Incest இதுவரை இல்லாத உணர்வுகள்

[Kannmani]

அர்ஜூனுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை! பவித்ரா ஆண்ட்டி தன்னுடைய மெத்தைக்கு எப்படி வந்தாள்? என்கிற குழப்பத்துடன் வியந்து பார்த்தான்.

“அர்ஜூன்...”
 
மெல்ல கண் விழித்தபடி பவித்ரா அழைத்தாள்.
 
“ஆண்ட்டி...”
 
“தங்கச்சி கிட்ட பேசிட்டியா?”
 
“ஹ்ம்ம்... பேசிட்டேன்...”
 
“சரிப்பா வந்து படுத்து தூங்கு...”
 
“நீங்க ஏன் கீழ படுத்துருகீங்க?”
 
“அதுவா... மேல அங்கிள் நல்லா குறட்டை விட்டு தூங்குறாரு! சில நேரத்துல அவர டிஸ்டர்ப் பண்ணாம காலையில சீக்கிரம் எந்திரிக்கனும்னா இப்படிதான் கீழ படுப்பேன்... சரி நீயும் வா! இந்த மெத்தைல நிறையாவே இடம் இருக்கு! நீ தாராளமா வந்து படுத்து தூங்கு!”
 
பவித்ராவின் பேச்சை கேட்டு அர்ஜூனுக்கு ஆச்சிரியமாக இருந்தது. ஆனால் அவள் மகனுக்கு அருகில் பாசத்துடன் படுத்து உறங்க வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் இப்படி செய்கிறாள் என்பதை அவன் அறியவில்லை.
 
“எப்படி திடீர்னு நான் உங்க பக்கத்துல படுக்குறது? எனக்கு கொஞ்சம் கூச்சமா இருக்கு!”
 
“ஹே அர்ஜூன் உங்க வீட்ல அப்பா வெளியூர் போயிருந்தா நீ சுகன்யா! அபிராமி! எல்லாரும் ஒண்ணா ஹால்ல பெட் போட்டு தூங்குவீங்கனு கேள்விபட்டேன்! ஆனா என்னப்பா இப்படி சொல்றே?”
 
“ஹையோ! அம்மா தங்கச்சி கூட படுத்தா எப்படி கூச்சம் வரும்? முதல் தடவையா உங்க பக்கத்துல படுக்குறதுக்குதான் ரொம்ப பயமா இருக்கு!”
 
“ஹ்ம்ம்... புரியுதுப்பா! பட் நானும் உன்னோட அம்மா மாதிரிதான்! எனக்கு உன்கூட படுக்குறதுல எந்த கூச்சமும் இல்ல! தைரியமா வந்து தூங்குப்பா!”
 
இவ்வளவு தூரம் பவித்ரா கெஞ்சுவதை பார்த்து அர்ஜூனுக்கு மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டாலும் அதையும் தாண்டி ஆண்ட்டிக்கு பக்கத்தில் படுப்பதை பற்றி நினைக்கும்போதே மூடை கிளப்பிவிட்டது.
 
“சரி ஆண்ட்டி! பாத்ரூம் போயிட்டு வந்து படுக்குறேன்!”
 
அர்ஜூன் சொல்லிவிட்டு வேகமாக பாத்ரூம் உள்ளே சென்றான்.
 
இப்போது அங்கே பவித்ராவின் ப்ராவும் ஜட்டியும் இல்லை.
 
ஆனால் அர்ஜூனனுக்கு அது தேவையும் இல்லை.
 
“முதல் நாளே பவித்ரா ஆண்ட்டி ரூம்ல படுக்க போறோம்னு நினைக்கும்போதே குஞ்சு செமையா தூக்குச்சு! இப்ப அவங்க பக்கத்துல படுக்குறதுக்கு வாய்ப்பு கிடைச்சத பாத்ததும் கஞ்சியே வந்துடும் போலயே! இதுக்கு ஒரு முடிவு கட்டியே ஆகணும்”
 
அவன் கையில் வைத்திருந்த மொபைலை ஓபன் செய்தான்.
 
