21-03-2025, 12:02 PM
పార్ట్ 1: హాస్టల్ నుండి ఇంటికి (మార్చి 19, 2025, రాత్రి 8:00 గంటలు, హైదరాబాద్ సికింద్రాబాద్ స్టేషన్)
నా పేరు ఐషా. నేను హైదరాబాద్‌లోని ఒక ఇంజనీరింగ్ కాలేజీలో ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను. ఈ రోజు, మార్చి 19, 2025, రాత్రి 8:00 గంటలు—నేను హాస్టల్ నుండి బయలుదేరి సికింద్రాబాద్ రైల్వే స్టేషన్‌కి చేరుకున్నాను. రేపు నుండి సెలవులు—హోలీ వీక్ కోసం ఇంటికి వెళ్తున్నాను, నా ఊరు విజయవాడకు. రైలు AC క్లాస్‌లో, ప్రైవేట్ క్యాబిన్—లాక్ చేయగలిగే డోర్‌తో, కొంచెం ఎక్స్‌ట్రా ప్రైవసీ కోసం బుక్ చేశాను. కానీ నా మనస్సు ఇప్పుడు రైలు గురించి కాదు—ఈ చొక్కా గురించి. ఈ వైరల్ "సెక్స్ షర్ట్" గురించి.
ముందు భాగంలో ఇంగ్లీష్‌లో "Yes Lady" అని ఎంబ్రాయిడరీ చేయబడింది—పెద్ద, బోల్డ్ అక్షరాలతో, ఎరుపు రంగులో. వెనుక భాగంలో "I will say yes to anything" అని చిన్న అక్షరాలతో, కానీ చదివితే ఎవరికైనా క్లియర్‌గా అర్థమవుతుంది. ఈ చొక్కా నిన్న రాత్రి నా ఫ్రెండ్ సుమీ డేర్ వల్ల వచ్చిన శాపం. హాస్టల్‌లో మేము ట్రూత్ ఆర్ డేర్ ఆడుతుండగా, ఆమె నన్ను ఛాలెంజ్ చేసింది—"ఐషా, నీకు గట్స్ ఉంటే ఈ షర్ట్ వేసుకుని రైలులో వెళ్లు, ఇంటికి చేరే వరకు ఎవరు ఏమి అడిగినా ‘అవును’ అని చెప్పు!" నేను నవ్వాను—మొదట జోక్ అనుకున్నాను. కానీ సుమీ సీరియస్. ఆమె ఆన్‌లైన్‌లో ఆర్డర్ చేసిన ఈ చొక్కాను నా చేతిలో పెట్టి, "డేర్ ఈజ్ ఎ డేర్, చూద్దాం నీ ధైర్యం!" అంది.
ఇప్పుడు నేను ఈ స్టేషన్ ప్లాట్‌ఫాంపై నిలబడి ఉన్నాను—ఈ చొక్కా వేసుకుని, నా బ్లాక్ జీన్స్, రెడ్ హిజాబ్‌తో. లోపల ఒక స్వెటర్ వేసుకున్నాను, కానీ ఈ షర్ట్ బయటకు కనిపిస్తోంది—అక్షరాలు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి. చల్లని గాలి నా ముఖంపై తాకుతోంది—"ష్ష్"—నా హృదయం కొంచెం ఫాస్ట్‌గా కొట్టుకుంటోంది. ఎవరైనా చూస్తారేమో, ఏమైనా అడుగుతారేమో అని టెన్షన్. కానీ ఒక విచిత్రమైన థ్రిల్ కూడా ఉంది—ఏం జరుగుతుందో చూద్దామని.
