Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

ఈరోజు సాయంత్రమే 'వర్తకుడితో' విజయం మొదలైంది.

ఆమె తన బట్టలని శుభ్రంగా ఉతుక్కుని, వాటికి ఉన్న ముడతలని పోయేటట్లు చేసుకుంది. తర్వాత వీలైనంత శుభ్రంగా తయారై, ఆ సుఖాల తోటలో వాళ్ళ కోసం ఎదురుచూడ సాగింది.

విభిన్నతే రుచి, విభిన్నతే ఈ రాత్రి వడ్డించే విందు. ఆమెకు అసహ్యంగా ఉన్నప్పటికీ, ఆమె మనస్సులోని అన్ని అడ్డంకులను దృఢంగా తొలగించింది.

ఆమె సమయాన్ని వృధా చేయకుండా, అతడు రాగానే, ఆ నీటి గుర్రపు చేతుల్లోకి వెళ్లి, ముద్దులు పెడుతూ, అతని పెంపుడు జంతువులా మారింది.

ఎప్పుడైతే అతను లోపలికి వచ్చి తలుపుకి తాళం వేశాడో, అతను ఎంత దూరం వెళ్తాడో తాను అంత దూరం వెళ్లాలని అనుకుంది. గత కొన్ని రోజులుగా అతనితో జరిపిన సంభోగాలలో, ఈ నీటి గుర్రం తో కొన్ని పనులను తగ్గించాలని, అసలు అతను నిజంగా ఏమి చేస్తాడో చూద్దామని అనుకుంది. అతను తన భార్య దగ్గర ఒకలా ఉంటాడని, వేరే వాళ్ళ దగ్గర ఇంకోరకంగా ఉంటాడన్న విషయాన్ని తెలుసుకుంది. అతనికి సంభోగ సమయంలో, ఓపికతో ఎదుటి మనిషికి కావాల్సింది ఇవ్వడం కానీ, అదే ఓపికతో తనకి కావాల్సింది తీసుకోవడం కానీ చేయడన్న సంగతి అర్ధమైంది. అతను తన సుఖాన్ని, ఆనందాన్ని కోరుకుంటాడు తప్ప ఎదుటి మనిషిని మెప్పించే ప్రతిభ అతనిలో లేదు.

మరీ మంచిది.

అతని చేతులలోనుండి బయటపడి, అతని బట్టలని తీయసాగింది. అంతలో అతనే తన బట్టలని తీసుకునే అవకాశాన్ని ఇచ్చి, వెంటనే తన బట్టల్ని విప్పుతూ, కేవలం తన G-స్ట్రింగ్ పాంటీ లో రెచ్చగొడ్తున్నట్లుగా నిలబడింది.

అతడినే ముందుగా మంచం మీదకి పాకుతూ వెళ్లేట్లుగా చేసి, తర్వాత ఆమె అతడిని అనుసరించింది. అతడి పెదవులతో తన పెదవులని కలిపి ముద్దు పెడుతూ, ఒక చేతితో అతని మొత్తం వంటిని తడమడం మొదలు పెట్టింది. ఆమె వేళ్ళ కదలికలకి అతని మగతనం వేగంగా స్పందించింది. అతను తన శరీర బరువుని లేపి, పని చేద్దామని అనుకునే లోపు, అతని మనసు కోరుకున్న ప్రకారం స్పందించాలని అనుకునే లోపు, ఎంతో నైపుణ్యం వున్న ఆమె చేతి వేళ్ళు, అతని అంగాన్ని చుట్టుముట్టాయి.

తన రెండో చేతితో అతడిని మెల్లిగా వెనక్కి నెట్టి, అతడిని వెల్లికిలా పడుకోబెట్టి, ఇక ఇక్కడినుండి ఈ బాధ్యతని నేను తీసుకుంటున్నాను అన్నట్లుగా ఆమె తన ఆధిపత్యాన్ని ప్రదర్శించింది.

