Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

Vanitha’s New Chapter

அடுத்த நாள் காலை, வனிதா தன் வழக்கமான வாழ்க்கைக்கு திரும்பினாள்—சூரிய ஒளி ஜன்னல் வழியாக சமையலறையை நிறைத்து, புதிதாக அரைத்த காபியின் மணம் அவளை சுற்றி பரவியது. அவள் குழந்தைகளுக்கு பள்ளி உணவை தயார் செய்து, அவர்களை அனுப்பி வைத்து, ஒரு சந்தன நிற பருத்தி புடவையை அணிந்தாள்—புடவையின் மென்மையான துணி அவள் உடலை மெதுவாக சுற்றி, ஒரு கருப்பு பிளவுஸ் அதற்கு ஒரு நேர்த்தியான மாறுபாட்டை சேர்த்தது. அவள் முடியை ஒரு சிறு முடிச்சாக கட்டி, ஒரு மெல்லிய வாசனை திரவியத்தை தெளித்து, தன் காரை எடுத்து ஆபீஸுக்கு புறப்பட்டாள்—காரின் கண்ணாடி ஜன்னல்கள் வழியாக காலை காற்று மெல்ல வீசி, அவள் மனதை சற்று இலேசாக்கியது. அவள் ஆபீஸ் கட்டிடத்தை அடைந்தவுடன், காரை பார்க்கிங்கில் நிறுத்தி, தன் பையை தோளில் மாட்டி, உள்ளே நுழைந்தாள்—அவள் காலணிகள் பளபளப்பான தரையில் ஒரு மெல்லிய "டக் டக்" சத்தத்தை எழுப்பின.
அவள் அலுவலகத்தின் முதல் மாடியை அடைந்தவுடன், ஒரு எதிர்பாராத சத்தம் அவளை திடுக்கிட வைத்தது—கைதட்டல்கள். அவள் சுற்றி பார்த்தாள்—அவள் சக ஊழியர்கள் அனைவரும் அவளை சூழ்ந்து நின்று, "வாழ்த்துக்கள், வனிதா!" என்று உற்சாகமாக கூறினர். அவள் முகத்தில் ஒரு ஆச்சரியமும் குழப்பமும் தோன்றியது—அவள் "என்ன?" என்று மெதுவாக கேட்டாள், அவள் கண்கள் அவர்களை ஊடுருவி பார்த்தன. "உன் ப்ரமோஷனுக்கு வாழ்த்துக்கள்!" என்று ஒரு சக ஊழியர் கூற, மற்றவர்கள் சிரித்து, "நீ சூப்பர், வனிதா!" என்று பாராட்டினர். அவள் ஒரு கணம் மெளனமாகி, பின் ஒரு பெரிய புன்னகையுடன், "ரொம்ப நன்றி, எல்லாருக்கும்," என்று கூறி, ஒரு சிறு வணக்கம் வைத்து நன்றி தெரிவித்தாள்—அவள் மனதில் ஒரு மகிழ்ச்சியும் பெருமையும் பரவியது, அவள் குற்ற உணர்ச்சியை சற்று மறந்தாள். அவள் ஜிஎம் அறையை நோக்கி நடந்தாள்—அவள் புடவையின் முனைகள் மெதுவாக அசைந்து, அவளுக்கு ஒரு நம்பிக்கையான தோற்றத்தை அளித்தன.
ஜிஎம் அம்பிரிஷ் அவளை ஒரு பெரிய புன்னகையுடன் வரவேற்றார்—அவர் மேசையில் ஒரு கோப்பை காபி வைத்திருந்தார், அறையில் ஒரு மெல்லிய மர வாசனை பரவியிருந்தது. "வனிதா, வாழ்த்துக்கள்! நீ செஞ்ச வேலை அபாரம்," என்று அவர் உற்சாகமாக கூறினார், அவர் குரலில் ஒரு உண்மையான பாராட்டு தெரிந்தது. "உன்னை பார்க்கும்போது சந்தோஷமா இருக்கு. உன் டேலன்ட் எங்களுக்கு பெரிய பலம்," என்று அவர் அவளை புகழ்ந்தார், அவர் கண்களில் ஒரு அக்கறை தெரிந்தது. அவள் சிரித்து, "ரொம்ப நன்றி, சார்," என்று பணிவாக பதிலளித்தாள். அம்பிரிஷ் ஒரு சிறு இடைவெளி விட்டு, "இது மட்டுமில்ல, வனிதா. முன்னாடி சொன்ன ப்ரமோஷன் தவிர, ஜார்ஜ் உனக்கு இன்னொரு ப்ரமோஷனும் உறுதி பண்ணியிருக்காரு. அடுத்த மாசம் அவர் இங்க வந்து அதை கன்ஃபார்ம் பண்ணுவாரு," என்று கூறினார். வனிதாவின் கண்கள் விரிந்து, "சார், உண்மையாவா?" என்று ஆச்சரியமாக கேட்டாள்—அவள் மனதில் ஒரு பெரிய மகிழ்ச்சி பரவியது. "ஆமா, ஆனா அதுக்கு முன்னாடி, இந்த ப்ரமோஷனோட பொறுப்புகளை முடிக்கணும். இது பெரும்பாலும் ஆபீஸ் பேப்பர் வேலை—நிறைய ஃபைல்ஸ் வேலை இருக்கு," என்று அவர் விளக்கினார்.
