Adultery Lust Stories (కామ కథలు)

[anaamika]

CHAPTER – 4

అయిష్టంగానే అరవింద్ తన అంగాన్ని బట్టల లోపల సర్దేసాడు. అది అలా మాయమవడం రజితకి విచారాన్ని కలుగజేసింది.

"నువ్వు నా స్నేహితురాలివైతే, నా పేషెంట్ కాకపోతే, అప్పుడు మనం ఖచ్చితంగా నా ఆఫీసులో ఇలా చేయలేం. నేను త్వరలో నీతో శృంగారం జరపాలంటే, కనీసం నేను నిన్ను డిన్నర్ కి తీసుకుని వెళ్లి, మనం డేటింగ్ చేస్తున్నట్లు నటిస్తాను."

రజిత రిక్లైనర్ నుండి కాళ్ళు కిందకి పెట్టి, ఆపై పైకి క్రిందికి దూకింది. ఆమె ఎగురుతున్న రొమ్ములు అతనిని మంత్రముగ్ధుడిని చేశాయి. ఆ అమ్మాయికి ఒక్కసారిగా చాలా శక్తి వచ్చింది అందులో కొంత శక్తిని ఖర్చు చేయవలసి వచ్చింది. అతను ఆమెను చూడకుండా ఉండలేకపోయాడు. ఆమె లాటరీ గెలిచినట్లు సంబరపడింది.

పిజ్జా హట్ వరకు మాట్లాడుకుంటూ వాళ్ళు గాలిలో తేలినట్లుగా వెళ్లారు. అక్కడ వాళ్ళ నూడుల్స్ చల్లారినా చాలాసేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నారు, ఇద్దరూ ఒకరి గురించి ఒకరు తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తూ, ఏ విషయాలు నచ్చవో తెలుసుకోవాలనుకున్నారు. రాత్రి ఎప్పుడు అయిపోయిందో గమనించని అరవింద్ ఆమెని తన ఇంటికి తీసుకెళ్ళాడు.

"ఇల్లు అదిరిపోయింది!" ఆమె మొదటి ప్రతిస్పందన, ఇది అతనిని చాలా సంతోషపెట్టింది.

రజిత కలవరపాటుతో లోపలికి అడుగుపెట్టింది. "నేను ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ ఒక అబ్బాయి ఇంటికి రాలేదు."

"మా ఇంటి వెనుక ఒక స్విమ్మింగ్ పూల్ కూడా వుంది చూస్తావా ? ఎప్పుడో ఒకరోజు మనం అందులో నగ్నంగా ఈత కొట్టొచ్చు".

ఒకసారి ఇల్లు మొత్తం చూసి వచ్చాక, ఆమె కిచెన్ ఐలాండ్ ని తెగ ఇష్టపడింది. రజిత ఉచ్చ పోసుకోవడానికి బాత్రూమ్ కి పరుగు తీసింది. బాత్రూమ్ ని శుభ్రం చేసి ఎంత కాలం అయిందో అరవింద్ వెంటనే గుర్తు చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు. చాలా రోజులైంది.  ఆమె దృష్టి మరల్చాలని అనుకున్నాడు.

"నీ భద్రత గురించి చింతించకు. మన ఇద్దరికీ తెలుసు నువ్వు నన్ను సులభంగా ఓడించగలవని."

ఆమె బాత్రూమ్ తలుపు నుండి నవ్వుతూ అంది. "నువ్వు ఎప్పుడూ ఇంత అద్భుతంగా ఉంటావా ?"

"అవును".

ఆమె నవ్వు విని అతని అహం కొంచెం బాధపడినట్టు అనిపించింది. "నా జీవితమంతా నన్ను మంచివాడిగానే చూశారు.  అందరూ అదే అంటారు.  తెలివైనవాడని, బలవంతుడని, అందగాడని ఎవరూ అనలేదు.  తల్లులు నన్ను బాగా ఇష్టపడేవారు.  వాళ్ళ కూతుళ్ళతో పెళ్లి చేయడానికి ప్రయత్నించేవారు.  అందువల్ల వాళ్ళతో నాకేమైనా ఛాన్స్ ఉంటే పోయేది.  ఒకసారి చెడ్డవాడిలా ఉండాలని చూశాను.  చాలామంది అమ్మాయిలు అలాంటి వాళ్ళనే ఇష్టపడతారని అనుకున్నాను.  కానీ అది నా వల్ల కాలేదు.  చివరికి నేను నా స్వభావాన్ని అంగీకరించాను.  చెడ్డవాళ్ళతోనో, అందగాళ్ళతోనో నేను పోటీ పడలేను.  కానీ భార్యలు, తల్లులు నన్ను అభిమానిస్తారు."

