Adultery வனிதா-VANITHA

[thirddemodreamer]

மீட்டிங் ஒரு பிரம்மாண்டமான மாநாட்டு அறையில் நடந்து கொண்டிருந்தது—பளபளப்பான மர மேசைகள், பெரிய திரைகள், மற்றும் ஒரு மெல்லிய காபி வாசனை அந்த இடத்தை நிறைத்திருந்தது. நடுவில், நிறுவனத்தின் எம்டி ஜார்ஜ் ஒரு பெரிய வாங்குபவருடன் நுழைந்தார்—அந்த வாங்குபவர், ஒரு ஐம்பது வயது மதிக்கத்தக்க மனிதர், கருப்பு சூட்டில் கம்பீரமாக நின்றார், அவர் முகத்தில் ஒரு கடுமையான புன்னகை தெரிந்தது. அறையில் உள்ள மற்றவர்கள் அவரை பயத்துடன் பார்த்து, மெளனமாக அமர்ந்திருந்தனர். ஆனால் வனிதா அவரை ஒரு சிறு புன்னகையுடன் வரவேற்று, தன் விளக்கங்களை தொடங்கினாள்—அவள் குரல் உறுதியாகவும் தெளிவாகவும் ஒலித்தது, அவள் திரையில் தன் திட்டங்களை விளக்கி, அவருடன் நேருக்கு நேர் பேசினாள். அவர் அவளை கூர்ந்து பார்த்து, சில கேள்விகளை கேட்டார்—அவள் அவற்றுக்கு பதிலளிக்கும் விதம் அவரை ஆச்சரியப்படுத்தியது. இறுதியில், அவர் ஒரு சிறு தலையசைப்புடன், "சரி, டீல் ஓகே," என்று கூறினார், அது அறையில் ஒரு ஆச்சரியமான மெளனத்தை உருவாக்கியது. ஜார்ஜ் அவளைப் பார்த்து, ஒரு பெரிய புன்னகையை உதிர்த்தார்—அவர் கண்களில் ஒரு பெருமிதமும் ஆச்சரியமும் தெரிந்தன.

வாங்குபவரை அனுப்பிய பின், ஜார்ஜ் வனிதாவை தன் விலையுயர்ந்த கருப்பு மெர்சிடிஸ் காரில் ஏற்றி, அவளை ஹோட்டலுக்கு அழைத்துச் செல்ல முன்வந்தார். காரின் உள்ளே, மென்மையான தோல் இருக்கைகள், ஒரு மெல்லிய வாசனை திரவியத்தின் மணம், மற்றும் ஏசியின் குளிர்ச்சி அவளுக்கு ஒரு ஆடம்பரமான உணர்வை அளித்தது. ஜார்ஜ் ஸ்டீயரிங்கை பிடித்தபடி, "வனிதா, நீ இன்னிக்கு செஞ்சது அபாரம்! அவனை யாராலயும் இவ்வளவு சுலபமா கன்வின்ஸ் பண்ண முடியாது. உனக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் டேலன்ட் இருக்கு," என்று பாராட்டினார், அவர் குரலில் ஒரு உண்மையான பெருமை தெரிந்தது. அவர் அவளைப் பற்றி மெதுவாக விசாரித்தார்—"உன் பேமிலி எப்படி இருக்கு? குழந்தைகள் நல்லா படிக்கறாங்களா?"—அவர் மரியாதையும் பணிவும் கலந்த தொனியில் பேசினார். "நீ இதுக்கு முன்னாடி எதிர்பார்த்ததை விட பெரிய ப்ரமோஷன் உனக்கு உறுதி. நான் பார்த்துக்கறேன்," என்று அவர் உறுதியளித்தார், அவர் முகத்தில் ஒரு சிறு புன்னகை தவழ்ந்தது. கார் ஹோட்டலின் நுழைவாயிலை அடைந்ததும், அவர் கதவை திறந்து அவளை இறக்கி விட்டு, "சீக்கிரம் மீட் பண்ணுவோம், வனிதா," என்று கூறி, ஒரு சிறு அபிப்ராயத்துடன் புறப்பட்டார்.
