Yesterday, 08:59 PM
కిడ్నప్ అయినా సుమారు 40 గంటల తరువాత..
(ప్రస్తుతం)
బయట సూర్య కిరణాలూ కర్టైన్స్ గుండా రూమ్ లోపలి వస్తోంది..
విశాలమయిన లగ్జరీ రూమ్ .. పరుపు మెత్తగా ఉంది.. పాల నురుగులా ఉన్న శాటిన్ సిల్క్ దుప్పటి కప్పబడి ఉంది.
రూమ్ లో ఫ్యాన్ లేదు, ఏసీ ఉన్న కూడా ఆన్ చేసి లేదు.. కానీ విపరీతమైన చలి వేస్తోంది.
కళ్ళు నలుపుకుని లేచిన వైష్ణవికి ఏమి జరిగిందో అర్ధం కావడం లేదు.
అసలు నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నాను..
అనుకుంటూ పైకి లేవడానికి దుప్పటి పక్కకు తీయగానే తన ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేదు అని చూసుకుని
బిక్కచచ్చిపోయింది. మత్తు వీడే కొద్దీ మెల్లగా ఒళ్ళంతా నొప్పులు తెలుస్తున్నాయి. ఛాతి మీద, సరిగ్గా ఎడమ సన్ను పైన
ఎర్రగా కందిపోయి ఉంది.. వేలితో నొక్కి చూసుకున్నప్పుడు దాని మీద తెల్లగా జిగట పదార్థం ఉంది.. వైష్ణవికి ఒంటిమీద
తేళ్లు జర్రులు పాకినట్టు అనిపిస్తోంది.. తన చేతిని మెల్లగా తన మానం వైపు తీసుకెళ్తుంటే పక్కనుంచి ఒక మూలుగు
వినిపించింది ..
అటు తిరిగి ఒక మనిషి ఆకారం దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుని ఉన్నాడు..
ఆ మనిషిని చూసి వైష్ణవి గుండె వేగంగ కొట్టుకుంటూ.. చమటలు పడుతున్నాయి.
సౌండ్ చేయకుండా పైకి లేచి బయట పడటానికి చుట్టూ చూసింది, తల తిరుగుతుంది, బాలన్స్ తప్పుతోంది , అంతా కన్ఫ్యూషన్ తప్ప ఏమి అర్ధం కావట్లేదు. తనకు చివరగా గుర్తున్నది విషయం ఐటీసీ మౌర్య హోటల్.
గట్టిగ ఊపిరి తీసుకుని కిటికీ లోనుంచి బయటకి చూసి ఆశ్చర్య పోయింది.
చుట్టూ మంచు పర్వతాలు, హిమాలయాలు అయ్యి ఉండొచ్చు ,చూస్తుంటే మౌంటెన్ రిసార్ట్ లాగా ఉంది.
అలా చూస్తున్న తనకు ఎదురుగా చూస్తున్న దృశ్యం చూసి అవాక్కు అయ్యింది
రిసార్ట్ పోర్టికో బయట ఒక మంచం, దాని మీద సూర్య వైష్ణవి కలిసి ప్రకృతుని చూస్తూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు
![[Image: ezgif-com-added-text.gif]](https://i.ibb.co/LX3fjPKP/ezgif-com-added-text.gif)
సూర్య చేతులు తన నడుము అందాలను పలకరిస్తున్నాయి .. ఇది నిజమైతే యెంత బాగుండు అని అనుకుంటూ
ఏది కలో ఏది నిజమో తెలియని స్థితిలోకి జారిపోయి అలానే నిలబడి పోయింది వైష్ణవి
సూర్య చెప్పిన మాటలు ' నీకు నేను ఎప్పుడు దగ్గరగానే ఉంటాను , నువ్వు తలుచుకుంటే చాలు నీ ముందు వాలిపోతాను' తలుచుకుని వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ సూర్య ని తలుచుకుంది.
సూర్యకి ఆరోగ్యం బాలేదని ఫోర్టిస్ హాస్పిటల్ లో అడ్మిట్ అయ్యాడు అని మెసేజ్ చదివిన వెంటనే హాస్పిటల్ కి హోటల్ ఏర్పాటు చేసిన కారులో బయలుదేరింది.. పిచ్చి పిచ్చి మాటలు మాట్లాడిన డ్రైవర్ అశోక్ ..
