Adultery ப்ரோத்தல் அனுபவங்கள்

[raspudinjr]

மறு நாள் மாலை 7 மணிக்கு நண்பனின் அம்பாசடர் காரை எடுத்துக் கொண்டு பிக்கப்  செய்ய போனோம்.
ஆயிஷா நீட்டாக ஒரு காட்டன் சேலை கட்டி சிம்பிளாக மேக்கப் போட்டு  நெற்றியில் குங்குமம் வைத்து  ,வகிட்டிலும் குங்குமம் வைத்து proper home girl லுக்கில் வண்டியில் ஏறினாள்.


 வண்டியை அண்ணா பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகே நிறுத்தி ஒரு ரூபாய் காய்ன் பூத்தில் இருந்து ஃபைனான்சியர்க்கு போன் செய்து நாங்கள் ஒரு நண்பரின் மனைவியை பிக்கப் செய்திருப்பதாகவும் முன்பு பேசியபடிக்கு உங்கள் ஆஃபிஸ் மாடிக்கு கூட்டி வந்து விடுகிறோம் என்றேன்.


ஃபைனான்சியரோ, " என்னப்பா நான் விளையாட்டுக்கு சொன்னேன். நிஜம்ன்னு நம்பிட்டீங்களா?இப்படி பிக்கப் வேலை செய்வீங்கன்னு நான் நினைச்சுப் பாக்கல...சாரி  வேண்டாம் எனக்குன்னு சொல்ல எனக்கு மூச்சடைத்தது !
போனை வைத்து விட்டு காருக்கு சோர்வுடன் திரும்பினேன்.
என்ன ஆச்சுடா..ரெடியா இருக்கானா போகலாம்ல என்று நண்பன் கேட்க…

ங்கோத்தால ஓக்க ! தேவ் டியா மகன்  சும்மா சொன்னேன்ன்னு நம்மளையெல்லாம் சூத்தடிச்சுட்டாண்டா…

 நம்மள மாமாக்காரன் ஆக்கிட்டான் ந்னு கொதிக்க..நண்பன் புரியாமல் முளித்தான்.

ஆனால் ஆயிஷா ஒரு வினாடியில் என்ன நடந்திருக்கும்ன்னு கிரகித்துக் கொண்டாள்.

“சார் ! டென்சன் வேண்டாம். இப்ப வெறுங்கையோட போனா என் அம்மாவும் சங்கடப் படுவா... 
நேத்து வேற அட்வான்ஸ் கொடுத்திருக்கீங்க...நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னைய இங்க ஏதாச்சும் ஒதுக்குப் புறமா வச்சு போடுங்க...1500/- கொடுங்க வீட்ல இறக்கி விட்ருங்க அம்மாட்ட நான் எதாச்சும் சொல்லி சமாளிச்சுக்கிறேன்”னு சொன்னாள்.

என் நண்பன் என் முகத்தைப் பார்க்க, எனக்கோ முதலீடு கிடைக்காது என்கிற ஏமாற்றமும் ஃபைனான்சியர் செய்த வேலையால் வெறித்தனமும் கொப்பளித்து கிடந்தது.

அவள் மீண்டும் வேண்டுமானால் காண்டம் இல்லாம பன்னிக்கங்க சார்! எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல..காப்பர் டி வச்சுருக்கேன் என்றாள்.
 ( அப்போது HIV +  , Aids பிரச்சினை இல்ல)
என் மன நிலையை நன்கு உணர்ந்த நண்பன் ," நந்து நான் வேண்ணா இவளை போட்டுக்கிறேன். நீ 1000/- மட்டும் கொடு காருக்கு ஆகுற செலவு நான் பாத்துக்கிறேன்னான்.

