Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

అప్పటికి అర్ధరాత్రి అయింది. ఆమె నీరసించిపోయింది.

ఆమె చీకటిలో తన మంచం మీద, దుష్టుడి నిద్రాణమైన రూపం పక్కన పడుకుని ఉంది.  ఆ జుగుప్సాకరమైన, అసహ్యకరమైన జంతువు లేచి గది నుండి బయటకు వెళ్ళి తనను ఒంటరిగా వదిలేసే వరకు ఆమె నిమిషాలు లెక్కపెడుతోంది.

అతడు ఆమెతో చేసిన సంభోగం వల్ల చాలా ఆనందంగా వున్నాడు. అది ఆమెకి తెలుస్తుంది. అతడు మధ్యలో ఆపకుండా ఆమెని 45 నిమిషాలు దెంగాడు. ఈసారి తనకి బంధనాలు లేకపోవడం వల్ల, ఆమె తన చేతులతో అతడిని రెచ్చగొడుతూ, ఎక్కువ ఉత్తేజితుడిని చేస్తూ, ఎక్కువగా సహకరించింది.

అతడి అహాన్ని చల్లార్చడానికి, అతడు తన మగతనాన్ని, సెక్స్ పనిని సూచికగా భావిస్తాడు కాబట్టి, అతడు చేస్తున్న పనికి, విపరీతంగా తృప్తి పడుతున్నట్లుగా, అతడిని తిడుతూ, రక్కుతూ, ఇంకా ఎక్కువ చేయమని అడుక్కుంటూ, అతడికి స్ఖలనం జరిగినప్పుడే తనకి కూడా అయిపోయినట్లు ప్రవర్తించింది. దాంతో అతడి అహం చల్లబడి అగ్నిపర్వతం బద్దలైనట్లు ఆమెలో బద్దలయ్యాడు. తర్వాత ఆ అలసట మత్తుతో దాదాపుగా స్పృహ కోల్పోయిన స్థితికి చేరాడు. అప్పుడు ఆమె చేసిన నటనను ఏ అగ్రశ్రేణి తారలు కూడా చేయలేరు. అంత అద్భుతంగా నటించింది.

అతను బాగా అలసిపోవడం వల్ల వెంటనే మంచం దిగలేకపోయాడు, లేకపోతే ఎప్పుడూ అలానే చేస్తాడు.  అతను ఆమె పక్కన పడిపోయాడు.  పది నిమిషాలుగా, అతను కొంచెం తేరుకుని వెళ్ళిపోతాడని ఆమె ఎదురుచూస్తోంది.

ఆమె చీకటిలో అతన్ని పరీక్షగా చూసింది, అతను మేల్కొని ఉన్నాడా లేదా నిద్రపోతున్నాడా అని తెలుసుకోవడానికి ప్రయత్నించింది. అతను సగం మేల్కొని ఉన్నాడు, అతని తల ఒక వైపు దిండులో బాగా ఒత్తుకుపోయింది, అతని కనురెప్పలు బరువుగా వాలిపోయాయి, కానీ అతని కళ్ళు సన్నని చీలికల ద్వారా ఆమెను చూస్తూనే ఉన్నాయి.

ఈ నీచమైన, క్షీణించిన వ్యక్తి పట్ల ఆమెకు కలిగిన భావాలను కప్పిపుచ్చడానికి ఆమె అతనిని చూసి నవ్వడానికి ప్రయత్నించింది.

"నేను నీ బుజ్జి పూకుని సంతోష పెట్టానా ?" నిద్ర మత్తులో వుండి అడిగినట్లుగా అడిగాడు.

"చాలా".

"తప్పకుండా సంతృప్తి పరిచే వుంటానులే".

"నువ్వు నన్ను పచ్చిగా ప్రవర్తించేట్లు చేసావు".

"ఒక సంగతి చెప్పు. మిగిలిన ముగ్గురు వెధవల్లో, ఏ వెధవైనా నీకు కార్పించేటట్లు చేశాడా ?"

