27-02-2025, 10:42 PM
"బీప్ బీప్" అంటూ ఆనంద్ ఫోన్ కి మెసేజ్ వచ్చింది. వెంటనే ఫోన్ తీసి చూసాడు. రమ్య దగ్గర నుండి ఆ మెసేజ్ అది చూడగానే మధ్యాహ్నం హర్ష, సుధీర్ చేసిన కామెంట్స్, పార్టీ లో రమ్యని నలపటానికి చేసిన ప్లాన్ గుర్తు వచ్చి మొడ్డ లేచి నిలబడింది. ఇంటికి వెళ్లి గట్టిగా దెంగాలి అనుకుంటూ మెసేజ్ ఓపెన్ చేసి చూసాడు.
"వెయిట్ చేస్తూ ఉన్నాను త్వరగా రా షాపింగ్ కి వెళ్ళాలి" అని మెసేజ్ ఉంది.
అది చూసి ఉస్సురూమన్నాడు. ఈ ఆడవాళ్ళకి షాపింగ్ అంటే చాలు ఎక్కడ లేని హుషారు వచ్చేస్తుంది. అయినా తప్పు నాదేలే అనవసరంగా డ్రెస్ చించేసాను అనుకున్నాడు.
"వస్తున్నా 10 మినిట్స్" అంటూ రిప్లై ఇచ్చి అక్కడ ఉన్న తన టీం మెంబెర్స్ కి బాయ్ చెప్పి ఆఫీస్ నుండి బయటకి వచ్చాడు. అప్పటికే పార్కింగ్ లో రమ్య ఎదురు చూస్తూ ఉంది. ఒక్క క్షణం రమ్య ని అలా చూసి ఆగలేకపోయాడు. దగ్గరికి వెళ్లి నడుము మీద చేయి వేసి మీదకి లాక్కున్నాడు. రమ్య కంగారుగా అటు ఇటు చూస్తూ
"ఏంటి ఆనంద్ ఏమైంది?" అంది
"ముద్దు కావాలి?" అన్నాడు నవ్వుతూ
"వదులు ఎవరైనా చూస్తారు" అంది కసురుతూ
"మనం త్వరగా వచ్చామని అందరూ రారు కదా" అంటూ తన పెదాలని రమ్య పెదాల దగ్గరికి తీసుకొని వెళ్తుంటే ఏదో చప్పుడు వినిపించింది. వెంటనే ఆనంద్ కూడా కంగారు పడి రమ్య ని వదిలేసాడు. తీరా చూస్తే పార్కింగ్ దగ్గర పిల్లి కనపడింది. అది చూసి రమ్య గట్టిగా నవ్వింది.
"హాహా ఇప్పుడు పద ఇక" అంది కార్ ఎక్కుతూ
ఆనంద్ కూడా చేసేది లేక కార్ ఎక్కాడు. మెల్లగా డ్రైవ్ చేయటం మొదలుపెట్టాడు.
***** ***** ***** ***** ***** *******
"ఇక్కడ ఆపు" అంది సుప్రియ తన చేత్తో జయ్ భుజాన్ని వత్తి
"ఇక్కడ ఎందుకు?" అన్నాడు తల పక్కకి తిప్పి. తీరా చూస్తే అది ఒక గుడి.
"ఉదయం వెళ్ళమంటే వెళ్ళలేదు గా అందుకని ఇప్పుడు వెళ్దాం" అంటూ సుప్రియ బైక్ దిగింది.
"ప్లీజ్ సుప్రియ, అవసరమా?" అన్నాడు జయ్
"అవును అవసరమే" అంది సుప్రియ
ఇక జయ్ ఏమనలేక బైక్ పార్క్ చేసి వచ్చాడు. సుప్రియ అంతలో పూలు, కొబ్బరికాయ తీసుకుంది. ఇద్దరు గుడి మెట్లు ఎక్కుతూ గుడిలోకి చేరుకున్నారు.
"పంతులు గారు జయ్ పేరు మీద అర్చన చేయండి" అంటూ తన చేతిలో ఉన్న పూజ సామాగ్రి పంతులు గారికి ఇచ్చింది సుప్రియ.