அதில் ஒரு வீடியோ ஓடியது.
 
சற்று நேரத்திற்கு முன்பு பேசிய அவளது தங்கை அபிராமியின் முகம் அதில் வந்தது.
 
அவளோடு பேசிய வீடியோ காலை ரெகார்ட் செய்துவைத்து இப்போது ப்லே செய்துகொண்டே டவுசரை இறக்கிவிட்டான்.
 
கடப்பாரை கம்பி போல் அவனது ஆண்மை செங்குத்தாக நின்றது.
 
“அபி குட்டி! இந்த மெலிசான நைட்டில கும்முனு இருக்கியே! நாள் முழுக்க உன்னோட உதட்ட வாய் வச்சு ருசிச்சுகிட்டே நெஞ்சுல இருக்குற சாத்துக்குடி பழத்த பிசஞ்சு எடுக்கனும்”
 
அவன் சொல்லிக்கொண்டே சுன்னியின் முன்தோலை இழுத்து மெதுவாக உருவினான்.
 
தங்கையின் உதட்டு அசைவையும் உடல் அழகையும் பார்த்துக்கொண்டே வேகத்தை மேலும் கூட்டினான்.
 
“அபி...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ஹா.....ன்.....”
 
அவன் முனகிக்கொண்டே உருவினான்.
 
சில நிமிடங்களில் குஞ்சில் இருந்து பீறிட்ட கஞ்சியை வெளியேற்றினான்.
 
அவளது ஆண்மையில் இருந்தது வெண்ணிற துளிகள் மொத்தமாக வெளியேறியதும் நிம்மது பெருமூச்சு விட்டான்.
 
அப்போது அவனது மொபைலுக்கு ஒரு குறுந்தகவல் வந்தது.
 
“என்னடா அண்ணா! நீ சொன்ன மாதிரியே நைட்டி போட்டு பேசுனேன்! கையடிச்சு முடிச்சுட்டியா? இப்போ ஹேப்பியா?”
 
தங்கை அபிராமியிடம் இருந்து வந்த மெசெஜ்ஜை பார்த்தும் அர்ஜுன் புன்னகையுடன் டைப் செய்தான்.
 
“டபுள் ஹேப்பிடி! இப்பதான் முடிஞ்சுது!”
 
“ஹ்ம்ம்... பட் எனக்குதான் ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு!”
 
“கவலபடாத அபி குட்டி! லீவ் கிடைச்ச அங்க வந்துடுறேன்! நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து....”
 
“ஹையோ அதெல்லாம் வேணாம் அண்ணா! நாம இதுவரைக்கும் ஒருத்தர ஒருத்தர் தொடாமா! ட்ரெஸ்ஸோட மட்டும் பாத்து டிஸ்டன்ஸ் மெயின்டைன் பண்ணி பேசியே ஆசைய தீர்த்துகிட்டோம்! அடுத்த லெவலுக்கு போனா நமக்குதான் ஆபத்து!”
 
“ஆமா! அடுத்த லெவலுக்கு போயி! துணிய அவுத்து பாக்கலாம்னு நினைக்கும்போதுதான் காலேஜ்ல இருந்து டிஸ்மிஸ் பண்ணிட்டாங்களே! ச்சே... உன்னைய முழுசா பக்காவே முடியலையே!”
 
“அண்ணா! எல்லாம் நல்லதுக்குதான்! இனிமே நாம தப்பு பண்ண கூடாதுன்னு நமக்கு குடுத்த வார்னிங்கா நான் நினைக்கிறேன்!”
 
“ஹ்ம்ம்...”
 
“சரிண்ணா வீடியோவோட சேர்த்து எல்லாத்தையும் டெலிட் பண்ணிடு! நானும் பண்ணிடுறேன்! திரும்ப எப்பயாவது மூட் வந்தா சொல்லுடா பேசலாம்!”
 
