12-03-2025, 10:09 PM
பாகம் - 7
கைலாஷிர்க்கு தன் தாயின் அந்த முனகல் கலந்த பேச்சை கேட்டு அவன் மூச்சு அவன் தொண்டைக்குள்ளேயே சிக்கியது. எச்சில் விழுங்க சிரமப்பட்டு கொண்டிருந்தான். அவன் கைகளும் கால்களும் இன்னும் உதறின. உதடுகள் துடித்தன.
கதவில் இருந்து காதை எடுத்து அப்படியே அமர்ந்தான். அவர்கள் கிசுகிசுப்பு தெளிவாக காதில் விழவில்லை என்றாலும், அவர்கள் கிசுகிசுப்பு மின்சாரம் இல்லாத இரவில், நாம் உறங்கும் போது நம் காதருகில் அந்த ஒரு கொசு பாடும் ரீங்காரம் போல் அவனை எரிச்சலேற்றின.
ஒரு பக்கம் உள்ளே என்ன நடக்கின்றது என்று பார்க்காமல் இருப்பது தான் நல்லதென்று நினைத்தாலும், 8 விக்கெட் போயிருந்தாலும் கடைசி 2 விக்கெட்க்கு இரண்டு பந்துவீச்சாளர்கள் பேட்டிங் செய்து 200 ரன்கள் அடித்து அணியை ஜெயிக்க வைப்பார்கள் என்று நம்பிக்கை கொண்டு பார்க்கும் கைலாஷிர்க்கு கண்டிப்பாக தன் தாய் அது போல ஒரு செயலை செய்து கொண்டிருக்க மாட்டாள் என்ற ஒரு துளி நம்பிக்கையும் அவன் மனதில் இருந்தது.
அந்த ஒரு துளி நம்பிக்கை அவனைத் தூண்ட அவன் உள்ளே என்ன நடக்கிறதென்று பார்த்தறிய வேண்டும் என்று முற்பட்டான்.
ஒரு பக்கம் உள்ளே முனகல் சத்தம் கேட்டுக்கொண்டிருக்க, அவன் மீண்டும் தன் இடது கையில் அந்த பொம்மை பாம்பை பிடித்துக்கொண்டு, நான்கு கால்களில் நடந்து, அவன் வீட்டின் வலது புற சுவற்றின் பக்கம் திரும்பி, ஜன்னலை பார்த்தான்.
எப்போதும் திறந்திருக்கும் அந்த ஜன்னல் மூடி இருந்தது.
அவனுள் இருந்த அந்த ஒரு துளி நம்பிக்கையும் அரை துளி ஆனது.
இதயம் இன்னும் வேகமாக துடிக்க, அவன் கைகளும் கால்களும் உதறிக்கொண்டு, சுற்றி இருக்கும் நகரத்தின் இரைச்சல் ஒன்றும் அவன் காதில் விழாமல், உள்ள அவர்கள் கிசுகிசுக்கும் சத்தம் மட்டும் அவன் காதில் பெரிய சத்தமாக விழுந்தது.
நடந்து ஜன்னலருகில் வந்தான்.
ஜன்னலின் இடது புறத்தில் இருக்கும் சுவற்றின் அருகில் நின்றான்.
நான்கு கால்களின் நின்று கொண்டிருந்தவன் தன் இரு கைகளையும் தரையில் இருந்து எடுத்து உடலை நிமிர்த்தி மண்டி போட்டபடி நின்றான்.
சுவற்றை ஒட்டியபடியே மெல்ல எந்திரித்தான்.
அவன் உச்சந்தலை தலை ஜன்னலின் கீழ்ப்பகுதியை அடைந்தவுடன் நிறுத்தி, தன் வலது கையை நேராக அந்த ஜன்னலின் frameம் ஜன்னலின் இடது முனையும் சங்கமிக்கும் இடத்தை நோக்கி கை நடுங்கியபடியே கொண்டு சென்றான்.
தன் வலது கையின் கட்டை விரல் நகத்தை அந்த இடைவெளியில் விட்டு, லேசாக நகர்த்தி பின்பு கட்டை விரலின் முனையையும் உள்ளே விட்டு, ஒரு அங்குலம் அளவுக்கு சத்தம் கேட்காதவாறும் திறப்பது தெரியாதவாறும் மெல்ல திறந்தான்.
அந்த கிசுகிசுப்பு இப்போது பேரொலியாக அவனுக்கு ஒலித்தது.
