Adultery குத்து விளக்கு மாமியை ஏற்றிய குப்பத்து குமரன்!!(Discontinued)

[antibull007]

பாகம் - 2

கைலாஷ்: நான் அவாளோட போய் கிரிக்கெட் விளையாண்டா நோக்கென்ன மம்மி பிரச்ன? 

மீனா: ஏன்டா! கண்டவா கூட போய் கிரிக்கெட் விளையாதடான்னு சொன்னா என்னையே எதிர்த்து பேசிண்டுருக்க?

கைலாஷ்: அவா உன்ன என்ன மம்மி பண்ணா?

மீனா: காரணம்லாம் சொல்ல முடியாதுடா. நீ போக கூடாது. அவ்வளவு தான்.

கைலாஷ்: சும்மா எல்லாத்துக்கும் rules போட்டுண்டு இருக்க? cricket பாத்தாலும் ஏதாவது சொல்லிண்டுருக்க. விளையாட போனாலும் ஏதாவது சொல்லிண்டுருக்க.

மீனா: டேய்! உன் தோப்பனார்க்கு நீ இப்படிலாம் கிரிக்கெட் விளையாட போறது தெரிஞ்சா என்னாகும்னு தெரியும்ல?

கைலாஷ்: அவர்லாம் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாரு. நீ தான் சும்மா ஆடிண்டுருக்க. யாரையும் ஆத்துக்கு கூட்டிண்டு வரக்கூடாதுன்னு சொன்ன. நானும் யாரையும் கூட்டிண்டு வர்றதில்ல. நானும் யார் ஆத்துக்கும் போக கூடாதுன்னு சொன்ன. உனக்காக, friends யாரு invite பண்ணாலும் போறதில்ல. யார் எது தந்தாலும் வாங்கி சாப்புட கூடாதுன்னு சொன்ன. அதையும் பண்ணுறதில்ல. வெறும் கிரிக்கெட் மட்டும் விளையாட போறேன். அதும் பொறுக்கலயா நோக்கு? நேக்கு jaila இருக்கற மாதிரி இருக்கறது. எதுக்கெடுத்தாலும் rules போட்டுண்டுருக்க. உன்னால என் சுதந்திரமே போயிடுத்து!

என்று தன் தாயின் மீது கோபப்பட, மீனா சற்றே கண் கலங்கினாள். சோபாவின் மீது அமர்ந்து தன் இரு கைகளாலும் தன் முகத்தை மூடியபடி, கண்கலங்கி கொண்டிருந்தாள்.

அதை பார்த்த கைலாஷும் தன் தாயை காயப்படுத்தியதை எண்ணி மனம் வருந்தி, அவளை சமாதான படுத்த முயற்சி செய்தான். அவளிடம் சென்று பக்கத்தில் அமர்ந்து,

கைலாஷ்: மம்மி!

மீனாவிடம் இருந்து பதில் வரவில்லை.

கைலாஷ் தன் கைகளால் மீனாவின் கைகளை விளக்கி,

கைலாஷ்: இங்க பாரு மம்மி! நான் ஏதோ ஆத்திரப்பட்டு பேசிட்டேன்! மன்னிச்சிக்கோ! 

மீனா அழுதவாறு,

மீனா: நான் தான் நோக்கு பிரச்னைலடா? நான் இல்லனா, நன்னா சந்தோஷமா இருப்பல?

கைலாஷ்: மம்மி!! சாரி மம்மி! ஆத்திரத்துல ஏதோ பேசிட்டேன்.

மீனா: மனசுல இல்லாததாடா வார்த்தைல வரும்?

கைலாஷ்: மம்மி! ப்ளீஸ் மம்மி! நான் இனிமேல் அவாளோட கிரிக்கெட் விளையாட போகமாட்டேன். நம்மாத்துல இனிமேல் இத பத்தி சண்ட வேண்டாம்.

மீனாவின் அழுகை லேசாக நிற்க, 

அவள் கொஞ்சம் நிதானமாக யோசிக்க ஆரம்பித்தாள். 

