Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

A Descent into Dread

படுக்கையறையில் ஒரு கனமான அமைதி நிலவியது, மணி மெதுவாக வனிதாவை நெருங்கினான்—அவள் இதயம் வேகமாக துடித்தது, அவள் மூச்சு கனமாக இருந்தது. மணி, தயக்கத்துடன், அவள் நெற்றியில் மென்மையாக ஒரு முத்தம் கொடுத்தான்—பின்னர், அவள் கண்கள், மூக்கு, கன்னம், மற்றும் கன்னத்தின் கீழ் பகுதியில் மெதுவாக முத்தமிட்டான். அவன் ஒவ்வொரு முத்தத்திலும் ஒரு தயக்கமும் ஆர்வமும் கலந்திருந்தது. அவன் முகம் அவளுக்கு மிக அருகில் நெருங்கியபோது, அவன் கண்கள் ஒரு மௌனமான கெஞ்சலுடன் அவளை பார்த்தன—வனிதா, அடுத்து என்ன நடக்கப் போகிறது என்பதை அறிந்து, உறைந்து நின்றாள். மணி, மெதுவாக அவள் உதடுகளில் ஒரு மென்மையான முத்தம் கொடுத்து, அதை நான்கு ஐந்து முறை மீண்டும் செய்தான். பின்னர், அவன் அவள் கீழ் உதட்டை மெதுவாக பிரித்து, தன் உதடுகளால் மென்மையாகவும் மெதுவாகவும் கவ்வினான், பின்னர் மேல் உதட்டிற்கு நகர்ந்தான்—அவன் முத்தங்கள் சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் நீடித்தன, அவன் மூச்சில் இருந்து பூமர் பப்பிள் கம்மின் வாசனை வனிதாவின் உதடுகளை அடைந்தது.
மணி, சற்று பின்வாங்கி, உற்சாகமும் ஆசையும் நிறைந்த கண்களுடன் கூறினான்:
·       "மேடம், உங்களுக்கு அற்புதமான டேஸ்ட்… இது ஒரு கனவு மாதிரி… இல்ல இல்ல, நான் கற்பனை பண்ணத விட நிறைய பெட்டர்!"
வனிதா, எந்தவித உணர்ச்சியும் காட்டாமல், கண்களை தரையில் பதித்து, ம silence ஆக நின்றாள்—அவள் உதடுகளில் அவன் முத்தங்களின் வாசனையும் அவனது பார்வையின் தீவிரமும் அவளை அவமானத்திலும் பயத்திலும் மூழ்கச் செய்தன. மணி, தயங்கி, தடுமாறும் குரலில் கேட்டான்:
·       "மேடம்… மேடம்… உங்க புடவையை… கழட்ட முடியுமா?"
வனிதா, ஒரு கணம் உறைந்து நின்று, தயக்கத்துடன், முகத்தில் எந்த உணர்ச்சியையும் காட்டாமல், புடவையின் பின்-ஐ மெதுவாக அகற்றினாள். புடவை அவள் தோளில் இருந்து சரிந்து, அவள் கருப்பு பிளவுஸால் மூடப்பட்ட மார்பகங்கள் வெளிப்பட்டன. மணியின் கண்கள் மகிழ்ச்சியில் விரிந்தன, அவன் பார்வை அவள் உறுதியான மார்பகங்களையும், அவள் இடுப்பைச் சுற்றிய தொப்புள் பகுதியையும் உற்று நோக்கியது—அவன் உடல் சற்று நடுங்கியது. வனிதா, புடவையை முழுவதுமாக உடலில் இருந்து அவிழ்த்து, தரையில் விழ விட்டாள்—புடவை தரையில் மென்மையாக சரிந்தது, அறையில் ஒரு ம silence ஆன அமைதி நிலவியது.
கருப்பு பிளவுஸிலும் கருப்பு பெட்டிகோட்டிலும் நின்ற வனிதாவை பார்த்த மணி, உணர்ச்சியில் திளைத்தான்—அவன் உடல் சூடாகி, அவன் மனம் மிதப்பது போல உணர்ந்தான். அவன் மெதுவாக முழங்காலில் அமர்ந்து, தன் முகத்தை அவள் இடுப்புக்கு அருகில் கொண்டு வந்தான், மெதுவாக கூறினான்:
·       "மேடம், உங்களுக்கு தெரியாது, இந்த அழகான தொப்புளை எத்தனை நாளா கனவு கண்டிருக்கேன்… ஆனா இப்போ இது எனக்கு பக்கத்துல இருக்கு, பளபளனு… அழகா, மேடம்!"
