11-03-2025, 10:08 PM
(This post was last modified: 11-03-2025, 10:29 PM by tksk27. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
காருக்குள் சிவராஜின் சுண்ணியை ஊம்பி விட்டு இங்கே வீட்டுக்கு வந்து ராமுடன் அரைகுறை ஓலுடன் தூக்கம் இல்லாமல் தவித்தால் சுவாதி. அங்கே 2 மணி நேரத்தில் டெல்லி சென்று மினிஸ்ட்டரை சந்திக்க ஹோட்டலுக்கு சென்று கொண்டிருந்தார்கள் சிவராஜும் சுப்புவும். அப்போது .............
அண்ணே அண்ணே .... சிவராஜ் அண்ணே ....என்று கூப்பிட்டான் சுப்பு . ஒரு வித கடுப்புடன் என்னடா என்று திரும்பி பார்த்தவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி ..... அச்சு அசலாக அப்டியே சுவாதியை போலவே ஒரு பெண். ஆனால் கொஞ்சம் உயரம். மினிஸ்டர் ரூமில் இருந்து ஒரு இரண்டு பேர் கைத்தாங்கலாக ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் தோள் பட்டையை பிடித்த படி வெளியே வந்து கொண்டு இருந்தனர்.
அவளுடைய கூந்தல் கசங்கி இருந்தது. அவள் முகமோ மயக்க nilaiyil இருந்தது. உதடு மட்டும் சிவந்து கொஞ்சம் வீங்கி இருந்தது. வேற எந்த அறிகுறியும் சிவராஜுக்கு தென்பட வில்லை. அவன் மினிஸ்ட்டரை சந்திப்பதில் மட்டும் கவனமாக இருந்தான். ஆனால் சுப்பு இன்ச் இன்ச்சாக அளவெடுத்து விட்டிருந்தான். அவள் முகத்தில் அவள் உதடு சிவப்பாக இருந்தது. லேசாக வீங்கி இருந்ததே தவிர எந்த காயமும் இல்லை. அவர்கள் iruvarum avalai தாங்கிய படி இவர்கள் இருவரையும் கிராஸ் செய்யும் பொது சுப்பு நன்றாகவே கவனித்தான். அவள் ஒரு வெண்முத்து கலரில் சீலை அணிந்திருந்தாள். அதில் அவள் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது சுப்புவுக்கு.
அவள் கழுத்தில் உதட்டால் கடித்த படி ஆங்காங்கே தடயம் இருந்தது. மார்புக்கு மேல் பக்கம் தெரிந்த முலை பள்ளத்தாக்கில் நன்றாகவே பிசைந்த தடயம் இருந்தது. இடுப்பு மடிப்பு பக்கம் சிவந்த அச்சுகள் இருந்தது. அவள் நன்றாகவே கால்களை ஊன்றி ஊன்றி நடந்து கொண்டு சென்றாள் . இவர்கள் நுழையும் அறைக்கு இரண்டு அறை தாண்டி அவளை விட்டு விட்டு இரண்டு பேரும் மீண்டும் மினிஸ்டர் இருக்கும் அறைக்கு சென்றனர் . அதற்குள் சிவராஜும் சுப்புவும் அறையை அடைந்து விட்டு இருந்தனர்.
அங்கே பெரிய சோபாவில் இரண்டு பேர் உக்காந்து இருந்தனர். சிவராஜை கண்ட அமைச்சரின் மகன்கள் இரண்டு பேரும் அடடே...... சிவராஜ் அண்ணே...... வாங்க வாங்க..... என்று முகம் முழுக்க சிரிப்புடன் வரவேற்றனர். அப்பா உள்ள ஒரு வேலையா இருக்காங்க நீங்க வாங்க உக்காருங்க அப்டினு உரிமையோடு அவனை கவனித்தனர். சிறு வயதில் இவர்கள் இருவரின் உயிரையும் காப்பாற்றி இருந்தான் சிவராஜ். அதனால் எப்போதும் ஒரு தனி பாசம்.
சிவராஜ் அறையை நோட்டம் விட்ட படியே சோபாவில் உக்காந்து பேச்சு குடுக்க ஆரம்ப்பித்தான். அப்போது பக்கத்து அறையில் இருந்து மினிஸ்டர் முனகும் சத்தம் கேட்டு கொண்டு இருந்தது.
அறை கதவை திறந்த படி வெள்ளை சட்டை பட்டனை போட்ட படி வேட்டியை தோளில் போட்டு கொண்டு வியர்த்த படி முகத்தை துடைத்த படி வெளியே வந்தார் அமைச்சர். வாய்யா சிவராஜ்..... எப்படி இருக்க என்ற படியே கதவை திறந்து வந்தார் அமைச்சர். அறைக்கு உள்ளே இருந்து யோவ், ஒரு பொண்ண திருப்தி படுத்த முடியல..... நீயெல்லாம் மினிஸ்டர் என்று கேலியாக சிரித்த படி ஒரு இனிய குரல் வந்தது. போடி என் சிறுக்கி என்ற படியே அமைச்சர் சேரில் வந்து உக்காந்தார்.