இதயம் சரியாக அவன் அங்கங்களுக்கு ரத்தத்தை செலுத்தாத வண்ணம், படபடக்க ஆரம்பித்தது. மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டான்.
மெல்ல தன் தலையை மேல் நோக்கி, ஜன்னலின் கீழ் பகுதிக்கு மேல் அவன் கண்கள் வரும் அளவுக்கு கொண்டு வந்தான்.
மெல்ல தன் தலையை வலது புறமாக நகர்த்தி, அவன் வலது கண்ணின் கருமணிகள் மட்டும் ஜன்னலிடையில் இருக்கும்படி வந்தான்.
உள்ளே ஜன்னல் திரை முழுதாக திரையிடப்பட்டாலும், அது காற்றினால் ஆடி அவனுக்கு உள்ளே இருந்த காட்சியை காட்ட,
அதுவரை படபடத்துக்கொண்டிருந்த கைலாஷின் இதயம் துடிப்பதை நிறுத்தியது.
அசைவற்று போனான்.
அவன் கண்கள் விரிந்து, அவன் கண்ணிமைகள் இமைப்பதை நிறுத்தின.
அதுவரை அவனுக்கு பேரொலியாக கேட்டுக்கொண்டிருந்த அந்த கிசுகிசுப்பும் இப்போது கேட்காமல் மௌனம் மட்டுமே குடிகொண்டது.
உலகமே இருண்டதை போல் இருந்தது.
அவன் கால்கள் தளர்ந்தன.
நிற்க முடியாமல் கீழே விழுந்தான்.
உள்ளே தொலைக்காட்சிக்கு எதிராக இருக்கும் பெரிய sofaவில், செல்வா மீனாவின் வலது புறம் அமர்ந்தபடி,
கொஞ்சம் இடது புறமாக மீனாவை பார்த்து திரும்பியபடி இருக்க,
மீனா அவள் முதுகை அவன் மார்பின் சாய்ந்தபடி மீனாவின் விரிந்த முந்தானை அவளை போர்த்தியபடி இருக்க,
செல்வா அவன் இரு கைகளையும் மீனாவின் இரு கைகளுக்கிடையிலும் நுழைத்து, அவள் முந்தானைக்குள் கை விட்டு, அவள் ஜாக்கெட்டின் மீது கைவைத்து, மீனாவின் முலைகளை பிசைய,
புடவை திரை இருந்தாலும், வெளியிலிருந்தது பார்த்த கைலாஷிர்க்கு, செல்வாவின் கைகள் அந்த திரைக்குள் செய்யும் சில்மிஷங்கள், திரையின் மீது அசைவாக தெரிய,
தன் தாயை அந்த கோலத்தில் கண்ட கைலாஷ் சரிந்து விழுந்தான்.
சுவற்றை ஒட்டி தலையை சாய்த்தபடி, சில கணங்கள் அப்படியே இருந்தான்.
தான் கண்ட காட்சி அப்படியே அவன் மனதில் நின்று திரும்ப திரும்ப அவன் கண்முன் தோன்றிக்கொண்டிருந்தது.
ஆனாலும் உள்ளே கண்ட காட்சி உண்மையென அவன் மனம் ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தது. கண்டிப்பாக இது தன் தாயின் ஒத்துழைப்புடன் நடக்காது. தன் நண்பன் என நினைத்த அந்த துரோகி ஆள் இல்லாத நேரத்தில் வீட்டிற்குள் நுழைந்து அவன் தாயை வறுபுறுத்தி தான் இது போன்று செய்து கொண்டிருப்பான் என்று மீண்டும் அவன் மனதில் ஒரு துளி நம்பிக்கை துளிர்த்தது.
மனதை திடப்படுத்திக்கொண்டு மீண்டும் எந்திரித்து அதே போல், தன் வலது கண்ணனின் கருமணி தெரியும் அளவுக்கு மட்டும் தலையை ஜன்னலிடையில் கொண்டுவந்து உள்ளே நடப்பதை நோக்கினான்.
உள்ளே செல்வா மீனாவின் புடவைத்திறக்குள் கைவிட்டு அவள் முலைகளை பிசைந்துகொண்டே, மீனாவின் கழுத்தில் அவன் மூக்கை வைத்து முகர்ந்துகொண்டே,
செல்வா: ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....இன்னா சோப்பு மாமி யூஸ் பண்ற? சும்மா கின்னுன்னு ஏறுது....ஆஹ்ஹ்ஹ்....
