Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

'పిరికోడు' పదిహేను నిమిషాల తర్వాత వచ్చాడు. ఆమె వెంటనే తన ఆలోచనలని పక్కన పెట్టి, తన పాత్రపై దృష్టి సారించింది.

అతను చిన్న ఊదా రంగు పువ్వుల బొకే తెచ్చాడు.

"ఇవి నీ కోసం," అతను సిగ్గుతో అన్నాడు. "ఈరోజు ఉదయం నేనే కోశాను."

"ఓ, మీరు ఎంత మంచి మనసున్న వ్యక్తి."  ఆమె వాటిని తీసుకుంది. "చాలా అందంగా ఉన్నాయి, నిజంగా చాలా అందంగా ఉన్నాయి." ఆమె కొంచెం ముందుకు వంగి అతని పెదవులపై ముద్దు పెట్టింది. "నా గురించి ఆలోచించినందుకు ధన్యవాదాలు."

"నేను రోజంతా నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. అందుకే బయటికి వెళ్లి ఆ పువ్వులు కోశాను. అవి అంత గొప్పవి కావు, కానీ నగరంలో దొరకవు."

ఆమె నెమ్మదిగా అడిగింది, "అవి ఏ పువ్వులు?"

"నిజానికి, నాకు పేరు తెలీదు. ఏదో అడవి పువ్వు."

క్లిక్. అడవి పువ్వు. అడవి... స్వేచ్ఛగా ఆలోచించడం. అడవి అంటే: అడవులు, లోయలు, పర్వతాలు, ఎడారులు, పచ్చిక బయళ్ళు, పల్లెటూరు.

అతను సోఫా దగ్గర ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుని, తెచ్చిన తోలు బ్యాగుని అక్కడ పెట్టి, ఆమె వైపు తిరిగి, తన లావు కళ్ళద్దాల నుండి ఆమెను చూస్తూ, "స్మిత, ఈ రాత్రి నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు," అన్నాడు, కొంచెం ప్రత్యేకంగా.

భలే వింతగా ఉంది అనుకుంది. అతను తనని పోషిస్తున్న ఒక అమ్మాయి అపార్ట్మెంట్కు వస్తున్న వృద్ధుడిలా ఉన్నాడు.

"మీరు చాలా మంచివారు," ఆమె అతని వైపు నడుస్తూ, తన నడుముని ఊపుతూ అంది.

అతని ముందు ఆగిపోయింది. చేతులు రెండు పక్కలా వదిలేసింది.

ఆమె దగ్గరగా ఉండటం, ఆమె ప్రవర్తన చూసి అతను ఆయాసపడ్డాడు, అతని కంట్లో ఒక మెరుపు వచ్చింది. "నిన్న రాత్రి నువ్వు నాకు చాలా బాగా చేశావు."

"ఈ రాత్రి ఇంకా బాగా చేస్తాను," అంది ఆమె.

మెల్లిగా ఆమె అతనిని తనతో పాటు సోఫా మీదకు లాక్కుంది. తన జాకెట్ గుండెలను తప్పించి, అతని వణుకుతున్న ఒక చేతిని తీసుకుని, గుండీలు తప్పించిన జాకెట్ కింద నుండి, తన పరిపూర్ణమైన, గుండ్రటి, మెత్తటి సన్ను మీద వేసుకుంది. అతడు వణికిపోతున్నాడు. ఆమె అతడి తలని తన సళ్ళ మీదకి లాక్కుని, ఆమె జాకెట్ ని పక్కకి తప్పించి, తన సన్నుని, చనుమొనని అతడి నోటిలో పెట్టింది.

అతడు ఆబగా చీకుతుండగా ఆమె అతడిని నిమురుతూ, బుజ్జగిస్తూ ఉండగా, అతను రెండో సన్నుని చీకడం మొదలు పెట్టాడు.

ఆమె ఒక చెయ్యి అతని ప్యాంటు జిప్ మీదకి వెళ్ళింది. అతని జిప్ ని తెరిచి, తన చేతిని లోపలి పెట్టి, అతడి చిట్టెలుక దొరుకుతుందేమో అని తడిమింది. అయితే చిట్టెలుక కాకుండా ఆమెకి ఒక చిన్న మాంసపు ముక్క కదులుతూ దొరికింది. ఆమె స్పర్శకి అది కొద్దిగా కదిలింది తప్ప పైకి లేవలేదు.