అసలు డ్రైవర్ ఎక్కడ .. అసలు నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నాను.
బెడ్ మీద ఉన్న మనిషిని చూసి వైష్ణవి గుండె వేగంగ కొట్టుకుంటూ.. చమటలు పడుతున్నాయి.
నోటిలో నుంచి మాట బయటకు రావడం లేదు .. కళ్ళలో నుంచి నీరు దార పాతంగా కారుతున్నాయి.
ఇన్నాళ్లు ఎంతో జాగ్రత్తగా ప్రాణం కంటే మిన్నగా కాపుడుకున్న తనకు ఇలాంటి పరిస్థితి దాపురించినందుకు ఎవరిని అనలేక కుమిలిపోతోంది.
ఏడుపు దిగమింగుకుంటూ .. చుట్టూ చూస్తూ ఉంటె ... తన తల పక్క టేబుల్ లాంప్ దగ్గర ఒక ఫోటో ఉంది.
ఆ ఫోటో వైష్ణవికి 6 సంవత్సరాల వయసులో మొదటి సారి దిగిన ఫోటో.
అదే సమయానికి పక్కనుంచి ఆ వ్యక్తి shhhhhh
అనగానే వైష్ణవి గట్టిగా అరుస్తూ .. అతని మీద పడింది.. గట్టిగ అరుస్తూ అతన్ని కొడుతూ ఏడుస్తూ అతన్ని కౌగలించుకుని .. ఇంకెప్పుడు నన్ను దూరంగా ఉంచొద్దు.. తప్పే నేను చేసింది, ఇన్నాళ్లు నీకు తెలియకుండా చాల విషయాలు దాచాను..
ఇక నీ ఇష్టాన్ని నేను కాదు అనను.
shhhhhh ... పక్క రూంలో నీ చెల్లెళ్లు పడుకొని ఉన్నారు..
లేస్తే అల్లరి అల్లరి అవుతుంది.
ఎవరు?
ఇంకెవరు ..
shhhhhhhh... రెస్ట్ తీసుకో ..
నెక్స్ట్ అప్డేట్ లో చెప్తాను.
keyboard check online
(ప్రస్తుతం)
బయట సూర్య కిరణాలూ కర్టైన్స్ గుండా రూమ్ లోపలి వస్తోంది..
విశాలమయిన లగ్జరీ రూమ్ .. పరుపు మెత్తగా ఉంది.. పాల నురుగులా ఉన్న శాటిన్ సిల్క్ దుప్పటి కప్పబడి ఉంది.
రూమ్ లో ఫ్యాన్ లేదు, ఏసీ ఉన్న కూడా ఆన్ చేసి లేదు.. కానీ విపరీతమైన చలి వేస్తోంది.
కళ్ళు నలుపుకుని లేచిన వైష్ణవికి ఏమి జరిగిందో అర్ధం కావడం లేదు.
అసలు నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నాను..
అనుకుంటూ పైకి లేవడానికి దుప్పటి పక్కకు తీయగానే తన ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేదు అని చూసుకుని
బిక్కచచ్చిపోయింది. మత్తు వీడే కొద్దీ మెల్లగా ఒళ్ళంతా నొప్పులు తెలుస్తున్నాయి. ఛాతి మీద, సరిగ్గా ఎడమ సన్ను పైన
ఎర్రగా కందిపోయి ఉంది.. వేలితో నొక్కి చూసుకున్నప్పుడు దాని మీద తెల్లగా జిగట పదార్థం ఉంది.. వైష్ణవికి ఒంటిమీద
తేళ్లు జర్రులు పాకినట్టు అనిపిస్తోంది.. తన చేతిని మెల్లగా తన మానం వైపు తీసుకెళ్తుంటే పక్కనుంచి ఒక మూలుగు
వినిపించింది ..
అటు తిరిగి ఒక మనిషి ఆకారం దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుని ఉన్నాడు..
ఆ మనిషిని చూసి వైష్ణవి గుండె వేగంగ కొట్టుకుంటూ.. చమటలు పడుతున్నాయి.