அவள் கைலாஷின் வாடிய முகத்தை பார்த்தாள். கைலாஷ் வயது ஆண்மகன்கள் எல்லாம் ஏதேதோ காரியத்தில் ஈடுபடும்போது, பெரும்பாலும் தன் பேச்சை கேட்டு நல்லொழுக்கமாக இருக்கும் தன் மகனின் ஒரே ஆசையான கிரிக்கெட்டை கூட அவனிடம் இருந்து பிரிக்கின்றோமோ என்ற குற்ற உணர்ச்சி அவளுக்குள் புகுந்தது.  

நேராக எழுந்து வெளியே சென்றாள்.

கைலாஷ்: எங்க மம்மி போற?

கைலாஷின் கேள்விக்கு பதில் கூறாமல் வீட்டிற்கு வெளியே சென்று, சிறிது நேரம் கழித்து தன் கைகளை பின்னே கட்டியபடி, உள்ளே வந்தாள். பின்னே கட்டிய கைகளை மெல்ல பிரித்து, இடது கையை முன்னே கொண்டு வர, அதில் ஒன்றும் இல்லை. வலது கையை முன்னே கொண்டு வர,

கைலாஷின் முகம் பிரகாசமானது.

மீனா, கைலாஷின் பேட்டை தன் வலது கையில் வைத்தபடி நின்றுகொண்டிருந்தாள். அவனை பார்த்து,

மீனா: இந்தா புடி!

கைலாஷ் தன் தாயை கட்டி அனைத்து அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு,

கைலாஷ்: thanks மம்மி!

தன் மகனின் முகத்தில் உள்ள ஆனந்தத்தை பார்த்து மீனாவும் புன்னகைத்தாள். ஆனாலும், அவனை கொஞ்சம் கட்டுக்குள் வைக்க வேண்டும் என்று,

மீனா: இது இன்னும் கொஞ்ச நாளைக்கு தான். சீக்கிரமே விளையாடுறதுக்கு வேற யாரையாவது தேடுற வழிய பாரு.

என்று சொல்ல, 

கைலாஷ்: சரி மம்மி!

என்று பேச்சுக்கு சொல்லிவிட்டு, துள்ளிக்குதித்து வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து, அந்த பேட்டை தன்னுடைய சைக்கிள் கேரியரில் வைத்து விட்டு, பெசன்ட் நகர் பீச்சின் பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு மைதானத்துக்கு விரைந்தான்.

தன்னுடைய அணியில் பெரும்பாலும் துவக்க ஆட்டக்காரனாக களமிறங்குவான். தன் தாயுடன் மல்லுக்கட்டி கொண்டிருந்ததால் நேரமாகி விட்டதால் ஆட்டம் தொடங்கியிருக்கும் என்று கணித்திருந்த அவன், தன்னுடைய அணி பேட்டிங் ஆடிக்கொண்டிருந்தால், சில ஓவர்கள் பறிபோய் இருக்க கூடும் என்று எண்ணி,தன்னுடைய அணி பந்து வீசிக்கொண்டிருக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டு, வேகமாக சைக்கிளை மிதித்தான்.   

மைதானத்தை அடைந்த அவனுக்கு ஏமாற்றமே காத்திருந்தது. அவன் வேண்டியதற்கு நேர் எதிராக அவன் அணி பேட்டிங் ஆடிக்கொண்டிருந்தது.

இன்னுமொரு ஆச்சர்யமும் காத்திருந்தது. புதிதாக யாரோ ஒருவன் பேட்டிங் ஆடிக்கொண்டிருந்தான்.

நேராக அவன் அணி உறுப்பினர்கள் அமர்ந்திருக்கும் இடத்திற்கு சென்று தன் சைக்கிளை அவர்கள் அணி உறுப்பினர்கள் வாகனங்களை நிறுத்திவைத்திருக்கும் இடத்தில் நிறுத்திவிட்டு, அவர்களிடம் சென்றான்.