ఆమె పెదవులు అతని చెమట పట్టిన నుదుటిని స్పృశిస్తూ, అతని చెవి వద్దకి వెళ్లాయి.

"డార్లింగ్, నీకు ఏమి చేస్తే నువ్వు కామోద్దీపనకు గురవుతావు ?" అని అడిగింది.

అతడు సమాధానం చెప్పాలని నోరు తెరిచి, మాట్లాడలేక, చివరికి అతను తన తలని ఆమె సళ్ళ మధ్యలో పెట్టి మౌనంగా వుండిపోయాడు.

"నువ్వు నాకు చెప్పాలి డార్లింగ్. తప్పక చెప్పు. ఇందులో సిగ్గు పడడానికి ఏముంది ?"

అతని గొంతు వినిపించలేదు. "నిన్న రాత్రి—నిన్న రాత్రి," అతను తడబడ్డాడు, "నువ్వు చెప్పావు—నువ్వు నాకు చెప్పావు—"

ఆమె అతని తలని నిమిరింది. "చెప్పు. నేను ఏం చెప్పాను?"

"అది—అది మనం ఇంకా చాలా విషయాలు ప్రయత్నించలేదని."

ఆమె అతని ముఖాన్ని పైకి ఎత్తి, సీరియస్గా తల ఊపింది. "అవును, నేను నిజంగానే అన్నాను. సిగ్గుపడకు. నువ్వు లైంగికంగా ఆనందించడానికి చేసేది ఏదీ తప్పు కాదు. నిన్ను సంతోషపెట్టడమే నా ఉద్దేశం. నీకు ఏం కావాలో దయచేసి చెప్పు."

అతను తన చేయి పైకి ఎత్తి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ మీద తోలు బ్యాగ్ చూపించాడు.

"అది ఏమిటి?" ఆమె అడిగింది.

"నా కొత్త పోలరాయిడ్ కెమెరా."

ఆమెకు వెంటనే అర్థమైపోయింది, పాపం, జాలిపడదగ్గ, అసహ్యకరమైన ముసలివాడు.  అతన్ని ఇబ్బంది నుండి తప్పించి, విషయాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది. "నువ్వు నగ్నంగా ఉన్న అమ్మాయిల ఫోటోలు తీయడానికి ఇష్టపడతావా? అదే నిన్ను ఎక్కువగా ఉత్తేజపరుస్తుందా?"

అతను తల ఊపాడు. "నిన్ను నేను ఒక—ఒక—అని అనుకోవని ఆశిస్తున్నాను."

"ఏమని ? sexual pervert అనుకుంటాననా ? అయ్యో, అస్సలు అనుకోను. డార్లింగ్, చాలా మంది మొగాళ్ళు అలా చేస్తుంటారు. అలా చేస్తేనే వాళ్ళు ఉత్తేజితులవుతారు. నిజం చెప్పాలంటే, నాకు కూడా అలా చేస్తే, నేను కూడా ఉత్తేజం పొందుతాను"

"నువ్వు అలా చేసావా ?"

"అంటే నగ్నంగా ఫోటోలు తీసుకున్నాననా ? చాలా సార్లు. అది నా వృత్తిలో ఒక భాగం. నేను నా శరీరాన్ని ప్రదర్శించడానికి ఇష్టపడతాను. ఇప్పుడు నీకు కావాల్సిన విధంగా నా శరీరాన్ని నువ్వు ఎన్నడూ చూడని విధంగా చూపిస్తాను".

"చూపిస్తావా ?"

"ఆలస్యం ఎందుకు" అని అతడిని వదిలి, సోఫా నుండి లేచి, కూని రాగాలు తీస్తూ, గది అంతా తిరుగుతూ, తన జాకెట్ ని తీసి, తర్వాత స్కర్ట్ ని, ఆ తర్వాత తన పాంటీని తీసి పడేసింది.

అప్పటికే అతను తన బట్టల్ని విప్పేసాడు. సన్నగా, తెల్లగా, చిత్రంగా ఉన్న వ్యక్తి, కెమెరా కోసం వెతుకుతూ, దాన్ని కవరు నుండి తీసి, భయపడుతూ సర్దుకుంటున్నాడు.

