Incest வினோதமான குடும்ப ரகசியங்கள்

[james suiza]

மணி  இரண்டு ஆகிவிட்டது. பஸ்டாண்டில் இறங்கிய விவேக்,   சூரிய வெயில் கொஞ்சம் கடுப்பாக இருந்தாலும், அங்கிருந்த தென்றல் காற்று மெல்ல அவனது முகத்தை வருடியது. மொத்தமாய் அந்த ஊரே பசுமையில் மூழ்கியிருந்தது. அருகிலேயே நீரோடை ஓடிக் கொண்டிருந்தது. இருபுறமும் பசுமை நிறைந்த வயல்கள், அவ்வப்போது தென்னை மரங்கள் – எல்லாமே ஒரு இயற்கை ஓவியத்தை போல இருந்தது.

 "ஹலோ, ரேகா… பஸ்டாண்டில் இறங்கிட்டேன்," என்றான் விவேக்.

சரி  வந்துட்டியா? அப்படியே பஸ்டான்டை விட்டு , நேரா போய் ரைட் எடுங்க அப்படியே கொஞ்ச தூரம் போங்க ஒரு போஸ்ட் ஆபீஸ் ஒன்னு வரும் அதிலிருந்து அப்படியே லேப்ட் எடுத்து போனீங்கன்னா ஒரு மண் ரோடு வரும் இரண்டு பக்கமும் தென்னை மரமா இருக்கும் அப்படியே நேரா போனீங்கன்னா ஒரு காம்பவுண்ட் வீடு இருக்கும்.அது தான் நம்ம  வீடு

விவேக் புன்னகைத்துக்கொண்டே அவள் சொன்ன வழியை பின்பற்றி சென்றான். குறுகிய சாலை வழியே பண்ணை வீடு தோன்றியது. அது சாதாரணமான வீடல்ல, கண்ணைக் கவரும் ஜமீன் மாளிகை போல இருந்தது. வெளிப்புறம் பழமையான கட்டட அமைப்பு, ஆனால் இன்னும் மெருகேறி மிளிரும் விதம். வீட்டின் முன்பு இரண்டு டொயோட்டா ஃபார்ச்சூனர்  கார்கள், ஒரு மஹிந்திரா தார் , இரண்டு புல்லட் பைக்குகள், ஒரே ஒரு ஸ்குட்டி – தெரிந்தது.

விவேக் உள்ளே நுழைந்ததும், அந்த வீட்டில் இருந்த அனைவரும் அவனை வரவேற்பார்கள் என்று எதிர்பார்த்த்வன் ..அங்க மாமியார் சகுந்தலா மற்றும் நின்றுகொண்டிருந்தாள்   ..உள்ள வந்ததும் அத்தே சகுந்தலா ..குடிப்பதற்கு மோர் கொடுத்தாள்

(மோரை குடித்துக்கொண்டே) அத்தே  எங்க யாரையுமே  காணோம்?

அவங்க தோட்டத்துக்கு   போயிருக்காங்க. தம்பி ...நீங்க கை கால் அலம்பிட்டு வாங்க சாப்பிடலாம் என்று சமையல் வேலையை கவனிக்க  சென்றாள்.

விவேக்  டிவி பார்க்க, நேரம் ஓடியது   "சாப்பிட வாங்க மாப்ள" என்று சகுந்தலா அழைத்தாள். விவேக்கும் எழுந்து கை கழுவி விட்டு டைனிங் டேபிலுக்கு சென்று சாப்பிட்டு ..மறுபடியும் ஹாலுக்கு வந்து  வீட்டையே சுற்றிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்

சகுந்தலா அத்தை : என்ன மாப்பிள சுத்தி சுத்தி பார்த்துட்டு இருக்கீங்க

விவேக் : இல்ல அத்த சும்மாதான்...

