27-02-2025, 07:01 PM
"ఆనంద్ తిందాం రా" అంటూ పిలిచాడు హర్ష
"హా వస్తున్నా" అంటూ హర్ష వెనుక వెళ్ళాడు ఆనంద్.
సుధీర్, హర్ష, ఆనంద్ ముగ్గురు తినటం మొదలుపెట్టారు.
"ఏంటి మామ ఆ రమ్య అప్పుడే వచ్చేసింది ఢిల్లీ నుండి" అన్నాడు సుధీర్
"ఆ విశాల్ సార్ దానిని సరిగ్గా దెంగలేదేమో అందుకే వచ్చేసింది" అన్నాడు హర్ష నవ్వుతూ
"హాహా మనలాంటి వాళ్ళకి కూడా ఛాన్స్ ఇస్తే అసలైన దెంగుడు ఎలా ఉంటుందో చూపిస్తాం కదా" అన్నాడు సుధీర్
"నిజమే మామ, హై క్లాస్ వాళ్ళు సరిగ్గా దెంగలేరు చెత్త నా కొడుకులు. అదే మనలాంటి వాళ్ళ దెబ్బ రుచి చూస్తే ఎప్పటికి మన మొడ్డలని వదలరు ఎవరైనా? ఏమంటావ్ ఆనంద్" అన్నాడు హర్ష
అది విని ఆనంద్ ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయాడు.
"అంటే అది, అది మీరంతా తప్పుగా అనుకుంటున్నారు అనిపిస్తుంది నాకు" అన్నాడు
"ఏ విషయం లో?" అన్నాడు హర్ష
"అదే రమ్య, విశాల్ సార్ మధ్యలో ఏం లేదని" అన్నాడు ఆనంద్ రమ్య ని కొంచెం డిఫెండ్ చేయటానికి.
"దానిని చూసావా ఎప్పుడైనా సరిగ్గా? మంచి కొవ్వు పట్టి కసిగా ఉంటుంది. అలాంటి దాన్ని దెంగకుండా వదిలేస్తారా ఎవరైనా పిచ్చొడు కాకపోతే. ఖచ్చితంగా దెంగుతూనే ఉండి ఉంటాడు. దానికి పెళ్లి అయిందో లేదో అర్ధం కావట్లేదు ఒకవేళ అయితే మాత్రం దాని మొగుడికి మీటింగ్స్ అంటూ అబద్దం చెప్పి ఆ విశాల్ సార్ మొడ్డతో బాగా దెంగించుకుని ఇంటికి వెళ్తూ ఉంటుంది నాకు తెలిసి" అన్నాడు హర్ష
అది విని ఆనంద్ కి కొరబోయి గట్టిగా దగ్గాడు.
"మెల్లగా మెల్లగా" అంటూ సుధీర్ మంచినీళ్లు ఇచ్చాడు.
నిజమే అప్పుడప్పుడు రమ్య మీటింగ్స్ అంటూ లేట్ గా వస్తుంది. వీళ్ళు చెప్పినట్టు ఏమన్నా? ఛ ఛ రమ్య అలా చెయ్యదు నాకు తెలిసి. మా ఇద్దరి జీవితాల్లో జరిగిన తప్పులు ఎన్నో ఉన్నాయి అవన్నీ వదిలేసి ఇప్పుడు మాములుగా ఉంటున్నాం అనుకున్నాడు ఆనంద్. కానీ ఇలా రమ్య అందం గురించి పక్కన వాళ్ళు కామెంట్ చేస్తుంటే ఈ మధ్య బాగా నచ్చుతుంది ఎందుకో.