"సమస్యే లేదు. నాకు అంత సులభంగా అయిపోదు. వాళ్లకి సరిగా చేయడం రాదు. నువ్వు ఒక్కడివే నన్ను ఉత్తేజ పరిచి, నాతో అలా చేయించ గలిగావు. నిన్ను కేవలం మెచ్చుకుంటేనే సరిపోదు. నువ్వొక గొప్ప ప్రేమికుడువి కూడా".

అతను ఆవలించాడు. "ధన్యవాదాలు, బంగారం. నువ్వు కూడా బాగానే ఉన్నావు.  దేవుడా, నేను చాలా అలసిపోయాను." అతను మళ్ళీ ఆవలించాడు. "ఏమైనా, నేను మాట తప్పేవాడిని కాదు. నువ్వు మంచిగా ఉంటే, నిన్ను మరింత స్వేచ్ఛగా ఉండనిస్తానని చెప్పాను. వాళ్ళతో చేయించాను."

"నేను నీకు చాలా రుణపడి ఉన్నాను."

ఈ నీచుడి ముందు పాకులాడాల్సి రావడం ఆమెకు అసహ్యం వేసింది.  మనసులో ద్వేషం కట్టలు తెంచుకుంటున్నా, పైకి మాత్రం కృతజ్ఞతను ఒలకబోయాల్సి వచ్చింది.

అతను కళ్ళు మూసుకోవడం ఆమె చూసింది.

"నిద్రపోతున్నావా?" ఆమె మెల్లగా అడిగింది.

"ఏం లేదు... కాసేపు విశ్రాంతి తీసుకుంటున్నాను, లేవడానికి ముందు."

"ఎంతసేపైనా పడుకో."

"ఊఁ."

అతని నుండి ఏదైనా తెలుసుకోవడానికి ప్రయత్నించాలా అని ఆమె ఆలోచించింది.  ఇదే సరైన సమయం అనిపించింది.

"డార్లింగ్," ఆమె అంది, "ఒక చిన్న విషయం అడగనా?"

"ఏమిటి?"

"మీరు నలుగురు నన్ను ఇక్కడ ఇంకా ఎంతకాలం ఉంచుతారు?"

అతను కళ్ళు తెరిచి మళ్ళీ మూసుకున్నాడు. "ఏం ఫర్వాలేదులే? నీకు ఇక్కడ నచ్చుతుందని అనుకున్నాను."

"ఓ, నిజమే, నిజమే. దీనికి నీకు మరియు నాకు సంబంధం లేదు. ఇది కేవలం నేను నా కెరీర్ గురించి, కమిట్మెంట్ల గురించి ఆందోళన చెందుతున్నాను. నాకు కొంత ఆలోచన వస్తుందని ఆశించాను—"

"నాకు తెలియదు," అతను అంతరాయం కలిగించాడు, కళ్ళు మళ్ళీ మూసుకున్నాడు. "దాని గురించి నన్ను విసిగించడం వల్ల ఉపయోగం లేదు. మాకు తెలిసినప్పుడు, అప్పుడు నీకు తెలుస్తుంది."

"సరే. తొందర లేదు. నేను చెప్పాలనుకున్నది ఏమిటంటే, మనం సిటీకి తిరిగి వెళ్ళిన తర్వాత—"

అతను ఆమెను తేరిపార చూస్తున్నాడు. "మనం సిటీలో లేమని ఎవరు చెప్పారు?"

"సరే, మనం ఎక్కడ ఉన్నా, నేను చెప్పేది ఏమిటంటే, మీరు నన్ను విడుదల చేసిన తర్వాత, మన సంబంధం అంతం కాకూడదని నేను కోరుకుంటున్నాను. మనం ఒకరినొకరు కలుస్తూ ఉండవచ్చు. నాకు అది నచ్చుతుంది."

"అదిగో, చెల్లి," అతను గుర్రుమన్నాడు. "అసలు కుదరదు. నేను నిన్ను, అదే పరిస్థితుల్లో ఉన్న ఏ ఆడదానినీ నమ్మనంటే నమ్మను. లేదు, ఇక్కడ పని అయిపోయి, మనం విడిపోయాక, అంతే సంగతులు." అతని కళ్ళు మూసుకున్నాయి మరియు అతను తనలో తాను నవ్వుకున్నాడు. "కానీ చింతించకు. వచ్చే పదేళ్ల వరకు సరిపోయేంత ప్రేమను ఇక్కడే ఇస్తాను. ఆ తర్వాత, నీకు అదృష్టం ఉంటే, బహుశా 'అభిమాన సంఘం' పునఃకలయిక జరుపుకుని నిన్ను మళ్ళీ తీసుకుంటాం."

