29-04-2025, 08:08 AM
An Unending Ordeal
வனிதா, பிற்பகல் மூன்று மணியளவில் தூக்கத்தில் இருந்து விழித்தாள்—அவள் உடல் களைப்பால் கனமாக இருந்தது, அவள் மனம் இன்னும் முந்தைய தருணங்களின் எடையால் நசுக்கப்பட்டிருந்தது. அவள் கண்கள், தரையில் விரித்த படுக்கை விரிப்பில் படுத்து, தன் மொபைலை ரீசெட் செய்து கொண்டிருந்த மணியை கண்டன. அவள் எழுந்ததை கவனித்த மணி, உற்சாகமான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், எந்திரிச்சாச்சா? நீங்க ஆழ்ந்த தூக்கத்துல இருந்தீங்க, அதான் நான் மொபைல்ல வாட்ஸ்அப் மாதிரி பேசிக் ஆப்ஸ் ரீஇன்ஸ்டால் பண்ண ஆரம்பிச்சேன். மேடம், நீங்க போய் ரிஃப்ரெஷ் ஆகுங்க, இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு."
வனிதா, உள்ளுக்குள் கவலைப்பட்டாள்—இன்னும் முடியலையா?—அவள் மனம், இந்த சோதனையின் முடிவை விரும்பியது, ஆனால் அவள் உடல் இயந்திரம் போல செயல்பட்டது. அவள், நிர்வாணமாக, குளியலறையை நோக்கி நடந்து, குளிர்ந்த நீரில் குளிக்க ஆரம்பித்தாள்—நீர், அவள் உடலை தொட்டு, ஒரு தற்காலிக நிம்மதியை அளித்தது, ஆனால் அவள் மனம் இன்னும் இருளில் மூழ்கியிருந்தது. திடீரென, கதவில் ஒரு தட்டல் கேட்டது—அவள் உள்ளுணர்வாக அது மணி என்பதை அறிந்து, தயக்கத்துடன் கதவை திறந்தாள்.
மணி, நிர்வாணமாக, அரை உறுதியான ஆணுறுப்புடன், குளியலறையில் நுழைந்து, அவளுக்கு அருகில், குளிர்ந்த நீரின் கீழ் நின்றான். அவன், ஆசை நிறைந்த, மென்மையான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், உங்கள இன்னும் தொந்தரவு பண்ண விரும்பல… நேரமும் அதிகம் இல்ல, அதனால பெட்ல இன்னொரு ரவுண்டு போகாம, நீங்க… முடியுமா…"
அவன், ஒரு கணம் தயங்கி, தடுமாறி தொடர்ந்தான்:
· "மேடம், நாம இப்படி ஒன்னா குளிக்கும்போது, நீங்க எனக்கு ஒரு ஹேண்ட் ஜாப் கொடுக்க முடியுமா? இதுவும் என் கனவு, மேடம்…"
வனிதா, உள்ளுக்குள் எண்ணினாள்—இவனுக்கு இன்னும் எத்தனை கனவு இருக்கு?—ஆனால், ஒரு ஹேண்ட் ஜாப், மற்றவற்றை விட சற்று சிறந்த வழியாக தோன்றியது. அவள், ம silence ஆக, தலையை சற்று ஆட்டி, குளிர்ந்த நீரை நோக்கி திரும்பினாள். மணி, மெதுவாக அவள் பின்புறம் நெருங்கி, தன் முன்புறத்தால் அவள் முதுகை உணர்ந்தான்—அவள் உடல், அவன் தொடுதலில் இறுக்கமாக இருந்தது. அவன், தன் வலது கையால் அவள் வலது உள்ளங்கையை மென்மையாக பற்றி, தன் அரை உறுதியான ஆணுறுப்பில் வைத்து, முன்னும் பின்னும் அசைக்க ஆரம்பித்தான். அவள் விரல்கள், ஈரமான ஆணுறுப்பில் மெதுவாக நழுவின—நீரின் குளிர்ச்சி, அவன் உடல் வெப்பத்துடன் மோதியது.
