17-04-2025, 11:32 PM
· "சாரி, மணி, ஜிஎம் பேசிட்டு இருந்தாரு," என்று கூறினாள்.
மணி உடனே தன்னை கட்டுப்படுத்தி, சாதாரணமாக உணவை சாப்பிட ஆரம்பித்தான், எதுவும் நடக்காதவன் போல நடித்தான். இருவரும் உணவை முடித்து, தத்தம் வேலைகளுக்கு திரும்பினர்—வனிதா மீண்டும் கோப்புகளில் மூழ்கினாள்; மணி சமையலறையில் சிறு வேலைகளை கவனித்தான்.
மாலை நான்கு முப்பது மணியளவில், மணி ஒரு கோப்பை டீயை தயார் செய்து, வனிதாவின் மேசையில் வைத்தான்:
· "மேடம், டீ," என்று கூறினான்.
வனிதா, வேலையில் மூழ்கியிருந்தவள், திடுக்கிட்டு, ஒரு சிறு புன்னகையுடன் பதிலளித்தாள்:
· "தேங்க்ஸ், மணி."
அவள் டீயை குடித்து, சற்று சோர்வாக உணர்ந்து, வலது பக்கம் திரும்பி ஒரு ஃபைலை எடுக்க முயன்றாள்—அவள் இடுப்பு மீண்டும் வெளிப்பட்டு, மணிக்கு ஒரு தெளிவான பார்வையை அளித்தது. அவன் உடல் மீண்டும் பதற்றமடைந்தது, ஆனால் அவன் ம silence ஆக நின்றான். வனிதா ஃபைலை எடுத்து, மணியிடம் நீட்டினாள்—ஆனால் ஃபைல் நழுவி, காகிதங்கள் தரையில் சிதறின. வனிதா மன்னிப்பு கேட்டு, குனிந்து எடுக்க முயன்றாள்:
· "சாரி, மணி."
மணி உடனே தடுத்து, கூறினான்:
· "வேண்டாம், மேடம். நான் எடுத்துக்கறேன். நீங்க போய் ரிஃப்ரெஷ் பண்ணிட்டு வாங்க."
வனிதா அவன் பரிந்துரையை ஏற்று, குளியலறைக்கு சென்று, முகத்தை குளிர்ந்த நீரால் கழுவி, புடவையை சரி செய்து, புத்துணர்ச்சியுடன் திரும்பினாள். அவள் திரும்பிய போது, மணி இன்னும் தரையில் அமர்ந்து, காகிதங்களை ஒழுங்கு செய்து, முடித்து கொண்டிருந்தான். வனிதா ஒரு சிறு புன்னகையுடன், மேசையில் அமர்ந்து, வேலையை தொடர்ந்தாள்—மணியின் பதற்றத்தை அவள் கவனிக்கவில்லை, அவள் மனம் வேலை மற்றும் எதிர்கால நம்பிக்கையில் மூழ்கியிருந்தது.
A Breach of Trust
வனிதா குளியலறையில் இருந்து திரும்பினாள்—அவள் முகம் ஈரமாக இருக்க, தன் கருஞ்சிவப்பு புடவையின் முந்தானை முனையால் மெதுவாக துடைத்தாள். முந்தானை உயர்ந்ததும், அவள் வயிறு மற்றும் தொப்புள் முழுமையாக வெளிப்பட்டன—அவள் மென்மையான வயிறு சற்று அசைந்து, நீளமான தொப்புள் மின்னியது. மணி, தரையில் அமர்ந்து காகிதங்களை ஒழுங்கு செய்து கொண்டிருந்தவன், அவளை பார்த்து உறைந்தான்—அவன் கண்கள் அவள் வயிற்றில் நிலைகுத்தி, அவனால் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இந்த வாய்ப்பை தவறவிட விரும்பாதவனாக, மெதுவாக எழுந்து, வனிதாவை நோக்கி ஒரு அடி நகர்ந்தான்—வேண்டுமென்றே, ஆனால் தற்செயலாக தோன்றும்படி, அவள் வயிற்றை உரச முயன்றான்.