"అయినా నువ్వెంటి మామ ప్రతీసారి అలా కంగారుగా తింటావ్?" అన్నాడు సుధీర్
"హాహా విశాల్ సార్ ఎలా దెంగి ఉంటాడో ఊహించుకుని ఉంటాడు" అన్నాడు హర్ష నవ్వుతూ
"ఆఫీస్ పార్టీ వస్తుంది కదా మామ ఏమైనా ఛాన్స్ దొరుకుతుందేమో చూడాలి. కనీసం ఒక్కసారి అయినా దాని గుద్దకి నా మొడ్డని గుచ్చాలి" అన్నాడు హర్ష చిలిపిగా నవ్వుతూ
"నిజమే మామ ఈ సారి నువ్వు, నేను, ఆనంద్ ఉన్నాం కదా పార్టీలో డీజే ఈవెంట్ లో దాని దగ్గరికి వెళ్ళిపోదాం. మెల్లగా దానిని చుట్టూ చేరిపోదాం. చీకటిగా ఉంటుంది కాబట్టి ఎవడికి నచ్చినవి వాడు చేసుకోవచ్చు దొరికిన కాసేపట్లో ఏమంటారు?" అన్నాడు సుధీర్
ఆ మాటలు విని ఒక్కసారిగా ఆనంద్ మొడ్డ లేచి నిలబడింది. వీళ్ళు ఇలా వాళ్ళకి ఉన్న ఫాంటసీస్ గురించి చెప్తుంటే అతనిలో ఇంకా కోరికలు పెరుగుతున్నాయి.
"నాకు ఒకే, నువ్వేమంటావ్ ఆనంద్?" అన్నాడు హర్ష
"హా..... హా. సరే....." అన్నాడు ఆనంద్ తడబడుతూ.
***** ****** ***** ****** ******* ******
ఎదురుగా ఉన్న జయ్ ని చూసి ఒక్కక్షణం భయంతో సుప్రియ వళ్ళంతా వణికిపోయింది. దానిని కప్పిపుచ్చుకుని మెల్లగా పెదాల మీదకి నవ్వుని తీసుకొని వచ్చి
"ఇంత ఎర్లీ గా ఇటు వచ్చావ్ ఏంటి జయ్?" అంది సుప్రియ మెల్లగా ఇంట్లోకి నడుస్తూ.
"నేను అదే అడుగుదామని వచ్చాను. ఇంత పొద్దున్నే ఎక్కడికి వెళ్లి వస్తున్నావ్?" అన్నాడు జయ్, సుప్రియ వెనుక ఇంట్లోకి నడిచి.
"మార్కెట్ వరకు వెళ్లి వచ్చాను" అంది సుప్రియ మెల్లగా
"మరి కూరగాయలు ఎక్కడ?" అన్నాడు
అది విని సుప్రియ ఊపిరి ఆగినంతపనైంది. ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. నుదిటి మీద చెమటలు పట్టాయి. అది చూసి జయ్ మెల్లగా సుప్రియ దగ్గరకి వచ్చాడు.
"కూరగాయలు ఎక్కడ అంటే ఇలా చెమటలు వస్తున్నాయి ఏంటి?" అంటూ తన చేతిని పైకి లేపి వేలితో సుప్రియ నుదిటి మీద ఉన్న చెమటని తుడిచాడు.
సుప్రియ కి ఏం చెప్పాలో అర్ధం కావట్లేదు.
"నిన్న ఎక్కడికి వెళ్ళావ్ సుప్రియ" అన్నాడు తనని కింద నుండి పై వరకు ఎగా దిగా చూస్తూ.
ఆ మాటకి తనలో ఇంకా కంగారు మొదలైంది. ఏం చెప్పాలో కూడా తన మెదడుకి తట్టట్లేదు.
"చెప్పు?" అన్నాడు అతని గొంతులో ఏదో కఠినత్వం తెలుస్తుంది.
"అది..... అది..... తెలిసిన ఫ్రెండ్ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను" అంది సుప్రియ
"ఏం చేసావ్ అక్కడ?" అన్నాడు తీక్షణంగా చూస్తూ
"ఏం లేదు, సరదాగా వెళ్ళాను" అంది.