ఆమె మంచం పక్కన కూర్చుంది, పూర్తిగా నగ్నంగా, అతని కోసం ఎదురు చూస్తూ. అతను ఒక చేత్తో కెమెరా పట్టుకుని, మరో చేత్తో కళ్ళజోడు సరిచేసుకుంటూ ఆమె దగ్గరికి వచ్చాడు.

"నేను ఎలా ఫోజు ఇవ్వాలి?" ఆమె అడిగింది.

అతను తటపటాయించాడు. "అంటే, సరిగ్గా పోజు కాదు—"

అతను ఏమంటున్నాడో ఆమె ఆలోచించింది, ఆపై ఆమెకు అర్థమైంది. "నువ్వు కొన్ని ప్రత్యేకమైన శరీర భాగాలను  దగ్గరగా ఫోటోలు తీయాలనుకుంటున్నావా? అదేనా?"

"అవును," అతను సన్నగా అన్నాడు.

"నన్ను మెప్పించావు," ఆమె తియ్యగా అంది. "నువ్వు సిద్ధంగా ఉన్నప్పుడు చెప్పు."

"ఇప్పుడే."

ఆమె పాకుతూ, పిల్లిలా కదులుతుంటే, అతని కళ్ళు చిన్నగా అయ్యాయి, అతని దవడ తెరుచుకుంది.

ఆమె మంచం మీద వెనక్కి వాలి కూర్చుంది, అతని వైపు చూస్తూ. తర్వాత వెనక్కి పడుకుని, మోకాళ్ళు పైకి ఎత్తి, కాళ్ళు సాధ్యమైనంత వరకు వెడల్పుగా చాచింది.

అతనికి ఏం జరుగుతుందో ఆమె ఊహించగలిగింది.

ఒక్క క్షణం ఆమెకు ఒక స్టూడియో అపార్ట్మెంట్ గుర్తుకు వచ్చింది. అప్పుడు ఆమెకు పద్దెనిమిదేళ్ళు, తొందరగా డబ్బు కావాల్సి వచ్చింది. అశ్లీల కళలో నిపుణుడైన ఫోటోగ్రాఫర్ కోసం గంటసేపు ఇలాగే ఫోజు ఇచ్చింది. అదృష్టవశాత్తు, ఆ ఫోటోల్లో ఆమె ముఖం ఒక్కదానిలో కూడా కనిపించలేదు. అది ఆమెకు, ఆమె కెరీర్కు చాలా మంచిదైంది.

ఆమె ఆ పాత నగ్న ఫోటోల సంగతి ఏమై ఉంటుందో, అవి ఎవరికి చేరాయో, ఇప్పుడు వాటిని కలిగి ఉన్నవాళ్ళు, తమ దగ్గర ఉన్న ఫోటోల్లో స్మిత ఉందని తెలుసుకుంటే ఎలా స్పందిస్తారో అని ఆలోచించింది.

ఇప్పుడు ఆమె తన కాళ్ల దగ్గర ఎవరో ఉన్నట్లుగా గ్రహించింది. ఆమె తల పైకి ఎత్తింది.

'పిరికోడు' కెమెరాలో ఒక కన్ను పెట్టి, ఆమె కాళ్ల మధ్యలో ఫోటో తీయడానికి చూస్తున్నాడు.

ఫోటో తీసినప్పుడు ఫ్లాష్ లైట్ ఆమె కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపింది. అతను నిటారుగా నిలబడ్డాడు. కలర్ ప్రింట్ను బయటకు తీసి, ఎదురుగా చూస్తూ ఉండగానే అది డెవలప్ అయింది.  అది చూసి అతని కళ్ళు పెద్దగా అయ్యాయి, నోరు తెరుచుకుని అలానే ఉండిపోయింది. ఇంకో ఫోటో తీయాలని ఆమె వైపు తిరిగాడు. కానీ అతను అది చేయలేడని ఆమెకు తెలుసు. అతని చిట్టెలుక లేచి వుంది.

