Adultery மலர்-MALAR

[thirddemodreamer]

 

Episode 8: Whispers of the Horizon
 
 
காலை ஒன்பது மணி. சென்னையின் ஒரு பிரபல ஹோட்டலில், மலர் ஒரு கார்ப்பரேட் செமினாரை ஒருங்கிணைத்தாள். நேவி ப்ளூ பட்டு சேலையில், அவள் பெரிய கண்கள் ஆர்வத்துடன் மின்னின, சுருள் முடி மல்லிகைப் பூவுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டு, சற்று தடித்த கன்னங்கள் ஒளியில் மென்மையாகத் தெரிந்தன. சேலை, அவள் நடையுடன் அசைந்து, இடுப்பில் மெல்லிய வளைவை வெளிப்படுத்தியது. மேஜைகள் கச்சிதமாக அலங்கரிக்கப்பட்டு, விருந்தினர்கள், “செமயா இருக்கு, மேடம்!” என்று பாராட்டினர். மலர், “நன்றி,” என்று புன்னகைத்தாள், ஆனால் மனம், கடந்த வாரம் காரில் தேவின் நெருக்கமான தருணங்களை நினைத்து தவித்தது. நிகழ்ச்சி முடிந்ததும், ஃபோன் அதிர்ந்தது—PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “6,000 INR கிரெடிட், செமினார் ஒருங்கிணைப்பு.” மலர், திரையைப் பார்த்து, மெல்லிய பெருமூச்சு விட்டாள்.
மறுநாள் மாலை, மலர் ஒரு கலாச்சார நிகழ்ச்சியை ஒருங்கிணைத்தாள், தமிழ் நாட்டிய நிகழ்ச்சி, சென்னையின் ஒரு ஆடிட்டோரியத்தில். பாரம்பரிய உடையில், அவள் நிகழ்ச்சியை சீராக நடத்தினாள், பார்வையாளர்கள் கைதட்டல்களுடன் பாராட்டினர். “நல்லா பண்ணிருக்கீங்க!” என்று ஒரு விருந்தினர் கூற, மலர் புன்னகைத்து, “ரொம்ப நன்றி,” என்றாள். நிகழ்ச்சி முடிந்ததும், மற்றொரு PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “6,000 INR கிரெடிட், கலாச்சார நிகழ்ச்சி.” மலர், ஃபோனைப் பார்த்து, “இது… என் உழைப்பு,” என்று மனதில் நினைத்தாள், ஆனால் ஒரு உள்ளுணர்வு அவளை எச்சரித்தது.
அன்று மாலை, தேவ் மலரை ஒரு சென்னை கஃபேக்கு அழைத்தான். ஒரு கருப்பு சட்டையில், அவன் கண்கள் ஒரு கவர்ச்சியான புன்னகையுடன் மின்னின. “மலர், உன் வேலை செமயா போய்க்கிட்டு இருக்கு. இப்போ ஒரு பெரிய வாய்ப்பு இருக்கு,” என்று கூறி, ஒரு கோப்பை காஃபியை மெதுவாக குடித்தான். மலர், “என்ன வாய்ப்பு?” என்று கேட்டாள், கண்கள் ஆர்வத்துடன் ஆனால் எச்சரிக்கையுடன் இருந்தன. தேவ், “மாலத்தீவுக்கு அருகில் ஒரு பிரைவேட் தீவு. ஒரு வீக்கெண்ட் ரிட்ரீட், எலைட் கிளையண்ட்ஸ்க்கு. நீ என் பார்ட்னரா வரணும், பிசினஸ் பேச்சுவார்த்தைக்கு,” என்று கூறி, அவள் கையை மெதுவாகத் தொட்டான். மலரின் உடல் ஒரு கணம் தயங்கியது, “தேவ்… இது… பிசினஸ் மட்டும்தானா?” என்று முணுமுணுத்தாள். தேவ், “நம்பு, மலர். இது உன்னோட எதிர்காலத்தை மாத்தும்,” என்று கிசுகிசுத்து, அவள் கண்களை ஆழமாகப் பார்த்தான்.
மலரின் மனம், ஆசையும் குற்றவுணர்வும் கலந்து தவித்தது. “மகேஷ்… மித்ரா… நான் இதை செஞ்சா?” என்று மனதில் எண்ணினாள், ஆனால் தேவின் வார்த்தைகள், “எலைட் கிளையண்ட்ஸ்,” “பெரிய வாய்ப்பு,” அவளை இழுத்தன. “சரி… நான் வரேன்,” என்று மெதுவாக கூறினாள், கண்கள் தாழ்ந்தன. தேவ், “பர்ஃபெக்ட், மலர். நாளைக்கு உனக்கு ஷாப்பிங் போகலாம், பீச் ட்ரஸ்ஸஸ், பிகினி… உனக்கு பொருத்தமா இருக்கணும்,” என்று சிரித்தான், குரல் ஒரு மெல்லிய கவர்ச்சியுடன் இருந்தது.
