S/o சைலஜா

[Black Mask VILLIAN]

        ஜோ வராண்டா வழியாக போய் கொண்டிருக்க, staffs-ன் rest room-ஐ கடக்கையில் தன் கடைக்கண்ணில் தெரிந்த அந்த காட்சி கண்டு அக்கம் பக்கம் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் அங்கே பார்க்கையில், பார்த்தா மதீனாவை கட்டி தளுவி கொண்டிருந்தான்…. அந்த இடத்தில் ஆட்கள் வர அதிகம் வாய்ப்பில்லை, அப்படி வந்தாலும் சட்டென தூணுக்கு பின்னால் ஒலிந்து கொள்ளலாம் என எட்டி உள்ளே நோட்டமிட்டான்….

‘ஹ்ம்… போதும் பார்த்தா…. போ…’
‘ஹ்ம்…. No…..’
‘ஏன் அடம்பிடிக்குர, என் செல்லம்ல….’
‘இல்ல…..’ என அவள் முலையோடு தன் முகத்தை அழுத்தி கொண்டான்
‘அடப்பாவி…. இவ்ளோ நேரம் என் இடுப்ப ஒடிச்சது பத்தாத ஒனக்கு…’ என அவன் தலைய கோதி செல்லம் கொஞ்ச ஆரம்பித்தாள்

         தன் மகன் பார்த்தா-வை வெளியில் அனுப்பினதும், பீரியட் முடிந்து சாரு-வை பின் தொடர்ந்துவெளியில் வரும் பொழுது பார்த்தா-வை காணாததையும் அப்போது தான் ஜோ உணர்ந்தான்.  “ஹ்ம்…. நம்மல விடயும் இவன் செம்ம வேலை செஞ்சிருப்பான் போல, ஆனா இன்னும் போதாதுனு மதீனா ஆண்டிய கூப்பிடுரான் போல…” என எண்ணி கொண்டான். “சரி நமக்கெதுக்கு, நாம நாளைக்கு ஆண்டிய கவனிச்சிக்கலாம்…” என எண்ணி கொண்டு இடத்தை காலி செய்தான்.

        அடுத்து அவன் கேண்டின் சென்று ஃப்ரஸ் ஜூஸ் ஒன்றை ஆர்டர் செய்து கொண்டு போய் ஒரு ஓரமாய் அமர்ந்தான். “ஆமா… இப்போ நான் சாரு ஆண்டியையும், பார்த்தா மதீனா ஆண்டியையும் ஒருத்தருக்கு தெரியாம இன்னொருத்தர் செஞ்சோமே அதேபோல அம்மாவும் மொய்தீனும் கூட இருந்திருப்பாங்களா….?” என எண்ணம் வர, அவனுக்கு பொறாமையாக இருந்தது உண்மை. “ஹ்ம்…. அவங்க அம்மா கூட நாங்க நெருக்கமா இருக்கும் போது மொய்தீனுக்கும் அப்டி ஆசையிருக்குறது தப்பில்லை தான், அதோட அம்மாக்கும் இதுல விருப்பம் தான….” என தன்னை தானே சமாதானம் செய்து கொண்டான்.

        அவன் எழுந்து கை கழுவ போகையில் தெரியாமல் பெண்ணை இடித்துவிட அவள் வாங்கி வந்த ஜூஸ் தரையில் விழ கூடவே அவளும் தடுமாறி விழப்போனாள். அவள் இடுப்பை லாவகமாக பிடித்து கீழே விழாமல் தடுத்த ஜோ-வை அவள் அழகு முகம் கொள்ளை கொண்டது.

‘I’m Sorry…. தெரியாம இடிச்சிட்டேன்…. சாரி…. சாரி…’ என்க
‘என்ன சாரி, என்ன இடிச்சது மட்டுமில்லாம என்னை இப்டி பிடிச்சிருக்க பொறுக்கி….’ என அவன் கண்ணத்தில் அடிக்க
‘ஹேய்….’ என கூட இருந்த இரண்டு பெண்கள் தடுப்பதற்குள் அவள் கை அவன் கண்ணத்தை தீண்டியிருந்தது
‘பளார்….’ என சத்தம் கேட்டு அங்கிருந்த இரண்டு மூன்று பேர்களும் திரும்பி பார்க்க ஜோ-விற்கு ஒருமாதிரியானது உடனே அவன் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டான். அவள் மீண்டும் தனக்கொரு ஜூஸ் ஆர்டர் செய்துவிட்டு போய் அமர அவள் எதிரே இருந்த அவளது தோழிகள் அவளை முறைத்தனர்.