సౌండ్ చేయకుండా పైకి లేచి బయట పడటానికి చుట్టూ చూసింది, తల తిరుగుతుంది, బాలన్స్ తప్పుతోంది , అంతా కన్ఫ్యూషన్ తప్ప ఏమి అర్ధం కావట్లేదు. తనకు చివరగా గుర్తున్నది విషయం ఐటీసీ మౌర్య హోటల్.
గట్టిగ ఊపిరి తీసుకుని కిటికీ లోనుంచి బయటకి చూసి ఆశ్చర్య పోయింది.
చుట్టూ మంచు పర్వతాలు, హిమాలయాలు అయ్యి ఉండొచ్చు ,చూస్తుంటే మౌంటెన్ రిసార్ట్ లాగా ఉంది.
అలా చూస్తున్న తనకు ఎదురుగా చూస్తున్న దృశ్యం చూసి అవాక్కు అయ్యింది
రిసార్ట్ పోర్టికో బయట ఒక మంచం, దాని మీద సూర్య వైష్ణవి కలిసి ప్రకృతుని చూస్తూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు
సూర్య చేతులు తన నడుము అందాలను పలకరిస్తున్నాయి .. ఇది నిజమైతే యెంత బాగుండు అని అనుకుంటూ
ఏది కలో ఏది నిజమో తెలియని స్థితిలోకి జారిపోయి అలానే నిలబడి పోయింది వైష్ణవి
సూర్య చెప్పిన మాటలు ' నీకు నేను ఎప్పుడు దగ్గరగానే ఉంటాను , నువ్వు తలుచుకుంటే చాలు నీ ముందు వాలిపోతాను' తలుచుకుని వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ సూర్య ని తలుచుకుంది.
సూర్యకి ఆరోగ్యం బాలేదని ఫోర్టిస్ హాస్పిటల్ లో అడ్మిట్ అయ్యాడు అని మెసేజ్ చదివిన వెంటనే హాస్పిటల్ కి హోటల్ ఏర్పాటు చేసిన కారులో బయలుదేరింది.. పిచ్చి పిచ్చి మాటలు మాట్లాడిన డ్రైవర్ అశోక్ ..
అసలు డ్రైవర్ ఎక్కడ .. అసలు నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నాను.
బెడ్ మీద ఉన్న మనిషిని చూసి వైష్ణవి గుండె వేగంగ కొట్టుకుంటూ.. చమటలు పడుతున్నాయి.
నోటిలో నుంచి మాట బయటకు రావడం లేదు .. కళ్ళలో నుంచి నీరు దార పాతంగా కారుతున్నాయి.
ఇన్నాళ్లు ఎంతో జాగ్రత్తగా ప్రాణం కంటే మిన్నగా కాపుడుకున్న తనకు ఇలాంటి పరిస్థితి దాపురించినందుకు ఎవరిని అనలేక కుమిలిపోతోంది.
ఏడుపు దిగమింగుకుంటూ .. చుట్టూ చూస్తూ ఉంటె ... తన తల పక్క టేబుల్ లాంప్ దగ్గర ఒక ఫోటో ఉంది.
ఆ ఫోటో వైష్ణవికి 6 సంవత్సరాల వయసులో మొదటి సారి దిగిన ఫోటో.
అదే సమయానికి పక్కనుంచి ఆ వ్యక్తి shhhhhh
అనగానే వైష్ణవి గట్టిగా అరుస్తూ .. అతని మీద పడింది.. గట్టిగ అరుస్తూ అతన్ని కొడుతూ ఏడుస్తూ అతన్ని కౌగలించుకుని .. ఇంకెప్పుడు నన్ను దూరంగా ఉంచొద్దు.. తప్పే నేను చేసింది, ఇన్నాళ్లు నీకు తెలియకుండా చాల విషయాలు దాచాను..
ఇక నీ ఇష్టాన్ని నేను కాదు అనను.
shhhhhh ... పక్క రూంలో నీ చెల్లెళ్లు పడుకొని ఉన్నారు..
లేస్తే అల్లరి అల్లరి అవుతుంది.
ఎవరు?
ఇంకెవరు ..
shhhhhhhh... రెస్ట్ తీసుకో ..
నెక్స్ట్ అప్డేట్ లో చెప్తాను.
keyboard check online
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)