Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

Shadows of the Past

மறுநாள் முதல், வனிதா ஒரு புதிய உற்சாகத்துடன் தன் வாழ்க்கையை தொடர்ந்தாள்—அவள் மனதில், டெல்லி பயணமும், புதிய பொறுப்பும் ஒரு புதிய தொடக்கத்தை வாக்குறுதியளித்தன. அடுத்த மூன்று நாட்கள், எல்லாம் சீராகவும் எளிதாகவும் சென்றன—ஆபீஸில் சுமித்ராவின் உற்சாகமான உரையாடல்கள், வீட்டில் குழந்தைகளின் சிரிப்பு, மற்றும் வினீத்தின் ஆதரவு, அவளுக்கு ஒரு நிம்மதியை அளித்தன. அவள் உடல், இன்னும் களைப்பின் எச்சங்களை சுமந்தாலும், அவள் மனம் ஒரு புதிய ஒளியை நோக்கி நகர்ந்தது.
ஆனால், செவ்வாய்க்கிழமை காலை, ஆபீஸ் கேப்பில் இருந்து இறங்கி, குவாட்டர்ஸை நோக்கி நடந்தபோது, வனிதாவின் இதயம் ஒரு கணம் நின்றது—கதவின் முன், சுமித்ராவுடன் மணி நின்றிருந்தான். இருவரும், மரியாதையுடன், "குட் மார்னிங், மேடம்," என்று வரவேற்றனர். மணியின் கண்களில், எந்தவித உணர்ச்சியும் இல்லை—அவன் பார்வை, தொழில்முறையாகவும், அமைதியாகவும் இருந்தது. வனிதா, மென்மையாக, "குட் மார்னிங்," என்று பதிலளித்து, மணியை ஒரு பதற்றமான, கேள்விக்குறி நிறைந்த பார்வையுடன் பார்த்தாள்—நீ இங்கே ஏன்? என்று அவள் கண்கள் கேட்டன.
அவள் பார்வையை புரிந்து கொண்ட மணி, அமைதியான குரலில் விளக்கினான்:
·       "மேடம், அந்த ஆபீஸ்ல இருந்த அட்டென்டர் கொஞ்சம் குணமாகி, இப்போ கால்ல பேண்டேஜ் போட்டு ஆபீஸ்க்கு வந்துட்டாரு. அதனால, என்னை அங்க ஒரு வாரத்துக்கு தேவையில்லை. அடுத்த திங்கக்கிழமை தான் நான் திரும்பி போகணும்."
வனிதா, தன் பயத்தையும் பதற்றத்தையும் முடிந்தவரை மறைத்து, மென்மையாக தலையசைத்து, "சரி," என்று கூறினாள். மூவரும் குவாட்டர்ஸுக்குள் நுழைந்தனர், ஆனால் வனிதாவுக்கு அறை சற்று இருண்டதாக தோன்றியது—ஒளி, மேசையில் விழுந்தாலும், அவள் மனதில் ஒரு நிழல் படர்ந்தது. அவள், தன் வழக்கமான பணிகளை தொடங்கினாள்—கோப்புகளை ஒழுங்கு செய்து, கணினியில் அறிக்கைகளை தயாரித்து—ஆனால், முந்தைய நாட்களின் உற்சாகமும் வேகமும் இல்லை. சுமித்ராவின் இருப்பு, ஒரு சிறிய ஆறுதலை அளித்தாலும், மணியின் ம silence ஆன இருப்பு, அவளுக்கு ஒரு மறைமுக பதற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
மணி, எந்தவித தனிப்பட்ட உரையாடலுக்கும் முயலவில்லை—அவன், தொழில்முறையாக, தேவையான பணிகளை செய்து, அவளுக்கு தேவையான ஆவணங்களை கொண்டு வந்து கொடுத்தான். ஆனால், அவன் ஒவ்வொரு அசைவும், வனிதாவின் மனதில் முந்தைய நாளின் நினைவுகளை மெல்ல தட்டியது. அவள், தன் உணர்ச்சிகளை மறைத்து, தன் பணியில் கவனம் செலுத்த முயன்றாள், ஆனால் அவள் விரல்கள், காகிதங்களை புரட்டும்போது சற்று நடுங்கின. அந்த நாள், எந்தவித அசம்பாவிதமும் இல்லாமல் முடிந்தது, ஆனால் வனிதாவின் மனதில் ஒரு சிறிய பதற்றம் தவிர்க்க முடியாமல் இருந்தது.
வனிதா, வேகமாக வீட்டுக்கு திரும்பினாள்—ஆபீஸ் கேப்பின் ஜன்னல் வழியாக வரும் காற்று, அவள் முகத்தில் பட்டாலும், அவள் மனதை முழுமையாக இலகுவாக்கவில்லை. வீட்டில், குழந்தைகளுக்கு பாடம் கற்பித்து, மாமியாருக்கு வீட்டு வேலைகளில் உதவினாள்—அவர்களின் உரையாடல்கள், அவளுக்கு ஒரு சிறிய நிம்மதியை அளித்தன. வினீத் வீட்டுக்கு வந்தபோது, அவள் மனம் மேலும் இலகுவானது—அவன் புன்னகை, அவளுக்கு ஒரு பாதுகாப்பு உணர்வை கொடுத்தது. அவர்கள், வழக்கமான இரவு வேலைகளை பகிர்ந்து, குழந்தைகளுடன் சிரித்து, இரவு உணவை உண்டனர். நாள், எந்தவித பிரச்சனையும் இல்லாமல் முடிந்தது, ஆனால் வனிதாவின் மனதில், மணியின் திரும்புதல் ஏற்படுத்திய சிறிய அச்சம், ஒரு மெல்லிய நிழலாக இருந்தது.