Adultery 26 రాత్రులు

[anaamika]

చాప్టర్ - 1

స్త్రీ యొక్క సువాసన గొప్పది. ఎప్పటిలాగే, నేను పూర్తిగా మేల్కొనక ముందే, నా పక్కన ఆమె ఉందని వాసన వల్ల తెలుసుకున్నాను. అది వర్ణించలేనిది, కొందరికి గుర్తించలేనిది — నా పరిచయస్తులలో చాలా మంది మగాళ్లు స్పష్టమైన పరిస్థితులలో తప్ప దానిని గుర్తించలేమని చెప్పారు, అది నాకు చాలా బాధాకరంగా అనిపిస్తుంది — కానీ అది స్వర్గం యొక్క సువాసన, అరుదైన ఉదయాలలో నేను మేల్కొన్నప్పుడు అలాంటి వాసనని పొందకపోవడం, భయంకరమైన నిరాశ నన్ను ఆవహిస్తుంది, వీలైనంత త్వరగా దానిని మళ్లీ అనుభవించాలనే కోరిక కలుగుతుంది.

అయితే ఈ ఉదయం అది లేదు. సంతోషంతో నా పక్కనున్న తీపిదనాన్ని అందుకోవడానికి చేయి చాపాను, అది ఎవరనేది గుర్తు తెచ్చుకునేంతగా ఇంకా మేల్కొనలేదు. అయినా పర్వాలేదు. అది ఆడదని వాసన నాకు చెప్పింది, నా చేతులు త్వరలోనే ఆ నిర్ధారణను ధృవీకరించాయి. అది మృదువుగా, వెచ్చగా, నునుపైన చర్మంతో, లొంగిపోయే స్తనాలతో, గుండ్రటి పిర్రలతో, తీపి, సున్నితమైన తొడలతో ఉంది...

"శుభోదయం," ఒక గొంతు వినిపించింది, అప్పుడు నాకు గుర్తు వచ్చింది. పావని. అందమైన, పిల్లిలాంటి బంగారు జుట్టు వున్న అమ్మాయి ... పెళ్లయిపోయింది. అయితే మొగుడు ఎక్కువగా ప్రయాణాలు చేస్తుంటాడు. చాలా సౌకర్యంగా ఉంది. ఈసారి అతన్ని దూరం చేసిన ప్రయాణం - పావని, నేను సద్వినియోగం చేసుకున్న మొదటి అవకాశం కాదు. ఇంతకుముందు చాలాసార్లు ఇలాగే పంపించాము. పావని గురించి ఇంకేదో ఉంది— నేను గుర్తు తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించాను. ఇలాంటి వాటిని గుర్తుపెట్టుకోవడంలో నా జ్ఞాపకశక్తి గురించి నేను చాలా గర్వంగా ఫీల్ అవుతాను, ఇది కొంతవరకు విజ్ఞాన సర్వస్వం లాంటిది, అలా చెప్పుకుంటే. అవును— నాకు గుర్తు వచ్చింది. పావనిని ఒక ప్రత్యేకమైన రీతిలో తాకడం ఇష్టం. ఆమె తొడల మధ్య పైకి... పూకు తెరుచుకునే కింది భాగంలో... సరిగ్గా... అక్కడ... ఇలా...

"ఓహ్హ్!" పావని ఉక్కిరిబిక్కిరి అయింది. "ఓహ్ దేవుడా... ఓహ్ శ్రీకర్..." ఆమె మంచం మీద నా వైపు జరిగి, తన విలువైన శరీరాన్ని నా శరీరానికి గట్టిగా అదిమింది. కదిలింది. నా వేళ్ళు మళ్ళీ ఆ పని చేశాయి, తర్వాత కొంచెం ముందుకు వెళ్ళాయి. "దేవుడా..." ఆమె మళ్ళీ అంది, ఆమె కాలు నా మీదకు వచ్చింది, ఆపై ఆమె తనను నాపైకి లాక్కుంటూ, నన్ను అడ్డంగా కూర్చుని, నా పురుషాంగాన్ని(నేను మేల్కొనక ముందే గట్టిగా ఉన్నది) పట్టుకుని, దానిపైకి జరిగింది.

