Adultery குத்து விளக்கு மாமியை ஏற்றிய குப்பத்து குமரன்!!(Discontinued)

[antibull007]

பாகம் - 4

கைலாஷ்: leftல என் daddy, daddy பக்கத்துல நான், என் பக்கத்துல என் மம்மி!

என்று தன் குடும்ப உறுப்பினர்களை பற்றி விவரிக்க, கைலாஷ் சொல்லுவதை துளியும் காதில் வாங்காமல், செல்வாவின் பார்வை மொத்தமும் மீனாவின் மீதே இருந்தது. 

விரிந்த கண்களுடனும், பிளந்த வாயுடனும் மீனாவையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

கைலாஷ்: என்னடா அம்பி ஒன்னும் பேச மாட்டுறே?

என்ற கைலாஷின் கேள்வியால் தெளிந்தான்.

செல்வா: ணோவ்! இன்னாணா உங்கம்மா இப்டிக்குறாங்க?!

என்று வியப்புடன் சொல்ல, 

கைலாஷ்: ஹ்ம்ம்..ஹ்ம்ம்...

என்று புன்னகைத்தபடி,

கைலாஷ்:  நன்னா இருக்காங்கல?

செல்வா: நல்லக்குறாங்களா? தேவத மாரிக்குறாங்கணா..சினிமா நடிகலாம் தோத்து பூடும் உங்கம்மா முன்னாடி.

கைலாஷ்: ஹ்ம்ம்...ஹ்ம்ம்..

என்று மீண்டும் புன்னகைத்தான்.

கைலாஷ் தன் கைப்பேசியை மீண்டும் உள்ளே வைத்துவிட்டு, இருவரும் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தனர். பின்பு, 

செல்வா: எங்கூடு நம்ம ரகுபதிணா வூட்டுக்கு ஒரு தெரு தள்ளி தான் கீது. ஒரு நாள் எங்கூட்டுக்கு வாணா!

கைலாஷ்: நேக்கு வரணும்னு தான்டா ஆச அம்பி.. ஆனா மம்மிக்கு தெரிஞ்சா என்ன உண்டு இல்லன்னு பண்ணிடுவா. 

செல்வா: சரி, வுடுணா.. உங்கூடு எங்கணா கீது?

கைலாஷ்: பக்கத்துல தான்டா அம்பி.. ஒரு அர கிலோ மீட்டர் டிஸ்டன்ஸ் தான். Greenview apartments இருக்குல்ல? அதுக்கு பக்கத்துக்குல தான்.  

செல்வா: ஓஹ், அங்க தானா? சர் தான். ஒரு நாள் உங்கூட்டுக்கு என்ன கூட்னு போணா.

கைலாஷ்: வாய்ப்பே இல்லடா அம்பி. மம்மி கண்டிப்பா allow பண்ண மாட்டா.

செல்வா: இன்னாணா நீ? எங்கூட்டுக்கும் வர மாட்ற. உங்கூட்டுக்கும் இட்னு போமாட்ற?

கைலாஷ்: மன்னிச்சிக்கோடா அம்பி! நானும் யார் ஆத்துக்கும் போக கூடாது; யாரும் எங்காத்துக்கும் கூட்டிட்டு வரக்கூடாதுன்னு மம்மியோட ஆர்டர். ஆர்டர மீறினா ஆத்துல ஒரு பெரிய பஞ்சாயத்தே நடக்கும். அதான்டா அம்பி! சாரிடா. 

செல்வா: ஐயோ! வுட்ணா...இதுக்குலாம் போய் மன்னிப்பு கேட்னுக்குற? நான் சொம்மா தான் கேட்டன். freeயா வுடு.

கைலாஷ்: சரிடா அம்பி. நாழியாயிடுத்து. கெளம்பலாமா?

செல்வா: சர்ணா. நாளிக்கு பாக்கலாம். 

