Adultery மலர்-MALAR

[thirddemodreamer]

Episode 7: A Deeper Descent

 
காலை பத்து மணி. சென்னையின் பாண்டி பஜாரில், கடைகளின் கூச்சலும் வண்ணமயமான கூட்டமும் உற்சாகமான சூழலை உருவாக்கின. மலர், ஒரு மரகத பச்சை பட்டு சேலையில், கைகளில் பைகளுடன் நடந்தாள். அவள் பெரிய கண்கள் ஆர்வத்துடன் மின்னின, சுருள் முடி மல்லிகைப் பூவுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டு, சற்று தடித்த கன்னங்கள் சூரிய ஒளியில் மென்மையாகத் தெரிந்தன. சேலை, அவள் நடையுடன் அசைந்து, இடுப்பில் மெல்லிய வளைவை வெளிப்படுத்தியது. “மித்ராவுக்கு இந்த கம்மல்கள் பிடிக்கும். மகேஷுக்கு இந்த சட்டை சரியா இருக்கும்,” அவள் மனதில் நினைத்து, ஒரு கடையில் நின்று, மின்னும் கம்மல்களையும் வெள்ளை சட்டையையும் வாங்கினாள். கடைக்காரர், “அக்கா, இது ட்ரெண்டிங் மாடல்!” என்று கூற, மலர் புன்னகைத்து, “நல்லா இருக்கு,” என்று பணம் கொடுத்தாள்.
பிற்பகல், மலர் ஒரு சென்னை ஹோட்டலில் கார்ப்பரேட் நிகழ்ச்சியை ஒருங்கிணைத்தாள். மேஜைகள் அலங்கரிக்கப்பட்டு, உணவு ஏற்பாடுகள் சரியாக இருந்தன. விருந்தினர்கள், “எல்லாம் பர்ஃபெக்ட், மேடம்!” என்று பாராட்ட, மலர், “நன்றி,” என்று புன்னகைத்தாள், ஆனால் மனம், ஆர்ட் கேலரியில் தேவின் தொடுதல்களை நினைத்து தவித்தது. நிகழ்ச்சி முடிந்ததும், ஃபோன் அதிர்ந்தது—PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “6,000 INR கிரெடிட், நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பு.” மலர், திரையைப் பார்த்து, மெல்லிய பெருமூச்சு விட்டாள்.
மாலை ஆறு மணி. ஹோட்டல் பார்க்கிங் லாட்டில், தேவின் கருப்பு SUV-யில், மலர் அமர்ந்தாள், இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. தேவ், கருப்பு சட்டையில், “மலர், இன்னிக்கு நீ செமயா வேலை செஞ்ச. ஆனா… இப்போ கொஞ்சம் ஸ்பெஷல் டைம் வேணும்,” என்று கூறி, கண்களில் ஆழமான பார்வையுடன் அவளைப் பார்த்தான். மலரின் மூச்சு ஒரு கணம் நின்றது, “தேவ்… இங்க? இப்போ?” என்று முணுமுணுத்தாள், கண்கள் கீழே தாழ்ந்தன, விரல்கள் சேலையை இறுக்கி பிடித்தன. “இது… என் குடும்பத்துக்காக,” அவள் மனதில் எண்ணினாள், ஆனால் குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது.
தேவ், மெதுவாக, “மலர், உன் தொப்புளை காட்டு,” என்று கிசுகிசுத்தான், குரல் ஒரு கட்டளையாகவும் கவர்ச்சியாகவும் ஒலித்தது. மலரின் கண்கள் விரிந்தன, உடல் நடுக்கத்துடன் தயங்கியது. “தேவ்… இது…” என்று தடுமாறினாள், ஆனால் அவன் பார்வை, அவளை மயக்கியது. மெதுவாக, விரல்கள் சேலையை இடுப்புப் பகுதியில் விலக்கின, தொப்புள் மென்மையாக வெளிப்பட்டது, ஒளியில் மின்னியது. மலரின் முகம் சிவந்தது, கண்கள் தரையைப் பார்த்தன, “இது… சரியா?” என்று மனதில் எண்ணினாள்.