నా మెచ్చుకోలుతో కూడిన మూలుగు, టెలిఫోన్ మోగిన శబ్దం ఏకకాలంలో వచ్చాయి.

"ఓహ్ దేవుడా..." పావని ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అంది. "ఓహ్ ! ఫోన్ తీయకు..."

"అది గాయత్రి," అని నేను చెప్పాను. "మరేం పర్వాలేదు." ఆమెను కదలకుండా, పక్కనున్న టేబుల్ మీద ఉన్న ఫోన్ కోసం చేయి చాపాను.

"ఫోన్ కి సమాధానం చెప్పవద్దు," అని పావని అంది, కానీ నేను ఆమెకు కేవలం కన్ను గీటాను.

"హలో?" అని నేను ఫోన్లో అన్నాను.

"నేను ఇక్కడే ఉన్నాను, మిస్టర్ శ్రీకర్." తను నిజంగానే గాయత్రి, నా కార్యదర్శి, ప్రతి వారం రోజు ఉదయం నవ్వుకునేట్లు, సమయం కాని సమయంలో నా ఇంటికి వచ్చేది, బ్రతిమిలాడినా లేదా బెదిరించినా కూడా ఆమెను ఆ అలవాటు నుండి మార్చలేకపోయాను.

"నేను బిజీగా ఉన్నాను, గాయత్రి," అని నేను అన్నాను. అది ఒక విధంగా మాత్రమే నిజం, ఎందుకంటే నేను అక్కడ పడుకుని ఉండటం తప్ప మరేమీ చేయడం లేదు, అయితే ఎగురుతున్న స్తనాలు, తియ్యగా వంగుతున్న కాళ్ళతో పావని లయబద్ధంగా నామీద పైకి క్రిందికి కదులుతోంది.

"మీరు బిజీగా ఉన్నారని నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు," అని గాయత్రి కొద్దిగా వ్యంగ్యంగా అంది. బహుశా పావని యొక్క భారీ శ్వాస ఫోన్ ద్వారా వినిపించి ఉండవచ్చు; లేదా బహుశా గాయత్రి ఆ సమయంలో నేను బిజీగా ఉండటానికి అలవాటు పడి ఉండవచ్చు. "నేను ఆ కాంట్రాక్ట్ లెక్కల మీద పని మొదలుపెడతాను, మిస్టర్ శ్రీకర్, చేయనా? మీరు... ఖాళీ అయ్యే వరకు."

"సరే," అని నేను అన్నాను. "సంతోషం, గాయత్రి, అలానే చెయ్యి." అప్పుడు ఉద్వేగభరితమైన పావని అరుపులు గాయత్రికి వినిపించకుండా ఉండేట్లు సమయానికి నేను ఫోన్ పెట్టేసాను, అయితే గాయత్రికి ఖచ్చితంగా తెలిసిపోయిందని నాకు అర్ధమైంది. పావని తల వెనక్కి నెట్టుకుంటూ, అద్భుతమైన పరాకాష్ట వల్ల వణికి, ఆపై నా మీద కుప్పకూలింది.

"గాయత్రి గురించి ఏమీ ఆలోచించకు," అని నేను అన్నాను. "ఆమె ఎదురు చూస్తుండడానికి అలవాటు పడింది." ఆమెను చాలా జాగ్రత్తగా తిప్పి — మా ఆనందకరమైన బంధాన్ని(?) తెంచకుండా — నేను స్త్రీ శరీరం యొక్క తిరుగులేని ఆనందాలలో మరింతగా పాల్గొనడం కొనసాగించాను.

***

"మీరు చేస్తున్న పని పూర్తి అయిందా శ్రీకర్ గారూ ?" నా ఆఫీసుగా ఉపయోగించే గదిలోకి నేను వచ్చినప్పుడు నన్ను గాయత్రి ఎగతాళిగా అడిగింది.

