நிஷா (உங்களில் ஒருத்தி) (RESTARTED)

[Lust king 66]

ஒரு மாதம் கழித்து 

 
நிஷாவின் வாழ்க்கை
ஒரு மாதம் கண்ணிமைக்குற நேரத்துல ஓடி முடிஞ்சிருந்துச்சு. பரபரப்பு, கிராமத்து அமைதி, மல்லிகைப் பூ மணம், பச்சை வயல்களோட பின்னணி அவ்ளோவுக்கும் நடுவுல, நிஷாவோட வாழ்க்கை ஒரு சீரான ரிதம்ல ஓடிக்கிட்டு இருந்துச்சு. காலைல 6 மணிக்கு எந்திரிச்சு, பசங்களுக்கு டிபன் ரெடி பண்ணி, அவங்கள ஸ்கூலுக்கு அனுப்பி, அவளும் தன் ஆசிரியர் வேலைக்கு கிளம்புவா. மாலை வீட்டுக்கு வந்து, சமையல், வீட்டு வேலை, பசங்களோட ஹோம்வொர்க்னு எல்லாத்தையும் செம ஸ்மார்ட்டா மேனேஜ் பண்ணுவா.  


கதிர், போலிஸ் ஸ்டேஷனுக்கு காலைல கிளம்பி, தன் வேலையில முழு கவனமா இருந்தான். அவனோட சீருடை, பளபளப்பான பூட்ஸ், கம்பீரமான நடை எல்லாமே அவன ஒரு உறுதியான காவல் அதிகாரியா காட்டுச்சு.

 மாலை வீட்டுக்கு வந்ததும், பசங்களோட குதிச்சு விளையாடி, நிஷாவோட சிரிச்சு பேசி, அவனோட நிம்மதியான வாழ்க்கைய வாழ்ந்துக்கிட்டு இருந்தான். 

“நிஷா, இன்னைக்கு ஸ்டேஷன்ல ஒரு கேஸ் செம ட்ரிக் பண்ணுச்சு, ஆனா முடிச்சுட்டேன்,”னு சொல்லி, அவ கைய புடிச்சு, ஒரு குறும்பு புன்னகையோட பேசுவான்.  

நிஷா, ஒரு தனியார் பள்ளியான சிவம் இன்டர்நேஷனல் ஸ்கூல்ல அசிஸ்டன்ட் எச் எம்ஆ வேலை பார்த்தா. இந்த வருஷம், பள்ளியோட பாஸ் பர்சன்டேஜ அதிகமாக்கணும்னு ஹெட்மாஸ்டர் (எச்.எம்) கண்டிப்பா சொல்லியிருந்தாரு. “நிஷா, நீ இந்த வருஷம் மெயின் ரெஸ்பான்சிபிலிட்டி எடுத்துக்கோ. பசங்களுக்கு எக்ஸ்ட்ரா கோச்சிங், டியூஷன் எல்லாம் நீ பாரு. உன்மேல நம்பிக்கை இருக்கு,”னு எச்.எம் சொன்னதும், நிஷா ஒரு சவாலா எடுத்துக்கிட்டு, மாணவங்களுக்கு முழு டெடிகேஷனோட கிளாஸ் எடுத்தாள்.  

காலைல 8 மணிக்கு ஸ்கூலுக்கு போய், 10வது, 12வது பசங்களுக்கு மேத்ஸ், சயின்ஸ் கிளாஸ் எடுப்பாள். 

மதியம், ஸ்டாஃப் ரூம்ல மத்த டீச்சர்ஸோட காபி குடிச்சுட்டு, பசங்களோட ப்ராஜெக்ட் வேலைகள பார்ப்பா. 

மாலை 4 மணிக்கு எக்ஸ்ட்ரா கோச்சிங் கிளாஸ் எடுத்து, 6 மணிக்கு வீட்டுக்கு கிளம்புவா. 

