14-03-2025, 09:13 PM
(This post was last modified: 14-03-2025, 09:14 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
CHAPTER 10
ఆ రోజు ఊహించిన దానికంటే ముందుగానే వచ్చేసింది. ఆమె సామాను సర్దుకుని, బయలుదేరడానికి సిద్ధంగా ఉండటం చూసి, ఆ రోజు వచ్చేసిందని నేను గ్రహించాను. ఆమె తన లగేజీని కారులో పెట్టేసింది.
"క్షమించండి," రాధ కన్నీళ్లతో అంది. "కార్తీక్ ను ఆసుపత్రి వాళ్ళు జన్యు చికిత్స నుండి తీసేశారు. బీమా వాళ్ళు కూడా ఆసుపత్రిలో ఉండనివ్వడం లేదు. అత్యవసర పరిస్థితి వస్తేనే తప్ప మళ్ళీ చేర్చుకోరు, అదీ కూడా ప్రాణం మీదకు వస్తే తప్ప మూడు రోజులు కూడా ఉండనివ్వరు. ఎంత దారుణమో కదా! ఈ ఇల్లు ఆయన డాక్టర్లకు చాలా దూరం. అందుకే ఆయన కూతురు తన ఇంట్లో మాకు చోటు ఇచ్చింది. తాతయ్య కోసం తన గదిని కూడా వదులుకుంది. ఆసుపత్రి వాళ్ళు రోజు వస్తారు, కానీ నేను మాత్రం ఆయన చివరి శ్వాస వరకు ఆయన పక్కనే ఉండాలి."
"అలా ఎన్ని రోజులు ఉండాల్సి వస్తుంది ?" రోజూ ప్రొద్దున blowjob ఉండదని నా బాధ.
ఆమె భుజాలు పైకెత్తింది. "సర్జన్గా ఒకప్పుడు బాగా సంపాదించే అతను ఇప్పుడు దివాళా తీయడం విడ్డూరంగా ఉంది. అతను నన్ను పోషించిన దానికంటే ఎక్కువే నేను అతన్ని పోషించాను."
"ఇదే చివరిసారిగా చూస్తున్నానా, లేక ఇంకొన్ని నెలల్లో కలుస్తామా?" నాకు లోపలంతా మొద్దుబారిపోయినట్టు అనిపించింది. తలంతా ఏదో బంతిలా కొట్టుకుంటున్నట్టు అనిపించింది.
"నేను మీకు కొన్ని నెలలు బాకీ ఉన్నాను. నా కష్ట సమయంలో మీరు నాకు చాలా సహాయం చేసారు, కాబట్టి నేను మీకు తిరిగి చెల్లిస్తాను లేదా మీ రుణం తీర్చుకుంటాను. అయితే, గతంలో నేను చూపిన ఉత్సాహం నాకు ఉండకపోవచ్చు అని నేను ఆందోళన చెందుతున్నాను."
"కాబట్టి నేను నిన్ను ఖచ్చితంగా మళ్లీ చూస్తానా?" డబ్బు సంగతి నాకు పెద్ద లెక్క కాదు.
"కలవకుండా ఉండడానికి నాకే కారణాలు కనిపించడం లేదు".
నేను ఆమె కారు కింద GPS ట్రాకర్ అమర్చాను ఇంకా రవి ని ఆమె స్మార్ట్ఫోన్ మరియు ఇమెయిల్ ఖాతాలలోకి ప్రవేశించేలా చేసాను. కాబట్టి ఆమె విజయవాడకు తిరిగి వెళ్ళకపోతే నేను ఆమెను మళ్లీ చూస్తానని నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు.
"అర్జున్, నీకు ముందుగా చెప్పాల్సింది, కానీ ఈ ఇల్లుని ఏడాదికి అద్దెకు తీసుకున్నాం. అతను ఆరు నెలలు చాలు అన్నాడు, కానీ కనీసం ఏడాది అద్దెకు తీసుకోవాల్సి వచ్చింది. చివరి దశలో ఉన్న వ్యక్తి ఇల్లు కొనడం వేస్ట్ అనిపించింది. అందుకే నేను ఇక్కడ ఉండకపోయినా, ఇంకో రెండు నెలల అద్దె కట్టాలి. కొన్ని చౌక వస్తువులు తప్ప, ఫర్నిచర్ అంతా అద్దెకే తీసుకున్నాం. అందుకే ఇల్లు ఎప్పుడూ అలంకరించలేదు. పదేళ్ళు కలిసి ఉన్నా, మాకు సొంత ఇల్లు లేదు."