"ప్రస్తుతానికి అయినట్లే గాయత్రి. ప్రస్తుతానికి మాత్రమే. శ్రీమతి పావని చాలా అలసిపోయింది, అదీగాక ప్రస్తుతం ఇక్కడ వేరే ఆడవాళ్లు ఎవరూ లేరు కదా... ఒకవేళ, మీరు కొంచెం మెత్తబడితే తప్ప..."

గాయత్రి కేవలం ఆమెకి మాత్రమే సాధ్యం అయ్యే నిస్తేజమైన చూపుతో నన్ను చూసింది. నా ప్రతిపాదన ఆమెకు కొత్తది కాదు; నిజానికి అది, పెరుగుతున్న నిరాశతో, దాదాపు ప్రతిరోజూ అడుగుతూనే వస్తున్నా, అయితే ఆ ప్రతిపాదన ఎప్పుడూ ఆమె యొక్క అసహ్యకరమైన తిరస్కరణతో ముగుస్తుంది. "ఈ రోజు పూర్తి అయ్యేలోపు మీరు, మీకు కావాల్సినంత భోజనాన్ని కనుక్కోవడంలో ఎటువంటి ఇబ్బంది ఉండదని నేను ఖచ్చితంగా అనుకుంటున్నాను. మనం ఇప్పుడు Office లెక్కలు చూద్దామా ?" అని ఆమె అంది.

నేను ఎక్కువగా సాధించుకోవాలని కోరుకున్న లెక్క ఆమెదే, అది ఆమెకు బాగా తెలుసు. ఆమె ఆకారం నేను చూసిన వాటిలో చాలా అందమైనది, ఆమె కఠినమైన, వ్యాపార సంబంధమైన బట్టలు ధరించే విధానం దానిని మరింత ఆకర్షణీయంగా కనిపించేలా చేసింది. ఆమె నల్లటి జుట్టు, ఆమె తల వెనుక చక్కగా పిన్ చేయబడి ఉంది; అది విప్పుకుని ఆమె అందమైన ముఖం చుట్టూ ఊగుతుంటే చూడాలని నేను కోరుకున్నాను. కానీ నా దురదృష్టం ఏమిటంటే, నా దగ్గర ఆరు నెలలు పనిచేసిన తర్వాత, వారానికి ఐదు రోజులు నా ఇంట్లో పనిచేసినా కూడా, ఆమెను ఆమె మొదటి పేరుతో పిలవడానికి కూడా ఆమె ఇష్టపడలేదు.

"భోజనమా ?" అని నేను బాధపడినట్లుగా అన్నాను. "నేను అప్పుడప్పుడు అదృష్టవశాత్తూ... మనం అనవచ్చు..."

"సరససల్లాపాలు ఆడతారని ?" గాయత్రి వెంటనే అంది.

"సంతోషం. నేను వాళ్ళని భోజనం లాగా అనుకోను. నేను వాళ్ళని ఒక విధంగా వేటాడవచ్చు, కానీ నేను వాళ్ళని కాల్చను, వాళ్ళని గాయపరచను, వాళ్లకి ఏ విధంగానూ బాధ కలిగించను. నేను వాళ్లకి కేవలం ఆనందం అందిస్తాను, వాళ్ళు నాకు తిరిగి ఆనందం పంచుతారు."

"ఎంత విశాల హృదయమో," అని గాయత్రి మెల్లగా అంది. "మనం ఇప్పుడు ఆఫీసు పని చూద్దామా ?"

"నిజం చెప్పాలంటే," అని నేను అన్నాను, "నేను బయటికి వెళ్తున్నాను. కొత్త సూట్ కోసం కొలతలు తీసుకోవడానికి నాకు టైలర్ దగ్గర అపాయింట్మెంట్ ఉంది. నిన్న నేను అక్కడకు వెళ్ళాను, అక్కడ ఒక అందమైన అమ్మాయి హెల్పర్ గా పనిచేస్తోంది. మీకు తెలుసా, ఆ టైలర్ దగ్గర అమ్మాయిలు పని చేయని రోజులు నాకు గుర్తున్నాయి. కొన్నిసార్లు కాలం మంచి కోసం మారుతుంది."

"రోజు కోసం నిర్ణయించబడిన లక్ష్యం అని నేను అనుకుంటున్నాను," అని గాయత్రి అంది.