కొన్ని నిమిషాలలో అతడు ఆమె ఆధిపత్యాన్ని ఎదురించలేని నిస్సహాయ స్థితికి చేరుకున్నాడు.

ఆమె అతడి పై వంగి, అతడి ఛాతీని, పొట్టని తన నాలుకతో తాకడం మొదలు పెట్టేసరికి, అతడి భారీకాయం, చక్కిలిగింతలతో పరమానందం పొందింది.

ఆమె పెదవులు అతని పొత్తి కడుపుని చేరి అక్కడ ఆగాయి. ఆమె తన తలని లేపి, తన చేతిలో వున్న మందంగా విస్తరించి వున్న అతడి అంగాన్ని చూడకూడని అనుకున్నా, చివరికి అలాగే ముందుకి వెళ్ళింది.

దానితో అది పూర్తిగా లేచింది. అతడికి తన శరీరాన్ని విడిచిన భావం కలిగింది. అతడి అరచేతులు ఆమె వెనుక భాగాన్ని చరిచాయి. అతడి కాళ్ళు సంతోషంతో మంచాన్ని తన్నాయి. అతడి తల ఆ సుఖాన్ని తట్టుకోలేక అటూ ఇటూ పిచ్చిపట్టినట్లు ఊగిపోయింది.

అతడి ముగింపు ఆనందం, అప్పటివరకు వాళ్ళ కలియికలో జరిగిన అతి దీర్ఘమైన, ఎక్కువ శబ్దంతో కూడిన కలియికగా మారింది.

ఆమె బాత్ రూంకి వెళ్లి శుభ్రపరుచుకుని వచ్చేసరికి కూడా అతను ఆ మంచం మీద అలాగే ఎటూ కదలని ఒక పర్వతంలా పడుకుని, ఆమె వైపు విభ్రాంతితో చూస్తూ, తనకి జరిగిన ఆ అనుభవాన్ని నమ్మలేకుండా వున్నాడు.

ఆమె అతని పర్వత కాయం పక్కన కూర్చుని, అతని మోకాళ్ళ చుట్టూ తన చేతులని చుట్టి, తలని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ ఉండగా, అతని చూపు ఆమె మీద పడినప్పుడు, అతనికి ఆమె కళ్ళలో సంతృప్తి కనిపించింది.

"డార్లింగ్, నేను నీకు సంతోషాన్ని కలిగించానా ?" అని అడిగింది.

"చాలా చాలా. నాకు ఇప్పటివరకు ఇలాంటి ఆనందం కలగలేదు".

"నిజంగానా ? నన్ను పొగడాలని అలా అంటున్నావా ?"

"నిజంగా చెబుతున్నా. నిజం చెప్పాలంటే, నువ్వు ...... నువ్వు అలాంటి పని నాతో చేస్తావని నేను అసలు ఊహించలేదు" సందేహిస్తూ అన్నాడు.

ఆమె కనుబొమ్మలు పైకి లేచాయి. ముఖంలో అమాయకత్వం కనిపిస్తుండగా

"ఎందుకు అలా అనుకున్నావు ? సెక్స్ లో ఇది చేయాలి, ఇది చేయకూడదు అని నియమాలు లేవు కదా. అలాగే ఇది తప్పు, ఇది ఒప్పు అని కూడా లేదు. సంభోగంలో మనకి ఏది ఇష్టమైతే అది చేయడమే కరెక్ట్. ఇప్పుడు నీకు అది నచ్చిందనుకో అది ఒప్పు. నాకు అలా చేయడం నచ్చింది. అలా చేయాలని అనిపించింది. అలా చేస్తున్నప్పుడు మంచిగా అనిపించింది. అలా చేయడం వల్ల నాకు ఆనందం కలిగింది" అంది.

"నీలాంటి ఆడోళ్ళు చాలా మంది ఈ లోకంలో ఉంటే బావుండేది".

"లేరని అనుకుంటున్నావా ?"

