09-03-2025, 07:52 PM
இரண்டு வாரம் கழித்து…
வீட்டில் புதிய சூழ்நிலை உருவாகியிருந்தது.
விவேக்கின் அம்மாவும் தங்கச்சியும் போனில் பேசிப் பேசித், மெல்ல மெல்ல ரேகா குடும்பத்தினரிடம் நெருங்க தொடங்கியிருந்தார்கள். அவங்களுக்குள்ளேயே ஒரு புதிய உறவு உருவாகும் அறிகுறிகள் தெளிவாக இருந்தன.
சொன்ன மாதிரி, கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ..வைதேகியும் திவ்யாவும் ரேகா வீட்டுக்கு பேட்டி படுக்கையோடு சென்றிருந்தார்கள். விவேக்குக்கு அலுவலத்தில் லீவ் கிடைக்காததால், "ஒரு வாரம் கழிச்சு வருவேன்" என்று சொல்லிவிட்டான். அவர்களும் "சரி" என்று ஒத்துக்கொண்டார்கள்.
அம்மாவும் தங்கச்சியும் பொய் ஒரு மாதம் இருக்கும் , அலுவலகத்தில் லஞ்ச் பிரேக்கில் விவேக் வழக்கமாக அம்மாவுக்கு போன் செய்தான்
அம்மா வைதேகி : சொல்லுடா
விவேக் : ஹலோ...ம்மா என்ன பண்றீங்க ? சாப்பிட்டியா?
அம்மா வைதேகி : ம்ம்ம் ..சாப்டாச்சு டா , நீ சாப்டியா
விவேக் : இல்ல இன்னும் சாப்பிடல.
அம்மா வைதேகி : மணி 1 ஆகுது இன்னும் சாப்பிடாம என்னடா பண்ற
விவேக் : சாப்பிடதான்மா வந்தேன் , அதான் அப்படியே உங்கிட்ட பேசலாம்ன்னு போன் பண்ணுனேன்
அம்மா வைதேகி : சரி சரி ஏதாவது வேணும்னா.எனக்கு ஒரு போன் பண்ணு நான் இங்க தான் இருக்கேன்.வரேன் சரியா
விவேக் : சரிம்மா . ரேகா வீட்ல என்ன சொல்லுறாங்க ?
அம்மா வைதேகி : அவங்க என்ன சொல்லுவாங்க . இப்பதான் அவங்க வீட்ல ஒரு நல்ல காரியம் நடக்கப் போகுதுன்னு சந்தோஷமா இருக்காங்க
விவேக் : .சரி திவ்யா எங்க?
அம்மா வைதேகி : ரேகா அண்ணன் தினேஷோட குட்டி தம்பி கூட விளையாடிகிட்டு இருக்கா
விவேக் : என்னது தினேஷோட குட்டி தம்பியா ..!!!
அம்மா வைதேகி : ஆமா டா , அவனோட குட்டி பையன் ..
விவேக் : பெருமூச்சு விட்டபடி !! ஒஹ்ஹஹ் அத சொன்னிங்களா
அம்மா வைதேகி : நீ ..என்ன நினைச்ச ??
விவேக் : அது ...ஆஅ ....ஆஹ்ஹ் ..அவங்களுக்கு தான் தம்பி யாருமே கிடையாதே அதான் நீங்க குட்டி தம்பின்னு சொன்னதும் ஷாக் ஆகிட்டேன் ..!!..சரி அத விடுங்க அத்தை மாமா சௌக்கியமா?
அம்மா வைதேகி : நல்லா இருக்காங்க டா , பக்கத்துல ஏதோ பங்க்ஷன் வீடுன்னு போயிருக்காங்க. (டக் ..டக் ) என்று கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது.
விவேக் : என்னமா வந்துட்டாங்க போல?
அம்மா வைதேகி : லைன்ல இரு யாருன்னு பாக்குறேன்.