అతను గుర్రుమంటూ తనను తాను పైకి లేపుకున్నాడు. అతని కండల వెనుకభాగం ఆమెకు కనిపించేలా కుడి వైపుకు తిరిగాడు.

ఆమె కోపంతో వణికిపోయింది. అతని తల వెనుక భాగాన్ని ఆమె ఇంతకు ముందు ఎన్నడూ తెలియని ద్వేషంతో చూస్తూ ఉండిపోయింది.

ఆమె ఒక విషయం గుర్తుంచుకోవాలి, ఆమె తనతో తాను చెప్పుకుంది. ఈ వ్యక్తితో ఆటలు ఆడకు. అతన్ని ఎప్పుడూ తక్కువ అంచనా వేయకు. ఇంకెటువంటి ప్రశ్నలు వేయడానికి సాహసం చేయకు. అతను కుయుక్తులు పన్నే, మోసపూరితమైన, నీచుడు, లోతైన క్రూరమైన స్వభావం కలవాడు. అతను ఊహించలేనివాడు మరియు ఎప్పుడైనా ఎవరి మీదనైనా ఎదురు తిరగగలడు.

అతన్ని ఎంత మృదువుగా చేయడానికి, సంతోషపెట్టడానికి, గెలవడానికి ప్రయత్నించినా, ఆమె అతనిని ఉపయోగించుకునేంతగా ఎప్పటికీ విజయవంతం కాలేదు. 'దుర్మార్గుడు' ఆమె కుయుక్తులకు అందనంత దూరంలో ఉన్నాడు. ఆమె రంజిత్, ఆదినారాయణ మరియు 'కలల రాజు' ల మరింత ఊహించదగిన బలహీనతలపై ఆధారపడవలసి ఉంటుంది.

అతను నిద్రపోకూడదని, అతను వెళ్ళిపోవాలని, అతని ఉనికి యొక్క ఉద్రిక్తత నుండి ఆమెకు కొంత ఉపశమనం కలగాలని కోరుకుంటూ ఆమె అక్కడ పడుకుంది.

ఆమె ఒక కఠినమైన ధ్వని వింది. అతని కదల్లేని రూపాన్ని చూసింది. అతను గురక పెడుతున్నాడని గ్రహించింది.

అతను గాఢంగా నిద్రపోతున్నాడు, అసహ్యకరమైన దుర్మార్గుడు. సరే, వాడు ఎలా పోతే పోనీ, ఆమె అనుకుంది.  తనకూ నిద్ర కావాలి.  ఆమె బెడ్స్టాండ్ మీద తన నిద్ర మాత్ర కోసం వెతికింది, కానీ నీళ్లు లేవని గ్రహించింది.

అతన్ని కలవరపెట్టకుండా వీలైనంత నిశ్శబ్దంగా, ఆమె మంచం నుండి దిగింది. తన నైట్గౌన్ తీసుకుంది. కాలివేళ్ళ మీద బాత్రూమ్కు నడిచింది.

బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళి తలుపు వేసుకుని, లైట్ వేసి, నిద్రమాత్ర వేసుకుని నీళ్ళు తాగేసింది.  తొందరగా కడుక్కుని నైట్గౌన్ వేసుకుని అద్దంలో తనను చూసుకుంది.  చూడటానికి చాలా దారుణంగా ఉంది. జుట్టు చిక్కుబడి, కళ్ళు ఉబ్బిపోయి, ఎండ తగలక, మేకప్ వేసుకోక ముఖం కళ తప్పిపోయింది.

సరే, ఇలానే ఉండాలి, తన దుస్థితిని భరించాలి.  నాగరికతకు తిరిగి వెళ్ళే వరకు, ఒకవేళ వెళ్తే.