"ఖచ్చితంగా లేరని పందెం కాస్తా. నా భార్య దగ్గరనుండి, ఇంకా చాలా మంది ఆడోళ్ళు, అలా ఉండడానికి ఇష్టపడరు. వాళ్లు పురాతన నమ్మకాలని అనుసరిస్తారు".

"అది పెద్ద తప్పు. అలా ప్రవర్తిస్తే, అందువల్ల వాళ్ళు ఆనందించకపోగా, ఎదుటి వాళ్ళ ఆనందాన్ని పాడు చేసిన వారవుతారు. అది పక్కన పెడితే, మనం సంతోషంగా వున్నాము కదా. అవునా ?"

"మనం ఖచ్చితంగా వున్నాము" అని ఆమెని లాగి కౌగిలించుకున్నాడు.

"నేను కూడా అంతే, డార్లింగ్," ఆమె అతని చేతుల నుండి తప్పించుకుంది. ఆమె సంతోషకరమైన ముఖంలో ఒక చిన్న ఆందోళన రేఖను కనబడేలా చేసింది. "ఒకే ఒక విషయం..." విచారంగా ఆగిపోయింది. నిట్టూర్పు. ఆమె నెమ్మదిగా మంచం నుండి దిగి, దాని ఒక మూలన కూర్చుంది.

అతను లేచి, ఆమె పక్కన మంచం మీద కూర్చున్నాడు, కంగారుగా ఆమె ముఖంలోకి చూస్తూ. "ఏమైంది?  ఏదైనా సమస్య ఉందా?"

"ఏం లేదు, బంగారం.  అసలు ఏం లేదు.  అది కేవలం—అంటే, చెప్పడానికి కూడా చిన్న విషయం..."  అని ఆగిపోయింది.

"లేదు, చెప్పు. మనలో చిన్న విషయం అంటూ ఏమీ లేదు".

ఆమె కొంచెం తేరుకుంది. "నిజం చెప్పాలంటే, నన్ను కూడా నువ్వు తొందరగా విసుక్కుంటావని భయంగా ఉంది."

"అలా ఎప్పుడూ జరగదు".

"అంత ధీమాగా ఉండకు. నాకు మగవాళ్ళ గురించి తెలుసు. ఒక అమ్మాయితో వాళ్ళు మళ్ళీ మళ్ళీ తిరిగాక, అన్నీ చేసాక, వాళ్ళకి విసుగొస్తుంది. మన విషయంలో కూడా అదే జరుగుతుందేమో అని నాకు భయంగా ఉంది. ముఖ్యంగా నా పరిస్థితి అలాంటిది, నీ కోసం నేను చేయాలనుకున్నవి చేయలేకపోతున్నాను."

"నువ్వు దేని గురించి చెబుతున్నావు ?"

"నేను ఇంతకుముందు కూడా చెప్పాను. చాలామంది ఆడవాళ్ళు, తమ పురుషుడిని ఆకర్షించడానికి, వాళ్ళ దగ్గర చాలా అవకాశాలు ఉంటాయి, తమని అందంగా, ఆకర్షణీయంగా చేసుకోవడానికి. నేను ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు ఎలా ఉంటానో అలా. కానీ నేను ఇక్కడ ఉన్నాను" - ఆమె చేతితో చూపించింది - "నా వస్తువులు లేని, ఆడవాళ్ళకి ఉండాల్సినవి ఏమీ లేని, నీకు కొత్తదనం, ఉత్సాహం ఇవ్వడానికి ఏమీ లేని, దాదాపు ఖాళీ గదిలో.  కొన్ని వస్తువులుంటే..."

"ఏ వస్తువులు ?" అతడు ఆశ్చర్యంతో అడిగాడు.

