துச்சு,” என்று சொன்னாள். 

அவள் குரல், மென்மையாக, ஆனால் ஒரு இயல்பான அன்புடன் இருந்தது. முத்து, “சரிங்க,” என்று பணிவாக சொல்லி, தன் வேலையைத் தொடர்ந்தான். 

ரஞ்சித், காபியை குடித்துவிட்டு, குளிக்கச் சென்றான். அவன் குளித்து முடித்து, ஒரு வெள்ளை சட்டையும், கருப்பு பேன்ட்டும் அணிந்து, சாப்பிட உட்கார்ந்தான். பவித்ரா, அவனுக்கு இட்லி, சாம்பார், சட்னி எல்லாம் பரிமாறினாள். “நான் மதியம் தான் வருவேன். சௌமியாவ ஸ்கூலுக்கு அனுப்பி வை,” என்று கத்திவிட்டு, அவன் தன் காரில் ஏறி, கட்சி ஆபீஸுக்கு பறந்தான். 

சுரேஷும், தன் போலீஸ் ஜீப்பில் திமிராக உட்கார்ந்து, “அண்ணி, சாயந்திரம் சினேகாவோட வரேன். சமைச்சு வைங்க! சிக்கன் குழம்பு வேணும்,” என்று சொல்லிவிட்டு, ஜீப்பை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பினான். அவன் ஜீப், வீட்டு வாசலில் இருந்து புழுதி கிளப்பி சென்றது.

அவர்கள் சென்ற பிறகு, வீடு ஒரு ஆழமான அமைதியில் ஆழ்ந்தது. பவித்ரா, சௌமியாவை தயார் செய்தாள். சௌமியாவின் பள்ளி பையை சரி பார்த்து, அவளுக்கு ஒரு பாக்ஸில் இட்லி, கேரட் பொரியல், ஒரு ஆப்பிள் எல்லாம் வைத்து கொடுத்தாள். “பார்த்து போய்ட்டு வா, செல்லம்,” என்று சிரித்து, அவள் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள். சௌமியா, “பை, அம்மா!” என்று கையசைத்து, பள்ளி வேனில் ஏறி சென்றாள்.

இவை அனைத்தையும், ஒரு மௌனப் பார்வையாளனாக, மொட்டை மாடியில் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் சூர்யா. 25 வயதில், கட்டுடல் தேகத்துடன், மாநிறத்தில் இருந்தவன். அவன் அணிந்திருந்த ஒரு கருப்பு டி-ஷர்ட், அவனின் தோள்களையும், கைகளையும் இறுக்கமாகப் பற்றி, அவனின் உடற்கட்டை வெளிப்படுத்தியது. அவன் கண்களில், ஒரு ஆழமான கோபமும், மறைந்திருக்கும் ஒரு தீர்மானமும் இருந்தது. மொட்டை மாடியில உட்கார்ந்து, வீட்டில் நடக்கும் அனைத்தையும் கவனித்துக் கொண்டிருந்தான்.
அவன் மனதில், கடந்த காலத்தின் காட்சிகள் மின்னல்போல வந்து மறைந்தன.

சூர்யாவின் தந்தை வேதாச்சலம், ஒரு பெரிய வியாபாரி. அவருக்கு இரண்டு திருமணங்கள் நடந்திருந்தன. முதல் மனைவி அமுதா, சூர்யாவின் தாய். அவர்களுக்கு நீண்ட நாட்கள் குழந்தை இல்லாததால், வேதாச்சலம் இரண்டாவது திருமணம் செய்து கொண்டார். அவள்தான் சுந்தரவல்லி, ரஞ்சித் மற்றும் சுரேஷின் தாய். சுந்தரவல்லி வேதாச்சலத்தின் மோகத்தைப் பயன்படுத்தி, வீட்டின் கட்டு மீறிய ஆதிக்கத்தை தன் கைவசம் ஆக்கினாள். 
ரஞ்சித் மற்றும் சுரேஷுக்கு அப்புறம் பிறந்தவன் தான் சூர்யா.
அமுதா சூர்யாவின் பிறப்பால் மகிழ்ச்சி அடைந்தால். ஆனால் அவளின் மகிழ்ச்சி நீடிக்க வில்லை.
ரஞ்சித், சுரேஷ் இருவரும், செல்லமாக வளர்க்கப்பட்டனர். அவர்களுக்கு சிறந்த பள்ளிகள், ஆடம்பரமான வாழ்க்கை, எல்லாம் கிடைத்தது. 

சூர்யாவுக்கு, அந்த வீட்டில் எப்போதும் இரண்டாம் பட்சமான நடத்தை மட்டுமே கிடைத்தது. அமுதா, சொந்த வீட்டிலேயே வேலைக்காரி போல நடத்தப்பட்டாள். சூர்யாவின் சிறு சிறு தேவைகளுக்கு கூட, சுந்தரவல்லியிடம் கையேந்த வேண்டிய நிலை. 

வேதாச்சலம், சுந்தரவல்லியின் மோகத்தில் மூழ்கி, இவற்றை கண்டும் காணாமல் இருந்தார். சுந்தரவல்லி, வேதாச்சலத்தின் 75% சொத்துக்களை தன் பெயரிலும், தன் மகன்கள் பெயரிலும் மாற்றிக் கொண்டாள். வீட்டில், சுந்தரவல்லியின் கட்டளைகளே சட்டமாக இருந்தன. 

