09-04-2025, 08:51 PM
சுஜாதாவும் கார்த்தியும் கடற்கரையை விட்டு நடக்கத் தொடங்கினர். இரவு நேரத்தின் குளிர்ந்த காற்று அவர்களைச் சுற்றி வீசியது. அவர்களின் பாதச் சுவடுகளை கடல் அலைகள் மெல்ல அழித்தாலும், அவர்களுக்குள் எரிந்த உணர்வு அப்படியே இருந்தது—ஆனால், அந்த உணர்வு இப்போது புதியதொரு பயத்துடன் கலந்திருந்தது.
திடீரென, தூரத்தில் ஒரு நிழல் தெரிந்தது. கார்த்தி கண்களைச் சுருக்கி பார்த்தான். "அம்மா, அங்க பாரு... யாரோ நிக்குற மாதிரி இருக்கு," என்று மெதுவாகச் சொன்னான். சுஜாதா திரும்பிப் பார்த்தாள். அவள் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. "டேய், இந்த நேரத்துல யாரு இங்க வருவா? நம்மள யாராவது பார்த்திருப்பாங்களா?" என்று பதறினாள்.
அவர்கள் நடையை வேகப்படுத்தினர். ஆனால், அந்த நிழல் அவர்களை நோக்கி நகர்ந்தது போல் தோன்றியது. கார்த்தி அவள் கையை இறுகப் பிடித்து, "பயப்படாத, நான் இருக்கேன். ஆனா இது சரியில்ல. யாரோ நம்மள தொடர்ந்து வர்ற மாதிரி இருக்கு," என்று சொன்னான். அவர்கள் ஒரு பாறையின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு, அந்த நிழலை உற்றுப் பார்த்தனர்.
நிழலில் இருந்து ஒரு உருவம் தெளிவாகத் தெரிந்தது—ஒரு ஆண், கையில் ஏதோ ஒரு பொருளை ஏந்தியபடி நின்றான். அவன் முகத்தில் ஒரு விசித்திரமான புன்னகை தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் நினைச்ச மாதிரி இது ரகசியமா இருக்காது," என்று அவன் குரல் ஒலித்தது. அது கரகரப்பாகவும், அச்சுறுத்தலாகவும் இருந்தது.
சுஜாதா மூச்சை இழுத்து, "டேய், இவன் யாரு? நம்மள பார்த்திருக்கானா?" என்று பதற்றமாகக் கேட்டாள். கார்த்தி அவளை அமைதிப்படுத்தி, "அம்மா, நீ பேசாத. இவன் நம்மகிட்ட ஏதோ வேணும்னு தோணுது," என்று சொல்லி, பாறையிலிருந்து ஒரு கல்லை எடுத்தான்.
அந்த ஆண் மெதுவாக அவர்களை நெருங்கினான். அவன் கையில் இருந்த பொருள் ஒரு கத்தியாக இருப்பது தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் இங்க என்ன பண்ணிட்டு இருந்தீங்கனு எனக்கு தெரியும். ஆனா, இதுக்கு ஒரு விலை கொடுக்கணும்," என்று சொல்லி சிரித்தான். அவன் கண்களில் ஒரு பைத்தியக்காரத்தனம் தெரிந்தது.
கார்த்தி தன் கையில் இருந்த கல்லை இறுகப் பிடித்து, "அம்மா, நீ ஓடு. நான் இவனை பார்த்துக்குறேன்," என்று சொன்னான். ஆனால் சுஜாதா அவன் கையை விடாமல் பிடித்து, "இல்லடா, நான் உன்ன விட்டு போக மாட்டேன்," என்று அழுத்தமாகச் சொன்னாள்.
அந்த ஆண் இன்னும் நெருங்கியதும், திடீரென கடலோரத்தில் ஒரு சத்தம் கேட்டது—ஒரு படகு கரையை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து வெளிச்சம் அவர்கள் மீது பாய்ந்தது. "யாரு அங்க?" என்று ஒரு குரல் கத்தியது. அந்த ஆண் திகைத்து நின்றான், பின்னர் திரும்பி ஓடத் தொடங்கினான்.