சகுந்தலா அத்தை :  அப்படியே. வீட்டை சுத்தி பாருங்கள் நல்ல நேரம் போகும். பின்னாடி தோட்டம், மாடு எல்லாம் இருக்கு

விவேக் : இல்ல அத்தை பரவாயில்ல .

சகுந்தலா அத்தை : கூச்ச படாதீங்க மாப்பிள .இது இனிமே ஒங்க வீடு என்று  சொல்ல

விவேக் : ( ச்சே  பேச்சுக்கு கூட , உங்க விடுன்னு உரிமையா சொல்லுறாங்களே , இப்படி ஒரு மாமியார்  யாருக்கு கிடைப்பாங்க" என்று பெருமைப்பட்டுக் கொண்டு) அத்தே ரேகா  ரூம் எங்க இருக்கு?

சகுந்தலா அத்தை : (லேசாக சிரித்துவிட்டு..நீங்க பெரிய ஆளு தான்) ...மாடியில இருக்க இரண்டாவது ரூம் , வேணும்னா அங்க பொய் ரெஸ்ட் எடுங்க ன்னு சொல்லவும்

.விவேக் படி ஏறி வீட்டை சுற்றிப் பார்க்க ஆரம்பித்தான். ஜமீன் வீடு என்பதால், பழைய காலத்து பொருட்கள் ஆங்காங்கே இருந்தது அவனது கவனத்தை ஈர்த்தது—மரத்தால் செய்யப்பட்ட பெரிய ஜன்னல்கள், செம்பு, வெள்ளி பீடங்கள், மூடப்பட்ட பழைய தொட்டிகள்… ஒவ்வொன்றும் அந்த வீடு நிறைந்த வரலாற்றின் சாட்சியங்களாக இருந்தன.

பின்னர், வண்டியில் வந்த களைப்பும், உண்ட மயக்கமும் சேர்ந்து, விவேக் அப்படியே கட்டிலில் சாய்ந்தான். கண்கள் கனத்தபடி அடிக்கடி மூடிக் கொண்டன. "ஒரு பத்து நிமிஷம் படுத்தா சரியா இருக்கும்..." என்று நினைத்தவனுக்கு தெரியாமல் ஆழ்ந்த உறக்கம் வந்துவிட்டது.

..................

..................

..................

..................


..................

..................


கொலுசு சத்தம்!
ஜல்... ஜல்...

காதுக்கு அருகில் ஒலி கேட்டதும், திடுக்கிட்டு விழித்தான் விவேக்! ஒரே இருட்டு…  "எங்கே இருக்கிறேன்?" என்று நிமிர்ந்து பார்த்தான்.

அவன் பக்கத்தில் உள்ள போனை தடவிப் பிடித்து மொபைலை பார்த்தான். இரவு 8 மணி!
"ச்சே... இவ்ளோ நேரம் தூங்கிட்டேனா?" என்று முகத்தை தடவிக்கொண்டே எழுந்தான். போனில் டார்ச் லைட்டை ஆன் செய்து, பாத்ரூமுக்குப் போய்விட்டு திரும்பி வந்தான்.

அப்போதுதான், ஜன்னல் ஓரத்தில்...

ஜல்... ஜல்...

ஓர் உருவம்…!

கொலுசு சத்தத்துடன் மெதுவாக நகர்ந்துகொண்டிருந்தது.

விவேக் உடனே கண்ணை சிறிது சுருக்கிப் பார்த்தான். அந்த உருவம் பெண் போல் தெரிந்தது. நேரே படிக்குச் சென்று மேலே ஏறியது.

"யார் அது?"

விவேக் உடனே டார்ச் ஒளியை வைத்துக்கொண்டு பின்தொடர்ந்தான். அந்த உருவம் நேராக மொட்டமாடிக்குச் சென்றது.


"அத்தான்... எனக்கு இன்னும் தூக்கம் வரல… கொஞ்ச நேரம் இப்படியே நிக்கலாமா? காற்று நல்லா இருக்கு..."

பெண் குரல்!