రజిత బయటకి వచ్చి అతని ఇంట్లో ఎవరైనా అమ్మాయి ఉందా అని చూసింది. లేదు. అతను ఒక్కడే ఉంటాడని తెలిసి ఆమెకు చాలా సంతోషం వేసింది. "అందుకే వాళ్ళు నిన్ను మంచి భర్తగా, తండ్రిగా అనుకుంటారు."

అరవింద్ తల ఊపాడు. "సరదా కోరుకునే అమ్మాయిలు నన్ను పట్టించుకోరు, కానీ స్నేహం కోసం వెతుకుతున్న వాళ్ళు తప్పిపోయిన కుక్కల్లా నా చుట్టూ తిరుగుతారు. మనం వెళ్ళేముందు, మీ అమ్మకు ఫోన్ చేసి చెప్పు, ఆమె కంగారు పడకుండా ఉంటుంది. ఛట్ ! చూశావా? మళ్ళీ అదే పని చేశాను."

"మా అమ్మ నిన్ను తప్పకుండా ఇష్టపడుతుంది".

తర్వాత, రజిత అతని హిప్నోసిస్ కుర్చీలో టక్కున కూర్చుంది.

"నేను హిప్నోటైజ్ అయ్యేంత రిలాక్స్ కాలేనని అనుకుంటున్నాను."

"ఓ, రాత్రి భోజనంలోనే నిన్ను సిద్ధం చేశాను. నీలాగే నేను కూడా నీ బాడీ లాంగ్వేజ్, శ్వాస తీసుకునే విధానాన్ని కాపీ చేశాను. అందుకే నీకు అంత తేలిగ్గా, హాయిగా, కంఫర్టబుల్గా ఉంది. స్వీట్-ఫైర్ చికెన్ ఇస్తున్నప్పుడు నా చేతిని తాకావు గుర్తుందా? మనం ఇప్పుడే కలిసినా, మన మాటల్లో నువ్వు పూర్తిగా మునిగిపోయావు. నీ కళ్ళు నా కళ్ళను వదలలేదు. కానీ మనం ఏం మాట్లాడుకున్నామో నీకు గుర్తుండదని నేను పందెం వేయగలను. గంట ఎలా గడిచిపోయిందో కూడా నీకు తెలియదు."

ఆమె గడియారం చూస్తూ అటూ ఇటూ కదులుతుండటం అతను చూశాడు, ఆమె కళ్ళు మాత్రం దానిపై నిలబడలేదు.

"గొంతు ఎండిపోయింది, మింగాలనిపిస్తోంది కదా?"

అనుకున్నట్టుగానే, ఆమె మరింత కంగారుగా చూస్తూ మింగింది.  హిప్నోసిస్ చేసే ట్రిక్కుల్లో ఒకటి, ఎదుటివాళ్ళు హిప్నోటైజ్ అయ్యామని నమ్మేలా చేయడం.

"నువ్వు బాగా రిలాక్స్ అయ్యావు కాబట్టి నీ ఎడమ చేయి కుర్చీకి అతుక్కుపోయినట్టు అనిపిస్తుంది.  అది చాలా బరువుగా ఉంది, పైకి ఎత్తడం కూడా కష్టం.  ఎంత ప్రయత్నిస్తే అంత బరువుగా అనిపిస్తుంది."  రజిత తన చర్మాన్ని కుర్చీ నుంచి విడిపించడానికి ప్రయత్నిస్తూ భయపడింది. "నిజమే, నువ్వు ఎంత వద్దనుకుంటే అంతగా హిప్నటైజ్ అవుతావు.  ఎంత హిప్నటైజ్ అయితే అంత మంచిగా ఉంటుంది.  ప్రతి శ్వాసతోనూ రిలాక్సేషన్ పీల్చుకుంటావు, నెగెటివిటీని బయటికి వదులుతావు.  ఒత్తిడి, ఆందోళన, నిరాశ, కోపం, ఆగ్రహం, అసూయ,  స్వయం జాలి – ఇవన్నీ నీలోంచి, కుర్చీలోంచి, నేలలోకి వెళ్లిపోతున్నట్టు ఫీల్ అవు.  త్వరలోనే నీ లోపల ఒక వెచ్చని ఫీలింగ్ కలుగుతుంది, అది నిన్ను నింపేస్తుంది, అమ్మ ప్రేమలాగా.  అది నిన్ను కిందకి, వెనక్కి లాగే చెడు శక్తిని బయటికి పంపేస్తుంది.  కాసేపు ఆ ఫీలింగ్ని ఆస్వాదించు.  స్పాంజ్లా ఆ ప్రేమను పీల్చుకో.  ప్రజలు నిన్ను ప్రేమిస్తారు, తెలుసా?  నువ్వు ఆ ప్రేమలో మునిగిపోతే, అది నిన్ను అన్ని చెడు విషయాల నుంచి శుద్ధి చేస్తుంది."