"మీరు అలాంటి ఘోరమైన మాటలని కావాలనే వాడుతున్నారు. అయితే ఆ ఆలోచన నా మనస్సులో మెదిలింది. ఆమె పేరు అవని. ఆ పేరంటే నాకు ఎప్పుడూ ఇష్టమే. దానిలో ఏదో పాతకాలపు సంప్రదాయబద్ధమైన విషయం ఉంది, కానీ అదే సమయంలో అది ఒక చిన్న అమ్మాయి లాంటి లక్షణాన్ని కలిగి ఉంది. అవని. మీకు తెలుసా 'A' తో మొదలయ్యే పేర్లంటే నాకు చాలా ఇష్టం." గాయత్రి మొదటి పేరు అంజలి.

"మీరు A నుండి Z వరకు అక్షరాలతో మొదలయ్యే పేర్లను ఇష్టపడతారు," అని ఆమె తీయగా అంది. "అవి అమ్మాయిల పేర్లు అయితేనే."

"ఆలోచించి చూస్తే అది నిజమే," అని నేను అన్నాను. "నేను ఏదో ఒక సమయంలో అన్ని అక్షరాలను దాటిపోయి ఉంటానని అనుకుంటున్నాను. హ్మ్మ్, బహుశా X కాదు... లేదు ఆగండి, కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం చాలా అందమైన ఒక అమ్మాయి ఉండేది, ఆమె అసలు పేరు, నేను అనుకునేది, క్షయన — ఆమె ఒక సంప్రదాయ పండితుడి కూతురు. అయితే ఆమె తన అసలు పేరుని ఎక్కడా వాడలేదు. తనను తాను తనిషా అని పిలుచుకునేది. అది అనుకోకుండా నాకు తెలిసింది..."

"మీరు చేయాల్సింది ఏమిటంటే," అని గాయత్రి తన వెక్కిరింపు శైలిలో అంది, "అక్షర క్రమంలో వెళ్లడం. అలా వెళ్లడం, అది నిర్లక్ష్యంగా వాళ్ళని పడగొట్టడం కంటే ఎక్కువ సవాలుతో ఉంటుందని నేను అనుకుంటున్నాను."

నేను ఒక క్షణం ఆలోచించాను. "నిజానికి," అని నేను అన్నాను, "మీరు చెప్పేది నిజమే కావచ్చు. అది ఒక సవాలుగా ఉంటుంది. అవనితో మొదలుపెట్టి — అవకాశం ఉంటే, ఆమె ఒప్పుకుంటే — నేను తర్వాత, ఉదాహరణకు, ఒక భార్గవి లేదా భారతి, తర్వాత ఒక చరిత లేదా చంద్రకళ, లేదా... మీకు తెలుసా, నేను వారానికి ఒకళ్ళని పొందగలిగితే, ఆరు నెలల్లో మొత్తం అక్షరమాలను పూర్తి చేస్తాను !"

"అది అసాధ్యం," అని గాయత్రి అడిగింది, "మీరు వారానికి ఒకళ్ళకే ఎలా పరిమితం అవుతారు ?"

"ఓహ్, సరే, అయితే నేను మధ్యలో వేరేవాళ్లని కూడా అనుభవించవచ్చు, అయితే..."

"లేదు, మీరు అలా చేయకూడదు," అని గాయత్రి అంది. "అది పందెం లో భాగం, మీకు అర్థమైందా. అది పూర్తయ్యే వరకు మీరు అక్షర క్రమానికి పరిమితం కావాలి. మీరు ఆరు నెలల్లో పూర్తి చేయకపోతే, మీరు ఫెయిల్ అయ్యారని  మీరు ఒప్పుకోవాలి."

నేను ఆమెను ఆశ్చర్యంగా చూశాను. "మీరు ఇక్కడ నియమాలు పెడుతున్నారని నాకు తెలియదు," అని నేను అన్నాను. "నేను అలా చేయలేనని మీరు అనుకుంటున్నారా ?"

గాయత్రి తన అంతుచిక్కని చూపుతో నన్ను గౌరవించింది. "అది చాలా కష్టమని నేను అనుకుంటున్నాను," అని ఆమె చివరకు అంది. "మీకు కూడా."