வீட்டுக்கு வந்ததும், மாமியார் கூட சமையல், பசங்களுக்கு படிப்பு சொல்லி குடுக்கறது, வீட்ட துடைச்சு சுத்தம் பண்ணுறதுனு எல்லாத்தையும் செம பேலன்ஸா பண்ணுவாள்.  

அவ மூணு பசங்களும் அவளுக்கு ஒரு பெரிய சப்போர்ட். நந்தினி, ஒரு பொறுப்பான அக்காவா, தம்பி தங்கச்சிய கவனிச்சு, அவளுக்கு வேலைய குறைப்பா. “அம்மா, நீ ரொம்ப வேலை பண்ணாத. நான் அனன்யாவ பார்த்துக்கறேன்,”னு சொல்லி, அவள சிரிக்க வைப்பா.

 அவ மாமியாரும், மாமனாரும், 
சமையல், தோட்ட வேலை, பசங்கள கவனிக்கறதுனு உதவி, அவளுக்கு ஒரு அமைதியான சூழலை குடுத்தாங்க.  

ஆனா, அவ மனசுல, ஒரு மாதத்துக்கு முன்னாடி வந்த அந்த கனவு இன்னும் ஒரு மெல்லிய நிழலா இருந்துச்சு. அந்த மர்மமான ஆணோட முத்தங்கள், அவன் விரல்களோட தொடுதல், அவ உடம்புல எழுந்த “காம உணர்வு”னு எல்லாமே, அவ மனசுல அவ்வப்போ தோணும். “இது கனவுதான்டி, நிஷா. இத பத்தி யோசிக்காத. நீ கதிருக்கு உண்மையானவ. இந்த மாதிரி எண்ணங்கள் வரவே கூடாது,”னு தன்னைத் தான சமாதானப்படுத்திக்கிட்டு, அவ தன் வாழ்க்கைய தொடர்ந்தாள். 

ஆனா, அந்த கனவோட நினைவு, அவ மனசுல ஒரு சின்ன குறுகுறுப்பா, ஒரு மறைமுகமான பயமா இருந்துச்சு.  


ஒரு நாள் மதியம் 2 மணி. நிஷா, ஸ்கூல் ஸ்டாஃப் ரூம்ல, மாணவங்களோட மார்க் ஷீட் செக் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தா.

 அப்போ, கதிரோட போன் வந்துச்சு. “நிஷா, இன்னைக்கு மாலை என் பிரண்டு ஒருத்தன் நம்ம வீட்டுக்கு வரான். நல்லா பலகாரம், சாப்பாடு எல்லாம் ரெடி பண்ணி வை. 

அவனுக்கு செம விருந்து வைக்கணும்,”னு சொன்னான்.  
நிஷா, கொஞ்சம் ஆச்சரியமா, “யாருடா அது? உன் பிரண்டு இவ்வளவு நாள் எங்க காணாம போயிருந்தான்?”னு கேட்டா.  

கதிர், சிரிச்சுக்கிட்டே, “அவன் பெயர் ஜெய். என் காலேஜ் பிரண்டு. வெளிநாட்டுல, சிங்கப்பூர்ல ஒரு பெரிய பிஸ்னஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தான். போன மாசம்தான் சென்னைக்கு வந்தான். 

அப்போதான் அவன சந்திச்சேன். நம்ம வீட்ட பத்தி விசாரிச்சான், அதான் இன்னைக்கு வரேன்,”னு சொன்னான்.

 “அவன் ஒரு பெரிய பணக்காரன் கொஞ்சம் ஸ்பெஷலா கவனிச்சு ரெடி பண்ணு, சரியா?”  

நிஷா, ஒரு குறும்பு கலந்த குரல்ல, “ஓஹோ, இப்போ பணக்கார பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் வந்துட்டாங்களா? 

சரி, சரி, நான் பார்த்துக்கறேன். ஆனா, அவ்வளவு ஷார்ட் நோட்டீஸ்ல எப்படி எல்லாம் ரெடி பண்ணுறது?”னு சொல்லி, சிரிச்சா. 

