Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

·       "வாழ்த்துக்கள், வனிதா! நீ இதை ஈஸியா ஹேண்டில் பண்ணிடுவே. இதுக்கு மேல கூட நீ டிசர்வ் பண்ணறே."

வனிதா டாக்குமென்ட்ஸை புரட்டி படிக்க ஆரம்பித்தாள்—மணி இரண்டு கோப்பை டீயுடன் வந்து, மேசையில் வைத்து, உள்ளே திரும்பினான். டாக்குமென்ட்ஸை படிக்கும் போது, வனிதாவுக்கு ஒரு சிறு நிம்மதி தோன்றியது—அவர்கள் வெளியில் பால்கனியில் இருப்பது, மணி அருகில் இருப்பது, அவளுக்கும் அங்கித்துக்கும் பாதுகாப்பாக இருந்தது. அவள் டாக்குமென்ட்ஸை முடித்து, அங்கித்திடம் கூறினாள்:
·       "எல்லாம் சரியா இருக்கு, ஆனா இன்னும் ரெண்டு அப்ரூவல் ரிக்வெஸ்ட் லெட்டர்ஸ் சப்மிட் பண்ணணும்."
அங்கித் ஒரு சிறு தயக்கத்துடன் பதிலளித்தான்:
·       "ஆ, சாரி, மறந்துட்டேன்."
அவர்கள் பேச்சு தொடர்ந்தது—மணி மீண்டும் வந்து, வெறும் கோப்பைகளை எடுத்து, அவர்களிடம் கூறினான்:
·       "மேடம், ஜிஎம் சார்கிட்ட இருந்து கால் வந்துச்சு. ஒரு முக்கியமான ஃபைலை எடுத்துட்டு, பக்கத்து ஆபீஸ்ல சைன் வாங்கணுமாம். நான் அரை மணி நேரத்துல திரும்பி வந்துடறேன். அங்கித் சாரை ஏர்போர்ட்டுக்கு கூட்டிட்டு போறேன்."
அவன் உள்ளே சென்று, மூன்று நிமிடங்களில் திரும்பி வந்து, மீண்டும் கூறினான்:
·       "மேடம், நான் கிளம்பறேன்," என்று சொல்லி, வெளியேறினான்.
அங்கித் அரை மணி நேரம் வனிதாவுடன் தனியாக இருக்கப் போவதை நினைத்து மகிழ்ந்தான்—ஆனால் வனிதாவுக்கு ஒரு சிறு பதற்றம் தோன்றியது; மணியின் பிரசன்னத்தை முன்பு தவிர்க்க நினைத்தவள், இப்போது அதை விரும்பினாள். அவள் ஃபைலை அங்கித்திடம் திருப்பி கொடுத்து, கூறினாள்:
·       "இந்த ரெண்டு லெட்டர்ஸை சேர்த்துடு," என்று சொன்னாள்.
அங்கித் அவளை பார்த்து கேட்டான்:
·       "இங்க பிரின்டரும் சிஸ்டமும் இருக்கா?"
வனிதா ஒரு சிறு தயக்கத்துடன் பதிலளித்தாள்:
·       "ஆமா, உள்ள இருக்கு," என்று கூறினாள்—அவர்கள் உள்ளே தனியாக இருக்க வேண்டியது அவளுக்கு பதற்றத்தை அளித்தது.
உள்ளே நுழைந்தவுடன், அங்கித்தின் கண்கள் அறையை சுற்றி பார்த்தன
              "எப்போ பிளைட்?" என்று வனிதா கேட்டதற்கு,
               "இரவு 8 மணிக்கு," என்று பதிலளித்து,
                —அவன் ஒரு சிறு சிரிப்புடன் கேட்டான்:
·       "ஓ, இங்க உனக்கு பெட்ரூம் கூட கொடுத்திருக்காங்களா, ரெஸ்ட் எடுக்க?" என்று கேட்டான்.
வனிதா சாதாரணமாக பதிலளித்தாள்:
·       "ஆமா," என்று சொல்லி, தன் நாற்காலியில் அமர்ந்து, கம்ப்யூட்டரை ஆன் செய்தாள்.
அங்கித் அவள் இடது பக்கம் அமர்ந்தான்—வனிதா இரண்டு லெட்டர்களை தட்டச்சு செய்ய ஆரம்பித்தாள், மனதில் மணி விரைவில் திரும்ப வேண்டும் என்று நினைத்தவாறு. அவள் தட்டச்சு செய்து முடித்துவிட்டு, பிரிண்ட் அவுட் எடுத்து அங்கித்திடம் கொடுத்தாள். அங்கித் சாதாரண உரையாடலை தொடங்கினான்:
·       "நீ இதே புடவையை நாம முதல் முறை சந்திச்சப்போ போட்டிருந்தே, இல்லையா?" என்று கேட்டு, கையொப்பமிட்ட பேப்பரை மெதுவாக திருப்பி கொடுத்து,
·       "ஆனா இப்போ அன்னிக்கு விட ரொம்ப அழகா இருக்கே," என்று மென்மையாக கூறினான்.
வனிதா பதற்றத்தில் ஒரு சிறு புன்னகையை மட்டும் வெளிப்படுத்தி, லெட்டரை ஃபைலில் வைத்து, மரியாதையாக பதிலளித்தாள்:
·       "எல்லாம் முடிஞ்சு. இங்க உன் வேலை முடிஞ்சு," என்று கூறி, ஃபைலை திருப்பி கொடுத்தாள்.
அங்கித் அவள் பதிலை புரிந்து கொண்டு, பதிலளித்தான்:
·       "நானும் உன்னை டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பல, ஆனா வேலை இப்படி ஆகிடுது."
வனிதா ஒரு சிறு புன்னகையுடன் கூறினாள்:
·       "பரவாயில்லை, நான் புரிஞ்சுக்கறேன்."
இருவரும் சிரித்தனர்—வனிதா மீண்டும் தன் வேலைக்காக தட்டச்சு செய்ய ஆரம்பித்தாள். இருவரும் அமைதியாக இருந்தனர்—அங்கித் அருகில் அமர்ந்து, அவள் அழகை மெதுவாக ரசித்தான், அவள் தலையில் இருந்து இடுப்பு வரை அவன் கண்கள் நகர்ந்தன. அவன் பார்வை அவள் இடுப்பில் சற்று நீளமாக நிலைகுத்தியது—வனிதா அவன் பார்வையை உணர்ந்து, சாதாரணமாக புடவையை சரி செய்து, இடுப்பை மறைத்து, தன் கண்களை கம்ப்யூட்டரில் இருந்து விலக்காமல் தொடர்ந்தாள்.