ஆனால், மணியின் எதிர்பாராத நெருக்கத்தால் வனிதா தடுமாறினாள்—அவள் முன்னோக்கி வேகமாக நகர்ந்து, விழுவது போல ஆனாள். அந்த நொடியில், மணியின் ஆள்காட்டி விரல் தற்செயலாக அவள் தொப்புளில் நேரடியாக இடித்து, ஒரு சிறு வலியை ஏற்படுத்தியது. வனிதா, முகம் பாதி முந்தானையால் மறைந்திருக்க, வலியாலும் ஆத்திரத்தாலும் உயர்ந்து நின்றாள்—மணி அதிர்ச்சியில் உறைந்து, அவளை பார்த்தான். இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் எதிர்கொண்டு நின்றனர்—மணியின் முகம் பயத்தால் நிறைந்து, கண்கள் கெஞ்சின; வனிதாவின் முகம் ஆத்திரத்தில் சிவந்து, கண்கள் தீப்பொறிகளை காட்டின.
வலியும் மணியின் தொடுதலும் வனிதாவை ஆத்திரமடைய செய்தன—அவள் மணியின் கன்னத்தில் ஒரு கடுமையான அறையை விட்டாள். மணி, கையை கன்னத்தில் வைத்து, தலை கவிழ்ந்து நின்றான். வனிதா ஆத்திரத்தில் வெடித்து, கத்தினாள்:
· "மணி, உன்னை என்னனு நினைச்ச? கொஞ்சம் இடம் கொடுத்ததும், இப்படி அநாகரிகமா நடந்துக்கறியா? உன்னை உன் இடத்துல வச்சிருக்கணும். சுமித்ரா சொன்னதை கேட்டு, நீ ஜென்டில்மேன்னு நினைச்சேன், ஆனா நீ உன் உண்மையான கலரை காட்டிட்ட! இங்க இருந்து வெளியே போ!"
மணியின் கண்கள் கண்ணீரால் நிறைந்தன—அவன் முழங்காலில் விழுந்து, வனிதாவின் காலை பற்றி, கெஞ்ச ஆரம்பித்தான்:
· "சாரி, மேடம்! சாரி, மேடம்! மன்னிச்சிடுங்க, மேடம்! என்னால கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல, மேடம்! சாரி, மேடம்! யார்கிட்டயும் சொல்லிடாதீங்க, மேடம்! சாரி, மேடம்! நான் இப்படிப்பட்டவன் இல்ல, மேடம்! மனசு தடுமாறி பண்ணிட்டேன், மேடம்! எனக்கு ஃபேமிலி இருக்கு, மேடம்! நான் உங்களை ரொம்ப மரியாதை பண்ணி, பிடிக்கறவன், மேடம்! சாரி, மேடம்!"
வனிதா, மணியின் கெஞ்சலால் சற்று அதிர்ந்தாலும், அவள் மனம் இன்னும் ஆத்திரத்தில் இருந்தது. அவள் கடுமையாக பதிலளித்தாள்:
· "எழுந்திரு, மணி! என் மேல மரியாதை இருந்தா, நீ இப்படி தொட துணிஞ்சிருக்க மாட்ட! நீ என்னை வெறும் ஆசையோட மட்டும் தான் பார்த்த! இப்போ எழுந்து வெளியே போ, இல்லனா நான் கத்துவேன்!"
மணி, இன்னும் கெஞ்சி, ஒரு தயக்கத்துடன் கூறினான்:
· "இல்ல, மேடம்! அப்படி பண்ணிடாதீங்க, மேடம்! சாரி, மேடம்! உங்க மேல இருக்கற மரியாதை தான், நான் அந்த வீடியோ இருந்தும் உங்களை பிளாக்மெயில் பண்ணல, மேடம்!"
வனிதாவின் கண்கள் ஆத்திரத்தில் இருந்து குழப்பத்திற்கும் அதிர்ச்சிக்கும் மாறின—அவள் உடல் ஒரு கணம் உறைந்தது, மனம் "என்ன வீடியோ?" என்று கேள்விகளால் நிறைந்தது. அவள் முகத்தில் ஆத்திரம் மறைந்து, ஒரு பயம் கலந்த ஆர்வம் தோன்றியது—அவள் மணியை உற்று பார்த்து, மனதிற்குள் ஒரு கனமான பதற்றத்தை உணர்ந்தாள். மணி, தலை கவிழ்ந்து, கண்ணீருடன் நின்றான்—அறையில் ஒரு ம silence ஆன அமைதி நிலவியது, வனிதாவின் இதயம் வேகமாக துடித்தது.