లైట్ ఆర్పివేసి నిద్రపోవాలని మంచం వైపు తిరిగింది.  లైట్ స్విచ్ దగ్గరికి వెళ్ళేటప్పుడు, బాత్రూమ్ తలుపు మీద ఆమె కళ్ళు పడ్డాయి.  అప్పుడే ఆమె అక్కడ తనది కాని ఒక వేరే వస్త్రం వేలాడుతూ ఉండటం చూసింది.

అవి అతని ప్యాంటు.  దుష్టుడి డెనిమ్ ప్యాంటు బాత్రూమ్ హుక్కి వేలాడుతోంది. జేబులు ఉబ్బెత్తుగా ఉన్నాయి.

ఆమె అలాగే నిలబడిపోయింది. రక్తం వేగంగా చెంపలకి చేరుతున్నట్టు అనిపించింది.

ఆమెకు ధైర్యం ఉందా?

ఆమె ఇక్కడ చిక్కుకుపోయింది, తలుపు ఆమెకు, మంచం మీద ఉన్న ఆ జంతువుకు మధ్య ఉంది.  ఆమె ఒంటరిగా ఉంది, కానీ తలుపుకి డోర్నాబ్ ఉన్నా, పంచ్ లాక్ తీసేశారు కాబట్టి ఆమెకు ఎలాంటి భద్రత లేదు.

ఒకవేళ ఆమె అతని జేబులు చూసే ప్రమాదం చేసి, అతను ఒక్కసారిగా నిద్రలేచి, ఆమె ఎక్కడుందో అని కంగారుపడి, తన వ్యక్తిగత వస్తువులను చూస్తున్న ఆమెను చూసి, హఠాత్తుగా లోపలికి వస్తే, అది నిజంగా భయంకరమైన పరిస్థితి అవుతుంది.

అతను ఆమెను చితకబాదుతాడు.

లేదా అతను మరింత దారుణంగా చేస్తాడు.

కానీ, ఇలాంటి అవకాశం ఆమెకు మళ్లీ రాకపోవచ్చు. ఈ చిన్న తప్పిదం వరకు అతను ఎప్పుడూ ఆమెకు అవకాశం ఇవ్వలేదు. అతనికి ఏదైనా బలహీనత ఉంటే, అది బహుశా బాత్రూమ్ హుక్కు వేలాడుతున్న ప్యాంటులోనే ఉండొచ్చు. ఆమె ఏమి వెతుకుతుందో, లేదా అక్కడ ఏమైనా దొరుకుతుందో లేదో ఆమెకు తెలియదు.

ఇంత ప్రమాదకరమైన పనికి తెగించడం సరైనదేనా?

రక్తం తలకెక్కుతోంది, ఆమెకు కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి. స్వేచ్ఛ కోసం ఆమె ఎప్పుడూ ప్రాణం పణంగా పెడుతూనే ఉంది. ఇప్పుడూ అదే జరుగుతుందేమో.

అడుగు వేసింది, అతని బెల్ట్ బకిల్ తలుపుకు తగలకుండా ఒక చేయి అడ్డుపెట్టింది. మరో చేయి జీన్స్పై జారింది, ఒక జేబులో వెతికింది, ఏమీ లేదు. వెనక్కి తిరిగి, రెండో జేబులో ఏదో తగిలింది. రెండు వస్తువులు బయటకు తీసింది: సగం ఖాళీ సిగరెట్ల ప్యాక్, ఒక వెండి లైటర్, ఎలాంటి గుర్తులు లేవు, పాతది. వాటిని మళ్లీ జేబులో పెట్టింది.

చివరికి ఆమె దృష్టి హిప్ పాకెట్లపై పడింది. ఎడమ జేబులో మురికి రుమాలు తప్ప ఏమీ లేదు. నిరాశగా దాన్ని వెనక్కి తోసేసింది. ఇక మిగిలింది కుడి జేబు. రెండు చేతులతో జీన్స్ కాలుని తనవైపు లాగింది. జేబు నిండా ఏదో ఉంది. చేయి లోపలికి వెళ్లింది. ఒక చతురస్రాకారపు తోలు వస్తువు... గోధుమ రంగు వాలెట్!

