Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

வனிதாவும் அங்கித்தும் புல்வெளியில் உணவை முடித்து, கைகளை கழுவி, ஒரு சிறு நடைப்பயணத்துடன் அறைக்கு திரும்பினர்—ஹோட்டலின் மெல்லிய விளக்கு ஒளி பாதையை ஒளிரச் செய்து, காற்றில் மலர்களின் வாசனை அவர்களை சூழ்ந்திருந்தது. அறையின் கதவை அடைந்தவுடன், அங்கித் மெதுவாக கதவை திறந்து, வனிதாவை உள்ளே அழைத்தான்—அவன் கண்களில் ஒரு குறும்பு தெரிந்தாலும், அவன் புன்னகையில் ஒரு ஆர்வம் பளபளத்தது. கதவு மூடியவுடன், அவன் தாழிட்டு, அவளை தன் பக்கம் திருப்பி, "இப்போ சொல்லலாமா?" என்று மெதுவாக, ஒரு குறுகுறுப்பான தொனியில் கேட்டான்—அவன் கைகள் அவள் பச்சை சுடிதாரின் தோள்பட்டையை மெல்ல தொட்டன. வனிதா ஒரு சிறு சிரிப்புடன், "சரி, சொல்லு," என்று பதிலளித்து, அவன் கைகளை மெதுவாக தட்டினாள்—அவள் முகத்தில் ஒரு வெட்கமும் ஆர்வமும் கலந்து தெரிந்தது.

அங்கித் அவளை மேலும் நெருங்கி, அவள் சுடிதாரின் மேல் பகுதியை மெதுவாக கழற்றினான்—அவள் கருப்பு பிரா அவன் கண்களுக்கு வெளிப்பட்டு, அவள் முலைகளின் வளைவுகளை மென்மையாக வெளிப்படுத்தியது. அவன் விரல்கள் அவள் பேண்ட்டை இறக்கி, அவளை மெரூன் பேன்டீஸுடன் விட்டான்—அவள் உடல் அறையின் மெல்லிய விளக்கு ஒளியில் ஒளிர்ந்து, அவன் மூச்சை சற்று வேகப்படுத்தியது. அவன் தன் நீல சட்டையை வேகமாக கழற்றி, பேன்ட்டையும் உள்ளாடைகளையும் தரையில் வீசி, அவளை கட்டிலை நோக்கி அழைத்துச் சென்றான். கட்டிலின் வெள்ளை படுக்கை விரிப்பு சற்று சுருங்கியிருந்தது—அவன் அவளை மெத்தையில் மல்லாக்க படுக்க வைத்து, அவள் மேல் சாய்ந்து, அவன் உதடுகள் அவள் கழுத்தை மென்மையாக முத்தமிட்டன—அவன் மூச்சு அவள் தோலை தொட்டு, ஒரு சூடான உணர்வை பரவச் செய்தது. அவன் உதடுகள் அவள் கழுத்திலிருந்து கீழே இறங்கி, அவள் முலைகளை அடைந்தன—அவன் பிராவை மெதுவாக கழற்றி, அவள் சிவந்த முலைகளை மெல்ல சுவைத்து, அவன் நாவு அவள் காம்புகளை மென்மையாக தடவி, அவளுக்கு ஒரு சிறு முனகலை ஏற்படுத்தின. "அங்கித்..." என்று வனிதா மெல்லிய குரலில் முனகினாள், அவள் கைகள் அவன் முதுகை தடவி, அவன் தோலை மெல்ல அழுத்தின.