விவேக்குக்கு இப்போது உறுதியானது – மேலே இருந்தது அவன் தங்கை திவ்யா தான்!..விவேக் தவித்த தவிப்பில் வேர்த்து கொட்ட ஆரம்பித்தது.


"இவ எதுக்குப் எட்டு  மணிக்கு மொட்டமாடியில இருக்கா?"

விவேக் குனிந்து பார்த்தான். அந்த பெண்ணுருவம்… திவ்யாதான்!

ஆனால்… திவ்யா தனியாக இருக்கிறாளா? அல்லது…?!

விவேக்கின் மனதில் பல கேள்விகள் எழுந்தன…  அதற்குள் .." இங்க வேண்டாம் வா அந்த தண்ணி டாங்கி கிட்ட போலாம் "என்று அடுத்த குரல்
"இது ரேகாவின் அண்ணன் தினேஷ் குரல்" என்று அதையும் கனித்தான் விவேக் ..இரண்டு பேரும் மேல என்ன பன்றாங்க, வேறு வேறு கற்பனை   அவன் மனதில் ஓட ஆரம்பித்தது .மேலே செல்லலாமா? வேண்டாமா? தான் நினைத்தது போல மேலே எதுவும் தப்பு நடக்குதோ?  என்று பயத்துடன் மெதுவாக பின்தொடர்ந்தான் ..

சுற்றி முற்றும் பார்த்தான் யாரும் இல்லை....அங்க ஒரு .வாட்டர் டேங்க் இருந்திச்சு விவேக்கும் புனை நடையாக அந்த வாட்டர் டேங்க்  அருகே சென்று ..அவங்களை வெகுபார்த்தான் ...சுத்திலும் வாட்டர் டேங்க் இருந்ததாலே  . பகல் நேரத்துல கூட யாருக்கும் எதுவும் தெரியாது..அதன் அருகே சென்றபோது   உள்ளே பேச்சு சத்தம் ஓரளவுக்கு கேட்டது.

திவ்யா :
அத்தான் இன்னைக்கு நாம வீட்ல இருந்து உங்க தோட்டத்துக்கு கிளம்பும் போது  , என் துப்பட்டா கொஞ்சம் மேல ஏறி இருந்தது, அத அங்க இருந்த வேலைக்காரன் ஒருத்தன்  பார்த்துட்டு இருந்தான். நான் அத கவனிக்கல ஆனா நீங்க  அத கவனிச்சு என் துப்பட்டாவ வச்சு அத நிங்களே சரி செஞ்சீங்க

தினேஷ் :ஹ்ம் எத

திவ்யா :அது அத்தான்

தினேஷ் :அதுனா எது டி

திவ்யா :ஹ்ம் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி நான் உங்களை கட்டிப்பிடிக்கும் போது நீங்களும் நல்லா இறுக்கி உங்கமேல அழுத்த வெச்சல அது

தினேஷ் கொஞ்சம் அசடு வழிந்து கொண்டு) அது அதுனா எது டி

திவ்யா :ஹ்ம் என்னோட மார்பு போதுமா ..பக்கி அத்தான்

( இங்க கேட்டுக்கொண்டிருந்த விவேக்குக்கு திக்குன்னு ஆகிடுச்சு )

தினேஷ் சிரித்து கொண்ட) எதுக்கு டி திட்டுற

திவ்யா :என்ன இப்படி பேச வெச்ச அப்புறம் எப்படி சொல்றதாம்

தினேஷ் :ஏன் திவ்யா , ஒரு அத்தான் நா ..உன் மார்பை பிடிச்சு துப்பட்டாவை சரி பண்ணது குற்றமா ??