மணி உடனே தன்னை கட்டுப்படுத்தி, சாதாரணமாக உணவை சாப்பிட ஆரம்பித்தான், எதுவும் நடக்காதவன் போல நடித்தான். இருவரும் உணவை முடித்து, தத்தம் வேலைகளுக்கு திரும்பினர்—வனிதா மீண்டும் கோப்புகளில் மூழ்கினாள்; மணி சமையலறையில் சிறு வேலைகளை கவனித்தான்.
மாலை நான்கு முப்பது மணியளவில், மணி ஒரு கோப்பை டீயை தயார் செய்து, வனிதாவின் மேசையில் வைத்தான்:
· "மேடம், டீ," என்று கூறினான்.
வனிதா, வேலையில் மூழ்கியிருந்தவள், திடுக்கிட்டு, ஒரு சிறு புன்னகையுடன் பதிலளித்தாள்:
· "தேங்க்ஸ், மணி."
அவள் டீயை குடித்து, சற்று சோர்வாக உணர்ந்து, வலது பக்கம் திரும்பி ஒரு ஃபைலை எடுக்க முயன்றாள்—அவள் இடுப்பு மீண்டும் வெளிப்பட்டு, மணிக்கு ஒரு தெளிவான பார்வையை அளித்தது. அவன் உடல் மீண்டும் பதற்றமடைந்தது, ஆனால் அவன் ம silence ஆக நின்றான். வனிதா ஃபைலை எடுத்து, மணியிடம் நீட்டினாள்—ஆனால் ஃபைல் நழுவி, காகிதங்கள் தரையில் சிதறின. வனிதா மன்னிப்பு கேட்டு, குனிந்து எடுக்க முயன்றாள்:
· "சாரி, மணி."
மணி உடனே தடுத்து, கூறினான்:
· "வேண்டாம், மேடம். நான் எடுத்துக்கறேன். நீங்க போய் ரிஃப்ரெஷ் பண்ணிட்டு வாங்க."
வனிதா அவன் பரிந்துரையை ஏற்று, குளியலறைக்கு சென்று, முகத்தை குளிர்ந்த நீரால் கழுவி, புடவையை சரி செய்து, புத்துணர்ச்சியுடன் திரும்பினாள். அவள் திரும்பிய போது, மணி இன்னும் தரையில் அமர்ந்து, காகிதங்களை ஒழுங்கு செய்து, முடித்து கொண்டிருந்தான். வனிதா ஒரு சிறு புன்னகையுடன், மேசையில் அமர்ந்து, வேலையை தொடர்ந்தாள்—மணியின் பதற்றத்தை அவள் கவனிக்கவில்லை, அவள் மனம் வேலை மற்றும் எதிர்கால நம்பிக்கையில் மூழ்கியிருந்தது.
A Breach of Trust
வனிதா குளியலறையில் இருந்து திரும்பினாள்—அவள் முகம் ஈரமாக இருக்க, தன் கருஞ்சிவப்பு புடவையின் முந்தானை முனையால் மெதுவாக துடைத்தாள். முந்தானை உயர்ந்ததும், அவள் வயிறு மற்றும் தொப்புள் முழுமையாக வெளிப்பட்டன—அவள் மென்மையான வயிறு சற்று அசைந்து, நீளமான தொப்புள் மின்னியது. மணி, தரையில் அமர்ந்து காகிதங்களை ஒழுங்கு செய்து கொண்டிருந்தவன், அவளை பார்த்து உறைந்தான்—அவன் கண்கள் அவள் வயிற்றில் நிலைகுத்தி, அவனால் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இந்த வாய்ப்பை தவறவிட விரும்பாதவனாக, மெதுவாக எழுந்து, வனிதாவை நோக்கி ஒரு அடி நகர்ந்தான்—வேண்டுமென்றே, ஆனால் தற்செயலாக தோன்றும்படி, அவள் வயிற்றை உரச முயன்றான்.