పంతులుగారు అవి తీసుకొని అర్చన చేసి ఇద్దరు భార్య భర్తలు అనుకుని దీవించాడు.
"నాయనా ఈ పూలు మీ ఆవిడ తలలో పెట్టు మంచి జరుగుతుంది" అంటూ కొన్ని పూలు జయ్ చేతిలో పెట్టాడు.
"మేం....." అంటూ జయ్ చెప్పబోతుంటే అది వినిపించుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడు పంతులు గారు.
అది చూసి సుప్రియ నవ్వుకుంది.
"ప్రతీదానికి నవ్వు ఒకటి" అన్నాడు తన చేత్తో సుప్రియ భుజం మీద గిల్లి
"ఔచ్......" అంటూ చిన్నగా అరిచి తన చేత్తో జయ్ నడుము మీద గిల్లింది.
"ఆహ్..." అంటూ అరిచాడు జయ్
"నాకు అలానే ఉంది నువ్వు గిల్లినప్పుడు. నేను గిల్లినప్పుడు కూడా గిల్లించుకోవాలి ఇలా అరవకూడదు" అంది నవ్వుతూ
"నిన్ను....." అన్నాడు చిన్నగా నవ్వుతూ జయ్.
"సరే పూలు పెట్టండి ఒన్ డే హస్బెండ్ గారు" అంది వెనక్కి తిరిగి
అది విని జయ్ గుండె గట్టిగా కొట్టుకుంది. వణుకుతున్న చేతులతో మెల్లగా సుప్రియ వాలు జడలో పూలని పెట్టాడు. సుప్రియ మళ్ళీ మాములుగా జయ్ వైపు తిరిగింది.
"నీకు బొట్టు పెట్టుకునే అలవాటు కూడా లేదా?" అంటూ పక్కనే ఉన్న కుంకుమ తీసుకొని జయ్ నుదిటి మీద పెట్టింది.
జయ్ కి అసలు మైండ్ పనిచేయట్లేదు. ప్రపంచమంతా ఈ రోజు చాలా కొత్తగా కనిపిస్తుంది. అంతా సుప్రియ పక్కన ఉండటం వల్లేనా అనుకున్నాడు.
"ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెళ్దాం?" అన్నాడు
"చెప్తా పద" అంది బైక్ ఎక్కి
జయ్ మెల్లగా ముందుకి పోనిచ్చాడు.
"ఇక్కడ ఆపు" అంది కొంత దూరం వెళ్ళాక.
చూస్తే అది షాపింగ్ మాల్
"ఇప్పుడు షాపింగ్ కి ఎందుకు మహాతల్లి, మీతో షాపింగ్ అంటే ఇప్పుడల్లా అవ్వదు నన్ను వదిలేయ్" అన్నాడు దణ్ణం పెడుతూ
"హీహీహీ షాపింగ్ నాకు కాదు నీకు" అంది
"నాకెందుకు?" అన్నాడు
"నా నుండి చిన్న గిఫ్ట్ పద" అంది మెల్లగా బైక్ దిగి లోపలికి వెళ్తూ.
జయ్ ఎంత చెప్తున్నా వినలేదు సుప్రియ. ఇక తనకి తప్పేలా లేదని తనతో లోపలకి వెళ్ళాడు. సుప్రియ కాసేపు తిరిగి ఒక షర్ట్ తీసి జయ్ కి ఇచ్చింది.
"ఇది వేసుకుని రా" అంది
జయ్ అది తీసుకొని ట్రెయిల్ రూమ్ లోకి వెళ్లి వేసుకుని వచ్చాడు. సరిగ్గా సరిపోయింది ఆ షర్ట్ జయ్ కి.
"చాలా బాగున్నావ్ జయ్ ఈ షర్ట్ లో" అంది సుప్రియ నవ్వుతూ
"థాంక్స్" అన్నాడు జయ్ కూడా నవ్వి
"ఇది ఇంతే ఉంచు, ఇందాక వేసుకుని వచ్చింది ప్యాక్ చేయిద్దాం" అంది.