மற்ற அனைவரும் அமர்ந்திருக்க, அவர்களை பார்த்தபடி நின்றுகொண்டிருந்த அந்த அணியின் கேப்டன் ரகுபதி(25), கைலாஷை பார்த்தவுடன்,

ரகுபதி: ஏன்டா.. எத்தினி நேரம்டா உனக்கோசரம் காத்துன்னுக்கறது? சீக்கிரம் வர மாட்டியா?

கைலாஷ்: மன்னிச்சுக்கோங்கோண்ணா. சத்த லேட் ஆகிடுத்து. அங்க பேட்டிங் ஆடுறது யாரண்ணா? 

ரகுபதி: நீ வராததால, ஆள் கம்மியா இருந்துச்சு. கபாலியும் ஊர்ல இல்ல. opening ஆட ஆள் இல்லாம கஷ்டபட்டுனு இருந்தோம். நல்ல வேள செல்வா(18) வந்தான்.

என்று பேட்டிங் ஆடிக்கொண்டிருந்த பையனை கையை காட்ட, கைலாஷும் திரும்பி அவனை பார்த்தபடி ரகுபதி பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.

ரகுபதி: நம்மூட்டுக்கு ஒரு தெரு தள்ளி தான் கீறான். இதுக்கு முன்னாடி ஆடினு இருந்த டீமாண்ட ஏதோ பிரச்னைன்னு நம்ம டீம்ல சேத்துக்க சொல்லி கேட்னு இருந்தான். ஏற்கனவே ஆள் அதிகமா இருக்குனு சொல்லிக்கினு இருந்தன். இன்னைக்கு ஆள் இல்லாத நேரமா பாத்து, அவன் ஞாபகம் வந்துச்சு. கேட்டு பாத்தேன். ஒடனே ஓடியாந்துட்டான்.     

ரகுபதி: செம்யா ஆட்றான்டா. ஸ்கோர் 5 ஓவர்க்கு 65. ஒரு விக்கட் தான் போய்க்குது. அவனே அதுல 40 ரன் அஷ்டான்.

ரகுபதியின் புகழாரத்தை கேட்ட கைலாஷிர்க்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக செல்வாவின் மீது பொறாமை தோன்றியது.

தன் தலையை திருப்பி,  ரகுபதியை பார்த்து,

கைலாஷ்: நான் எப்போண்ணா?

என்று கேட்க,

ரகுபதி: ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...கைலாஷே....பேட்டிங் ஆர்டர் இப்போ தான்டா நல்லா செட் ஆயினு வந்துனுக்குது. அதனால, உனக்கோசரம் மத்த எல்லாத்தையும் மாத்துனோம்னு வச்சிக்கோ, அப்புறம் மறுபடியும், எல்லாம் நக்கினு போய்டுமோனு பயமாக்கீது. அதனால, நீ 5 down ஆடிக்கடா.

அதை கேட்ட கைலாஷின் முகம் வாடியது.
 
வெறும் 10 ஓவர்கள் மட்டும் கொண்ட போட்டியில்,  5 விக்கெட்களுக்கு பின் இறங்கினால், பெரும்பாலான ஆட்டங்களில், அவனுக்கு பேட்டிங் என்பதே கடைசி 1-2 ஓவர்களுக்கு மட்டும் தான் கிடைக்கும். துவக்க ஆட்டக்காரனாக இருந்த அவன், செல்வா ஒருவனின் வருகையால், இப்போது 5 down ஆடும் நிலைமைக்கு வந்து விட்டான் என்று நினைத்து செல்வாவின் மீதான காழ்ப்புணர்ச்சி மேலும் அதிகரித்தது. 

அவன் முக வாட்டத்தை பார்த்த ரகுபதி அவனை சமாதானம் செய்ய முயன்றான்.

ரகுபதி: வுட்றா கைலாஷு.... இந்த ஒரு மேட்ச் தான். அட்த்த மேட்ச் நீ தான் opening ஆட போற!

ரகுபதியின் வார்த்தைகளால் ஓரளவு கைலாஷின் முகம் தெளிவானது.

கைலாஷ்: சரி அண்ணா.

என்று சொல்லி, மற்றவர்களுடன் சென்று அமர்ந்தான். செல்வா அவுட் ஆக வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டிருந்தான். ஆனால் அது கடைசி வரை நடக்கவில்லை.

