Incest கற்றது கையளவு காமம் உலகளவு

[கார்த்தி]

பழைய நினைவில் இருந்து களைந்து அந்த கல்லூரி வாசலில் வந்து நின்றேன்..

அந்தக் கல்லூரியின் வாசலில் வாசல் வெளியே நேர் எதிரி அமைந்திருக்கும் டீக்கடையில் பக்கவாட்டுப் பகுதியில் கேட்டை திறந்து நான் வண்டியை நிறுத்தினேன். 
அந்த டீக்கடையின் உரிமையாளர் வேறு யாருமில்லை எங்கள் கபடி குழுவில் இருக்கும் ஒரு அண்ணன் என்னை விட வயது மூத்தவர் அவருடைய கடை தான் அது. அவர் பெயர் மனோகர் வாசலில் நின்று கொண்டிருந்த என்னிடம் அவர் என்ன கார்த்தி முதல் நாள் காலேஜ் சென்னைக்கு போறேன்னு சொல்லிக்கிட்டு திரிஞ்ச கடைசியா இங்கே வந்து நிக்கிற ஜாலிதான் என்று சொல்லி சிரித்தார்..


நான் அவரிடம் அட போங்கண்ணா நானே வெறுப்புல இருக்கேன் என்று சொன்னேன். உள்ளே இருந்து அவர் மனைவி மாலதி என்ன தம்பி கார்த்தி நல்லா இருக்கியா என்று கேட்டாள் ஏதோ இருக்கேன் அக்கா எப்படி இருக்கீங்க நல்லா இருக்கீங்களா என்று கேட்டேன். அவர்கள் வீடும் கடையும் ஒன்றுதான். கடையின் பின்புறம் அப்படியே தடுத்து ஓட்டு வீடு அவர்களுடையது. மாலதியிடம் இதுவரை இரண்டு மூன்று முறையே பேசி இருக்கிறேன். ஆனால் அவளுக்கு என்னை நன்றாக தெரியும். அனேக கபடி போட்டிகளுக்கு மனோகர் அண்ணா உடன் அவள் வருவதுண்டு.. ஆனால் பேசியதில்லை அங்கும் அவர்கள் வந்து கடை தான் போடுவார்கள். எங்கள் கபடி குழுவிற்காக நிறைய உதவிகள் மனோகர் அண்ணா செய்வார். எங்கள் உணவு பொருள்கள் எல்லாம் மனோகர் அண்ணா வண்டியில் தான் முன்பே அங்கு சென்று இருக்கும்.

பேசிக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே மாலதி ஒரு கப் காப்பியுடன் வெளியே வந்து இந்த கார்த்தி என்று கொடுத்தாள் முதல் முறையாக அவள் கையில் இருந்து காப்பி வாங்குகி குடிக்கிறேன் .. வீட்டில் அவர்களுக்கு என்று போட்ட காப்பி காப்பியை வாங்கி உறிஞ்சி கொண்டே அண்ணா போடுற போடுகிற டீ யை விட உங்க காப்பி நல்லா இருக்கு அக்கா என்று சொன்னேன். மனோகர் அண்ணா டேய் விளையாடற இடத்துல நிறைய இடத்துல அவதான்டா டீ போடுவ அப்பல்லாம் குடிச்சுட்டு விளங்களேன்னு சொல்லிட்டு இப்ப ஐஸ் வைக்கிறியா என்று சொல்லி சிரித்தார் மாலதி அக்காவும் உடன் சிரித்தாள்..

மாலதி அழகான வட்ட முகம் கிராமத்துப் பெண் உழைத்து உழைத்து உடம்பு இழைத்தவள் ஒட்டிய கண்ணாம் சிறிய முலை சிறிய குண்டி என்று எல்லாமே சிறிதாக இருக்கும் மொத்தத்தில் 24 வயது மாலதி உருவத்தில் 19 ,20வயது பெண்ணைப் போலத்தான் இருப்பாள் திருமணமாகி மூன்று ஆண்டு ஆகிறது இன்று வரை குழந்தை இல்லை. அளவான வருமானம் அழகான குடும்பம் என்று அவர்கள் வாழ்க்கை. மனோகரனுக்கு ஒரு அம்மா இருக்கிறார் அவர்களும் அவர்களுடன் தான் இதே வீட்டில். அவர்களுடன் பேசிக் கொண்டே கல்லூரி வளாகத்தை கவனித்தேன்.


கல்லூரி வளாகத்துக்கு வெளியே வாகனங்கள் நிறுத்துவதற்கு இடமில்லாமல் செக்யூரிட்டி அங்கு வந்தவர்களை தனித்தனியே தூரமாக வண்டிகளை நிறுத்த சொல்லிக் கொண்டிருந்தார் கல்லூரியின் முதல் நாள் என்பதால் வாகனங்கள் அதிகம்.தூரத்தில் ஒரு மாணவன் செக்யூரிட்டி இடம் கிடைக்காமல் வண்டியை தள்ளி கொண்டு வழக்கு செய்து கொண்டிருந்தன் பின்னர் மெதுவாக அவன் பைக்கை நான் இருக்கும் கடையை நோக்கி தள்ளிக் கொண்டு வந்தான்..