 
 
கருப்பு மெர்சிடிஸ் காரின் மென்மையான இன்ஜின் சத்தம் மெதுவாக அடங்கியது, ஜார்ஜ் ஒரு சிறு அபிப்ராயத்துடன் கையை அசைத்து விடைபெற்று, காரை திருப்பி புறப்பட்டார். வனிதா ஹோட்டலின் நுழைவாயிலில் நின்று, காரின் சிவப்பு பின்பக்க விளக்குகள் இருளில் மறையும் வரை பார்த்தாள்—அவள் மனதில் ஒரு பெருமிதமும் உற்சாகமும் பரவியிருந்தது. மாலையின் குளிர்ந்த காற்று அவள் முகத்தை மெல்ல தொட்டு, அவள் சாம்பல் சுடிதாரின் மெல்லிய துணியை அசைத்தது. அவள் தோளில் தொங்கிய பையை சரி செய்து, ஒரு ஆழமான மூச்சை இழுத்து, ஹோட்டலின் பளபளப்பான கண்ணாடி கதவுகளை நோக்கி நடந்தாள்—அவள் காலணிகள் மென்மையான கற்பதிகளில் ஒரு சிறு "டக் டக்" சத்தத்தை எழுப்பின. ரிசெப்ஷனில், ஒரு பணியாளர் அவளை ஒரு சிறு புன்னகையுடன் வரவேற்று, "வெல்கம் பேக், மேடம்," என்று கூறினார். அவள் ஒரு சிறு தலையசைப்புடன் பதிலளித்து, லிப்டை நோக்கி சென்றாள்—லிப்டின் உள்ளே, மென்மையான வெள்ளை ஒளி, ஒரு மெல்லிய மலர் வாசனை, மற்றும் பின்னணியில் ஒலித்த சிறு இசை அவளுக்கு ஒரு ஆறுதலான உணர்வை அளித்தது.
அறையை அடைந்தவுடன், அவள் கதவை மெதுவாக திறந்து, உள்ளே நுழைந்தாள்—அறையின் மெல்லிய விளக்கு ஒளி படுக்கையை ஒரு சூடான பளபளப்புடன் ஒளிரச் செய்து, ஒரு அமைதியான சூழலை உருவாக்கியிருந்தது. அவள் பையை சோபாவின் மீது வைத்து, காலணிகளை கழற்றி, குளியலறைக்கு சென்றாள். குளியலறையின் பளபளப்பான வெள்ளை ஓடுகள் அவள் பாதங்களை மெல்ல குளிர வைத்தன—அவள் முகத்தை குளிர்ந்த நீரில் கழுவி, தன் முடியை தோள்களில் சுருண்டு விழ விட்டு, ஒரு மெல்லிய பருத்தி நைட் ரோப்பை எடுத்து அணிந்தாள். ரோப்பின் வெள்ளை நிறம் அவள் தோலுக்கு ஒரு மென்மையான பளபளப்பை சேர்த்து, அவள் உடலின் வளைவுகளை சற்று வெளிப்படுத்தியது. அவள் கைகளை மேலே உயர்த்தி, ஒரு சிறு சோம்பல் முறித்து, கண்ணாடியில் தன்னை ஒரு கணம் பார்த்தாள்—அவள் கண்களில் ஒரு திருப்தியும், அவள் உதடுகளில் ஒரு சிறு புன்னகையும் தோன்றியது. அவள் மீண்டும் அறைக்கு திரும்பி, சோபாவில் அமர்ந்து, தன் மொபைலை எடுத்து, முதலில் குழந்தைகளுக்கு அழைத்தாள்.
"அம்மா!" என்று அவர்களின் உற்சாகமான குரல்கள் ஒரே நேரத்தில் ஒலித்தன. "நாங்க இன்னிக்கு பள்ளியில பரிசு வாங்கினோம்! நான் முதல் பரிசு, அண்ணா இரண்டாவது!" என்று அவர்கள் சிரித்து பேசினர். வனிதா ஒரு தலையணையை மார்போடு அணைத்து, கால்களை சோபாவில் மடக்கி, "சூப்பர், என் செல்லங்களுக்கு அம்மா ஒரு பெரிய பரிசு வாங்கி தருவேன். நல்லா படிங்க," என்று அன்பாக கூறினாள்—அவள் குரலில் ஒரு மெல்லிய பாசமும் பெருமையும் கலந்திருந்தது. அவர்கள் சிறிது நேரம் பேசி, "பை, அம்மா!" என்று உற்சாகமாக விடைபெற்றனர். அவள் மொபைலை மேசையில் வைத்து, ஒரு சிறு புன்னகையுடன் தன் அம்மாவுக்கு அழைத்தாள். "அம்மா, நான் நல்லா இருக்கேன். இன்னிக்கு ஆபீஸ்ல ஒரு பெரிய டீல் கிடைச்சது," என்று அவள் பெருமையுடன் பகிர்ந்தாள், அவள் கை நைட் ரோப்பின் முனைகளை மெதுவாக சரி செய்தது. அவள் அம்மா, "ரொம்ப சந்தோஷம், வனிதா. உன் அப்பாவுக்கு இதை சொன்னா அவனும் பெருமைப்படுவான்," என்று ஆசிர்வாதமாக கூறினார். அவர்கள் பேச்சு குடும்பத்தை நோக்கி நகர்ந்தது—அவள் அம்மாவின் சமையல் பற்றி, குழந்தைகளின் குறும்புகள் பற்றி சிரித்து பேசினர்.