జయ్ సరే అన్నాడు. సుప్రియ బిల్ పే చేసింది. ఇద్దరు మెల్లగా బయటకి వస్తుంటే జయ్ కళ్ళు ఎదురుగా వస్తున్న వాళ్ల మీద పడ్డాయి. వాళ్ళు ఎవరో కాదు రమ్య, ఆనంద్. కానీ వీళ్ళు తమని చూడలేదు. ఇద్దరు నవ్వుకుంటూ లోపలికి వస్తూ ఉన్నారు. జయ్ కి మాత్రం ఒక్కసారిగా చెప్పలేని బాధ పొంగుకుని వచ్చింది.
"ఏంటి అలా ఆగిపోయావ్? పద" అంటూ సుప్రియ అతని చేయి పట్టుకుని ముందుకి లాగింది. తను కూడా ఆనంద్ ని గమనించలేదు.
అప్పటి వరకు సంతోషంగా ఉన్న జయ్ మొహంలో ఇప్పుడు కళ లేదు. సుప్రియ కి ఏం అర్ధం కాలేదు. ఇద్దరు బైక్ దగ్గరికి చేరుకున్నారు.
"మంచి వెజ్ రెస్టారెంట్ కి వెళ్దాం" అంది సుప్రియ.
జయ్ అసలు ఏం మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా ఉన్నాడు. వెళ్లే దారిలో కూడా పరధ్యానంగా డ్రైవ్ చేసాడు. రెస్టారెంట్ లో కూడా సరిగ్గా తినలేదు. అది చూసి సుప్రియ కి బాధగా అనిపించింది.
"నాన్వెజ్ యే కావాలి అంటే అక్కడికే వెళ్లే వాళ్ళం కదా" అంది ఫుడ్ నచ్చలేదేమోనని
"అదేం లేదు ఆకలిగా లేదు అంతే" అన్నాడు జయ్ ముభావంగా
"సరే అలా తిరుగుదామా సిటీ మొత్తం" అంది సుప్రియ
"మూడ్ బాలేదు సుప్రియ, ఇంటికి వెళ్ళిపోదాం" అన్నాడు జయ్.
అది విని సుప్రియ నిరాశపడి బుంగమూతి పెట్టి బైక్ ఎక్కింది. ఇద్దరు దారిలో అసలు మాట్లాడుకోలేదు.
తన ఇల్లు రాగానే బైక్ దిగింది సుప్రియ. జయ్ మీద కోపం గా ఉంది అలా డల్ గా ఉండేసరికి. ముందుకి వచ్చి అతని మొహం చూడగానే సుప్రియ కి కంగారు వచ్చేసింది. జయ్ కళ్ళ నిండా కన్నీళ్లు ఉన్నాయి.
"ఏమైంది జయ్" అంది కంగారు పడుతూ
"ఏం లేదు సుప్రియ" అంటూ కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు జయ్
"ఏదో ఉంది చెప్పట్లేదు, ముందు ఇంట్లోకి పద" అంది చేయి పట్టుకుని
"లేదు వెళ్తాను" అన్నాడు జయ్
"అదేం కుదరదు ముందు ఇంట్లోకి నడువు" అంది చేయి పట్టుకొని లాగుతూ
మెల్లగా ఇద్దరు ఇంట్లోకి చేరుకున్నారు. సుప్రియ కిచెన్ లోకి వెళ్లి వాటర్ తీసుకొని వచ్చింది. జయ్ ఆ వాటర్ తాగి ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు గట్టిగా
"అసలు ఏమైంది ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్?" అంది బాధగా
"నా గర్ల్ఫ్రెండ్ కనపడింది ఆ షాపింగ్ మాల్ దగ్గర" అంటూ తన గురించి, తన లవ్ గురించి మొత్తం చెప్పాడు జయ్.
తనని ఎలా మోసం చేసింది. ఆ బాధలో తను ఎలా పిచ్చి వాడయ్యడు అన్ని చెప్పాడు.
