27-04-2025, 09:44 AM
A Reluctant Surrender
அறையில் ஒரு கனமான ம silence ஆன அமைதி நிலவியது, மணி, இன்னும் கனமாக மூச்சு வாங்கியவாறு, திருப்தியுடன் கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்… செமையா இருந்துச்சு, தேங்க்ஸ்…"
வனிதா, அவன் மேலிருந்து மெதுவாக எழுந்து, தன் ஆடைகளை—புடவை, பிளவுஸ், பெட்டிகோட், பிரா, உள்ளாடை—தரையில் இருந்து சேகரித்து, படுக்கையறையை நோக்கி நடந்தாள். அவள் உடல் நடுங்கியது, அவள் மனம் அவமானத்தால் நிரம்பியிருந்தது—அவள் ம silence ஆக, தன் ஆடைகளை மாற்றி, இந்த தருணத்தை மறக்க விரும்பினாள். ஆனால், மணி, அவசரமாக அவளை பின்தொடர்ந்து, அவளை அழைத்தான்:
· "மேடம், ஒரு நிமிஷம்…"
அவன், அவள் கையை மென்மையாக பற்றி, அவளை படுக்கையை நோக்கி இழுத்து, படுக்கையின் நடுவில் உட்கார்ந்து, அவளை அழைத்தான்:
· "மேடம், பெட்க்கு வாங்க…"
வனிதா, குழப்பத்துடன், உள்ளுக்குள் எண்ணினாள்—இவன் மறுபடியும் தயாரா? இது சாத்தியமா?—அவள் கண்கள், அவன் ஆணுறுப்பை நோக்கின, அது இப்போது மென்மையாக இருந்தது. மணி, மீண்டும் அழைத்தான், அவன் குரலில் ஒரு ஆர்வம் இருந்தது:
· "ப்ளீஸ், மேடம், ஒரு நிமிஷம்… வந்து படுங்க…"
வனிதா, குழப்பமும் தயக்கமும் நிறைந்த கண்களுடன், மெதுவாக படுக்கையில் முதுகில் படுத்தாள்—அவள் உடல் இறுக்கமாக இருந்தது, அவள் மனம் இந்த தருணத்தின் நோக்கத்தை புரிந்து கொள்ள முயன்றது. மணி, ஒரு குறும்பு புன்னகையுடன், அவள் புணர்பைக்கு அருகில் நெருங்கி, மென்மையான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், நான் என் மனைவிக்கு கூட இதை பண்ணதில்ல… ஆனா உங்களால எனக்கு முழு திருப்தி வேணும், மேடம்…"
வனிதா, அவன் நோக்கத்தை புரிந்து, உள்ளுக்குள் அதிர்ந்தாள்—அவன் நாக்கு, அவள் புணர்பை உதடுகளில் மேலும் கீழும் மெதுவாக அலைவதை உணர்ந்தாள். அவள் உடல், இந்த தருணத்திற்கு தயாராக இல்லை என்றாலும், உணர்ச்சிகளுக்கு இணங்கி, அவள் விருப்பமின்றி உயர்ந்தது—அவள் உடல், உச்சமடைய விரும்பியது, ஆனால் அவள் மனம் இதை வெறுத்தது. மணியின் நாக்கு, வேகமாக இயங்கியது, ஆனால் அவன் அனுபவமின்மை வெளிப்படையாக தெரிந்தது—அவன் முயற்சிகள், ஆர்வமாக இருந்தாலும், திறமையற்றவையாக இருந்தன.