திவ்யா :இல்ல அத்தான் நீங்க   அப்படி செஞ்சது ஒன்னும் தப்பு இல்ல. உண்மையா சொல்லனும்னா எனக்கு அது ரொம்ப பிடிச்சது

தினேஷ் :உங்க ரேகா அண்ணி , அதான் என்   தங்கச்சிகிட்ட சத்தியம் செஞ்சு கொடுத்திருக்கேன் உன்ன நல்லா பாத்துப்பேன் சொல்லி அதான் , அவன் அப்படி பாத்துட்டு இருந்தப்ப எனக்கு டக்குனு என்ன செய்றதுன்னு தெரியல அதான் அப்படி செஞ்சுட்டேன்


திவ்யா ::அப்புறம் நீங்க   என்ன  

தினேஷ்  நா உன்ன

திவ்யா ::நீங்க  என்ன நல்லா சைட் அடிக்கிறது தெரிஞ்சது சிரித்து கொண்டே சொன்னாள்

( ஐயோ கடவுளே இது ஏன் தங்கச்சி தான , ப்ளஸ் ஒன் வரை அவளுக்கு அந்த அளவிற்க்கு நண்பிகள் கிடையாது. ஒரு சில பெண்களிடம் மட்டும் பேசுவாள். அவர்களும் பழம் போன்ற பெண்கள். படிப்பை பற்றி மட்டுமே அவர்களிடம் பேச முடியும். பாய் பிரண்ட்ஸ் கேட்கவே வேண்டாம். கூட படிக்கும் பலர் அவளுக்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்திருக்கிறார்கள். ஆனால் அவள் அதை படித்துக் கூட பார்ததில்லை உடனே கிழித்து விடுவாள். நேராக பிரின்சிபாலிடம் சொல்லி விடுவாள். அதனால் பசங்களுக்கு அவளை கண்டாலே பயம்.  காலேஜ்ல எவனாது சைட் அடிச்சாலே வீட்ல வந்து தையா தக்கான்னு !! குதிப்பா ..இப்ப என்னனா இப்படி பேசிட்டு இருக்கா )

தினேஷ் :ச்சீ அப்படி எல்லாம் இல்ல

திவ்யா :  :நீங்க  பாத்தத நான் பாத்தேன் என்று அவன் கண்களை பார்த்தாள்

தினேஷ் : (தயங்கி கொண்டே)அது அது

திவ்யா அவன் காதருகே வந்து, "நீங்க தான் பார்த்தீங்க, பரவாயில்லை. உங்களுக்கு பாக்கணும்னா பாத்துக்கோங்க, சைட் அடிக்கணும்னா அடிச்சிக்கோங்க. நான் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன்…" என்று குறும்பாக கூறிவிட்டு, அவன் பதிலுக்காகக் கூட காத்திருக்காமல், விறு...விறுவென படியிறங்கி கீழே சென்றாள்.


"(அப்பாடா! நல்ல வேல ரெண்டு பெரும் என்ன பாக்கல...)"

சக்தியை திரட்டி, வாட்டர் டேங்கின் மேல் ஏறி இருந்தவன், கஷ்டப்பட்டு கீழே இறங்க முயற்சித்தபோது, மறுபடியும் யாரோ படி ஏறி வருவது போல கொலுசு சத்தம் கேட்டது. அதனை கேட்டவுடன், சட்டென மேலே ஓரமாக மறைந்துக்கொண்டான்.

வந்தது, அம்மா வைதேகியும், ரேகாவின் அம்மா சகுந்தலாவும். இருவரும் அசையில் இருந்த காய்ந்த துணிகளை எடுத்து, பேசிக்கொண்டே பக்கெட்டில் அடுக்கிக்கொண்டிருந்தார்கள்.



சகுந்தலா :- என்ன சம்மந்தி  உங்க அன்னே  ரொம்ப நக்கிட்டாரா

வைதேகி : ஆமா கொஞ்சம் ஓவரா நக்கிட்டாரு

சகுந்தலா :- : ஆனா அவரு உங்ககிட்ட இப்படி பண்ணுவார்ன்னு நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல.நீங்க எப்படி விட்டீங்க?