வந்தவன் என் அருகில் வண்டியை நிறுத்திவிட்டு அவன் சொன்ன முதல் வார்த்தை நண்பா இங்கே வண்டியை நிறுத்திக் கொள்ள இடம் கிடைக்குமா என்று.அந்த வார்த்தை எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது அவனைப் பார்க்கும்போது அம்மாஞ்சி மூஞ்சி போலிருந்தது பார்ப்பதற்கு பாவமாக தெரிந்தது  நல்ல சிகப்பு கண்டிப்பாக பெண்கள் இவன் பின்னே சுற்றுவார்கள் என்று நானே நினைத்துக் கொண்டேன்..

நான் மனோகர் அண்ணனிடம் அண்ணா அந்த சாவியை கொஞ்சம் குடுங்க என்று கேட்டேன் இந்த கார்த்தி என்று அவர் கொடுத்தார் கொடுக்கும் போது அவரிடம் கேட்டேன் அண்ணா இவர் வண்டியை கொஞ்சம் உள்ளே நிப்பாட்டுறேன்னா என் வண்டி கூட சாயங்காலம் காலேஜ் முடிஞ்சு போகும்போது வந்து எடுக்கட்டும் என்று சொன்னேன்..

மனோகர் அண்ணா அதுக்கு என்ன கார்த்தி உள்ளே கொண்டு விட்டுப் போ. சாவி அந்தக் கல்லுக்கு கீழ வச்சுட்டு அந்த தம்பி கிட்ட சொல்லிரு என்று சொன்னார் அதுபோலவே அந்தப் பையனிடம் வண்டியை உள்ளே நிறுத்தச் சொன்னேன். வண்டியை நிறுத்தி விட்டு என் அருகில் வந்து ரொம்ப நன்றி நண்பா என்று சொன்னான். 

மனோகர் அண்ணா உள்ளே இருந்து என்ன தம்பி காலேஜுக்கு புதுசா எந்த ஊரு என்று கேட்டார் .அவன் அண்ணா சென்னை என்றான். மனோகர் அண்ணா சிரித்து விட்டார் என்னை பார்த்து சென்னையா நீங்க சென்னையிலிருந்து இங்க வந்து இருக்கீங்க ஆனால் இவன் சென்னைக்கு போக முடியாம இங்கே கிடக்கிறான் என்று சொல்லி சிரித்தார்.

அண்ணா ஒரு சிகரெட் குடுங்க என்று ஒரு சிகரட்டை வாங்கினேன். சிகரெட்டை வாங்கி பத்த வைத்தேன் எப்போதாவது மனம் மிகவும் கடினமாக இருக்கும் பொழுது சிகரெட் அடிப்பது வழக்கம். நான் சிகரெட்டை முதல் இழுப்பு இழுத்துக் கொண்டிருக்கும் 
நேரம் மாலதி மீண்டும் வெளியே வந்தாள் என்ன கார்த்தி சிகரெட் எல்லாம் குடுப்பியா உடம்பை கெடுத்துக்காதப்பா என்று கனிவுடன் கூறினாள். நான் ஐயோ அக்கா அண்ணா கிட்ட கேளுங்க என்னைக்காவது ஒரு நாள் தான் ரொம்ப மனசு கஷ்டமா இருந்தா மட்டும் பிடிப்பேன் என்று சொன்னேன். அப்படி என்ன கவலை உனக்கு என்றள்.மனோகர் ஏய் அவனே சென்னைக்கு படிக்க போகா முடியா வில்லை என்று இருக்கான் அதான் என்றார்.

 மாலதி அதுக்காக அப்படி எல்லாம் வேணாம் கார்த்தி இப்படித்தான் ஆரம்பிக்கும் அப்புறம் ரொம்ப பெருசா போய் முடியும் உன்னால நினைச்சா கூட விட முடியாது இந்த உங்க அண்ணாவை பாரு குடிக்க வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் கேட்க மாட்டாரு சிகரெட் வேண்டாம் என்றாலும்  கேக்க மாட்டாரு கேட்டா சொல்லுவாரு விட முடியலடி அப்படின்னு சொல்லுவாரு அது அப்படி பழகிரும் கார்த்தி அதனால வேண்டாம். அதுக்கு ஏதாவது வாங்கி தின்னு கார்த்தி சிகரெட் எல்லாம் குடிக்காத சொன்னா கேளு சரக்கு எல்லாம் அடிக்காத கார்த்தி அதெல்லாம் ரொம்ப உடம்பை கெடுத்துரும் என்று சொன்னாள்.


மனோகர் அண்ணா இடையில் குறுக்கிட்டு ஏய் அவன் சரக்கு எல்லாம் குடிக்க மாட்டான் எப்பவாவது தோத்துப்போன சிகரெட் மட்டும் குடிப்பான் எனக்கு தெரியாதா நானும் அவன்கிட்ட சொல்லுவேன் சிகரெட் பிடிக்காத டா அப்படின்னு கேக்க மாட்டான். மனோகர் அண்ணா பால் எங்க என்று கேட்டுக் கொண்டு வீட்டின் உள்ளே சென்றார். மாலதி மாலதி சிகரெட் எல்லாம் குடிக்காத கார்த்தி பக்கத்துல கூட வர முடியாது உங்க அண்ணன் பக்கத்துல வந்தாலே எனக்கு பிடிக்காது. அப்புறம் உன் கேர்ள் பிரண்டு உன் பக்கத்திலேயே வராது பாத்துக்கோ சுத்தமா பெண்களுக்கு அந்த வாடை பிடிக்காத கார்த்தி அவளே பேசினாள் 
ஏன் கார்த்தி இங்கு இருந்து படித்தல் என்ன  எல்லோரையும் விட்டு அவ்வளவு தூரம் போகணுமா என்ன 

என்று அழகா சிரித்த முகத்துடன் சொல்லி மனகர் வருவதற்கு முடித்தாள். 