அடுத்த நாள், பீனிக்ஸ் மார்க்கெட்சிட்டி மாலில், மலர் மற்றும் தேவ் ஒரு பிரபல பூட்டிக்கில் நின்றனர். மலர், இன்னொரு நீல சேலையில், தொப்புள் மென்மையாக வெளிப்பட்டு, அவள் நடையில் அசைந்தது. தேவ், ஒரு மஞ்சள் பீச் ட்ரஸ்ஸை எடுத்து, “இதை ட்ரை பண்ணு, மலர். உன்னோட கர்வ்ஸுக்கு செமயா இருக்கும்,” என்று கூறி, ஒரு குறும்பு புன்னகையுடன் அவளைப் பார்த்தான். மலர், “தேவ்… இது… ரொம்ப ஓப்பனா இருக்கே,” என்று தயங்கினாள், ஆனால் அவன், “ரிலாக்ஸ், மலர். இது மாலத்தீவு ஸ்டைல்,” என்று கிசுகிசுத்து, அவள் தோளை மெதுவாகத் தொட்டான். மலர், ட்ரையல் ரூமில், மஞ்சள் ட்ரஸ்ஸை அணிந்து, கண்ணாடியில் பார்த்தாள். ட்ரஸ், அவள் இடுப்பையும் தொப்புளையும் வெளிப்படுத்த, அவள் முகம் சிவந்தது. “நான்… இப்படி?” என்று மனதில் நினைத்தாள்.
தேவ், வெளியே நின்று, “வாவ், மலர், நீ ஒரு ஓவியம் மாதிரி இருக்க,” என்று கூறி, அவள் இடுப்பை ஆராய்ந்தான், கண்கள் ஒரு மெல்லிய பசியுடன் மின்னின. பின், ஒரு கருப்பு பிகினியை எடுத்து, “இதையும் ட்ரை பண்ணு,” என்று கூற, மலர், “தேவ்… பிகினி? நான் எப்பவும் போட்டதில்லை,” என்று முணுமுணுத்தாள், கண்கள் தாழ்ந்தன. தேவ், “இது உனக்கு கான்ஃபிடன்ஸ் தரும், மலர்,” என்று கிசுகிசுத்து, அவள் கையை மெதுவாக அழுத்தினான். மலர், ட்ரையல் ரூமில், பிகினியை அணிந்து, கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்து, “நான்… இவளா?” என்று மனதில் எண்ணினாள், இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. தேவின் குரல், “மலர், காட்டு!” என்று வெளியே ஒலிக்க, அவள் மெதுவாக வெளியே வந்தாள், சேலையை இறுக்கி பிடித்து, பிகினியை மறைத்து.
தேவ், அவளை ஆராய்ந்து, “நீ இதுல செமயா இருப்ப, மலர். தீவுல எல்லாரையும் மயக்குவ,” என்று கிசுகிசுத்து, அவள் தோளை மெதுவாகத் தொட்டு, “இது உன்னோட புது ஆரம்பம்,” என்று கூறினான். மலரின் உடல், ஒரு மெல்லிய நடுக்கத்துடன், அவன் தொடுதலுக்கு சாய்ந்தது, ஆனால் மனம், “இது… எங்க போய் முடியும்?” என்று கேள்வி எழுப்பியது. ஷாப்பிங் முடிந்து, தேவ் மூன்று பீச் ட்ரஸ்ஸஸையும் இரண்டு பிகினிகளையும் வாங்கி, “இது என் கிஃப்ட், மலர்,” என்று கூறி, அவளை ஒரு கவர்ச்சியான பார்வையுடன் பார்த்தான்.
ஆத்யார் வீட்டில், மலர், மித்ராவுக்கு சாம்பார் சாதம் தயார் செய்தாள். ஃபோன், PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்களுடன் மின்னியது—12,000 ரூபாய் (இரண்டு நிகழ்ச்சிகள்), அவள் உழைப்பின் எடை. மித்ரா, “அம்மா, உன் சேலை செம!” என்று கூறி, இன்ஸ்டாகிராமில் மூழ்கினாள். மலர், “நன்றி, கண்ணு,” என்று புன்னகைத்தாள், ஆனால் மனம், மாலத்தீவு பயணத்தை நினைத்து தவித்தது. மகேஷ், வீட்டுக்கு வந்து, “இன்னிக்கு என்ன ஸ்பெஷல்?” என்று கேட்டான், டிவியை ஆன் செய்து. மலர், “ஒரு வேலைக்காக மூணு நாள் ட்ரிப் போறேன், பெங்களூருக்கு. இவென்ட் மேனேஜ்மென்ட்,” என்று பொய் கூறினாள், PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்களை காட்டி. மகேஷ், “சூப்பர், மலர். கவனமா போய்ட்டு வா,” என்று சிரித்து, ரிமோட்டை எடுத்தான், சந்தேகமின்றி. மலரின் முகத்தில் புன்னகை, ஆனால் குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது.
இரவு, படுக்கையறையில், மலர், நைட்டியை அணிந்து, கண்ணாடி முன் நின்றாள். கண்கள், ஆசையும் குற்றவுணர்வும் கலந்து பிரதிபலித்தன. “மாலத்தீவு… இது ஒரு புது ஆரம்பமா? இல்லை… முடிவா?” அவள் முணுமுணுத்தாள், தேவின் கிசுகிசுப்பு—“நீ ஒரு ஓவியம் மாதிரி இருக்க”—மனதில் எதிரொலித்தது. கை, தொப்புளை மெதுவாகத் தொட்டது, அவன் தொடுதலின் நினைவு மின்சாரமாக உணரப்பட்டது. ஃபோனை எடுத்து, PhonePe ஆப்பை பார்த்தாள்—12,000 ரூபாய், ஒரு புது பயணத்தின் தொடக்கம். ஆத்யாரின் இரவு, ஜன்னல் வழியாக, அவளை அழைத்தது, ஆனால் மனம், ஒரு முடிவை நோக்கி தத்தளித்தது.