"నన్ను ఇలా వదిలేసి తను మాత్రం ఇంకొకడితో సంతోషంగా ఉంది" అన్నాడు ఆనంద్ పేరు తీసుకొని రాకుండా.
అది విని సుప్రియ కి కూడా చాలా బాధగా అనిపించింది. ఇప్పటికి జయ్ కళ్ళలో నీళ్లు తిరుగుతూనే ఉన్నాయి. అది చూసి సుప్రియ మెల్లగా ముందుకు జరిగి జయ్ మొహాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకొని
"ప్లీజ్ జయ్ ఏడవకు, నీలాంటి వాడిని పోగొట్టుకున్నందుకు తను ఏడవాలి నువ్వు కాదు" అంది కన్నీళ్లు తుడుస్తూ
"తను బాగానే ఉంది నేనే ఏడుస్తున్నాను" అన్నాడు జయ్ బాధగా
"ఏం కాదు ప్లీజ్ ఏడవకు" అంటూ మెల్లగా అతన్ని దగ్గరికి తీసుకుంది.
సుప్రియ భుజం మీద గడ్డం పెట్టి సుప్రియని హత్తుకున్నాడు జయ్. సుప్రియ కూడా ధైర్యం చెప్తూ జయ్ ని హత్తుకుంది. బాధలో ఉంటే ప్రతీ అబ్బాయి చిన్న పిల్లోడే అనుకుంది.
కాసేపటికి జయ్ వెనక్కి జరిగాడు.
"నేను ఇక వెళ్తాను సుప్రియ" అన్నాడు పైకి లేచి
"ఏంటి వెళ్ళేది ఆగు అసలు అక్కడ కూడా ఏం తినలేదు. దోశలు పోసుకుని వస్తాను తిందువు" అంది
"వద్దు ఆకలి లేదు" అన్నాడు
"మూసుకొని కూర్చో లేకపోతే దెబ్బలు పడతాయి" అంది చివ్వున చూసి
"ప్లీజ్ అర్ధం చేసుకో" అన్నాడు మెల్లగా
"ఇప్పుడు నేను తినిపిస్తాను అన్నా తినవా?" అంది
సుప్రియ తన మీద చూపిస్తున్న ప్రేమకి జయ్ చాలా హ్యాపీగా ఫీల్ అయ్యాడు. మెల్లగా మళ్ళీ సోఫాలో కూర్చున్నాడు. సుప్రియ లేచి కిచెన్ లోకి వెళ్లి దోశలు పోసుకుని తీసుకొని వచ్చింది.
"నేను తింటాను ఇటు ఇవ్వు" అన్నాడు జయ్
"పర్లేదు నేను తినిపిస్తాను" అంటూ జయ్ పక్కన కూర్చుని దోశ ముక్కని తుంచి దానిని చట్నీ లో ముంచి జయ్ పెదాల దగ్గరికి తీసుకొని వెళ్ళింది. జయ్ మెల్లగా నోరు తెరిచాడు. సుప్రియ తన చేతి వేళ్ళని జయ్ నోట్లోకి పోనిచ్చి దోశ ముక్కని పెట్టింది. ఆ సమయంలో తన వేళ్ళకి జయ్ పెదాలు తాకుతూ ఉన్నాయి. ఎందుకో జయ్ కళ్ళు మళ్ళీ కన్నీళ్ళతో నిండిపోయాయి.
"మళ్ళీ ఎందుకు మొదలుపెట్టావ్?" అంది సుప్రియ అది చూసి
"ఇవి అందుకు కాదులే నువ్వు చూపిస్తున్న ప్రేమకి" అన్నాడు జయ్ మెల్లగా
సుప్రియ మెల్లగా నవ్వి మెల్లగా దోశని తినిపించటం మొదలైంది. ఇటు సుప్రియ మనసులో కూడా ఎన్నో ప్రశ్నలు. నిన్న ముద్దు పెట్టుకున్న దగ్గర నుండి అంతా వింత వింతగా ఉంది. జయ్ మీద ఎలాంటి అభిప్రాయం ఉందో కూడా అర్ధం కావట్లేదు. కానీ ఇప్పుడు జయ్ ఏడవటం చూసి సుప్రియ కి చాలా బాధగా అనిపించింది. తన ప్రేమ కథలో ఆ అమ్మాయిని ఎలా ప్రేమించాడో చెప్తుంటేనే అర్ధం అయింది జయ్ ప్రేమ ఎలా ఉంటుందో.