அந்த வார்த்தையில் உண்மையான கனிவு இருந்தது அந்தப் புதிய பையன் காலேஜ் வாசலை நோட்டமிட்டு கொண்டு நின்று இருந்தாள். நான் மாலதியை பார்த்துக் கொண்டே சீரட்டை எரிந்து காலால் நசுக்கினேன் அவள் உதடு பிரியாமல் மெல்ல புன்னகைத்து விட்டு வீட்டிற்குள் சென்றாள்.

நான் மெல்ல நடந்து அந்த புதிய பையனிடம் அருகில் வந்து உங்கள் பெயர் என்ன பாஸ் என்று கேட்டேன்.
என் பேரு சுரேஷ் நண்பா அவன் சொன்னான். நான் என் பெயர் கார்த்தி என்று சொன்னேன் இருவரும் கைகுலுக்கிக் கொண்டோம் சிகரெட் வேணுமா என்று அவனிடம் கேட்ட பொழுது இல்ல நண்பா நான் குடிக்க மாட்டேன் என்று சொன்னான். பேச்சில் நானும் அவனும் ஒரே டிபார்ட்மெண்ட் என்பதை  அறிந்து கொண்டோம்.அவனக்கு அளவில்லா மகிழ்ச்சி நான் நண்பா நான் எதிர் பார்க்கவே இல்லை நண்பா நான் இங்கு புதிது சந்தோசமாக இருக்கிறது நண்பா என்றான்.


நண்பா இன்னைக்கு நீங்க காலேஜுக்கு புதுசா என்று என்னிடம் கேட்டான் ஆம் நான் புதிது தான் என்று சொன்னேன் அவன் உள்ள ராகிங் நடக்குது நண்பா என்று சொன்னான். என்ன செய்வார்கள் எனக்கு கொஞ்சம் பயமா இருக்கு நண்பா என்றான் ஆம் அவன் பயந்து இருந்தன் அவன் உடல் மொழி உணர்த்தியது..

கடை உள்ளே இருந்து கவனித்துக் கொண்டிருந்த மனோகர் அண்ணா ஆமா கார்த்தி ரொம்ப ராக்கிங் பண்றாங்க எல்லாம் நம்ம பசங்க தான் என்று சொன்னார் இந்தக் கல்லூரியில் இரண்டாம் ஆண்டு படிக்கும் நிறைய பேர் நான் அறிந்திருக்க கூடியவர்கள் நான் 12 ஆம் வகுப்பு தேர்வு எழுத முடியாமல் போனதன் காரணத்தால் ஒரு வருடம் பின்தங்கி விட்டேன். என்னுடன் பள்ளியில் படித்த பல மாணவர்கள் இன்று இரண்டாம் வருடம். அதை நினைத்துக் கொண்டே கல்லூரி வாசலை பார்த்துக் கொண்டே நின்றேன்

சுரேஷ் நண்பா போலாமா என்றான் வாங்க போலாம் என்று நானும் அவனும் ஒரு சேர கல்லூரி வாசலை அடி அடித்து வைத்தோம்.. அங்கே ராக்கின் நடந்து கொண்டிருந்தது சிறு சிறு கூட்டங்களாக நடந்து கொண்டிருந்தது ஒரு கூட்டத்தில் இருந்தவர் எங்களை நோக்கி ஏய் இங்கே வா என்று குரல் கொடுக்கவும் சுரேஷ் வெகுவாகவே பயந்து போய் இருந்தான் நான் வந்ததிலிருந்து அவனைக் கவனித்தது கொண்டு தான் இருக்கிறேன் அவன் மிகுந்த பயந்த சுபாவம் கொண்டவனாக இருந்தான். எங்களை அழைத்தவர்களை நோக்கி நாங்கள் நடந்து சென்றோம் அருகில் சென்றதும் ரவி என்றவன் குதித்து வந்தான் மச்சி நீயா வந்துட்டியா கடைசில இங்கே எப்படி இருக்க என்று சொல்லி சிரித்தான் கூட இருந்த நண்பர்களும் கையசைத்தார்கள். 

அதில் ஒருவன் காளிமுத்து எனக்கும் அவனுக்கும் ஆகவே ஆகாது என்னிடம் செமத்தியாக வாங்கியவன் ஆனால் இன்று அவன் என்னை ராகிங் செய்யும் இடத்தில் இருக்கிறான் ஏய் யாரா இருந்தாலும் ராக்கிங் ராக்கிங் தாண்டா என்று அங்கிருந்து சத்தம் கொடுத்தான் நான் அவன் முகத்தை பார்த்தேன் ரவி என் தோலை தட்டிக் கொடுத்து விடு மச்சி அவன் அப்படித்தான் என்றான். 