“ஹ்ம்ம்...இனிமே டைம் கிடைக்குமான்னு தெர்ல! ஏன்னா நாம வீடியோ கால் பேசுனத அந்த தீபிகா ஒட்டு கேட்டுட்டா!”
 
“ஐயோ! என்ன சொல்றேணா? அவ ரொம்ப டேஞ்சர் போலயே!”
 
“நல்லவேள நாம ரெண்டு பேரும் டீசன்ட்டா பேசுனதுனால தப்பிச்சோம்!”
 
“இனிமே கொஞ்சம் ஜாக்கரதையா இரு!”
 
“ஹ்ம்ம்...”
 
“சரிண்ணா! நான் இப்ப நிஜமாவே தூங்கபோறேன்! நீயும் தூங்கு குட் நைட்!”
 
தங்கை சொன்னதும் பதிலுக்கு அர்ஜூனும் குட்நைட் அனுப்பிவிட்டு அனைத்து மெசேஜ்களையும் டெலிட் செய்தான்.
 
தண்ணீரால் ஆண்மையை சுத்தபடுத்திவிட்டு எந்த சத்தமும் இல்லாமல் மெத்தையின் ஓரத்தில் வந்து மெல்ல படுத்தான்.
 
“என்ன அர்ஜூன்! ஏன் இவ்வளவு லேட்டு? தண்ணி வரலயா?”
 
மெத்தையின் ஒரு பக்கத்தில் அர்ஜூனை பார்த்தபடி ஒருக்களித்து படுத்திருந்த பவித்ரா கேட்டதும் ஷாக் அடித்தது போல் உணர்ந்தான்.
 
“ஹையோ! அதெல்லாம் நல்லாவே வந்துச்சு!”
 
“என்ன தண்ணியா?”
 
“ஆமா என்னோட தண்ணி!”
 
“ஏய் என்ன சொல்றே?”
 
“ஆண்ட்டி! ரொம்ப நேரமா ஏசில இருக்கேன்ல! லிட்டர் கணக்குல ஸ்டாக் வச்சுருந்த யூரின ரிலீஸ் பண்ணிட்டு வர டைம் ஆகிருச்சு!”
 
அர்ஜூன் வெண் திரவத்தை வெளியேற்றிவிட்டு வந்ததை மனதில் நினைத்துபடி சொல்கிறான் என்பதை பவித்ரா அறியவில்லை.
 
“போப்பா! நீ ரொம்ப நாட்டியா பேசுறே”
 
மகனின் பேச்சில் பவித்ரா கொஞ்சம் சொக்கிப் போனாள்.
 
“வீட்ல இப்படிதான் சாதாரணமா பேசுவேன்! தப்புனா மன்னிச்சுடுங்க!”
 
“இல்ல... இல்ல... இது மாதிரி என்கிட்ட வெளிப்படையா பேசுறதுதான் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு! இன்னைல இருந்து நாம ப்ரெண்ட்ஸ்!”
 
பவித்ரா சிரித்த முகத்துடன் கைகளை நீட்டினாள்.
 
இரண்டு அடிக்கும் குறைவான தூரத்தில் பவித்ராவை பார்த்தபடி படுத்திருந்த அர்ஜூன் தயக்கத்துடன் கை கொடுத்தான்.
 
அவள் கையை குலுக்கிகொண்டே “இனிமே காலேஜ்! வீடு! எங்க எது நடந்தாலும் என்கிட்டே ஷேர் பண்ணு! ப்ராப்லம் இருந்தா நான் சால்வ் பண்றேன்!” என்று சொன்னாள்.
 
அவளது கனிவான பேச்சை கேட்டதும் பவித்ராவின் கைகளை இறுக்கமாக பற்றிக்கொண்டான்.
 