கைலாஷ்: சரிடா அம்பி, bye! பாத்துப்போடா.

செல்வா: நீயும் பாத்துப்போணா.

கைலாஷும், செல்வாவும் அங்கிருந்து கிளம்பி தத்தம் வீட்டை சென்றடைந்தனர்.

ஒரு மாதம் இப்படியே சென்றது. அவர்களுக்குள் இருந்த நட்பும் வளர்ந்தது.

ஒரு மாதம் கழித்து, ஒரு தினம், இரவு வேளையில் கைலாஷின் வீட்டில்,

மீனா உறங்க செல்வதற்கு முன், இருவரும் உணவருந்திய டைனிங் டேபிளை சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தாள். கைலாஷ் தன் அறையின் கதவை திறந்து, 

கைலாஷ்:  மம்மி!

மீனா டைனிங் டேபிளை துடைத்துக்கொண்டே, அவன் பக்கம்  தலையை திருப்பி,

மீனா: என்னடா?

கைலாஷ்: நாளைக்கு காத்தால 6 மணிக்குலாம் எழுப்பி விட்டுடு.

மீனா: எதுக்குடா? மேட்ச் ஏதாவது இருக்கறதா?

கைலாஷ்: இல்ல மம்மி, நாளைக்கு IV இருக்கு. காத்தால 8 மணிக்குலாம் காலேஜ்ல இருந்து பஸ் கெளம்பிடும். 7:30குலாம் அங்க ஆஜர் ஆகிருக்கணுமாம்.

மீனா: எங்கடா IV?

கைலாஷ்: ஸ்ரீபெரும்புதூர் sipcotக்குள்ள.

மீனா: அவ்ளோ தூரம் ஏன்டா?

கைலாஷ்: இதுவே கம்மி. எல்லாரும் வெளியூர் எங்கயாவது போகலாம்னு பிளான் போட்டுண்டிருந்தா. ஆனா, HOD அனுமதிக்கல.

மீனா: நன்ன HOD. eveningகுள்ள ஆத்துக்கு வந்துடுவல?

கைலாஷ்: இல்ல மம்மி! லேட் ஆகும். முடிச்சிட்டு பக்கத்துல எங்கயாவது வெளிய போயிட்டு வர மாதிரி இருக்கலாம். ராத்திரி ஆகிடும்னு நெனைக்கிறேன்.

மீனா: அப்டியா? சரி, நான் எழுப்பி விடறேன். நீ எல்லாத்தையும் இப்போவே ரெடி பண்ணி வச்சிக்கோ. காத்தால ஓடுற அவசரத்துல மறந்துடுவ.

கைலாஷ்: சரி மம்மி!

மீனா: சரிடா, சீக்கிரம் படுக்கற வழிய பாரு. ஃபோன பாத்துண்டு கொட்ட கொட்ட ஆந்தையாட்டம் முழிச்சிண்டு இருக்காத.

கைலாஷ்: சரி சரி, சும்மா என்னத்தையாவது நொய் நொய்னு பேசிண்டுருக்காத. வாய சத்த மூடு. குட் நைட்!

மீனா: கொஞ்சம் ஏதாவது சொல்லிட கூடாதே. உடனே நான் வாயாடுறேன்னு சொல்லிடுவியே. போய் சீக்கிரம் தூங்கு. குட் நைட்!

மீனா பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே, கைலாஷ் தன் அறைக்குள் வந்து, தேவையான அனைத்தையும் தயார் செய்து விட்டு, உறங்கினான்.   

மீனா காலை 5:30 மணிக்கெல்லாம் அவனை எழுப்பிவிட்டு, அவனை கிளம்பி தயாராக சொல்ல, அவனும் அவனை சீக்கிரம் எழுப்பி விட்ட அவன் தாயை வசைபாடிக்கொண்டு, 6:30 மணிக்கெல்லாம் தயாராகி விட்டான்.