‘ஏண்டி என்ன மொறைக்குறீங்க???’
‘ஏன்னு உனக்கு தெரியாதா?’
‘நான் என்ன பண்ணேன், என் கிட்ட வம்பு பன்னவனுக்கு அடி கொடுத்தேன், அது தப்பா…..’
‘அது தப்பே இல்ல, ஆனா அதுக்கு நீயும் தான் காரணம்… நீ தான் பின்னாடி திரும்பி எங்க கிட்ட பேசிட்டே போய் அவன் மேல மோதுன….’
‘………’
‘அவனும் zoneout-ல தான் இருந்தான், அப்டியும் உன்ன கீழ விழ விடாம புடிச்சிகிட்டான்…..’ என ஒருத்தி சொல்ல
‘ஞாயமா பாத்தா நீ தான் அவனுக்கு நன்றி சொல்லனும், ஆனா நீ அவன அறைஞ்சிட்ட……’ என இன்னொருத்தி சொல்ல
‘அவன் யாரு தெரியுமா?’
‘யாரு மினிஸ்டர் புள்ளையா?’ என ஏளனமாக சிரிக்க
‘மினிஸ்டர் புள்ளைலாம் இல்ல….’
‘ஓ… பின்ன’
‘சைலஜா மேடமோட பையன்….’
‘என்ன?’ என ஷாக்கானாள்
‘நம்ம பண்ண காரியத்துக்கு  நம்மள காலேஜவிட்டு வெளில அனுப்பியே ஆவனும்னு சாரு மேடம் சொன்னப்போ, நமக்காக பேசி அத பெரிய விஷயம் ஆக்காம நமக்கு சப்போர்ட் பண்ண அவங்களோட பையன நீ அடிச்சிருக்க….’
‘அதுவும் உன் மேல தப்ப வச்சிகிட்டே…’ என இன்னொருத்தி சொன்னாள்
‘இப்போ வேற முன்னாடியவிடயும் ப்ரின்சிபல் ஃபேமிலி, இவனோட ஃபேமிலி அப்றம் அந்த மதீனா மேடம் ஃபேமிலிலாம் இப்போ ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னு….’
‘இப்போ உன் நிலைமைய நெனைச்சி பாரு….’ என கூட வந்தவள் சொல்ல, உண்மையில் அவளுக்கு உள்ளுக்குள் நடுக்கம் தான்
‘இப்போ என்னடி பண்ணுரது?’ என பாவமாய் கேட்க
‘செய்ரதெல்லாம் செஞ்சிட்டு கேக்குரத பாரு?, அவன் வேர சரியான அம்மா புள்ள…..’
‘அப்டினா? என் கதி?’
‘கண்டிப்பா அம்மா கிட்ட சொல்ல போரான், உன் கதி அதோ…… கதி தான்…..’ என கோரசாய் சொல்ல, இன்னும் நடுங்கினாள்
‘இப்போ உன்னால நம்ம பழைய விஷயத்தை தோண்டுனா எங்க நெலைமையும் மோசமாயிடும், எங்கள ஆள விடு தாயே….’ என இருவரும் ஓட்டம் எடுத்தனர்.

        தான் செய்த தவறை எண்ணி அவள் நொந்து கொண்டே, தான் ஆர்டர் செய்த ஜூஸை குடித்துவிட்டு சென்றாள் அவள்.

        அடுத்தநாள் நடக்கப்போவதை அறியாமல் ரேஷ்மா, ஃப்ரீனா, ரெபா ஜோசப் மூவரும் ஹாஸ்டலில் தூங்கினர்.

தொடரும்….