விவேக் : அன்னே நீங்களா .. உள்ள வாங்க .." என்று அந்தப்பக்கம் அம்மா வைதேகி பேசுவது விவேக்குக்கு கேட்டது .
அம்மா வைதேகி : யாரும்மா வந்துருக்கா? என்று விவேக் கேட்க அவள் பதில் பேசவில்லை மாறாக அங்கே டப் ..ன்னு கதவு லாக் ஆகும் சத்தம் விவேக்குக்கு கேட்டது.
எதோ சிரிச்சு பேசிக்கிற மாதிரி கேக்குது என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டு மேலும் அங்கே நடப்பதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
அம்மா வைதேகி : அப்புறம் ,வேற என்ன டா ?
விவேக் : யாருடம்மா வந்திருக்காங்க ?
அம்மா வைதேகி : வேற யாரு , ஜெகதீஷ் அண்ணன் தான் வந்திருக்காங்க , ...குளிக்கலாம்னு பாவாடையோடு இருக்கும்போது , சோப்பு எடுத்துட்டு போக மறந்துட்டேன் , அதான் அவரே எடுத்துட்டு வந்திருக்காரு
விவேக் : ஓஹோ
அம்மா வைதேகி : சரி... நான் அப்புறம் கூப்பிடுறேன்...இன்னும் குளிக்காம பாவாடையோடு தான் வீட்ல சுத்திட்டு இருக்கேன் , குளிச்சிட்டு பக்கத்து அம்மன் கோவிலுக்கு போகணும்ன்னு சொன்னாங்க
![[Image: 1729435604-picsay.jpg]](https://i.ibb.co/bMKCHRt2/1729435604-picsay.jpg)
விவேக் : சரி .ம்மா ...ஜெகதீஷ் மாமாவை கேட்டதா சொல்லு
அம்மா வைதேகி : சரி..டா
விவேக் : ம்ம்ம் ..
"அண்ணே, இருங்க! அதுக்குள்ள ஆரம்பிச்சீராதீங்க!"
"ஆஆ... அண்ணே! அங்க எல்லாம் கையை வச்சிக்கிட்டு... ச்சி!"
"நல்ல பெருசா வச்சிருக்கியே டி... பட்... ஆஆ..."
"என்னது? பெருசா வச்சிருக்காங்களா?" – விவேக் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
"அண்ணே! அவுக்காதிங்க! அப்படி மேலோட்டமா அமுக்குங்க!"
"என்னது? மேலோட்டமா அமுக்கணுமா?" – மீண்டும் விவேக் பதறிப் போனான்.
அம்மா வைதேகி: "நேரத்துல இப்படித்தான் உங்க மகன் தினேஷ்! குளிக்கவே விடல... ஒரே இம்சை!"
"என்னது? குளிக்க விடலையா? அம்மாவ குளிக்க விடாம அப்படி என்ன பண்ணிருப்பான்?" – இவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த விவேக், இப்போது பதற்றமாக "ஹலோ... ஹலோ!" என்று சொல்லிக்கொண்டு அங்கும் இங்கும் நடக்க ஆரம்பித்தான்.
அம்மா வைதேகி: "ஐயோ... ச்சி! அதுக்குள்ள எல்லாத்தயும் களட்டிட்டீங்களா? உலக்கை மாதிரி பெருசா வச்சிருக்கீங்க! எப்படி தான் இத வாங்கிக்க போறேன்னு தெரியல!"
"சரி... சரி... சீக்கிரம் பண்ணிவிடு! நேரம் ஆகுது!"
"என்னது? பெருசா இருக்கா? எதைப்பத்தி பேசிக்கிறாங்கன்னு தெரியலையே!" – விவேக் பதட்டத்தில் "ஹலோ... கேக்குதா?" என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
அங்கே சத்தம் எதுவும் வரவில்லை. ஆனால்,
"சளக்... சளக்... ஆஆ..."