"అందరికీ ఉండేవే, ప్రతి అమ్మాయి తన గదిలో దాచుకునే అందమైన వస్తువులు. సువాసన సబ్బులు, కొలోన్లు, పర్ఫ్యూమ్లు, మేకప్." ఆమె తన లంగాను సరిచేసుకుని పైకి ఎత్తి చూపిస్తూ అంది, "వేరే బట్టలు. ఆకర్షించే పై దుస్తులు, లో దుస్తులు. నేను ఇక్కడికి ఏమీ లేకుండా, ఒంటి మీద ఉన్న బట్టలతోనే వచ్చాను. ఇది నీకు న్యాయం కాదు, నాకూ న్యాయం కాదు."

"నీకు ఇంకేం కావాలి, నువ్వే సూపర్. నువ్వు మామూలు, చప్పగా ఉండే ఆడవాళ్ళలా లేవు—"

"నేను ఇప్పుడు అలాగే మారిపోతా. అది నువ్వు చూస్తావు".

"సరే, స్మితా. నీకు కావాల్సినవన్నీ నీకు తెప్పిస్తాను, దానివల్ల నీకు కొంచెం ప్రశాంతంగా అనిపిస్తే చాలు."

"అవి ఉంటే నేను సెక్సీ గా కనిపిస్తా".

"తప్పకుండా, ఏం ఇబ్బంది లేదు. నేను ఒక ఉదయం వెళ్లి నీకు కావాల్సినవి కొన్ని తెస్తాను. చాలా తొందరగా అయిపోతుంది. దగ్గరలో ఒక ఊరు ఉంది—"

ఆమె గుండె గట్టిగా కొట్టుకుంది. అది అతను విన్నాడో లేదో అని భయపడింది.

ఒక ఊరు. దగ్గరలోనే ఒక ఊరు ఉంది. అంటే వాళ్ళు సిటీలో లేరన్నమాట. వాళ్ళు సిటీ బయట ఎక్కడో ఉన్నారు, కానీ ఊరికి దగ్గరలోనే.

"ఇంకా, అక్కడ మంచి షాపింగ్ సెంటర్ కూడా ఉంది," అతను ఆమెను సంతోషపెట్టాలని ఉత్సాహంగా అన్నాడు. "నీకు ఉపయోగపడేవి ఏమైనా అక్కడ దొరకొచ్చు."

ఆమె అతన్ని హత్తుకుంది, చిన్నపిల్లలాగా సంతోషపడింది.

"డార్లింగ్, నా కోసం ..... నాకోసం నిజంగా చేస్తావా ?"

"తప్పకుండా, చేస్తాను. రేపు ఉదయం వెళ్తాను. రేపే చేస్తాను.  ఇదుగో, నన్ను బట్టలు వేసుకోనివ్వు." అతను తన బట్టలు తీసుకోవడానికి లేచాడు. "ఆ తర్వాత నీకు ఏం కావాలో చెప్తే నేను లిస్ట్ రాసుకుంటాను."

"అద్భుతం" ఆమె సంతోషంతో చప్పట్లు కొట్టింది.

అతను బట్టలు వేసుకోవడం చూస్తున్నట్టుంది కానీ ఆమె ఆలోచనలు మాత్రం వేరే. ఇది చాలా ముఖ్యమైన విషయం, చాలా అంటే చాలా ముఖ్యమైనది. దీన్ని ఆమె చక్కగా హ్యాండిల్ చేయాలి. ఆమె మనసు టాయిలెట్రీస్, డ్రెస్సుల గురించి ఆలోచిస్తోంది, ఒకటి ఓకే అనుకోవడం, ఇంకోటి వద్దు అనుకోవడం చేస్తోంది.

అతను తన పర్సులో ఒక కాగితం ముక్క చూశాడు, దాన్ని సగానికి చించి, ఇంకో సగాన్ని పర్సులో పెట్టేసి, పర్సుని తన ప్యాంటు జేబులో పెట్టాడు. తర్వాత ఒక జేబులో, ఇంకో జేబులో వెతికి బాల్పాయింట్ పెన్ తీశాడు.

