Adultery கன்னி கழிக்க வைத்த சுந்தரிகள்

[Latharaj]

காலை சரியாக 6 மணி க்ரீச் என்ற சப்தத்துடன் பேருந்து நின்றது.


“தாம்பரம் எல்லாம் இறங்குங்க” கண்டக்டரின் சத்தத்தில் சோம்பல் முறித்தவரே எழுந்தேன்.

 “நல்ல தூக்கத்தை கெடுத்துடான்பா” மனதில் திட்டியவாறே பேருந்தை விட்டு இறங்கினேன். தன் பர்ஸை திறந்து போகும் அட்ரஸை சரி பார்த்தேன்.

“காலையிலே நேரத்துல ஏன் போகணும்” மனதில் நினைத்தவாறு பக்கத்தில் இருந்த டீக்கடையில் முகத்தை அலம்பி டீயை குடித்துவிட்டு ஆட்டோ ஏறி புறப்பட்டேன்.

என்னை பற்றி ஒரு சின்ன அறிமுகம்.

என் பெயர் அருண். தென் மாவட்டத்தில் பிறந்த 21 வயது இளைஞன்…. மாணவன் என்றே சொல்லலாம் ஓரளவு செழிம்பான குடும்பம். மான மரியாதையோடு வாழுகின்ற குடும்பத்திற்கு ஏற்றாற்போல் ஒழுக்கமாய் வளர்ந்தவன். பெண்கள் மீது கவனம் செலுத்தமுடியாமல் எப்போதும் படிப்பு, படிப்பு என்று இருப்பவன். இப்போதுகூட பட்டபடிப்பிற்காக கல்லூரியில் சேர்ந்து படிக்கச் சென்னை வந்துள்ளேன். ஹாஸ்டல் சாப்பாடு  பிடிக்காததால் எனக்கு  தெரிந்த வீட்டின் மேல் பகுதியில் வாடகை எடுத்து தங்கி படிக்க வந்துள்ளேன்.

சரியாக ஆட்டோ வீட்டை அடைந்தது இறங்கியவன் எதிரில் இருந்த வீட்டை பார்த்தேன்.  

“ம்ம் பரவால்ல வீடு ஓரளவு காம்பெக்ட்டா இருந்தாலும், நாலாபுறமும் விசாலமான காலியிடம். அதுல எல்லா இடத்திலும் மரங்களும் நட்டு வச்சுருக்காங்க. கொய்யா மரத்துல இருந்து தேங்காய் மரம் வரை எல்லாம் நல்லா இருக்கு. நமக்கும் படிக்கிறதுக்கு நல்லா வசதியாதான் இருக்கும் நினைத்துக்கொண்டே வீட்டின் காம்பவுண்ட் கேட் முன்பு வந்து நின்றேன்.

“சார் சார்” பதில் எதுவும் வரவில்லை.

“அம்மா…. அம்மா……” திருப்பி பலமாகவே கூப்பிட்டேன்..

“யாருப்பா?: என்று ஒரு குரல் ஒரு 28 வயது பெண் என்னை நோக்கி கேட்டருகே வந்தாள்.

“அக்கா, இது 37 நம்பர் பார்வதியம்மா வீடுதானே?”

“ஆமா நீங்க யாரு?:

“அக்கா என் பேரு அருண் நான் உங்க ஊர்க்காரன்தான் மேல் வீட்டை வாடகை எடுத்து தங்கி படிக்கச் வந்துருக்கேன்.. இது பார்வதியம்மா வீடுதானே?”

“ஆமா இது அந்த வீடுதான். ஆனால், அப்படியெல்லாம் வாடகைக்கு எதுவும் விடுறத இல்லையே”…

“இல்ல அக்கா, ஊரிலேயே எங்க மாமா இந்த வீட்டுல தான், மேல போர்சன் காலியா இருக்கு அங்க பேசிட்டேன் நீ அங்க தங்கி படின்னு சொல்லி அனுப்புனாங்க.”

“இல்லிங்களே அப்படி எதுவும் இங்க காலியில்லையே” வியப்புடன் அந்த அக்கா கூற, எனக்கு திக்கென ஆனது.

“இல்ல அக்கா, பார்வதியம்மா வீடுதான் சொன்னங்க. நானும் நல்லா கேட்டுட்டு தான் இந்த ஊருக்கு வந்துருக்கேன். எனக்கும் இதை விட்டா வேற இடமும் தெரியாது.”
 
இரண்டு பேருமே குழம்பிபோனோம்..


“அம்மா…. அம்மா….” கேட்டிலிருந்து வீட்டை பார்த்து கூப்பிட ஆரம்பித்தாள் அந்த அக்கா.