![[Image: eb4adb6274a6a1dc77186985457a9010.jpg]](https://i.ibb.co/JjwMXrJj/eb4adb6274a6a1dc77186985457a9010.jpg)
என்ற சத்தம் மட்டும் விவேக்குக்கு கேட்டது.
"என்ன சத்தமே இல்ல? என்ன பன்றாங்க?" – விவேக் கவலையோடு காத்திருந்தான்.
அம்மா வைதேகி: "விடுங்க அண்ணே! நேரம் கெட்ட நேரத்துல! அங்க பொய் வாய் வச்சிக்கிட்டு?"பொறுக்க முடியாதவளாக கெஞ்சினாள்
"கொஞ்ச நேரம் டி...பாவாடைய தூக்கி பிடி ஆஆ... அப்டித்தான்!"
"என்னடா நடக்குது அங்க? எங்க அம்மாவை என்ன பண்ணுறீங்க? இங்க ஒருத்தன் லைன்ல இருக்கேன் டா!" – மனதில் குமுறிக் கொண்டிருந்தான் விவேக்.
"ஆஆஆ... ஆஆ... போதும்... போதும்... ஆஅ... இப்பதான் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருக்கு!"
ஆனால் இங்கே விவேக்கின் மனது ஒரே கலக்கத்தில் துடிக்கத் தொடங்கியது.
"சரி... சரி... குளிச்சிட்டு வா! கோவிலுக்கு போயிட்டு வரலாம்!"
மறுபடியும் கதவு திறந்து மூடுற சத்தம் கேட்டதும்,
"ஹலோ... விவேக்!" – வைதேகி பேச ஆரம்பித்தாள்.
"ம்மா... அங்க என்னமா நடக்குது?"
"டேய்! நீ கால்கட் பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சு பேசாம இருந்துட்டேன் டா! அது ஒன்னும் இல்ல... ஜெகதீஷ் அண்ணே மீன் வாங்கிட்டு வந்துட்டாரு! அதான் கொஞ்சம் கழுவித் தர சொல்லிச்சு!"
இதுவரை பதற்றத்தில் இருந்த விவேக்கின் மனம், இப்போது அமைதியான ஒரு பூவனம் போல் இருந்தது.
"டேய் விவேக்! கை எல்லாம் கரையா இருக்கு டா! அவரோட மீனு கைலியே கக்கிடுச்சு! போய்க் குளிச்சிட்டு வந்தா தான் சரியா இருக்கும்! நான் அப்புறமா பேசுறேன்!"
அம்மா வைதேகி போனை துண்டித்தாள்.
விவேக் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு, "ச்சே! நம்ம நினைக்கிற மாதிரி தப்பா எதுவும் நடக்கல!" என்று மனதை சமாதானப்படுத்திக்கொண்டான்.
பின் நாளடைவில்...
விவேக்கும் ரேகாவும் தினமும் போனில் பேசத் தொடங்கினர். ஒரு நாளைக்கு குறைந்தது ஒரு மணி நேரம்!
ஒருவருக்கு ஒருவர் பிடித்தது, பிடிக்காதது?
நண்பர்கள் யார்?
திருமணம் ஏன் இவ்வளவு நாள் தள்ளிப் போனது?
இல்லற வாழ்க்கை பற்றிய எதிர்பார்ப்புகள்?
இந்த விஷயங்களை புரிந்துகொள்ள ஆரம்பித்தனர்.
அப்படியே இருவரும் "ஐ லவ் யூ" செல்வது, "குழந்தை எத்தனை?", "குழந்தைக்கு என்ன பெயர்?" போன்ற விவாதங்களிலும் ஈடுபட்டனர்.
ஒருவழியாக அலுவலக வேலைகளும் முடிந்துவிட்டது.
மறுநாள் காலை ரேகா வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டியதால், முன்பே இரவே எல்லாம் தயாரித்து வைத்து, விவேக் ரேகா வீட்டுக்கு விரைந்தான்.
