Yesterday, 09:49 PM
இரவு, கடற்கரையில், நிலவொளியில், சுராஜும் சுமித்ராவும் ஒரு பெரிய கடற்கரை பெஞ்சில் ஒரு மெல்லிய போர்வையில் நெருக்கமாக இருந்தனர். மலர், தேவுடன் எதிர் பக்கத்தில் ஒரு மர மேஜையில் உட்கார்ந்து, நால்வரும் பேசி சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர். காட்சியில் நிலைமை மாறியது. சுராஜ், சுமித்ராவின் இடுப்பை அணைத்து, அவள் காதில் ஏதோ கிசுகிசுத்து, மெதுவாக அவள் பிகினியை இழுத்தான். இருவரின் சிரிப்பும் நெருக்கமும், ஒரு கவர்ச்சியான காட்சியாக மாறியது. இதைப் பார்த்து, “இது… இப்படி நடக்குதா?” என்று மனதில் நினைத்தாள், இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. தேவ், “மலர், இது தான் இந்த உலகத்தோட சுதந்திரம்,” என்று கிசுகிசுத்து, அவள் கையை மெதுவாகத் தொட்டான், விரல்கள் மென்மையாக அவள் முன்கையை வருடின. மலரின் உடல் நடுங்கியது, “தேவ்… இது…” என்று தடுமாறினாள், ஆனால் அவன் கண்கள், அவள் தொப்புளையும் பிகினியின் வளைவுகளையும் ஆராய்ந்து, ஒரு பசியை வெளிப்படுத்தின. “இங்க எல்லாம் சாதாரணம்,” என்று கூறி, அவள் தோளை மெதுவாக அழுத்தினான், மூச்சு அவள் கழுத்தில் பட்டு, மின்சார உணர்வை எழுப்பியது. மலரின் எல்லைகள், சுராஜ்-சுமித்ராவின் நெருக்கத்திலும், தேவின் தொடுதலிலும், மங்கலாகின. சுமித்ராவின் முலைக்காம்பு வெளியே வந்தது. மலர் இதைப் பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்தாள். சுராஜ் அவள் முலைக்காம்பை உறிஞ்சத் தொடங்கினாள். காட்சி சூடாகத் தொடங்கியது. மலரும் தேவ்வும் அவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது அவர்கள் ஆழமாக முத்தமிடத் தொடங்கினர். சுராஜ் கைகள் அவள் மார்பகங்களைத் தடவிக்கொண்டிருந்தன. பின்னர் அவர்கள் இருவரும் நிர்வாணமாகி, சுமித்ரா அவன் மேல் ஏறி, இரண்டு பேர் அவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததைப் போல இல்லாமல் அவன் ஆண் உறுப்பை அவளுக்குள் வைக்கத் தொடங்கினாள். மலரின் உடலும் சூடாகத் தொடங்கியது. தேவ் அவள் அருகில் செல்வதை அவள் உணர்ந்தாள், அவன் கை அவள் இடுப்பை அணைத்துக் கொண்டது. அவர்கள் இருவரும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். சுமித்ரா வேகமாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தாள், சுஜித் ஆண் உறுப்பை அவளுக்குள் வைத்திருந்தாள். தேவ் வனிதாவின் வயிற்றையும் தொப்புளையும் தடவ ஆரம்பித்தான். பிறகு அவன் கை மேலே நகர ஆரம்பித்து அவள் மார்பகங்களை பிடித்து தடவ ஆரம்பித்தது. அவன் விரல்கள் அவளது கடினமான முலைக்காம்புகளுடன் விளையாடியது. மலர் தன் தலையை தேவ் தோளில் சாய்த்து, அவள் சரணடைவதைக் காட்டினாள். தேவ் உற்சாகமடைந்தான். மற்ற ஜோடி நிலையை மாற்றிக்கொண்டது, இப்போது சூரஜ் மேலே வேகமாக நகர்ந்தான். தேவ் ஒரு கை மலரின் மார்பகத்தை தடவிக்கொண்டிருந்தான், அவன் உதடுகள் அவள் கழுத்தில் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தன. அவன் மற்றொரு கை மெதுவாக நகர்ந்து மலரின் கையை எடுத்து அவனது ஆண் உறுப்பில் அவனது ஷார்ட்ஸின் மேல் வைத்தான். மலர் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டவில்லை. அவள் கண்கள் சூரஜையும் சுமித்தையும் தீவிரமாகப் பார்த்தன. பின்னர் தேவ் மெதுவாக தனது நிமிர்ந்த ஆண் உறுப்பை வெளியே எடுத்தான். தேவ் மலரின் விரல்களைப் பிடித்துக் கொண்டு அவள் விரல்களை அவனது ஆண் உறுப்பின் மேல் மேலும் கீழும் அசைக்க ஆரம்பித்தான்.. மலர் அவனது கடினமான ஆண் உறுப்பின் வெப்பத்தை உணர்ந்து, அதன் அளவு தனது கணவரை விட மிகவும் தடிமனாக இருப்பதைக் கண்டு ஆச்சரியப்பட்டாள். மேலும், அது ஒரு பெண் உறுப்பில் எப்படி பொருந்தும் என்று கூட யோசித்தாள்.மலர் அவருடன் ஒத்துழைத்தாள். சூரஜும் சுமித்தும் முனகுகிறார்கள், கடல் அலைகள் ஒரே தாளத்தில் நகர்ந்து கொண்டிருந்தன. மலர் மயங்கிப் போனாள், அவள் உடல் வெப்பத்தில் இருந்தது. தேவ் அவள் மார்பகங்களை கொஞ்சம் இறுக்கமாகப் பிடித்தான். தேவ் மற்றும் சூரஜ் கிட்டத்தட்ட ஒரே நேரத்தில் தங்கள் விந்தணுக்களை வெளியேற்றினர். காட்சி மாறத் தொடங்கியது, கடற்கரை கிட்டத்தட்ட அமைதியாக இருந்தது, மலருக்கு.