ఆమె వణుకుతున్న చేతులతో వాలెట్ తెరవడానికి ప్రయత్నించింది. మురికి ప్లాస్టిక్ కవర్లో ఒక చిన్న ఫోటో కనిపించింది - నీట్ గా షేవ్ చేసిన ముఖం. "వాడిది!" ఆమె కళ్ళు కార్డుపై ఉన్న వివరాలపై పడ్డాయి:

ROAD TRANSPORT DRIVER LICENSE

Name : Rahul (ఇంకా కింద అడ్రస్ మొత్తం ఉంది)

లైసెన్స్ యొక్క మిగిలిన భాగంపై ఆమె సమయం వృథా చేయలేదు. తొందరగా, ఆమె ఇతర రెండు పేజీలను తిప్పింది. ఒకటి అతని తెలుపు రంగు రేషన్ కార్డును కలిగి ఉంది. మరొకటి మాస్టర్ క్రెడిట్ కార్డును కలిగి ఉంది.

వాలెట్ తెరిచి చూసింది. రెండు యాభై రూపాయల నోట్లు, ఎనిమిది వంద రూపాయల నోట్లు, ఇంకా ఒక మడతపెట్టిన కాగితం. కాగితం విప్పింది. బాత్రూమ్ సింక్పై వాలెట్ పెట్టి, వణుకుతున్న చేతులతో దాన్ని చదును చేసింది. అది ఒక వార్తాపత్రిక క్లిప్పింగ్, చాలా పాతది, పసుపు రంగులోకి మారిపోయింది. ఒక ఫోటో ఆమె దృష్టిని ఆకర్షించింది.

మళ్ళీ అతనే! పొడవుగా, చిక్కిపోయి, వికారంగా, డ్రైవర్ లైసెన్స్లో ఉన్నట్టే క్లీన్ షేవ్ చేసుకుని, ఆర్మీ దుస్తుల్లో ఉన్నాడు. కెమెరాకు నవ్వుతూ, చేయి ఊపుతున్నాడు. అతనితో పాటు ఒక నవ్వుతున్న అధికారి, ఏదో మునిసిపల్ భవనం మెట్లు దిగుతున్నారు. ఆమె చూపు శీర్షికపై పడింది. అందులో ఉంది:

‘స్థానిక పదాతిదళ సభ్యుడిపై కాశ్మీరు హత్య ఆరోపణలు కొట్టివేయబడ్డాయి—కార్పొరల్ భరత్ రాహుల్ తన న్యాయవాది కెప్టెన్ ముకుంద్ తో కలిసి కాశ్మీరు మిలిటరీ కోర్టు గది నుండి బయలుదేరుతున్నారు. కాశ్మీరులోని  ఊచకోతలో ముందుగా ఆలోచించని హత్య ఆరోపణలను "సాక్ష్యం లేకపోవడం" కారణంగా నిన్న సైనిక కోర్ట్-మార్షల్ కొట్టివేసింది.’

ఆమె ఆ రెండు కాలమ్ల కథనం మొత్తం చదవాలని ఆరాటపడింది, కానీ సమయం తక్కువగా ఉంది. ఆమె కళ్ళు వేగంగా కదిలాయి, మొదటి కాలమ్, తరువాత రెండవది.

కథ పూర్తయ్యేసరికి, ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం మొదలైంది, ఆందోళనతో.

గతంలోని ఆ చేదు జ్ఞాపకాలను చెరిపేసి, పూర్తిగా మరచిపోవాలనే ఉద్దేశంతోనే భరత్ రాహుల్ పేరును రాహుల్ గా మార్చుకున్నాడు.

షాక్లో ఆమె చేతులు యంత్రాల్లా కదిలాయి. క్లిప్పింగ్ను మడిచింది, మళ్ళీ మడిచింది, వాలెట్ మూలలోకి తోసేసింది. వాలెట్ను అతని జేబులో పెట్టింది.

ఆమె ఇంత భయపడటం ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ జరగలేదు.

ఆరోపణలు కొట్టివేసినా ఆమె మనసు మాత్రం రాహుల్నే నేరస్తుడని బలంగా నమ్ముతోంది. అతని క్రూరమైన ప్రవర్తనకు తను ప్రత్యక్ష సాక్షిని, బాధితురాలిని కూడా. రాహుల్ పుట్టుకతోనే హంతకుడని, నాగరికత ముసుగు మాత్రమే వేసుకున్నాడని ఆమె మొదటి చూపులోనే గ్రహించింది.

ఇప్పుడు అతని గతం ఆమె భయాన్ని నిజం చేసింది. ఆమె ఆ భయంతో ముఖాముఖి అయింది: అభిమాన సంఘం సభ్యుల ఉద్దేశాలు ఏమైనా, ఒకడు మాత్రం ఆమెను వదిలిపెట్టకూడదని నిర్ణయించుకున్నాడు. ఎందుకంటే ఆమె అతని నేరాలకు సాక్షిగా నిలిచే ప్రమాదం ఉంది.

ఐదుగురు పిల్లల్ని, నిస్సహాయంగా ఉన్న చిన్నారుల్ని, కేవలం పసివాళ్ళను చంపిన రాక్షసుడు - తనను గుర్తు పట్టేవారు ఉండకూడదనే కారణంతో వారిని జీవితం నుండి దూరం చేసిన వాడు - అతను ఒక పెద్దమనిషిని (ముఖ్యంగా ఆమె లాంటి శక్తి, పలుకుబడి ఉన్న వ్యక్తిని) స్వేచ్ఛగా వదిలిపెడతాడా? ఖచ్చితంగా లేదు. ఆమె అతనిని పట్టుకోవడానికి వేట ప్రారంభించగలదు, అతని కిడ్నాప్, అత్యాచారం, దాడికి శిక్ష పడేలా చేయగలదు.

వారం పొడవునా ఆమె ఆశలన్నీ వాళ్ళు నిర్ణయించిన తేదీ కన్నా ముందే తనను విడిపించుకోవడంపైనే ఉన్నాయి. మనసులో ఎక్కడో, వాళ్ళు తన పని అయ్యాక తనను వదిలేస్తారని నమ్మకం ఉండేది. భయాలు, నిరాశలు ఉన్నా, ఇంటికి వెళ్లడం కుదరదని మాత్రం అనుకోలేదు.

ఆమె చివరి ఆశ కూడా ఆవిరైపోయింది.

భరత్ రాహుల్ ఆమె చావును నిర్ధారించాడు.

రాహుల్తో ఉన్నవాళ్ళకు అతని గతం గురించి ఏమైనా తెలుసా అని ఆమె ఆలోచించింది. అతను అంత కష్టపడి పేరు మార్చుకున్నది తన గతం ఎవరికీ తెలియకూడదనే కదా. ఖచ్చితంగా ఎవరికీ చెప్పి ఉండడు.

ఆమె ఆదినారాయణ లేదా 'కలల రాజు' కు రాహుల్ గురించి నిజం చెప్పగలదా అని ఆమె ఆత్రుతగా ఆలోచించింది. ఇది వారి స్వంత ప్రయోజనాల కోసం మరియు ఆమె స్వంత ప్రయోజనాల కోసం కూడా ఉంటుందని ఆమె చెప్పగలదు. వారి సహచరులలో ఒకరు హంతకుడని వారు తెలుసుకోవాలి. అతను మళ్ళీ హత్య చేస్తే అది వారిని కూడా ఇరికించవచ్చు. ఇది తెలుసుకుని, వారు ఆమె వైపు నిలబడవచ్చు, ఆమె తప్పించుకోవడానికి సహాయపడవచ్చు. అయినప్పటికీ, సహజంగానే, ఆమె తన భయంకరమైన రహస్యాన్ని ఎవరికీ వెల్లడించకూడదని ఆమెకు తెలుసు. వారు ఇందులో కలిసి ఉన్నారు, ఆమెకు వ్యతిరేకంగా జట్టు కట్టారు, ఒకరినొకరు నమ్ముకున్నారు, ఒకరిపై ఒకరు ఆధారపడ్డారు. అది వారి ఉమ్మడి బంధం. ఆమె నుండి ఈ కథ విన్న తర్వాత, వారిలో ఒకరు సమాచారాన్ని రాహుల్ కి పునరావృతం చేయవచ్చు లేదా అమాయకంగా అతనిని దాని గురించి ప్రశ్నించవచ్చు. అది ఆమె వినాశనాన్ని మరింత వేగంగా ముద్రిస్తుంది.

అయినా, తన చావు ఖాయం కాదని ఆమె నమ్మాలనుకుంది. ఒకప్పుడు యుద్ధంలో, ఒత్తిడిలో హత్య చేసిన వ్యక్తి, శాంతికాలంలో మళ్ళీ హత్య చేస్తాడని గ్యారెంటీ ఏముంది? రాహుల్ తనను వదిలేస్తాడో, చంపేస్తాడో, చివరి నిమిషం వరకు తెలీదు. ఆయన తీర్పు - స్మితకు జీవితమా, మరణమా అన్నది - ఆయన మనసులోనే ఉంది. ఈ ఉత్కంఠ భరించడం చాలా కష్టం.

ఒక్క విషయం మాత్రం ఆమెకు స్పష్టమైంది. గత రెండు రోజుల్లో ఎన్నడూ లేనంత ధైర్యం ఆమెలో కలిగింది. రాహుల్ చేతిలో తన భవిష్యత్తును వదలకూడదు. ఆమెనే తన భవితవ్యం నిర్ణయించుకోవాలి.

ఆమె ప్రేరణ ఇప్పుడు కేవలం ప్రాణం కాపాడుకోవడానికే పరిమితమైంది. ఇకపై దుర్వినియోగం, అవమానం నుండి తప్పించుకోవడం ముఖ్యం కాదు. ప్రతీకారం తీర్చుకోవాలనే ఆలోచన కూడా లేదు. కేవలం బతకాలి అంతే.

ఇప్పుడు అసలు విషయం ఒకటే - జీవన్మరణ సమస్య.

సమయం కూడా శత్రువుగా మారింది.

ఎలాగైనా తప్పించుకోవాలి. లేదా ఎవరో ఒకరు తనను కాపాడాలి.

కానీ ఎలా? ఎలా? ఎలా?

టాయిలెట్ ఫ్లష్ చేసింది. ఇంకాసేపు ఉంటే అనుమానిస్తాడని.

ఆమె బాత్రూమ్ తలుపును నిశ్శబ్దంగా తెరిచింది, లైట్ను ఆఫ్ చేసింది మరియు కాలి వేళ్ళపై నడుచుకుంటూ బెడ్రూమ్లోకి తిరిగి వచ్చింది. రాహుల్ ని ఆమె చూడగలిగింది - ఓహ్, దేవుడా, ఆమె ప్రస్తుతానికి అతని పేరును గుర్తుంచుకోకూడదని ఆమె గుర్తుంచుకోవాలి. ఒకవేళ ఆమె అనుకోకుండా దానిని ఉపయోగిస్తే - ఇంకా మంచంపై కునుకు తీస్తూ, తేలికగా గురక పెడుతున్నాడు.

ఆమె చూపు అతని నుండి చీకటి గదిలో హాల్ డోర్పైకి సాగింది. కేవలం ఒక గొళ్ళెం తిప్పాలి, తలుపు తెరవాలి - స్వేచ్ఛ ఆమె కోసం వేచి ఉంది!

కానీ ఆ తలుపు దాటితే... ఎన్నో తెలియని అడ్డంకులు! ఇల్లు ఎలా ఉంటుందో తెలీదు. ఇతరులు ఎక్కడున్నారో, నిద్రపోతున్నారో, మేల్కొని ఉన్నారో తెలీదు. బయట ప్రపంచం కూడా కొత్తది, భయంకరమైనది. అంతా వాళ్ళకు తెలుసు, తనకేమీ తెలీదు. గెలుపు అవకాశాలు చాలా తక్కువ.

అయితే ప్రయత్నించాలా ?

మెల్లిగా జారుకుని, దారి తెలుసుకుని, పరిగెత్తుకుంటూ పారిపోతే ?

వారు ఆమెను పట్టుకుంటే, శిక్ష క్రూరంగా ఉంటుందని ఆమెకు తెలుసు. ఆమె సహకరించడం, వారిని ప్రేమించడం, అనుకూలంగా ఉండటం ద్వారా పొందిన ఆమె కొత్త విశ్వసనీయత అంతా కరిగిపోతుంది. ఆమె నటిస్తోందని మరియు ఆమె ఇప్పటికీ వారిని ద్వేషిస్తోందని వారు తెలుసుకుంటారు. ఆమె ప్రత్యేక అధికారాలు వెంటనే రద్దు చేయబడతాయి. ఆమె మళ్లీ మంచానికి తాళ్ళతో కట్టబడుతుంది. ఉరితీయబడటానికి ముందు ఆమెను దారుణంగా హింసిస్తారు. రక్షకులను పిలవడానికి వారిని తమకు వ్యతిరేకంగా ఉపయోగించాలనే ఏదైనా చిన్న ఆశను ఆమె కోల్పోతుంది.

ఆమె ఏం చేయాలో ఆలోచించేలోపే, అతనే నిర్ణయం తీసుకున్నాడు.

రాహుల్ కదిలాడు, పక్కకు తిరిగాడు, ఒక మోచేతిపై లేచి కూర్చున్నాడు, కన్ను రుద్దుకున్నాడు. "ఎక్కడున్నావు?"

ఆమె గొంతు తడబడింది. "ఇక్కడే ఉన్నాను, బంగారం. బాత్రూమ్కి వెళ్ళొచ్చాను." బరువెక్కిన కాళ్ళతో మంచం దగ్గరికి నడిచింది.

అతను వెళ్ళిపోయాక, Nembutal పని చేయడం మొదలుపెట్టింది. మెల్లగా నిద్ర ముంచుకొస్తోంది. భవిష్యత్తు గురించి, ఏదో ఒకటి చేయాలని ఆలోచించడానికి ప్రయత్నించింది.

ఇప్పటివరకు తన నటన ఉపయోగపడింది, కానీ సరిపోలేదు. ఇక్కడ ఒక హంతకుడు ఉన్నాడని తెలిశాక, వేగం పెంచాలి.

ఆమె ఎక్కడో సిటీకు వెలుపల ఉంది. ఆమె ఎక్కడో ఎత్తులో ఉంది, కొండలు లేదా పర్వతాల యొక్క అడవి విభాగంలో, ఇంకా ఏదో ఒక చిన్న పట్టణానికి సమీపంలో ఉంది. ఆ పట్టణంలోకి వెళ్ళడానికి ఆమెకు ఒక షాపింగ్ లిస్ట్ ఉంది. రంజిత్, ఆదినారాయణ, రాహుల్ A.K.A. భరత్ రాహుల్ మరియు ఇంకా పేరు లేని ఎవరో ఒకరు 'కలల రాజు' అని పిలువబడే వారు ఉన్నారని ఆమెకు తెలుసుకోవడం తప్ప ఆమెకు మరేమీ లేదు.

సరిపోదు. ఇంకా ఎక్కువ ఉండాలి. ఆలోచించు,స్మితా, ఆలోచించు. మత్తు నిద్ర ఆమెను అధిగమించడం ప్రారంభించినప్పుడు ఆమె అస్పష్టంగా ఆలోచిస్తోంది. ఒక ఆలోచన ఉంది - నిద్ర దగ్గరపడుతుండగా, అందుబాటులో లేని ఒక తేలియాడే నిర్లక్ష్య ఆలోచన.

ఆమె ఎక్కడ నిర్బంధించబడిందో ఖచ్చితంగా తెలుసుకోవాలి.

ఆమె తన స్థానం గురించి బయటి ప్రపంచానికి తెలియజేయాలి.

ఒక ఆలోచన మెరుపులా మెరిసింది - బయటికి ఎలా చెప్పాలి? తనను తాను ఎలా కాపాడుకోవాలి? ఆమెకు అర్థమైంది. చీకటి కమ్ముకుంది, నిద్రలో జారిపోయింది. ఒక చిన్న ఆశతో - రేపు ఏదైనా జరుగుతుందేమోనని.