Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

టెలిటైప్ మెషిన్ పక్కన చెయ్యి పెట్టుకుని, మెసేజ్ పట్టుకుని, చదవకుండానే రమ్య కి హమ్మయ్యా అనిపించింది.

చాలా బోర్ కొట్టిన, ఒంటరి రోజు.  సిటీలో అందరూ హాలిడే ఎంజాయ్ చేస్తుంటే, ఆమె మాత్రం పనిలో ఉండాల్సి వచ్చింది.  రాజు కూడా ఖాళీగా ఉంటే, ఇంకా చిరాకుగా ఉండేది.  అదృష్టం ఏంటంటే, రాజు తన కొత్త బాస్ని ఇంప్రెస్ చేయడానికి, ఒక టీవీ టీమ్లో ఒక న్యూస్ రైటర్కి బదులు పని చేయడానికి ఒప్పుకున్నాడు.  అతను టీవీ స్టూడియోకి ముందుగానే వెళ్ళిపోయాడు. ఆమె ఇంటికి వెళ్ళేసరికి ఇంకా పని చేస్తూనే ఉంటాడు.

రమ్య సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ ఆటోమేటెడ్ ఇన్ఫర్మేషన్ నెట్వర్క్లో పని చేయడం ఇష్టపడేది, కానీ బిజీ రోజుల్లో మాత్రమే. క్రైమ్ గురించి లేదా పరారీలో ఉన్న వ్యక్తి గురించి బులెటిన్లు రావడం, వాటిని లా ఎన్ఫోర్స్మెంట్ టెలిటైప్ సిస్టమ్ ద్వారా పంపడం ఆమెకు చాలా ఎగ్జైటింగ్గా ఉండేది. దేశంలోని అన్ని ముఖ్య నగరాల్లో ఈ వ్యవస్థ వుంది. ఒక వార్త ని ప్రసారం చెయ్యగానే  లైన్ అవతల ఉన్నవాళ్ళు ఎలా రియాక్ట్ అవుతారో, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు, హోమ్ గార్డులు, హైవే పెట్రోల్ వాళ్ళు సమాచారాన్ని ఎలా ఉపయోగిస్తారో ఊహించుకునేది. కొన్నిసార్లు ఆమె పంపిన సమాచారం ఏం అయిందో తెలిసేది. అప్పుడు ఆమె నిజంగానే లా అండ్ ఆర్డర్కి ఏదో కాంట్రిబ్యూట్ చేస్తున్నట్టు ఫీలయ్యేది.

ఆమె ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, ఆమె కళ్ళు చేతిలో ఉన్న బులెటిన్లోని మొదటి లైన్పై పడ్డాయి.

ఆమె కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి. ఆమె అభిమాన నటి, ఆమె దైవం!

ఆమె మరింత చదవకముందే, ఆమె మోచేతి వద్ద ఉన్న టెలిఫోన్ మోగింది. ఆమె అంతరాయానికి చిరాకుపడి దానిని తీసుకుంది మరియు వెంటనే మరోవైపు రాజు స్వరం, ఆమె భర్త స్వరం - భర్త, ఆమె దానిని అలవాటు చేసుకోవాల్సి ఉంటుంది - విని సంతోషించింది.

"రమ్యా ?" అన్నాడు. "నేను ఫోన్ చేస్తున్నాను—"

"రాజు, నువ్వు నమ్మలేవు," అంది, "స్మిత ని కిడ్నాప్ చేశారు."

"ఏంటి? నిజంగానా!"

"నిజమే. అర్జున్ సర్ ఇప్పుడే బులెటిన్ ఇచ్చారు. నువ్వు కాల్ చేసే టైమ్కి నేను అది చదవడం మొదలుపెట్టాను."

"వావ్, ఇది నిజంగా షాకింగ్ న్యూస్," అన్నాడు, ఆమెలాగే ఎగ్జైట్మెంట్తో. "ఏమైనా డీటెయిల్స్ తెలుసా?"

"నేను ఇప్పుడే చదువుతున్నాను—" ఒక్కసారిగా ఆగిపోయింది. "రాజు, విను, నేను నీకు చెప్పకూడదు.  అలా అనేశాను. నువ్వు మర్చిపోతావు కదా?"

"ఏం మాట్లాడుతున్నావు? మనం పెళ్ళి చేసుకున్నాం కదా? నన్ను నమ్మకపోతే ఇంకెవరిని నమ్ముతావు?"

"నిన్ను నమ్ముతున్నాను, కానీ ఇక్కడి రూల్స్ నీకు తెలుసు కదా.  ఇలాంటి కేసుల్లో, నాకు చెప్పే వరకు పంపకూడదని చెప్పారు.  అర్జున్ సర్ దీనిని సీక్రెట్గా ఉంచాలా, లేదా ఆమెకు ప్రమాదం లేకుండా పంపొచ్చా అని తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నారు అనుకుంటా."

"సరే, దాని గురించి ఇంక వద్దు," అన్నాడు రాజు. "నిన్ను ప్రేమిస్తున్నానని చెప్పడానికి ఫోన్ చేశాను—"

"నేను కూడా నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను."

"—ఇంకా ఈరోజు ఇంటికి తొందరగా వస్తానని చెప్పడానికి.  న్యూస్ తక్కువగా ఉంది. మా ఎడిటర్ పాత ఫీచర్స్కి ఎక్కువ టైమ్ ఇస్తున్నారు.  బయట హోటల్ లో తిని సినిమాకి వెళ్దామా?"

"సరే, రాజు. రాజు, విను—"

"సారీ, హనీ, పిలుస్తున్నారు. ఆరు గంటలకు కలుద్దాం."

ఫోన్ కట్ అయిపోయింది. ఆమె చిరాకుగా ఫోన్ పెట్టేసింది.  చెప్పిన విషయం గురించి జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పాలనుకుంది. కానీ, భర్తను నమ్మకపోతే ఇంకెవరిని నమ్ముతానని అనుకుంది.

కానీ పది నిమిషాల తర్వాత, ఆమె తన అనుకోకుండా చేసిన తప్పు గురించి ఆందోళన చెందడం ప్రారంభించింది.

ఆమె కంగారు పడటం మొదలుపెట్టింది. ఎందుకంటే, వాళ్ళు కలిసి ఉన్న కొద్ది సమయంలోనే, రాజు ఎంత పెద్ద ధ్యేయం కలవాడో ఆమెకు తెలుసు.  కొత్త జాబ్లో మంచి పేరు తెచ్చుకోవాలని అతను ఎంత ఆత్రుతగా ఉన్నాడో కూడా తెలుసు.  TV ఎడిటర్ లాంటి పెద్ద సెలబ్రిటీ దగ్గర పని చేయడం తనకిది మంచి అవకాశం అనుకున్నాడు.  ఆ ఎడిటర్ తనను గమనించేలా చేయడానికి ఎప్పుడూ ప్రయత్నించేవాడు.

రాజు ఆవేశంలో, సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ సీక్రెట్ న్యూస్ని తన బాస్కి చెప్పేయొచ్చు. అలా చేస్తే, జీతం పెంచడానికి, మంచి పొజిషన్ కోసం, మన భవిష్యత్తు కోసం చేశానని చెప్తాడు. లేదా, ఎడిటర్ కి ఏమీ చెప్పలేదని, అతను తన గూఢచారుల ద్వారా కిడ్నాప్ గురించి తెలుసుకున్నాడని చెప్తాడు.

తన రాజు ని నమ్మకపోవడం ఆమెకు సిగ్గుగా అనిపించింది, అయినప్పటికీ, ఆమె తన స్థానం గురించి మరియు అర్జున్ వంటి దయగల అధికారులు తనపై ఉంచిన విశ్వాసం గురించి ఆలోచించాలి.

ఒక తప్పును సరిదిద్దాలని నిర్ణయించుకుని, అతను తనకు నివేదించిన దానిలో తాను పొరపాటు పడ్డానని, బులెటిన్ సందేశాన్ని తాను తప్పుగా చదివానని, చివరికి స్మిత ను కిడ్నాప్ చేయలేదని రాజు కి చెప్పాలని నిర్ణయించుకుని, ఆమె రాజు కార్యాలయానికి ఫోన్ చేసింది.

అతని లైన్ బిజీగా ఉంది.

ఆమె మళ్ళీ, మళ్ళీ ఫోన్ చేసింది.  బిజీ సిగ్నల్ వచ్చింది.

ఆమె నాల్గవ ప్రయత్నంలో, ఆమెకు రింగ్ మరియు సమాధానం వచ్చింది. ఒక కార్యదర్శి ఆమెతో, క్షమించండి, కానీ మిస్టర్ రాజు పని మీద బయట ఉన్నారని చెప్పింది.

రమ్య ఫోన్ నెమ్మదిగా పెట్టేసింది. రాజు చేస్తున్న పనికి స్మిత కి సంబంధం ఉండకూడదని దేవుడిని ప్రార్థించింది.  స్మిత లాంటి సెలబ్రిటీని కిడ్నాప్ చేయడానికి ఎవరికి అంత పిచ్చి ఉంటుంది అని అనుకుంది.

***

రంజిత్ డెలివరీ ట్రక్ డ్రైవ్ చేస్తూ, హైవే కలిసే చోట సిగ్నల్ రెడ్ అవ్వగానే బ్రేక్ వేశాడు.

కామారెడ్డి నుండి హైదరాబాద్ వరకు ట్రాఫిక్ చాలా ఎక్కువగా ఉంది. సిగ్నల్ దగ్గర ఆగితే, రంజిత్ కి పిల్లలని చూసి అసూయ వేసింది. ఇంత వేడిలో వాళ్ళు ఆడుకుంటూ ఉంటారు. వాళ్ళు తన గురించి ఏమనుకుంటారో అని ఆలోచించాడు. పాపం, హాలిడే రోజున ట్రక్ డ్రైవర్ పని చేస్తున్నాడని జాలి పడతారేమో. పిల్లలు పెద్దవాళ్ళని గమనిస్తారా, జాలి పడతారా అనేది డౌట్.

అసలు విషయం ఏంటంటే, హైవే దగ్గరికి వచ్చేసరికి, రంజిత్ కి తన మీదే జాలి వేసింది.  హాలిడే రోజున ఇంత పని చేయాల్సి రావడం, ఇంత ప్రమాదకరమైన పని మీద వెళ్లాల్సి రావడం అతనికి చాలా కష్టంగా అనిపించింది.

సిగ్నల్ దగ్గర ఆగి, దగ్గరలో వున్నపెద్ద చెరువుని చూశాడు.  అక్కడంతా సగం బట్టల్లో ఉన్న వాళ్ళతో నిండి ఉంది.  కారు వదిలేసి, స్విమ్మింగ్ ట్రంక్స్ కొనుక్కుని, వాళ్ళతో కలిసి చెరువు లో ఎంజాయ్ చేయాలనిపించింది.

అతనికి వెంటనే తన పిల్లలు గుర్తుకు వచ్చారు. వాళ్ళు ఊరి నుండి తిరిగి వచ్చి ఉంటారు. తన భార్య వాళ్ళని ఆ చెరువు కి తీసుకొచ్చిందా, ఆ గుంపులో ఎక్కడైనా ఉన్నారా అని ఆలోచించాడు. కానీ అది కుదరదు అనిపించింది. భార్య కి గుంపులంటే నచ్చదు. ఆమె ఇంట్లోనే ఏదో పని చేస్తూ ఉంటుంది. పిల్లలు పక్కింటి వాళ్ళ స్విమ్మింగ్ పూల్లో వాళ్ళ పిల్లలతో ఆడుకుంటూ ఉంటారు.

రంజిత్ వెనుక హార్న్ మోగింది.  సిగ్నల్ గ్రీన్ అయిందని అతనికి అర్థమైంది.

ట్రక్కుని హైవే వైపు తిప్పి, కుడివైపు లేన్లో వెళ్తూ, నార్త్ వైపు వెళ్ళాడు.  వెంటనే అతనిలో రెండు రకాల ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి.

అతని మత్తులాంటి ఫీలింగ్ పోయి, చాలా టెన్షన్గా అనిపించింది. ఫుట్బాల్ ఆడే రోజుల్లో తప్ప, ఇంత టెన్షన్ ఎప్పుడూ ఫీల్ అవ్వలేదు. ఇది భయం కాదు. అతని పనిలో ఉన్నవాళ్ళకి లెక్కలు తెలుసు.  ఒక నలభై ఏళ్ల వ్యక్తి అనారోగ్యంతో చనిపోయే అవకాశాలు, దొంగల వల్ల గాయపడే అవకాశాలు, బాత్ టబ్లో కాలు జారే అవకాశాలు అన్నీ తెలుసు. యాక్సిడెంట్లో చనిపోతే, కార్ యాక్సిడెంట్ వల్ల చనిపోయే అవకాశాలే ఎక్కువ (మగవాళ్ళకి ఆడవాళ్ళకంటే మూడు రెట్లు ఎక్కువ చాన్స్లు ఉన్నాయి).  కింద పడి చనిపోయే అవకాశాలు ఎక్కువ.  అగ్ని ప్రమాదం లేదా నీళ్ళలో మునిగి చనిపోయే అవకాశాలు కూడా ఉన్నాయి.  ఇప్పుడు, బ్రహ్మం వాళ్ళని మోసం చేస్తాడా, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు చెప్తాడా, స్మిత ని చంపేసి కిడ్నాపర్ని పట్టిస్తాడా అనే దానిపై లెక్కలు వేశాడు. బ్రహ్మం మాట నిలబెట్టుకోకపోవడానికి వెయ్యికి ఒకటి చాన్స్ ఉంది.

రంజిత్ కి ఎలాంటి డౌట్స్ లేవు. అయిదు కోట్లు అయిదు బ్రౌన్ బ్యాగ్స్లో ప్యాక్ చేసి, ఒంటి గంటకి ముందు ఫోర్ట్రెస్ రాక్ వెనకాల లోయ లాంటి సందులో పెట్టేసి ఉంటారు.  డబ్బు తీసుకోవడం చాలా సులభం, బాత్ టబ్లో కాలు పెట్టడం కంటే కూడా తక్కువ రిస్క్.

అతను ఎందుకు అంత కంగారుగా ఉన్నాడు?  దానికి సమాధానం దొరకగానే అతని ఆలోచనలు మారిపోయాయి.  తన మీద తనకు జాలి వేసుకోవడం మానేశాడు. ఎందుకంటే, ట్రాఫిక్ని బట్టి, ముప్పై నలభై నిమిషాల్లో అతను కోటీశ్వరుడు అవుతాడు, లేదా కనీసం అర్ధ కోటీశ్వరుడు అయినా అవుతాడు. ఇది అతని జీవితంలోనే అతి ముఖ్యమైన రోజు అని తెలుసుకోవడం చాలా ఎక్సైటింగ్ గా ఉంది.

చెరువు లో స్నానం చేస్తున్న వాళ్ళని చూస్తూ, ఈ మామూలు ట్రక్ డ్రైవర్ గురించి, అతను ఏం చేశాడో, ఏం చేస్తున్నాడో, త్వరలో కోటీశ్వరుడు అవుతాడని తెలిస్తే ఆ పిల్లలు ఏమనుకుంటారో అని ఆలోచించాడు.  అతను ఎందుకు కంగారుగా ఉన్నాడో ఇప్పుడు అర్థమైంది.  అంత డబ్బు అక్కడ వేచి ఉంది, అతని జీవితకాలపు కల, ఎవరూ లేని చోట ఉంది.  అతను ఇంకా అక్కడికి వెళ్ళి డబ్బు తీసుకోవాలి, ఆనందించాలి, సొంతం చేసుకోవాలి.  పెద్ద మొత్తం చేతికి అందే వరకు ఆగలేకపోతున్నాడు.  ఎవరైనా దాన్ని తీసుకునేలోపు అందుకోవాలని తొందరపడుతున్నాడు.  ఎవరైనా హైకింగ్కి వెళ్ళేవాడు లేదా స్కౌట్ లేదా ఇంకెవరైనా సూట్కేస్లు చూసి, తెరిచి, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఇస్తే?  అయ్యో దేవుడా.

అతను ఆక్సిలేటర్ పై కాలు పెట్టాడు, కానీ ఎక్కువసేపు కాదు, ఎందుకంటే ట్రాఫిక్ మళ్లీ పేరుకుపోయింది.

అతను వేగాన్ని తగ్గించాడు. అతను చాలా దగ్గరగా ఉన్నప్పుడు, అజాగ్రత్తకు, అవకాశాలు తీసుకోవడానికి ఇది సమయం కాదు.

అతని చూపు విండ్షీల్డ్ నుండి పక్కన సీటులో ఉన్న పాత షాట్గన్పై పడింది. ఎవరైనా కనిపిస్తే కవర్ చేసుకోవడానికి. అతను టీ-షర్ట్, ఖాకీ ప్యాంట్స్ వేసుకున్నాడు. షాట్గన్ పట్టుకుని, చిన్న జంతువులని వేటాడేవాడిలా కనిపిస్తాడు. వేట సీజన్స్ అతనికి తెలుసు. జూలైలో, ఇంకా సంవత్సరం పొడవునా కుందేళ్ళు, అడవి పిట్టలని వేటాడొచ్చు. ఫోర్ట్రెస్ రాక్ దగ్గర ప్రైవేట్ ల్యాండ్ ఉంది. అతను ఒకప్పుడు అక్కడ ల్యాండ్ కొనాలనుకున్నాడు, కానీ డబ్బులు లేవు. ఎవరైనా ఆపితే, తన స్నేహితుడి పొలంలో చిన్న జంతువులని వేటాడటానికి వెళ్తున్నానని చెప్తాడు.

ట్రక్ డాష్బోర్డ్ క్లాక్ పని చేయట్లేదు.  రంజిత్ స్టీరింగ్ నుండి చెయ్యి తీసి వాచ్లో టైమ్ చూసుకున్నాడు. ట్రాఫిక్ వల్ల దాదాపు గంట లేట్ అయ్యాడు. బ్రహ్మం డబ్బు పెట్టిన వెంటనే అతను అక్కడికి వెళ్ళాలనుకున్నాడు.  ఇప్పుడు కనీసం గంటన్నర లేట్ అవుతుంది.

పర్వాలేదు.

ఆలస్యమైనా పర్వాలేదు.

అతను ప్లాన్ వేసుకున్నాడు. అయిదు సూట్కేస్లు తీసుకున్నట్టు ఊహించుకున్నాడు. దాక్కునే చోటికి వెళ్ళాడు. డబ్బు పంచుకున్నారు. సాయంత్రం అయింది. స్మిత చేతులు కట్టి, కళ్ళు మూసి, నోటికి టేప్ వేసి, కొంచెం మత్తు మందు ఇచ్చి ఒక గంటసేపు స్పృహ లేకుండా చేస్తారు. ఆమెను ట్రక్ వెనకాల దాచి, ఆ ప్రదేశానికి, కొండలకి, కామారెడ్డి కి గుడ్ బై చెప్తారు. సిటీకి తిరిగి వచ్చి, మేడ్చెల్ మీదుగా వచ్చి సికింద్రాబాద్ దగ్గర ఆగిపోతారు.  అక్కడ ఆమెను విప్పేసి వదిలేస్తారు. ఆమె కొంచెం సేపటికి తేరుకుని, కట్లు విప్పి, దగ్గరలోని ఇంటికి నడుచుకుంటూ వెళ్ళి ఫోన్ చేసేసరికి, వీళ్ళు నలుగురు ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతారు.

ఈరోజు రాత్రి పది లేదా పదకొండు గంటలకల్లా అతను ఇంటికి తిరిగి వస్తాడు. భార్య పిల్లలతో తిరిగి కలుస్తాడు. కోటి రూపాయలతో. అతను తన ఆకస్మిక సంపదను వివరించే కల్పిత పెట్టుబడిని అభివృద్ధి చేసే వరకు అతను దానిని ఎక్కడో కనిపించకుండా ఉంచాలి. ఈరోజు రాత్రి, ఈరోజు రాత్రి, అతను తన కుటుంబంతో సురక్షితంగా మరియు క్షేమంగా ఉంటాడు, వారి జీవితాంతం ఎవరికీ ఎలాంటి చింత ఉండదు.

అప్పుడు అతనికి ఒక విషయం గుర్తొచ్చింది.