అతను ఆమె వైపు ఒక అడుగు వేసి, కెమెరాను మంచం మీద పడేసాడు. అతడు తన కాళ్ళ మధ్యన చేరి, ఆమెలోకి ప్రవేశిస్తాడని అనుకుంది అయితే అతను కదలకుండా వుండిపోయాడు.

ఆమెకు అర్థమైంది, ఆమె వెంటనే తెలివిగా వ్యవహరించింది.

ఆమె కూర్చుని, మోకాళ్ల మీదకు వచ్చి, చేయి చాచింది.

అతను ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.

కొద్దిసేపటి తర్వాత, అతను తేలికపడ్డాడు. ఆమె పక్కనే కూలబడిపోయాడు, సంతోషంతో ఏదో మాట్లాడుతూ, కృతజ్ఞతగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.

కొంతసేపటికి కోలుకుని, అతను మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.  స్మిత, అతని భార్య అని తెలుసుకున్నకమల గురించి మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు. కమల తనను అలవాటు చేసుకుందని, తనను పట్టించుకోదని, తన గురించి, తన రోగాల గురించి మాత్రమే పట్టించుకుంటుందని చెప్పాడు. అది అతనికి నచ్చలేదు. అతను ఫర్నిచర్ లాంటి వస్తువు కాదు. అతను జీవంతో ఉన్న మనిషి. అతనికి కొంత శ్రద్ధ, కొంత ఉత్సాహం, కొంత కదలిక కావాలి. అందుకే అతను రహస్యంగా, రెండు వారాలకు ఒకసారి, నగ్న ఫోటోల స్టూడియోకి వెళ్లి ఫోటోలు తీసి సరదాగా గడిపేవాడు. అతని భార్యకు కాదు, అతని స్నేహితులకు కూడా, అతని ఈ కొత్త హాబీ గురించి ఎవరికీ తెలియదు.

"దీని గురించి నేను ఎవరికీ చెప్పలేదు," అతను బట్టలు వేసుకోవడానికి మంచం మీద నుండి లేచి స్మితతో అన్నాడు. "నీకు చెప్పగలను ఎందుకంటే—నువ్వు చాలా విషయాలు అర్థం చేసుకుంటావు, మనం ఇద్దరం దగ్గరయ్యాం—నీకు ఇలాంటి విషయాలు తెలుసు—మరియు—నిన్ను నమ్మొచ్చు అనిపిస్తుంది."

ఆమె దుస్తులు వేసుకుంటూ లేచి, "మన మధ్య ఉన్న సంబంధం దృష్ట్యా, నన్ను దేనినైనా నమ్మవచ్చని నీకు తెలుసు" అని అతనికి చెప్పింది.

అతను పూర్తిగా దుస్తులు ధరించి, ఆమెను చూస్తూ వెర్రిగా నవ్వుతున్నాడు. "నేను నిన్ను సంతోషంగా చూడాలనుకుంటున్నాను."

"సంతోషం లేని పరిస్థితిలో కూడా నన్ను చాలా సంతోషపెట్టావు. ఇక్కడ నువ్వు తప్ప ఇంకెవరూ అలా చేయలేరు."

"అవునని ఆశిస్తున్నాను." అతను గదిలో చూసి తన చిన్న టెలివిజన్ చూశాడు. "నీకు ఏమైనా సహాయం చేయాలని ఉంది. టీవీ చూశావా?"

"తప్పకుండా. నువ్వు నాకు అది ఇచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నాను. మనం కలిసి లేనప్పుడు కాలక్షేపానికి బాగా ఉపయోగపడుతుంది. కాకపోతే, దాని మీద పెద్దగా కనిపించదు. సిగ్నల్ సరిగా ఉండదు. కొంచెం సర్దుబాటు చేయాలేమో. కానీ వినడానికి మాత్రం బాగానే ఉంది. ప్రోగ్రామ్స్ స్పష్టంగా వినిపిస్తాయి."

అతను అర్థమైనట్లు తల ఊపుతూ టీవీ దగ్గరకు వెళ్ళాడు. "అవును, నాకు తెలుసు. కొండల్లో సిగ్నల్ సరిగా రాదు.  ఇదిగో ఈ టీవీకి ఏరియల్ కూడా లేదు. అసలు బొమ్మ కనిపిస్తుండటమే గొప్ప విషయం."