"సరదాగా వెళ్తే మెడ మీద ఈ పంటి గాట్లు ఏంటి?" అన్నాడు తన చేతిని సుప్రియ మెడ దగ్గరికి తీసుకొని వెళ్లి రుద్దుతూ
ఆ మాట విని సుప్రియ ప్రాణం పోయినంత పనైంది. షాక్ కొట్టిన దానిలా అలా నిలబడిపోయింది.
"నేను చెప్పనా...?" అంటూ సుప్రియ కళ్ళలోకి చూసి "లంజ వేషాలు వేయటానికి వెళ్ళావ్. అక్కడ ఆదిత్య నీ కోసం అన్నీ వదులుకుని, తన సొంత తండ్రిని కూడా జైలుకి పంపించి నువ్వే అనుకుని బ్రతుకుతుంటే నువ్వేమో ఎవడి దగ్గరకో వెళ్లి నిన్నటి నుండి ఇప్పటివరకు కులికి వస్తున్నావ్ నిజమేనా?" అన్నాడు కోపంగా
అది విని సుప్రియ కంటి నుండి ఉప్పెనలా కన్నీళ్లు పొంగుకుని వచ్చాయి. గట్టిగా అరుస్తూ ఏడవటం మొదలుపెట్టింది.
"అంతా చేసి ఇలా ఈ ఏడుపులు ఏడ్చి ఎవరిని మోసం చేద్దామనుకుంటున్నావ్?" అన్నాడు జయ్
"నేను చేస్తుందే ఆదిత్య ఆరోగ్యం కోసం జయ్" అంది గట్టిగా ఏడుస్తూ.
అది విని జయ్ ఒక్క క్షణం ఆగాడు. అతనికి ఏం అర్ధం కాలేదు.
"ఆదిత్య ఆరోగ్యం కోసమా?" అన్నాడు అనుమానం నిండిన గొంతుతో.
"అవును" అంటూ సుప్రియ జరిగింది మొత్తం కళ్ళకు కట్టినట్టు వివరంగా చెప్పింది. కానీ సురేష్ గురించి చెప్తే జయ్ అసలు ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో అని ఆ విషయం దాచి డాక్టర్ తనని ఎలా లొంగదీసుకున్నాడో చెప్పింది.
అది విని ఒక్కక్షణం జయ్ మెదడు పనిచేయలేదు. ఇందాకటి వరకు సుప్రియ మీద పట్టరాని కోపం ఉంది కానీ జరిగింది తెలుసుకున్నాక ఆ కోపం స్థానంలో మెల్లగా గౌరవం మొదలైంది. అక్కడ ఉండలేక వెంటనే బయటకు వెళ్ళిపోయాడు జయ్. సుప్రియ కి కూడా అర్ధం కాలేదు జయ్ అలా ఎందుకు వెళ్లిపోయాడో.
సుప్రియ కాసేపటికి మాములు స్థితికి వచ్చింది. జయ్ అర్ధం చేసుకుంటాడు అనుకుంది మనసులో. మెల్లగా బాత్రూమ్ లోకి వెళ్లి స్నానం చేసి వచ్చింది. తన రెండు రంధ్రాలు నొప్పిగా ఉన్నాయి రెండు మొడ్డలు గ్యాప్ లేకుండా తనలో దిగేసరికి. ఆకలిగా కూడా ఉండటంతో మెల్లగా కిచెన్ లోకి వెళ్లి ఫుడ్ ప్రిపేర్ చేయటం మొదలుపెట్టింది. తిని అలా హాల్లో కూర్చోగానే డోర్ బెల్ మోగింది. ఎదురుగా జయ్ నిలబడి ఉన్నాడు. మెల్లగా పక్కకి జరిగి జయ్ కి దారి ఇచ్చింది లోపలికి రావటానికి. జయ్ లోపలికి వచ్చాడు.