அவன் குரலில் ஒரு தீவிரமான ஆசை ஒலித்தது. மணி, தன் கையை மெதுவாக அவள் இடுப்பை நோக்கி நகர்த்தி, தன் விரல்களால் அவள் தொப்புளைச் சுற்றி மென்மையாக வட்டமிட்டான். பின்னர், தயக்கத்துடன், தன் நடுவிரலை அவள் தொப்புளுக்குள் செலுத்தி, அதன் உள் பகுதியை மெதுவாக உணர்ந்தான். அவன் முகத்தை மேலும் நெருங்கி, அவள் தொப்புளை உற்று பார்த்தான்—வனிதாவின் மூச்சு கனமாக, அவள் வயிறு மேலும் கீழும் மெதுவாக அசைந்தது, அவள் பயமும் குழப்பமும் நிறைந்த மனதை பிரதிபலித்தது.
சுமார் ஒரு நிமிடம் அவள் தொப்புளை ரசித்த மணி, மெதுவாக தன் தலையை அவள் வயிற்றில் வைத்து, அவள் தொப்புளை மூடினான்—அவன் தலை அவள் வயிறு முழுவதும் மெதுவாக அலைந்தது. பின்னர், அவளை மெதுவாக திருப்பி, அவள் முதுகின் வெற்று தோலை ஆராய்ந்தான், அவன் தலை அவள் முதுகில் மென்மையாக உரசியது. மீண்டும் அவளை திருப்பி, அவள் தொப்புளை எதிர்கொண்டு, மேலே பார்த்தான்—வனிதாவின் கண்கள் குழப்பத்திலும் பயத்திலும் மூழ்கியிருந்தன, அவள் மூச்சு சற்று கனமாக இருந்தது. மணி, தன் உதடுகளை ஈரப்படுத்தி, அவள் தொப்புளின் மேல் ஒரு மென்மையான முத்தம் கொடுத்து, பின்னர் அவள் வயிறு முழுவதும் முத்தமிட்டான். அவளை மீண்டும் திருப்பி, அவள் முதுகில் முத்தங்களை தொடர்ந்தான். மீண்டும் அவள் தொப்புளை எதிர்கொண்டு, தன் நாக்கை அவள் தொப்புளுக்குள் செலுத்தி, மெதுவாக வட்டமிட்டான்—இந்த செயல் சுமார் மூன்று நிமிடங்கள் நீடித்தது, அவன் கண்களில் ஆசையும் உற்சாகமும் மேலும் தீவிரமடைந்தன.
மணி, தடுமாறும் குரலில், மெதுவாக கேட்டான்:
·       "மேடம்… உங்க பிளவுஸை கழட்ட முடியுமா? என் கை நடுங்குது, ஹூக்ஸ் கிழிஞ்சிரும்… ப்ளீஸ், மேடம்."
வனிதா, இந்த கணம் வரும் என்பதை அறிந்திருந்தவள், ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, மெதுவாக பிளவுஸின் ஹூக்ஸை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள். மணியின் கண்கள், அவள் ஹூக்ஸை அவிழ்க்கும் ஒவ்வொரு கணத்தையும் உற்று நோக்கின—அவன், தன் ஆடைகளை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தான். வனிதா, பிளவுஸை முழுவதுமாக கழட்டி, தரையில் விழ விட்டாள்—அவள் கருப்பு பிராவில் நின்றாள், அவள் முகத்தில் வெட்கமும் பயமும் கலந்திருந்தது. மணி, நீல பாக்ஸரும் வெள்ளை பனியனும் அணிந்து நின்றான், அவன் உடலில் இருந்து வெப்பம் வெளிப்பட்டது. அவன் கண்கள், அவள் பிராவால் மூடப்பட்ட மார்பகங்களை ஆர்வத்துடன் ஆராய்ந்தன, அவள் வெற்று தோலை சுற்றி அலைந்தன.
தயக்கத்துடன், வனிதாவின் கண்களை பார்த்து, மணி தடுமாறி கேட்டான்:
·       "மேடம்… மேடம்… உங்க பெட்டிகோட்டையும்…?"
வனிதாவின் கைகள், நடுக்கத்துடன், அவள் இடுப்புக்கு பக்கவாட்டில் நகர்ந்து, பெட்டிகோட்டின் முடிச்சை அவிழ்த்தன—கருப்பு துணி தரையில் சரிந்தது. மணியின் கண்கள், வனிதாவின் உடலை—கருப்பு பிராவும் வெள்ளை உள்ளாடையும் மட்டும் அணிந்த—ஆர்வத்துடன் ஆராய்ந்தன. அவன் உடல் கொதிப்பது போல உணர்ந்தான், அவன் மனம் ஒரு உற்சாகத்தில் கத்த விரும்பியது. வனிதா, தன் கண்களை தரையில் பதித்து, ம silence ஆக நின்றாள்—அவள் இதயம் ஒரு கனமான தாளத்தில் துடித்தது, அவள் மனம் இருளில் மூழ்கியிருந்தது.