காளிமுத்து என்னை விட்டுவிட்டு சுரேஷ்யை இங்கே வாடா என்று அழைக்க காளிமுத்துடன் இருந்த வேறு ஒரு பையன் அவனிடம் சொல்லி இவனை இழுத்து வர சொல்ல அந்தப் பையன்  வேகமாக வந்த சுரேஷ்யை பிடித்து இழுத்துச் சென்றான் அவன் இழுத்துச் செல்லும் பொழுது சுரேஷ் என்னை பார்த்து நண்பா என்றான் அவன் மிகவும் பயந்து இருந்தால் அவன் சொன்ன நண்பா என்ற வார்த்தை மேலும் என்னை உசுப்பியது. உண்மையாகவே இன்று வரை என்னை நண்பா என்று வார்த்தைக்கு வார்த்தை யாரும் அழைத்ததில்லை எல்லாம் அறிந்தவர்கள் என்பதால் அந்த நண்பா என்ற வார்த்தை மனதிற்குள் ஏதோ ஒரு மாற்றத்தை உருவாக்கியது.

 நான் அவனைப் பிடித்து இழுத்து சென்ற மாணவனின் கையைப் பிடித்து விடுடா என்றேன் அவன் இரண்டாம் வருட மாணவன் என்பதால் மிகவும் கோபமாக என்னை முறைக்க அங்கே சிறு சலசலப்பு உண்டானது சுரேஷ் என் பின்னே வந்து நின்றான். 

நான் காளிமுத்துவை பார்த்து டேய் ஏன்டா இப்படி? அதான் வேணாம்னு சொல்றேன்ல பிரண்டுடா விடுங்கடா இன்னைக்கு ஒரு நாள் என்று சொன்னேன் ஆனால் காளிமுத்து அதை காதில் வாங்குவதா இல்லை எவனா இருந்தாலும் இங்க ராக்கிங்  இன்றைக்கு நடக்கும் என்றான் .. காளிமுத்து ரவியிடம் ரவி அவனை போக சொல்லு ஆனால் அந்த புது பையனுக்கு கண்டிப்பா இங்க ராக்கிங் நடக்கும் என்றான்.

 நான் காளிமுத்து வேண்டாம் முதல் நாளே பிரச்சனை பண்ணாத என்று அவனிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். அதற்கிடையில் சுரேஷின் சட்டையை பிடித்து அவனை முன்னே இழுக்க நான் சுரேஷ் எனது பக்கம் பின்னை இழுத்தேன் அந்த இரண்டாம் நிலை மாணவன் என்னை பிடித்து கை வைத்து தள்ள முயன்ற நேரம் நான் விரைந்து அவனை தள்ளினேன். நிலைத்தடி மாறிய அவன் கோபத்துடன் என்னை நெருங்கிய அதே நேரம்.


 கல்லூரி வாசலில்  போலீஸ் வண்டி உள்ளே வரவும் சரியாக இருந்தது. 
உள்ளே வந்த வண்டி எங்களை கடந்து புழுதி பறக்க கல்லூரி வளாகத்தில் அலுவலகத்தின் முன்பு நின்றது போலீஸ் வாகனத்தை கண்டதும் அங்கே சிறு அமைதி வாகனத்திலிருந்து ஒரு ஆண் போலீஸ் அதிகாரி இறங்கி அலுவலகத்தை நோக்கி நடக்க அதைத் தொடர்ந்து ஒரு பெண் போலீஸ் இறங்கினாள் பெண் போலீஸுக்கான ஒரு மிடுக்கு அந்த காக்கி உடையில் பிதுங்கிய முலை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். பார்ப்பதற்கு போலீஸ் உடையில் கவர்ச்சி தெரியவில்லை பயம் தான் தெரிந்தது.

இறங்கிய பெண்மணி சுற்று மற்றும் பார்த்து இறுதியாக நாங்கள் இருக்கும் திசையை பார்த்து கையசைத்தால் அவள் கை அசைத்தது தான் தாமதம் சுரேஷ் இங்கிருந்து வேகமாக அவளை நோக்கி ஓடினான்.அங்கு இருந்தவர்கள் அத்தனை பேருக்கும் பயம் தொற்றிக் கொண்டது எனக்கும் சேர்த்து எங்கே அங்கே சென்று ராக்கிங் என்று சொல்லிவிடுவானோ என்ற பயம். சிறிது நேரம் அந்த பெண்ணிடம் சுரேஷ் ஏதோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தான்.



அந்தப் பெண்மணி மீண்டும் எங்களை பார்த்து கையசைக்க நாங்கள் அத்தனை பேரும் அவரை நோக்கி நடக்க தயாராக இருந்த பொழுது கார்த்தி நண்பா நீங்க மாட்டும் வாங்க நண்பா என்றான் சுரேஷ்.. காளிமுத்து ரவியின் காதில் கிசுகிசுத்தான் ஒன்னும் சொல்ல வேணாம் என்று சொல்லு என்று ரவி என்னிடம் மச்சி பிரச்சனை வேணாம் டா பார்த்து பேசுடா என்று  சொன்னான் எனக்கு உண்மையாகவே உள்ளுக்குள் பதற்றம் சுரேஷ் என்ன சொல்லி இருப்பான் என்று.

நான் அந்தப் பெண்மணியை நோக்கி நடந்து சென்றேன் அருகில் சென்றதும் சுரேஷ் அந்தப் பெண்மணி அவளிடம் அம்மா இவன் தான் கார்த்திக் என்று சொன்னான். இவனும் என் டிபார்ட்மெண்ட் தான் அப்பொழுது தான் எனக்கு புரிந்தது அந்த  பெண்மணி சுரேஷ் அம்மா என்று.