கார்த்தியும் சுஜாதாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். அவர்கள் உயிர் பிழைத்தாலும், இது ஒரு முடிவல்ல—ஒரு புதிய ஆபத்தின் தொடக்கமாகவே இருந்தது. அந்த இரவு அவர்களை விடவில்லை; அது அவர்களை ஒரு புதிய சிக்கலுக்குள் இழுத்துச் சென்றது.
திடீரென, தூரத்தில் ஒரு நிழல் தெரிந்தது. கார்த்தி கண்களைச் சுருக்கி பார்த்தான். "அம்மா, அங்க பாரு... யாரோ நிக்குற மாதிரி இருக்கு," என்று மெதுவாகச் சொன்னான். சுஜாதா திரும்பிப் பார்த்தாள். அவள் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. "டேய், இந்த நேரத்துல யாரு இங்க வருவா? நம்மள யாராவது பார்த்திருப்பாங்களா?" என்று பதறினாள்.
அவர்கள் நடையை வேகப்படுத்தினர். ஆனால், அந்த நிழல் அவர்களை நோக்கி நகர்ந்தது போல் தோன்றியது. கார்த்தி அவள் கையை இறுகப் பிடித்து, "பயப்படாத, நான் இருக்கேன். ஆனா இது சரியில்ல. யாரோ நம்மள தொடர்ந்து வர்ற மாதிரி இருக்கு," என்று சொன்னான். அவர்கள் ஒரு பாறையின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு, அந்த நிழலை உற்றுப் பார்த்தனர்.
நிழலில் இருந்து ஒரு உருவம் தெளிவாகத் தெரிந்தது—ஒரு ஆண், கையில் ஏதோ ஒரு பொருளை ஏந்தியபடி நின்றான். அவன் முகத்தில் ஒரு விசித்திரமான புன்னகை தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் நினைச்ச மாதிரி இது ரகசியமா இருக்காது," என்று அவன் குரல் ஒலித்தது. அது கரகரப்பாகவும், அச்சுறுத்தலாகவும் இருந்தது.
சுஜாதா மூச்சை இழுத்து, "டேய், இவன் யாரு? நம்மள பார்த்திருக்கானா?" என்று பதற்றமாகக் கேட்டாள். கார்த்தி அவளை அமைதிப்படுத்தி, "அம்மா, நீ பேசாத. இவன் நம்மகிட்ட ஏதோ வேணும்னு தோணுது," என்று சொல்லி, பாறையிலிருந்து ஒரு கல்லை எடுத்தான்.
அந்த ஆண் மெதுவாக அவர்களை நெருங்கினான். அவன் கையில் இருந்த பொருள் ஒரு கத்தியாக இருப்பது தெரிந்தது. "நீங்க ரெண்டு பேரும் இங்க என்ன பண்ணிட்டு இருந்தீங்கனு எனக்கு தெரியும். ஆனா, இதுக்கு ஒரு விலை கொடுக்கணும்," என்று சொல்லி சிரித்தான். அவன் கண்களில் ஒரு பைத்தியக்காரத்தனம் தெரிந்தது.
கார்த்தி தன் கையில் இருந்த கல்லை இறுகப் பிடித்து, "அம்மா, நீ ஓடு. நான் இவனை பார்த்துக்குறேன்," என்று சொன்னான். ஆனால் சுஜாதா அவன் கையை விடாமல் பிடித்து, "இல்லடா, நான் உன்ன விட்டு போக மாட்டேன்," என்று அழுத்தமாகச் சொன்னாள்.
அந்த ஆண் இன்னும் நெருங்கியதும், திடீரென கடலோரத்தில் ஒரு சத்தம் கேட்டது—ஒரு படகு கரையை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து வெளிச்சம் அவர்கள் மீது பாய்ந்தது. "யாரு அங்க?" என்று ஒரு குரல் கத்தியது. அந்த ஆண் திகைத்து நின்றான், பின்னர் திரும்பி ஓடத் தொடங்கினான்.
கார்த்தியும் சுஜாதாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். அவர்கள் உயிர் பிழைத்தாலும், இது ஒரு முடிவல்ல—ஒரு புதிய ஆபத்தின் தொடக்கமாகவே இருந்தது. அந்த இரவு அவர்களை விடவில்லை; அது அவர்களை ஒரு புதிய சிக்கலுக்குள் இழுத்துச் சென்றது.