 “யாரு இந்த ஜெய்? அவ்வளவு நாள் எங்க இருந்தான்? கதிரோட பிரண்டுதான், ஆனாலும் ஒரு புது ஆளு வீட்டுக்கு வர்றது...”னு யோசிச்சா. ஆனாலும், கதிரோட வார்த்தைய நம்பி, அவ ஸ்கூலுக்கு லீவு சொல்லி, வீட்டுக்கு கிளம்பினாள். 

 
வீட்டுக்கு வந்ததும், நிஷா சமையலறையில புகுந்து, செம பிஸியா ஆயிட்டா. அவ மாமியார், “நிஷா, என்னடி அவ்வளவு பரபரப்பு? யாரு வர்றாங்க?”னு கேட்டதுக்கு, அவ, “கதிரோட பிரண்டு, ஜெய்யாம். 

 நல்லா விருந்து வைக்கணும்னு கதிர் சொல்லிட்டான்,”னு சொல்லி, சமையல் ஆரம்பிச்சா.  
மெனுவுல, இட்லி, மசாலா வடை, கேசரி, முறுக்கு, பாயாசம், சாம்பார், ரசம், பொரியல், அப்பளம்னு ஒரு முழு விருந்து ரெடி பண்ணா. 

மாமியார் மாவு ஆட்ட உதவி, முறுக்கு பண்ணதுக்கு மாவு தயாரிச்சு குடுத்தாங்க. “நிஷா, உன் கை மணம் எல்லாரையும் மயக்கும்டி,”னு மாமியார் சொல்ல, அவ சிரிச்சுக்கிட்டே வேலைய தொடர்ந்தா.

  
சமையல் முடிஞ்சதும், அவ முகம் கழுவி, ஒரு சாதாரண மஞ்ச கலர் புடவைய கட்டினாள். அந்த புடவை, மெல்லிய துணியில இருந்ததால, அவ உடம்போட வளைவுகள இலைமறை காயா காட்டுச்சு. 

அவ இடுப்பு, மென்மையான சதைப்பற்றோட, புடவையோட கவர்ச்சியா தெரிஞ்சுது. அவ தொப்புள் புடவையோட மெல்லிய மடிப்புக்கு நடுவுல மின்னுச்சு. அவ மார்பகங்கள், புடவையோட இறுக்கத்துல, மெதுவா உயர்ந்து இறங்கிச்சு 
  
அவ கூந்தல், நீளமா, கருப்பா, மல்லிகைப் பூவோட, தோளுக்கு கீழ வரைக்கும் பரவி, மாலை வெயில்ல மின்னுச்சு. அவ முகம், பவுடர், கண்ணுல மை, உதட்டுல மெல்லிய லிப்ஸ்டிக் அவ்வளவு சாதாரண மேக்கப்புலயே ஒரு பேரழகியா தெரிஞ்சா.


மாலை 5 மணி. மாலை வெயில், வீட்டு தோட்டத்துல மெல்லிய ஒளியா பரவி, மல்லிகை செடிகள மின்ன வச்சிருந்துச்சு. திடீர்னு, ஒரு பளபளப்பான கருப்பு பென்ஸ் கார், வீட்டு வாசல்ல வந்து நின்னுச்சு. கார் கதவு திறந்து, கதிரும், அவன் பிரண்டு ஜெய்யும் இறங்குனாங்க.  
ஜெய், ஒரு பணக்காரனுக்க ஏத்த மாதிரி, காஸ்ட்லி கருப்பு சூட்டு, வெள்ளை சர்ட், கையில ஒரு ரோலக்ஸ் வாட்ச், கால்ல பளபளப்பான லெதர் ஹு எல்லாமே ஒரு அழகனோட தோரணைய காட்டுச்சு. 

அவனோட உயரமான உருவம், நல்லா ஜிம்முக்கு போய் வொர்க்அவுட் பண்ணி வச்ச உடம்பு, அழகான முகம், ஒரு மெல்லிய தாடி எல்லாமே அவன ஒரு கவர்ச்சிகரமான ஆளா காட்டுச்சு. 
 