மீனா வழக்கத்திற்கு கொஞ்சம் முன்கூட்டியே எந்திரித்து அவனுக்கு காலை உணவை தயார் செய்து வைத்திருந்தாள். அதை கொண்டு வந்து டைனிங் டேபிள் மீது வைக்க, கைலாஷ் உணவருந்திவிட்டு கிளம்ப தயாராக, மீனா மதிய உணவையும் டிபன் பாக்ஸில் கட்டி கொடுக்க, அதை பார்த்த கைலாஷ்,

கைலாஷ்: நோக்கே இது நியாயமா இருக்கா மம்மி? ஒரு நாளாவது உன் தொல்லைல இருந்து தப்பிக்கலாம்னு பாத்தா, இப்படி லஞ்ச் கட்டி கொடுத்து அனுப்பறியே! நேக்கு இதெல்லாம் வேணாம். வெளிய போறச்சே lunch கட்டிண்டு போனா, எல்லாம் கிண்டல் பண்ணுவா! நீயே சாப்பிடு இத. 

என்று சொல்ல,

மீனா: சரி விடு. purse, id card எல்லாத்தையும் எடுத்துண்டியா?

கைலாஷ்: எடுத்துண்டேன்.

மீனா: நன்னா செக் பண்ணிக்கோ. பாதி வழில ஓடி வரப்போற.

கைலாஷ்: அதான் எடுத்துண்டேன்னு சொல்றேன்ல?

மீனா: சரி. ராத்திரிக்கு நாழியாயிடுத்துன்னா நேக்கு phone பண்ணி சொல்லு. நீ வந்தப்புறம் நான் dinner செய்யறேன். சீக்கிரம் செஞ்சா ஆறிடும்.

கைலாஷ்: சரி சரி, bye.

என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்ப,

மீனா: பாத்து பொறுமையா போடா.

என்று சொல்ல, அவள் பேச்சை காதில் வாங்காமல் கைலாஷ் அங்கிருந்து விறுவிறுவென கிளம்பி சென்றான்.

அன்று இரவு 11 மணி அளவில் கைலாஷ் வீட்டிற்கு வந்து, வீட்டின் கதவை திறந்து உள்ளே வந்தான்.

டைனிங் டேபிளின் மீது இரவு உணவை வைத்தபடி, அவன் வருகைக்காக காத்திருந்தாள் மீனா. அவன் வாசல் உள்ளே உள்ளே நுழைந்து வீட்டின் கதவை சாத்திவிட்டு திரும்ப,  

மீனா: நாழியாயிடுதுன்னா போன் பண்ண சொன்னனேடா? ஏன்டா பண்ணல? நீ தான் பண்ணலன்னு பாத்தா, நான் ஃபோன் பண்ணாலும் எடுக்க மாட்டேன்ற? எத்தன நேரம் தான் உனக்காக காத்துண்டிருக்கிறது? என்னாச்சோ ஏதாச்சோன்னு வயித்துல நெருப்ப கட்டிண்டு உக்காந்துண்டிருந்தேன். 

என்று அவனைத் திட்ட,

கைலாஷ் அவள் சொல்வதை கேட்காமல், அவள் முகத்தை கூட நிமிர்ந்து பார்க்காமல் தன் அறையை நோக்கி நடந்தான்.

மீனா: என்னடா பதிலே சொல்ல மாட்டேன்ற? 

கைலாஷ் அவளை திரும்பி கூட பார்க்காமல், தன் அறையை நோக்கி நடந்து, தன் அறையை திறக்க,    

மீனா: சாப்ட்டுட்டாவது போடா.

என,

கைலாஷ்: நேக்கு ஒன்னும் வேணாம்!

என்று அவள் பக்கம் திரும்பி பார்க்காமலே சொல்லிவிட்டு, அவன் அறைக்குள் சென்று வேகமாக கதவை சாத்தி தாழிட்டான்.