அவன் முத்தங்கள் அவள் வயிற்றை நோக்கி நகர்ந்து, அவன் நாவு அவள் தொப்புளைச் சுற்றி வட்டமிட்டு, அவளுக்கு ஒரு ஆழமான சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தின—அவன் கைகள் அவள் தொடைகளை மெதுவாக விரித்து, அவன் ஆணுறுப்பை அவள் பெண்ணுறுப்போடு மெல்ல தொடச் செய்தான். அவன் முனையம் அவளை தொட்டவுடன், அவள் உடலில் ஒரு சிறு துடிப்பு பரவியது—அவன் மெதுவாக உள்ளே நுழைந்து, அவள் இடுப்பை மென்மையாக அசைத்து, அவர்கள் உடல்களை ஒரு ஒத்திசைவில் இணைத்தான். அவன் இடுப்பு அவளுடன் ஒரு மெல்லிய, ஆழமான தாளத்தில் நகர்ந்தது—அவள் கால்கள் அவன் இடுப்பைச் சுற்றி மெதுவாக பின்னி, அவள் தொடைகள் அவன் தோலை தொட்டு, ஒரு சூடான உராய்வை உருவாக்கின. அவன் மார்பு அவள் முலைகளை மெல்ல அழுத்தி, அவன் முத்தங்கள் அவள் உதடுகளை கவ்வி, அவர்கள் மூச்சு ஒருவரையொருவர் சூழ்ந்தது—அவன் "வனிதா..." என்று முனகியபடி, அவன் அசைவுகளை தீவிரப்படுத்தினான். அவள் "அங்கித்... ஆ..." என்று முனகி, அவள் உடல் ஒரு உச்சத்தை நோக்கி நகர்ந்தது—அவன் கைகள் அவள் முலைகளை மெல்ல கசக்கி, அவள் உடல் துடித்து, "அங்கித்!" என்று கத்தியபடி, ஒரு உச்சத்தை அடைந்தாள். அவன் மூச்சு வேகமாகி, அவன் அவளை இறுக்கமாக அணைத்து, ஒரு உச்சத்தை அடைந்தான்—அவர்கள் உடல்கள் சோர்ந்து, அவர்கள் மூச்சு மெதுவாக சீராகியது.
அவர்கள் மெத்தையில் படுத்திருந்தனர்—வனிதா படுக்கை விரிப்பை தன் உடல் மீது இழுத்து மூடினாள், அவள் மார்பு மெல்ல ஏறி இறங்கியது, அவள் ஒரு கையால் டிவியை ஆன் செய்து, ஒரு தமிழ் சீரியலை பார்க்க ஆரம்பித்தாள்—திரையில் ஒரு குடும்ப காட்சி ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அவள் மறு கை அங்கித்தின் நிர்வாண மார்பில் சுதந்திரமாக அலைந்தது—அவள் விரல்கள் அவன் தோலை மெல்ல தடவி, அவன் மார்பு முடிகளை மெதுவாக கோதி, அவன் தசைகளை உணர்ந்தன; அவன் தோல் ஒரு மெல்லிய வியர்வையால் நனைந்து, அவளுக்கு ஒரு சூடான உணர்வை அளித்தது. அங்கித் ஒரு மெல்லிய போர்வையை தன் இடுப்பை மறைக்க பயன்படுத்தி, அவளை ஒரு சிறு புன்னகையுடன் பார்த்தான்—ஆனால் அவர்கள் மனதில் ஒரு குற்ற உணர்ச்சி மெதுவாக தோன்றியது.
"அங்கித், நாம இப்படி பண்றது தப்பு இல்லையா?" என்று வனிதா மெதுவாக கேட்டாள், அவள் குரல் சற்று நடுங்கி, அவள் கண்கள் டிவியை பார்த்தாலும், அவள் மனம் அலைபாய்ந்தது. அவள் விரல்கள் அவன் மார்பில் நின்று, அவள் மூச்சை ஒரு கணம் அடக்கினாள். அங்கித் ஒரு கணம் மெளனமாகி, அவள் கையை மெதுவாக பிடித்து, "ஆமா, வனிதா. நான் இதை நினைச்சு பார்க்கறப்போ, எனக்கு ஒரு கஷ்டமா இருக்கு. உனக்கு ஒரு குடும்பம் இருக்கு—எனக்கும் என் வாழ்க்கை இருக்கு," என்று தயக்கத்துடன் கூறினான், அவன் கண்கள் அவளை தவிர்த்து, மெத்தையை பார்த்தன. "ஆனா இது நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சந்தோஷமா இருக்கு, இல்லையா?" என்று வனிதா ஒரு சிறு நியாயத்துடன் கேட்டாள், அவள் முகத்தில் ஒரு குழப்பம் தெரிந்தது—அவள் உள்ளம் அவன் தொடுதலை விரும்பினாலும், அவள் மனசாட்சி அதை எதிர்த்தது.
