Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

 

A Fleeting Tension
அடுத்த நாள் காலை, வனிதா குவாட்டர்ஸை அடைந்தாள்—அவள் ஒரு கருஞ்சிவப்பு பருத்தி புடவையை அணிந்திருந்தாள், தொப்புளுக்கு மேலே ஒழுங்காக சரி செய்யப்பட்டு, ஒரு கருப்பு பிளவுஸுடன் கம்பீரமாக பொருந்தியது. காரில் இருந்து இறங்கி, வாசலை நோக்கி நடந்தவள், மணி மட்டும் தனியாக நிற்பதை கண்டாள்—அவன் ஒரு சாம்பல் சட்டையில், ஒரு சிறு பையை கையில் பிடித்து, அமைதியாக நின்றிருந்தான். வனிதா ஒரு மென்மையான புன்னகையுடன் கேட்டாள்:
·       "மணி, சுமித்ரா எங்க?"
மணி ஒரு சிறு தயக்கத்துடன் பதிலளித்தான்:
·       "மேடம், அவங்க மறுபடி ஹாஸ்பிடலுக்கு போயிருக்காங்க."
வனிதா "சரி," என்று மனதிற்குள் முனகி, மணியை பின்தொடர்ந்து உள்ளே நுழைந்தாள்—இருவரும் தொழில்முறையாக நடந்து கொண்டனர், வனிதா தன் மனதில் டெல்லி ட்ரான்ஸ்ஃபரை பற்றிய உற்சாகத்துடன் இருந்தாள். மணி ஒரு கோப்பை டீயை எடுத்து வந்து, மேசையில் வைத்தான்:
·       "மேடம், டீ," என்று மெதுவாக கூறினான்.
வனிதா ஒரு சிறு புன்னகையுடன் பதிலளித்தாள்:
·       "தேங்க்ஸ், மணி."
அவள் டீயை குடித்து, ஆர்வத்துடன் வேலையை தொடங்கினாள்—கம்ப்யூட்டரில் அறிக்கைகளை தயார் செய்து, கோப்புகளை ஒழுங்கு செய்து, தன் ப்ரமோஷனுக்கு முன் வேலைகளை முடிக்கும் முனைப்பில் மூழ்கினாள். வேலை ஆர்வத்தில், அவள் புடவை சற்று கீழே நழுவி, இடுப்பு பக்கவாட்டில் வெளிப்பட்டதை கவனிக்கவில்லை—அவள் மென்மையான வயிற்றின் மடிப்புகள் சற்று தெரிந்தன, ஆனால் அவள் கவனம் முழுவதும் திரையில் இருந்தது.
ஒரு கட்டத்தில், வனிதா மணியை அழைத்து, ஆபீஸுக்கு அனுப்ப வேண்டிய டாக்குமென்ட்ஸை கேட்டாள்:
·       "மணி, இந்த ஃபைலை எடுத்துட்டு வா."
மணி உள்ளே வந்து, அவள் மேசைக்கு அருகில் நின்றான்—வனிதா தட்டச்சு செய்வதை பார்த்தவன், அவள் வெளிப்பட்ட இடுப்பை கவனித்தான். அவன் உடல் சூடாகி, ஒரு சிறு பதற்றம் ஏற்பட்டது—வனிதாவின் இடுப்பு மடிப்புகள், பக்கவாட்டில் சற்று தெரிந்த மார்பு, அவனை கவர்ந்தன. வனிதா, வேலை மும்முரத்தில், அவனை கவனிக்கவில்லை—அவள் தட்டச்சு நீண்ட நேரம் எடுத்ததால், மணிக்கு அவளை பார்க்க அதிக நேரம் கிடைத்தது. அவன் மனம் ஒரு உள்ளுணர்வு ஆசையுடன் தவித்தது, ஆனால் அவன் தன்னை கட்டுப்படுத்த முயன்றான். வனிதா தட்டச்சை முடித்து, டாக்குமென்ட்ஸை அவனிடம் கொடுத்து, கூறினாள்:
·       "இதை ஆபீஸ்ல கொடு, மணி."
மணி ஒரு சிறு பதற்றத்துடன் ஃபைலை வாங்கி, வெளியேறினான்—வனிதா, வேலை அழுத்தத்தில், அவன் பதற்றத்தை கவனிக்கவில்லை.
சுமார் அரை மணி நேரம் கழித்து, மணி மதிய உணவுடன் திரும்பினான்—இருவரும் டைனிங் மேசையில் அருகருகே அமர்ந்து, சாம்பார் சாதத்தை பகிர்ந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தனர். சிறு சிறு உரையாடல்கள் நடந்தன—வனிதா மணியிடம் கேட்டாள்:
·       "மணி, சுமித்ரா எப்போ வருவாங்க?"
மணி பதிலளித்தான்:
·       "மேடம், மதியம் வருவாங்கனு சொன்னாங்க."
அவர்கள் உரையாடல் தொடர்ந்து கொண்டிருக்க, வனிதாவின் மொபைல் ஒலித்தது—அது அவளது ஜிஎம் ஆக இருந்தது. அவன் ஒரு வார வணிக பயணத்திற்கு செல்வதாகவும், சில வேலை வழிமுறைகளை விளக்கினான். வனிதா இடது கையில் மொபைலை பிடித்து, மணியை கண்களால் சைகை செய்து, "சா�ப்பிடு," என்று குறிப்பிட்டாள்:
·       "சரி, சார். நான் பார்த்துக்கறேன்," என்று ஜிஎம்மிடம் கூறி, வலது கையால் சாப்பிட்டாள்.
மணி, அவளுக்கு இடது பக்கம் அமர்ந்திருந்தவன், அவள் வெளிப்பட்ட இடுப்பை மீண்டும் கவனித்தான்—அவன் கண்கள் அவள் வயிற்றின் மடிப்புகளை, பாதி மறைந்த தொப்புளை, மெதுவாக ஆராய்ந்தன. பின்னர், அவன் பார்வை அவள் மார்புக்கு நகர்ந்து, பேச்சின் போது சிரித்து, உதடுகள் அசையும் அழகை ரசித்தது. மணியின் உடல் வெப்பம் உயர்ந்தது—அவன் மனம் ஒரு ஆசையுடன் தவித்தது, உணவு சாப்பிடுவது கடினமாகியது. வனிதா, ஜிஎம்மின் வழிமுறைகளில் மூழ்கி, மணியின் பதற்றத்தை கவனிக்கவில்லை. மணி தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியாமல், அவள் இடுப்பை தொட வேண்டும் என்று நினைத்து, கையை உயர்த்த முயன்றான்—ஆனால் அந்த நொடியில், வனிதா மொபைல் அழைப்பை முடித்து, அவனை நோக்கி திரும்பினாள்: