Adultery எல்லையில்லா காமம் (Completed)

[itsmegirl1315]

அவர்கள் அந்த நகை கடையை விட்டு வெளியே வந்ததும், அவன் வாங்கிய நகைகள் அனைத்தையும் அவள் அருணிடம் கொடுத்தாள்.

 

அருண்: என்ன டி எல்லாத்தையும் என் கிட்ட தர?

 

அனிஷா: இதை எல்லாத்தையும் உன் வீட்ல பத்திரமா வச்சுக்க, நான் அங்க வரும் போது இதை யூஸ் பண்ணுறேன்.

 

அருண்: ஆனா இது எல்லாம் உனக்காக வாங்கினது.

 

அனிஷா: ஆனா இதை என்னால இப்ப கொண்டு போக முடியாது டா.

 

அருண்: ஏண்டி

 

அனிஷா: 2 காரணம் இருக்கு

 

அருண்: சொல்லு

 

அனிஷா: ஒன்னு, நான் உன்ன பணத்துக்காக தான் காதலிச்சேன்னு சொல்லுவாங்க.

 

அருண்: சொன்ன சொல்லிட்டு போறான்.

 

அனிஷா: அப்படி இல்லடா, இரண்டாவது இந்த நகைகளை பாதுகாப்பை வைக்க அங்க இடம் இல்ல, அதான் சொல்லுறேன்.

 

அருண்: இரண்டாவது காரணம் ஒதுக்குறேன்.

 

அவன் அன்று மாலை அனிஷாவை கொண்டு சென்று ஹாஸ்டல் அருகே விட்டான். வீட்டிற்கு வரும் வழியில் ஜாக்குலினிடம் மன்னிப்பு கேட்கலாம் என்று அவளை அழைக்க, அவள் எடுக்கவில்லை. சரி அப்புறம் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று வீடு வந்து சேர்ந்தான். அன்று இரவு டிவி பார்த்து கொண்டிருக்கும்போது அடுத்த நாள் முதல் 22 நாளைக்கு லாக் டவுன் என் பிரதமர் அறிவித்தார். அருண் அனிஷாவை அழைத்தான், அவளின் எண் சுவிட்ச் ஆப் என வந்தது.

 

சரி வீட்டிற்கு தேவையானதை வாங்குவோம் என்று அவன் அருகில் இருந்த மளிகை கடையில் பொருட்கள் வாங்கி கொண்டிருக்கும் போது ஹரிஷ் அழைத்தான்.

 

ஹரிஷ்: தம்பி நல்லா இருக்கீங்களா?

 

அருண்: இருக்கேன் சார், நீங்க?

 

ஹரிஷ்: நல்லா இருக்கேன், எனக்கு ஒரு உதவி செய்ய முடியுமா.

 

அருண்: சொல்லுங்க சார்.

 

ஹரிஷ்: தம்பி என் மனைவி தனியாக இருப்பாள், கொஞ்சம் வீட்டிற்கு தேவியான பொருட்கள் வாங்கி கொடுக்க முடியுமா.

 

அருண்: இதுக்கு என்ன சார், நான் இப்ப மளிகை கடைலதான் நிக்குறேன், அவங்கள என் எண்ணுக்கு மெசேஜ் பண்ண சொல்லுங்க, வாங்கி கொடுக்குறேன்.

 

ஹரிஷ்: சரி பா, ரொம்ப நன்றி.

 

அருண்: இதுல என்ன இருக்கு சார், நாம பக்கத்து பக்கத்துல இருக்கிறதால ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் உதவி பண்ணுறது நல்லதுதானே.

 

ஹரிஷ்: சரி தம்பி, என் மனைவி கிட்ட சொல்லி மெசேஜ் அனுப்ப சொல்லுறேன்.

 

அடுத்த சில நிமிடத்தில் அருணின் எண்ணிற்கு ஹரிஷ் இடம் இருந்து ஒரு லிஸ்ட் வந்தது, கூடவே விஜியின் போன் நம்பரும் வந்தது. அதை பார்த்ததும் அவன் சந்தோச பட்டான். அதே நேரம் விஜி அவள் வீட்டில் அவள் விதியை நினைத்து நொந்து கொண்டிருந்தாள். காரணம் அவள் கணவனிடம் சொல்லி கொஞ்சம் மளிகை பொருட்கள் கடைகள் மூலமா ஹோம் டெலிவரி பண்ண சொன்னாள், அவனோ அந்த லிஸ்டை அருணிடம் கொடுத்து விட்டான். அதில் அவள் veet கிரீம், whishper pad அனைத்தும் எழுதி இருந்தாள். இந்த மனுசனுக்கு அறிவே இல்லை என்று நினைத்து கொண்டாள். ஆனால் இப்போது அவளுக்கு வேறு வழியும் இல்லாததால் அமைதியாக இருந்தாள்.

 

அருண் அவனின் பொருட்களை வாங்கிவிட்டு அவளின் பொருட்களை வாங்க நின்று கொண்டிருக்கும் வேளையில் அனிஷாவிடம் இருந்து போன் வந்தது.

 

அனிஷா: அருண் ஹாஸ்டலில் இருந்து எல்லோரையும் கிளம்ப சொல்லிட்டாங்க. நான் வளர்ந்த ஆசிரமத்தில கேட்டேன், அவங்க வர சொல்லிருக்காங்க,

 

அருண்: எதுக்கு அனிஷா, என் கூட வீட்டிற்கு வந்திரு

 

அனிஷா: இல்ல டா, அது தப்பு ஆகிரும், நான் சொன்னேன் இல்ல, படிப்பு முடிய இன்னும் 1 வருஷம் இருக்கு, அடுக்கு அப்புறம் வரேன்.

 

அருண்: சரிடி உன் விருப்ப படி.

 

அனிஷா: சரி டா, நான் கிளம்புறேன். கல்லூரியில் இருந்து பஸ் விடுறாங்க, நான் அதுல போயிடுறேன், அங்க போன அப்புறம் என்னால போன் அதிகமா பேச முடியாது. அப்புறம் நானே உனக்கு கால் பண்றேன்.

 

அருண்: சரிடி, பார்த்துக்க, என்ன தேவையினாலும் என்ன கூப்பிடு சரியா.

 

அனிஷா: சரி, பை உம்மா

 

அருண்: உம்மா

 

அருண் விஜியின் பொருட்களையும் வாங்கி கொண்டு கிளம்பினான், விஜி நினைத்தது போல அவன் அதில் என்ன இருக்கிறது என்று படிக்கவோ இல்லை பார்க்கவோ இல்லை. அவன் பிளாட்டுக்கு சென்று அவனின் பொருட்களை வீட்டில் வைத்துவிட்டு, கீழே வந்து விஜியின் பொருட்களை மேலே கொண்டு சென்று கொடுத்தான், அப்போதும் விஜி அவனை வேண்டா வெறுப்பாக வரவேற்றதை அவனால் தாங்கி கொள்ள முடியவில்லை, உன்னை என் சுண்ணிக்கு ஒரு நாள் அடிமை ஆக்குவேன் என்று மனதிற்குள் சபதம் எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான்.