செல்வா தான் ஆடிய 35 பந்துகளில் 75 ரன்களை விளாசி தள்ளி, கடைசி வரை அவுட் ஆகாமல், அணியின் ஸ்கோர் 115/3 என்று நிலைமைக்கு கொண்டு வந்தான்.

ஆடி முடித்து விட்டு வந்த செல்வாவை அங்கிருந்த அனைவரும் கொண்டாடினர். காழ்ப்புணர்ச்சி இருந்தாலும் வேறு வழி இல்லாமல் கைலாஷும் கைதட்ட வேண்டியாதாக போயிற்று.

மனதில் ஒரு புறம் எங்கே அடுத்த ஆட்டமும் 5 down தான் ஆட வேண்டுமோ என்ற பயமும் அவனுக்குள் குடிகொண்டது. fielding செய்யும் மொத்த நேரமும் அவன் அதையே தான் நினைத்துக்கொண்டிருந்தான்.

அவனுடைய அணி முதல் போட்டியில் சுலபமாக வென்றது.  

இரண்டாவது போட்டியில் கைலாஷின் அணி, toss ஜெயித்து மீண்டும் பேட்டிங் எடுக்க, கைலாஷ் பேட்டை கையில் எடுத்துக்கொண்டு தயார் ஆக, ரகுபதி கைலாஷிடம் வந்து,

ரகுபதி: கைலாஷே... நல்ல ஃபார்ம்ல இருக்கான்டா அவன். அவனே ஆடட்டும். இன்னைக்கு ஒரு நாள் கொஞ்சம் அட்ஜஸ் பண்ணிக்கடா.

என்று சொல்ல, கைலாஷ் வேறு வழி இல்லாமல், சம்மதம் தெரிவித்து வாடிய முகத்துடன் அமர்ந்திருந்தான்.

செல்வா இந்த போட்டியிலும் நன்றாக விளையாடினான். 15 பந்துகளில் 30 ரன்களை விளாசி தள்ளினான்.
ஆட்டமிழந்து விட்டு வந்த செல்வாவை மீண்டும் அந்த அணியினர் அனைவரும் கைதட்டி வரவேற்றனர். கைலாஷும் வேறு வழியின்று கைதட்டினான்.

கைலாஷிர்க்கு கடைசி இரண்டு பந்துகள் இருக்கும்போது வாய்ப்பு கிடைத்தது. அவன் ஆடிய முதல் பந்து block holeல் போடப்பட்டதால் அவனால் அதை தூக்கி அடிக்க முடியவில்லை. ஒரு ரன் மட்டுமே எடுக்க முடிந்தது. 

அந்த அணி பத்து ஒவர்களுக்கு 5 விக்கெட்டுகளை இழந்து 103 ரன்கள் குவித்தனர்.

நேரம் ஆக ஆக கைலாஷிர்க்கு செல்வா மீதான பொறாமையும் அதிகரித்தது. அடுத்த ஆட்டமும் அதே நிலை தான் என்று யோசிக்கலானான். 5 ஆவது ஒவரில் செல்வா வீசிய பந்தை எதிரணி பேட்ஸ்மேன் சரியாக அடிக்க முடியாமல் பேட்டின் முனையில் பட, அது deep mid wicketல் நின்றுகொண்டிருந்த கைலாஷ் நின்ற இடத்திலேயே கேட்ச் வாய்ப்பாக, பேட்டிங் போதாதென்று பௌலிங்கிலும் செல்வா பெயர் வாங்கி விடுவானோ என்ற பொறாமையில் கைலாஷ் அந்த கேட்சை வேண்டுமென்றே தவற விட்டான்.

அதுவும் போதாதென்று 7ஆவது செல்வா வீச, மீண்டும் தரையோடு ஒரு பந்து கைலாஷிர்க்கு வர, அவன் அதையும் வேண்டுமென்றே தன் கால்களுக்கிடையில் விட்டு, boundary ஆக்கினான்.