அப்போது மாட்டுத்தாவணி விஸ்தீரம் ஆகாத காலம் . தூரத்தில் மினாட்சி மிசன் ஆஸ்பிடல் நியான் லைட் எரிய காருக்குள் என் நண்பன் ஆயிஷாவுடன்  உல்லாசமாக இருந்தான். நான் ஒரு பாக்கெட் சிகரெட் ஊதி முடித்த பின் ஆயிஷா கார்க் கதவை திறந்து வெளியே வந்து கலைந்த சேலையை சரி செய்தாள் . என்னைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். ஏன் சார் என்னைப் புடிக்கலையா என்றாள். காரில் இருந்து எட்டிப் பார்த்து என் நண்பன் ," மாப்ளை செம்ம கம்பெனிடா..ட்ரை பன்னுடா என்றான்.
ஆனால் ஆயிஷாவுக்கு என் மன நிலை புரிந்து இருந்தது. “நான் வேணா ஊம்பி மட்டும் வுடவா சார் ? நல்லா பன்னுவேன்னு”  சொல்ல, 

எனக்கு  அவள் சொன்னதுக்கு காரணம் அவளின் தொழில் பக்தியா?
இல்லை மேலும் காசு கறக்க  அடி போடுகிறாளான்னு தெரியவில்லை.

“இல்ல வேணாம் பரவாயில்லை!” ன்னு சொல்லிட்டு அவளை மீண்டும் காரில் ஏற்றி மிச்சக் காசைக் கொடுத்து அவள் வீட்டில் விட்டோம். 

அவங்க அம்மா “ அடிக்கடி வாங்க சார் !” ன்னு அழைப்பு விடுத்தார்.


எல்லாவற்றையும் மறந்து சில வருடங்கள் ஆனபோது  ஒரு வேலையாய் திருச்சி  போயிருந்த போது சத்திரம் பஸ் ஸ்டாண்டில், “ நந்து சார் !” ந்னு குரல் கேட்க யார்? ன்னு திரும்பி பார்த்தேன்.

ஆயிஷா கருப்பு நிற புர்க்காவுடன் வலதுகையில் கட்டை பை நிறைய சாமான்களும் இடது கையில் ஒரு சிறுமியும்  நிற்க பின்னால் காக்கி பேண்ட் சர்ட் உடன் ஒரு நபர் நின்றிருந்தார்.


நான் புரியாமல் விழிக்க, “என் ஹஸ்பெண்ட் அன்வர் சார், இது எம் பொண்ணு, ஏங்க நான் அடிக்கடி சொல்வேன்ல மதுரையில் சார் ஒருத்தர் ஹெல்ப் பன்னுவார்ன்னு அவர் இவர் தான்னு அறிமுகம் படுத்தினாள்.

"இருங்க சார்...எங்க ஊர் வந்திருக்கீங்க டீ சாப்பிடுங்க என்று சொல்லி அன்வர் பக்கத்து டீக்கடை நோக்கி நகர்த்தார்.


நான் ஆயிஷா முகத்தைக் கேள்வியாக பார்க்க, “சார் நீங்க அப்பாவி சார், உங்க நண்பர் எனக்கு ரெகுலர் கஷ்டமர், அன்னிக்கு உங்க ரூபாய் யூஸ் பன்னி என்னை யூஸ்பன்னிட்டார்.. அவரோட கிரிமினல் தனம் லேட்டாதான் எனக்கு தெரிஞ்சது..
வேறொரு சமயம்ன்னா எந்த ஆணும் அன்னிக்கு என்னைய சும்மா விட்டுருக்க மாட்டாங்க, வேட்டையாடிருப்பாங்க... நீங்க ஜெனியூன் சார் !” னு சொல்லிட்டிருக்கும் போதே அவள் கணவர் டீக் கோப்பையுடன் வந்தார். 


பொதுவாய் பேசிக் கலையும் போது, “ திருச்சி வந்தா வீட்டுக்கு வாங்க சார்!” ன்னு ஆயிஷா கணவர் அட்ரெஸ் கொடுத்தார் !

ஜெனியூன் !

இந்த ஒற்றைச் சொல் எவ்வளவு ஆழமானது என்று ஆயிஷாக்களுக்கு மட்டுமே புரியும் !

ப்ராத்தல் அனுபவங்கள் தொடரும்