కాసేపటికి తినటం పూర్తి అయింది. సుప్రియ వెళ్లి ప్లేట్ కిచెన్ లో పెట్టి వచ్చింది. మెల్లగా జయ్ పక్కన కూర్చుని
"జయ్ రా ఒడిలో తల పెట్టుకుని పడుకో" అంది మెల్లగా. ఇందాక తన కథలో ఆ అమ్మాయి అలానే చేసేది. తను అలా చేయటం జయ్ కి చాలా ఇష్టం అని చెప్పాడు.
ఇప్పుడు సుప్రియ అలా అనేసరికి జయ్ కి ఏం అర్ధం కాలేదు. ఆశ్చర్యం, ఆనందం రెండు ఒకేసారి వేసాయి.
"పర్లేదు సుప్రియ" అన్నాడు మొహమాటంగా
"నేనే చెప్తున్నాను కదా రా" అంది
జయ్ అలా మొహమాటపడుతూనే సుప్రియ ఒళ్ళో తల వాల్చాడు. సుప్రియ మెల్లగా తన చేతిని పైకి లేపి జయ్ తల మీద వేసి నిమరటం మొదలుపెట్టింది. ఆ క్షణం అలా ఆగిపోతే బాగుండు అనుకున్నాడు జయ్. సుప్రియ తన వేళ్ళని జయ్ జుట్టులోకి పోనిచ్చి మెల్లగా మసాజ్ చేసింది. తను అలా చేస్తుంటే జయ్ కి హాయిగా అనిపించింది. సుప్రియని అలా చూస్తూ ఉన్నాడు.
"ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్?" అంది సుప్రియ చిన్నగా నవ్వుతూ
"నువ్వు ముందు పరిచయం అయ్యుంటే బాగుండేది అనిపిస్తుంది" అన్నాడు జయ్ మెల్లగా
"హాహా మన చేతుల్లో ఏం లేదు కదా అది" అంది సుప్రియ మెల్లగా
జయ్ ఏం మాట్లాడలేదు దానికి. ఇద్దరు ఒకరి కళ్ళలోకి మరొకరు చూసుకుంటూ ఉన్నారు. సమయం మెల్లగా గడుస్తూ ఉంది. ఇద్దరి మధ్యలో ఏం మాయ జరుగుతుందో అర్ధం కావట్లేదు. జయ్ తన చేతిని పైకి లేపి సుప్రియ చెంప మీద వేసాడు. సుప్రియ ఏమనలేదు. మెల్లగా తల పైకి లేపి సుప్రియ పెదాలని తన పెదాలతో మూసేసాడు. నిన్నటికన్నా ఈ రోజు ఆ ముద్దు ఇంకా రుచిగా ఉంది. సుప్రియ కూడా ఏమనకుండా జయ్ ముద్దుకి సహకరిస్తూ ఉంది.
కాసేపటికి జయ్ మళ్ళీ వెనక్కి వాలి సుప్రియ ఒళ్ళో పడుకున్నాడు. మెల్లగా నోరు తెరిచి
"నేనింకా వెళ్తాను సుప్రియ, సారీ ఆపుకోలేక ముద్దు పెట్టాను" అన్నాడు
"నేనిప్పుడు ఏమన్నా అన్నానా నిన్ను, నాకు ఇష్టం లేకుండా అయితే నిన్ను ముద్దు పెట్టనివ్వను కదా" అంది సుప్రియ
జయ్ ఏం సమాధానం చెప్పలేదు. ఇద్దరి మధ్య మౌనం కాసేపు చక్కర్లు కొట్టింది.