வைதேகி : : நான் எங்க கொடுத்தேன். முதல்ல கொடுக்க வேண்டாம் பழகிப்பாத்து அப்றமா கொடுக்கலாம்னு நினைச்சேன்.அன்னான் தான்  கைய புடிச்சிட்டு விட மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு

சகுந்தலா :- நீங்களும் பாவம்னு கொடுத்திட்டிங்களா

வைதேகி : வேற என்ன பண்றது. எனக்கு அண்ணனா ஆகப்போறாங்க . கொடுக்கலைன்னா தப்பாயிடும்ல

( விவேக்குக்கு இப்போது புரிந்தது இருவரும் ரேகா அப்பா ஜெகதீஷ் மாமாவை  பற்றிதான் இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று.)

சகுந்தலா :- ஒருவாட்டி கொடுத்திட்டீங்கல்ல.இனிமேல் அடிக்கடி கூப்பிடுவார்  பாருங்க

வைதேகி : எனக்கு எந்த பிரச்சினையும் வராத வரைக்கும் எனக்கு ஓகே தான்.

சகுந்தலா :- அதெல்லாம் எந்த பிரச்சனை வர விடமாட்டான் சம்மந்தி நீங்க பண்ணுங்க


("இவங்க பேசறதுல  ஏதோ உள்குத்து இருக்கிற மாதிரி இருக்கே" என்று விவேக் மண்டையில் தோன்றியது..ஆனா அது என்ன என்பதுதான் அவனுக்கு கடைசி வரைக்கும் புரியவில்லை )

சகுந்தலா :- சரி என் வீட்டுக்காரருக்கு  கொடுத்திட்டீங்க. எங்க மகனுக்கும் மருமகனுக்கும்  ?

வைதேகி : அவங்க கேட்கட்டும் அவங்களுக்கும் கொடுக்கிறேன்.

சகுந்தலா :- ஒரு முடிவோட தான் இருக்கீங்க..ஹா...ஹா...ஹா..பதிலுக்கு வைதேகியும் ஒரு ரகசியமான புன்னகையுடன் அவளது காதில் எதையோ சொல்ல, அது விவேக்குக்கு சரியாக கேட்கவில்லை.

அசையிலிருந்த துணிகளை அடுக்கி முடித்ததும், இருவரும் கைகள் கோர்த்தபடி படி இறங்கி கீழே சென்றார்கள்.


கடைசி வரைக்கும் எதைப்பதி பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்  என்னவென்று புரியாமல்   குழப்பத்தோட ..அவனும்  அப்போதுதான் தூங்கி எழுந்தது போன்ற சோம்பலுடன்  கீழே இறங்கினான்


ரேகாவின் அப்பா ஜெகதீஷ் டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தபடி ..சாப்டுட்டு இருக்க , அம்மா வைதேகியும் , சகுந்தலாவும் கிச்சன்ல சமைத்து ..டேபிளில் பரிமாறிக்கொண்டிருந்தனர் ..

விவேக் வந்ததை பார்த்த அம்மா வைதேகி , வா டா   என்ன மாமியார் வீட்ல நல்ல தூக்கமா?

அம்மாடி இப்படி பிரிச்சு பேசுற , இது மாமியார் விடுலாம் இல்ல இதுவும் மாப்பிளையோட விடு தான்    மா...என்று சப்போர்டுக்கு ஜெகதீஷ் மாமா சொல்ல

நான் சும்மா அவனை   கலாய்ச்சேன்.என்றபடி ..மறுபடியும் கிச்சனுக்கு எதோ எடுக்க சென்றால்

ஜெகதீஷ் :  “ஹலோ யங் மேன். நல்ல தூக்கமா?”   சினேகமாய் புன்னகை உதிர்த்தவர் .  

விவேக் : ஆமா மாமா நல்ல தூக்கம்

ஜெகதீஷ் : எப்பவுமே இப்படித்தான் தூங்குவீங்களா?