வீட்டு வாசல்ல, கதிரோட அப்பா, ஒரு வெள்ளை வேட்டி, சட்டையில, “வாங்க, வாங்க, ஜெய்! உள்ள வாங்க!”னு சிரிச்சு உபசரிச்சு, உள்ள கூட்டிட்டு போனாரு. ஜெய், வீட்ட சுத்தி பார்த்துக்கிட்டே உள்ள வந்தான். 

வீட்டோட பழைய கிராமத்து அழகு தோட்டத்து மல்லிகை மணம்னு எல்லாமே அவனுக்கு ஒரு புது அனுபவமா இருந்துச்சு. “கதிர், உன் வீடு செம அமைதியா, அழகா இருக்குடா. இந்த மல்லிகை மணம் செம மூடு குடுக்குது,”னு சொல்லி, சோஃபால உக்காந்தான்

.  
கதிரோட அப்பா, “ஜெய், நீ வெளிநாட்டுல இருந்து வந்திருக்க. இந்த கிராமத்து வாழ்க்கை எப்படி இருக்கு?”னு கேட்டு, பேச்ச ஆரம்பிச்சாரு. 

ஜெய், “அங்க சிங்கப்பூர்ல எல்லாமே ஃபாஸ்ட், சார். ஆனா, இங்க இந்த அமைதி, இந்த மணம், இது ஒரு ஸ்பெஷல் ஃபீல்,”னு சொல்லி, சிரிச்சான்.  

கதிர், நிஷாவ நோக்கி, “நிஷா, ஜெய்க்கு காபி எடுத்துட்டு வா. 
மத்தவங்களுக்கும் குடு,”னு சொன்னான்.

 நிஷா, சமையலறையில இருந்து, ஒரு வெள்ளி ட்ரேல அஞ்சு காபி டம்ளர் எடுத்து, மெதுவா வாசல் ரூமுக்கு வந்தாள்.

 அப்போதான் ஜெய், மொத முறையா நிஷாவ பார்த்தான்.  

நிஷா, மஞ்ச கலர் புடவையில, ஒரு தேவதை மாதிரி, மெதுவா நடந்து வந்து, காபி ட்ரேய மர மேஜையில வச்சா. அவளோட மென்மையான நடை, புடவையோட மெல்லிய மடிப்பு அவ இடுப்ப தொட்டு தொடாம தழுவுற மாதிரி இருந்ததுல, அவ ஒரு பேரழகியா தெரிஞ்சா. 

அவ கூந்தல், மல்லிகைப் பூவோட, தோளுக்கு கீழ வரைக்கும் பரவி, மாலை வெயில்ல ஒரு கருங்கடல் அலை மாதிரி அசைஞ்சுது. அவ முகம், ஒரு மென்மையான புன்னகையோட, ஒரு தேவதையோட அமைதிய காட்டுச்சு. அவ கண்ணு, கருப்பு மைல மின்னி, ஒரு ஆழமான கவர்ச்சிய குடுத்துச்சு.  

ஜெய்யோட கண்ணு, அவள பார்த்த உடனே ஒரு நொடி உறைஞ்சு போச்சு. அவளோட அழகு, அவன முழுசா மயக்குச்சு. அவன் கண்ணு, அவ முகத்துலருந்து ஆரம்பிச்சு, அவ கழுத்து, மார்பகங்கள், இடுப்பு, தொப்புள் பாதம் வரைக்கும் மறைமுகமா பயணிச்சுது.

 அவன் மூஞ்சில ஒரு மென்மையான புன்னகைய வச்சு, தன் உணர்வ மறைச்சு, “ஹாய், நிஷா. மீட் பண்ணதுக்கு சந்தோஷம்,”னு சொன்னான்.  