సుప్రియ ఏం మాట్లాడకుండా తల దించుకుని ఉంది. జయ్ మెల్లగా తన చేత్తో సుప్రియ చేయి పట్టుకున్నాడు. సుప్రియ ఒక్క క్షణం షాక్ అయింది. అంతలో ఆమె చేతిలో ఒక కవర్ పెట్టాడు జయ్. అదేంటో సుప్రియ కి అర్ధం కాలేదు. మెల్లగా తల పైకి లేపి జయ్ వైపు చూసింది. జయ్ కూడా సుప్రియ కళ్ళలోకి చూస్తూ
"ఈ రోజుతో నీ కష్టాలు అన్నీ తీరిపోయాయి. నిన్ను తప్పుగా అనుకున్నందుకు నన్ను క్షమించు. ఇక నిన్ను జీవితంలో ఆ డాక్టర్ ఇబ్బంది పెట్టడు" అన్నాడు నవ్వుతూ
అది విని సుప్రియ కి ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో కూడా అర్ధం కాలేదు. తన చేతిలో ఉన్న కవర్ ఓపెన్ చేసి చూసింది. దాంట్లో మెడిసిన్ ఉంది.
"అసలు ఎలా?" అంది ఆశ్చర్యం, ఆనందం నిండిన గొంతుతో
"నువ్వు చెప్పిన వెంటనే వాడి ఇంటికి వెళ్ళాను. ఆ లంజాకొడుకు అక్కడ లేడు. ఎలాగోలా అడ్రెస్స్ కనుక్కుని వాడి హాస్పిటల్ దగ్గరికి వెళ్ళాను. వాడిని చూడగానే పట్టరాని కోపం వచ్చేసింది. వెళ్లి కాలర్ పట్టుకొని చావగొట్టా చెత్త లంజాకొడుకుని. ఆ దెబ్బలకి పెదవి పగిలిపోయింది. ముక్కులో నుండి ఆగకుండా బ్లడ్ కూడా వచ్చింది. వాడే భయంతో మెడిసిన్ మొత్తం తీసి ఇచ్చాడు. ఇక జీవితంలో నీ పేరు తలచుకోవాలి అంటేనే భయపడి చచ్చిపోతాడు" అన్నాడు జయ్
అది విని సుప్రియ మనసులో ఉన్న బాధ మొత్తం పోయింది. తన జీవితం ఎటు వెళ్తుందా అన్న కంగారు ఉండేది. ఇప్పుడు జయ్ ఆ బాధని పూర్తిగా పోగొట్టాడు. దాంతో అతని మీద ఉన్న అభిమానం ఇంకా ఎక్కువ అయింది. సంతోషంగా వెంటనే ముందుకు జరిగి అతన్ని గట్టిగా వాటేసుకుంది సుప్రియ.
"థాంక్స్ జయ్.... థాంక్యూ సో మచ్" అంది ఆనందం గా కళ్ళ నుండి కన్నీరు కారుస్తూ.
"హాహా పర్లేదు" అంటూ సుప్రియ వీపు మీద చేతులు వేసి తట్టాడు ధైర్యం చెప్తున్నట్టు.
"అసలు ఆదిత్య కి విషయం తెలిసి, నన్ను అనుమానిస్తే బ్రతికి ఉండేదాన్ని కాదు. కానీ ఇప్పుడు ఆ బాధలేకుండా చేసావ్ అంతా నీ వల్లే, ఈ ఋణం ఎప్పటికి మర్చిపోను" అంది అతని గుండెలకి తన మొహాన్ని గట్టిగా అదుముతూ.