மிகவும் அழகாக சிரித்துக் கொண்டு என்ன ராக்கிங் நடக்குதா என்று கேட்டாள் ஐயோ மேடம் அப்படி இல்ல  என்று நான் சொன்னேன். 
அதற்கு அந்த மேடம் பிரச்சனை இல்லப்பா ராக்கிங் நடக்கத்தான் செய்யும் காலேஜ்ன்னா அப்படித்தான் இருக்கும் அதற்கு என்ன செய்ய முடியும் இந்த வயசுல அனுபவிக்காம வேற எந்த வயசுல அனுபவிக்க போறீங்க இதெல்லாம் இருக்கத்தான் செய்யும் இதெல்லாம் நானும் கடந்து தான் வந்து இருக்கேன் முதல் நாள் இல்லையா ஜாலியா இருக்கும் அதெல்லாம் ஈஸியா கடந்து போய்விட வேண்டும் அதுக்காக வந்து சண்டை எல்லாம் போடக்கூடாது அவங்களுக்கு ஒரு ஆனந்தம் அடுத்த முறை நீங்க பண்ணுவீங்க உங்களுக்கு ஒரு ஆனந்தம் அவ்வளவுதான் ராக்கிங் அத சொல்றப்போ ஈஸியா செஞ்சிட்டா சுமூகமாக முடிஞ்சிடும் அதுல ஒரு கோபத்தை வளர்த்துக்கிட்டு ஒரு வெறுப்பை வளர்த்துக்கிட்டு இருக்க கூடாது என்று மிகவும் புரிதலுடன் பேசினாள் அவள் சொல்வது உண்மைதான் ராக்கிங்  சொன்னதை செய்தல் ஒருநாள் அவர்களுக்கு சாலியாக சிறப்பாக முடிந்துவிடும் இல்லையா.. 



மீண்டும் அந்தப் பெண்மணி பேசினாள் இவன் ரொம்ப பயந்தவன் ஏதோ நீதான் அவனை ராக்கிங் பண்ண விடாம பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாய் என்று  சொன்னான். அதுக்கு தான் அவனை திட்டிக்கிட்டேன் ராக்கிங் என்றால் சொல்வதை செய்ய வேண்டியது தானே எதற்கு உனக்கு பயம் என்று கேட்டேன் .சும்மா இங்க சேர்த்து இருக்கோம் இவங்க அப்பா தான் புது எஸ்ஐ இங்கே அப்படியே பிரின்ஸ்பல் பார்த்துட்டு போலாமா வந்து இருக்காரு உள்ளே சென்றது இவனது அப்பாவா என்று நினைத்துக் கொண்டேன். ஒரு போலீஸ் குடும்ப சவகாசம் உதயமாகிறது என்று எண்ணிக் கொண்டேன்..

அதுதான் உன்னை கூப்பிட்டேன் இவனை காலேஜ் அனுப்பவே எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பயமா இருந்தது அதுக்குத்தான் இவன் அப்பா போயிருக்காரு இந்த மாதிரி தம்பி இங்க படிக்கிறான் அவனை கொஞ்சம் பாத்துக்கங்க அப்படின்னு சொல்றதுக்கு தான். என்னடா எல்லாரையும் காலேஜ் அனுப்பிட்டு இப்படியா பெத்தவங்க வர்றாங்கன்னு நினைக்காத இவனோட நிலைமை அப்படி கொஞ்ச நாள் போறப்போ நீயா புரிஞ்சுக்கிருவ நல்லா இவன் கூட பழகிக்கோ அப்ப அவனா சொல்லுவான் என்னன்னு கேட்டு நீ என்கிட்ட சொல்லு சரியா ஒரு நல்ல நண்பனா அவன் கூட எப்பவுமே இருந்தா எனக்கு சந்தோசமா இருக்கும் என்று சொன்னாள்.. 

உன் பேர் என்ன சொன்ன  நான் கார்த்தி மேடம் என்றேன் கார்த்தி எனக்கு ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும் சுரேஷ் நீ பக்கத்துலயே வச்சு பாத்துக்கணும் இதை நான் ஏன் சொல்றேன் அப்படின்னா அவங்க
 அப்பா போயி ஆபீஸ்ல சொல்லிட்டாரு எனக்கு வந்து இவனை யார்கிட்டயாவது கொடுக்கணும் அப்படின்னு நினைக்கிறப்போ யாருன்னு தெரியாம நீ அவனுக்கு ஹெல்ப் பண்ணி இருக்க உன்னோட டிபார்ட்மெண்ட்ட வேற சொல்ற காலேஜ் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் இவனை வீட்ல கொண்டுவந்து விட்டால் கூட நான் ரொம்ப சந்தோஷப்படுவேன். என்னடா இப்படி சொல்ற அப்படி நீ யோசிக்காத ஒரு சின்ன பையன் திட்டினால்  கூட இவன் பயந்துடுவான். நாங்களும் எவ்வளவோ பாத்துட்டோம் இருந்தாலும் மத்த பிள்ளை மாதிரி படிக்க வைக்கணும்ன்ற ஆசையில தான் காலேஜ் சேர்த்து விட்டு  இருக்கிறோம் என்று உண்மையான வருத்தத்தில் சொன்னாள். நான் உண்மையாகவே இரண்டு நாள் கழிச்சு இங்க வந்து யாரு கூடயாவது பழகுனா அந்த பையனை பார்த்து பேசலாம்னு இருந்தேன்  ஆனால் முதல் நாளை உன்னை பார்த்தது சந்தோஷமா இருக்கு ..