ఆమె ఎడమ చేయి కదిలించడం మానేసే వరకు అతను చూస్తూ ఉన్నాడు. రజిత కి అంత నిస్సహాయంగా ఎప్పుడూ అనిపించలేదు. ఆమెలో కొంత భాగం ఆమె ప్రతిఘటించేలోపే అతను తనను బలాత్కారం చేయాలని కోరుకుంది.

"నీ కుడి చేతికి ఒక సన్నటి దారం కట్టుకున్నట్లు ఊహించుకో. ఆ దారానికి ఒక పెద్ద, ఎర్రటి హీలియం బెలూన్ వేలాడుతోంది.  ఆ బెలూన్ నిన్ను పైకి, పైకి, ఆకాశంలోకి లాగుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. నీ ఎడమ చేయి బరువుగా అనిపిస్తుంటే, నీ కుడి చేయి తేలికవుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది.  అది అలా పైకి, పైకి, మాయలాగా తేలుతుంది, ఈక అంత తేలిగ్గా, నిన్ను మరింత లోతైన హిప్నోసిస్లోకి తీసుకెళ్తుంది."

తన కుడి చేయి తనకు తెలియకుండానే పైకి లేవడం చూసి ఆమె షాక్ అయింది. "నేను హిప్నోసిస్లో ఉంటే నా కళ్ళు ఎలా తెరిచి వున్నాయి ?"

"చాలా మంది డ్రైవర్లు ఇలానే చేస్తారు. దీన్ని హైవే హిప్నోసిస్ అంటారు. ఎప్పుడైనా ఆలోచనల్లో పడిపోయి మీ ఎగ్జిట్ మిస్ అయ్యారా? అయితే మీరు కూడా హిప్నటైజ్ అయినట్టే. అందరిలాగే మీరు కూడా మీ స్పృహలోనే అన్నీ ఉన్నాయని అనుకుంటారు, కానీ నిజం అది కాదు. మిమ్మల్ని మీ ఉపచేతన, అపచేతనలే (subconscious & unconscious ) కంట్రోల్ చేస్తాయి. హిప్నోసిస్ మీ ఆలోచనల్ని దాటి, డైరెక్టుగా మీ ఉపచేతనతో మాట్లాడుతుంది. అందుకే నేను నీ సమస్యకు పరిష్కారం చూపించగలను. రజితా, ఆ రేపిస్ట్ పేరు ఏమిటి ?"

"రఘు".

"నిజమా ? నేను ఇంకా నువ్వు ఒక భయంకరమైన పేరు చెబుతావని అనుకున్నాను".

"అతను సిగరెట్ మీద సిగరెట్ కాల్చేవాడు. అందుకనే అతని నవ్వు భయంకరంగా, కేకలాగా ఉండేది. అందుకే నేను అతన్ని స్క్రీచ్ అని పిలిచేదానిని."

అరవింద్ నవ్వాడు. ఆమెను భయపెడుతూ అతను రిక్లైనర్ వెనకనుంచి వచ్చాడు. వెంటనే ఒక ఎర్రటి అల్యూమినియం బ్యాట్ తీసుకొని ఆమెకు ఇచ్చాడు.  ఆమె ఏవేవో వూహించుకునేలోపే దాన్ని ఆమె చేతిలో పెట్టాడు.

"ఇది ఎందుకు ?" ఆమె తెలుసుకోవాలని అనుకుంది.