"சந்தோஷம் ஆனா தப்பு, வனிதா," என்று அங்கித் மெதுவாக பதிலளித்தான், அவன் குரல் ஒரு சிறு வருத்தத்துடன் ஒலித்தது. "நாம இப்படி தொடர்ந்தா, ஒரு நாள் இது நம்ம ரெண்டு பேரையும் அழிச்சுடும். உன் குழந்தைகளை நினைச்சு பாரு—என்னோட எதிர்காலத்தை நினைச்சு பாரு," என்று அவன் கூற, அவன் கைகள் அவள் கையை மெல்ல அழுத்தின. வனிதா ஒரு கணம் மெளனமாகி, "நீ சொல்றது சரி. எனக்கு வினித் மேல ஒரு பாசம் இருக்கு, குழந்தைகளை நினைச்சா என்னால இதை தொடர முடியாது," என்று மெதுவாக ஒப்புக்கொண்டாள்—அவள் கண்களில் ஒரு சிறு ஈரம் தோன்றியது, ஆனால் அவள் அதை மறைத்து, ஒரு ஆழமான மூச்சை இழுத்தாள். "இது நம்ம கடைசியா இருக்கட்டும், அங்கித்," என்று அவள் உறுதியாக கூறினாள், அவள் குரலில் ஒரு தீர்மானம் தெரிந்தது.
"சரி, வனிதா. இதுக்கு அப்புறம் நாம இப்படி சந்திக்க கூடாது," என்று அங்கித் ஒப்புக்கொண்டான், அவன் முகத்தில் ஒரு சிறு சோர்வும் புரிதலும் தெரிந்தது. "ஆனா உன்னை மறக்க முடியாது—இந்த நாட்கள் எனக்கு எப்பவும் ஸ்பெஷலா இருக்கும்," என்று அவன் மெதுவாக கூற, அவன் கண்கள் அவளை ஒரு கணம் ஆழமாக பார்த்தன. "எனக்கும் தான், அங்கித்," என்று வனிதா பதிலளித்து, ஒரு சிறு புன்னகையை உதிர்த்தாள்—அவர்களுக்கு இடையே ஒரு ஆழமான புரிதல் தோன்றியது, ஆனால் ஒரு பிரிவின் தொடக்கமும் உணரப்பட்டது.
"அப்போ உன் ட்ரீட் என்ன?" என்று வனிதா ஒரு சிறு சிரிப்புடன் கேட்டாள், அவள் குரலில் ஒரு விளையாட்டுத்தனம் திரும்பியது—அவள் மனதை சற்று இலேசாக்க முயன்றாள். அங்கித் ஒரு கணம் தயங்கி, தன் உதடுகளை மெல்ல கடித்து, "எனக்கு ஒரு... ப்ளோ ஜாப் வேணும்," என்று மெதுவாக, ஒரு சிறு வெட்கத்துடன் கூறினான்—அவன் கண்கள் அவளை ஒரு சிறு எதிர்பார்ப்புடன் பார்த்தன. வனிதா ஒரு கணம் அதிர்ச்சியடைந்து, "என்ன சொன்ன?" என்று கேட்டாள்—அவள் முகத்தில் ஒரு குழப்பமும் வெட்கமும் தெரிந்தது, அவள் கண்கள் அவனை ஆச்சரியமாக பார்த்தன. "அதான்... உனக்கு ஒரு ட்ரீட் தர்றேன்னு சொன்னியே," என்று அங்கித் ஒரு சிறு சிரிப்புடன் கூறினான், அவன் குரலில் ஒரு தயக்கம் தெரிந்தது. வனிதா ஒரு கணம் யோசித்து, "நான் இதை அவ்வளவு பண்ணதில்ல, அங்கித். எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு," என்று மெதுவாக கூறினாள்—அவள் உதடுகள் சற்று துடித்தன, அவள் மனதில் ஒரு சிறு போராட்டம் நடந்தது.