"రేపటి సంగతి ఏమో కానీ నిన్ను ఇందాక అలా చూసినప్పుడు ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాను జయ్" అంటూ జయ్ కళ్ళలోకి చూసి "ఈ క్షణం నీకు ఒక తోడు కావాలి, లేకపోతే ఏమవుతావో అని నాకు భయంగా ఉంది. అంత పిచ్చోడివి నువ్వు. ఇందాక నేను ఎందుకు నిన్ను ఒన్ డే హస్బెండ్ అని అన్నానో నాకే తెలియదు. ఇప్పుడు చెప్తున్నాను ఈ ఒక్కరోజు నన్ను నీ భార్య అనుకుని నీ మనసులోని బాధ పోయేలా నాతో గడుపు" అంది సుప్రియ సూటిగా చూసి
"ఏం..... ఏం.... మాట్లాడుతున్నావో అర్ధం అవుతుందా?" అన్నాడు జయ్ తడబడుతూ
"నేను ఆలోచించుకునే మాట్లాడుతున్నాను జయ్, ఒకవేళ నువ్వు నిన్న ఆ మెడిసిన్ తీసుకొని రాకపోయి ఉంటే ఇప్పటికి ఆ డాక్టర్ నన్ను అనుభవిస్తూనే ఉండేవాడు బలవంతంగా. నా కోసం నువ్వు నిన్న చాలా చేసావ్. ఆదిత్య ప్రాణాలు కాపాడటమే కాదు. నేను చేసిన దాన్ని ఆదిత్య దగ్గర చెప్పకుండా మా బంధాన్ని కూడా కాపాడవు, నీకు ఎలా కృతజ్ఞత చెప్పుకోవాలో నాకు అర్ధం కావట్లేదు. కానీ నీ బాధని చూసిన తర్వాత కనీసం ఇలా అయినా నీ బాధని తగ్గించాలి అనుకుంటున్నాను" అంటూ తన చేయి జయ్ చేతి మీద వేసింది.
మెల్లగా దానిని పైకి లేపి తన కుడి సన్ను మీద వేసుకుంది. సుప్రియ మెత్తని కుడి సన్ను తన చేతికి తగలగానే వొళ్ళంతా కరెంట్ షాక్ కొట్టినట్టు అనిపించింది.
"అది కాదు సుప్రియ..." అంటూ జయ్ ఏదో మాట్లాడబోతుంటే సుప్రియ ముందుకు ఒంగి అతని పెదాలని తన పెదాలతో మూసేసింది. జయ్ కి ఇక మాట్లాడే అవకాశం రాలేదు. సుప్రియ ఇస్తున్న ఘాడమైన ముద్దుకి తన ఒంట్లోని ప్రతీ నరం మెలికలు తిరిగిపోతూ ఉంది. సుప్రియ మెల్లగా పైకి లేచి
తన సన్ను మీద ఉన్న జయ్ చేతి మీద తన చేయి వేసి మెల్లగా నొక్కుకుంది. ఆమె సన్ను మెత్తదనం ఇప్పుడు ఇంకా బాగా అర్ధం అయింది జయ్ కి. సుప్రియ మెల్లగా కళ్ళు మూసుకుని అలా తన చేత్తోనే జయ్ చేతిని పట్టుకుని పిసుక్కోవటం మొదలుపెట్టింది. దాంతో మెల్లగా జయ్ లో కూడా కోరికలు మొదలయ్యాయి. నిదానంగా తన ఇంకొక చేతిని కూడా పైకి లేపి సుప్రియ ఎడమ సన్ను మీద వేసాడు. సుప్రియ తల కిందకి దింపి
"హ్మ్ పిసుకు జయ్" అంది.
ఆమె కళ్ళలో కోరిక, ప్రేమ, కృతజ్ఞత అన్నీ కనపడుతున్నాయి. ఆ కళ్ళని అలా చూస్తూనే మెల్లగా సుప్రియ రెండు సళ్ళని పిసకటం మొదలుపెట్టాడు. సుప్రియ తన చేత్తో జయ్ జుట్టు నిమురుతూ ఉంది. జయ్ మాత్రం నిదానంగా ఆ రెండు సళ్ళని తన చేతులతో మర్ధన చేస్తూ ఉన్నాడు.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)