தொடரும் ..!!
வீட்டில் புதிய சூழ்நிலை உருவாகியிருந்தது.
விவேக்கின் அம்மாவும் தங்கச்சியும் போனில் பேசிப் பேசித், மெல்ல மெல்ல ரேகா குடும்பத்தினரிடம் நெருங்க தொடங்கியிருந்தார்கள். அவங்களுக்குள்ளேயே ஒரு புதிய உறவு உருவாகும் அறிகுறிகள் தெளிவாக இருந்தன.
சொன்ன மாதிரி, கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ..வைதேகியும் திவ்யாவும் ரேகா வீட்டுக்கு பேட்டி படுக்கையோடு சென்றிருந்தார்கள். விவேக்குக்கு அலுவலத்தில் லீவ் கிடைக்காததால், "ஒரு வாரம் கழிச்சு வருவேன்" என்று சொல்லிவிட்டான். அவர்களும் "சரி" என்று ஒத்துக்கொண்டார்கள்.
அம்மாவும் தங்கச்சியும் பொய் ஒரு மாதம் இருக்கும் , அலுவலகத்தில் லஞ்ச் பிரேக்கில் விவேக் வழக்கமாக அம்மாவுக்கு போன் செய்தான்
அம்மா வைதேகி : சொல்லுடா
விவேக் : ஹலோ...ம்மா என்ன பண்றீங்க ? சாப்பிட்டியா?
அம்மா வைதேகி : ம்ம்ம் ..சாப்டாச்சு டா , நீ சாப்டியா
விவேக் : இல்ல இன்னும் சாப்பிடல.
அம்மா வைதேகி : மணி 1 ஆகுது இன்னும் சாப்பிடாம என்னடா பண்ற
விவேக் : சாப்பிடதான்மா வந்தேன் , அதான் அப்படியே உங்கிட்ட பேசலாம்ன்னு போன் பண்ணுனேன்
அம்மா வைதேகி : சரி சரி ஏதாவது வேணும்னா.எனக்கு ஒரு போன் பண்ணு நான் இங்க தான் இருக்கேன்.வரேன் சரியா
விவேக் : சரிம்மா . ரேகா வீட்ல என்ன சொல்லுறாங்க ?
அம்மா வைதேகி : அவங்க என்ன சொல்லுவாங்க . இப்பதான் அவங்க வீட்ல ஒரு நல்ல காரியம் நடக்கப் போகுதுன்னு சந்தோஷமா இருக்காங்க
விவேக் : .சரி திவ்யா எங்க?
அம்மா வைதேகி : ரேகா அண்ணன் தினேஷோட குட்டி தம்பி கூட விளையாடிகிட்டு இருக்கா
விவேக் : என்னது தினேஷோட குட்டி தம்பியா ..!!!
அம்மா வைதேகி : ஆமா டா , அவனோட குட்டி பையன் ..
விவேக் : பெருமூச்சு விட்டபடி !! ஒஹ்ஹஹ் அத சொன்னிங்களா
அம்மா வைதேகி : நீ ..என்ன நினைச்ச ??
விவேக் : அது ...ஆஅ ....ஆஹ்ஹ் ..அவங்களுக்கு தான் தம்பி யாருமே கிடையாதே அதான் நீங்க குட்டி தம்பின்னு சொன்னதும் ஷாக் ஆகிட்டேன் ..!!..சரி அத விடுங்க அத்தை மாமா சௌக்கியமா?
அம்மா வைதேகி : நல்லா இருக்காங்க டா , பக்கத்துல ஏதோ பங்க்ஷன் வீடுன்னு போயிருக்காங்க. (டக் ..டக் ) என்று கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது.
விவேக் : என்னமா வந்துட்டாங்க போல?
அம்மா வைதேகி : லைன்ல இரு யாருன்னு பாக்குறேன்.