பாரு மத்த பசங்க எல்லாம் எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க ராக்கிங் பண்ணுனாலும் ஆனால் இவனை பாரு என்று அவனை காட்ட அவன் கை கால் எல்லாம் நடுங்கிக் கொண்டிருந்து கையில் வேர்வை எனக்கே அவனைப் பார்க்க புதிதாக தெரிந்தது ஏன் இப்படி என்று. 


ரொம்ப பயந்தவன் கார்த்தி இவனை வெளில அனுப்பவே  ரொம்ப பயமா இருக்கும் என்று அந்த மேடம் சொன்னார்கள்.
நான் அவர்களின் கழுத்துக்கு கீழே கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன் ஆனால் அதை அவர்கள் கவனிக்கவில்லை. மேல்பட்டன் திறந்து இருந்ததால் முலைக்கு நடுப்பகுதியில் கழுத்துக்கு கீழே ஒரு மச்சம் அழகாக இருந்தது. நான் பார்வையில் விளக்கினேன் அவர்கள் பேசிக் கொண்டே இருந்தார்கள்..

அங்கிருந்த கூட்டம் எங்களைத்தான் கவனித்துக் கொண்டிருந்தது கார்த்தி இது எங்க போலீஸ் ஸ்டேஷன் நம்பர் நீ எப்ப வேணாலும் கூப்பிட்டு தேவி மேடம் இருக்காங்களா என்று கேட்டீங்கன்னா என்கிட்ட போன் குடுத்துடுவாங்க இல்ல நான் எங்கே இருக்கேன்னு அவங்க சொல்லிடுவாங்க என்ன நடந்தாலும் நீ எனக்கு இம்மீடியட்டா சொல்லணும் இதை ஒரு உதவியா நினைச்சு பண்ணு எனக்கு நல்லா இருக்கும் என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள். அவர்கள் கொடுத்த பேப்பரை வாங்கி எனது பரிசை திறந்து உள்ளே வைக்கும் பொழுது என் அம்மாவின் போட்டோவை அவர்கள் பார்த்து விட்டனர். யார் கார்த்தி இது அம்மாவா என்று கேட்டனர் நான் சிரித்துக் கொண்டே ஆம் என் அம்மா என்றேன்.

கண்டிப்பா மேடம் நான் பாத்துக்குறேன் நீங்க எதுக்கும் கவலைப்படாதீங்க என்று அவர்களுக்கு தைரியம் சொன்னேன் என் கையை பிடித்து என் கை மேல் மறுக்கையே வைத்து கையை  தடவிக் கொண்டு ரொம்ப நன்றிப்பா என்று சொன்னார்கள் அவர்கள் கை அவ்வளவு மென்மையாக இருந்தது சரி கார்த்தி இவன கூட்டிகிட்டு போ நாங்க அப்படியே கிளம்புறோம் என்று சொன்னாள்..

 அப்பொழுதும் அவள் என் கையைப் பிடித்திருந்தாள் அந்த மென்மையை விட்டு விட எனக்கு மனமில்லை நானும் என் இன்னொரு கையை அவள் மேல் கையில் வைத்து நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்று சொன்னேன் அழகாக சிரித்தாள். அவள் கையைத் தொட்ட அந்த தருணம் அப்படி ஒரு உணர்வு. அவள் போலீஸ் என்பதை மறந்து அந்த கையின் மே amன்மையை நான் உண்மையாகவே உணர்ந்தேன். என் கையில் சிறிது நடுக்கம் அதை கண்டிப்பாக அவள் உணர்ந்திருப்பாள்.

அவளிடம் இருந்து விடை பெற்று எங்கள் டிபார்ட்மெண்ட் எங்க இருக்கு என்று தேடி நடந்தோம் நான் ரவியிடம் ஒன்றுமில்லை என்று கையசைத்தேன். அவன் வேகமாக  ஓடிவந்து என்ன மச்சி என்ன ஆச்சு என்று கேட்டான் விஷயத்தை சொல்லி அவனுக்கு விளக்கினேன். அவன் அப்படி போடு ஒரு பாயல்  இனி வரமாட்டான் உங்கள் பக்கத்தில் சரி மச்சி நான் அப்படியே போறேன் நீ முடிச்சுட்டு வா லஞ்ச் டயம் பார்க்கலாம் என்று சொல்லிவிட்டு ரவியிடம் இருந்து விடை பெற்று நடந்தேன்..


எதிரில் பெண்களுக்கான ராக்கிங் நடந்து கொண்டிருந்தது கூட்டத்திலிருந்து ஓய் என்ற ஒரு சத்தம் கேட்டதும் சுரேஷ் பயந்து போனான். ஏன் பாஸ் இப்படி என்று அவனிடம் கேட்டேன்.
 என்னை சுரேஷ் என்று கூப்பிடு நண்பா என்றான். சரி சுரேஷ் ஏன் இப்படி உங்களுக்கு என்ன பிரச்சனை என்று கேட்டேன் அது ஒன்னும் இல்ல நண்பா அது அப்படித்தான் என்று சொல்லி முடித்தான் .

