15-02-2025, 05:02 PM
Episode - 3
స్పందన అమెరికా నుంచి వచ్చి రెండు వారాలు అయింది. రెండు ఏళ్ళ తరువాత వచ్చి మరల అక్కతో ఉండటం షాపింగ్ కి వెళ్లడం వలన అక్క సమీరలో ఏదో చిన్న మార్పుని చూసింది. ఇది అని ఖచ్చితంగా చెప్పలేకపోయినా అక్క ఇదివరకు లాగా లేదు అని గమనించింది.
సమీర ఎంత సేపు తనలో తాను ఏదో పరధ్యానంలో ఉండటం, ఎక్కువ సేపు ఒక్కత్తే ఏకాంతంలో గడపటం వంటివి చేస్తోంది. తమ తల్లి సరోజని అడగాలి అనుకుంది కానీ ఆగిపోయింది. బహుశా పెళ్లి దెగ్గరికి వస్తుండటంతో ఎమన్నా కంగారు పడుతోంది ఏమో అనుకుంది. అది ఏ అమ్మాయికి అయినా సహజంగా వచ్చే భయం. కాబట్టి దాన్ని పెద్ద విషయం చేయడం దేనికి అని తనకి తానే సర్దిచెప్పుకుంది.
కాకపోతే స్పందనని కలవరపరిచే విషయం ఇంకొకటి గమనించింది. అది సమీర కిట్టు అసలు ఫోన్లో మాట్లాడుకోవడం చూడలేదు. సాధారణంగా ఎవరైనా సరే పెళ్లి అవ్వబోతోంది అంటే ఎన్నో మాట్లాడతారు. కొంతమంది గంటల తరబడి మాట్లాడుకుంటారు. కొందరు ఒక ఫిక్స్డ్ టైం పెట్టుకుని రాత్రి అన్ని పనులు ఆపేసి మాట్లాడుకుంటారు. కానీ స్పందనకి సమీర కిట్టుల మధ్య ఒక ముద్దు ముచ్చట ఉన్నట్టు అనిపించలేదు. కనీసం మెస్సేజెస్ చేసుకుంటున్నట్టు కూడా లేదు. సమీర ఫోన్ ఎక్కడపడితే అక్కడ పడేసి ఉండేది ఇంట్లో. అది సమీర వలనా లేక కిట్టు వలనా అనేది తెలీదు. సమీర ప్రవర్తనలో తేడాకి కారణం అదే అయ్యి ఉంటుందా అని కూడా అనుమానం వచ్చింది.
స్పందనకి అమెరికాలో ఒకడు పరిచయం అయ్యాడు. అతని పేరు ప్రవీణ్. స్పందన ప్రవీణ్ రోజు మాట్లాడుకుంటారు. ఎప్పుడైనా బిజీ గా ఉంటే కనీసం మెసేజ్ పెట్టుకుంటారు.
ఎప్పుడైనా అందులో గ్యాప్ వస్తేనే స్పందనకి చాలా చిరాకు వస్తుంది. ఇండియా వచ్చే ముందు ప్రవీణ్ కి తనకి చిన్న గొడవ అయింది. ప్రవీణ్ పెళ్లి చేసుకుందాము అని గొడవ చేసాడు. అయితే అంత త్వరగా వద్దు అని స్పందన ఆపుతుండటంతో మాట మాట పెరిగి గొడవ అయింది. స్పందన మరల అమెరికా వెళ్ళగానే వాడికి తన డెసిషన్ చెప్పాలి. ఒకవేళ తాను నో అని చెప్తే బ్రేకప్ అయినట్టే. యెస్ అనాలి అంటే స్పందన కి అంత ధైర్యం లేదు.
సరే అక్క పెళ్లి మీద ఫోకస్ చేద్దాము అని తన అంతఃసంఘర్షణని పక్కకి పెట్టింది.
*****
సమీర-స్పందనల అమ్మ సరోజ ఒక పెద్ద ఇంజనీరింగ్ కాలేజీలో ప్రిన్సిపాల్. ఆవిడ చాలా స్ట్రిక్ట్. చిన్న వయసులో భర్త చనిపోయినా, భర్త వైపు చుట్టాలు ఆస్తి పంచాల్సివస్తుంది అని దూరం పెట్టినా, స్వశక్తితో ఇద్దరి పిల్లలకి రెండు ఇళ్ళు, బంగారం, కాస్త బ్యాంకు బాలన్స్ సంపాదించి పెట్టి, ఇద్దరినీ బాగా చదివించింది.
సమీర స్పందనలు కిట్టుని కలిసి వచ్చి వారం అవుతోంది. పోయిన వారం కొంత షాపింగ్ చేసుకున్నారు కానీ ఇంకా స్పందన షాపింగ్ చాలా పెండింగ్ ఉంది.
సరోజ: మీరు ఇంకా ఎమన్నా కొనుక్కోవాలి అంటే ఈరోజు-రేపట్లో కొనేసుకోండి. ఇంకా 25 రోజులు ఉన్నాయి పెళ్ళికి. లాస్ట్ దాకా పెట్టుకోకండి.
సమీర: ఒకే అమ్మ. ఇంకా ఏమి లేవులే. నావి బ్లౌసులు కూడా కుట్టడానికి ఇచ్చేశాను.
ఇంకా ఏవో చిన్నా చితక షాపింగ్ ఉంది అంతే. అవి మనము రేపు వెళ్ళినప్పుడు కొనేసుకుంటా.
స్పందన: ఒసేయ్? అదేంటి? మొత్తం వార్డ్రోబ్ మార్చేస్తావేమో అనుకున్నాను.
సమీర: ఎందుకు? పది కొత్త చీరలు కొనుక్కున్నాను. అవి చాలు నాకు.
స్పందన: చీరలు కొనుక్కుంటే సరిపోతుందా? మిగతావి?
సమీర: మిగతావి అంటే?
సమీర అంత క్యాజువల్ గా అడిగేసరికి స్పందనకి నోట మాట రాలేదు. తన బిహేవియర్ విచిత్రంగా అనిపించింది.
స్పందన: ఏంటీ? అన్ని నేనే చెప్పాలా? పెళ్లి చేసుకుంటున్నావు. ఏమేమి కావలసి వస్తాయో అది కూడా నేనే చెప్పాలా? ఆ మాత్రం అర్థం కాదా?
స్పందన తల్లికి వినపడకుండా గొణగడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ చిరాకుగా అనేసరికి సరోజకి వినిపించింది. సమీర మాత్రం ఏమి పట్టనట్లు టిఫిన్ తింటోంది.
సరోజకి అర్థం అయింది స్పందన వేటి గురించి మాట్లాడుతోందో.
సరోజ: సమీర? నిన్నే అడుగుతోంది చెల్లి.
సమీర: నాకు పెద్ద షాపింగ్ మూడ్ లేదమ్మా. అయినా బయట ఎక్కువ తిరగద్దు అంటున్నారు అందరు. నాకు కావాల్సినవి అన్ని ఉన్నాయి. నేను ఇంటిపట్టున ఉంటా, టైంకి తిని టైంకి నిద్రపోతా.
సమీర మాటకి స్పందనకి ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో అర్థం కాలేదు. తల్లి వైపు చూసింది. సరోజ ముఖంలో ఏమి తేడాలేదు.
సరోజ: సరే అమ్మ. నీ ఇష్టం. ఒక విధంగా నువ్వు బయట తిరగకపోవడమే మంచిది. బాగా రెస్ట్ తీసుకో. అప్పుడు పెళ్ళికి చక్కగా అందంగా కనిపిస్తావు.
సమీర చిన్నగా నవ్వి మల్లి ఇడ్లి తింటూ కూర్చుంది.
స్పందన: మరి ఈరోజు ప్లాన్ ఏంటి?
స్పందనకి కంగారు వస్తోంది అక్క గురించి అదే విధంగా తన షాపింగ్ పని అవ్వలేదు అన్న టెన్షన్, అక్క పెళ్లి అయ్యాక బాయ్ఫ్రెండ్ ప్రవీణ్ గురించి చెప్పాలి అనే మరో టెన్షన్. బుర్ర వేడెక్కి నరాలు చిట్లిపోతాయి ఏమో అన్నట్టుంది.
సమీర: కిట్టు మనని లంచ్ కి కలుద్దాము అన్నాడు.
స్పందన: మనమా? అంటే అమ్మ నేను కూడానా?
సరోజ: నాకు కుదరదు. ముందే చెప్పా కదా? వచ్చే వారం నాకు నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ ఉంది. ఈరోజు స్టాఫ్ అందరితో ప్రేపరషన్ మీటింగ్ ఉంది. రాత్రి అయిపోతుంది నాకు.
సమీర: కిట్టు లాస్ట్ వీకే చెప్పాడు. నేనే నీకు చెప్పడం మర్చిపోయాను.
స్పందన: థాంక్యూ. ఇప్పటికైనా గుర్తొచ్చింది. లేదంటే చెప్పులేసుకుని చెయ్యి పట్టుకుని చెప్పేదానివేమో.
స్పందన వెటకారంగా అన్నా, సమీర చిన్నగా నవ్వింది. సమీర నిజంగానే మర్చిపోయింది. రోజు మాట్లాడుకునే జంట అయ్యి ఉంటే గుర్తుండేది. కానీ అలా కాదు కదా. అయినా చెల్లి కోపం న్యాయం అని అనుకుంది.
సమీర: సారీ చెల్లి. నాదే తప్పు. మర్చిపోయాను.
స్పందన: అయినా పెళ్లి చేసుకోబోయే మీరిద్దరూ వెళ్ళాలి కానీ నేనెందుకు మళ్ళీ తోకలాగా? నన్ను ఎందుకు రమ్మనటం.
సమీర: కిట్టునే invite చేశాడు.
స్పందన: నన్ను ఇన్వైట్ చెయ్యమని నీకు చెప్పాడా? ఏదో ఫార్మాలిటీకి పిలవమని ఉంటాడులే. నేను రాను.
సమీర: ఫార్మాలిటీ ఓ కాదో. పోయిన వారం మనము కలిసొచ్చాక అదే రోజు మెసేజ్ పెట్టాడు నాకు. సరదాగా మళ్ళీ వెళదాము అని. మనకి షాపింగ్ పని ఉంది అన్నాను. అందుకని మన ఇంటికి దెగ్గరలోనే రెస్టారంట్ కి వెళదాము అన్నాడు. పొద్దున్న రిమైండర్ కూడా పెట్టాడు.
స్పందన: ఓహో! అయినా ఇన్వైట్ చెయ్యాలి అంటే నాకు డైరెక్టుగా చెప్పాలి కానీ ఇలా వేరే వాళ్ళతో చెప్పిస్తే ఎగేసుకుంటూ వచ్చేయ్యలా? వచ్చేయడానికి మాకు ఇంకా ఏమి పనులు ఉండవా?
స్పందన కోపం చాలా కంట్రోల్ చేసుకుంటోంది. ఇంకా డిస్కషన్ ఆగట్లేదు అనుకుని సరోజ కలగజేసుకుంది.
సరోజ: స్పందన! పెద్ద ఇష్యూ చెయ్యకు. మర్చిపోయాను అని చెప్తోంది కదా. అయినా ఇకనుంచి అక్క వేరు బావ వేరు కాదు. ఇద్దరు ఒకటే. ఒకరు పిలిస్తే ఇంకొకరు పిలిచినట్టే. అలవాటు చేస్కో. అయినా నిన్ను పిలవాల్సిన అవసరం ఆ అబ్బాయికి ఏముంది? ఎవరన్నా అడుగుతారా? వాళ్లిద్దరూ మాత్రమే రోజు కలిసినా ఎవ్వరు ఏమి అనరు. అయినా పిలిచాడు అంటే నీకు గౌరవం ఇచ్చాడు అనే కదా.
తల్లి అన్న మాటలలో నిజాన్ని గ్రహించిన స్పందన సైలెంట్ అయిపోయింది. అయినా సణుగుతోంది.
సరోజ: ఆ అబ్బాయి అన్ని సార్లు చెప్పాడు అని చెప్తోంది కాదమ్మా, వెళ్ళు. బావుండదు లేకపోతే.
సమీర: తప్పు నాది చెల్లి. కిట్టుది కాదు. సారీ చెప్తున్నా కదా.
అక్క అమ్మ బుజ్జగించేసరికి స్పందన ఒప్పుకుంది.
స్పందన: సరే.. వస్తాను
సమీర చెల్లి చేతిమీద చెయ్యి వేసి నొక్కింది. తన మోహంలో చెల్లి వస్తోంది అన్న ఆనందం కనిపించింది. అక్క మోహంలో నవ్వు చూసి స్పందన కి కాస్త మనసు కుదుట పడింది. ఇద్దరు కూతుళ్లను చూసి సరోజ సంతుష్టంగా నవ్వుకుంది.
సరోజ: సరే. టైం ఏడున్నర అవుతోంది. నేను ఇంక బయల్దేరుతాను. రాత్రికి డిన్నర్ చేసి వస్తాను. బై.
ఇంకా ఉంది
స్పందన అమెరికా నుంచి వచ్చి రెండు వారాలు అయింది. రెండు ఏళ్ళ తరువాత వచ్చి మరల అక్కతో ఉండటం షాపింగ్ కి వెళ్లడం వలన అక్క సమీరలో ఏదో చిన్న మార్పుని చూసింది. ఇది అని ఖచ్చితంగా చెప్పలేకపోయినా అక్క ఇదివరకు లాగా లేదు అని గమనించింది.
సమీర ఎంత సేపు తనలో తాను ఏదో పరధ్యానంలో ఉండటం, ఎక్కువ సేపు ఒక్కత్తే ఏకాంతంలో గడపటం వంటివి చేస్తోంది. తమ తల్లి సరోజని అడగాలి అనుకుంది కానీ ఆగిపోయింది. బహుశా పెళ్లి దెగ్గరికి వస్తుండటంతో ఎమన్నా కంగారు పడుతోంది ఏమో అనుకుంది. అది ఏ అమ్మాయికి అయినా సహజంగా వచ్చే భయం. కాబట్టి దాన్ని పెద్ద విషయం చేయడం దేనికి అని తనకి తానే సర్దిచెప్పుకుంది.
కాకపోతే స్పందనని కలవరపరిచే విషయం ఇంకొకటి గమనించింది. అది సమీర కిట్టు అసలు ఫోన్లో మాట్లాడుకోవడం చూడలేదు. సాధారణంగా ఎవరైనా సరే పెళ్లి అవ్వబోతోంది అంటే ఎన్నో మాట్లాడతారు. కొంతమంది గంటల తరబడి మాట్లాడుకుంటారు. కొందరు ఒక ఫిక్స్డ్ టైం పెట్టుకుని రాత్రి అన్ని పనులు ఆపేసి మాట్లాడుకుంటారు. కానీ స్పందనకి సమీర కిట్టుల మధ్య ఒక ముద్దు ముచ్చట ఉన్నట్టు అనిపించలేదు. కనీసం మెస్సేజెస్ చేసుకుంటున్నట్టు కూడా లేదు. సమీర ఫోన్ ఎక్కడపడితే అక్కడ పడేసి ఉండేది ఇంట్లో. అది సమీర వలనా లేక కిట్టు వలనా అనేది తెలీదు. సమీర ప్రవర్తనలో తేడాకి కారణం అదే అయ్యి ఉంటుందా అని కూడా అనుమానం వచ్చింది.
స్పందనకి అమెరికాలో ఒకడు పరిచయం అయ్యాడు. అతని పేరు ప్రవీణ్. స్పందన ప్రవీణ్ రోజు మాట్లాడుకుంటారు. ఎప్పుడైనా బిజీ గా ఉంటే కనీసం మెసేజ్ పెట్టుకుంటారు.
ఎప్పుడైనా అందులో గ్యాప్ వస్తేనే స్పందనకి చాలా చిరాకు వస్తుంది. ఇండియా వచ్చే ముందు ప్రవీణ్ కి తనకి చిన్న గొడవ అయింది. ప్రవీణ్ పెళ్లి చేసుకుందాము అని గొడవ చేసాడు. అయితే అంత త్వరగా వద్దు అని స్పందన ఆపుతుండటంతో మాట మాట పెరిగి గొడవ అయింది. స్పందన మరల అమెరికా వెళ్ళగానే వాడికి తన డెసిషన్ చెప్పాలి. ఒకవేళ తాను నో అని చెప్తే బ్రేకప్ అయినట్టే. యెస్ అనాలి అంటే స్పందన కి అంత ధైర్యం లేదు.
సరే అక్క పెళ్లి మీద ఫోకస్ చేద్దాము అని తన అంతఃసంఘర్షణని పక్కకి పెట్టింది.
*****
సమీర-స్పందనల అమ్మ సరోజ ఒక పెద్ద ఇంజనీరింగ్ కాలేజీలో ప్రిన్సిపాల్. ఆవిడ చాలా స్ట్రిక్ట్. చిన్న వయసులో భర్త చనిపోయినా, భర్త వైపు చుట్టాలు ఆస్తి పంచాల్సివస్తుంది అని దూరం పెట్టినా, స్వశక్తితో ఇద్దరి పిల్లలకి రెండు ఇళ్ళు, బంగారం, కాస్త బ్యాంకు బాలన్స్ సంపాదించి పెట్టి, ఇద్దరినీ బాగా చదివించింది.