దాంతో తన మెత్తని లావైనా సళ్ళు కూడా అతని ఛాతి కింద గట్టిగా అదుముకుపోయాయి. ఆ మెత్తదనానికి ఒక్క క్షణం జయ్ వొళ్ళు చిన్నగా వణికింది. ఎంత జాలి ఉన్న అతను కూడా ఒక మగాడే కాబట్టి తనకి తెలియకుండానే అతని ఒళ్ళు మెల్లగా అదుపు తప్పటం మొదలుపెట్టింది. దానికి తోడు సుప్రియ అప్పుడే ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి ఉండటం వలన ఆమె నుండి వస్తున్న మధురమైన వాసనలు తనలో మెల్లగా కోర్కెలు రేపుతున్నాయి.
తెలియకుండానే అతని తల కిందకి జరిగి సుప్రియ తల మీద ముద్దు పెట్టింది. అతని చేతులు సుప్రియ చుట్టూ గట్టిగా బిగుసుకున్నాయి. సుప్రియ ప్రస్తుతం అదేం పట్టించుకునే స్థితిలో లేదు. మనసులో జయ్ చేసిన పనికి చాలా హ్యాపీగా ఉంది. తన ఆనందాన్ని ఎలా పంచుకోవాలో కూడా అర్ధం కావట్లేదు సుప్రియకి.
ఇంతలో జయ్ మరోసారి సుప్రియ తల మీద ముద్దు పెట్టాడు. అప్పుడు సుప్రియ మెల్లగా ఈ లోకంలోకి వచ్చి తల పైకి లేపి జయ్ ని చూసింది. జయ్ కూడా సుప్రియ కళ్ళలోకి చూసాడు. ఇద్దరు అలా ఒకరినొకరు ఇంకా హత్తుకునే ఉన్నారు. అది తప్పో ఒప్పో జయ్ ఆలోచించే స్థితిలో లేడు. మొదటిసారి తన పాత ఇంట్లో సుప్రియని ముద్దు పెట్టుకున్న విషయం గుర్తు వచ్చింది. చాలా అందమైన మొహం, మత్తు ఎక్కించే కళ్ళు, ఎర్రని గులాబీ రంగు పెదాలు తనని అలా దగ్గర నుండి చూస్తుంటే జయ్ మనసు కలవరపడింది. తెలియకుండానే ముందుకు ఒంగి సుప్రియ నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టాడు.
ఆ క్షణం సుప్రియ మెదడు కూడా పని చేయలేదు. ప్రపంచం స్థంభించినట్టు అనిపించింది. అతన్ని ఆపటానికి కూడా తన ఒళ్ళు కదలలేదు. సుప్రియ ఏం అనకుండా తనని చూస్తూ ఉండటంతో జయ్ లో ధైర్యం వచ్చింది. అటు తన మెదడు కూడా పని చెయ్యట్లేదు. మెల్లగా కిందకి వంగాడు. సుప్రియ వెచ్చని ఊపిరి తన పై పెదవిని తాకుతూ ఉంది. అటు జయ్ ఊపిరి కూడా సుప్రియ పెదాలని తాకుతూ ఉంది. ఏదో మాయలా సుప్రియ కదలకుండా అలానే ఉంది. ఆ మరుక్షణమే జయ్ పెదాలు, సుప్రియ పెదాల మీద వాలాయి. జయ్ మెల్లగా నోరు తెరిచి సుప్రియ కింది పెదవిని నోట్లోకి తీసుకున్నాడు. అటు సుప్రియ కూడా మత్తులో ఉన్నట్టు తన నోరు తెరిచింది. జయ్ చేతులు సుప్రియ వీపు మీద నుండి పైకి వచ్చి సుప్రియ మొహాన్ని పట్టుకున్నాయి. మెల్లగా పెదాల మీద ఉదృతి పెంచాడు. ఆ ముద్దుకి సుప్రియ ఒళ్ళంతా వణికింది. ఇన్నిరోజుల తర్వాత మొదటిసారి ఈ ముద్దు నచ్చుతూ ఉంది మనస్ఫూర్తిగా. తెలియకుండానే జయ్ కి సహకరించటం మొదలుపెట్టింది. జయ్ మెల్లగా తన నాలుకని సుప్రియ నోట్లోకి తోసాడు. సుప్రియ కూడా తన నాలుకని జయ్ నాలుకకి జత కలిపింది. ఆ మరుక్షణమే
"ట్రింగ్.....ట్రింగ్...." అంటూ జయ్ ఫోన్ మోగింది.