கூட்டத்திலிருந்து குரல் கொடுத்த அந்த குரலுக்கு சொந்தக்காரி மாலினி அவள் வேறு யாரும் அவள் தான் மங்களத்தின் மகள் என் ஆருயிர் தோழி இன்று வரை காமம் கலக்காத தோழி  இங்க வா இங்க வா செகண்ட் இயர் பக்கத்தில் வந்து  மரியாதை கொடுத்து விட்டுத்தான் போனும் ஃபர்ஸ்ட் இயர் எல்லாம் என்று சொன்னாள். மாலினியை பற்றி சொல்ல வேண்டும் என்றால் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம் பேரழகு எல்லாம் கிடையாது அவளுக்கு எல்லாமே அளந்து வைத்தது போல் இருக்கும் என்னவோ தெரியவில்லை அவள் மேல்  காதலோ காமமோ தோன்றியது இல்லை ஆனால் எனக்கும் அவளுக்கும் எந்த ஒளிவு மறைவும் இல்லை. ஊரில் நடக்கும் பல காதல் கசமுசாக்களை கூட  நாங்கள் பேசிக் கொள்வோம் அவளுக்கு பீரியட் என்றால் பேட் வாங்கிக் கொடுப்பதே அநேக நேரம் நானாகத்தான் இருக்கும்.மாலினி என் குறிப்பு அறிந்து செயல்படுவாள்  அவளின் என்னிடம் அடி வாங்காத நாளே இல்லை அனேக நாள் என் வீட்டு வராண்டாவில் தான் படிப்பாள் என் வீட்டில் தான் டிவி பார்த்துக்கொண்டு சில நேரம் இங்கேயே உறங்கி விடுவாள். அவளை என் வீட்டில் ஒரு ஆளாகத்தான் என் அம்மாவும் அப்பாவும் அவளை இதுவரை நடத்தி இருக்கிறார்கள். என் படுக்கை அறை வரை நுழையும் ஒரே தோழி. அப்படிப்பட்ட தோழியின் அம்மாவை ஓத்த ஒரு குற்ற உணர்வு இன்றும் இருக்கிறது ஒரு வருடம் ஆகிறது ((அவளை (மங்கலம்)முழுமையாக நேருக்கு நேர் சந்திக்க முடியவில்லை ஆனால் அவள் எப்போதாவது மாலினியை பார்ப்பதற்கு அவள் வீட்டுக்கு செல்லும் போது சுன்னியை தடவி பிடிப்பது நடக்காமல் இல்லை அதை என்னால் தவிர்க்க முடியவில்லை தடுக்கவும் முடியவில்லை. சில நேரம் நானே தேவையென்று கூட சென்று இருக்கிறேன்.சிறிது நேரத்தில் நானே திரும்பி விடுவேன்.))

நான் அவள் (மாலினி )அருகில் சென்று உதை வாங்க போற பச்ச பிள்ளைக கூப்பிட்டு வச்சி ராகிங் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கியா என்று கேட்டேன் .இது எங்க ராஜ்ஜியம் என்று சொல்லி என்னை பார்த்து சிரித்தாள் யார் அந்த அம்மஜி என்று சுரேஷ் பார்க்க அங்கிருந்த பாதி பெண்கள் கண்கள் சுரேஷ் மேல் தான் இருந்தது .

மாலினியிடம் பேசிவிட்டு கிளம்பலாம் என்று நினைத்த பொழுது எனக்கு ஒரு டீ குடிக்க வேண்டும் என்று போல் இருந்தது மாலினியிடம் கேண்டீன் எங்கே இருக்கிறது என்று கேட்டேன் அவள் கைகாட்டிய திசையில் சுரேஷை கூட்டிக்கொண்டு நான் நடந்தேன்.அப்பொழுதுதான் உணர்ந்தேன் இருந்த பணத்தை மனோகர் அண்ணாவிடம் கொடுத்து விட்டேன் என்று. 



உடனே திரும்பி மாலினியை  பார்த்தேன் அவள் என்னைத்தான் கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள் என் பார்வையை கண்டதும் மாலினி என்னை என்ன என்பது போல் கண்ணசைவு  செய்தாள் காசு இருந்தா குடு என்று வாயை அசைத்தேன் அவள் ஹேண்ட் பேக்கை  திறந்து பார்த்துவிட்டு  50 ரூபாய் தான் இருக்கிறது என்று தூக்கி காண்பித்தாள். நான் அவள் அருகில் நடந்து  அவள் ஹேண்ட்பேக்கை திறந்து பார்த்தேன் இதெல்லாம் உனக்கு எதுக்கு அப்படின்னு கேட்டேன். எதேர்ச்சியாக ஏற்றுப் பார்த்த பொழுது ரவி காளிமுத்து அவர்கள் எல்லோருக்கும் எங்களைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.


சுரேஷ் நண்பா என்னிடம் இருக்கு நண்பா என்று சொன்னான் இருக்கட்டும் நண்பா இரு என்று சொன்னேன்.மாலினி அருகில் இருந்த ஒரு பெண்ணின் ஹேண்ட் பேக்கை வாங்கினாள் அவள் தான் தேன்மொழி இரண்டாம் வருட மாணவி அவ்வளவு அழகாக இருந்தால் அவள் விழி அவள் உதடு நான் அவள் கண்களைத் தான் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தேன் ஆனால் அவள் கண்களோ சுரேஷ் மேய்ந்து கொண்டிருந்தது. அவள் ஹேண்ட் பேக்கை திறந்ததும் 200 ரூபாய் நோட்டுகளும் 500 ரூபாய் நோட்டுகளும் இருந்தது வசதியான பெண் என்று நினைத்துக் கொண்டேன் அவள் உதட்டைய கடிச்சு சப்பலாம் போல இருந்துச்சு.