வருடங்கள் செல்ல, ஒரு நாள், சுந்தரவல்லியின் சுயரூபம் வேதாச்சலத்துக்கு தெரியவந்தது. அவள், வேதாச்சலத்தின் வியாபாரத்தில் மோசடி செய்து, சொத்துக்களை தன் பெயருக்கு மாற்றியது தெரியவந்தது. அப்போது, ஒரு பிரச்சனையில், வேதாச்சலத்துக்கும் அமுதாவுக்கும் ஒரு விபத்து நேர்ந்தது. அந்த விபத்தில், அமுதா இறப்பின் விளிம்புக்கு சென்றாள். அப்போது, சூர்யாவை அழைத்து, அவனிடம் ஒரு சத்தியம் வாங்கினாள். “சூர்யா, இந்த வீட்டை மீண்டும் நீ ஆள வேண்டும். உன் தந்தையின் மரியாதையை மீட்டெடு. இந்த சுந்தரவல்லியின் ஆதிக்கத்தை உடை,” என்று அவள் கண்ணீருடன் கூறினாள். அமுதாவின் இறுதி வார்த்தைகள், சூர்யாவின் இதயத்தில் ஆணியாகப் பதிந்தன.

விபத்துக்குப் பின், வேதாச்சலம் வீட்டில் ஒரு செல்லாக் காசாக மாறினார். அவர், ஒரு அறையில் முடங்கி, சுந்தரவல்லியின் கட்டுப்பாட்டில் வாழ்ந்தார். 

சூர்யா காசு இல்லாத வேலைக்காரனைப் போல, அந்த வீட்டில் வளர்ந்து வந்தான். ரஞ்சித், சுரேஷ் இருவரும், அவனை எப்போதும் அவமதித்தனர். சூர்யாவின் முயற்சிகள், போலீஸ் ஆபீஸர் ஆக வேண்டும் என்ற அவன் கனவு, ரஞ்சித் மற்றும் சுரேஷின் சூழ்ச்சிகளால் தடைபட்டன.

திடீரென, சூர்யாவின் மொபைல் ஒலித்தது. அவன் கற்பனைகளில் இருந்து வெளிவந்தான். ரஞ்சித், மறுமுனையில், “சூர்யா, சுரேஷோட கல்யாணத்துக்கு தேவையான வேலைகளை பாரு. இன்னைக்கு சினேகாவோட சில பொருட்கள் வாங்கனும். மறந்துடாத!” என்று உத்தரவிட்டு, போனை வைத்துவிட்டான்.

சூர்யாவின் முகத்தில் கசப்பு தோன்றியது. அவன் விதியை எண்ணி மனம் வெதும்பினான்.
 “என் தாயின் சத்தியத்தை நிறைவேற்றுவேன். இந்த வீட்டை மீண்டும் என் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வருவேன்,” என்று அவன் மனதுக்குள் உறுதி எடுத்தான். 
அவன் தன் சபதத்தை நிறைவேற்ற திட்டங்களை வகுத்துக் கொண்டு இருந்தான் அதில் ஒரு பகுதியாக அவன் கண் முன் நின்று கொண்டிருந்தால் அவள்.

அவன் கண்கள், பவித்ராயை நோக்கி திரும்பின.
 அவள், தோட்டத்தில் முத்துவிடம் ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தாள். 

அவளின் புடவை, காற்றில் ஆட, அவளின் இடையின் வளைவு, சூர்யாவின் கண்களில் பதிந்தது. 

அவள், ஒரு செவ்வந்தி பூவை மெல்ல பறித்து, அதை மோந்து பார்த்தாள். அவளின் உதடுகள், பூவைத் தொட்டபோது, ஒரு கணம், சூர்யாவின் மனம் தடுமாறியது. 

அவளின் முகத்தில், ஒரு இயல்பான அழகு, ஒரு மறைந்திருக்கும் துயரத்துடன் கலந்திருந்தது. “இந்த வீட்டின் அழகு, இந்த பவித்ரா... இவளை நம் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வர வேண்டும். இந்த வீட்டின் இருளில் இருந்து விடுவிக்க வேண்டும்,” என்று அவன் மனதுக்குள் நினைத்தான். 

ஆனால், அவன் மனதில், ஒரு மறைமுகமான ஆசையும் தோன்றியது. பவித்ராயின் அழகு, அவனை ஒரு கணம் மயக்கியது. அவளின் இடையின் வளைவு, அவளின் குண்டிகளின் அசைவு, அவளின் உதடுகளின் மென்மை... இவை எல்லாம், அவனை ஒரு கணம் திசைமாற வைத்தன. ஆனால், அவன் உடனே தன்னை கட்டுப்படுத்தி, “என் பழிவாங்கல் முதலில். பிறகு எல்லாம்,” என்று மனதை இறுக்கினான்.

வீட்டின் அமைதி, ஒரு புயலுக்கு முந்தைய அமைதியைப் போல இருந்தது. சூர்யா, மொட்டை மாடியில் இருந்து இறங்கி, தன் அடுத்த நகர்வை திட்டமிட ஆரம்பித்தான்.