பின்னர், மலர் தனியாக கடற்கரையில் நடந்தாள், அலைகளின் சத்தம் அவள் மனதை ஆழ்த்தியது. “நான்… இந்த எல்லையை தாண்டிட்டேனா?” அவள் மனதில் எண்ணினாள், கண்கள் கடலில் மறைந்தன. கடல், அவள் மனதைப் போலவே, அமைதியாகவும் ஆழமாகவும் இருந்தது, ஆனால் அதன் அலைகள், ஒரு மறைமுகமான ஆபத்தை உணர்த்தின. “மகேஷ்… மித்ரா… நான் இதை எப்படி செஞ்சேன்?” அவள் மனதில் கேள்விகள் எழுந்தன. ஃபோன் ஒரு கணம் அதிர்ந்தது—PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “50,000 INR கிரெடிட், தேவ்.” மலர், திரையைப் பார்த்து, “இவ்வளவு… இந்த தருணங்களுக்கு?” என்று முணுமுணுத்தாள், குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது. சுமித்ராவின் வார்த்தைகள்—“ரிஸ்க் எடுத்தாதான் வாழ்க்கை”—மனதில் எதிரொலித்தன, ஆனால் இது ஒரு ஆபத்தான பாதையாகத் தோன்றியது.
வில்லாவுக்கு திரும்பிய மலர், தங்கள் அறையில் தேவ் தூங்குவதைப் பார்த்தாள், ஒரு பெரிய படுக்கையில், அவன் மூச்சு மெதுவாக ஒலித்தது. அறையின் அமைதி, கடலின் சத்தத்துடன் கலந்து, ஒரு மெல்லிய பதற்றத்தை உருவாக்கியது. மலர், தயக்கத்துடன், தேவின் படுக்கையில், அவனுக்கு தூரமாக, மெதுவாக படுத்தாள். படுக்கையின் மென்மை, அவள் உடலை ஆசுவாசப்படுத்தியது, ஆனால் அவள் மனம், “மகேஷ்… மித்ரா…” என்று மீண்டும் மீண்டும் கத்தியது. தேவின் உடல், அவளுக்கு அருகில், ஒரு மெல்லிய வெப்பத்தை உருவாக்கியது, ஆனால் அவள், தன் எல்லைகளைப் பாதுகாக்க, தூரத்தை வைத்திருந்தாள். கண்களை மூடியவள், இதயம் பதற்றத்தில் துடித்தபடி, ஒரு கனவற்ற தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
பின்னர், மலர் தனியாக கடற்கரையில் நடந்தாள், அலைகளின் சத்தம் அவள் மனதை ஆழ்த்தியது. “நான்… இந்த எல்லையை தாண்டிட்டேனா?” அவள் மனதில் எண்ணினாள், கண்கள் கடலில் மறைந்தன. கடல், அவள் மனதைப் போலவே, அமைதியாகவும் ஆழமாகவும் இருந்தது, ஆனால் அதன் அலைகள், ஒரு மறைமுகமான ஆபத்தை உணர்த்தின. “மகேஷ்… மித்ரா… நான் இதை எப்படி செஞ்சேன்?” அவள் மனதில் கேள்விகள் எழுந்தன. ஃபோன் ஒரு கணம் அதிர்ந்தது—PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “50,000 INR கிரெடிட், தேவ்.” மலர், திரையைப் பார்த்து, “இவ்வளவு… இந்த தருணங்களுக்கு?” என்று முணுமுணுத்தாள், குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது. சுமித்ராவின் வார்த்தைகள்—“ரிஸ்க் எடுத்தாதான் வாழ்க்கை”—மனதில் எதிரொலித்தன, ஆனால் இது ஒரு ஆபத்தான பாதையாகத் தோன்றியது.
வில்லாவுக்கு திரும்பிய மலர், தங்கள் அறையில் தேவ் தூங்குவதைப் பார்த்தாள், ஒரு பெரிய படுக்கையில், அவன் மூச்சு மெதுவாக ஒலித்தது. அறையின் அமைதி, கடலின் சத்தத்துடன் கலந்து, ஒரு மெல்லிய பதற்றத்தை உருவாக்கியது. மலர், தயக்கத்துடன், தேவின் படுக்கையில், அவனுக்கு தூரமாக, மெதுவாக படுத்தாள். படுக்கையின் மென்மை, அவள் உடலை ஆசுவாசப்படுத்தியது, ஆனால் அவள் மனம், “மகேஷ்… மித்ரா…” என்று மீண்டும் மீண்டும் கத்தியது. தேவின் உடல், அவளுக்கு அருகில், ஒரு மெல்லிய வெப்பத்தை உருவாக்கியது, ஆனால் அவள், தன் எல்லைகளைப் பாதுகாக்க, தூரத்தை வைத்திருந்தாள். கண்களை மூடியவள், இதயம் பதற்றத்தில் துடித்தபடி, ஒரு கனவற்ற தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.