“ரொம்ப தேங்க்ஸ் ஆண்ட்டி! இங்க எனக்கு இருக்குற ஒரே ஆறுதல் நீங்க மட்டும்தான்”
 
“ஹையோ! அப்படியெல்லாம் சொல்லாத! அங்கிள்! தீபிகா! எல்லாரும் இருக்கோம்! அப்பறம் நித்யா கூட உன்னைய சீக்கிரம் புரிஞ்சுகுவா!”
 
பவித்ரா ஆறுதலாக சொல்லிக்கொண்டு மகனின் கையை இறுக்கமாக பற்றிகொண்டாள்.
 
“ஹ்ம்ம்... ஆண்ட்டி உங்க கிட்ட ஒன்னு கேக்கட்டுமா?”
 
“என்ன அர்ஜூன்?”
 
“நான் வீட்ல அம்மா தங்கச்சி கூட படுக்கும்போது! இப்படிதான் அம்மாவோட கைய பிடிச்சுகிட்டு என் நெஞ்சுல வச்சுட்டு தூங்குவேன்! இன்னக்கி உங்க கைய பிடிச்சுட்டு தூங்கவா? ப்ளீஸ்?”
 
அர்ஜூன் அவனது அம்மா சுகன்யாவிடம் இருந்து பிரிந்து இருப்பதால் மட்டும்தான் ஏக்கத்துடன் அவளிடம் கேட்டான். அதை பவித்ராவும் புரிந்துகொண்டாள்.
 
“எடுத்து வச்சுக்கோப்பா! உனக்கு இல்லாமயா?”
 
அவளது வலது கையை மகனின் நெஞ்சுக்கு அருகில் எடுத்து சென்றாள்.
 
“தேங்க்ஸ் ஆண்ட்டி!”
 
பவித்ராவின் உள்ளங்கையை எடுத்து தன நெஞ்சோடு புதைத்துக்கொண்டான்!
 
அதை பார்க்கும்போதே பவித்ராவின் முகத்தில் அவ்வளவு ஆனந்தம்!
 
இதற்குத்தானே இத்தனை நாட்களாக ஏங்கினேன். முதல் நாளே எனக்கு இப்படி ஒரு வாய்ப்பா என்று ஆச்சர்யம் அடைந்தாள். இனி மகன் எனக்கு மட்டுமே சொந்தம் ஆக போகிறான் என்று நம்பிக்கையுடன் சொல்லிகொண்டாள்.
 
“அர்ஜூன்! தூங்குப்பா!”
 
“ஒகே ஆண்ட்டி!” என்றபடி கண்களை நன்றாக மூடிகொண்டான்.
 
நீட்ட நாட்களுக்கு பிறகு பவித்ராவும் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டபடி இமைகளை மூடி தூங்கினாள்.
 
“ஆகா... என்ன ஒரு ஆச்சரியம் ஆண்ட்டியே இப்படி நம்ம பக்கத்துல நெருங்கி வந்து படுத்துடாங்களே! அதுவும் அவங்களோட பஞ்சு கைய என்னோட நெஞ்சுல வச்சுட்டு தூங்குவேன்னு கனவுல கூட நினைச்சு பாக்கல! நல்லவேள இன்னக்கி கையடிச்சுட்டு வந்துட்டோம்! இல்லனா மூட் தலைக்கு ஏறி ஆண்ட்டி மேலயே ஏறி இருப்போம்! கூடிய சீக்கிரம் நெஞ்சுல வச்ச ஆண்ட்டி கைய என்னோட குஞ்சுல வச்சே தீருவேன்”
 
அர்ஜூன் அந்த சபதத்துடன் பவித்ராவின் கைகளை பற்றிக்கொண்டு நிம்மதியாக தூங்கினான்.
 
சில மணி நேரத்திற்கு பிறகு!
 
“ஹே... அர்ஜூன் எந்திரிப்பா விடிஞ்சுடுச்சு!”
 
பவித்ராவின் குரல் கேட்டதும் இமைகளை மெதுவாக திறந்தான்.
 