அப்போது, அறையின் கதவு மெதுவாக திறக்கப்பட்டு, அங்கித் உள்ளே நுழைந்தான்—அவன் ஒரு சாம்பல் சட்டையும் கருப்பு பேன்ட்டும் அணிந்திருந்தான், அவன் முடி சற்று கலைந்து, அவன் முகத்தில் ஒரு நாளின் சோர்வு தெரிந்தாலும், அவள் நைட் ரோப்பில் சோபாவில் அமர்ந்திருப்பதை பார்த்தவுடன், அவன் கண்களில் ஒரு தீப்பொறி தோன்றியது. அவன் கதவை மூடி, தாழிட்டு, தன் பையை தரையில் வைத்து, அவளை நெருங்கினான்—அவன் உதடுகளில் ஒரு குறும்பு புன்னகை தவழ்ந்தது. "அம்மா, ஒரு நிமிஷம்," என்று வனிதா மொபைலில் கூறி, அவனை ஒரு சிறு புருவம் உயர்த்தி பார்த்தாள்—அவள் முகத்தில் ஒரு ஆச்சரியமும் எச்சரிக்கையும் கலந்தது. ஆனால் அங்கித் அவளை பொருட்படுத்தாமல், அவள் அருகில் அமர்ந்து, அவள் நைட் ரோப்பின் முனைகளை மெதுவாக விலக்கி, அவள் தோள்களை மென்மையாக தடவினான்—அவன் விரல்கள் அவள் தோலை மெல்ல தொட்டு, ஒரு சிறு சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தின. அவன் சட்டையை வேகமாக கழற்றி, தரையில் வீசி, அவளை தன் கைகளால் இழுத்து, கட்டிலை நோக்கி அழைத்துச் சென்றான்.
கட்டிலின் வெள்ளை படுக்கை விரிப்பு சற்று சுருங்கியிருந்தது—அவன் அவள் ரோப்பை முழுவதுமாக கழற்றி, அதை கட்டிலின் அருகில் வீசினான், அவள் நிர்வாண உடல் அறையின் மெல்லிய ஒளியில் பளபளத்தது. அவன் பேன்ட்டையும் உள்ளாடைகளையும் கழற்றி, அவள் மேல் சாய்ந்து, அவன் உதடுகள் அவள் கழுத்தை மென்மையாக முத்தமிட்டன—அவன் மூச்சு அவள் தோலை தொட்டு, ஒரு சூடான உணர்வை பரவச் செய்தது. "ஆமா, அம்மா, இங்க எல்லாம் நல்லா இருக்கு," என்று வனிதா மொபைலில் பேசியபடி, அவன் தொடுதலுக்கு உடலை மெல்ல திருகினாள்—அவள் குரல் சற்று நடுங்கியது. அவன் கைகள் அவள் தொடைகளை மெதுவாக விரித்து, அவன் முகத்தை அவள் பெண்ணுறுப்புக்கு நகர்த்தின—அவன் உதடுகள் அவளை மெல்ல தொட, அவன் நாவு அவள் மென்மையை ஆழமாக வருட ஆரம்பித்தது. அவன் நாவு ஒரு மெல்லிய தாளத்தில் நகர, அவள் உடல் சிலிர்த்து, "ம்... ஆமா, அம்மா," என்று அவள் முனகலுடன் பதிலளித்தாள்—அவள் மூச்சு வேகமாகி, அவள் இடுப்பு உயர்ந்தது. அவன் நாவு அவளை மேலும் தீவிரமாக தொட, அவள் "அம்மா, நான் அப்புறம் கூப்பிடறேன்," என்று வேகமாக கூறி, அழைப்பை துண்டித்து, மொபைலை கட்டிலின் அருகில் வீசினாள். அவள் உடல் துடித்து, "அங்கித்!" என்று கத்தியபடி, ஒரு உச்சத்தை அடைந்தாள்—அவள் மூச்சு வேகமாகி, அவள் கைகள் அவன் தலையை இறுக்கி, அவன் மீது சரிந்தாள்.