అతను ఆమె పక్కన మళ్ళీ కూర్చుని, కాగితాన్ని తన మోకాలి మీద పెట్టుకుని, "షాపింగ్ లిస్ట్" అని రాయడానికి ప్రయత్నించాడు, కానీ రాయలేకపోయాడు. "నాకు రాయడానికి ఏదైనా కావాలి," అన్నాడు. కాగితం, పెన్ను మంచం మీద పెట్టి, లేచి చుట్టూ చూశాడు. అప్పుడు పుస్తకాలు కనిపించాయి. వాటి దగ్గరికి వెళ్ళాడు.

అతని పెన్ మీద ఆమె కన్ను పడింది. దాని మీద చిన్న చిన్న అక్షరాలున్నాయి. "ఎవరెస్ట్ లైఫ్ ఇన్సూరెన్స్ కంపెనీ" అని చదివింది. కింద ఇంకేవో ఉన్నాయి కానీ చదవలేకపోయింది. అతను డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ దగ్గర పుస్తకాలు తీసుకుంటున్నాడు, అతని వీపు ఆమె వైపు ఉంది. ఆమె చేయి పెన్ వైపు వెళ్ళింది. వేళ్ళు పెన్ ని తిప్పాయి.  "రంజిత్ - మీ నమ్మకమైన ఇన్సూరెన్స్ ఏజెంట్" అని క్లియర్ గా కనిపించింది.

ఆమె చేయి ఒడిలోకి వచ్చింది. లంగా, బ్లౌజ్ సరిచేసుకుంది.

ఆమె పెన్ గురించి ఆలోచించింది. ఇది ఎవరిదైనా అయి ఉంటుందా, అతనిదా? అతనిదే అయి ఉంటుంది. కచ్చితంగా. 'వర్తకుడు' ఇన్సూరెన్స్ ఏజెంట్ అయి ఉండాలి.

అంతా సరిగ్గా కుదిరింది.  బయటకి కనిపించేవాడు, డాంబికాలు పలికేవాడు, గట్టిగా మాట్లాడేవాడు ఇన్సూరెన్స్ ఏజెంట్ అయి ఉండాలి.

సరే, సరే, నిన్ను కలిసినందుకు సంతోషం, రంజిత్,  నీ సంగతి చూస్తాను.

అతను ఆమె పక్కన మంచం మీద కూర్చున్నాడు, కాగితాన్ని పుస్తకం మీద పెట్టుకుని, పెన్ను పట్టుకుని సిద్ధంగా ఉన్నాడు.

"సరే, స్మిత, ఏం కొనాలి అనుకుంటున్నావో చెప్పు."

ఆమె మనసులో చకచకా అన్ని విషయాలు గుర్తు చేసుకుంది.  రిహార్స్ కూడా చేసుకుంది, సిద్ధంగా ఉంది.

"ముందుగా, నా సైజులు.  రాసుకుంటావా?"

"అవి నాకు తెలుసని అనుకుంటున్నాను. ఎందుకైనా మంచిది, చెప్పు".

ఆమె గొంతు కొంచెం మారింది, గొంతులో ఏదో తేడాగా అనిపించింది. "సరే, నా సైజులు—ముప్పై ఎనిమిది డి, ఇరవై నాలుగు, ముప్పై ఏడు."

అతడు మీదకి చూసి, నవ్వుతూ ఒప్పుకున్నాడు.

"అంటే, ముప్పై ఎనిమిది డి బ్రా, ఇరవై నాలుగు నడుము, ముప్పై ఏడు హిప్స్ అన్నమాట."

అతను విజిల్ వేసి, "నువ్వు మామూలు దానివి కాదు," అన్నాడు.

"నువ్వు ఎలా అనుకుంటే అలానే".

అతను ఆమె తొడను తాకబోతుంటే, ఆమె ఆపేసింది. "పిల్ల చేష్టలు చేయకు. నన్ను నీకోసం అందంగా తయారు చేసినప్పుడు అప్పుడు చూద్దువులే."