"స్క్రీచ్ని చితక్కొట్టడం కోసం. నువ్వు ఆ బ్యాట్ని చాలా సంవత్సరాల క్రితం చేసినట్లే తిప్పగలగడానికి నేను నీ చేతులు మరియు భుజాలను విడుదల చేస్తున్నాను. అతను నీ గదిలోకి ప్రవేశించినప్పుడు నువ్వు అతన్ని కొట్టడం బహుశా మరచిపోయి ఉండవచ్చు, కానీ నేను నీకు గుర్తు చేయడానికి సహాయపడతాను. చూడు, నువ్వు ఎంత బలవంతురాలివో మరియు ధైర్యవంతురాలివో అతనికి తెలియదు. అతను నిన్ను నిస్సహాయురాలైన చిన్న అమ్మాయిగా భావించాడు, నిజానికి నువ్వు చాలా ధైర్యవంతురాలివి. రాత్రి భోజన సమయంలో నువ్వు సాఫ్ట్బాల్ ఆడటం ఇష్టమని చెప్పావు. నీ హోమ్ రన్ స్వింగ్ నాకు చూపించమని నేను అడుగుతున్నాను. ఇప్పుడు, తలుపు వెనుక దాక్కొని, ఎరుపు లోహపు బ్యాట్ చేతిలో పట్టుకుని, ఆ దుర్మార్గుడు తన తప్పును తెలుసుకోవడానికి వేచి ఉండటం గుర్తు చేసుకో. ఆ రాత్రి నీ గది ఎంత చీకటిగా ఉంది?"

"వెన్నెల కిటికీ నుండి లోపలి కి వస్తుంది".

"మంచిది. అయితే నువ్వు చూసావు. నీకు ఏమేం శబ్దాలు వినిపించాయి ?"

"నాకు నిద్ర పట్టనప్పుడు, లివింగ్ రూమ్లోని గడియారం టిక్-టాక్ శబ్దం నన్ను చాలా ఇబ్బంది పెట్టేది."

"ఆ రాత్రి ఏదైనా వాసన వస్తుందా?"

"ఒంటి వాసన. వాడికి ఎంత అసహ్యంగా ఉండగలనో అంత అసహ్యంగా కనిపించాలని నేను చాలా తక్కువ స్నానం చేసేదాన్ని."

"నిజమే, నువ్వు బాగా వాసన వేస్తున్నావు. నీ ఒంటి వాసన పీల్చుకో. చంద్రుడు వెలుగుతున్నట్టు, గడియారం గోడల వెనక నుంచి వినిపిస్తున్నట్టు ఊహించుకో. బ్యాట్తో డోర్ వెనక రెడీగా ఉన్నావా? ఈ పాపం చేసిన వాడికి ఏం జరగబోతోందో తెలియదు. నీకు సరిగ్గా గుర్తుండకపోవచ్చు, కానీ వాడిని బాగా కొట్టావు, ఐనా వాడు చేసిన పనికి అదే తక్కువ. కళ్ళు మూసుకొని వాడిని ఎలా సర్ ప్రైజ్ చేసి చితక్కొట్టావో చెప్పు. వాడిని మోసం చేయడానికి దుప్పటి కింద దిండ్లు పెట్టడం మర్చిపోకు."

ఆమెలో ఒక్కసారిగా ఏదో శక్తి వచ్చినట్టు, లైట్ వెలిగినట్టు అనిపించింది. రిక్లైనర్లో కూర్చొని రజిత బ్యాట్ను రెండు చేతులతో పట్టుకొని భుజం మీద పెట్టుకుంది.  ఒక తప్పుడు జ్ఞాపకంలో మునిగిపోయి, ఉద్రిక్తంగా, చేయడానికి సిద్ధంగా ఉంది.

"వాడు వినిపిస్తున్నాడు, ఆ లావు వెధవ.  వాడిని చాలా దారుణంగా కొట్టబోతున్నాను, మా అమ్మని కొట్టినందుకు, నన్ను అలా చూసినందుకు. వాడు చేసే కామెంట్లకు, ఆ అసహ్యపు నవ్వుకు, నన్ను తాకినందుకు."

"అవును, వాడిని నువ్వు చితక్కొట్టావు. వాడిని చంపేసేంత వరకు కొడుతూ నీ ఒంట్లో, మనసులో, ఆత్మలో ఉన్న భయం, నిరాశ, ఆందోళన, జాలి, టెన్షన్ అంతా బయటికి పోతుంది. ఒక్కసారిగా దాడి చేసి నీ కోపం అంతా తీర్చుకుంటావు. గుర్తుంచుకో, స్క్రీచ్ మనిషి కాదు, రాక్షసుడు. వాడిని నాశనం చేయడం నీకు చాలా ఆనందంగా ఉంటుంది, ఎలాంటి బాధ, పశ్చాత్తాపం ఉండవు. ఎందుకంటే ఆ మృగానికి అది ఎప్పుడో పడాల్సిన శిక్ష. నువ్వు బాధితురాలు కాదు, ధైర్యవంతురాలివి. ఈ ఊచకోత ఎలా జరిగిందో చెప్పు."