கதிர், அவளுக்கு ஜெய்ய அறிமுகப்படுத்தி

, “நிஷா, இது ஜெய், என் காலேஜ் பிரண்டு. சிங்கப்பூர்ல பெரிய பிஸ்னஸ்மேன்.

 ஜெய், இது நிஷா, என் பொண்டாட்டி,”னு சொன்னான்.  

நிஷா, ஒரு மென்மையான புன்னகையோட, “வாங்க, ஜெய். வீட்டுக்கு வந்ததுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம். உக்காருங்க,”னு சொல்லி, காபி டம்ளர குடுத்தா. 

ஜெய், காபிய வாங்கும்போது, அவ கைய பார்த்து, அவளோட மெல்லிய விரல்கள், மணிக்கட்டுல இருந்த வெள்ளி வளையல், அவளோட மென்மையான தோல்எல்லாமே அவன கண்ணுக்கு தெரிஞ்சுது. 

அவன், ஒரு நொடி அவ கைய ரசிச்சு, “தேங்க்ஸ், நிஷா,”னு சொன்னான். 
 
காபி குடிச்சு முடிச்சதும், ஜெய் காபி டம்ளர திருப்பி குடுக்க கைய நீட்டினான்.

 நிஷா, டம்ளர வாங்க திரும்பும்போது, அவ புடவை கொஞ்சம் விலகி , அவளோட சைடு மார்பகமும், “ஆழமான அல்வா தொப்புள்” குழியும் ஒரு நொடி ஜெய்யோட கண்ணுக்கு தெரிஞ்சுது.

 அவளோட மார்பகத்தோட மென்மையான வளைவு, அந்த சதைப்பற்றான இடுப்பு, ஆழமான தொப்புள் இந்த ஒரு செகண்ட் காட்சி, ஜெய்யோட மனசுல ஒரு ஆழமான பதிவா மாறுச்சு. 

அவனோட கண்ணு, அந்த காட்சிய விட்டு நகர மறுத்துச்சு. ஆனா, அவன் உடனே தன் பார்வைய மாத்தி, “காபி செம டேஸ்ட்டா இருக்கு, நிஷா. உன் கை மணம் செமையா இருக்கு,”னு சொன்னான்.  

இந்த மொமண்ட ஆரும் கவனிக்கல. கதிர், தன் அப்பாவோட ஒரு பழைய காலேஜ் ஞாபகத்த பத்தி சிரிச்சு பேசிக்கிட்டு இருந்தான்.

 நிஷாவும், அந்த ஒரு நொடி நடந்தத பத்தி உணரல. அவ, டம்ளர வாங்கி, மறுபடி மேஜையில வச்சு, “நல்லா இருந்தா சந்தோஷம், ஜெய்,”னு சொல்லி, ஒரு மெல்லிய புன்னகையோட உக்காந்தாள். ஆனா, ஜெய்யோட மனசு, அவளோட அழகுல மூழ்கி தவித்தான்.
 
அனைவரும் விருந்துக்கு தயாராகினர் நிஷா மற்றும் கதிர் ஜெய்க்கு பார்த்து பார்த்து பரிமாறினார்கள்.
பின் அனைவரும் விருந்தை முடித்துக் கொண்டு அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
 
ஜெய், நிஷாவ பத்தி தெரிஞ்சுக்க ஆர்வமா கேள்வி கேக்க ஆரம்பிச்சான். “நிஷா, நீ என்ன பண்ற? வேலை எதுவும் பார்க்குறியா?”னு கேட்டான். அவன் குரல்ல, ஒரு மென்மையான ஆர்வம் இருந்தாலும், அவன் கண்ணு, அவ புடவையோட மடிப்பு, அவ இடுப்பு, தொப்புள் வரைக்கும் அவ்வப்போ பயணிச்சுது. 