நேரம், ஒரு கணம் நின்றது போல இருந்தது. மணி, தன் தலையை மெதுவாக கீழே இறக்கி, அவள் காதுக்கு அருகில் நெருங்கி, முணுமுணுத்தான்:
· "மேடம், உங்க கை ரொம்ப சாஃப்ட்டா இருக்கு… ஆஹ்…"
அவன், ஒரு மென்மையான முனகலுடன், தன் இன்பத்தை வெளிப்படுத்தினான். பின்னர், மென்மையாக தொடர்ந்தான்:
· "மேடம், நான் உங்கள கொஞ்சம் தொட்டா, சீக்கிரம் முடிஞ்சிருவேன்… முடியுமா, ப்ளீஸ்?"
வனிதா, சூழ்நிலையை புரிந்து, ம silence ஆக, தலையை சற்று ஆட்டினாள். மணி, உற்சாகமடைந்து, மென்மையாக கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்!"
அவன், இரு கைகளாலும் அவள் மார்பகங்களை மென்மையாக பற்றி, மெதுவாக தடவ ஆரம்பித்தான்—குளிர்ந்த நீர், அவர்கள் உடல்களில் பாய்ந்து, ஒரு விசித்திரமான உணர்வை ஏற்படுத்தியது. மணி, மென்மையாக முனகினான், ஆனால் வனிதாவின் கை, களைப்பால் ஒரு கணம் நின்றது. அவள், தயக்கத்துடன் கூறினாள்:
· "மணி, கை வலிக்குது…"
மணி, விரைவாக பதிலளித்தான், அவன் குரலில் ஒரு மன்னிப்பு இருந்தது:
· "ஓ, சாரி, மேடம்! நான் ரெண்டு தடவை முடிச்சதால கொஞ்சம் லேட் ஆகுது… உங்க இன்னொரு கைய மாத்திக்கலாம்."
அவன், அவள் இடது கையை மெதுவாக பற்றி, தன் இப்போது முழு உறுதியான ஆணுறுப்பில் வைத்தான்—வனிதாவின் இடது உள்ளங்கை, அவன் ஆணுறுப்பில் நழுவ ஆரம்பித்தது. மணி, தன் இடது கையால் அவள் இடது மார்பகத்தை தடவி, தன் வலது கையை அவள் வயிற்றில் அலையவிட்டு, அவள் தொப்புளை மெதுவாக தொட்டு, பின்னர் கீழே நகர்த்தினான். வனிதா, தயக்கத்துடன், மென்மையாக கூறினாள்:
· "ப்ளீஸ், மணி, அங்க வேணாம்… கொஞ்சம் வலிக்குது…"
மணி, பதற்றத்துடனும் கவனத்துடனும் விரைவாக பதிலளித்தான்:
· "ஓகே, மேடம், ஓகே!"
அவன், தன் கையை மீண்டும் அவள் மார்பகங்களுக்கு கொண்டு வந்தான். வனிதா, தன் பிடியை சற்று இறுக்கி, வேகமாக அசைக்க ஆரம்பித்தாள்—மணி, அவள் கழுத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டு, முனக ஆரம்பித்தான். சிறிது நேரத்தில், அவன் உணர்ச்சிகள் உச்சமடைந்தன—அவன், அவள் மார்பகத்தை சற்று கடினமாக பற்றி, உரத்த முனகலுடன் உச்சமடைந்தான், அவன் ஆணுறுப்பில் இருந்து சிறிது விந்து வெளியேறியது.
அவர்கள் உடல்கள், ஒரு கணம் அப்படியே உறைந்தன—மணியின் கைகள், அவள் மார்பகங்களை மென்மையாக பற்றியிருந்தன; குளிர்ந்த நீர், அவர்கள் உடல்களில் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. மணி, மெதுவாக அவளை விட்டு, மென்மையாக கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்…"
அவன், குளியலறையை விட்டு வெளியேறினான், அவன் முகத்தில் ஒரு திருப்தி பரவியிருந்தது. வனிதா, தனியாக, குளிர்ந்த நீரின் கீழ் நின்றாள்—அவள் கண்கள், கண்ணீருடன் மங்கலாக இருந்தன, ஆனால் அவள் ம silence ஆக, தன் உடலை சுத்தம் செய்து, இந்த தருணத்தை மறக்க முயன்றாள். அவள் இதயம், அவமானத்துடன் கனமாக துடித்தது, ஆனால் அவள் மனம், இந்த சோதனையின் முடிவை நோக்கி உறுதியாக இருந்தது.