விவேக் :  இல்ல மாமா  நேத்து அலைச்சல், அப்புறம் பஸ்ல  உட்கார்ந்தது இதெல்லாம் உடம்பு கொஞ்சம் அசதி ஆகிடுச்சு

விவேக்கை பார்த்தவுடனே, "ஏய் விவேக்!" என்று ஆவலுடன் அலறியபடி ரேகா அவனை  கட்டிப்பிடித்தாள். எதிர்பாராத  (அணைப்பு), அவனது இதயத்தைக் கிட்டத்தட்ட குலுக்கியே விட்டது.

ஒருபுறம், எல்லோருக்கும் முன்பாக நடு ஹாலில் அவள் தன்னை இப்படி அணைத்துக்கொண்டிருக்கிறாள்! மறுபுறம், இதுவரை எந்தப் பெண்ணும் தன்னை இதுபோல் அனைத்ததே  இல்லை.  

வீட்டில் இருந்தவர்கள் யாரும் அவங்களை கவனிக்கவில்லை என்று உணர்ந்தபோது, ஒரு சில நொடிகள் குழப்பத்துடன் நின்றுவிட்டான். ஆனால், அந்த வினாடி அவனைதானாக இழுத்துச் சென்றது. அவனும் மெதுவாக, தன் விரல்களை ரேகாவின் முதுகின்மீது பதித்து, அவளை அணைத்தான்...


 


. அவள் கைகள் அவன் இடுப்பை சுற்றி இருந்தது. விவேக் தன்  அணைப்பை இறுக்க அவள் மார்புகள் அவன் மார்புக்கும் வயிற்றுக்கும் இடையில் உள்ள இடத்தில் அழுத்தியது. ஒரு பெண்ணின் முதல் ஸ்பரிசத்தை தாங்க முடியாத அவன் தம்பி சற்று விடைக்க, ரேகா அவனை  விட்டு விலகினாள். எதனால் என்று அவனுக்கு தெரியவில்லை.   இறுக்கி அணைத்தனால அல்லது  தம்பி விடைப்பை உணர்ந்ததனாலோ தெரியவில்லை.

அவள் முகத்தை பார்த்தான்... கண்களில் ஆனந்தம், உதட்டில் சிரிப்புடன் அவள் முகத்தை பார்க்கும்போது தேவதை போல தெரிந்தாள்.

அவனை பார்த்து சிரித்தவள், "என் செல்ல புருஷா!" என்று சொல்லி அவன் கன்னத்தை கிள்ளினாள்.

"போதும், கொஞ்சினது! உங்க வீட்டில் எல்லோரும் நம்மள தான் பார்த்துட்டிருக்காங்க," என்று சொல்லி, தன் கன்னத்தை தடவினான்.

"அதுக்கு என்ன? பார்த்தா பார்க்கட்டும்!" என்று மீண்டும் கொஞ்சினாள்.

"இனி ஒன்னாதான் இருக்கப் போறோம். அப்புறம் கொஞ்சிக்கோ! இப்போ சாப்பிடலாம்," என்று அவள் கையை கோர்த்துக் கொண்டு டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான்.

அந்த சமயத்துக்குள் திவ்யா, ரேகாவின்  அண்ணன் தினேஷ்—எல்லோரும்  வந்து சேர்ந்தார்கள். மொத்த குடும்பமும் ஒரே இடத்தில் அமர்ந்து சாப்பிட, வீடு முழுக்க மகிழ்ச்சியும், உரத்த சிரிப்புகளும் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது.