"మీరు," అని నేను నెమ్మదిగా అన్నాను, "ఈ విషయం మీద ఒక చిన్న పందెం వేసుకుందామా ?"

"పందెమా, శ్రీకర్ గారూ ?"

"పందెం. ఆరు నెలల్లో, వరుసగా, అక్షరమాలలోని ప్రతి అక్షరంతో మొదలయ్యే మొదటి పేరు వున్న ఇరవై ఆరుగురు అమ్మాయిలని నేను అనుభవిస్తాను."

"ఆ మొత్తం సమయంలో మీరు వేరే అమ్మాయిలని అనుభవించకుండా వుంటారా ?"

నేను భుజాలు ఎగరేశాను. "మీరు గట్టిగా పట్టుబడితే. అది నన్ను మరింత ఉత్సాహంగా ముందుకి వెళ్ళడానికి ప్రేరేపిస్తుంది."

"అయితే ఈ పందెంలో ఏమి నాకేం లాభం ఉంటుంది ?" అని గాయత్రి అడిగింది. ఆమె గొంతు ఎప్పటిలాగే చల్లగా ఉంది, అయితే ఆమె బుగ్గ మీద చాలా స్వల్పమైన ఎరుపుదనం కనిపించిందని నేను అనుకున్నాను, అది నా సమాధానం ఏమిటో— లేదా కనీసం దానిలో కొంత భాగాన్ని— ఆమెకు ఒక ఆలోచన ఉందని అనిపించేలా చేసింది.

"సరే," అని నేను అన్నాను, "ఒకవేళ నేను ఓడిపోతే — మీరు స్పష్టంగా అనుకుంటున్నట్లు — నేను, ఉదాహరణకు, మీ జీతం రెట్టింపు చేస్తాను. కాదు కాదు, నేను దానికంటే మెరుగ్గా చేస్తాను — నేను దానిని మూడు రెట్లు చేస్తాను. అది ఎలా ఉంది ?"

"అది ఖచ్చితంగా చాలా బావుంది," అని ఆమె మెల్లగా అంది. "శ్రీకర్ గారు, చాలా ఆకర్షణీయంగా ఉంది. సరే, మీరు గెలిస్తే ?"

నేను నేరుగా ఆమె కళ్ళలోకి చూశాను, ఆమె కూడా అదే విధంగా నన్ను చూసింది, అందుకు నేను ఆమెను మెచ్చుకోవాలి. "నేను గెలిస్తే, గాయత్రీ," అని నేను ఉద్దేశపూర్వకంగా అన్నాను, "నేను అప్పుడు ఆ అక్షరమాలను మళ్ళీ మొదటి నుండి మొదలుపెట్టాలని కోరుకుంటున్నాను — అయితే అది అంజలి గాయత్రి తో."

"నాకు అర్థమైంది," అని ఆమె అంది. ఆమె ఇంకా నా నుండి తన చూపు తిప్పలేదు. ఆమె ఒప్పుకుంటుందని నేను నిజంగా అనుకోలేదు. కొన్ని విషయాలలో నేను బ్రతికి ఉన్న ఏ మనిషి కన్నా ఎక్కువ మంది అమ్మాయిల గురించి తెలుసుకోవచ్చు (నేను నిరాడంబరంగా చెబుతున్నాను) అని అది చూపిస్తుంది, వేరే విషయాలలో నాకు వాళ్ళ గురించి ఏమీ తెలియదు, ఎవరికీ తెలియదు. "సరే," అని గాయత్రి అంది. "నేను పందేనికి ఒప్పుకుంటున్నాను."

నేను దాదాపుగా పడిపోయాను. "నిజంగానా ?" అని నేను మూర్ఖంగా అన్నాను.

"అవును," అని ఆమె అంది. "నేను ఒప్పుకుంటున్నాను. మీరు వెంటనే బయలుదేరుతున్నారా, లేదా మనం ముందు ఈ ఆఫీసు లెక్కల మీద కొంచెంసేపు పని చేయవచ్చా ?"

***