ரகுபதியிடம் திட்டும் வாங்கினான்.

ரகுபதி: இன்னாடா பண்ணினுக்குற? கைக்கு பயமா வர கேட்ச வுடுற. நேரா கையாண்ட வர பால காவ வுட்டு 4 ஆக்குற. இஷ்டம் இருந்தா நில்லு. இல்லனா கெளம்பு.

என்று சொல்ல,

கைலாஷ்: மன்னிச்சிக்கோங்கண்ணா!

என்று மன்னிப்பு கேட்க, ரகுபதி அவன் மீது கோபம் இருந்தாலும், மேட்சை தொடர வேண்டுமே என்று அமைதியானார்.

எதிரணி 9ஆவது ஒவேரிலேயே சுலபமாக வென்றது.

பொதுவாக 3 போட்டிகள் கொண்ட தொடரை ஒரு தினத்தில் ஆடும் பழக்கம் கொண்டதால், இப்போதைக்கு 1-1 என்று உள்ளதால், மூன்றாவது போட்டியில் யார் வென்றார்களோ அந்த அணியே அந்த தினம் வென்றதாக கருதப்படும். பந்தயம் வைத்து விளையாடப்படுவதால், பந்தயப்பணமும் அவர்களுக்கே செல்லும். இப்படி இருக்க, 

மூன்றாவது மேட்சின் டாஸை எதிரணி வெல்ல, அவர்கள் பேட்டிங் தேர்வு செய்தனர்.

10 ஓவரின் முடிவில் 2 விக்கெட் மட்டும் இழந்து 125 ரன்கள் எடுத்தனர்.

இம்முறை கைலாஷ் ரகுபதி கோபபபடுவாரோ என்று, பேட்டை தொட கூட இல்லை. அனைவருடன் சென்று அமர்ந்தான்.

செல்வா மீண்டும் பேட்டிங் ஆட போனான்.

ஆனால் இம்முறை கடந்த இரண்டு போட்டிகளை போல அவனால் பந்துகளை விளாசி ரன்களை குவிக்க முடியவில்லை. பந்தை தொடுவதற்க்கே சிரமப்பட்டான். ஆனாலும் அவன் அவுட் ஆகவில்லை. அவனை தவிர்த்து அந்த அணியின் கேப்டன் ரகுபதியையும் சேர்த்து, அனைவரும் பெயருக்கென்று ஒன்றிரண்டு four அல்லது six அடித்துவிட்டு நடையை கட்டினர். 

5 ஓவர்களில், அணி 5 விக்கெட் இழந்து 50 ரன்கள் எடுத்திருந்தது. செல்வா 10 பந்துகளில் 8 ரன்கள் மட்டுமே எடுத்திருந்தான்.  அடுத்த 5 ஓவர்களில் 76 ரன்கள் தேவைப்பட்ட நிலையில், 

ரகுபதி கைலாஷை களமிறங்க சொல்ல, கைலாஷ் பேட்டை எடுத்துக்கொண்டு களமிறங்கினான்.

சேர்த்து வைத்த மொத்த கோபத்தையும் முதல் பந்திலேயே காட்டினான். அடித்த அடியில் பந்து longonல் எங்கோ சென்று விழுந்தது. Six!

அதை பார்த்த செல்வா,

அவனிடம் ஓடி வந்து,

செல்வா: ணோவ்!!!! செம ஷாட்ணா!! தூக்கி எங்கயோ கடாசிட்ட!

என்று சொல்ல கைலாஷ் வேண்டா வெறுப்பாக சிரித்துவிட்டு, இருவரும் இருவரின் பேட்டை தொட்டுவிட்டு, தங்கள் இடத்திற்கு சென்றனர்.

இரண்டாம் பந்திலும் கைலாஷ் extra cover திசையில் six அடித்தான்.

செல்வா மீண்டும் ஓடி வந்து,

செல்வா: ணோவ்! ப்ராவோ ஷாட்! செம்மணா நீ!

என்று பாராட்ட, கைலாஷிர்க்கு அவன் மீதிருந்த கோபம் கொஞ்சம் தணிந்தது.