என்று அவள் கழுத்தில் தன் மூக்கை முன்னும் பின்னும் தேய்த்தபடி முனகலுடன் சொல்ல,
மீனா சற்றே அவன் செயலில் விருப்பம் இல்லாதவள் போல,
தன் வலது கையை மேலே கொண்டு வந்து அவன் முகத்தை கொஞ்சம் தள்ள, கீழே செல்வா அவள் முலைகளை பிசைந்துகொண்டிருப்பதால் கொஞ்சம் முனகலுடன்,
மீனா: அம்ப்ஈஈஹ்.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...நான் சொல்லுறத சத்த கேளுடாஆஹ்..வேண்டாம்டாஹ்...ஸ்ஸ்ஸ்
என்று சொல்ல,
செல்வா மீனாவின் பேச்சை காதில் வாங்காமல்,
செல்வா அவளை வாசம் பிடித்துக்கொண்டே, அவள் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்தான்.
அவன் முத்தம் பதிக்க, அதை விரும்பாதவளாய் மீனா, தன் கழுத்தை சட்டென இடது புறமாக திருப்பி தன் கன்னத்தை அவன் உதட்டிலிருந்து மறைத்தபடி அவள் பின்னந்தலையை மட்டும் காட்டும்படி அமர்ந்துகொண்டு, செல்வா தன் கைகளால் அவள் மார்பங்களில் செய்யும் செயலுக்கு அவள் தன் உதடுகளை மூடி முனகிக்கொண்டிருந்தாள்.
மீனா: ம்ம்ம்....ம்ம்ம்ம்ம்.....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....ம்ம்ம்ம்...
செல்வா தன் மூச்சை இழுத்து அவள் தலையை நுகர்ந்து,
செல்வா: தெனிக்கும் சீக்கா போட்டு குளிக்குறியா மாமி? உன் தலையோட வாசத்துலயே நான் flat ஆயிடுவன் போல ..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..
என,
அவள் முகத்திலோ செல்வா செய்யும் செயல்களை விரும்பாதது போல ஒரு முகபாவம்.
மீனா: அம்பி.....ம்ம்ம்.....வேண்டாம்டா.....சொன்னா கேளுடாஆஹ்....ஸ்ஸ்ஸ்
என்று செல்வாவிடம் சொல்ல,
அதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த கைலாஷிர்க்கு, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக செல்வா ஆள் இல்லாத வேளையில் தன் வீட்டின் உள்ளே புகுந்து, தன் தாயை பலவந்தப்படுத்தி தன் லீலைகளை நடத்திக்கொண்டிருக்கின்றான் என்ற சந்தேகம் அதிகரித்தது.
செல்வாவின் மீது அவன் கோபம் வேறொரு பரிமாணத்தை அடைந்தது.
ஓடி சென்று கதவை உடைத்து உள்ளே நுழைந்து, துரோகம் செய்த அந்த நாயை தூக்கி வீதியில் வீசி அவனை மானபங்க படுத்தவேண்டும் என்று அவன் உள்ளம் துடித்தாலும், தன் தாயும் இதில் சம்மந்தப்பட்டிருக்கிறாள் என்பதால் கொஞ்சம் தன் மனதை தேத்திக்கொண்டு, எதுவாக இருந்தாலும் உறுதியாக தெரியட்டும் என்று முடிவெடுத்து உள்ளே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.
செல்வா தன் வலது கையை மீனாவின் வலதுகையிடுக்கில் இருந்து வெளியே எடுத்து, மீனாவின் புடவை திரையை விலக்கினான்.
மீனா அணிந்திருந்த அடர்பச்சை நிற ஜாக்கெட்டில் அவள் மாம்பழங்கள் பிதுங்கிக்கொண்டு இருந்தன. அவள் இரு மாம்பழங்களை இடையில் இருந்த பள்ளத்தாக்கிற்குள் அவளுடைய தாலியும் செயினும் இருந்தன.
![[Image: 4ad366bf36c9e773ef88ff3345e29318.jpg]](https://i.pinimg.com/736x/4a/d3/66/4ad366bf36c9e773ef88ff3345e29318.jpg)
அதை பார்த்த செல்வாவின் கண்கள் விருந்தன. பெருமூச்சு வாங்கியபடி அதை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.