రాత్రి 8:15కి రైలు ప్లాట్‌ఫామ్‌కి వచ్చింది—దుర్గాపూర్ ఎక్స్‌ప్రెస్, AC 2-టైర్. నా క్యాబిన్ నంబర్ A-12, ప్రైవేట్ కంపార్ట్‌మెంట్—నలుగురికి సరిపోయే సీట్లు, ఒక చిన్న టేబుల్, లాక్ చేయగల డోర్. నేను నా బ్యాగ్‌ని లోపల పెట్టి, డోర్ లాక్ చేశాను—"క్లిక్"—ఆ శబ్దం నన్ను కొంచెం రిలాక్స్ చేసింది. కానీ ఇంకా ఎవరో రావచ్చు—ఈ క్యాబిన్ నాది మాత్రమే కాదు, షేర్డ్ స్పేస్. నేను కిటికీ దగ్గర సీట్‌లో కూర్చున్నాను—నా ఫోన్‌లో టైమ్ చూశాను: 8:20 PM. రైలు కదలడం స్టార్ట్ అయింది—"గుడ్-గుడ్"—ఆ హమ్ నా చెవుల్లో పడింది.
నా బ్యాగ్‌లోంచి ఒక ఆపిల్ తీసి తినడం స్టార్ట్ చేశాను—"క్రంచ్"—పళ్లు దాన్ని కొరికాయి, ఆ స్వీట్ టేస్ట్ నా నోటిలో వ్యాపించింది. హాస్టల్‌లో డిన్నర్ మిస్ అయింది—సాయంత్రం 6:30కి సుమీతో ఆ డేర్ గురించి గొడవ పడ్డాక ఆకలి వేసినా తినలేదు. ఇప్పుడు ఈ ఆపిల్ నన్ను కొంచెం రిఫ్రెష్ చేసింది. కానీ నా మనస్సు ఈ చొక్కా గురించే ఆలోచిస్తోంది—ఎవరైనా చూస్తే? "Yes Lady" అంటే ఏంటి అని అడిగితే? "I will say yes to anything" అంటే ఏమని సమాధానం చెప్పాలి? సుమీ నన్ను ఈ సిచుయేషన్‌లో పడేసింది—ఆమెకు ఫోన్ చేసి "తూ భేన్‌చోడ్!" అని తిట్టాలనిపించింది, కానీ నవ్వొచ్చింది.
రాత్రి 8:30 గంటలకు కంపార్ట్‌మెంట్ డోర్‌పై ఒక ట్యాప్ వినిపించింది—"టప్-టప్". నా గుండె ఒక్కసారిగా గట్టిగా కొట్టుకుంది. ఎవరు వచ్చారు? నేను లేచి, డోర్ స్లైడ్ చేసి తెరిచాను—"ష్ష్"—ఆ శబ్దం సన్నగా వినిపించింది. బయట ఐదుగురు అబ్బాయిలు నిలబడి ఉన్నారు—వాళ్లంతా నా ఏజ్‌లోనే కనిపిస్తున్నారు, కాలేజీ స్టూడెంట్స్ లాగా. వాళ్లలో ఒకడు, కొంచెం లీడర్ లాగా కనిపించే వాడు—రవి అని తర్వాత తెలిసింది—నన్ను చూసి స్మైల్ చేశాడు. "హాయ్, ఇది A-12 కదా? మా సీట్స్ ఇక్కడే," అతను చెప్పాడు, అతని కళ్లు నా చొక్కాపై పడ్డాయి—"Yes Lady" చదివాడు, అతని బ్రౌ ఒక్కసారిగా లేచింది.
నా ముఖం కొంచెం ఎర్రగా మారింది—కానీ నేను కూల్‌గా ఉండడానికి ట్రై చేశాను. "హా, రండి," నేను చెప్పాను—నా స్వరం స్వల్పంగా వణుకుతూ ఉంది—డోర్‌ను పక్కకు జరిపాను. వాళ్లు లోపలికి వచ్చారు—రవి, సమీర్, విక్రమ్, అర్జున్, అనిల్—వాళ్ల బ్యాగ్‌లను సీట్ల కింద పెట్టారు—"థప్"—ఆ శబ్దం వినిపించింది. వాళ్లు కూర్చున్నాక, డోర్ మళ్లీ లాక్ చేశాను—"క్లిక్". ఇప్పుడు మేము ఆరుగురం—ఈ చిన్న ప్రైవేట్ క్యాబిన్‌లో, రైలు కదులుతూ—"గుడ్-గుడ్"—నా జీవితంలో ఒక కొత్త టర్న్ స్టార్ట్ అవుతోందని అనిపించింది.