ஆனால், மணியின் எதிர்பாராத நெருக்கத்தால் வனிதா தடுமாறினாள்—அவள் முன்னோக்கி வேகமாக நகர்ந்து, விழுவது போல ஆனாள். அந்த நொடியில், மணியின் ஆள்காட்டி விரல் தற்செயலாக அவள் தொப்புளில் நேரடியாக இடித்து, ஒரு சிறு வலியை ஏற்படுத்தியது. வனிதா, முகம் பாதி முந்தானையால் மறைந்திருக்க, வலியாலும் ஆத்திரத்தாலும் உயர்ந்து நின்றாள்—மணி அதிர்ச்சியில் உறைந்து, அவளை பார்த்தான். இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் எதிர்கொண்டு நின்றனர்—மணியின் முகம் பயத்தால் நிறைந்து, கண்கள் கெஞ்சின; வனிதாவின் முகம் ஆத்திரத்தில் சிவந்து, கண்கள் தீப்பொறிகளை காட்டின.
வலியும் மணியின் தொடுதலும் வனிதாவை ஆத்திரமடைய செய்தன—அவள் மணியின் கன்னத்தில் ஒரு கடுமையான அறையை விட்டாள். மணி, கையை கன்னத்தில் வைத்து, தலை கவிழ்ந்து நின்றான். வனிதா ஆத்திரத்தில் வெடித்து, கத்தினாள்:
· "மணி, உன்னை என்னனு நினைச்ச? கொஞ்சம் இடம் கொடுத்ததும், இப்படி அநாகரிகமா நடந்துக்கறியா? உன்னை உன் இடத்துல வச்சிருக்கணும். சுமித்ரா சொன்னதை கேட்டு, நீ ஜென்டில்மேன்னு நினைச்சேன், ஆனா நீ உன் உண்மையான கலரை காட்டிட்ட! இங்க இருந்து வெளியே போ!"
மணியின் கண்கள் கண்ணீரால் நிறைந்தன—அவன் முழங்காலில் விழுந்து, வனிதாவின் காலை பற்றி, கெஞ்ச ஆரம்பித்தான்:
· "சாரி, மேடம்! சாரி, மேடம்! மன்னிச்சிடுங்க, மேடம்! என்னால கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல, மேடம்! சாரி, மேடம்! யார்கிட்டயும் சொல்லிடாதீங்க, மேடம்! சாரி, மேடம்! நான் இப்படிப்பட்டவன் இல்ல, மேடம்! மனசு தடுமாறி பண்ணிட்டேன், மேடம்! எனக்கு ஃபேமிலி இருக்கு, மேடம்! நான் உங்களை ரொம்ப மரியாதை பண்ணி, பிடிக்கறவன், மேடம்! சாரி, மேடம்!"
வனிதா, மணியின் கெஞ்சலால் சற்று அதிர்ந்தாலும், அவள் மனம் இன்னும் ஆத்திரத்தில் இருந்தது. அவள் கடுமையாக பதிலளித்தாள்:
· "எழுந்திரு, மணி! என் மேல மரியாதை இருந்தா, நீ இப்படி தொட துணிஞ்சிருக்க மாட்ட! நீ என்னை வெறும் ஆசையோட மட்டும் தான் பார்த்த! இப்போ எழுந்து வெளியே போ, இல்லனா நான் கத்துவேன்!"
மணி, இன்னும் கெஞ்சி, ஒரு தயக்கத்துடன் கூறினான்:
· "இல்ல, மேடம்! அப்படி பண்ணிடாதீங்க, மேடம்! சாரி, மேடம்! உங்க மேல இருக்கற மரியாதை தான், நான் அந்த வீடியோ இருந்தும் உங்களை பிளாக்மெயில் பண்ணல, மேடம்!"
வனிதாவின் கண்கள் ஆத்திரத்தில் இருந்து குழப்பத்திற்கும் அதிர்ச்சிக்கும் மாறின—அவள் உடல் ஒரு கணம் உறைந்தது, மனம் "என்ன வீடியோ?" என்று கேள்விகளால் நிறைந்தது. அவள் முகத்தில் ஆத்திரம் மறைந்து, ஒரு பயம் கலந்த ஆர்வம் தோன்றியது—அவள் மணியை உற்று பார்த்து, மனதிற்குள் ஒரு கனமான பதற்றத்தை உணர்ந்தாள். மணி, தலை கவிழ்ந்து, கண்ணீருடன் நின்றான்—அறையில் ஒரு ம silence ஆன அமைதி நிலவியது, வனிதாவின் இதயம் வேகமாக துடித்தது.