అతను తల ఊపి, "సరే.  నేను అసలు ఆగలేకపోతున్నాను," అన్నాడు. అతని పెన్ కాగితం మీద మళ్ళీ రాయడం మొదలుపెట్టింది. "చెప్పు."

"నా కొలతలు ఏ సేల్స్గర్ల్కి ఇచ్చినా నా సైజులు తెలిసిపోతాయి." ఆమె మామూలుగా, సాధ్యమైనంతవరకు వ్యాపార దృష్టితో చెప్పింది. "ఇప్పుడు నాకు ఏం కావాలో చెప్తాను, నువ్వు అవి తెప్పించగలగితే. మ్మ్మ్, చూద్దాం. నా జుట్టుని సరిగ్గా ఉంచడానికి కొన్ని సింపుల్ బారెట్లు. ఏ అమ్మాయికైనా అర్థమవుతుంది. కాస్మెటిక్స్ సెక్షన్ లో, ఐబ్రో పెన్సిల్, మామూలు కాంపాక్ట్, పౌడర్, లిప్స్టిక్ కావాలి. ఎర్ర లిప్స్టిక్. ట్రాన్స్లూసెంట్ పౌడర్ కూడా."

"మెల్లిగా చెప్పు". అతడు తన దృష్టిని రాయడం మీద పెట్టాడు. "సరే, చెప్పు".

"నెయిల్ పాలిష్ కూడా కావాలి. ఎరుపు రంగు—కార్మైన్. కొంచెం ఘాటైన, సెక్సీగా ఉండే పర్ఫ్యూమ్."

"ఏదైనా బ్రాండ్ పేరు చెప్పాలనుకుంటున్నావా?"

"నేను మాడమ్ గ్రేస్ వారి కబోచార్డ్ వాడుతుంటాను. స్పెల్లింగ్ చెప్తాను, రాసుకో." అతను రాసుకుంటుండగా ఆమె నెమ్మదిగా స్పెల్లింగ్ చెప్పింది. "అక్కడ అడగండి, కానీ అన్ని స్టోర్లలో దొరకదు. ఒకవేళ లేకపోతే ఆర్డర్ చేయమనండి. లేదంటే మీకు సెక్సీగా అనిపించేది ఏదైనా పర్వాలేదు. ఇప్పుడు వేసుకోవడానికి కొన్ని మామూలు బట్టలు.  దానికోసం అమ్మాయిల షాప్ కి వెళ్లాలి—"

"నువ్వేం కంగారు పడకు. అది నాకు వదిలెయ్యి".

"తప్పకుండా చేస్తాను. నీకు బాగా తెలుసని నాకు తెలుసు. సరే, కొంచెం మార్పులు. చూద్దాం. కాశ్మీర్ స్వెటర్ లాంటిది, మెత్తగా ఉండేది ఏదైనా బాగుంటుంది, గరుకుగా ఉండకూడదు. గులాబీ లేదా లేత నీలం రంగులో అయితే బాగుంటుంది. ఇంకో ఒకటి రెండు స్కర్ట్లు. లైట్ వెయిట్, చిన్నవి. నాకు పొడవు స్కర్ట్లు నచ్చవు. స్వెటర్కి మ్యాచ్ అయ్యేది, నీలం రంగులో అయితే బాగుంటుంది. నీ ఇష్టానికే వదిలేస్తున్నాను. ఇక అండర్ వేర్ గురించి—నేను మామూలుగా వేసుకోను, కానీ కొన్ని ఉంటే బాగుంటాయి. చూద్దాం—" ఆమె పెదవులు తడిపింది. "ఒక లేసీ బ్రా."

"నీకు లేసీ బ్రా ఎందుకు ?" ఆమె వైపు చూస్తూ అడిగాడు.

ఆమె అతన్ని చూసి కవ్వింపుగా నవ్వింది. "నీకు విప్పడానికి ఏదైనా ఉండాలి కదా, బంగారం."

"మంచి ఆలోచన. ఇంకా ఏమన్నా కావాలా ?" లిస్ట్ చూస్తూ అడిగాడు.