அண்ணே அண்ணே .... சிவராஜ் அண்ணே ....என்று கூப்பிட்டான் சுப்பு . ஒரு வித கடுப்புடன் என்னடா என்று திரும்பி பார்த்தவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி ..... அச்சு அசலாக அப்டியே சுவாதியை போலவே ஒரு பெண். ஆனால் கொஞ்சம் உயரம். மினிஸ்டர் ரூமில் இருந்து ஒரு இரண்டு பேர் கைத்தாங்கலாக ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் தோள் பட்டையை பிடித்த படி வெளியே வந்து கொண்டு இருந்தனர்.
அவளுடைய கூந்தல் கசங்கி இருந்தது. அவள் முகமோ மயக்க nilaiyil இருந்தது. உதடு மட்டும் சிவந்து கொஞ்சம் வீங்கி இருந்தது. வேற எந்த அறிகுறியும் சிவராஜுக்கு தென்பட வில்லை. அவன் மினிஸ்ட்டரை சந்திப்பதில் மட்டும் கவனமாக இருந்தான். ஆனால் சுப்பு இன்ச் இன்ச்சாக அளவெடுத்து விட்டிருந்தான். அவள் முகத்தில் அவள் உதடு சிவப்பாக இருந்தது. லேசாக வீங்கி இருந்ததே தவிர எந்த காயமும் இல்லை. அவர்கள் iruvarum avalai தாங்கிய படி இவர்கள் இருவரையும் கிராஸ் செய்யும் பொது சுப்பு நன்றாகவே கவனித்தான். அவள் ஒரு வெண்முத்து கலரில் சீலை அணிந்திருந்தாள். அதில் அவள் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது சுப்புவுக்கு.
அவள் கழுத்தில் உதட்டால் கடித்த படி ஆங்காங்கே தடயம் இருந்தது. மார்புக்கு மேல் பக்கம் தெரிந்த முலை பள்ளத்தாக்கில் நன்றாகவே பிசைந்த தடயம் இருந்தது. இடுப்பு மடிப்பு பக்கம் சிவந்த அச்சுகள் இருந்தது. அவள் நன்றாகவே கால்களை ஊன்றி ஊன்றி நடந்து கொண்டு சென்றாள் . இவர்கள் நுழையும் அறைக்கு இரண்டு அறை தாண்டி அவளை விட்டு விட்டு இரண்டு பேரும் மீண்டும் மினிஸ்டர் இருக்கும் அறைக்கு சென்றனர் . அதற்குள் சிவராஜும் சுப்புவும் அறையை அடைந்து விட்டு இருந்தனர்.
அங்கே பெரிய சோபாவில் இரண்டு பேர் உக்காந்து இருந்தனர். சிவராஜை கண்ட அமைச்சரின் மகன்கள் இரண்டு பேரும் அடடே...... சிவராஜ் அண்ணே...... வாங்க வாங்க..... என்று முகம் முழுக்க சிரிப்புடன் வரவேற்றனர். அப்பா உள்ள ஒரு வேலையா இருக்காங்க நீங்க வாங்க உக்காருங்க அப்டினு உரிமையோடு அவனை கவனித்தனர். சிறு வயதில் இவர்கள் இருவரின் உயிரையும் காப்பாற்றி இருந்தான் சிவராஜ். அதனால் எப்போதும் ஒரு தனி பாசம்.
சிவராஜ் அறையை நோட்டம் விட்ட படியே சோபாவில் உக்காந்து பேச்சு குடுக்க ஆரம்ப்பித்தான். அப்போது பக்கத்து அறையில் இருந்து மினிஸ்டர் முனகும் சத்தம் கேட்டு கொண்டு இருந்தது.
அறை கதவை திறந்த படி வெள்ளை சட்டை பட்டனை போட்ட படி வேட்டியை தோளில் போட்டு கொண்டு வியர்த்த படி முகத்தை துடைத்த படி வெளியே வந்தார் அமைச்சர். வாய்யா சிவராஜ்..... எப்படி இருக்க என்ற படியே கதவை திறந்து வந்தார் அமைச்சர். அறைக்கு உள்ளே இருந்து யோவ், ஒரு பொண்ண திருப்தி படுத்த முடியல..... நீயெல்லாம் மினிஸ்டர் என்று கேலியாக சிரித்த படி ஒரு இனிய குரல் வந்தது. போடி என் சிறுக்கி என்ற படியே அமைச்சர் சேரில் வந்து உக்காந்தார்.