ఆమె కళ్ళు మూసుకొని స్క్రీచ్ని స్పష్టంగా చూసింది. "తలుపు హ్యాండిల్ తిరగడం చూసి బ్యాట్ని గట్టిగా పట్టుకున్నాను. ఆ వెధవ లోపలికి వచ్చాడు, బెడ్ వైపు చూస్తూ. వాడు ఎప్పటిలాగే ఫుల్లుగా తాగి ఉన్నాడని, నడిచే తీరు చూస్తే అర్థం అయిపోయింది. అమ్మ స్పృహ తప్పే వరకు వెయిట్ చేసి, నేను కూడా అమ్మలాగే ఊరుకుంటానని అనుకున్నాడు. వాడు డోర్ దాటగానే నేను ముందుకు వచ్చి వాడి తల మీద బ్యాట్తో కొట్టాను. రక్తం చిమ్మింది, నేను పిచ్చిగా నవ్వాను. నా బ్యాట్ కిందికి దిగుతోంది, వాడికి తప్పించుకునే అవకాశం లేకుండా మోకాలు దగ్గర కొట్టాను."

"వాడు నొప్పితో ఏడ్చాడా?" అరవింద్ అడిగాడు.

"ఏడ్చాడు, కానీ నన్ను కూడా తిడుతున్నాడు. వాడికి చాలా కోపం వచ్చింది."

"అయితే వాడిని ఇంకోసారి కొట్టు. వాడిని మూయించడానికి దవడ పగలగొట్టేయ్."

ఆమె నవ్వుతూ ఊగింది, అరవింద్ కి భయం వేసింది. "అవును, వాడి పని అయిపోయింది. వాడి దవడ పగలగొట్టా. ఇప్పుడు బ్యాట్తో కొడుతూ వాడి ముఖం మీద తంతున్నాను. వాడి ముక్కు విరిచేశాను."

"అతని జననేంద్రియాలను మర్చిపోవద్దు. అతను నిన్ను ఎప్పుడూ లైంగికంగా దుర్వినియోగం చేయకుండా, అతను మరొకరిని ప్రయత్నించకూడదు, కాబట్టి నువ్వు ఖచ్చితంగా అతని వృషణాలను పగలగొట్టడం మంచిది. నువ్వు ఎంతమంది అమ్మాయిల్ని కాపాడుతున్నావో ఎవరికి తెలుసు?"

అరవింద్ ఆమె బ్యాట్ తిప్పడం చూస్తూ ఉన్నాడు, కొంచెం తేడా అయితే అతన్నే కొట్టేసేది. "వాడు పిల్లిలాగా ముడుచుకుంటున్నాడు, అందుకే చేతులు కాళ్ళు కొడుతున్నాను. ఆ, పట్టుకున్నాను!  దెబ్బ బాగా తగిలింది. అతని వృషణాలు పేలిపోయాయని నేను అనుకుంటున్నాను. ఇప్పుడు ఏడుస్తున్నాడు."

"అతను నిస్సహాయంగా ఉన్నాడని ఊరుకోవద్దు. నువ్వు అతనిని కొట్టడం ద్వారా ఇతర అమ్మాయిల ప్రాణాలను కాపాడుతున్నావు. నీ చేతులు అలసిపోయే వరకు అతనిని కొట్టు. నీ కోపం అంతా బయటికి తీసేసి, అలసిపోయే వరకు కొట్టు. అతని గురించి నువ్వు ఏమనుకుంటున్నావో అతనికి చెప్పు. ఆ పురుగును తిట్టు. నువ్వు ఎంత బలవంతురాలివో నాకు చూపించు ఇంకా అతని మీద అరవడం మర్చిపోవద్దు. నువ్వు ఎంత కోపంగా ఉన్నావో అతనికి తెలియజేయి."

ఆమె మొదలు పెట్టింది, ఆమె కేకలు గోడలని కుదిపేసాయి. ఒపెరా పాడటం గురించి ఆమె చెప్పింది అతనికి అతిశయోక్తిగా అనిపించింది, కానీ ఆమె గొంతు విని అతను ఉలిక్కిపడ్డాడు. అతని స్టీరియో కంటే కూడా ఆమె గొంతు బిగ్గరగా ఉంది.