రాత్రి 8:45 గంటలకు వాళ్లు తమ స్నాక్స్ బయటకు తీశారు—సమీర్ ఒక ప్యాకెట్ చిప్స్ ఓపెన్ చేశాడు—"క్రంచ్"—ఆ సౌండ్ గదిని నింపింది. విక్రమ్ ఒక బాక్స్ సమోసాలు తీసాడు—"ఇదిగో, ఎవరైనా తీసుకో," అతను చెప్పాడు, నాకు ఒక సమోసా అందించాడు. నేను తీసుకున్నాను—"థాంక్స్"—కొరికాను, ఆ వేడి, స్పైసీ టేస్ట్ నా నోటిలో వ్యాపించింది. "మీరంతా ఎక్కడికి వెళ్తున్నారు?" నేను అడిగాను, కొంచెం కంఫర్టబుల్‌గా ఫీల్ అవుతూ.
"విజయవాడ," రవి సమాధానం ఇచ్చాడు—అతని కళ్లు మళ్లీ నా చొక్కాపై పడ్డాయి, వెనుక రాసిన "I will say yes to anything" చదివాడు. "ఇంట్రెస్టింగ్ షర్ట్," అతను చెప్పాడు, ఒక చిన్న స్మైల్‌తో. నా గుండె ఒక్కసారిగా ఫాస్ట్ అయింది—ఇప్పుడు ఏం జరుగుతుందో అని ఒక థ్రిల్, ఒక టెన్షన్ కలిసి నన్ను ఆవరించాయి.
నా పేరు ఐషా. నేను హైదరాబాద్‌లోని ఒక ఇంజనీరింగ్ కాలేజీలో ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను. ఈ రోజు, మార్చి 19, 2025, రాత్రి 8:00 గంటలు—నేను హాస్టల్ నుండి బయలుదేరి సికింద్రాబాద్ రైల్వే స్టేషన్‌కి చేరుకున్నాను. రేపు నుండి సెలవులు—హోలీ వీక్ కోసం ఇంటికి వెళ్తున్నాను, నా ఊరు విజయవాడకు. రైలు AC క్లాస్‌లో, ప్రైవేట్ క్యాబిన్—లాక్ చేయగలిగే డోర్‌తో, కొంచెం ఎక్స్‌ట్రా ప్రైవసీ కోసం బుక్ చేశాను. కానీ నా మనస్సు ఇప్పుడు రైలు గురించి కాదు—ఈ చొక్కా గురించి. ఈ వైరల్ "సెక్స్ షర్ట్" గురించి.
ముందు భాగంలో ఇంగ్లీష్‌లో "Yes Lady" అని ఎంబ్రాయిడరీ చేయబడింది—పెద్ద, బోల్డ్ అక్షరాలతో, ఎరుపు రంగులో. వెనుక భాగంలో "I will say yes to anything" అని చిన్న అక్షరాలతో, కానీ చదివితే ఎవరికైనా క్లియర్‌గా అర్థమవుతుంది. ఈ చొక్కా నిన్న రాత్రి నా ఫ్రెండ్ సుమీ డేర్ వల్ల వచ్చిన శాపం. హాస్టల్‌లో మేము ట్రూత్ ఆర్ డేర్ ఆడుతుండగా, ఆమె నన్ను ఛాలెంజ్ చేసింది—"ఐషా, నీకు గట్స్ ఉంటే ఈ షర్ట్ వేసుకుని రైలులో వెళ్లు, ఇంటికి చేరే వరకు ఎవరు ఏమి అడిగినా ‘అవును’ అని చెప్పు!" నేను నవ్వాను—మొదట జోక్ అనుకున్నాను. కానీ సుమీ సీరియస్. ఆమె ఆన్‌లైన్‌లో ఆర్డర్ చేసిన ఈ చొక్కాను నా చేతిలో పెట్టి, "డేర్ ఈజ్ ఎ డేర్, చూద్దాం నీ ధైర్యం!" అంది.