வனிதா, பிற்பகல் மூன்று மணியளவில் தூக்கத்தில் இருந்து விழித்தாள்—அவள் உடல் களைப்பால் கனமாக இருந்தது, அவள் மனம் இன்னும் முந்தைய தருணங்களின் எடையால் நசுக்கப்பட்டிருந்தது. அவள் கண்கள், தரையில் விரித்த படுக்கை விரிப்பில் படுத்து, தன் மொபைலை ரீசெட் செய்து கொண்டிருந்த மணியை கண்டன. அவள் எழுந்ததை கவனித்த மணி, உற்சாகமான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், எந்திரிச்சாச்சா? நீங்க ஆழ்ந்த தூக்கத்துல இருந்தீங்க, அதான் நான் மொபைல்ல வாட்ஸ்அப் மாதிரி பேசிக் ஆப்ஸ் ரீஇன்ஸ்டால் பண்ண ஆரம்பிச்சேன். மேடம், நீங்க போய் ரிஃப்ரெஷ் ஆகுங்க, இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு."
வனிதா, உள்ளுக்குள் கவலைப்பட்டாள்—இன்னும் முடியலையா?—அவள் மனம், இந்த சோதனையின் முடிவை விரும்பியது, ஆனால் அவள் உடல் இயந்திரம் போல செயல்பட்டது. அவள், நிர்வாணமாக, குளியலறையை நோக்கி நடந்து, குளிர்ந்த நீரில் குளிக்க ஆரம்பித்தாள்—நீர், அவள் உடலை தொட்டு, ஒரு தற்காலிக நிம்மதியை அளித்தது, ஆனால் அவள் மனம் இன்னும் இருளில் மூழ்கியிருந்தது. திடீரென, கதவில் ஒரு தட்டல் கேட்டது—அவள் உள்ளுணர்வாக அது மணி என்பதை அறிந்து, தயக்கத்துடன் கதவை திறந்தாள்.
மணி, நிர்வாணமாக, அரை உறுதியான ஆணுறுப்புடன், குளியலறையில் நுழைந்து, அவளுக்கு அருகில், குளிர்ந்த நீரின் கீழ் நின்றான். அவன், ஆசை நிறைந்த, மென்மையான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், உங்கள இன்னும் தொந்தரவு பண்ண விரும்பல… நேரமும் அதிகம் இல்ல, அதனால பெட்ல இன்னொரு ரவுண்டு போகாம, நீங்க… முடியுமா…"
அவன், ஒரு கணம் தயங்கி, தடுமாறி தொடர்ந்தான்:
· "மேடம், நாம இப்படி ஒன்னா குளிக்கும்போது, நீங்க எனக்கு ஒரு ஹேண்ட் ஜாப் கொடுக்க முடியுமா? இதுவும் என் கனவு, மேடம்…"
வனிதா, உள்ளுக்குள் எண்ணினாள்—இவனுக்கு இன்னும் எத்தனை கனவு இருக்கு?—ஆனால், ஒரு ஹேண்ட் ஜாப், மற்றவற்றை விட சற்று சிறந்த வழியாக தோன்றியது. அவள், ம silence ஆக, தலையை சற்று ஆட்டி, குளிர்ந்த நீரை நோக்கி திரும்பினாள். மணி, மெதுவாக அவள் பின்புறம் நெருங்கி, தன் முன்புறத்தால் அவள் முதுகை உணர்ந்தான்—அவள் உடல், அவன் தொடுதலில் இறுக்கமாக இருந்தது. அவன், தன் வலது கையால் அவள் வலது உள்ளங்கையை மென்மையாக பற்றி, தன் அரை உறுதியான ஆணுறுப்பில் வைத்து, முன்னும் பின்னும் அசைக்க ஆரம்பித்தான். அவள் விரல்கள், ஈரமான ஆணுறுப்பில் மெதுவாக நழுவின—நீரின் குளிர்ச்சி, அவன் உடல் வெப்பத்துடன் மோதியது.