సమీర స్పందనలు కిట్టుని కలిసి వచ్చి వారం అవుతోంది. పోయిన వారం కొంత షాపింగ్ చేసుకున్నారు కానీ ఇంకా స్పందన షాపింగ్ చాలా పెండింగ్ ఉంది.
సరోజ: మీరు ఇంకా ఎమన్నా కొనుక్కోవాలి అంటే ఈరోజు-రేపట్లో కొనేసుకోండి. ఇంకా 25 రోజులు ఉన్నాయి పెళ్ళికి. లాస్ట్ దాకా పెట్టుకోకండి.
సమీర: ఒకే అమ్మ. ఇంకా ఏమి లేవులే. నావి బ్లౌసులు కూడా కుట్టడానికి ఇచ్చేశాను.
ఇంకా ఏవో చిన్నా చితక షాపింగ్ ఉంది అంతే. అవి మనము రేపు వెళ్ళినప్పుడు కొనేసుకుంటా.
స్పందన: ఒసేయ్? అదేంటి? మొత్తం వార్డ్రోబ్ మార్చేస్తావేమో అనుకున్నాను.
సమీర: ఎందుకు? పది కొత్త చీరలు కొనుక్కున్నాను. అవి చాలు నాకు.
స్పందన: చీరలు కొనుక్కుంటే సరిపోతుందా? మిగతావి?
సమీర: మిగతావి అంటే?
సమీర అంత క్యాజువల్ గా అడిగేసరికి స్పందనకి నోట మాట రాలేదు. తన బిహేవియర్ విచిత్రంగా అనిపించింది.
స్పందన: ఏంటీ? అన్ని నేనే చెప్పాలా? పెళ్లి చేసుకుంటున్నావు. ఏమేమి కావలసి వస్తాయో అది కూడా నేనే చెప్పాలా? ఆ మాత్రం అర్థం కాదా?
స్పందన తల్లికి వినపడకుండా గొణగడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ చిరాకుగా అనేసరికి సరోజకి వినిపించింది. సమీర మాత్రం ఏమి పట్టనట్లు టిఫిన్ తింటోంది.
సరోజకి అర్థం అయింది స్పందన వేటి గురించి మాట్లాడుతోందో.
సరోజ: సమీర? నిన్నే అడుగుతోంది చెల్లి.
సమీర: నాకు పెద్ద షాపింగ్ మూడ్ లేదమ్మా. అయినా బయట ఎక్కువ తిరగద్దు అంటున్నారు అందరు. నాకు కావాల్సినవి అన్ని ఉన్నాయి. నేను ఇంటిపట్టున ఉంటా, టైంకి తిని టైంకి నిద్రపోతా.
సమీర మాటకి స్పందనకి ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో అర్థం కాలేదు. తల్లి వైపు చూసింది. సరోజ ముఖంలో ఏమి తేడాలేదు.
సరోజ: సరే అమ్మ. నీ ఇష్టం. ఒక విధంగా నువ్వు బయట తిరగకపోవడమే మంచిది. బాగా రెస్ట్ తీసుకో. అప్పుడు పెళ్ళికి చక్కగా అందంగా కనిపిస్తావు.
సమీర చిన్నగా నవ్వి మల్లి ఇడ్లి తింటూ కూర్చుంది.
స్పందన: మరి ఈరోజు ప్లాన్ ఏంటి?
స్పందనకి కంగారు వస్తోంది అక్క గురించి అదే విధంగా తన షాపింగ్ పని అవ్వలేదు అన్న టెన్షన్, అక్క పెళ్లి అయ్యాక బాయ్ఫ్రెండ్ ప్రవీణ్ గురించి చెప్పాలి అనే మరో టెన్షన్. బుర్ర వేడెక్కి నరాలు చిట్లిపోతాయి ఏమో అన్నట్టుంది.
సమీర: కిట్టు మనని లంచ్ కి కలుద్దాము అన్నాడు.
స్పందన: మనమా? అంటే అమ్మ నేను కూడానా?
సరోజ: నాకు కుదరదు. ముందే చెప్పా కదా? వచ్చే వారం నాకు నేషనల్ కాన్ఫరెన్స్ ఉంది. ఈరోజు స్టాఫ్ అందరితో ప్రేపరషన్ మీటింగ్ ఉంది. రాత్రి అయిపోతుంది నాకు.
సమీర: కిట్టు లాస్ట్ వీకే చెప్పాడు. నేనే నీకు చెప్పడం మర్చిపోయాను.