దాంతో ఒక్కసారిగా ఇద్దరు ఈ లోకంలోకి వచ్చారు. జయ్ వెంటనే వెనక్కి జరిగి
"సారీ సుప్రియ ఏదో తెలియకుండా అలా జరిగింది" అన్నాడు కంగారు గా
ఇంకా అతని ఫోన్ మొగుతూనే ఉంది. సుప్రియ కూడా ఏం మాట్లాడే స్థితిలో లేదు. జయ్ వెంటనే ఫోన్ బయటకి తీసాడు. పొరపాటున అది స్పీకర్ కూడా ఆన్ అయింది.
"హాయ్ జయ్" అన్న ఆదిత్య మాట ఇద్దరికీ వినపడింది.
"హా.... హాయ్.... ఆది" అన్నాడు జయ్
"ఏంటి జయ్ బాగా బిజీ అయిపోయావ్? నిన్నేమో అన్ని కాల్స్ చేసావ్. నేను రిటర్న్ కాల్ చేస్తే లిఫ్ట్ చేయవు ఏంటి కథ?" అన్నాడు ఆదిత్య
"ఏం లేదు ఆది, మాములుగా చేసాను ఎప్పుడు వస్తున్నావో అని" అన్నాడు జయ్ మెల్లగా
"ఇంకొక 2 డేస్ లో వచ్చేస్తాను జయ్, ఇంతకీ మా ఇంటి వైపు వెళ్తున్నావా అసలు. ఎలాంటి అవసరం ఉన్నా సుప్రియ అడగదు, తెలుసుకదా నువ్వే అర్ధం చేసుకుని కొంచెం హెల్ప్ఫుల్ గా ఉండు" అన్నాడు ఆదిత్య
"తప్పకుండా ఆది" అన్నాడు జయ్
"చెప్పటం మర్చిపోయాను అడ్వాన్స్ హ్యాపీ బర్త్డే జయ్, వచ్చాక మంచి పార్టీ ఇవ్వాలి నువ్వు" అన్నాడు ఆదిత్య నవ్వుతూ
"హాహా ఖచ్చితంగా ఆది" అన్నాడు జయ్ కూడా మెల్లగా నవ్వి
"సరే మరి వచ్చాక కలుద్దాం బాయ్" అంటూ కాల్ కట్ చేసాడు ఆదిత్య.
జయ్ మెల్లగా ఫోన్ తన పాకెట్ లో పెట్టుకుని సుప్రియ వైపు చూసాడు. సుప్రియ కూడా తననే చూస్తూ ఉంది.
"సారీ నిన్న నువ్వు చేసింది చూసి ఆదిత్య కి చెప్పేద్దాం అని కాల్ చేసాను, అతను లిఫ్ట్ చేయలేదు. అప్పటికే నేను ఫుల్ గా తాగి పడిపోయాను అప్పుడు చేసినట్టు ఉన్నాడు" అన్నాడు జయ్ మెల్లగా
"హ్మ్ అంతా మంచికే జరిగింది, నీ తాగుడు కూడా మంచికే పనికొచ్చింది" అంది సుప్రియ మెల్లగా నవ్వి
అది చూసి జయ్ కూడా నవ్వాడు.
"అడ్వాన్స్ హ్యాపీ బర్త్డే జయ్" అంది సుప్రియ
"థాంక్యూ సుప్రియ" అన్నాడు జయ్
"రేపు ఈవెనింగ్ బయటకి వెళ్దాం" అంది సుప్రియ మెల్లగా
"హ్మ్" అన్నాడు జయ్
సుప్రియ ని చూస్తూ మెల్లగా అక్కడ నుండి బయటకి వచ్చాడు. ఇద్దరి మనసుల్లో కొంచెం గందరగోళంగా ఉంది, ఒకవేళ ఆదిత్య నుండి ఫోన్ రాకపోయి ఉంటే ఏమయ్యేదో అనుకున్నారు ఇద్దరు.