అయితే తాను నా గురించి ఎలా ఫీల్ అవుతుందో నాకు తెలియడం లేదు. అయితే ఇప్పుడు ఆ విషయం గురించి ఆమెని అడగడం కరెక్ట్ కాదని అనిపించింది. ఒకటి మాత్రం నిజం - ఆమె నన్ను దెంగాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటుంది. అయితే అలా కోరుకోవడం ఒక రకంగా తన సెక్స్ ఫీలింగ్స్ ని వదులుకోవాలనే. అయితే పరిస్థితులు మారిపోయినా, ఆమె నాతోనే ఉండాలని కోరుకుంటుందా ? ఆమె లాంటి అందం, హాట్ గా వున్న అమ్మాయికి ఎవరైనా దొరుకుతారు.
"నువ్వు చాలా కష్టమైన పరిస్థితిని ఎదుర్కోబోతున్నావు. మా నాన్నగారు నా కళ్ళముందే తగ్గిపోతుంటే చూస్తూ ఉండాల్సి వచ్చింది, అందుకే నీ బాధ నాకు అర్థమవుతుంది. మాట్లాడాలనిపిస్తే, దగ్గరకు తీసుకోవాలనిపిస్తే, లేదంటే మంచి ఆమ్లెట్ తినాలనిపిస్తే, నేనున్నాను. కావాలంటే నేనే వచ్చి నిన్ను తీసుకెళ్తాను. నీకు కొంచెం రిలీఫ్ కావాలి, అంతే కదా? నా వల్ల ఎంత డిస్ట్రాక్షన్ ఉంటుందో నీకు తెలుసు."
ఆమెకి కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి "నీకు ఎప్పుడు ఎలా మాట్లాడాలో బాగా తెలుసు" అంది.
ఇది ఒకందుకు మంచిదే అయింది. మనసులో మాత్రం "పోవే ముండా" అనుకున్నా.
"నన్ను ఖననానికి ఆహ్వానిస్తున్నావా ? కార్తీక్ చాలా మంచి మనిషి. నాకున్న ఇద్దరు గొప్ప పొరుగింటి మనుషుల్లో ఒకడు".
"నేను ఏ సంగతీ ఇప్పుడేమీ చెప్పలేను. బహుశా కొన్ని రోజుల వరకు నా దగ్గర నుండి నువ్వు ఏమీ వినకపోవచ్చు".
"నీకెప్పుడన్నా ఒక స్నేహితుని అవసరం కావాలి అని అనిపిస్తే, నీ ఫేసుబుక్ పేజీ లో నేను మొదటగా కనిపిస్తా. అయితే ఒక విషయం - నీ పేస్ బుక్ లో వున్న నీ అందరి స్నేహితుల పేర్లను నేను డిలీట్ చేశా".
రాధ నన్ను కన్నీళ్లతో ఒకసారి వాటేసుకుని, కారు నడుపుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.
నాకు, నేను పెద్దమనిషి అయిన దగ్గర నుండి ఇప్పటివరకు, ఇలా ఒక అమ్మాయిని దెంగాలని ఎప్పుడూ అనిపించలేదు. నేను బాధతో ఏడుస్తుండగా ఎవరో దగ్గరికి వచ్చినట్లు అనిపించింది.
"ఒహ్హ్ షిట్" రవి నన్ను చూస్తూ అన్నాడు. "రాధ నిన్ను వదిలిపెట్టిందా ?"
అయితే వాడు నా బాధను చూసి సానుభూతి చూపించాడో, సంతోషించాడో నాకు అర్ధం కాలేదు.
"కార్తీక్ చావు బ్రతుకుల మధ్య ఆసుపత్రిలో వున్నాడు. రాధ అతని దగ్గర ఉండడానికి వెళ్ళింది. అతను ఇంకొన్ని నెలలే బ్రతుకుతాడు. తర్వాత తాను తిరిగి వస్తుంది".
"ఖచ్చితంగా చేస్తుంది. ముఖ్యంగా నిన్ను నెల ముందు డబ్బులు కట్టేలా చేసి మోసం చేసిన తర్వాత. కానీ ఆమె గత కొన్ని రోజులుగా స్థానికంగా మరియు వేరే వూరిలో వున్న వ్యక్తులకు ఫోన్ చేస్తోంది. ఇది చాలా అసాధారణమైన విషయం. నా అంచనా ప్రకారం, ఆ డబ్బుని నువ్వు వదిలేసుకోవచ్చు."
"నేను నా కలల అమ్మాయిని పోగొట్టుకున్నాను. కనీసం కాస్త సానుభూతి చూపించొచ్చు కదా."
"నేను చూపించగలను, ఖచ్చితంగా. కానీ నువ్వు నా ముఖం మీద రుద్దేశావు. నీ అంత ఖర్చు చేయకుండా అంత హాట్ అమ్మాయి నాకు దొరకదని నీకు బాగా తెలుసు. ఆమె విలువైనదా కాదా అని నేను నిన్ను అడగను, ఎందుకంటే ఆమె ఖచ్చితంగా విలువైనదే అని నాకు తెలుసు, కానీ నేను ఒక విషయం తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను: ఆమె నిన్ను ఎప్పుడైనా ప్రేమించానని చెప్పిందా లేదా నీతో జీవితాంతం వుంటాను అని సూచించిందా?"
"నా దుడ్డుని జీవితాంతం చీకుతూనే ఉంటా అని చెప్పింది. కాదు. ఆగు. నా దుడ్డుని జీవితాంతం చీకుతూనే వుండాలని నేను కోరుకున్నా".
“నాన్నా, మనం పెద్ద మనుషుల్లా మాట్లాడుకుందాము. నువ్వు ఇప్పటివరకు సరిగ్గానే చేసావు. ఆమె కాళ్ళ మధ్యలో సుఖాన్ని అనుభవించావు. నిజానికి ఇప్పుడు నేను నిన్ను గౌరవిస్తున్నాను. నీ స్థాయికి మించినదాన్ని వెంటాడి, చాలా కాలం పాటు సాధిస్తావని నేను కలలో కూడా అనుకోలేదు. నువ్వు ఆమెను మళ్లీ ఎప్పుడూ చూడకపోయినా, అది పూర్తిగా విలువైనదే అని నేను నీకు హామీ ఇస్తున్నాను."
"గొప్పే. నా వర్జిన్ కొడుకు నేను చెప్పిన దానికి ఒప్పుకుంటున్నాడు. అయినా నేను ఈ బంధాన్ని తెగ్గొట్టానని నాకు అర్ధమైంది".
రవి లివింగ్ రూమ్లో నా ఎదురుగా కూర్చున్నాడు. అతని ముఖంలో ఏం కనిపిస్తుందో అర్థం చేసుకోవడానికి నాకు కాసేపు పట్టింది. "ఇంకా నువ్వు వర్జిన్ కాదు కదా?"
చివరికి వాడు నవ్వాడు. "ఆమె పేరు రమ్య. ఆమెది కూడా విజయవాడే. నన్ను రమ్య virginity కి దూరం చేసింది. మళ్ళీ మనకి అమ్మాయిలు దొరుకుతారేమో చూద్దాం"
వాడు చెప్పిన దానికి నాక్కూడా నవ్వొచ్చింది. "మనం అనవసరంగా అన్నీ ఆలోచిస్తూ పిచ్చొళ్ళం కావొద్దు. నువ్వెళ్ళి ఫ్రిడ్జ్ లో వున్న బీర్లని పట్టుకుని వచ్చి, మీ కథ గురించి చెప్పు. అన్నీ నా ముఖం మీద రుద్దేయ్యి".
"అది అలా ఉండాలి. అదీ ధైర్యం అంటే ఓల్డ్ మాన్".
***