விவேக்குக்கு, அந்த சூழ்நிலையே புதுமையாக இருந்தது. குடும்பத்தினர் ஒருவரை ஒருவர் அன்பாக கொஞ்சி பேசி, உணவை பரிமாறிக் கொண்டுக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தவுடன், அவனுள் ஒரு எளிமையான மகிழ்ச்சி பெருகியது.  
அப்பா இல்லாமல் வளர்ந்த அவனுக்கு, அத்தனை பேர் சேர்ந்து சாப்பிடும் அந்த குடும்பம் வெறும் உறவுகளின் கூட்டு இல்லை... அது ஒரு பாசத்தோடு பின்னிப் பின்னிய உறவு. அந்த நேரத்தில், விவேக்கின் உள்ளம் கனிந்தது. அவன் விழிகளின் ஓரத்தில் கண்ணீர் மிளிர, அவன் அதை யாரும் காணாமல் துடைத்து கொண்டான்...அந்த நிமிடம், விவேக்குக்கு ரேகாவின் குடும்பமும் தன் குடும்பம் என்று உணர்த்தியது

சாப்பிட்டதை முடித்து, கை கழுவி இருக்கும்போது, பின்னாலேயே வந்த ரேகா…
விவேக்கின் கண்களை போர்த்திக்கொண்டாள்.


ஏய் என்ன  பண்ணுற , கண்ணை போர்த்திக்கிட்டு எங்க கூட்டிட்டு போற?விவேக் அலறிக் கொண்டே ரேகாவின் பிடியில் இழுத்துச் செல்லப்பட்டான்

"உனக்கு எங்க வீட்ல இருக்க ஒரு முக்கியமான ஆழ அறிமுகம் படுத்துறேன் " என்று அவன் கண்ணைப் பொத்திக்கொண்டு வராண்டா விற்கு கூட்டிவந்தாள் ரேகா

.
இப்போது விவேக்கின் கண்ணிலிருந்து ரேகா கையை எடுக்க விவேக் கண்ணைத் துடைத்துக்கொண்டு பார்க்க. ஒரு பெண் வரண்டா சேரில் உட்கார்ந்திருந்தாள்..விவேக் யார் என்று பார்க்க, அப்படியே வெடவெடத்து போயிவிட்டான். அவளைப் வெறித்துப்போய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். "என்னடா இது இப்படி ஒரு அழகியா ,இப்படி ஒருத்திய நான் பார்த்ததே இல்லையே. நல்லா கொழுக் மொழுக்கென்று வெடக்கோழி மாதிரி இருக்கா.
அவள் அழகு அவனை மிகவும் ஈர்த்தது !

விவேக்கை நெருங்கியவள் அவன்  பக்கத்தில் நெருக்கமாக வந்து நின்றாள். அவள் வாசம் குப்பென வந்து அவனைத் தாக்கியது. அவனால் அவள் கண்களை இரண்டு நொடிகளுக்கு மேல் பார்க்க முடியவில்லை. அவன் கண்களை அவள் முகத்தில் இருந்து கீழே இறக்கினான் . நரம்புகள் தெரியும் சங்கு கழுத்தில் ஒரு ஹாட்டின் டாலர் தொங்கும் செயின் போட்டிருந்தாள் அது தங்க தாலி
.
அவன் பார்வைஇன்னும் கீழே இறங்க.. அவளது கொழு கொழு வீக்கங்கள் இரண்டும் ஹெட்லாம்ப் போல முன்னால் தனியாக தூக்கிக் கொண்டிருந்தது. அவள் போட்டிருந்த சேலை முந்தானையை கொஞ்சம் ஒதுக்கி விட்டிருந்தாள். அவளது முலை கிளிவேஜையும் தாண்டி பழங்களின் பிதுங்கல்.. கால் பாகம் வீக்கமாக தெரிந்தது..!!  .!!



 

விவேக் நிலமையை பார்த்து கொழுகென்று சிரித்தாள் ரேகா ,

என்ன தம்பி  அப்படியே பார்த்துட்டு இருக்கீங்க , என்ன யாருன்னு தெரியலையா ? வெட்கத்துடன் அந்த பெண் கேட்டாள்

இப்படி ஒரு தேவதையை பார்த்தா மலைச்சு பொய் நிக்காம என்ன செயறது

ரேகாவை விட  நீங்க அழகா இருக்கீங்க , என்ற உண்மையை சொல்ல மனம் வரவில்லை ...நீங்க யாருன்னு எனக்கு தெரியலை என்றான்

டேய் ..அது உன் அக்கா டா ...அவங்களை பொய் இப்படி சைட் அடிச்சிட்டு இருக்க ன்னு ரேகா சொன்னதும் . விவேக்குக்கு பகீரென்றது , அப்படியே மூர்ச்சையாகிப் போனான் ...