இப்போது அவள் குளித்து முடித்து! அழகான காட்டன் புடவையை உடுத்தி ஈரமான கூந்தலை துணியால் துடைத்தபடி இருந்தாள்.
 
“ஆண்ட்டி! அதுக்குள்ளே விடிஞ்சுடுச்சா?”
 
சோம்பல் முறித்தபடி அர்ஜூன் எழுந்தான்.
 
“ஆமா! சீக்கிரம் குளிச்சுட்டு ரெடி ஆகு! நான் டிபன் ரெடி பண்றேன்!”
 
பவித்ரா சொல்லிவிட்டு சென்றதும் அர்ஜூன் புத்துணர்ச்சியோடு எழுந்தான்.
 
அருகில் இருக்கும் கட்டிலில் மோகன் தூங்கிகொண்டு இருந்தார்.
 
இன்று முதல் நாள் கல்லூரி செல்வதால் வேகமாக காலை கடன்களை முடித்துவிட்டு உடை மாற்றிக்கொண்டு அர்ஜூன் ஹாலுக்கு வந்தான்.
 
அங்கே! தீபிகா குளித்து முடித்து சுடிதாருடன் அமர்ந்து இருந்தாள்!
 
“குட்! மார்னிங் அர்ஜூன்!” முகம் முழுவதும் புன்னகையுடன் கூறினாள்.
 
வழக்கத்துக்கு மாறாக அவள் மிகவும் கனிவோடு நடந்துகொள்வதை பார்த்தான்.
 
நேற்று இரவு அர்ஜூன் அவனது தங்கை அபிராமியுடன் மொபைலில் பேசியதை ரகசியமாக கேட்டதில் இருந்தே தீபிகாவின் மனது நிலையாக இல்லை.
 
“ச்சே... தம்பி இவ்வளவு பாசக்காரனா? இவன போயி தப்பா நினைச்சுட்டோமே! இனிமே அம்மா மாதிரி நாமளும் அவன்கிட்ட பாசத்த மட்டும்தான் காட்டனும்! அவனுக்கு தப்பான எண்ணம் வந்தாலும் என்னோட அன்பால என் தம்பிய திருத்துவேன்!”
 
அவள் உறுதியுடன் மனதில் நினைத்துகொண்டாள்.
 
ஆனால் அர்ஜுன் அதை முழுவதுமாக அறியவில்லை என்றாலும் லேசான புன்முறுவலுடன் அவளை பார்த்தான்.
 
“ஏண்டி! ராத்திரி என்னோட ஒரு பக்கத்ததானே பாத்தே! மறுபக்கத்த பாத்தது இல்லையே! கூடிய சீக்கிரம் பாப்பே!”
 
அவன் வில்லன் ரேஞ்சுக்கு அப்படி நினைத்தாலும் அடுத்த நொடியே அதை மறந்துவிட்டு கல்லூரியில் சேர்வதற்கு தேவையான டாக்குமேட்டுகளை எடுத்து வைத்தான்.
 
ஒரு மணி நேரத்தில் டிபன் சாப்பிட்டதும் முதலில் தீபிகா ஸ்கூட்டியை எடுத்தாள்!
 
“இன்னக்கி அர்ஜூன நான் கூட்டிட்டு போறேன்! வா போலாம்” என்று அழைத்தாள்.
 
தீபிகா எம்பிஏ இறுதி வருடம் படிப்பது அவன் படிக்க போகும் பொறியியல் கல்லூரியின் ஒரு பிளாக்கில்தான்.
 
அர்ஜூனுக்கு என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை.
 
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் டெய்லி நானே கூட்டிட்டு போறேன்! நீ கிளம்பு” என்றபடி பவித்ரா அவளது ஸ்கூட்டியை எடுத்தாள்.
 
“சரி! நான் கிளம்புறேன்! தீபிகா கொஞ்சம் கோபத்துடன் அங்கிருந்து கிளம்பினாள்.
 