விவேக் : அன்னே நீங்களா .. உள்ள வாங்க .." என்று அந்தப்பக்கம் அம்மா வைதேகி பேசுவது விவேக்குக்கு கேட்டது .
அம்மா வைதேகி : யாரும்மா வந்துருக்கா? என்று விவேக் கேட்க அவள் பதில் பேசவில்லை மாறாக அங்கே டப் ..ன்னு கதவு லாக் ஆகும் சத்தம் விவேக்குக்கு கேட்டது.
எதோ சிரிச்சு பேசிக்கிற மாதிரி கேக்குது என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டு மேலும் அங்கே நடப்பதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
அம்மா வைதேகி : அப்புறம் ,வேற என்ன டா ?
விவேக் : யாருடம்மா வந்திருக்காங்க ?
அம்மா வைதேகி : வேற யாரு , ஜெகதீஷ் அண்ணன் தான் வந்திருக்காங்க , ...குளிக்கலாம்னு பாவாடையோடு இருக்கும்போது , சோப்பு எடுத்துட்டு போக மறந்துட்டேன் , அதான் அவரே எடுத்துட்டு வந்திருக்காரு
விவேக் : ஓஹோ
அம்மா வைதேகி : சரி... நான் அப்புறம் கூப்பிடுறேன்...இன்னும் குளிக்காம பாவாடையோடு தான் வீட்ல சுத்திட்டு இருக்கேன் , குளிச்சிட்டு பக்கத்து அம்மன் கோவிலுக்கு போகணும்ன்னு சொன்னாங்க
![[Image: 1729435604-picsay.jpg]](https://i.ibb.co/bMKCHRt2/1729435604-picsay.jpg)
விவேக் : சரி .ம்மா ...ஜெகதீஷ் மாமாவை கேட்டதா சொல்லு
அம்மா வைதேகி : சரி..டா
விவேக் : ம்ம்ம் ..
"அண்ணே, இருங்க! அதுக்குள்ள ஆரம்பிச்சீராதீங்க!"
"ஆஆ... அண்ணே! அங்க எல்லாம் கையை வச்சிக்கிட்டு... ச்சி!"
"நல்ல பெருசா வச்சிருக்கியே டி... பட்... ஆஆ..."
"என்னது? பெருசா வச்சிருக்காங்களா?" – விவேக் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
"அண்ணே! அவுக்காதிங்க! அப்படி மேலோட்டமா அமுக்குங்க!"
"என்னது? மேலோட்டமா அமுக்கணுமா?" – மீண்டும் விவேக் பதறிப் போனான்.
அம்மா வைதேகி: "நேரத்துல இப்படித்தான் உங்க மகன் தினேஷ்! குளிக்கவே விடல... ஒரே இம்சை!"
"என்னது? குளிக்க விடலையா? அம்மாவ குளிக்க விடாம அப்படி என்ன பண்ணிருப்பான்?" – இவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த விவேக், இப்போது பதற்றமாக "ஹலோ... ஹலோ!" என்று சொல்லிக்கொண்டு அங்கும் இங்கும் நடக்க ஆரம்பித்தான்.
அம்மா வைதேகி: "ஐயோ... ச்சி! அதுக்குள்ள எல்லாத்தயும் களட்டிட்டீங்களா? உலக்கை மாதிரி பெருசா வச்சிருக்கீங்க! எப்படி தான் இத வாங்கிக்க போறேன்னு தெரியல!"
"சரி... சரி... சீக்கிரம் பண்ணிவிடு! நேரம் ஆகுது!"
"என்னது? பெருசா இருக்கா? எதைப்பத்தி பேசிக்கிறாங்கன்னு தெரியலையே!" – விவேக் பதட்டத்தில் "ஹலோ... கேக்குதா?" என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
அங்கே சத்தம் எதுவும் வரவில்லை. ஆனால்,
"சளக்... சளக்... ஆஆ..."