"டேய், இவங்க தான் என் தினேஷ் அண்ணாவோட பொண்டாட்டி... என்னோட அண்ணி, வனஜா !"

அதற்குள், "அம்மா!" என்று அழகான குட்டி பாப்பா, வனஜா வை நோக்கி ஓடிவந்தாள்.

வனஜா  அவளை அணைத்துக்கொண்டு, "டேய் குட்டி, இவர்தான் உங்க மாமா!" என்று விவேக்கை                        
  கைக்காட்டினாள்.

அந்த குட்டி பாப்பா, அவனை பார்த்தவுடனே சற்றே தயங்கினாள். பிறகு ஒரு நிமிடம் கழித்து, சிரித்தபடி, "ஹாய் மாமா!" என்று கையை நீட்டினாள்.

விவேக் நெகிழ்ச்சியுடன் அவள் கையை பிடிக்க, வனஜா  ரேகாவை பார்த்து  குறும்பாக சிரித்தபடி, "அடியே ரேகா! உன் ஆளை கொஞ்சம் இருந்து நிதானமா கவனிச்சிட்டு வா! பாவம், ரொம்ப ஏங்கி போயிருக்காரு!" என்று ஒரு பார்வை போட்டுவிட்டு அங்கிருந்து  சென்றாள்.

அவள் போனதும், ரேகா முகம் சுளித்தபடி, "விவேக்!!!"  அவனை நோக்கி வந்தாள்.

"ஐயையோ, ஓவரா ஜொள்ளு விட்டுட்டோமோ! இப்போ இவளை எப்படி சமாளிக்கிறதுன்னு தெரியலையே!" என்று உள்ளுக்குள்   பதற !

கோபமாக அவனை நெருங்கியவள் .. சட்டென அவன் கையை பிடித்து இழுத்தாள். தள்ளாடிக் கொண்டு விவேக் அவள் பக்கம் திரும்ப.. அவள் முலை பந்துகளை கொண்டு வந்து ‘நச்ச் ‘ சென அவன் நெஞ்சில் மோதினாள்.

சாரி ...ரேகா ..ன்னு எதோ சொல்ல வருவதற்குள்

சட்டென   அவன் தொடை நடுவில் பொத்தென ஒரு அடி வைத்தாள். பேண்ட்டுக்கு மேல் அவன் ஆண்மையை இறுக்கிப் பிடித்து கசக்கினாள்

ஆஆஆஆ...!!!!...ஆஆஆ....!! ரேகா என்னடி பண்ணுற

நான் இருக்கும்போதே என் அண்ணியை நல்ல சைட் அடிச்சிட்டு ,  இப்ப என்னமோ பெரிய உத்தமன் மாதிரி பதுங்குற ...நா இருக்கும்போதே உன் கண்ணு என்ன தவிர எங்கயாவது போச்சு அப்பறம் , (உதட்டில் லேசான சிரிப்புடன் ) சுன்னிய அறுத்துருவேன்..!

விவேக் சட்டென சுதாரிச்சு ,பேண்டுக்கு மேல் அவன் ஆண்மையை பிடித்து கசக்கிய அவளது கையை விவேக் சட்டென தட்டி  விட்டு அவ கன்னத்தைக் கிள்ளி முத்தம் கொடுத்துட்டு,.."சாரி டி!" என்று வேகமாக சொல்லிவிட்டு, சிரித்தபடி ஓடிவிட்டான்!

தொடரும் ...!!