“என்னங்க! வேலைக்கு கிளம்புறதுக்கு முன்னாடி நித்யாவ எழுப்பி ரெடி ஆக சொல்லுங்க! நாங்க கிளம்புறோம்!”
 
வாசலில் சேரில் அமர்ந்து பேப்பர் படித்துகொண்டு இருந்த மோகனை பார்த்து சொன்னதும் அவர் சரி என்று தலை அசைத்தார்.
 
“வா அர்ஜூன்! பின்னாடி உக்காரு! டைம் ஆச்சு!”
 
அர்ஜூனுக்கு பைக் ஓட்டுவது மட்டுமே பிடிக்கும்! இப்படி பின்னால் சென்று அமர்வது பிடிக்கவில்லை.
 
“ஆண்ட்டி! நான் வேணும்னா வண்டிய ஓட்டுறேன்! நீங்க பின்னாடி உட்காருங்க!”
 
“ஏன்பா! என் மேல பயமா? நான் நல்லா ஓட்டுவேன்”
 
“அப்படி இல்ல! எனக்கு வண்டி ஓட்டனும்னு ஆசை”
 
“அதெல்லாம் அப்பறம் பாக்கலாம்! இன்னைக்கி ஒழுங்கா என் பின்னாடி உக்காரு! ஓகேயா?”
 
பவித்ரா கண்டிப்பு கலந்த பாசத்துடன் சொன்னதும் அவன் ஏறிகொண்டான்.
 
ஸ்கூட்டிய ஸ்டார்ட் செய்தவுடன் பவித்ராவின் நெஞ்சுக்குள் பரிதவித்த கவலைகள் எல்லாம் காற்றில் பறந்தது.
 
“ரொம்ப பின்னாடி போயி உட்காராதப்பா விழுந்துடுவ! தைரியமா நெருங்கி உட்காரு!”
 
அர்ஜூன் ஆண்டியிடம் தவறாக எதுவும் செய்துவிடக்கூடாது என்று பயந்துதான் நகர்ந்து உட்கார்ந்தான்.
 
ஆனால் தாய்மையின் உணர்வால் பவித்ரா அவனை விடுவதாக இல்லை.
 
உடனே அவளது சொல்லை கேட்டு நன்றாக நெருங்கி அமர்ந்தான்.
 
பவித்ராவின் இரு தொடைகளையும் அர்ஜூனின் தொடைகள் உரச! அவளது இடுப்பு சதைகளை அர்ஜூனின் ஆண்மை தொட்டு பார்த்தது.
 
அறிந்தும் அறியாமல் இருவரும் ஒருவிதமான மன போராட்டத்துடன் கல்லூரியை அடைந்தனர்...
 
அங்கே மாணவர்கள் அனைவரும் கல்லூரிக்குள் சென்று கொண்டு இருந்தனர்.
 
“டேய்! அங்க பாருங்கடா! யாருடா இவன்? மேக்ஸ் மேடம் பின்னாடி ஒட்டிகிட்டு வரான்!” என்று ஒருவன் கத்தினான்.
 
“சரியான மச்சக்காரன்டா!” இது வேறு ஒருவனின் குரல்.
 
“ச்சே... நமக்கு இப்படி சான்ஸ் கிடைக்கலயே!” என்று மேலும் ஒருவன் கூறி வருந்தினான்.
 
கல்லூரிக்குள் நுழையும்போதே மாணவர் கூட்டத்தில் இருப்பவர்கள் சொன்னதை பவித்ரா கேட்டும் கேட்காதபடி இருந்தாள்.
 
ஆனால் அர்ஜூன் அதை கேட்டவுடன் உள்ளுக்குள் எதையோ சாதித்த மகிழ்ச்சியுடன் இருந்தான்.
 
இந்த புதிய கல்லூரி வாழ்க்கையால் அர்ஜூனுக்கு என்னவெல்லாம் நிகழ போகிறது என்பதை அவன் அறியவில்லை...