![[Image: eb4adb6274a6a1dc77186985457a9010.jpg]](https://i.ibb.co/JjwMXrJj/eb4adb6274a6a1dc77186985457a9010.jpg)
என்ற சத்தம் மட்டும் விவேக்குக்கு கேட்டது.
"என்ன சத்தமே இல்ல? என்ன பன்றாங்க?" – விவேக் கவலையோடு காத்திருந்தான்.
அம்மா வைதேகி: "விடுங்க அண்ணே! நேரம் கெட்ட நேரத்துல! அங்க பொய் வாய் வச்சிக்கிட்டு?"பொறுக்க முடியாதவளாக கெஞ்சினாள்
"கொஞ்ச நேரம் டி...பாவாடைய தூக்கி பிடி ஆஆ... அப்டித்தான்!"
"என்னடா நடக்குது அங்க? எங்க அம்மாவை என்ன பண்ணுறீங்க? இங்க ஒருத்தன் லைன்ல இருக்கேன் டா!" – மனதில் குமுறிக் கொண்டிருந்தான் விவேக்.
"ஆஆஆ... ஆஆ... போதும்... போதும்... ஆஅ... இப்பதான் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருக்கு!"
ஆனால் இங்கே விவேக்கின் மனது ஒரே கலக்கத்தில் துடிக்கத் தொடங்கியது.
"சரி... சரி... குளிச்சிட்டு வா! கோவிலுக்கு போயிட்டு வரலாம்!"
மறுபடியும் கதவு திறந்து மூடுற சத்தம் கேட்டதும்,
"ஹலோ... விவேக்!" – வைதேகி பேச ஆரம்பித்தாள்.
"ம்மா... அங்க என்னமா நடக்குது?"
"டேய்! நீ கால்கட் பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சு பேசாம இருந்துட்டேன் டா! அது ஒன்னும் இல்ல... ஜெகதீஷ் அண்ணே மீன் வாங்கிட்டு வந்துட்டாரு! அதான் கொஞ்சம் கழுவித் தர சொல்லிச்சு!"
இதுவரை பதற்றத்தில் இருந்த விவேக்கின் மனம், இப்போது அமைதியான ஒரு பூவனம் போல் இருந்தது.
"டேய் விவேக்! கை எல்லாம் கரையா இருக்கு டா! அவரோட மீனு கைலியே கக்கிடுச்சு! போய்க் குளிச்சிட்டு வந்தா தான் சரியா இருக்கும்! நான் அப்புறமா பேசுறேன்!"
அம்மா வைதேகி போனை துண்டித்தாள்.
விவேக் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு, "ச்சே! நம்ம நினைக்கிற மாதிரி தப்பா எதுவும் நடக்கல!" என்று மனதை சமாதானப்படுத்திக்கொண்டான்.
பின் நாளடைவில்...
விவேக்கும் ரேகாவும் தினமும் போனில் பேசத் தொடங்கினர். ஒரு நாளைக்கு குறைந்தது ஒரு மணி நேரம்!
ஒருவருக்கு ஒருவர் பிடித்தது, பிடிக்காதது?
நண்பர்கள் யார்?
திருமணம் ஏன் இவ்வளவு நாள் தள்ளிப் போனது?
இல்லற வாழ்க்கை பற்றிய எதிர்பார்ப்புகள்?
இந்த விஷயங்களை புரிந்துகொள்ள ஆரம்பித்தனர்.
அப்படியே இருவரும் "ஐ லவ் யூ" செல்வது, "குழந்தை எத்தனை?", "குழந்தைக்கு என்ன பெயர்?" போன்ற விவாதங்களிலும் ஈடுபட்டனர்.
ஒருவழியாக அலுவலக வேலைகளும் முடிந்துவிட்டது.
மறுநாள் காலை ரேகா வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டியதால், முன்பே இரவே எல்லாம் தயாரித்து வைத்து, விவேக் ரேகா வீட்டுக்கு விரைந்தான்.
தொடரும் ..!!