అతను అన్నది ఆమె విననట్లే ఉంది. కానీ అతని మాటల్లోని విషయం ఆమెకు అర్థమైంది.

కొండల్లో... పట్టణానికి దగ్గరగా కొండల్లో ఒక మారుమూల ప్రాంతం.  ఆమె ఆలోచనలు ఊపందుకున్నాయి.

అతను పోర్టబుల్ టీవీతో కుస్తీ పడుతున్నాడు. "నేను చూస్తాను," అన్నాడు. "బహుశా క్యాబిన్ వెనకాల ఉన్న ఏరియల్కు బయటి నుండి వైర్ లాగుతాను. రేపు ట్యూబ్లు కూడా చెక్ చేస్తాను. కొన్ని ఛానెళ్లలో నీకు ఎలాగైనా బొమ్మ వచ్చేలా చేస్తాను.  నాకు కొన్ని ఎలక్ట్రికల్ పనుల్లో మంచి పట్టు ఉంది, ఫ్యూజ్లు, లైట్లు, టీవీలు కూడా బాగు చేయగలను. ఇంట్లో ఏదైనా పాడైతే నేను సరిచేస్తే నా భార్య ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యపోతుంది.  అయినా, తెలివుంటే, కష్టపడితే, మన పనికి సంబంధం లేనివి కూడా చేయొచ్చు.  చాలా ఏళ్లుగా టీవీని అలా రిపేర్ చేస్తూ మాకు చాలా డబ్బు మిగిల్చాను. 'నువ్వు సైడ్గా ఒక కంపెనీ పెట్టుకోవచ్చు - "ఆదినారాయణ, టీవీ రిపేర్ స్పెషలిస్ట్" - అప్పుడైనా ఎక్కువ సంపాదిస్తావు' అని నా భార్య ఎప్పుడూ అంటూ ఉంటుంది."

ఒక్కసారిగా అతను మాట మధ్యలో ఆగిపోయి, భయంతో చుట్టూ చూశాడు. ఆమె మాత్రం అతని భయాన్ని గమనించనట్లే ప్రశాంతంగా ఉంది.

"నేను... నేను నీకు నా పేరు చెప్పాను," అతను తడబడ్డాడు. "ఏమైందో అర్థం కాలేదు.  అలా అనేశాను. చాలా తప్పు జరిగింది."

ఆమె వెంటనే తేరుకుని, ఆశ్చర్యపోయినట్లుగా, "నీ పేరా? ఎప్పుడు చెప్పావు?" అని అడిగింది.

అతను ఆమెను కొంచెం సందేహంగా పట్టుకున్నాడు. "నేను అన్నది నీకు వినిపించలేదా?"

"నేను మన గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. వినిపించినా, నువ్వు భయపడాల్సిన పని లేదు."

ఆమె అతని దగ్గరికి వెళ్లి, అతనికి ధైర్యం చెబుతూ ముద్దుపెట్టింది, తర్వాత అతనిని తలుపు వైపు తీసుకువెళ్ళింది.

తలుపు తీయడానికి ముందు అతను కొంచెం ఆగి, ఇంకా కంగారుగా, "నా పేరు నీకు గుర్తుంటే, దయచేసి ఎవరికీ చెప్పకు. నాకే కాదు..." అతను ఆగిపోయాడు. "...నీకు కూడా ప్రమాదకరం కావచ్చు."

"పిచ్చివాడా, నేను నీకు ప్రమాణం చేసి చెబుతున్నాను, నీ పేరు నాకు తెలియదు.  ఇక దాని గురించి నువ్వు చింతించకు. రేపు మనం కలుద్దాం. నీ కెమెరా నేను భద్రంగా ఉంచుతాను."

అతను వెళ్ళగానే, ఆమె ముఖంలో ఒక కుయుక్తితో కూడిన చిరునవ్వు వెల్లివిరిసింది.

ఆదినారాయణ, రంజిత్ ను కలువు. మిమ్మల్ని జీవితాంతం, ఎప్పటికీ ఆ జైలు గోడల వెనుక పడేసినప్పుడు, కనీసం మీకు తోడు ఉంటుందన్నమాట, లంజాకొడుకుల్లారా.

***