அவள் என்னை பார்க்கவே இல்லை ஆனால் நான் அவளைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன் அழகான மான் விழி அவளுக்கு.
அதிலிருந்து ஒரு 200 ரூபாய் மாலினி எடுக்க நான் அதை பிடுங்கிக் கொண்டு கையில் வைத்து தேன்மொழியைப் பார்த்து நாளை தருகிறேன் என்று நடையை கட்டினேன். ஆனால் அவள் நான் சொன்னதை கவனிக்க வில்லை.மாலினி குதித்து என் அருகில் வந்து ரொம்ப வடிகிறது தொடைச்சிட்டு போ என்று சொன்னாள்.

நான்  மாலினி தலையில் ஒரு கொட்டு வைத்து விட்டு போடி குட்டச்சி என்று கிளம்பினேன் மாலினி போடா தடிமாடு என்று  முதுகில் ஓங்கி அடித்து விட்டு ஓடினால். அந்த சத்தம் சடார் என்று கேட்டது எனக்கு உண்மையாகவே வலித்தது.

ஓடிய அவளை தாவி பிடித்தேன் அவள் தலை முடி தான் சிக்கியது சடையை பிடித்து விட்டேன் ஆ என்று சொல்லி பின்னே சரிந்தாள் நான் அவளை தாங்கி பிடித்து நிறுத்தினேன் என் கைகளில் ஏந்தி நிற்பது போல் இருந்தது சுதாரித்துக் கொண்டு மாலினி எழுந்து என்னை அடித்து விட்டு நடந்தாள். எங்களைக் கவனித்தவர்களை நாங்கள் அந்த தருணத்தில் கவனிக்கவில்லை..

முதல் நாள் என்பதால் கல்லூரி பரஸ்பர அறிமுகத்தில் முடிந்தது நான் கடைசி இருக்கையைதேர்வு செய்தேன் சுரேஷ் முன் வரிசையில் இருக்கும் முதல் வரிசை தேர்வு செய்தான். 

அன்று மதியம் கேண்டினில் சாப்பிடுவதற்கு அமர்ந்திருந்த போது முதல் நாள் என்பதால் சாப்பாடு எடுத்து வரவில்லை கேண்டினில் சப்பாத்தி புரோட்டா மட்டுமே இருந்தது அவை இரண்டுமே எனக்கு சுத்தமாக பிடிக்காது. எங்கள் அருகில் தேன்மொழி மாலினி அவர்கள் தோழிகள். எங்களின் மறுபுறம் முதலாம் ஆண்டு மாணவிகள் அதில் ஒரு பெண் என்னை கவனிப்பது போல் தெரிந்தது நானும் அந்த பெண்ணை எங்கே பார்த்து இருப்பது போல் ஒரு உணர்வு அவளை பார்த்து சிரித்து வைத்தேன். அவளும் சிரித்தாள் அவள் பெயர் மது அவளும் பி எஸ் சி கெமிஸ்ட்ரி தான் அவள் பெயர் மது என்பது பின்னாடி அறிந்தது..

நாங்கள் இருக்கும் இருக்கையில் நான் , சுரேஷ் ரவி மேலும் ஒரு மாணவன் அன்று ரவி தான் ஆர்டர் செய்தான் நான் வேண்டாம் என்று சொல்லவும் எனக்கு மூன்று சப்பாத்திகள் ஆர்டர் செய்து இருந்தான். நான் ரவியிடம் மச்சி எனக்கு புரோட்டாவும் பிடிக்காது சப்பாத்தியும் பிடிக்காது டா நான் ஏதாவது ஜூஸ் குடிச்சிக்கிறேன் என்று பேசிக் கொண்டிருந்தேன். 

மாலினிக்குத் தெரியும் எனக்கு சப்பாத்தி புரோட்டா பிடிக்காது என்பது அவள் நாங்கள் பேசுவது கவனிப்பது நன்றாகவே தெரிந்தது அவள் ரவியை பார்க்கும்படி ரவி அவளை பார்க்கும்படி அமர்ந்திருந்தார்கள் இந்த இடைப்பட்ட நேரத்தில் இருவரும் இரண்டு மூன்று முறை பார்வைகளை பரிமாற்றிக் கொண்டார்கள். அது இயல்பாக நடப்பது போல் எனக்குத் தெரிந்தது.


மச்சி நான் ஏதாவது குடிச்சுக்கிறேன் என்று சொன்னேன் அப்பொது மாலினி எழுந்து என் அருகில் வந்து அவள் வைத்திருந்த டிபன் பாக்சை வைத்துவிட்டு சப்பாத்தியை எடுத்துக் கொண்டு அவள் இடத்தில் அமர்ந்து விட்டாள். இந்த செயல் அங்கு இருந்த எல்லோரையும் ஆச்சரியப்படுத்தியது அவள் வைத்து சென்றதும் நான் குட்டச்சி எனக்கு சாப்பாடு வேணாம் என்று சொன்னேன் இது அதைவிட ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியது சொல்லிவிட்டு அவள் முறைக்க நான் நாக்கை கடித்தேன் அது பொது பொது இடத்தில் சொல்வது பிடிக்காது..

 அவள் கோபமாக திரும்பி உனக்கு போய் சாப்பாடு கொடுத்தேன் பாரு என்னைச் சொல்லணும் இப்படி கூப்பிடாத உனக்கு எத்தனை தரம் சொல்லி இருக்கேன் ஒழுங்கா சாப்பிடு என்று அவள் கோபமாக சப்பாத்தியை சாப்பிட தொடங்கினாள்...