 
நிஷா, ஒரு பெருமையோட, “நான் சென்னையில இருக்குற சிவம் இன்டர்நேஷனல் ஸ்கூல்ல அசிஸ்டன்ட் எச் எம்ஆ இருக்கேன். 
இந்த வருஷம், பசங்கள பாஸ் பண்ண வைக்கறதுக்கு எக்ஸ்ட்ரா கோச்சிங், டியூஷன் எல்லாம் எடுத்துக்கிட்டு இருக்கேன். எங்க எச்.எம், பாஸ் பர்சன்டேஜ அதிகமாக்கணும்னு சொல்லியிருக்காரு. அதான் செம பிஸியா இருக்கேன்,”னு சொன்னா. அவ குரல்ல, தன் வேலை மேல இருக்குற பாஷனும், பொறுப்பும் தெரிஞ்சுது.  

ஜெய், அவ பேச்ச கவனமா கேட்டுக்கிட்டு, “ஓ, செம ! சிவம் இன்டர்நேஷனல் ஸ்கூல் பத்தி கேள்விப்பட்டிருக்கேன். செம பேர் வாங்குன ஸ்கூல். நீ எப்படி அவ்வளவு பிஸியான வேலையையும், வீட்டையும் மேனேஜ் பண்ற?”னு கேட்டான்.

 அவன் கேள்வி, ஒரு ஜென்டில்மேன் மாதிரி இருந்தாலும், அவன் கண்ணு, அவ மார்பகங்களோட மென்மையான அசைவு, அவ இடுப்போட வளைவு வரைக்கும் மறைமுகமா பயணிச்சுது.  

நிஷா, சிரிச்சுக்கிட்டே, “அதெல்லாம் கொஞ்சம் பிஸியாதான் இருக்கு, ஆனா என் மாமியாரும், பசங்களும் செம உதவி பண்ணுவாங்க. கதிரும் என்ன ரொம்ப சப்போர்ட் பண்ணுவார்.

 அதான் எல்லாம் சரியா போயிக்கிட்டு இருக்கு,”னு சொன்னா. அவ பேசும்போது, அவ கண்ணு கதிர நோக்கி ஒரு மெல்லிய அன்போட பயணிச்சுது.  

கதிர், அவங்க பேச்சுல கலந்துக்கிட்டு, “ஜெய், நிஷா செம டெடிகேட்டட் பசங்க எல்லாம் அவள ரொம்ப ரெஸ்பெக்ட் பண்ணுவாங்க. வீட்டையும், ஸ்கூலையும் அவ எப்படி பேலன்ஸ் பண்றானு எனக்கே ஆச்சரியமா இருக்கு,”னு பெருமையா சொன்னான். 

 
நிஷா, வெக்கப்பட்டு, “ஓ, இப்போ. தான் என்னைய புகழணும்னு தோணுது! எப்பவும் இப்படி சொல்ல மாட்டார், ஜெய். இன்னைக்கு உங்க முன்னாடி ஷோ ஆஃப் பண்ணுறார்,”னு குறும்பா சொல்லி, சிரிச்சா. 


ஜெய், அவ சிரிப்ப பார்த்து, “கதிர் நீ செம லக்கி. இப்படி ஒரு அழகான, டேலன்டட் பொண்டாட்டி கெடைச்சிருக்கு,”னு சொல்லி, ஒரு “குறுகுறு பார்வையோட” அவள பார்த்தான். 

அவளுக்கு அந்த பார்வை ஒரு நொடி அசௌகரியமா இருந்தாலும், அவ அத கண்டுக்காம, “தேங்க்ஸ், ஜெய். நீங்க அவ்வளவு தூரம் வந்து வீட்டுக்கு வந்ததுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்,”னு சொல்லி, பேச்ச மாத்துனா
  
ஜெய், அவளோட ஸ்கூல் பத்தி இன்னும் கொஞ்சம் விவரமா கேட்டான். “நிஷா, உன் ஸ்கூல்ல என்ன மாதிரி விழாக்கள் நடத்துவாங்க? எதாவது ஸ்பான்ஸர்ஷிப் தேவைப்பட்டா, நான் உதவி பண்ண முடியும்,”னு சொன்னான். 