బహుశా ఈరోజు రాత్రి కాదు, ఛీ. అతను ఆది గురించి, స్మిత ఆది పేరు తెలుసుకోవడం గురించి మరియు రాహుల్ స్మిత ను అంతం చేయాలనుకోవడం గురించి మరియు స్మిత కొంతకాలం పట్టణం నుండి బయటకు వెళితే ఆది హాని చేయకూడదనే రాజీ గురించి ప్రమాదకరమైన సంగతి మొత్తాన్ని మరచిపోయాడు.

దీనర్థం ఏమిటంటే అతని ఇంటికి తిరిగి రావడం రేపటి వరకు ఆలస్యం అవుతుంది. జీవితాంతం భద్రత మరియు వ్యక్తిగత భద్రత ఇరవై నాలుగు గంటల ఆలస్యం పెద్ద విషయం కాదు.

అప్పుడు అతనికి ఒక భయంకరమైన ఆలోచన వచ్చింది. రాహుల్ గురించి. రాహుల్ చివరికి స్మిత విషయంలో ఒప్పుకున్నాడు. కానీ రాహుల్ చాలా మోసగాడు.  ఈరోజు రాత్రి లేదా రేపు, ఆది ని హైదరాబాద్ నుండి ఒకటి రెండు సంవత్సరాలు బయటకి పంపడం సరిపోదని అతను అనుకోవచ్చు. స్మిత ని చంపేస్తేనే వాళ్ళు సేఫ్గా ఉంటారని అనుకోవచ్చు.

ఇది, రంజిత్ తనలో తాను అనుకున్నాడు, అతను ఒప్పుకోడు.

అతను గతంలో కొన్ని తప్పు పనులు చేశాడు. మోసాలు చేశాడు. వ్యాపారంలో అబద్ధాలు చెప్పాడు, మోసం చేశాడు. అందరూ చేస్తారు.  కిడ్నాప్, రేప్లో కూడా పాల్గొన్నాడు. కానీ, ఆమె కూడా ఒప్పుకుంది కదా.  ఇక డబ్బు విషయానికి వస్తే, ఆమె దాని గురించి పట్టించుకోదు. ఇవన్నీ చాలు, రంజిత్ అనుకున్నాడు.  ఇంకా ఎక్కువ తప్పులు చేయకూడదు.

హత్యకు మాత్రం సపోర్ట్ చేయకూడదు.

అలాంటి పరిస్థితి రాకపోవచ్చు, కానీ వస్తే, లేదా రాహుల్ ఏమైనా ప్రాబ్లం చేస్తే, రాహుల్ కి మాత్రమే గన్ లేదని అతనికి గుర్తు చేయాలి.  ఒక పాత వేట తుపాకీ ఉంటే, అంతా సర్దుకుంటుంది.

అతను కంటి చివరగా ఒక అందమైన అమ్మాయిని చూశాడు. పొడవుగా, తెల్లగా, నల్లటి జుట్టుతో, ఎరుపు రంగు స్విమ్సూట్లో రోడ్డు పక్కన నిలబడి ఉంది.  పెదవులు ఉబ్బెత్తుగా, శరీరం సన్నగా, నిండుగా ఉన్న రొమ్ములతో, నాభి అందంగా ఉంది. చెరువు కి వెళ్ళడానికి లేదా సరదాగా ఎవరినైనా పిలుచుకుని వెళ్ళడానికి అక్కడ నిలబడి ఉంది.

"బేబీ, బేబీ," అని పిలవాలనిపించింది. "రంజిత్ కోసం వెయిట్ చేయి. అతను వస్తాడు.  అప్పుడు అతను కోటీశ్వరుడు అవుతాడు.  బేబీ, నీకు రంజిత్ నచ్చుతాడు."

అసలు ఇప్పుడే, అతను రంజిత్ ని, రిచ్ రంజిత్ ని, అతను చేయబోయే ఎంజాయ్మెంట్ని ప్రేమించాడు.

ఆక్సిలేటర్ మీద ఇంకా గట్టిగా నొక్కాడు.

ఓ రాతి బండా, ఇరవై అడుగులు, నేను వస్తున్నాను !

***