தேவ், “அற்புதம், மலர்,” என்று முணுமுணுத்து, “நான் தொடலாமா?” என்று கேட்டான், குரல் மென்மையாக ஆனால் ஆழமாக இருந்தது. மலர், தயங்கி, மெதுவாக தலையசைத்தாள், இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. தேவ், அவள் இடுப்பை மெதுவாக வருடினான், விரல்கள் தொப்புளைச் சுற்றி நகர்ந்தன, மென்மையாக அருகில் வந்து, அவன் மூச்சு அவள் தோலில் பட்டது, அவன் நாக்கு அவள் தொப்புளில் வட்டமிட்டது. ஒரு வெப்பத்தை எழுப்பி. மலரின் உடல் நடுங்கியது, கைகள் இருக்கையை இறுக்கி பிடித்தன, “தேவ்…” என்று முணுமுணுத்தாள், உணர்ச்சிகளின் குழப்பத்தில் மூழ்கின.
தேவ், மேலே பார்த்து, “மலர், உன் மார்பகங்களை பார்க்கணும்,” என்று கிசுகிசுத்தான், கண்கள் அவளை ஆராய்ந்தன. மலரின் மூச்சு வேகமடைந்தது, “இது… தவறு,” என்று மனம் கத்தியது, ஆனால் உடல், அவன் குரலுக்கு அடிமையாக உணர்ந்தது. மெதுவாக, சேலையின் முந்தானையை கீழே விழ அனுமதித்தாள், விரல்கள் நடுங்கியபடி பிளவுஸின் கொக்கிகளை அவிழ்த்தன. பிளவுஸ் தரையில் விழ, ப்ராவை அவிழ்க்க முயன்று, விரல்கள் தடுமாறின. இறுதியாக, ப்ரா விலக, மார்பகங்கள் வெளிப்பட்டன, மென்மையான வளைவுகளுடன் ஒளியில் மின்னின.
தேவ், ஒரு நிமிடம் மௌனமாக பார்த்தான், கண்கள் அவள் மார்பகங்களை ஆராய்ந்தன, ஒரு பசியுடன். “நான்… தொடலாமா?” அவன் மெதுவாக கேட்டான், குரல் ஒரு வேண்டுதலாக இருந்தது. மலர், கண்கள் மூடி, மெல்லிய தலையசைப்புடன் அனுமதித்தாள். தேவ், மெதுவாக அவளுக்கு அருகில் நகர்ந்தான், விரல்கள் மென்மையாக அவள் மார்பகங்களை நோக்கி நகர்ந்தன, ஒரு மெல்லிய தொடுதலுடன், அவன் மூச்சு அவள் தோலில் பட்டு, ஒரு மின்சார உணர்வை எழுப்பியது. மலரின் உடல், ஒரு மெல்லிய நடுக்கத்துடன், அவனுக்கு எதிராக சாய்ந்தது, அவன் விரல்கள் அவள் மார்பகம் முழுவதும் சுற்றின, பின்னர் மெதுவாக அவள் முலைக்காம்புகளை வட்டமிட்டன. பின்னர் அவள் முலைக்காம்புடன் விளையாடியது, உடல் வெப்பத்தை அதிகரித்தது. பின்னர் அவன் மெதுவாக கீழே குனிந்து அவள் முலைக்காம்பை தன் நாக்கால் வட்டமிட்டு, பின்னர் அவள் மார்பகத்தை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தான். அவனது மற்றொரு கை மெதுவாக அவள் மற்றொரு மார்பகத்தை தடவியது. கை மற்றும் வாய் இடம் மாறியது. பின்னர் அவன் கை கீழே நகர்ந்து அவள் சேலைக்குள் நுழைந்து அவள் உள்ளாடையை அடைந்து அவள் உள்ளாடையின் மேல் அவளது ஈரமான அந்தரங்க பகுதியை தடவ ஆரம்பித்தது. அவன் அவள் உள்ளாடைக்குள் நுழையப் போகும் போது மலர் சுயநினைவுக்கு வந்து தன் கையைப் பிடித்து நிறுத்தினாள். போதும் என்று கண்களால் அவனிடம் கெஞ்சினாள். மனம், “நான் எங்க போய்க்கிட்டு இருக்கேன்?” என்று கத்தியது. தேவ் நின்றான், மலர் தன் ஆடைகளை அணிய ஆரம்பித்தாள்., மலரின் ஃபோன் அதிர்ந்தது—PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்: “40,000 INR கிரெடிட், தேவ்.” மலரின் கண்கள் விரிந்தன, உடல் பின்வாங்கியது, குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது.