வனிதா, பொதுவாக உச்சமடைவது எளிதாக இருந்தாலும், மணியின் அனுபவமின்மையால் தாமதமானது. மேலும் நேரத்தை வீணாக்க விரும்பாமல், அவள் ஒரு கையால் அவன் தலையைப் பற்றி, அவன் நாக்கு தன் மொட்டின் மீது இருக்குமாறு நிலைநிறுத்தினாள். மணி, உற்சாகமடைந்து, அவள் சைகையை புரிந்து, மொட்டை மேலும் வேகமாக நக்க ஆரம்பித்தான். வனிதா, அவன் தலையை இன்னும் இறுக்கமாக பிடித்து, உச்சமடையும் நெருங்கியவுடன், அவள் கைகள் அவன் முடியை இறுக்கமாக பற்றின—அவள் உடல் நடுங்கியது, ஒரு உச்சமடைவின் அலைகள் அவளை மூழ்கடித்தன. அவள் நடுக்கம் அடங்கியவுடன், அவர்கள் ஒரு கணம் அப்படியே இருந்தனர்—மணியின் மூச்சு, அவள் தொடைகளில் பட்டது; வனிதா, கண்களை மூடி, அவமானத்துடன் மூச்சு வாங்கினாள்.
மணி, மெதுவாக மேலே வந்து, அவள் காதுக்கு அருகில் முணுமுணுத்தான்:
· "மேடம், இவ்ளோ உற்சாகம் இதுக்கு முன்னாடி இதை செய்யும்போது எனக்கு வந்ததே இல்ல… சூப்பர், மேடம்!"
அவன், திருப்தியுடன், படுக்கையில் இருந்து உருண்டு, தரையில் விரித்திருந்த படுக்கை விரிப்பில் படுத்தான்—அவன் மூச்சு சீராகி, அவன் உடல் நிம்மதியாக இருந்தது. வனிதா, களைப்புடன் கனமாக மூச்சு வாங்கி, படுக்கையில் அப்படியே படுத்திருந்தாள்—அவள் கண்கள், அறையின் உச்சியை வெறித்தன, ஆனால் அவள் மனம் ஒரு இருளில் மூழ்கியிருந்தது. அவள் உடல், உச்சமடைந்திருந்தாலும், அவள் இதயம் கனமாக துடித்தது—அவமானமும், வெறுப்பும் அவளை ஆட்கொண்டன. அவள், அந்த தருணத்தில், தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள், அவள் உடல் களைப்பால் உறைந்து, அவள் மனம் ஒரு தற்காலிக மறதியில் மூழ்கியது.
அறையில் ஒரு கனமான ம silence ஆன அமைதி நிலவியது, மணி, இன்னும் கனமாக மூச்சு வாங்கியவாறு, திருப்தியுடன் கூறினான்:
· "தேங்க்ஸ், மேடம்… செமையா இருந்துச்சு, தேங்க்ஸ்…"
வனிதா, அவன் மேலிருந்து மெதுவாக எழுந்து, தன் ஆடைகளை—புடவை, பிளவுஸ், பெட்டிகோட், பிரா, உள்ளாடை—தரையில் இருந்து சேகரித்து, படுக்கையறையை நோக்கி நடந்தாள். அவள் உடல் நடுங்கியது, அவள் மனம் அவமானத்தால் நிரம்பியிருந்தது—அவள் ம silence ஆக, தன் ஆடைகளை மாற்றி, இந்த தருணத்தை மறக்க விரும்பினாள். ஆனால், மணி, அவசரமாக அவளை பின்தொடர்ந்து, அவளை அழைத்தான்:
· "மேடம், ஒரு நிமிஷம்…"
அவன், அவள் கையை மென்மையாக பற்றி, அவளை படுக்கையை நோக்கி இழுத்து, படுக்கையின் நடுவில் உட்கார்ந்து, அவளை அழைத்தான்:
· "மேடம், பெட்க்கு வாங்க…"
வனிதா, குழப்பத்துடன், உள்ளுக்குள் எண்ணினாள்—இவன் மறுபடியும் தயாரா? இது சாத்தியமா?—அவள் கண்கள், அவன் ஆணுறுப்பை நோக்கின, அது இப்போது மென்மையாக இருந்தது. மணி, மீண்டும் அழைத்தான், அவன் குரலில் ஒரு ஆர்வம் இருந்தது:
· "ப்ளீஸ், மேடம், ஒரு நிமிஷம்… வந்து படுங்க…"
வனிதா, குழப்பமும் தயக்கமும் நிறைந்த கண்களுடன், மெதுவாக படுக்கையில் முதுகில் படுத்தாள்—அவள் உடல் இறுக்கமாக இருந்தது, அவள் மனம் இந்த தருணத்தின் நோக்கத்தை புரிந்து கொள்ள முயன்றது. மணி, ஒரு குறும்பு புன்னகையுடன், அவள் புணர்பைக்கு அருகில் நெருங்கி, மென்மையான குரலில் கூறினான்:
· "மேடம், நான் என் மனைவிக்கு கூட இதை பண்ணதில்ல… ஆனா உங்களால எனக்கு முழு திருப்தி வேணும், மேடம்…"
வனிதா, அவன் நோக்கத்தை புரிந்து, உள்ளுக்குள் அதிர்ந்தாள்—அவன் நாக்கு, அவள் புணர்பை உதடுகளில் மேலும் கீழும் மெதுவாக அலைவதை உணர்ந்தாள். அவள் உடல், இந்த தருணத்திற்கு தயாராக இல்லை என்றாலும், உணர்ச்சிகளுக்கு இணங்கி, அவள் விருப்பமின்றி உயர்ந்தது—அவள் உடல், உச்சமடைய விரும்பியது, ஆனால் அவள் மனம் இதை வெறுத்தது. மணியின் நாக்கு, வேகமாக இயங்கியது, ஆனால் அவன் அனுபவமின்மை வெளிப்படையாக தெரிந்தது—அவன் முயற்சிகள், ஆர்வமாக இருந்தாலும், திறமையற்றவையாக இருந்தன.
வனிதா, பொதுவாக உச்சமடைவது எளிதாக இருந்தாலும், மணியின் அனுபவமின்மையால் தாமதமானது. மேலும் நேரத்தை வீணாக்க விரும்பாமல், அவள் ஒரு கையால் அவன் தலையைப் பற்றி, அவன் நாக்கு தன் மொட்டின் மீது இருக்குமாறு நிலைநிறுத்தினாள். மணி, உற்சாகமடைந்து, அவள் சைகையை புரிந்து, மொட்டை மேலும் வேகமாக நக்க ஆரம்பித்தான். வனிதா, அவன் தலையை இன்னும் இறுக்கமாக பிடித்து, உச்சமடையும் நெருங்கியவுடன், அவள் கைகள் அவன் முடியை இறுக்கமாக பற்றின—அவள் உடல் நடுங்கியது, ஒரு உச்சமடைவின் அலைகள் அவளை மூழ்கடித்தன. அவள் நடுக்கம் அடங்கியவுடன், அவர்கள் ஒரு கணம் அப்படியே இருந்தனர்—மணியின் மூச்சு, அவள் தொடைகளில் பட்டது; வனிதா, கண்களை மூடி, அவமானத்துடன் மூச்சு வாங்கினாள்.
மணி, மெதுவாக மேலே வந்து, அவள் காதுக்கு அருகில் முணுமுணுத்தான்:
· "மேடம், இவ்ளோ உற்சாகம் இதுக்கு முன்னாடி இதை செய்யும்போது எனக்கு வந்ததே இல்ல… சூப்பர், மேடம்!"
அவன், திருப்தியுடன், படுக்கையில் இருந்து உருண்டு, தரையில் விரித்திருந்த படுக்கை விரிப்பில் படுத்தான்—அவன் மூச்சு சீராகி, அவன் உடல் நிம்மதியாக இருந்தது. வனிதா, களைப்புடன் கனமாக மூச்சு வாங்கி, படுக்கையில் அப்படியே படுத்திருந்தாள்—அவள் கண்கள், அறையின் உச்சியை வெறித்தன, ஆனால் அவள் மனம் ஒரு இருளில் மூழ்கியிருந்தது. அவள் உடல், உச்சமடைந்திருந்தாலும், அவள் இதயம் கனமாக துடித்தது—அவமானமும், வெறுப்பும் அவளை ஆட்கொண்டன. அவள், அந்த தருணத்தில், தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள், அவள் உடல் களைப்பால் உறைந்து, அவள் மனம் ஒரு தற்காலிக மறதியில் மூழ்கியது.