AC தரும் செயற்கை குளிர் காற்றை விரும்பாமல் , பக்கத்தில் இருக்கும் மரத்தால் வரும் இயற்கை காற்றையும் மின்விசிறியின் செயற்கை காற்றையும் மட்டும் நம்பி இருக்கும் மீனாவிற்கு,
செல்வாவின் செயல்கள் அவளுடைய உடலின் சூட்டை பன்மடங்கு அதிகரிக்க, அந்த சூட்டை போக்க அந்த மரத்தாலும், மின்விசிறியாலும் போதுமான காற்றை அளிக்க முடியாததால். மீனாவுக்கு கொஞ்சம் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
அவள் நெற்றியின் ஓரத்தில் வழிந்த வியர்வை, அப்படியே அவள் கன்னத்தில் வழுக்கி உதட்டின் ஓரத்தை ஒட்டியவாறு பயணித்து, அவள் கழுத்தை அடைந்து அங்கிருந்த சில வியர்வை துளிகளுடன் சேர்ந்து, மொத்தமாக கீழே ஆறு போல வழிந்தோடி, அவள் முலைப்பிளவுக்குள் செல்ல, அதை பார்த்த செல்வாவின் உடல் சூடும் பன்மடங்கு அதிகரிக்க, அவனால் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியாமல்,
மீனாவின் அந்த பழுத்த மாங்கனிகளை சிறையிட்டிருந்த அவள் ஜாக்கெட்டின் மீது, அவன் வலது கையை வைத்து அவள் வலது முலையின் முலைக்காம்புகளை திருகியபடி, அவன் இடது கையை அவள் முலைப்பிளவுக்குள் நுழைக்க,
மீனா: ஆஆஅஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ....
என்று முனகியபடி தன் அவன் கைகளை தட்டி விட்டாள்.
அதை பார்க்க பார்க்க கைலாஷ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பொறுமை இழக்க துவங்கினான். அவன் உள்ளங்கையில் ரத்த ஓட்டம் நிற்கும் அளவுக்கு அவன் கைகளை இறுக்க மூடி, அவன் கைகளில் உள்ள நரம்புகள் புடைத்தபடி, அவன் கண்கள் சிவந்தபடி, விருப்பமில்லாத தன் தாயை பலவந்தமாக அனுபவிக்கும் அந்த கயவனை கொன்றுவிடலாம் என்ற அளவுக்கு கோபம் கொண்டான்.
உள்ளே மீனா கைகளை தட்டி விட்ட பின்னே,
செல்வா மெல்ல திரும்பி இருந்த மீனாவின் தலையை தன் பக்கம் திருப்பி, தன் உதடுகளை குவித்து அவளுக்கு முத்தம் கொடுக்கலாம் என்று அவன் உதட்டை அவள் உதட்டை நோக்கி கொண்டு செல்ல, மீனா வேண்டாம் என்பது போல தன் தலையை ஆட்டியபடி, அவள் உதட்டை இருக்க மூடிவிட்டாள்.
மூடிவிட்ட மீனாவின் உதட்டில் செல்வா முத்தம் பதித்துவிட்டு, தன் உதட்டை எடுத்தான்.
அதை பார்த்த கைலாஷ் தன் பொறுமையை முற்றிலும் இழந்தான்.
தன் இடது கையில் இருக்கும் பாம்பை பார்த்தான்.
இதவோ ரப்பர் பாம்பு தான். ஆனா உள்ளே இருக்கிறது நிஜப்பாம்பு. சாதாரண பாம்பல்ல, கொடிய விஷயம் கொண்ட நச்சுப்பாம்பு. நண்பன் என கூட சேர்த்த அந்த நச்சுப்பாம்பு, தன் தாயை சுற்றி வளைத்து அதன் விஷத்தை தன் தாயின் மீது செலுத்துவதை இனியும் பார்த்துக்கொண்டிருக்க முடியாது என்றெண்ணி, என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை, அந்த கயவனை தன் காலாலேயே மிதித்து கொன்றுவிடலாம் என்றெண்ணி, சென்று கதவை உடைத்து உள்ளே நுழைந்து தன் தாயை காப்பாற்றலாம் என யோசிக்க,
உள்ளே செல்வா மீனாவின் கையிடுக்கில் இருந்து கைகளை எடுத்து, தன் மேல் சாய்ந்திருந்த மீனாவின் உடலை நேராக்கி,
அவள் தாடையை தன் வலது கையால் பற்றி, அவள் முகத்தை தன் பக்கம் திருப்பி,
செல்வா: இன்னா மாமி?! நீ வரசொல்லயே தான வந்தன்? இப்ப ஏதோ நானே உனக்கு விருப்பம் இல்லாம பண்ணினுக்குற மாதிரி பிகு பண்ணினுக்குற?!