ఆ రోజు రాత్రి జయ్ ఫోన్ మోగింది. సుప్రియ నుండి మెసేజ్ అది.
"హ్యాపీ బర్త్డే జయ్, నీ బర్త్డే ముందు రోజే నాకు జీవితంలో మర్చిపోలేని గిఫ్ట్ ఇచ్చావ్. థాంక్యూ సో మచ్" అంటూ మెసేజ్ వచ్చింది.
దానికి థాంక్స్ అంటూ రిప్లై పెట్టాడు జయ్.
మెల్లగా నిద్రలోకి జారుకున్నాడు. మరుసటి రోజు ఫోన్ మొగుతుంటే లేచాడు జయ్. సుప్రియ పేరు కనపడింది స్క్రీన్ మీద. వెంటనే లిఫ్ట్ చేసి చెవి దగ్గర పెట్టుకున్నాడు.
"హ్యాపీ బర్త్డే ఒన్స్ అగైన్" అంది సుప్రియ
"హాహా థాంక్స్" అన్నాడు జయ్
"ఏంటి గొంతు అలా ఉంది, ఇప్పుడే లేచావా?" అంది
"హ్మ్, నీ ఫోన్ తోనే లేచా" అన్నాడు
"బర్త్డే రోజు కూడా లేట్ గా లేస్తారా ఎవరైనా?" అంది
"హాహా నేను లేచాగా" అన్నాడు నవ్వుతూ
"హీహీహీ ఏడ్చావ్ లే ముందు వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి టెంపుల్ కి వెళ్ళిరా" అంది సుప్రియ
"టెంపుల్ కి ఎందుకు?" అన్నాడు జయ్
"ఎందుకు ఏంటి బర్త్డే కాబట్టి" అంది సుప్రియ
"అమ్మో అవన్నీ నా వల్ల కాదు" అన్నాడు జయ్
"అసలు నిన్ను......." అంటూ ఆగి "సరే సాయంత్రం 5 కి ఇంటికి రా బయటకి వెళ్దాం" అంది సుప్రియ.
"సరే" అన్నాడు జయ్
సరిగ్గా 5 గంటలకి సుప్రియ ఇంటి ముందు ఆగాడు జయ్. డోర్ బెల్ కొట్టాడు. మెల్లగా డోర్ ఓపెన్ అయింది. సుప్రియ ని అలా చూసి అతని గుండె గట్టిగా కొట్టుకుంది. బ్లూ కలర్ చీర కట్టుకొని దానికి తగ్గ మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకుంది. తన పొడవాటి కురులని అల్లుకుని చక్కగా జడ వేసుకుంది. మొహానికి లైట్ గా మేకప్ అప్లై చేసి ఉంది. పెదాలకి గులాబీ రంగు లిప్స్టిక్ వేసుకుని ఉంది, అది కూడా తన పెదాల రంగులో అర్ధం కావట్లేదు సరిగ్గా చూస్తే కానీ, సింపుల్ గా ఉన్నా చాలా అందంగా ఉంది. సుప్రియ తన చేయి పైకి లేపి అతని మొహం మీద చిటికె వేసి
"ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్ బయలుదేరుదామా?" అంది నవ్వి
"హా" అన్నాడు జయ్
జయ్ మెల్లగా తన బైక్ స్టార్ట్ చేసాడు. సుప్రియ డోర్ లాక్ వేసి వచ్చి బైక్ ఎక్కి కూర్చుంది. సపోర్ట్ గా జయ్ భుజం మీద చేయి వేసింది. మెల్లగా బైక్ ముందుకు కదిలింది.