அவன் எழுந்து, அவளை ஒரு குறும்பு புன்னகையுடன் பார்த்தான்—அவன் கண்களில் ஒரு திருப்தியும் விளையாட்டுத்தனமும் தெரிந்தன. வனிதா அவனை ஒரு பொய்யான கோபத்துடன் பார்த்து, "என்ன இது, அங்கித்? நான் அம்மாக்கூட பேசிட்டு இருக்கும்போதே ஆரம்பிச்சுட்டியே!" என்று கூறி, அவன் மார்பை மெதுவாக தட்டினாள்—அவள் உதடுகளில் ஒரு சிறு புன்னகை மறைந்திருந்தது. அங்கித் சிரித்து, "உன்னை இப்படி பார்த்தவுடனே கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல, வனிதா. நீ ரொம்ப அழகா இருக்க," என்று குறும்பாக பதிலளித்து, அவள் கையை பிடித்து ஒரு சிறு முத்தத்தை பதித்தான். அவர்கள் இருவரும் சிரித்து, தங்கள் உடைகளை எடுத்து அணிந்தனர்—வனிதா ஒரு பச்சை நிற சுடிதாரை அணிந்து, தன் முடியை ஒரு சிறு முடிச்சாகக் கட்டினாள்; அங்கித் ஒரு நீல சட்டையும் கருப்பு பேன்ட்டையும் அணிந்து, அவன் முகத்தை ஒரு சிறு துண்டால் துடைத்தான். "வா, சாப்பிட போவோம்," என்று அவன் கூற, அவள் "சரி," என்று சிரித்து, அவனுடன் ஹோட்டலின் புல்வெளிக்கு சென்றாள்.
புல்வெளியில், மரங்களில் தொங்கிய மஞ்சள் விளக்குகள் ஒரு மெல்லிய ஒளியை பரப்பி, ஒரு அழகான சூழலை உருவாக்கியிருந்தன—மேசைகளில் மெழுகுவர்த்திகள் எரிந்து, ஒரு சிறு சித்தார் இசை பின்னணியில் ஒலித்து, காற்றில் மலர்களின் மெல்லிய வாசனை கலந்திருந்தது. அவர்கள் ஒரு சிறு மர மேசையில் அமர்ந்து, பிரியாணி, சிக்கன் கறி, மற்றும் ரசமலாய் ஆர்டர் செய்தனர்—பிரியாணியின் மணம் அவர்களை சூழ்ந்து, அவர்களுக்கு ஒரு பசியை தூண்டியது. அவர்கள் உணவை மெதுவாக சாப்பிட்டு, தங்கள் நாளை பகிர்ந்து கொண்டனர். "என்னோட நாள் நல்லா இருந்துச்சு—சில புது கிளையன்ட்ஸ் மீட் பண்ணேன்," என்று அங்கித் கூறினான், அவன் குரலில் ஒரு சிறு திருப்தி தெரிந்தது. வனிதா சிரித்து, "என்னோட நாள் அற்புதமா இருந்துச்சு!" என்று பெருமையுடன் கூறி, தன் வெற்றியையும் ஜார்ஜ் உறுதியளித்த ப்ரமோஷனையும் விவரித்தாள்—அவள் கண்கள் ஒளிர்ந்து, அவள் முகத்தில் ஒரு பெரிய புன்னகை பரவியது. அங்கித் ஆச்சரியமாக, "வாவ், ப்ரமோஷன்! இதுக்கு ஒரு ட்ரீட் வேணும்," என்று குறும்பாக கேட்டு, அவள் கையை மெதுவாக தொட்டான். "என்ன வேணும்?" என்று அவள் கேட்க, அவன் ஒரு கணம் அவளை குறுகுறுவென பார்த்து, "ரூம்ல சொல்றேன்," என்று சிரித்தான்—அவன் கண்களில் ஒரு மெல்லிய குறும்பு தெரிந்தது.