"பரவாயில்லை, வனிதா. உனக்கு சங்கடமா இருந்தா வேணாம்," என்று அங்கித் ஆறுதலாக கூறினான், அவன் கை அவள் கையை மெதுவாக தடவியது—அவன் முகத்தில் ஒரு புரிதல் தெரிந்தது. ஆனால் வனிதா ஒரு கணம் அவனை பார்த்து, "இல்ல, உனக்காக பண்றேன். இது கடைசி தடவைனு நினைச்சு," என்று மெதுவாக ஒப்புக்கொண்டு, படுக்கை விரிப்பை விலக்கி, அவனை நெருங்கினாள். அவள் உடல் அவனை நோக்கி சாய்ந்து, அவள் உதடுகள் அவன் ஆணுறுப்பை மெல்ல தொட்டன—அவள் மூச்சு அவன் தோலை தொட்டு, அவளுக்கு ஒரு சிறு வெட்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அவள் மெதுவாக அவனை ஆராய்ந்து, அவன் உடலை மென்மையாக தொட்டு, அவனுக்கு ஒரு திருப்தியை அளித்தாள்—அவன் "வனிதா..." என்று முனகியபடி, ஒரு உச்சத்தை அடைந்தான், அவன் உடல் சற்று துடித்து, பின் அமைதியடைந்தது. அவன் முகத்தில் ஒரு திருப்தியான புன்னகை தோன்றி, "நீ அற்புதமா இருக்க, வனிதா," என்று மெதுவாக கூறினான்—அவன் கண்கள் அவளை ஒரு மென்மையான பார்வையுடன் பார்த்தன.
வனிதா படுக்கை விரிப்பை மீண்டும் தன் உடல் மீது இழுத்து மூடி, "இதோட முடிஞ்சது, அங்கித்," என்று ஒரு சிறு சிரிப்புடன் கூறினாள்—அவள் குரலில் ஒரு இலேசான நிம்மதி தெரிந்தது. அங்கித் ஒரு மெல்லிய போர்வையை தன் இடுப்பை மறைக்க பயன்படுத்தி, "ஆமா, இதோட முடிஞ்சது," என்று ஒப்புக்கொண்டு, அவளை ஒரு சிறு புன்னகையுடன் பார்த்தான். ஆனால் இம்முறை, அவர்கள் ஒருவரையொருவர் நெருக்கமாக அணைக்கவில்லை—அவர்களுக்கு இடையே ஒரு சிறு இடைவெளி தோன்றியது, மெத்தையின் அகலம் அவர்களை பிரித்தது. அறையின் மெல்லிய விளக்கு ஒளி அவர்களை சூழ்ந்து, டிவியின் சிறு சத்தம் பின்னணியில் ஒலித்தது—அவர்கள் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தனர், அவர்களுக்கு இடையே ஒரு மெல்லிய பிரிவு உருவானாலும், அவர்கள் மனதில் ஒரு புரிதலும் அமைதியும் நிலவியது. அவர்களின் மூச்சு மெதுவாக சீராகி, அந்த இரவு அவர்களை ஒரு அமைதியான தூக்கத்தில் ஆழ்த்தியது.

---