రిక్లైనర్లో కూర్చున్నా ఆమె ఆగలేదు. రజిత ఎల్ఎస్డి ఎక్కినట్టుగా ఫుట్రెస్ట్ను గట్టిగా కొట్టింది, అరవింద్ తన కుర్చీని పగలగొడుతుందేమోనని భయపడ్డాడు. ఆమెను చూస్తూనే అరవింద్ నీరసపడిపోయాడు, కానీ ఆమెను ఎంకరేజ్ చేస్తూనే ఉన్నాడు.  లోపల ఉన్నదంతా బయటికి వస్తేనే ఆమెకు రిలీఫ్ ఉంటుందని అతనికి తెలుసు.

చివరికి నీరసించిపోయిన రజిత కి పడుకోవడం తప్ప వేరే ఏమీ చేయడానికి ఓపిక లేదు. బ్యాట్ ఆమె చేతుల్లోంచి జారిపోయింది, ఆమె కుర్చీలో కుప్పకూలిపోయింది. అరవింద్ కి ఇప్పుడు ఆమె మనసుని తనకి అనుగుణంగా మార్చుకునే అవకాశం వచ్చింది.

"రజిత, నువ్వు నయం అయిపోయావు.  ఇన్నాళ్లూ నీలో దాచుకున్న ద్వేషం, బాధ, దుఃఖం అన్నీ వదిలేయొచ్చు."

"మీ అమ్మ ఆ వెధవని పొరపాటున ఇంటికి తీసుకొచ్చినందుకు సారీ చెబుతోందని ఊహించుకో.  ఆమె వల్ల నీకు కలిగిన బాధని నువ్వు క్షమించగలవా?"

"అమ్మా నేను నిన్ను క్షమించాను. ఐ లవ్ యు సో మచ్ అమ్మా".

రజిత తన మొత్తం శరీరం కదిలిపోయేంతగా ఏడ్చింది.

"ఒకవేళ మీ నాన్నకు ఏదైనా చెప్పాలని అనుకుంటే, అది ఏమిటో చెప్పెయ్యి".

"నాన్నా, మిమ్మల్ని చాలా మిస్ అవుతున్నాను! మమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళిపోయారని మిమ్మల్ని నిందించినందుకు నన్ను క్షమించండి. ఆ తాగుబోతు వల్లనే అలా జరిగింది. నాన్నా, ప్లీజ్ నన్ను క్షమించండి, ప్లీజ్! నేను చాలా బాధపడుతున్నాను!"

"రజిత, అతనిని ఊహించుకోగలవా? అతను నిన్ను ఎంతగానో ప్రేమిస్తున్నాడు. అతను ఏం చెప్తున్నాడు?"

కళ్ళు మూసుకున్న ఆ అమ్మాయి దీపం వైపు చూస్తూ ఉంది. "అతను నన్ను క్షమించాడని, నన్ను ప్రేమిస్తున్నానని, మమ్మల్ని చాలా మిస్ అవుతున్నానని, కానీ ఒక రోజు మనం మళ్లీ కలిసి ఉంటామని చెబుతున్నాడు."

"మీ నాన్న నిన్ను సంతోషంగా చూడాలని కోరుకుంటున్నారని నాకు తెలుసు. తన చిన్నారి పాప సంతోషంగా ఉంటే ఆయనకు అంతకన్నా సంతోషం ఉండదు. నువ్వు ఆయన కోసం అలా చేయగలవా?  అన్ని చెత్త విషయాలని వదిలేసి సంతోషంగా ఉండటం మొదలు పెట్టగలవా?"

"అవును, నాన్నా. అవును, నేను మీ కోసం సంతోషంగా ఉంటాను. మాటిస్తున్నాను!"

ఆమె వేగంగా ముందుకు దూకి, దీపానికి తనకూ మధ్య ఉన్న శూన్యాన్ని తన చేతులతో చుట్టేసింది.

"మీ ఇద్దరి మధ్య అనుబంధం చాలా బలమైనది, ఎప్పటికీ తెగిపోదు.  ఇక నువ్వు ప్రశాంతంగా ఉండొచ్చు, అతను ఎప్పుడూ నీకు తోడుగా ఉంటాడని తెలుసు. అతను చనిపోకూడదని నువ్వు అనుకున్నా, అతని మరణం నిన్ను మరింత బలవంతురాలిని చేసింది."

రజిత కంటి నుండి ఆనందపు జల్లు కురిసింది.

***