ஆனா அவன் கண்ணு, அவ புடவையோட மடிப்பு, அவ தொப்புள் வரைக்கும் அவ்வப்போ நழுவுச்சு.  
நிஷா, “அடுத்த மாசம் எங்க ஸ்கூல்ல culturals day விழா இருக்கு. அதுக்கு ஸ்பான்ஸர்ஷிப் தேவைப்படலாம். ஆனா, அத பத்தி எங்க எச்.எம்-கிட்ட பேசணும்,”னு சொன்னா.  

ஜெய், ஒரு மெல்லிய புன்னகையோட, “சரி, நிஷா. நீ எப்போ வேணும்னாலும் என்ன காண்டாக்ட் பண்ணு. உன் ஸ்கூல்ல விழாவுக்கு நான் ஹெல்ப் பண்ண ரெடி,”னு சொல்லி, தன் விசிட்டிங் கார்ட ஒன்ன அவளுக்கு குடுத்தான். 

அவ, அந்த கார்ட வாங்கி, “தேங்க்ஸ், ஜெய். பார்க்கலாம்,”னு சொல்லி, மேஜையில வச்சா.  


கொஞ்ச நேரம் பேசுனதுக்கு அப்புறம், ஜெய், “சரி, கதிர், நிஷா, நான் கிளம்பறேன். செம டயர்டா இருக்கு. பிறகு பார்க்கலாம்,”னு சொல்லி, எந்திரிச்சு கிளம்புனான்

. கதிர், அவன கார் வரைக்கும் கூட்டிட்டு போய், “ஜெய், அடிக்கடி வாடா. வீடு உனக்கு எப்பவும் ஓபன்தான்,”னு சொன்னான்.  


ஜெய், ஒரு புன்னகையோட, “நிச்சயமா, கதிர். உங்க வீட்டு மணம், உபசரிப்பு, நிஷாவோட காபி‌ எல்லாமே செம. மறுபடி வந்துடுவேன்,”னு சொல்லி, கார்ல ஏறி கிளம்ப. 

ஆனா, அவன் மனசுல, நிஷாவோட அந்த ஒரு நொடி தொப்புள் காட்சி அவளோட சைடு மார்பகம், ஆழமான தொப்புள் ஒரு ஆழமான பதிவா மாறியிருந்துச்சு.
  
நிஷா, வீட்டுக்குள்ள வந்து, மேஜையில இருந்த காபி டம்ளர எடுத்து, சமையலறையில வச்சு, தன் வேலைய தொடர்ந்தாள். 


அவளுக்கு, ஜெய்யோட பார்வைல இருந்த மறைமுக ஆர்வம் தெரியல. அவ, கதிரோட பிரண்டுக்கு விருந்து வச்சு, நல்லா உபசரிச்சதுல சந்தோஷமா இருந்தா.

 ஆனா, அவளுக்கு தெரியல, இந்த சந்திப்பு, அவ கற்புக்கு வரப்போற ஒரு புது சோதனையோட மொத படியா இருக்கும்னு.  


மாலை வேலைகள முடிச்சு, நிஷா, பசங்களோட உக்காந்து, அவங்களுக்கு கதை சொல்லிக்கிட்டு இருந்தா. கதிர் மாலை பசங்களோட விளையாடிட்டு, நிஷாவ நெருங்கி, “நிஷா, இன்னைக்கு ஜெய் வந்ததுக்கு நல்லா உபசரிச்சுட்ட.

உன் காபி, பலகாரம் எல்லாம் செம ,”னு சொல்லி, அவ தோள தடவுசனான்.  

நிஷா, ஒரு குறும்பு புன்னகையோட, “ஓ, இப்போ மட்டும் என் கை மணம் பிடிச்சிருக்கா? எப்பவும் இப்படி சொல்ல மாட்டியே!”னு சொல்லி, சிரிச்சா. 

அடுத்து அவள் வாழ்வில் வரப்போகும் மாற்றங்களை நினைத்து எதிர்காலம் அவளைப் பார்த்து சிரித்தது.