Gay/Lesb - LGBT அவளவள், அவனவன்

[Agniheart]

அவளுக்கு அழுகை அழுகையாக வந்தது. அவள் சிந்து. கல்லூரியில் சேர்ந்து ஒருவருடம் ஆகப்போகிறது. அவளுக்கு இப்போது வந்த பிரச்சினைக்கு தீர்வு சொல்ல கல்லூரியில் நெருக்கமான தோழி யாரும் இல்லை. சற்றுநேரம் அழுதுகொண்டே இருந்துவிட்டு, திடீரென்று தோன்றிய யோசனையால் அழுகையை நிறுத்தி கண்ணீரைத் துடைத்துக்கொண்டு, சிந்து ஹாஸ்டலில் இருந்து கிளம்பினாள். அந்த நகரின் பிரபலமான மாலில் இயங்கும் அந்த ..........பிராண்ட் ஜவுளிக்கடையில் சேல்ஸ் கேர்ளாக வேலை செய்யும் மாலாதான் இதற்கு உதவமுடியும் என்ற நினைப்புடன் அங்கு போய்ச் சேர்ந்தாள். ஏனென்றால் அவள் ஒருத்திதான் பள்ளிக்கூடத்தில் படிக்கும்போதிருந்து ஒரே நெருங்கிய தோழியாக இருக்கிறாள். மாலாவுக்கு படிப்பு ஏறாததால் +2 முடித்தவுடன் இந்த ஜவுளி ஷோரூமில் வேலைக்கு சேர்ந்துவிட்டாள். சிந்துவுக்கும் மாலாவுக்கும் வயது 19 ஆகிறது. மாலா மாநிறமாக இருந்தாலும் உடல் பூரித்து, முலைகள் பெருத்து, அபாயகரமான வளைவுடன் கூடிய இடுப்புடன், புட்டமும் தொடைகளும் பருத்து, சதைப்பற்றான கெண்டைக்கால்களுடன் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். வட்டமான முகம், நெளிநெளியான கூந்தல், வில்போன்ற புருவங்கள், மீன் போன்ற கண்களுடன் இருக்கும் மாலாவைப் பார்த்தால் ஆண்களுக்கு வயது வித்தியாசமில்லாமல் ஆசை வருவது இயற்கையே. சிந்து, சற்று ஒல்லியாக இருந்தாலும், நல்ல சிவப்பு நிறம். இவளுக்கு இளம்வயது நளினி மாதிரி குதிரைமுகம். நீண்ட கைகள், இடுப்பு இன்னும் மடிப்பு விழாமல் வழவழவென்று இருந்தது. யாரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கும் மயக்கும் விழிகள். சிவந்த முகத்துக்கு மேலும் அழகூட்டும் 'என்னை கவ்வி சுவைத்துத்தான் பாரேன்' என்று அழைப்பு விடும் இயற்கையாகவே சிவந்த இதழ்கள். ஒரே ஒரு குறை இருந்தது சிந்துவுக்கு. இப்போது அதைப்பற்றி பேசத்தான் மாலாவைத்தேடி மாலுக்கு வந்திருக்கிறாள்.

மாலா, அழுது சிவந்த இவள் கண்களைப் பார்த்ததும், ஏதோ சீரியசான விஷயம்தான் என்று தெரிந்துகொண்டு, "ஃபுட் கோர்ட்டுல உட்காருடி, நான் இன்னும் பத்துநிமிஷத்துல வந்துடறேன்", என்று சொன்னாள். சரியென்று அந்த மாலின் எட்டாவது தளத்தில் இருந்த ஃபுட்கோர்ட்டில் ஒரு மூலையில் இருந்த டேபிள் அருகே உட்கார்ந்தாள் சிந்து. சொன்னபடியே பத்துநிமிஷத்தில் வந்த மாலா, சிந்துவை ஒட்டியபடி உட்கார்ந்து, "ம், சொல்லுடி, எதுக்கு அழுத?", என்று கேட்டதும், சிந்துவின் கண்களில் திரும்பவும் மளமளவென்று கண்ணீர் ஊற்றெடுத்தது. அவளை தோளோடு அணைத்த மாலா, "அழாதடி, அதான் நான் இருக்கேன்ல, எதாயிருந்தாலும் மனம் விட்டுப் பேசுடி", என்றாள். சற்றுநேரம் விம்மிய சிந்து, "என் பேரென்ன?", என்று கேட்டாள். மாலாவுக்குப் புரியவில்லை. "என்னடி கேட்ட?", என்றாள். "என் பேரென்னான்னு சொல்லுடி", என்றாள் சிந்து திரும்பவும். "என்னடி புதுசா கேக்குற? உம்பேரு சிந்து, இல்ல இப்ப வேற மாத்திக்கிட்டியா?", என்றாள் சந்தேகத்துடன் மாலா. "எங்க அப்பா மலர்மன்னன் பேருக்கான இனிஷியலுடன் என் பேரு M.சிந்து", என்றாள் சிந்து.

"இப்ப அதுக்கென்ன?", மாலா.

"அதுதான் பிரச்சினையே, காலேஜூல எல்லாரும் என்னை எப்படி கூப்பிடறாங்க தெரியுமா? C.M.சிந்து", என்றாள் சிந்து.

"C.M.சிந்துன்னா?", மாலா.

"சின்னமுலை சிந்து", என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அழுத சிந்துவுக்கு, என்ன ஆறுதல் சொல்வது என்றுதெரியாமல் திகைத்தாள் மாலா.