ఇప్పుడు నేను ఈ స్టేషన్ ప్లాట్‌ఫాంపై నిలబడి ఉన్నాను—ఈ చొక్కా వేసుకుని, నా బ్లాక్ జీన్స్, రెడ్ హిజాబ్‌తో. లోపల ఒక స్వెటర్ వేసుకున్నాను, కానీ ఈ షర్ట్ బయటకు కనిపిస్తోంది—అక్షరాలు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి. చల్లని గాలి నా ముఖంపై తాకుతోంది—"ష్ష్"—నా హృదయం కొంచెం ఫాస్ట్‌గా కొట్టుకుంటోంది. ఎవరైనా చూస్తారేమో, ఏమైనా అడుగుతారేమో అని టెన్షన్. కానీ ఒక విచిత్రమైన థ్రిల్ కూడా ఉంది—ఏం జరుగుతుందో చూద్దామని.
రాత్రి 8:15కి రైలు ప్లాట్‌ఫామ్‌కి వచ్చింది—దుర్గాపూర్ ఎక్స్‌ప్రెస్, AC 2-టైర్. నా క్యాబిన్ నంబర్ A-12, ప్రైవేట్ కంపార్ట్‌మెంట్—నలుగురికి సరిపోయే సీట్లు, ఒక చిన్న టేబుల్, లాక్ చేయగల డోర్. నేను నా బ్యాగ్‌ని లోపల పెట్టి, డోర్ లాక్ చేశాను—"క్లిక్"—ఆ శబ్దం నన్ను కొంచెం రిలాక్స్ చేసింది. కానీ ఇంకా ఎవరో రావచ్చు—ఈ క్యాబిన్ నాది మాత్రమే కాదు, షేర్డ్ స్పేస్. నేను కిటికీ దగ్గర సీట్‌లో కూర్చున్నాను—నా ఫోన్‌లో టైమ్ చూశాను: 8:20 PM. రైలు కదలడం స్టార్ట్ అయింది—"గుడ్-గుడ్"—ఆ హమ్ నా చెవుల్లో పడింది.
నా బ్యాగ్‌లోంచి ఒక ఆపిల్ తీసి తినడం స్టార్ట్ చేశాను—"క్రంచ్"—పళ్లు దాన్ని కొరికాయి, ఆ స్వీట్ టేస్ట్ నా నోటిలో వ్యాపించింది. హాస్టల్‌లో డిన్నర్ మిస్ అయింది—సాయంత్రం 6:30కి సుమీతో ఆ డేర్ గురించి గొడవ పడ్డాక ఆకలి వేసినా తినలేదు. ఇప్పుడు ఈ ఆపిల్ నన్ను కొంచెం రిఫ్రెష్ చేసింది. కానీ నా మనస్సు ఈ చొక్కా గురించే ఆలోచిస్తోంది—ఎవరైనా చూస్తే? "Yes Lady" అంటే ఏంటి అని అడిగితే? "I will say yes to anything" అంటే ఏమని సమాధానం చెప్పాలి? సుమీ నన్ను ఈ సిచుయేషన్‌లో పడేసింది—ఆమెకు ఫోన్ చేసి "తూ భేన్‌చోడ్!" అని తిట్టాలనిపించింది, కానీ నవ్వొచ్చింది.