நேரம், ஒரு கணம் நின்றது போல இருந்தது. மணி, தன் தலையை மெதுவாக கீழே இறக்கி, அவள் காதுக்கு அருகில் நெருங்கி, முணுமுணுத்தான்:
· "மேடம், உங்க கை ரொம்ப சாஃப்ட்டா இருக்கு… ஆஹ்…"
அவன், ஒரு மென்மையான முனகலுடன், தன் இன்பத்தை வெளிப்படுத்தினான். பின்னர், மென்மையாக தொடர்ந்தான்:
· "மேடம், நான் உங்கள கொஞ்சம் தொட்டா, சீக்கிரம் முடிஞ்சிருவேன்… முடியுமா, ப்ளீஸ்?"
வனிதா, சூழ்நிலையை புரிந்து, ம silence ஆக, தலையை சற்று ஆட்டினாள். மணி, உற்சாகமடைந்து, மென்மையாக கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்!"
அவன், இரு கைகளாலும் அவள் மார்பகங்களை மென்மையாக பற்றி, மெதுவாக தடவ ஆரம்பித்தான்—குளிர்ந்த நீர், அவர்கள் உடல்களில் பாய்ந்து, ஒரு விசித்திரமான உணர்வை ஏற்படுத்தியது. மணி, மென்மையாக முனகினான், ஆனால் வனிதாவின் கை, களைப்பால் ஒரு கணம் நின்றது. அவள், தயக்கத்துடன் கூறினாள்:
· "மணி, கை வலிக்குது…"
மணி, விரைவாக பதிலளித்தான், அவன் குரலில் ஒரு மன்னிப்பு இருந்தது:
· "ஓ, சாரி, மேடம்! நான் ரெண்டு தடவை முடிச்சதால கொஞ்சம் லேட் ஆகுது… உங்க இன்னொரு கைய மாத்திக்கலாம்."
அவன், அவள் இடது கையை மெதுவாக பற்றி, தன் இப்போது முழு உறுதியான ஆணுறுப்பில் வைத்தான்—வனிதாவின் இடது உள்ளங்கை, அவன் ஆணுறுப்பில் நழுவ ஆரம்பித்தது. மணி, தன் இடது கையால் அவள் இடது மார்பகத்தை தடவி, தன் வலது கையை அவள் வயிற்றில் அலையவிட்டு, அவள் தொப்புளை மெதுவாக தொட்டு, பின்னர் கீழே நகர்த்தினான். வனிதா, தயக்கத்துடன், மென்மையாக கூறினாள்:
· "ப்ளீஸ், மணி, அங்க வேணாம்… கொஞ்சம் வலிக்குது…"
மணி, பதற்றத்துடனும் கவனத்துடனும் விரைவாக பதிலளித்தான்:
· "ஓகே, மேடம், ஓகே!"
அவன், தன் கையை மீண்டும் அவள் மார்பகங்களுக்கு கொண்டு வந்தான். வனிதா, தன் பிடியை சற்று இறுக்கி, வேகமாக அசைக்க ஆரம்பித்தாள்—மணி, அவள் கழுத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டு, முனக ஆரம்பித்தான். சிறிது நேரத்தில், அவன் உணர்ச்சிகள் உச்சமடைந்தன—அவன், அவள் மார்பகத்தை சற்று கடினமாக பற்றி, உரத்த முனகலுடன் உச்சமடைந்தான், அவன் ஆணுறுப்பில் இருந்து சிறிது விந்து வெளியேறியது.
அவர்கள் உடல்கள், ஒரு கணம் அப்படியே உறைந்தன—மணியின் கைகள், அவள் மார்பகங்களை மென்மையாக பற்றியிருந்தன; குளிர்ந்த நீர், அவர்கள் உடல்களில் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. மணி, மெதுவாக அவளை விட்டு, மென்மையாக கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்…"
அவன், குளியலறையை விட்டு வெளியேறினான், அவன் முகத்தில் ஒரு திருப்தி பரவியிருந்தது. வனிதா, தனியாக, குளிர்ந்த நீரின் கீழ் நின்றாள்—அவள் கண்கள், கண்ணீருடன் மங்கலாக இருந்தன, ஆனால் அவள் ம silence ஆக, தன் உடலை சுத்தம் செய்து, இந்த தருணத்தை மறக்க முயன்றாள். அவள் இதயம், அவமானத்துடன் கனமாக துடித்தது, ஆனால் அவள் மனம், இந்த சோதனையின் முடிவை நோக்கி உறுதியாக இருந்தது.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)