"రెండు జతల ప్యాంటీహోస్—వద్దు, అవి చాలా ఇబ్బంది. రెండు జతల బ్రీఫ్స్, ఎంత చిన్నవి ఉంటే అంత మంచిది. నీకు తెలుసుగా. ఏ రంగు అయినా పర్వాలేదు. ఒక షీర్ నెగ్లిజీ, పింక్ కలర్, దొరికితే."

"తెస్తాను."

"ఒక జత మెత్తటి చెప్పులు కూడా రాయండి. రాత్రిపూట నేల తడిగా ఉంటుంది. బట్టల వరకు అయితే ఇది సరిపోతుంది. ఒకవేళ, నన్ను నిజంగా అందంగా కనిపించేలా చేసేది ఏదైనా కొనాలనుకుంటే తప్ప."

"ఏమిటో చెప్పు?"

"ఒక చిన్న మినీ బికినీ. నాకు వాటిని వేసుకుని విశ్రాంతి తీసుకోవడం ఇష్టం".

"జాగ్రత్త. నాలోని మగాడిని మళ్ళీ నిద్ర లేపుతున్నావు".

"నేను కూడా అవి వేసుకున్నాక నువ్వు ఎలా రెచ్చిపోతావో చూడాలని కోరుకుంటున్నాను. ఇప్పుడు, మీరు నిజంగా మంచిగా ఉండాలనుకుంటే, నేను చాలా మిస్సయ్యే ఇంకో మూడు చిన్న విషయాలు ఉన్నాయి. అవి నాకు చాలా అంటే చాలా కావాలి."

"వాటి పేరు చెప్పు. అవి నీవి అయినట్లే".

ఆమె మరీ ఎక్కువ అనుమానం రాకూడదని దేవుడిని ప్రార్థించింది.  ధైర్యం చేసి అంది, "అక్కడ మ్యాగజైన్ స్టాండ్లో వీక్లీ వెరైటీ ఉంటే, ఒక కాపీ కావాలి.  నా సినిమా గురించి ఏమి వచ్చిందో చూడాలి."

"అవి నీకు అందినట్లే అనుకో".

"ఇంకా రెండు చిన్నవి కావాలి. నేను అప్పుడప్పుడు సిగరెట్ తాగుతాను. చాలా రిలాక్స్గా ఉంటుంది. నాకు స్వీడన్ లార్గోస్ సిగరెట్స్ అంటే చాలా ఇష్టం. దొరికితే తీసుకురా, లేదంటే వద్దు.  ఇక నా శ్వాస కోసం మింట్స్."

"వాటి స్పెల్లింగ్ చెప్పు".

ఆమె చెప్పింది. అతను రాసుకున్నాడు. "ఇంకా ఏమన్నా కావాలా ?"

"నువ్వే" అంది రెచ్చగొడుతున్నట్లుగా.

"నువ్వు నన్నుఎప్పుడో పట్టేశావు." అతను కాగితం, పెన్ను జేబులో పెట్టుకున్నాడు. "రేపు షాపింగ్ చేసి వచ్చాక మిగతావి ఇస్తాను."

"నీకు నిజంగా ఇబ్బందిగా లేదని అనుకుంటున్నావా?"

అతను ఆమెను హత్తుకుని, "బంగారం, నీ కోసం ఏదైనా చేస్తాను," అన్నాడు. అతను లేచి నిలబడ్డాడు. "ఈ రాత్రి నువ్వు దుమ్ము దులిపావు."

"నన్ను ఇలా చేసింది నువ్వే. రేపు నీ కోసం ఇంకా బాగా చేస్తానని అనుకుంటున్నాను, రేపు రాత్రి చూద్దువులే, నేను రెడీ అయ్యాక."

"మరేం పర్లేదు. నువ్వు నీ లా వుండు, అది చాలు".