அவர் தொடர்ந்து, "இந்த ஆபீஸ்ல இவ்வளவு ஃபைல்ஸ் வேலை பண்ண முடியாது. அதனால, உனக்கு குவாட்டர்ஸ் பின்னால ஒரு வீடு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கோம். நீ ஆபீஸுக்கு வர வேண்டாம்—நேரா அங்க போய் வேலை பார்க்கலாம். எல்லா ஃபைல்ஸும் அங்க இருக்கும்," என்று கூறினார். வனிதா ஒரு கணம் யோசித்து, அவள் மனதில் ஒரு நிம்மதி தோன்றியது—இந்த ஆபீஸ் அவளுக்கு அங்கித்தை நினைவுபடுத்தலாம், ஆனால் புதிய இடம் அவளுக்கு ஒரு புதிய தொடக்கத்தை அளிக்கும். "இன்னொரு விஷயம்—உனக்கு ரெண்டு உதவியாளர்கள் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கோம். சுமித்ரா, ஒரு வயசான பெண்மணி, வீட்டு வேலைகளை பார்ப்பாங்க—தேநீர் போடறது, துப்புரவு பண்ணறது, உனக்கு வேற எதாவது உதவி வேணும்னாலும். இன்னொருத்தர் மணி, இந்த ஆபீஸ் அட்டெண்டர்—ஃபைல்ஸ், டாக்குமென்ட்ஸ், வெளியில இருந்து லன்ச் அல்லது வேற எதாவது வாங்கி தருவார்," என்று அவர் முடித்தார். வனிதா ஒரு பெரிய புன்னகையுடன், "ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு, சார். இது எனக்கு ரொம்ப சௌகரியமா இருக்கும்," என்று கூறினாள்—அவள் மனதில் ஒரு சுதந்திரமான உணர்வு பரவியது. அம்பிரிஷ் அவளுக்கு ஒரு மாதத்தில் செய்ய வேண்டிய வேலைகளை விளக்கி, ஒரு கோப்பை அவளிடம் கொடுத்தார்—அவள் அதை வாங்கி, "சரி, சார்," என்று உற்சாகமாக கூறி, அவருக்கு நன்றி தெரிவித்து, அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.
அவள் தன் கேபினுக்கு சென்று, மேசையில் அமர்ந்து, வேலையை தொடங்கினாள்—கோப்புகளை திறந்து, பேனாவை கையில் எடுத்து, ஒரு சிறு இசையை மனதில் பாடியபடி, தன் கவனத்தை வேலையில் செலுத்தினாள். அவள் மனம் சற்று இலேசாகி, அவள் புன்னகை மெதுவாக திரும்பியது—அவள் ஆபீஸின் சத்தங்கள், அங்கித்தின் நினைவுகளை மறைத்து, அவளுக்கு ஒரு புதிய தெம்பை அளித்தன. மாலையில், அவள் வீட்டிற்கு திரும்பினாள்—காரை பார்க்கிங்கில் நிறுத்தி, வீட்டிற்குள் நுழைந்தவுடன், ஒரு ஆழமான மூச்சை இழுத்து, "நல்ல மாற்றம்," என்று மனதிற்குள் நினைத்தாள். அவள் புடவையை மாற்றி, ஒரு வசதியான சுடிதாரை அணிந்து, வீட்டு வேலைகளை தொடங்கினாள்—சமையலறையில் இரவு உணவை தயார் செய்து, குழந்தைகளுடன் அமர்ந்து, அவர்களின் நாளை பற்றி கேட்டாள். "அம்மா, இன்னிக்கு டீச்சர் பாராட்டினாங்க!" என்று சிறுமி கூற, வனிதா சிரித்து, "சூப்பர், என் செல்லம்," என்று அவள் தலையை கோதினாள். வினித் வந்து, "எப்படி இருந்துச்சு ஆபீஸ்?" என்று கேட்க, அவள் "ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு," என்று சிரித்து, ப்ரமோஷன் மற்றும் புதிய வேலை இடம் பற்றி சுருக்கமாக கூறினாள்—வீட்டின் சூழல் மெதுவாக இயல்பு நிலைக்கு திரும்பியது, அவள் மனதில் ஒரு சிறு அமைதி தோன்றியது.