Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

A Painful Transaction

வனிதா, மெதுவாக மணியை நோக்கி தன் முகத்தை திருப்பினாள், அவள் குரலில் ஒரு கனமான தயக்கமும் வேதனையும் இருந்தது:
·       "மேடம், எனக்கு இனிமே தாங்க முடியல, இப்போ முடிச்சிடலாம்.…"
அவன் பேச்சை நிறுத்தி, கண்களால் அவள் உள்ளாடையை அகற்றுமாறு சைகை செய்தான். ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, படுக்கையில் இருந்து எழாமல், தன் இடுப்பை சற்று உயர்த்தி, இரு கைகளாலும் உள்ளாடையை மெதுவாக கீழே இறக்கினாள்—வெள்ளை துணி அவள் கால்களை விட்டு நழுவி, படுக்கையின் ஓரத்தில் தொங்கியது. மணி, உற்சாகத்தில், விரைவாக படுக்கையில் இருந்து எழுந்து, தன் பேன்ட்ஸை நோக்கி ஓடி, ஒரு காண்டத்தை எடுத்து, வனிதாவிடம் காட்டி, ஆர்வத்துடன் கூறினான்:
·       "மேடம், இது காஸ்ட்லியான பிராண்டட் காண்டம், இவ்ளோ விலை உள்ளத நான் வாழ்க்கையில பயன்படுத்தினதே இல்ல, மேடம்!"
அவன், காண்டத்தை அணிய ஆரம்பித்தான். வனிதா, முதல் முறையாக அவன் ஆணுறுப்பை பார்த்தாள்—அது மிகப் பெரிதாக இல்லை, சாதாரண அளவு, இது அவளுக்கு ஒரு சிறிய நிம்மதியை அளித்தது, ஆனால் அவள் மனம் இன்னும் பயத்திலும் அவமானத்திலும் மூழ்கியிருந்தது. மணி, தயாராகி, முழுவதுமாக நிர்வாணமாக, படுக்கையில் முழங்காலில் நின்று, வனிதாவை நோக்கினான். அவன் கண்கள், அவள் முற்றிலும் முடி நீக்கப்பட்ட புணர்பையை உற்று நோக்கின—அவன், ஆச்சரியத்துடன் கூறினான்:
·       "மேடம், ஒரு இந்திய பொண்ணு இவ்ளோ வெள்ளையா இருக்கும்னு நினைக்கவே இல்ல… உங்களோடது கொஞ்சம் கருப்பா இருக்கும்னு நினைச்சேன், ஆனா இவ்ளோ கிளீனா ஷேவ் பண்ணி, செமையா இருக்கு, மேடம்!"
அவன் முகத்தை அவள் புணர்பைக்கு அருகில் கொண்டு வந்து, தன் விரலை மெதுவாக அதன் மேல் அலையவிட்டு, மீண்டும் கூறினான்:
·       "மேடம், உங்களுக்கு செம வாசனை!"
வனிதாவின் வெட்கம் அவளை உள்ளுக்குள் அரித்தது—அவள் கண்கள் தரையை பார்த்தன, அவள் உடல் உறைந்து கிடந்தது. மணி, தன் உடலை அவள் மேல் நிலைநிறுத்தி, தயாரானான்—அவன் ஆணுறுப்பு அவள் புணர்பைக்கு மேலே இருந்தது. மெதுவான, ஆனால் ஆர்வமான குரலில் கேட்டான்:
·       "மேடம், உங்க காலை கொஞ்சம் விரிக்க முடியுமா, ப்ளீஸ்?"
வனிதா, வெட்கத்தால் கால்களை இறுக்கி வைத்திருந்தவள், ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, மெதுவாக கால்களை விரித்து, மணிக்கு வழி விட்டாள். மணி, தன் முதுகை மெதுவாக கீழே இறக்கி, தன் ஆணுறுப்பை அவள் புணர்பைக்குள் செலுத்த முயன்றான்—ஆனால், வனிதாவின் உடல் போதுமான ஈரமின்றி இருந்ததால், அது இறுக்கமாக இருந்தது. இரண்டு மூன்று முறை முயன்றவன், சற்று வேகமாக உள்ளே தள்ளினான்—அது வனிதாவுக்கு கடுமையான வலியை ஏற்படுத்தியது. அவள், வலியில் உரத்த குரலில் கத்தினாள்:
·       "ஆஹ்ஹ்! வலிக்குது!"