காரில், மௌனம் அழுத்தியது. தேவ், “நீ இன்னிக்கு அற்புதமா இருந்த, மலர். இன்னும் பெரிய வாய்ப்புகள் வரும்,” என்று கூறி, ஆத்யாரில் இறக்கி விட்டான். மலர், ஜன்னல் வழியாக, நகரத்தின் விளக்குகளைப் பார்த்தாள், சேலை இறுக்கமாக உடலை அணைத்து, தொப்புளில் அவன் தொடுதலின் நினைவை எழுப்பியது. “நான்… இதை ஏன் செஞ்சேன்?” மனதில் ஒரு கேள்வி எழுந்தது.
ஆத்யார் வீட்டில், மலர், மித்ராவுக்கு பருப்பு சாதம் தயார் செய்தாள். ஃபோன், PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்களுடன் மின்னியது—6,000 ரூபாய் (நிகழ்ச்சி), 40,000 ரூபாய் (தேவ்). மித்ரா, புது கம்மல்களைப் பார்த்து, “அம்மா, இது சூப்பர்!” என்று கேட்டாள், இன்ஸ்டாகிராமில் மூழ்கி. மலர், “பாண்டி பஜார்ல, கண்ணு,” என்று புன்னகைத்தாள், ஆனால் மனம், காரில் தேவின் நெருக்கத்தில் தவித்தது. மகேஷ், புது சட்டையைப் பார்த்து, “நல்ல சாய்ஸ், மலர்!” என்று சிரித்தான்.
இரவு, மகேஷ், டிவியை ஆன் செய்து, “இன்னிக்கு உன் நிகழ்ச்சி எப்படி?” என்று கேட்டான். மலர், “கார்ப்பரேட் இவென்ட் ஒருங்கிணைச்சேன். 46,000 ரூபாய் கிடைச்சது,” என்று பொய் கூறினாள், PhonePe நோட்டிஃபிகேஷன்களை காட்டி. மகேஷ், “சூப்பர்! தொடரு,” என்று சிரித்து, ரிமோட்டை எடுத்தான், சந்தேகமின்றி. மலரின் முகத்தில் புன்னகை, ஆனால் குற்றவுணர்வு அவளை அழுத்தியது.
இரவு, படுக்கையறையில், மலர், நைட்டியை அணிந்து, கண்ணாடி முன் நின்றாள். கண்கள், ஆசையும் குற்றவுணர்வும் கலந்து பிரதிபலித்தன. “நான் இதை தொடர முடியுமா?” அவள் முணுமுணுத்தாள், தேவின் கிசுகிசுப்பு—“அற்புதம், மலர்”—மனதில் எதிரொலித்தது. கை, தொப்புளைத் தொட்டது, அவன் தொடுதலின் நினைவு மின்சாரமாக உணரப்பட்டது. PhonePe ஆப்பை பார்த்தாள்—46,000 ரூபாய், புது பாதையின் விலை. ஆத்யாரின் இரவு, அவளை அழைத்தது, ஆனால் மனம் தத்தளித்தது.