స్పందన: థాంక్యూ. ఇప్పటికైనా గుర్తొచ్చింది. లేదంటే చెప్పులేసుకుని చెయ్యి పట్టుకుని చెప్పేదానివేమో.
స్పందన వెటకారంగా అన్నా, సమీర చిన్నగా నవ్వింది. సమీర నిజంగానే మర్చిపోయింది. రోజు మాట్లాడుకునే జంట అయ్యి ఉంటే గుర్తుండేది. కానీ అలా కాదు కదా. అయినా చెల్లి కోపం న్యాయం అని అనుకుంది.
సమీర: సారీ చెల్లి. నాదే తప్పు. మర్చిపోయాను.
స్పందన: అయినా పెళ్లి చేసుకోబోయే మీరిద్దరూ వెళ్ళాలి కానీ నేనెందుకు మళ్ళీ తోకలాగా? నన్ను ఎందుకు రమ్మనటం.
సమీర: కిట్టునే invite చేశాడు.
స్పందన: నన్ను ఇన్వైట్ చెయ్యమని నీకు చెప్పాడా? ఏదో ఫార్మాలిటీకి పిలవమని ఉంటాడులే. నేను రాను.
సమీర: ఫార్మాలిటీ ఓ కాదో. పోయిన వారం మనము కలిసొచ్చాక అదే రోజు మెసేజ్ పెట్టాడు నాకు. సరదాగా మళ్ళీ వెళదాము అని. మనకి షాపింగ్ పని ఉంది అన్నాను. అందుకని మన ఇంటికి దెగ్గరలోనే రెస్టారంట్ కి వెళదాము అన్నాడు. పొద్దున్న రిమైండర్ కూడా పెట్టాడు.
స్పందన: ఓహో! అయినా ఇన్వైట్ చెయ్యాలి అంటే నాకు డైరెక్టుగా చెప్పాలి కానీ ఇలా వేరే వాళ్ళతో చెప్పిస్తే ఎగేసుకుంటూ వచ్చేయ్యలా? వచ్చేయడానికి మాకు ఇంకా ఏమి పనులు ఉండవా?
స్పందన కోపం చాలా కంట్రోల్ చేసుకుంటోంది. ఇంకా డిస్కషన్ ఆగట్లేదు అనుకుని సరోజ కలగజేసుకుంది.
సరోజ: స్పందన! పెద్ద ఇష్యూ చెయ్యకు. మర్చిపోయాను అని చెప్తోంది కదా. అయినా ఇకనుంచి అక్క వేరు బావ వేరు కాదు. ఇద్దరు ఒకటే. ఒకరు పిలిస్తే ఇంకొకరు పిలిచినట్టే. అలవాటు చేస్కో. అయినా నిన్ను పిలవాల్సిన అవసరం ఆ అబ్బాయికి ఏముంది? ఎవరన్నా అడుగుతారా? వాళ్లిద్దరూ మాత్రమే రోజు కలిసినా ఎవ్వరు ఏమి అనరు. అయినా పిలిచాడు అంటే నీకు గౌరవం ఇచ్చాడు అనే కదా.
తల్లి అన్న మాటలలో నిజాన్ని గ్రహించిన స్పందన సైలెంట్ అయిపోయింది. అయినా సణుగుతోంది.
సరోజ: ఆ అబ్బాయి అన్ని సార్లు చెప్పాడు అని చెప్తోంది కాదమ్మా, వెళ్ళు. బావుండదు లేకపోతే.
సమీర: తప్పు నాది చెల్లి. కిట్టుది కాదు. సారీ చెప్తున్నా కదా.
అక్క అమ్మ బుజ్జగించేసరికి స్పందన ఒప్పుకుంది.
స్పందన: సరే.. వస్తాను
సమీర చెల్లి చేతిమీద చెయ్యి వేసి నొక్కింది. తన మోహంలో చెల్లి వస్తోంది అన్న ఆనందం కనిపించింది. అక్క మోహంలో నవ్వు చూసి స్పందన కి కాస్త మనసు కుదుట పడింది. ఇద్దరు కూతుళ్లను చూసి సరోజ సంతుష్టంగా నవ్వుకుంది.
సరోజ: సరే. టైం ఏడున్నర అవుతోంది. నేను ఇంక బయల్దేరుతాను. రాత్రికి డిన్నర్ చేసి వస్తాను. బై.
ఇంకా ఉంది