రాత్రి 8:30 గంటలకు కంపార్ట్‌మెంట్ డోర్‌పై ఒక ట్యాప్ వినిపించింది—"టప్-టప్". నా గుండె ఒక్కసారిగా గట్టిగా కొట్టుకుంది. ఎవరు వచ్చారు? నేను లేచి, డోర్ స్లైడ్ చేసి తెరిచాను—"ష్ష్"—ఆ శబ్దం సన్నగా వినిపించింది. బయట ఐదుగురు అబ్బాయిలు నిలబడి ఉన్నారు—వాళ్లంతా నా ఏజ్‌లోనే కనిపిస్తున్నారు, కాలేజీ స్టూడెంట్స్ లాగా. వాళ్లలో ఒకడు, కొంచెం లీడర్ లాగా కనిపించే వాడు—రవి అని తర్వాత తెలిసింది—నన్ను చూసి స్మైల్ చేశాడు. "హాయ్, ఇది A-12 కదా? మా సీట్స్ ఇక్కడే," అతను చెప్పాడు, అతని కళ్లు నా చొక్కాపై పడ్డాయి—"Yes Lady" చదివాడు, అతని బ్రౌ ఒక్కసారిగా లేచింది.
నా ముఖం కొంచెం ఎర్రగా మారింది—కానీ నేను కూల్‌గా ఉండడానికి ట్రై చేశాను. "హా, రండి," నేను చెప్పాను—నా స్వరం స్వల్పంగా వణుకుతూ ఉంది—డోర్‌ను పక్కకు జరిపాను. వాళ్లు లోపలికి వచ్చారు—రవి, సమీర్, విక్రమ్, అర్జున్, అనిల్—వాళ్ల బ్యాగ్‌లను సీట్ల కింద పెట్టారు—"థప్"—ఆ శబ్దం వినిపించింది. వాళ్లు కూర్చున్నాక, డోర్ మళ్లీ లాక్ చేశాను—"క్లిక్". ఇప్పుడు మేము ఆరుగురం—ఈ చిన్న ప్రైవేట్ క్యాబిన్‌లో, రైలు కదులుతూ—"గుడ్-గుడ్"—నా జీవితంలో ఒక కొత్త టర్న్ స్టార్ట్ అవుతోందని అనిపించింది.
రాత్రి 8:45 గంటలకు వాళ్లు తమ స్నాక్స్ బయటకు తీశారు—సమీర్ ఒక ప్యాకెట్ చిప్స్ ఓపెన్ చేశాడు—"క్రంచ్"—ఆ సౌండ్ గదిని నింపింది. విక్రమ్ ఒక బాక్స్ సమోసాలు తీసాడు—"ఇదిగో, ఎవరైనా తీసుకో," అతను చెప్పాడు, నాకు ఒక సమోసా అందించాడు. నేను తీసుకున్నాను—"థాంక్స్"—కొరికాను, ఆ వేడి, స్పైసీ టేస్ట్ నా నోటిలో వ్యాపించింది. "మీరంతా ఎక్కడికి వెళ్తున్నారు?" నేను అడిగాను, కొంచెం కంఫర్టబుల్‌గా ఫీల్ అవుతూ.
"విజయవాడ," రవి సమాధానం ఇచ్చాడు—అతని కళ్లు మళ్లీ నా చొక్కాపై పడ్డాయి, వెనుక రాసిన "I will say yes to anything" చదివాడు. "ఇంట్రెస్టింగ్ షర్ట్," అతను చెప్పాడు, ఒక చిన్న స్మైల్‌తో. నా గుండె ఒక్కసారిగా ఫాస్ట్ అయింది—ఇప్పుడు ఏం జరుగుతుందో అని ఒక థ్రిల్, ఒక టెన్షన్ కలిసి నన్ను ఆవరించాయి.
Feel free to critique 
Leave a comment it gives writter the kick same as you get by reading the story.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)