అతను వెళ్ళిపోయాక, ఆమె పడిన శ్రమకు ఫలితం ఉంటుందా అని ఆలోచించింది. ఆమె పరిస్థితి ఎంత దారుణంగా ఉందంటే ఏదీ ఉపయోగకరంగా అనిపించలేదు. అయినా, రేపు ఇదే సమయానికి, ఆమె కనిపించకుండా పోయి, బందీగా ఉన్నప్పటి నుండి మొదటిసారిగా, తన గురించి ఏదో ఒక విషయం బయట వాళ్ళకి తెలుస్తుంది.

ఆమె రాసిన షాపింగ్ లిస్ట్ ఎవరైనా గమనించే అవకాశం చాలా తక్కువగా ఉండటం వలన అది హాస్యాస్పదంగా అనిపించింది.  అయినా, ఆమెకు వేరే దారి లేదు.  ఆమె తీసుకునే నిర్ణయాలు ఆమెను బంధించిన వాళ్ళకి అర్థం కాకూడదు, అప్పుడే అవి బయట ప్రపంచానికి కనిపించకుండా ఉంటాయి.

అయినా, ఆమె తెలియని గ్రహం నుండి ఒక సంకేతం పంపింది, విశ్వంలో ఎక్కడో ఉన్న వారికి ఇంకో గ్రహం మీద జీవం ఉందని చెప్పాలని ప్రయత్నించింది.

రేపటికి ఆమె తనకి అలవాటైన మూడు ప్రత్యేకమైన బ్రాండ్ల గురించి చెప్పి ఉంటుంది. కబోచార్డ్ పర్ఫ్యూమ్, లార్గో సిగరెట్స్, ఆల్టోయిడ్ మింట్స్.  ఇంకా, వీక్లీ వెరైటీ. తన గురించి తెలిసిన ఎవరైనా ఈ నాలుగింటినీ కలిపితే స్మిత అని తెలుస్తుంది.

ఇంకా, ఐదో SOS కూడా వెళ్లిపోయేది. ఒక బ్రాండ్ పేరు లాంటిది, ఆమెకు మాత్రమే సంబంధించినది, ప్రత్యేకంగా.

38-24-37

ఆమెకు తెలుసు, ఆమెలాంటి కొలతలున్న వాళ్ళు చాలామంది ఉంటారు, కానీ ఆ కొలతలతో ప్రపంచంలోనే పేరు తెచ్చుకున్నది మాత్రం ఆమె ఒక్కతే.

ఆమెను అభిమానించే వాళ్ళకి, ఆరాధించే వాళ్ళకి, 38-24-37 అంటే స్మిత అని గుర్తు.

సడన్గా ఆమె ఆలోచనలు ఆగిపోయాయి.

బయట లక్షల మందిలో ఒక్కరు కూడా ఆమె చెప్పాలనుకున్నది చదవకపోతే ఏం లాభం? ఆమె కష్టాల్లో ఉందని, సహాయం కావాలని ఎవరికీ తెలియకపోతే ఏం ప్రయోజనం? ఏం ప్రయోజనం?

ఆమె తన నిరాశను ఆపుకోవడానికి ప్రయత్నించింది.

చేయగలిగింది ఏదో ఒకటి చేయాలి. ఏమీ చేయకపోవడం కంటే ఏదైనా మంచిదే.

కనీసం, సాయంత్రం మొదట్లో జరిగిన దానితో పోలిస్తే, ఆమె చాలా పురోగతి సాధించింది.

ఆమె ఒక ఊరి శివార్లలో ఉంది. అక్కడ ఒక షాపింగ్ సెంటర్ ఉంది. ఆమెను బంధించిన వాళ్ళలో ఒకడు రంజిత్ అనే ఇన్సూరెన్స్ ఏజెంట్ అయి ఉంటాడు. అతను ఆమెకు కావలసినవి బయట ప్రపంచానికి తెలియజేస్తున్నాడు.

ఎక్కువ కాదు. కానీ ఏమీ కాదు కూడా.

ధన్యవాదాలు, రంజిత్.

***