Adultery மலர்-MALAR

[thirddemodreamer]

Episode 3: The Villa’s Promise

 
மதியம் பன்னிரண்டு மணி. சென்னையின் ஆதவ்ராம் கடற்கரையில், லட்சுமியின் வெள்ளை பிஎம்டபிள்யூ கார், ஒரு பிரமாண்டமான வில்லாவின் முன் நின்றது. மலர், ஒரு பச்சை பட்டு சேலையில், காரில் இருந்து இறங்கினாள். அவள் பெரிய கண்கள், ஆர்வத்துடனும் பதற்றத்துடனும் மின்னின, சேலை அவள் மென்மையான நடையுடன் அசைந்து, இடுப்பில் ஒரு மெல்லிய வளைவை வெளிப்படுத்தியது. கடல் காற்று, அவள் மல்லிகைப் பூவுடன் கலந்து, முகத்தில் மென்மையாகத் தீண்டியது. “இது… தேவோட வில்லாவா?” மலர் முணுமுணுத்தாள், அவள் முகத்தில் ஆச்சரியம் பரவியது.
லட்சுமி, ஒரு கருப்பு குர்தியில், தங்க வளையல்கள் மின்ன, முன்னே நடந்தாள். “வா, மலர். இங்கே உனக்கு ஒரு புது வாழ்க்கை காத்திருக்கு,” அவள் கூறினாள், அவள் புன்னகை கவர்ச்சியாக, ஒரு ரகசியத்தை மறைப்பது போல இருந்தது. வில்லாவின் பெரிய மரக் கதவு திறந்தபோது, உள்ளே ஒரு சொகுசு உலகம்—தேக்கு மர மரச்சாமான்கள், கண்ணாடி ஜன்னல்கள் வழியாக கடல் தெரிந்தது, மென்மையான கர்நாடக இசை பின்னணியில் ஒலித்தது. மலரின் மூச்சு ஒரு கணம் நின்றது. “இப்படி ஒரு இடம்… சென்னையிலேயா?” அவள் மனதில் நினைத்தாள்.
ஒரு உயரமான ஆண், சாம்பல் நிற சட்டையில், மெதுவாக மாடியில் இருந்து இறங்கி வந்தான். தேவ், ஐம்பது வயதுக்கு மேல், ஆனால் அவன் கண்கள் ஒரு இளைஞனின் தீவிரத்துடன் மின்னின. அவன் புன்னகை, ஒரு காந்த சக்தியைப் போல, மலரை இழுத்தது. “மலர், வாங்க,” அவன் குரல், ஆழமாக, தமிழில் ஒரு கவிதை நயத்துடன் ஒலித்தது. “லட்சுமி உங்களைப் பற்றி நிறைய சொல்லியிருக்கா.” மலர், சேலையின் முந்தானையை இறுக்கி, “நல்லா… இருக்கீங்களா, சார்?” என்று தயக்கத்துடன் கேட்டாள், அவள் கண்கள் தரையைப் பார்த்தன.
“சார் வேணாம், தேவ் போதும்,” அவன் சிரித்து, ஒரு தேக்கு மர சோபாவை சுட்டிக்காட்டினான். மலர் அமர்ந்தாள், அவள் சேலை மென்மையாக அவள் உடலை அணைத்து, இடுப்பில் ஒரு மென்மையான தோற்றத்தை வெளிப்படுத்தியது. லட்சுமி, ஒரு மூலையில் நின்று, ஐஃபோனில் ஏதோ டைப் செய்தாள். “மலர், நீ இங்க வந்தது ஒரு பெரிய வாய்ப்பு,” தேவ் ஆரம்பித்தான். “எனக்கு உன்னை மாதிரி திறமையான பெண்கள் தேவை. இரண்டு வேலைகள் இருக்கு.”
மலரின் கண்கள் உயர்ந்தன, ஆர்வமும் பயமும் கலந்து. “என்ன வேலை?” அவள் மெதுவாக கேட்டாள், குரல் மென்மையாக, உணர்ச்சி நிறைந்து ஒலித்தது. தேவ், ஒரு கண்ணாடி மேசையில் இருந்து ஒரு கோப்பை எடுத்து, “முதல் வேலை—நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பு. என் பிசினஸ் மீட்டிங்குக்கு கேட்டரிங் மேனேஜ் பண்ணுவது. பைவ்-ஸ்டார் ஹோட்டல்ல நடக்கும் பெரிய நிகழ்ச்சிகள். உன்னால முடியும், லட்சுமி உன்னை பரிந்துரைச்சிருக்கா.” மலர் தயங்கினாள். “நான்… இதுக்கு புதுசு,” அவள் முணுமுணுத்தாள்.
தேவ், மெதுவாக முன்னே சாய்ந்து, “இரண்டாவது வேலை… கொஞ்சம் வித்தியாசமானது.” அவன் கண்கள், மலரை ஆராய்ந்தன, ஒரு மென்மையான ஆர்வத்துடன். “என்னோட பிசினஸ் மீட்டிங்குல, எனக்கு ஒரு பார்ட்னர் தேவை. ஒரு காதலியா, அசிஸ்டண்ட்டா, சில சமயம் மனைவியா—நடிக்கணும். எந்த உடல் தொடர்பும் இல்லை, மலர். ஆனா, உன் அழகு, உன் பேச்சு—இது என் கிளையன்ட்ஸை இம்ப்ரஸ் பண்ணும்.” மலரின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. “நடிக்கணுமா?” அவள் கேட்டாள், குரலில் ஒரு நடுக்கம்.
“ஆமாம்,” தேவ் கூறினான், அவன் குரல் ஒரு கவிதையைப் போல ஒலித்தது. “நீ என் கூட இருந்தா, எல்லாம் சரியாகும், மலர். உன் குடும்பத்துக்கு, உன் மகளுக்கு, ஒரு புது வாழ்க்கை கிடைக்கும்.” மலர், சேலையின் முந்தானையை இறுக்கி, “நான்… யோசிக்கணும்,” என்று முணுமுணுத்தாள். அவள் கண்கள், வில்லாவின் கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக, கடலைப் பார்த்தன—அலைகள், அவள் மனதைப் போல, அமைதியின்றி அலைந்தன.
லட்சுமி, மெதுவாக அருகில் வந்து, “மலர், இது ஒரு தொடக்கம். தேவ் சொல்றது உண்மை. உனக்கு இந்த வாய்ப்பு தேவை,” என்றாள். மலர், அவள் ஃபோனைப் பார்த்தாள்—PhonePe ஆப், இன்னும் பயன்படாத ஒரு கனவாக மின்னியது. “நான்… யோசிச்சு சொல்றேன்,” அவள் மீண்டும் கூறினாள், ஆனால் அவள் மனதில், மித்ராவின் பள்ளி கட்டணம், மகேஷின் கடன்கள், ஒரு கனமாக அழுத்தின.