அவள் கண்களை இறுக்க மூடி, தலையை இரு பக்கமும் ஆட்டினாள், வலியில் துடித்தாள். மணி, பயந்து, விரைவாக எழுந்து, தடுமாறி கூறினான்:
·       "சாரி, மேடம்! சாரி, மேடம்! உங்களுக்கு இவ்ளோ டைட்டா இருக்கும்னு நினைக்கல, என் சைஸுக்கு… நான் ஆயில் யூஸ் பண்றேன், கவலைப்படாதீங்க!"
அவன், விரைவாக படுக்கையில் இருந்து இறங்கி, மேசையை நோக்கி ஓடி, ஒரு சிறிய தேங்காய் எண்ணெய் கேனை எடுத்து வந்தான். வனிதா, தன் வலியையும் மணியின் அறியாமையையும் எண்ணி, உள்ளுக்குள் கவலைப்பட்டாள்—அவள் மனம் இந்த தருணத்தை முடித்துவிட வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டது. மணி, எண்ணெயை தன் உள்ளங்கையில் ஊற்றி, காண்டம் அணிந்த ஆணுறுப்பு முழுவதும் தடவினான். மீண்டும் அவள் மேல் நிலைநிறுத்தி, மெதுவாக முணுமுணுத்தான்:
·       "இப்போ ஃப்ரீயா போகும், மேடம்…"
எண்ணெயின் உதவியால், அவன் ஆணுறுப்பு இப்போது எளிதாக உள்ளே நழுவியது. அவன், அவள் தோள்களை அணைத்து, மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தான்—எண்ணெய் காரணமாக, அவன் இயக்கம் சீராக இருந்தது. சில நிமிடங்களில், மணி உச்சமடைந்து, உரத்த முனகலுடன் கத்தினான்:
·       "ஆஹ்ஹ்!"
உற்சாகத்தில், அவன் அவள் மேல் சரிந்து, கனமாக மூச்சு வாங்கினான்—அவன் உடல் வெப்பம் மெதுவாக குறைந்தது. சிறிது நேரம் அப்படியே படுத்திருந்தவன், எழுந்து, மகிழ்ச்சியுடன் கூறினான்:
·       "தேங்க்ஸ், மேடம்! தேங்க்ஸ், மேடம்! இது சொர்க்கம் மாதிரி இருந்துச்சு… ஆஹ்ஹ்!"
அவன், அவள் பக்கவாட்டில் உருண்டு, படுத்தான்—இருவரும் சிறிது நேரம் கனமாக மூச்சு வாங்கினர். வனிதா, மெதுவாக எழுந்து, மணி தன் பக்கத்தில் படுத்திருப்பதையும், அவன் ஆணுறுப்பு இப்போது மென்மையாக இருப்பதையும் பார்த்து, விரைவாக குளியலறைக்கு சென்றாள். அவள், நீண்ட நேரம் குளித்தாள்—குளிர்ந்த நீர் அவள் உடலை தொட்டபோது, அவள் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது, வெறுப்பும் அவமானமும் அவளை மூழ்கடித்தன. ஆனால், மணி மிகவும் கடுமையாக இல்லை என்ற எண்ணம், அவளுக்கு ஒரு சிறிய நிம்மதியை அளித்தது.
குளித்து முடித்து, அறைக்கு திரும்பியவள், மணி தரையில் ஒரு படுக்கை விரிப்பில் நிர்வாணமாக படுத்து, தூங்குவதை பார்த்தாள்—அவன் மூச்சு சீராக இருந்தது, அவன் முகத்தில் ஒரு திருப்தி தெரிந்தது. வனிதா, அந்த அறையில் மேலும் இருக்க விரும்பவில்லை. அவள், விரைவாக தன் ஆடைகளை—கருப்பு புடவை, பிளவுஸ், பெட்டிகோட்—அணிந்து, தன் தோற்றத்தை சரி செய்து, அறையை விட்டு வெளியேறினாள். அவள் வேலை செய்யும் மேசையை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.