---

மாலை, ஆத்யாருக்கு திரும்பும் வழியில், மலர், லட்சுமியின் காரில், மௌனமாக அமர்ந்திருந்தாள். ஆதவ்ராம் கடற்கரையின் அலைகள், தூரத்தில் மறைந்தன. அவள் பச்சை சேலை, இப்போது சற்று கசங்கி, அவள் உடலை மென்மையாக அணைத்திருந்தது. “தேவ் சொன்னது உண்மையா இருக்குமா?” அவள் மனதில் கேள்வி எழுந்தது. “நடிக்கறது… இது சரியா?” அவள் விரல்கள், வைர மோதிரத்தை மெதுவாகத் தொட்டன, லட்சுமியின் வாக்குறுதி ஒரு எதிரொலியாக மனதில் திரும்பியது.
வீட்டில், மலர், மித்ராவுக்கு இட்லி தயார் செய்தாள். மித்ரா, இன்ஸ்டாகிராமில் மூழ்கி, “அம்மா, இந்த ஷூ நல்லா இருக்கா?” என்று கேட்டாள். மலர் புன்னகைத்தாள், ஆனால் அவள் மனம் தேவின் வார்த்தைகளில். மகேஷ், டிவியை ஆன் செய்து, “நீ போன இடம் எப்படி இருந்தது?” என்று கேட்டான், கண்கள் திரையில். “பெரிய வில்லா… ஒரு வேலை பத்தி பேசினாங்க,” மலர் மெதுவாக கூறினாள், “நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பு, இன்னொரு வேலை… கொஞ்சம் வித்தியாசமானது.” மகேஷ், “பெரிய ஆளுங்க கூட வேலை பண்ணு, ஆனா கவனமா,” என்று முணுமுணுத்து, மௌனமானான்.
இரவு, படுக்கையறையில், மலர், சேலையை மாற்றி, ஒரு நைட்டியை அணிந்தாள். அவள் கண்ணாடி முன் நின்றாள், அவள் பெரிய கண்கள், ஒரு மறைந்த ஆசையையும் பயத்தையும் பிரதிபலித்தன. “நான் இதை பண்ண முடியுமா?” அவள் முணுமுணுத்தாள், தேவின் குரல்—“நீ என் கூட இருந்தா, எல்லாம் சரியாகும்”—மனதில் எதிரொலித்தது. அவள் ஃபோனை எடுத்து, PhonePe ஆப்பைப் பார்த்தாள்—ஒரு புது உலகத்தின் முதல் அடி, இன்னும் எடுக்கப்படாத ஒரு முடிவு. ஆத்யாரின் இரவு, ஜன்னல் வழியாக, அவளை அழைத்தது, ஆனால் பதில் இன்னும் தெளிவாகவில்லை.